Steve Keil: A manifesto for play, for Bulgaria and beyond

استیو کیل : اعلاميه‌اي براي بازي، برای بلغارستان و سراسر جهان

Translator: soheila Jafari Reviewer: Maral Salehi

I'm here today

امروز من براي

to start a revolution.

شروع یک انقلاب اینجا هستم.

Now before you get up in arms,

حالا قبل از اینکه دستان خود را بالا ببرید،

or you break into song,

یا شروع به آواز خواندن كنيد،

or you pick a favorite color,

و یا رنگ مورد علاقه تان را انتخاب کنید،

I want to define what I mean by revolution.

میخواهم تعریف کنم که منظورم از انقلاب چیست.

By revolution,

منظورم از انقلاب،

I mean a drastic and far-reaching change

یک تغییر بنیادی و گسترده

in the way we think and behave --

در نحوه تفکر و رفتار ما است--

the way we think and the way we behave.

نحوه تفکر و نحوه رفتار ما.

Now why, Steve, why do we need a revolution?

حالا، استیو ، چرا ما به انقلاب نیاز داریم؟

We need a revolution

ما به یک انقلاب نیاز داریم

because things aren't working; they're just not working.

زیرا چیزي کار نمی کند: آنها فقط کار نمی کنند.

And that makes me really sad

و اين مساله مرا بسیار غمگین می کند،

because I'm sick and tired of things not working.

چون از چیزهای که کار نمی کنند خسته و كلافه شده‌ام.

You know, I'm sick and tired of us not living up to our potential.

مي‌دونيد، من از خودمان که به اندازه توانمان زندگی نمی کنیم خسته و كلافه‌ام.

I'm sick and tired of us being last.

از رتبه آخر بودن خسته و كلافه هستم.

And we are last place in so many things --

ما آخرین رتبه در خیلی چیزها هستیم--

for example, social factors.

برای مثال، عوامل اجتماعی.

We're last place in Europe in innovation.

ما در اروپا آخرین رتبه نوآوری را داریم.

There we are right at the end, right at the bottom,

ما درست در آخر، درست در ته هستیم،

last place as a culture that doesn't value innovation.

آخرین رتبه از نظر فرهنگي كه برای نوآوری ارزش قائل نيست.

We're last place in health care,

ما از نظر مراقبت‌های بهداشتي در آخرين رتبه قرار داريم.

and that's important for a sense of well-being.

و مراقبت‌هاي بهداشتي برای حس رفاه بسيار مهم است.

And there we are, not just last in the E.U.,

و جایی که ما هستیم فقط در اتحادیه اروپا آخرین نیست،

we're last in Europe, at the very bottom.

ما آخرين دراروپا هستيم در پائین ترین سطح.

And worst of all,

و بدتر از همه،

it just came out three weeks ago, many of you have seen it, The Economist.

چيزي كه سه هفته پیش در اكونوميست منتشر شد، كه بسياري از شما آن را ديده‌ايد.

We're the saddest place on Earth,

ما جايگاه غمگین‌ترین كشور در سراسر جهان را داريم،

relative to GDP per capita --

در قياس با سرانه تولید ناخالص داخلی --

the saddest place on Earth.

غمگين‌ترين كشور در سراسر زمین.

That's social. Let's look at education.

این وضع شرايط اجتماعی است، اجازه دهید نگاهی به آموزش و پرورش بیندازیم.

Where do we rank three weeks ago

در سه هفته پيش، ما

in another report by the OECD?

در گزارش دیگری که توسط OECD (سازمان همکاری اقتصادی و توسعه ) منتشر شده، چه رتبه‌اي داشتيم؟

Last in reading, math and science. Last.

آخرین رتبه از نظر قرائت، ریاضی و علوم، آخرین.

Business:

و تجارت:

The lowest perception in the E.U.

در اتحاديه اروپا ما کمترین رتبه را از نظر درك اينكه

that entrepreneurs provide benefits to society.

کارآفرینان برای جامعه منافع فراهم می نمایند، داشتيم.

