Ramanan Laxminarayan: The coming crisis in antibiotics

Translator: Mustafa Badri Reviewer: Leila Ataei

The first patient to ever be treated with an antibiotic

اولین بیماری که توسط آنتی بیوتیک درمان شد

was a policeman in Oxford.

پلیسی در آکسفورد بود.

On his day off from work,

او در یک روز غیر کاری

he was scratched by a rose thorn while working in the garden.

هنگام باغبانی با تیغ گل رز خراش پیدا کرد

That small scratch became infected.

این خراش کوچک عفونی شد.

Over the next few days, his head was swollen

در عرض چند روز سرش آبسه

with abscesses,

و ورم کرد

and in fact his eye was so infected

چشمش هم آنچنان آلوده شد

that they had to take it out,

که مجبور شدند چشمش را تخلیه کنند

and by February of 1941,

و در فوریه ۱۹۴۱

this poor man was on the verge of dying.

این مرد بیچاره در آستانه مرگ

He was at Radcliffe Infirmary in Oxford,

در درمانگاه رادکلیف آکسفورد بود،

and fortunately for him,

بخت به او روی آورد

a small team of doctors

تیم کوچکی از پزشکان

led by a Dr. Howard Florey

به رهبری دکتر هوارد فلوری

had managed to synthesize

مشغول سنتز

a very small amount of penicillin,

مقدار ناچیزی از پنی سیلین بودند،

a drug that had been discovered

دارویی که

12 years before by Alexander Fleming

الکساندر فلمینگ ۱۲ سال پیش کشف کرده بود

but had never actually been used to treat a human,

اما در عمل هیچگاه برای درمان انسان بکار نرفته بود،

and indeed no one even knew if the drug would work,

چون هیچکس براستی به تاثیر آن پی نبرده بود.

if it was full of impurities that would kill the patient,

و نمی دانست اگرناخالص باشد بیمار را خواهد کشت

but Florey and his team figured

اما فلوری و تیم او به این نتیجه رسیدند

if they had to use it, they might as well use it

در صورت ضرورت ممکن است از آن برای

on someone who was going to die anyway.

کسی که در حال مرگ است استفاده کنند.

So they gave Albert Alexander,

بنابر این، آلبرت الکساندر،

this Oxford policeman, the drug,

پلیس آکسفورد تحت معالجه با پنی سیلین قرار گرفت،

and within 24 hours,

و در طی ۲۴ ساعت،

he started getting better.

حال او رو به بهبودی رفت.

His fever went down, his appetite came back.

تب او پایین آمده و اشتهایش برگشت.

Second day, he was doing much better.

روز دوم، حالش از آن هم بهتر شد.

They were starting to run out of penicillin,

اما موجودی پنی سیلین آنها ته کشید،

so what they would do was run with his urine

و به این خاطر به ادرار بیمار متوسل شدند

across the road to re-synthesize the penicillin from his urine

و با سنتز دوباره ادرار پنی سیلین حاصل را

and give it back to him,

به او تجویز کردند،

and that worked.

و این هم نتیجه خوبی داد.

Day four, well on the way to recovery.

روز چهارم، اودر مسیر بهبودی بود.

This was a miracle.

و معجزه اتفاق افتاده بود.

Day five, they ran out of penicillin,

روز پنجم، پنی سیلین تمام شده،

and the poor man died.

و مرد بیچاره مرد.

So that story didn't end that well,

بنابر این، این قصه پایان خوشی نداشت،

but fortunately for millions of other people,

اما خوشبختانه برای میلیونها نفر دیگر

like this child who was treated again in the early 1940s,

شبیه این کودک که در اوایل سالهای ۱۹۴۰

who was again dying of a sepsis,

که دوباره بعلت سپتی سمی در حال مرگ بود،

and within just six days, you can see,

می بینید در طی فقط شش روزبهبود می یابد،

recovered thanks to this wonder drug, penicillin.

به کمک پنی سیلین، این داروی شگفت انگیز.

Millions have lived,

که به میلیونها نفر زندگی اهدا کرده،

and global health has been transformed.

و بهداشت جهانی را دگر گون نمود ه است.

