Want to be more creative? Go for a walk | Marily Oppezzo

Translator: sadegh zabihi Reviewer: masoud paktinat

The creative process -- you know this --

فرآيند خلاقيت -- اين را می‌دانيد --

from the first idea to the final product,

از ايده اوليه تا محصول نهايی،

is a long process.

فرآيندی طولانی است.

It's super-iterative, lots of refinement,

خيلی تکراری است، اصلاحات فراوان می‌خواهد،

blood, sweat, tears and years.

خون دل خوردن، عرق ريختن، اشک ريختن دارد و سال‌ها طول می‌کشد.

And we're not saying you're going to go out for a walk

و ما نمی‌گوییم قرار است برويد پياده روی

and come back with the Sistine Chapel in your left hand.

و با کليساي سيستين در دست چپ‌تان به خانه برگرديد.

So what frame of the creative process did we focus on?

خوب ما بر کدام بخش فرآيند خلاقيت تمرکز کرده‌ايم؟

Just this first part.

تنها بخش نخست.

Just brainstorming, coming up with a new idea.

فقط طوفان مغزی، که به ايده‌ای جديد منجر می‌شود.

We actually ran four studies with a variety of people.

در واقع ما چهار مطالعه بر روی افراد مختلف انجام داديم.

You were either walking indoors or outdoors.

چه در خانه قدم بزنيد چه بيرون.

And all of these studies found the same conclusion.

و تمام اين مطالعات به نتايج يکسانی رسیدند.

I'm only going to tell you about one of them today.

امروز می‌خواهم تنها درباره يکی از آنها برای شما بگويم.

One of the tests we used for creativity was alternate uses.

يکی از آزمون‌هايی که برای خلاقيت استفاده کرديم

کاربردهای جايگزين بود.

In this test, you have four minutes.

در اين آزمون، چهار دقيقه وقت داريد.

Your job is to come up with as many other ways to use common everyday objects

بايد هر چه بيشتر راه‌های ديگری که به ذهن‌تان می‌رسد

برای استفاده از اشيای روزمره ارايه کنيد.

as you can think of.

So, for example, what else would you do with a key,

پس، به طور مثال، با يک کليد ديگر چه کار می‌توانيد بکنيد،

other than to use it for opening up a lock?

غير از اينکه از آن براي باز کردن قفل استفاده کنيد؟

Clearly, you could use it as a third eyeball for a giraffe, right?

مشخصاً می‌توانيد از آن به عنوان چشم سوم يک زرافه استفاده کنيد، نه؟

Maybe. That's sort of interesting, kind of new. But is it creative?

شايد. به نوعی جالب و جديد باشد. اما خلاقانه است؟

So people came up with as many ideas as they could,

پس افراد هر چه توانستند ايده جديد ارايه کردند،

and we had to decide:

و ما بايد تصميم می‌گرفتيم:

Is this creative or not?

خلاقانه هست يا نه؟

The definition of creativity that a lot of people go with

تعريفی که خيلی‌ها از خلاقيت دارند‌

is "appropriate novelty."

«نوآوری مناسب» است.

For something to be appropriate, it has to be realistic,

اگر چيزی بخواهد مناسب باشد، بايد واقع‌گرايانه باشد،

so unfortunately, you can't use a key as an eyeball.

پس متاسفانه، نمی‌توانيد يک کليد را به عنوان چشم استفاده کنيد.

Boo!

بوو!

But "novel," the second thing, is that nobody had to have said it.

اما نکته دوم، «نوآوری،» اين است که کسی تا به حال نگفته باشد.

So for us, it had to be appropriate first,

پس برای ما، اول بايد مناسب باشد،

and then for novelty,

بعد نوآورانه،

nobody else in the entire population that we surveyed could have said it.

هيچ کس ديگر در تمام جمعيتی که ما روی آن تحقيق می‌کرديم آن را نگفته باشد.