Why as a result, what happens?

اما چرا، چرااينگونه است؟

The lowest percentage of entrepreneurs starting businesses.

پائین ترین در صد کارآفرینانی كه بنگاه‌هاي اقتصادي را راه بيندازند.

And this is despite the fact

وضعيت اينگونه است عليرغم اين حقيقت كه

that everybody knows that small business

همه می دانند که بنگاه‌های کوچک

is the engine of economies.

موتور اقتصاد هستند.

We hire the most people; we create the most taxes.

ما بیشترین افراد را استخدام می کنیم، ما بیشترین مالیات را پرداخت می کنیم.

So if our engine's broken, guess what?

خوب وقتي موتورمان خراب باشد، حدس بزنید چه می‌شود؟

Last in Europe GDP per capita.

آخرين در اروپا از نظر سرانه تولید ناخالص داخلی.

Last.

آخرین.

So it's no surprise, guys, that 62 percent of Bulgarians

و دوستان، این تعجب آور نیست که 62 درصد از بلغاریها

are not optimistic about the future.

در مورد آینده خوشبین نیستند.

We're unhappy, we have bad education,

ما شاد نيستیم. ما تحصيلات بدی داریم،

and we have the worst businesses.

و بدترین بنگاه‌هاي كسب و كار را داریم.

And these are facts, guys.

و دوستان، اینها واقعيت دارند.

This isn't story tale; it's not make-believe.

اینها قصه نیستند، که بخواهم به شما بباورانم.

It's not.

نه

It's not a conspiracy I have got against Bulgaria. These are facts.

این توطئه‌ای علیه بلغارستان که من آن را درست کرده باشم نیست. اینها حقیقتند.

So I think it should be really, really clear

بنابر این فکر می کنم كه اين مساله بايد كاملا آشكار شود كه

that our system is broken.

سیستم ما معيوب است.

The way we think, the way we behave,

نحوه تفكر ما، نحوه رفتار ما،

our operating system of behaving is broken.

سیستم عملكرد رفتاري ما معيوب است.

We need a drastic change in the way we think and behave

ما به تغییرات بنیادی در شیوه تفکر و رفتار خويش نيازمنديم

to transform Bulgaria for the better,

تا بلغارستان را به كشور بهتري،

for ourselves, for our friends,

برای خودمان، برای دوستان‌مان،

for our family and for our future.

براي خانوده‌مان و آينده‌مان بدل كنيم.

How did this happen?

چطور چنين چيزي ممكن است؟

Let's be positive now. We're going to get positive. How did this happen?

اجازه دهید مثبت نگر باشیم. مي‌خواهيم مثبت‌نگر باشیم. چطور چنين چيزي ممكن است؟

I think we're last because --

گمان کنم ما آخرين هستیم زیرا--

and this is going to be drastic to some of you --

این می تواند برای بعضی از شما ناراحت‌كننده باشد--

because we are handicapping ourselves.

كه ما خودمان خودمان را ناتوان می کنیم.

We're holding ourselves back

ما خود را عقب مي‌كشيم

because we don't value play.

زیرا ارزشی برای بازی قائل نیستیم.

I said "play," all right.

گفتم بازی، بله درست است.

In case some of you forgot what play is, this is what play looks like.

اگر بعضی از شما‌ها فراموش کرده باشید که بازی چیست، بازی اینطوريه.

Babies play, kids play,

نوزادان بازی می کنند، کودکان بازی می کنند،

adults play.

بزرگترها بازی می کنند.

We don't value play.

اما ما ارزشی براي بازی قائل نيستيم.

In fact, we devalue play.

در واقع ما بازی را بي‌ارزش قلمداد مي‌كنيم.

And we devalue it in three areas.

ما آن را در سه حوزه بی‌ارزش می‌كنیم.

Let's go back to the same three areas.

اجازه بدهید بریم به این سه حوزه.

Social: 45 years of what?