Now, antibiotics have been used

حالا، آنتی بیوتیکها

for patients like this,

برای چنین بیمارانی استفاده میشود،

but they've also been used rather frivolously

آنها همچنین نسبتا سبکسرانه

in some instances,

در بعضی موارد بکار می روند.

for treating someone with just a cold or the flu,

مثل درمان سرماخوردگی و آنفولانزای بعضیها

which they might not have responded to an antibiotic,

که ممکن نیست آنتی بیوتیک موثرباشد،

and they've also been used in large quantities

همچنین استفاده می شود به میزان زیاد

sub-therapeutically, which means in small concentrations,

کمتر از دوزهای درمانی، (با غلظت کمتر)،

to make chicken and hogs grow faster.

برای افزایش رشد مرغها و خوکها.

Just to save a few pennies on the price of meat,

فقط برای شندرقاز کاهش هزینه تولید گوشت،

we've spent a lot of antibiotics on animals,

آنتی بیوتیکهای زیادی را مصرف می کنیم،

not for treatment, not for sick animals,

نه برای درمان، نه برای حیوانات بیمار،

but primarily for growth promotion.

بلکه در وحله اول برای ارتقاء رشد.

Now, what did that lead us to?

خب،اینگونه مصرف ما را به کجا کشانده؟

Basically, the massive use of antibiotics

در اصل، استفاده گسترده آنتی بیوتیکها

around the world

در سطح جهان

has imposed such large selection pressure on bacteria

باعث تحمیل میزان زیادی فشار انتخابی بر باکتریها شده

that resistance is now a problem,

که ثمره آن مقاومت باکتریها امروزه خود مشکلی است.

because we've now selected for just

چون حالا ما خودمان در معرض

the resistant bacteria.

باکتریهای مقاوم هستیم.

And I'm sure you've all read about this in the newspapers,

و مطمنم همه شما در باره این موضوع در روزنامه ها خوانده،

you've seen this in every magazine

یا در مجله هایی دیده اید

that you come across,

که به آنها بر خورده اید.

but I really want you to appreciate

اما از شما میخواهم که واقعا

the significance of this problem.

اهمیت موضوع را بدرستی ارزیابی کنید.

This is serious.

این موضوع جدی است.

The next slide I'm about to show you is of carbapenem resistance in acinetobacter.

اسلاید بعدی که میخواهم نشان دهم مقاومت اسینتو باکتر به کارباپنم است.

Acinetobacter is a nasty hospital bug,

اسینتوباکتر یک میکرب بد بیمارستانی است،

and carbapenem is pretty much

و کارباپنم تقریبااز

the strongest class of antibiotics

رده قویترین آنتی بیوتیکهاست.

that we can throw at this bug.

که ما بر علیه این میکرب بکار میبریم.

And you can see in 1999

و شما میبینید که در سال ۱۹۹۹

this is the pattern of resistance,

این الگوی مقاومت بود،

mostly under about 10 percent across the United States.

اکثرا زیر ده در صد مفاومت در کل آمریکا

Now watch what happens when we play the video.

حالا ببینید هنگام تماشای فیلم چه اتفاق می افتد.

So I don't know where you live,

گرچه من نمیدانم کجا زندگی میکنید،

but wherever it is, it certainly is a lot worse now

اما هرکجا که باشید، قطعا وضعیت بدتر است

than it was in 1999,

از آنچه در سال ۱۹۹۹بود.

and that is the problem of antibiotic resistance.

این همان مقاومت در برابر آنتی بیوتیکهاست.

It's a global issue

یک مشکل جهانی

affecting both rich and poor countries,

که کشورهای ثروتمند وفقیر درگیر آن هستند،

and at the heart of it, you might say, well,

حقیقتا ،شما ممکن است بگویید ، خب

isn't this really just a medical issue?

مگر این مشکل پزشکی نیست؟

If we taught doctors how not to use antibiotics as much,

اگر ما به پزشکان می آموختیم آنتی بیوتیک کم مصرف کنند،

if we taught patients how not to demand antibiotics,

به بیماران یاد می دادیم کمتر آنتی بیوتیک بخواهند،

perhaps this really wouldn't be an issue,

شاید این مشکل بوجود نمی آمد.

and maybe the pharmaceutical companies

و شاید شرکتهای دارو سازی

should be working harder to develop

سخت کار می کردند تا

more antibiotics.

آنتی بیوتیکهای بیشتری بسازند.