So you might think you could use a key to scratch somebody's car,

پس ممکن است فکر کنيد می‌توانيد از کليد استفاده کنید و روی ماشين کسی خط بیاندازید،

but if somebody else said that, you didn't get credit for it.

اما اگر کس ديگری هم آن را بگويد، برای آن اعتباری به دست نخواهيد آورد.

Neither of you did.

However, only one person said this:

هيچ کدام‌تان.

با اين حال، فقط يک نفر اين را گفت:

"If you were dying and it were a murder mystery,

«اگر داشتيد می‌مرديد و مرگ‌تان يک قتل رمزآلود بود،

and you had to carve the name of the murderer into the ground

و بايد اسم قاتل و کلمات آخرتان را

روی زمين حک می‌کرديد.»

with your dying words."

One person said this.

يکی اين را گفت.

(Laughter)

(خنده)

And it's a creative idea, because it's appropriate and it's novel.

و اين يک ايده خلاقانه است، چون هم مناسب است هم نوآورانه.

You either did this test and came up with ideas while you were seated

اين ايده ممکن است وقتی در اين آزمون هستيد در حالی که نشسته‌ايد به ذهن‌تان برسد

or while you were walking on a treadmill.

يا وقتی که داريد روی تردميل قدم می‌زنيد.

(Laughter)

(خنده)

They did the test twice, with different objects.

آنها اين آزمون را دو بار، با موضوعات مختلف انجام دادند.

Three groups: the first group sat first

سه گروه: گروه اول ابتدا نشستند

and then sat again for the second test.

و دوباره برای آزمون دوم هم نشستند.

The second group sat first

گروه دوم اول نشستند،

and then did the second test while walking on a treadmill.

و بعد آزمون دوم را در حالی که روی تردميل راه می‌رفتند دادند.

The third group -- and this is interesting --

گروه سوم -- و اين جالب است --

they walked on the treadmill first, and then they sat.

اول روی تردميل راه رفتند، و بعد نشستند.

OK, so the two groups that sat together for the first test,

خوب، پس دو گروه که برای آزمون اول کنار هم نشستند،

they looked pretty similar to each other,

خيلی به هم شبيه بودند،

and they averaged about 20 creative ideas per person.

و ميانگين آنها حدود ۲۰ ايده خلاقانه برای هر نفر بود.

The group that was walking on the treadmill

گروهی که روي تردميل در حال راه رفتن بود

did almost twice as well.

دوبرابر بهتر عمل کرد.

And they were just walking on a treadmill in a windowless room.

و آنها تنها داشتند روی يک تردميل در اتاقی بدون پنجره راه می‌رفتند.

Remember, they took the test twice.

به ياد داشته باشيد، آنها دو بار امتحان دادند.

The people who sat twice for that second test didn't get any better;

افرادی که در امتحان دوم دوباره نشستند، نتايج بهتری نداشتند؛

practice didn't help.

تمرين تأثيری نداشت.

But these same people who were sitting and then went on the treadmill

اما همان کساني که نشسته بودند و بعد روی تردميل رفتند

got a boost from walking.

پياده روی باعث تقويت‌شان شد.

Here's the interesting thing.

نکته جالب اينجاست.

The people who were walking on the treadmill

کسانی که روی تردميل راه می‌رفتند

still had a residue effect of the walking,

هنوز اثرات باقی‌مانده‌ای از پياده روی داشتند،

and they were still creative afterwards.

و همچنان خلاق بودند.

So the implication of this is that you should go for a walk

پس مفهوم آن اين است که بايد قبل از جلسه مهم بعدی‌تان

before your next big meeting and just start brainstorming right away.

حتماً کمی پياده روی کنيد و بلافاصله بعد از آن طوفان مغزی را آغاز کنيد.

We have five tips for you

پنج راهنمايی برای شما داريم

that will help make this the best effect possible.

تا کمک کند که بهترين تاثير ممکن را بگيريد.

First, you want to pick a problem or a topic to brainstorm.

اول، يک مشکل يا يک موضوع برای طوفان مغزی داشته باشيد.