حوزه اجتماعی: 45 سال از چه؟

Of communism --

از كمونيسم--

of valuing the society and the state over the individual

كه در آن جامعه و دولت بر فرد رجحان داشت

and squashing, inadvertently,

و از روي ناداني خفه کردن

creativity, individual self-expression and innovation.

خلاقیت، خودشكوفايي و نوآوری.

And instead, what do we value?

به جای آن، چه چیزی را ما ارزشمند مي‌بينيم؟

Because it's shown

[چرا اين را مي‌پرسم؟] به اين خاطر كه تحقيقات نشان مي‌دهد

the way we apply, generate and use knowledge

که نحوه توليد، كاربرد و استفاده ما از دانش

is affected by our social and institutional context,

متاثر از بافت اجتماعی و سازمانی ما است،

which told us what in communism?

در کمونیسم به ما چي گفته شده است؟

To be serious.

اینکه جدی باشيم.

To be really, really serious.

خيلي خيلي جدي باشيم.

It did.

اينجوري شد.

(Applause)

( تشویق تماشاگران)

Be serious.

جدی باشید.

I can't tell you how many times I've been scolded in the park

نمیتوانم بگویم چند بار من در پارک‌هاغرولند شنيده‌ام

for letting my kids play on the ground.

كه چرا اجازه دادم کودکانم روي زمین بازی کنند.

Heaven forbid they play in the dirt, the kal,

انگار خدا نکرده آنها دارند با كثافت بازی مي‌کنند،

or even worse, lokvi, water -- that will kill them.

و یا حتی آب، انگار كه اين چيزها بچه‌ها را خواهد كشت.

I have been told by babas and dyados

افرادي به من گفتند

that we shouldn't let our kids play so much

که نباید به کودکان مان اجازه دهیم زیاد بازی کنند،

because life is serious

زیرا زندگی امری جدی است

and we need to train them for the seriousness of life.

و لازم است كه آنها را در زندگي جدي بار بياريم.

We have a serious meme running through.

یک الگوی رفتاری جدی که بايد به آن نحو پيش رفت.

It's a social gene running through us.

این یک ژن اجتماعی است که از طريق ما كار مي‌كند.

It's a serious gene.

این ژن، ژن جدی‌بودن است.

It's 45 years of it

45 سال از سلطه كمونيسم باعث

that's created what I call the "baba factor."

خلق چیزی شده که من آن راعامل پدر مي‌نامم.

(Laughter)

( خنده تماشاگران)

(Applause)

(تشویق تماشاگران)

And here's how it works.

و اين عامل چطور کار می کند؟

Step one: woman says, "I want to have a baby. Iskam baby."

قدم اول: مامان می گوید، " من یک بچه می‌خواهم. يه بچه."

Step two: we get the baby. Woohoo!

قدم دوم: ما بچه‌دار شدیم واوو!

But then what happens in step three?

اما در قدم سوم چه اتفاقی می‌افتد؟

I want to go back to work

می خواهم برگردم سر کار،

because I need to further my career or I just want to go have coffees.

چون لازم است كه کارم رو پيش ببرم، یا اينكه يه دقيقه برای خوردن یک قهوه می‌روم.

I'm going to give bebko to baba.

مي‌روم كه بچه را به باباش بدهم.

But we need to remember

ولی ما باید به خاطر داشته باشیم

that baba's been infected by the serious meme for 45 years.

که بابا متاثر از الگوی رفتاری جدی 45 ساله است.

So what happens?

خوب چه اتفاقی می افتد؟

She passes that virus on to baby,

او ویروس را به نوزاد انتقال می دهد،

and it takes a really, really, really long time -- as the redwood trees --

و زمان بسیار درازي مي‌طلبد-- مثل درخت ردوود--

for that serious meme

تا اين الگوی رفتاری جدی

to get out of our operating system.

از سیستم عملكرد ما خارج شود.

What happens then?