Now, it turns out that there's something fundamental about antibiotics

اما امروزه یک چیزی در آنتی بیوتیکها مشخص شده

which makes it different from other drugs,

که آن را از دیگر دارو ها متمایزکرده،

which is that if I misuse antibiotics

وآن اینست: اگر از آنتی بیوتیکها استفاده

or I use antibiotics,

یا استفاده نابجا بکنم،

not only am I affected but others are affected as well,

نه تنها خودم بلکه دیگران را نیز تحت تاثیر قرار می دهم.

in the same way as if I choose to drive to work

همانگونه که انتخاب میکنم با ماشین سر کار بروم

or take a plane to go somewhere,

یا با هواپیما جایی سفر کنم،

that the costs I impose on others

هزینه ای روی دوش دیگران می کذارم

through global climate change go everywhere,

از طریق تغییرات زیست محیطی که جهانشمول است،

and I don't necessarily take these costs into consideration.

و من به آن هزینه اهمیتی نمی دهم.

This is what economists might call a problem of the commons,

و همان که اقتصاد دانان ممکن است به آن مشکل عمومی بگویند،

and the problem of the commons is exactly

مشکل عمومی دقیقا آن چیزی است

what we face in the case of antibiotics as well:

که ما در مورد آنتی بیوتیکها هم با آن مواجه هستیم:

that we don't consider —

که ما مد نظر نمی گیریم_

and we, including individuals, patients,

و ما، از جمله افراد، بیماران،

hospitals, entire health systems —

بیمارستانها، کل سیستم بهداشتی_

do not consider the costs that they impose on others

به هزینه تحمیل شده به دیگران توجه نمی کنیم.

by the way antibiotics are actually used.

به شیوه ای که آنتی بیوتیکها استفاده می شوند.

Now, that's a problem that's similar

حالا، این مشکلی است شبیه

to another area that we all know about,

مشکل دیگری که همه ما به آن واقفیم،

which is of fuel use and energy,

مشکل سوخت و انرژی.

and of course energy use

و البته استفاده از انرژی

both depletes energy as well as

هم ذخایر را کاهش می دهد ،هم منجر می شود

leads to local pollution and climate change.

به آلودگیهای محلی و تغییرات زیست محیطی.

And typically, in the case of energy,

و به طور مشخص ،در مورد مصرف انرژی

there are two ways in which you can deal with the problem.

دو راه برای حل مشکل وجود دارد.

One is, we can make better use of the oil that we have,

اول، ما میتوانیم از نفت بطور بهینه استفاده کنیم

and that's analogous to making better use

و آن شبیه استفاده مناسب

of existing antibiotics,

از آنتی بیوتیکهای موجود است.

and we can do this in a number of ways

و به اشکال مختلف انجام میشود

that we'll talk about in a second,

که چند لحظه دیگر به آن می پردازیم،

but the other option is the "drill, baby, drill" option,

گزینه دیگر گزینه حفر چاههای جدید است،

which in the case of antibiotics is to go find new antibiotics.

در مورد آنتی بیوتیکها اختراع آنتی بیوتیکهای جدید است.

Now, these are not separate.

حالا، اینها مقولات جداگانه ای نیستند.

They're related, because if we invest heavily

آنها با هم مرتبط هستند، اگر ما سرمایه گذاری زیادی بکنیم

in new oil wells,

برای حفر چاههای جدید نفت،

we reduce the incentives for conservation of oil

انگیزه حفظ نفت کاهش می یابد

in the same way that's going to happen for antibiotics.

همان اتفاقی که برای آنتی بیوتیکها می افتد.

The reverse is also going to happen, which is that

عکس قضیه هم اتفاق می افتد،به این معنی که

if we use our antibiotics appropriately,

اگر ما آنتی بیوتیکهایمان رادرست مصرف کنیم،

we don't necessarily have to make the investments

نیاز نخواهیم داشت سرمایه گذاری کنیم

in new drug development.

برای تولید دارو های جدید.

And if you thought that these two were entirely,

و اگر شما به هماهنگی این دو گزینه

fully balanced between these two options,

به طور کامل فکر می کردید،

you might consider the fact that

ممکن بود به این حقیقت برسید که

this is really a game that we're playing.

این همان بازی است که میکنیم.