So, this is not the shower effect,

پس اين اثر دوش نيست

when you're in the shower and all of a sudden,

که زير دوش باشيد و ناگهان

a new idea pops out of the shampoo bottle.

ايده‌ای نو از شيشه شامپو بزند بيرون.

This is something you're thinking about ahead of time.

اين چيزی است که در طول زمان فکر شما را مشغول مي‌کند.

They're intentionally thinking about brainstorming a different perspective

آنها خودخواسته در حين پياده روی در حال فکر کردن درباره طوفان مغزی

حول زاويه ديد متفاوتی هستند.

on the walk.

Secondly -- I get asked this a lot:

دوم -- اين سوال زياد مطرح می‌شود:

Is this OK while running?

دويدن هم خوب است؟

Well, the answer for me is that if I were running,

خوب، پاسخ برای من اين است که اگر در حال دويدن باشم

the only new idea I would have would be to stop running, so ...

تنها ايده جديدی که خواهم داشت ندويدن است، پس ...

(Laughter)

(خنده)

But if running for you is a comfortable pace, good.

اما اگر دويدن براي شما راحت است، خوب است.

It turns out, whatever physical activity is not taking a lot of attention.

مشخص شده، هر فعاليت فيزيکی که نيازمند توجه زيادی نباشد.

So just walking at a comfortable pace is a good choice.

پس راه رفتن با گام‌های راحت انتخاب خوبی است.

Also, you want to come up with as many ideas as you can.

همچنين، شما می‌خواهيد هر چه می‌توانيد بيشتر ايده به دست بياوريد.

One key of creativity is to not lock on that first idea.

يکی از کليدهای خلاقيت اين است که به همان ايده اول نچسبيد.

Keep going.

ادامه بدهيد.

Keep coming up with new ones, until you pick one or two to pursue.

به ايده جديد دادن ادامه بدهيد، تا اينکه يکي دو ايده برای دنبال کردن انتخاب کنيد.

You might worry that you don't want to write them down,

ممکن است نگران باشيد که نمی‌خواهيد آنها را بنويسيد،

because what if you forget them?

چون اگر يادتان رفت چه؟

So the idea here is to speak them.

خوب ايده اينجا صحبت کردن درباره آنها است.

Everybody was speaking their new ideas.

همه درباره ايده‌های جديدشان صحبت می‌کردند.

So you can put your headphones on and record through your phone

خوب می‌توانيد هدفون بگذاريد و با گوشی موبايل‌تان ضبط کنيد

and then just pretend you're having a creative conversation, right?

و بعد فقط وانمود کنيد که يک مکالمه خلاقانه داريد، خوب؟

Because the act of writing your idea down is already a filter.

چون کار نوشتن ايده‌تان خودش يک مانع است.

You're going to be like, "Is this good enough to write down?"

اين گونه خواهيد بود، «به اندازه کافی خوب هست که آن را بنويسم؟»

And then you write it down.

و بعد آن را می‌نويسيد.

So just speak as many as you can, record them and think about them later.

پس هر چه می‌توانيد بيشتر صحبت کنيد، آنها را ضبط کنيد و بعداً به آنها فکر کنيد.

And finally: don't do this forever. Right?

و در نهايت: برای هميشه اين کار را نکنيد. خوب؟

If you're on the walk and that idea's not coming to you,

اگر به پياده روی رفتيد و هيچ ايده‌ای به ذهن‌تان نرسيد،

come back to it later at another time.

يک وقت ديگر دوباره سراغ آن برويد.

I think we're coming up on a break right now,

فکر کنم داريم به وقت استراحت نزديک می‌شويم،

so I have an idea:

پس يک ايده دارم:

Why don't you grab a leash

چرا پاشنه کفش‌تان را بالا نمی‌کشيد

and take your thoughts for a walk?

و افکارتان را به پياده روی نمی‌بريد؟

Thank you.

متشکرم.

(Applause)

(تشويق)