نكته بعدي درباره چيه؟

It goes into education where we have an antiquated education system

درباره آموزش و پرورش است. ما یک سیستم آموزش و پرورش قديمي داریم

that has little changed for 100 years,

که در طی 100 سال تنها کمی تغییر کرده است

that values rote learning,

که به یادگیری طوطي‌وار،

memorization and standardization,

حفظ کردن و يكسان‌سازي ارزش مي‌نهد،

and devalues self-expression, self-exploration,

و تحقق خودشكوفايي، استعدادهاي فردي،

questioning, creativity and play.

به چالش‌كشيدن، خلاق بودن و بازی کردن را فاقد ارزش مي‌بيند.

It's a crap system.

این سیستم مزخرفي است.

True story: I went looking for a school for my kid.

يك داستان واقعي برايتان تعريف كنم: من برای فرزندم دنبال يك مدرسه می‌گشتم.

We went to this prestigious little school

ما به یک مدرسه کوچک معتبری رفتیم

and they say they're going to study math 10 times a week

آنها گفتند که در هفته ده جلسه ریاضی،

and science eight times a week

و هشت جلسه علوم

and reading five times a day and all this stuff.

و هر روز پنج جلسه قرائت دارند و این چیزها.

And we said, "Well what about play and recess?"

ما گفتیم، " خوب، بازی و زنگ تفریح چی؟"

And they said, "Ha. There won't be a single moment in the schedule."

آنها گفتند، " ها. در برنامه حتی یک لحظه خالي هم وجود ندارد."

(Laughter)

( خنده تماشاگران)

And we said, "He's five."

ما گفتيم، "او پنج ساله است."

What a crime. What a crime.

چه جنایتی . چه جنایتی.

And it's a crime

و این جنایتی است

that our education system is so serious because education is serious

که سیستم آموزش و پرورش ما خیلی جدی است چون آموزش جدي است

that we're creating mindless, robotic workers

که ما کارگران رباتی بیفکری ايجاد می کنیم

to put bolts in pre-drilled holes.

كه پیچ و مهره‌ها را در سوراخ‌هاي از قبل آماده شده قرار بدهند.

But I'm sorry, the problems of today

اما من خیلی متاسفم، مشکلات امروز

are not the problems of the Industrial Revolution.

مشکلات دوران انقلاب صنعتی نیست.

We need adaptability,

ما به سازگاری نیاز داریم،

the ability to learn how to be creative and innovative.

توانایی اينكه یاد بگیریم خلاق و نوآور باشيم.

We don't need mechanized workers.

ما به کارگران مکانیزه نيازي نداريم.

But no, now our meme goes into work where we don't value play.

اما اينطور نيست، اكنون، وقتي که ما ارزشي براي بازی قائل نيستيم روحيه ما دنبال كار مي‌رود.

We create robotic workers that we treat like assets,

ما کارگران ربات‌گونه‌ای درست می کنیم که مانند دارایی با آنها رفتار می کنیم،

to lever and just throw away.

بعنوان يك اهرم و بعد آنها دور انداخته مي‌شوند.

What are qualities of a Bulgarian work?

شايستگي‌هاي يك کار بلغاری چيست؟

Autocratic --

خودکامگی --

do what I say because I'm the chef.

هر چه مي‌گويم انجام بده چون من رئیسم.

I'm the boss and I know better than you.

من رئیسم و بهتر از تو می‌دانم.

Untrusting -- you're obviously a criminal, so I'm going to install cameras.

و مساله بی اعتمادی-- مسلما" شما یک جنایتکار هستید، بنابراين میخواهم دوربین نصب کنم.

(Laughter)

( خنده تماشاگران)

Controlling --

کنترل--

you're obviously an idiot, so I'm going to make

مسلما" شما یک كودن هستید، بنابراين مي‌خواهم

a zillion little processes for you to follow so you don't step out of the box.

دستور العمل کوچک بي‌پاياني برای تو بسازم که آن را دنبال کنی و یک قدم هم ازآن خارج نشوی.

So they're restrictive -- don't use your mobile phone,

اینها محدود کننده هستند-- از موبایلت استفاده نکن،

don't use your laptop, don't search the Internet,

از لپ تابت استفاده نکن، در اینترنت جستجو نکن،

don't be on I.M.