The game is really one of coevolution,

این بازی یک نمونه (هم تکاملی) است

and coevolution is, in this particular picture,

و هم تکاملی در این تصویربخصوص

between cheetahs and gazelles.

بین یوز پلنگها و آهو هاست.

Cheetahs have evolved to run faster,

یوزپلنگها سریعترمی دوند،

because if they didn't run faster,

اگر تند ندوند،

they wouldn't get any lunch.

غذایی گیرشان نمی آید.

Gazelles have evolved to run faster because

آهوها هم تند می دوند

if they don't run faster, they would be lunch.

اگر تند ندوند، شکار خواهند شد.

Now, this is the game we're playing against the bacteria,

خالا، این بازی ما با آنتی بیوتیکهاست،

except we're not the cheetahs,

با این تفاوت که ما یوز پلنگ نیستیم،

we're the gazelles,

آهوی این بازی هستیم،

and the bacteria would,

و باکتری می تواند،

just in the course of this little talk,

در عرض این سخنرانی کوتاه،

would have had kids and grandkids

دارای نوه و نتیجه بشود

and figured out how to be resistant

و کشف میکند چطور مقاوم شود

just by selection and trial and error,

فقط با انتخاب و آزمون و خطا،

trying it over and over again.

با تلاش و تکرار پی در پی.

Whereas how do we stay ahead of the bacteria?

ولی ما چگونه می توانیم در برابر باکتری بایستیم؟

We have drug discovery processes,

ما فرایند کشف داروها،

screening molecules,

غربالگری مولکولها

we have clinical trials,

و آزمایشات دارویی را داریم.

and then, when we think we have a drug,

و تازه آن زمان که دارو را داشتیم،

then we have the FDA regulatory process.

روند نظارتی FDA شروع می شود.

And once we go through all of that,

و هنگامی که این همه را پشت سر گذاشتیم،

then we try to stay one step ahead

آنموقع می خواهیم یک قدم

of the bacteria.

از باکتری جلوتر بایستیم.

Now, this is clearly not a game that can be sustained,

پس روشن است که این بازی تداوم ندارد

or one that we can win

و ما برنده بازی نیستیم

by simply innovating to stay ahead.

تنها با کشف داروهای جدید.

We've got to slow the pace of coevolution down,

ما باید سرعت هم تکاملی را پایین بیاوریم،

and there are ideas that we can borrow from energy

و ایده آن را از مقوله انرژی قرض بگیریم

that are helpful in thinking about

که برای تفکر در باره

how we might want to do this in the case

چگونگی انجام این امر سودمند است

of antibiotics as well.

در زمینه آنتی بیوتیکها.

Now, if you think about how we deal with

حالا، اگر ما به چگونگی کنار آمدن با

energy pricing, for instance,

قیمت انرژی مثلا فکر کنیم،

we consider emissions taxes,

به مالیات گازهای گلخانه ای میرسیم،

which means we're imposing the costs of pollution

بار این مالیات باید بر دوش

on people who actually use that energy.

آنهایی باشد که انرژی را مصرف می کنند.

We might consider doing that for antibiotics as well,

وما باید در مقوله آنتی بیوتیکها نیز چنین عمل کنیم،

and perhaps that would make sure that antibiotics

و مطمئن شویم که آنتی بیوتیکها نیز

actually get used appropriately.

در واقع بدرستی مصرف می شوند.

There are clean energy subsidies,

ما سوبسیدهای انرژیهای پاک را داریم،

which are to switch to fuels which don't pollute as much

بخاطر روی آوری به انرژیهایی که آلودگی کمتری دارند

or perhaps don't need fossil fuels.

یا دور شدن از سوختهای فسیلی.

Now, the analogy here is, perhaps we need

حالا، قیاس اینجاست، شاید ما نیاز داریم

to move away from using antibiotics,

مصرف آنتی بیوتیکها را کنار بگذاریم،

and if you think about it, what are good substitutes for antibiotics?

اگر به آن فکر می کنیم، جانشینان خوب آنتی بیوتیکها کدامند؟

Well, turns out that anything that reduces

خب، مشخص شده هر چیزی که نیاز به

the need for the antibiotic would really work,

آنتی بیوتیکها را کاهش دهد تاثیر دارد،

so that could include improving hospital infection control

و آن شامل اصلاح کنترل عفونتهای بیمارستانی

or vaccinating people,

یا واکسیناسیون مردم،

particularly against the seasonal influenza.