چت نکن

That's somehow unprofessional and bad.

انجام این كار كاري بد و غیرحرفه‌ای است.

And at the end of the day, it's unfulfilling

و در پایان روز، حاصل، ناخشنودی است،

because you're controlled, you're restricted, you're not valued

زیرا شما کنترل شده‌اید، محدود شده‌اید، و ارزشمند به حساب نيامده‌ايد

and you're not having any fun.

و هیچ تفریحی نداشته‌اید.

In social, in education and in our business,

در اجتماع، آموزش و پرورش و تجارت ما،

don't value play.

براي بازی کردن ارزشي قائل نيستند.

And that's why we're last,

و این دلیل آخرین بودن ماست،

because we don't value play.

زیرا ما به بازی کردن بها نمی دهیم.

And you can say, "That's ridiculous, Steve. What a dumb idea.

و شما می‌توانید بگویید،" این مسخره است ، استیو . چه ایده بی معنايی.

It can't be because of play.

علت نمي‌تواند بازی نکردن باشد.

Just play, that's a stupid thing."

فقط بازی، چه حرف احمقانه‌ای."

We have the serious meme in us.

ما الگوی جدی در درونمان داریم.

Well I'm going to say no.

خوب بايد بگويم نه.

And I will prove it to you in the next part of the speech --

و این را در قسمت بعدی صحبتم به شما اثبات می کنم--

that play is the catalyst, it is the revolution,

که بازی کردن کاتالیزور است، این آن انقلابی است

that we can use to transform Bulgaria for the better.

که ما می‌توانیم از آن برای بهتر شدن بلغارستان استفاده كنيم.

Play:

بازی کردن:

our brains

سخت افزار مغز ما

are hardwired for play.

براي بازی ساخته شده است.

Evolution has selected,

تكامل،

over millions and billions of years,

طي ميليونها و ميلياردها سال،

for play in animals and in humans.

مغز را براي بازی انسان و حیوانات انتخاب کرده است.

And you know what?

میدانید برای چه؟

Evolution does a really, really good job

تکامل کار بسیار بسیار خوبی كرده است

of deselecting traits that aren't advantageous to us

كه صفاتي را كه برای ما مزیتی ندارند حذف كرده است

and selecting traits for competitive advantage.

و صفاتي را انتخاب كرده كه مزیت رقابتي دارند.

Nature isn't stupid, and it selected for play.

طبیعت احمق نیست، این برای بازی انتخاب شده.

Throughout the animal kingdom, for example:

در سراسر قلمرو حیوانات ،برای مثال،

ants. Ants play.

مورچه‌ها ، مورچه‌ها بازی می‌کنند.

Maybe you didn't know that.

شاید شما این را نمی‌دانستید.

But when they're playing,

اما وقتی آنها بازی می کنند،

they're learning the social order and dynamics of things.

آنها نظم اجتماعی و پویايی چیزها را یاد می‌گیرند.

Rats play, but what you might not have known

موشها بازی می‌کنند، اما چیزی که ممکن است شما ندانید

is that rats that play more

این است که موشهایی که بیشتر بازی می‌کنند

have bigger brains

مغز بزرگتری دارند

and they learn tasks better,

و وظایفشان را بهتر یاد می‌گیرند،

skills.

و مهارت‌ها را.

Kittens play. We all know kittens play.

بچه گربه‌ها بازی می‌کنند. همه ما می‌دانیم که بچه گربه‌ها بازی می‌کنند.

But what you may not know

اما چیزی که شاید شما ندانید

is that kittens deprived of play

این است که بچه‌گربه‌هایی که از بازی کردن محروم شده‌اند

are unable to interact socially.

قادر به تعامل اجتماعی نیستند.

They can still hunt, but they can't be social.

آنها می‌توانند شکار کنند، اما نمي‌توانند اجتماعی باشند.

Bears play.

خرس‌ها بازی می‌کنند.