بویژه علیه آنفلوانزای فصلی‌ست.

And the seasonal flu is probably

و احتمالا آنفلوانزای فصلی یکی از

the biggest driver of antibiotic use,

بزرگترین مشوقهای مصرف آنتی بیوتیک است،

both in this country as well as in many other countries,

هم در این کشور و بسیاری کشور های دیگر،

and that could really help.

که میتواند کارساز باشد.

A third option might include something like tradeable permits.

و سومین گزینه ممکن است شبیه محدودیت استفاده باشد.

And these seem like faraway scenarios,

اما سناریوی دست نیافتنی به نظر می رسد،

but if you consider the fact that we might not

اگرحقیقت را ببینیم

هر بیماری به آنها نیاز ندارد

have antibiotics for many people who have infections,

و توجه داشته باشیم که به چه کسانی

we might consider the fact that we might

اجازه تجویز آنها را

want to allocate who actually gets to use

روی دیگران بدهیم،

some of these antibiotics over others,

بعضی از اینها باید بر مبنای نیاز کلینیکی باشد،

and some of these might have to be on the basis of clinical need,

یا بر پایه قیمت گذاری.

but also on the basis of pricing.

ومطمئنا فرهنگسازی مشتریان کارساز است.

And certainly consumer education works.

مردم بیش از حد آنتی بیوتیک مصرف میکنند

Very often, people overuse antibiotics

یا پزشکان بیش از حد تجویز میکنند

or prescribe too much without necessarily

بدون اینکه لزوما به آن واقف باشند،

knowing that they do so,

و مکانیسم باز خورد

and feedback mechanisms

مشخص شده که مفید است،

have been found to be useful,

هم در بحث انرژی---

both on energy —

وقتی به کسی گفته شود در اوج مصرف انرژی

When you tell someone that they're using

مصرف شما بالاست،

a lot of energy during peak hour,

تصمیم می گیرد مصرف را پایین بیاورد،

they tend to cut back,

و چیزی مشابه این امر حتی

and the same sort of example has been performed

در مقوله آنتی بیوتیکها نیز عملی است.

even in the case of antibiotics.

در بیمارستانی در سنت لوئیس

A hospital in St. Louis basically would put up

نام جراحان را بر اساس میزان

on a chart the names of surgeons

مصرف آنتی بیوتیکهایشان

in the ordering of how much antibiotics they'd used

در ماه گذشته لیست کردند،

in the previous month,

واین یک باز خورد ناب اطلاعاتی بود،

and this was purely an informational feedback,

مسئله بی آبرو کردن در میان نبود،

there was no shaming,

بلکه دراصل اطلاعاتی

but essentially that provided some information back

مهیا شد تا حراحان مصرف آنتی بیوتیکها را

to surgeons that maybe they could rethink

دوباره بازبینی کنند.

how they were using antibiotics.

حالا در بخش تامین داروها نیز

Now, there's a lot that can be done

کارهای زیادی می شود کرد.

on the supply side as well.

اگر شما به قیمت پنی سیلین نگاه کنید،

If you look at the price of penicillin,

هزینه هر روز مصرف آن ده سنت است.

the cost per day is about 10 cents.

نسبتا داروی ارزانی است.

It's a fairly cheap drug.

اگر نگاه کنید به داروهایی از قبیل--

If you take drugs that have been introduced since then —

لینوزولید یا داپتومایسین--

linezolid or daptomycin —

آنها نسبتا گران هستند،

those are significantly more expensive,

آنها که به پرداخت ده سنت عادت دارند

so to a world that has been used to paying 10 cents a day for antibiotics,

پرداخت صدو هشتاد سنت در روز

the idea of paying 180 dollars per day

خیلی زیاد به نظر می رسد.

seems like a lot.

اما این چی به ما می گوید؟

But what is that really telling us?

قیمت به ما می گوید:

That price is telling us

که دیگر ما نباید

that we should no longer

انتی بیوتیکهای ارزان و موثر را

take cheap, effective antibiotics as a given

تا آینده نزدیک داشته باشیم،

into the foreseeable future,

قیمت به ما علامت میده

and that price is a signal to us

که شاید ما بفکر چاره ای

that perhaps we need to be paying

برای حفظ آنتی بیوتیکها باشیم.

much more attention to conservation.

قیمتها علامت میدهند

That price is also a signal

که ما نیازمند یافتن تکنولوژیهای دیگری هستیم،

that maybe we need to start looking at other technologies,

شبیه همان علامتی که قیمت بنزین به ما می رساند

in the same way that gasoline prices are a signal

محرکی است که می گوید به فکر

and an impetus, to, say,

اختراع ماشینهای برقی باشیم.

the development of electric cars.

قیمتها نشانه های مهمی هستند

Prices are important signals

وما نیازمند توجه به آنها هستیم،

and we need to pay attention,

ما همچنین باید دریابیم

but we also need to consider the fact that

قیمتهای بالای آنتی بیوتیکها نادر هستند

although these high prices seem unusual for antibiotics,

و هیچی نیستند در مقایسه با هزینه مصرف روزانه

they're nothing compared to the price per day

بعضی از داروهای سرطان، که ممکن است

of some cancer drugs,

چند صباحی بیمار را جان ببخشند

which might save a patient's life only for a few months or perhaps a year,

در صورتیکه آنتی بیوتیکها توان

whereas antibiotics would potentially

حفظ دائمی جان بیماران را دارند.

save a patient's life forever.

بنابر این، این مستلزم

So this is going to involve

یک تغییر الگوی کلی است،

a whole new paradigm shift,

همچنین این یک تغییر ترسناک است

and it's also a scary shift because

چون در بخشهای بزرگی از این کشور،

in many parts of this country,

و بخشهای بزرگی در جهان،

in many parts of the world,

فکر هزینه کردن دویست دلار

the idea of paying 200 dollars

برای یک روز درمان با آنتی بیوتیکها

for a day of antibiotic treatment

بسادگی غیر قابل تصور است.

is simply unimaginable.

پس ما نیاز داریم به آن فکر کنیم.

So we need to think about that.

حالا،گزینه های حمایتی نیز هستند،

Now, there are backstop options,

از قبیل تکنولوژیهای جایگزین

which is other alternative technologies

که مردم روی آنها کار می کنند.

that people are working on.

آنها شامل باکتریوفاژها،

It includes bacteriophages, probiotics,

پروبیوتیکها،سیستم درک حد نصاب و سینبیوتیکها هستند.

quorum sensing, synbiotics.

حالا،تمام اینها مسیرهای مفیدی برای ادامه هستند،

Now, all of these are useful avenues to pursue,

و حتی سودمندتر خواهند شد

and they will become even more lucrative

وقتی قیمت آنتی بیوتیکهای جدید افزایش می یابد،

when the price of new antibiotics starts going higher,

و ما انعکاس آن را در بازار شاهد هستیم،

and we've seen that the market does actually respond,

و دولت هم در حال بررسی پرداخت سوبسید

and the government is now considering

به تولید آنتی بیوتیکهای جدید است.

ways of subsidizing new antibiotics and development.

اما چالشهایی هم وجود دارد.

But there are challenges here.

ما نمیخواهیم فقط پول صرف مشکلات شود.

We don't want to just throw money at a problem.

میخواهیم روی آنتی بیوتیکهای

What we want to be able to do

جدیدی سرمایه گذاری کنیم

is invest in new antibiotics

آنهم به گونه ای که تشویق کند

in ways that actually encourage

فروش و استفاده مناسب آنها را

appropriate use and sales of those antibiotics,

که واقعا چالش در اینجاست.

and that really is the challenge here.

حالا برگردیم به این تکنولوژیها،

Now, going back to these technologies,

همه شما این سخن فیلم مشهور دایناسوررا بخاطر دارید

you all remember the line from that famous

-طبیعت راه جدیدی پیدا خواهد کرد-

dinosaur film, "Nature will find a way."

پس انگار اینها راه حل دائمی نیستند.

So it's not as if these are permanent solutions.

ما واقعا باید آنرا در مورد هر تکنولوژی بیاد بیاوریم

We really have to remember that, whatever the technology might be,

که طبیعت راهی برای آن خواهد یافت.

that nature will find some way to work around it.

شما شاید فکر کنید،خب ،این مشکلی است

You might think, well, this is just a problem

فقط مربوط به آنتی بیوتیکها و باکتریها،

just with antibiotics and with bacteria,

اما میدانیم که مشکلی شبیه این را

but it turns out that we have the exact same

در دیگر زمینه ها نیز داریم،

identical problem in many other fields as well,

از قبیل سل مقاوم به چند دارو،

with multidrug-resistant tuberculosis,

که در هند و آفریقای جنوبی یک مشکل جدی است.

which is a serious problem in India and South Africa.

و هزاران بیمار میمیرند فقط بخاطر اینکه

Thousands of patients are dying because

داروهای نسل دوم بسیار گران هستند،

the second-line drugs are so expensive,

و حتی گاهی این داروها موثر نیستند

and in some instances, even those don't work

و شما با سل مقاوم به چند دارو روبرو می شوید.

and you have XDR TB.

ویروسها، آفتهای کشاورزی

Viruses are becoming resistant.

وانگلهای مالاریا مقاوم می شوند.

Agricultural pests. Malaria parasites.

در حال حاضر، عمده جهان متکی است

Right now, much of the world depends on

به یک دارو، داروی آرتمیسینین،

one drug, artemisinin drugs,

برای درمان موثر مالاریا.

essentially to treat malaria.

مقاومت به این دارو چندی است ظاهر شده،

Resistance to artemisinin has already emerged,

و اگر همه گیر شود،

and if this were to become widespread,

آن در معرض خطر قرار می دهد

that puts at risk

داروی مورد نیاز مالاریا را

the single drug that we have to treat malaria around the world

به اندازه ای که امروزه ایمن و موثر است.

in a way that's currently safe and efficacious.

پشه ها نیز مقاوم می شوند.

Mosquitos develop resistance.

اگر شما بچه دارید، می دانید شپش چیه

If you have kids, you probably know about head lice,

و اگر شما اهل شهر نیویورک باشید،

and if you're from New York City,

میدانم انجا تخصصی به نام ساس دارید.

I understand that the specialty there is bedbugs.

پس آنها هم مقاوم هستند.

So those are also resistant.

اگرما مجبورشوییم نمونه از آبگیر بیاوریم.

And we have to bring an example from across the pond.

موشها نیز به سموم مقاوم هستند.

Turns out that rats are also resistant to poisons.

حالا ،آنچه در تمام اینها مشترک است

Now, what's common to all of these things is

آن فکری بود که می خواستیم با تکنولوژیها

the idea that we've had these technologies

طبیعت را فقط در طول ۷۰،۸۰ یا ۱۰۰ سال کنترل کنیم

to control nature only for the last 70, 80 or 100 years

و اساسن در یک چشم بهم زدن،

and essentially in a blink,

توانایی کنترل خود را نفله کردیم،

we have squandered our ability to control,

بخاطر اینکه ما نمیدانستیم

because we have not recognized

که انتخاب طبیعی و تکامل در صدد یافتن

that natural selection and evolution was going to find

راهی برای بازگشت است،

a way to get back,

و ما نیازمند بازنگری

and we need to completely rethink

در چگونگی استفاده

how we're going to use

از معیارهای کنترل موجودات بیولوژیکی هستیم،

measures to control biological organisms,

و بازنگری در چگونگی ایجاد تشویق

and rethink how we incentivize

برای توسعه ومعرفی،

the development, introduction,

نمونه های تجویز آنتی بیوتیکها

in the case of antibiotics prescription,

و استفاده از این منابع ارزشمند هستیم.

and use of these valuable resources.

و ما اکنون واقعا نیاز داریم در باره آنها

And we really now need to start thinking about them

به عنوان منابع طبیعی فکر کنیم.

as natural resources.

بنا بر این ما سر دو راهی مانده ایم.

And so we stand at a crossroads.

یک راه مسیر بازنگری

An option is to go through that rethinking

و توجه دقیق به انگیزه هایی است

and carefully consider incentives

که شیوه انجام کارهای ما را تغییر دهد.

to change how we do business.

جایگزین دیگرجهانی است

The alternative is

که در آن حتی تیغ علف هم

a world in which even a blade of grass

یک سلاح بالقوه مرگبار است.

is a potentially lethal weapon.

سپاسگزارم.

Thank you.

(تشویق تماشاچیان)

(Applause)