But what you may not know

اما چیزی که ممكن است شما ندانید

is that bears that play more survive longer.

این است که آنهایی که بیشتر بازی می‌کنند عمر طولانی‌تري دارند.

It's not the bears that learn how to fish better.

اینطور نيست که خرسها یاد می‌گیرند ماهی بیشتری بگیرند.

It's the ones that play more.

خرسها بيشتر بازي مي‌كنند علت اينه.

And a final really interesting study --

و آخرین مطالعه جالب اينكه،

it's been shown, a correlation

نشان داده شده که

between play and brain size.

بین اندازه مغز و بازی کردن همبستگي وجود دارد.

The more you play, the bigger the brains there are.

هرچه بیشتر بازی کنید، مغز بزرگتری خواهيد داشت.

Dolphins, pretty big brains, play a lot.

دلفین‌ها، اين بزرگ مغزها، خيلي بازی می‌کنند.

But who do you think

اما فکر می‌کنید كدام موجودات

with the biggest brains are the biggest players?

كه بزرگترین مغزها را دارند، بزرگترین بازیگران هستند؟

Yours truly: humans.

ارادتمند شما، انسان‌ها.

Kids play, we play --

بچه ها بازی می کنند، ما بازی می کنیم--

of every nationality, of every race,

از هر ملیتی، از هر نژادی،

of every color, of every religion.

از هر رنگی، از هر مذهبی،

It's a universal thing -- we play.

بازي كاري جهانی است -- ما بازی می کنیم.

And it's not just kids, it's adults too.

این فقط بچه‌ها نیستند كه بازي مي‌كنند، بزرگسالان هم بازی می‌کنند.

Really cool term: neoteny --

واقعا اين واژه بامزه است: نئوتنی( حفظ صفاتی از دوران نوزادی در مرحله بعد از بلوغ)--

the retention of play and juvenile traits in adults.

حفظ صفات نوجواني و بازي در بزرگسالان.

And who are the biggest neotenists?

و چه موجودي بزرگترین نئوتنیست است؟

Humans. We play sports.

انسان. ما بازي‌هاي ورزشي داريم.

We do it for fun, or as Olympians, or as professionals.

ما این کار را برای تفریح، به عنوان قهرمان المپیک و یا ورزشكاران حرفه‌ای انجام مي‌دهيم.

We play musical instruments.

ما آلات موسیقی می نوازیم.

We dance, we kiss, we sing,

ما می‌رقصیم، می‌بوسیم، آواز می‌خوانیم،

we just goof around.

شكلك در می‌آوریم.

We're designed by nature to play

طبیعت ما را براي بازي طراحی كرده است

from birth to old age.

از تولد تا كهنسالي.

We're designed to do that continuously --

ما طراحی شده‌ایم که مستمرا بازي كنيم--

to play and play a lot

بازی و بازی بیشتر

and not stop playing.

و دست از بازي نكشيم.

It is a huge benefit.

این منافع عظیمی دارد.

Just like there's benefits to animals,

دقیقا" مثل منافعی که برای حیوانات دارد،

there's benefits to humans.

برای انسانها منافعی دارد.

For example, it's been shown

برای مثال، نشان داده شده

to stimulate neural growth in the amygdala,

که برای تحریک رشد عصب در بادامه مغز،

in the area where it controls emotions.

در منطقه‌ای که احساسات در آن کنترل می‌شود لازم است.

It's been shown to promote pre-frontal cortex development

نشان داده شده كه برای رشد لایه جلوپیشانی کرتکس مغز

where a lot of cognition is happening.

که بيشتر شناخت در آن صورت مي‌گيرد بازي لازم است.

As a result, what happens?

خوب حالا چي؟

We develop more emotional maturity if we play more.

اگر ما بيشتر بازی کنیم بلوع عاطفی بيشتري خواهيم داشت.

We develop better decision-making ability

ما مي‌توانيم توانايي تصميم‌گيري بهتري پيدا كنيم اگر

if we play more.

بيشتر بازي كنيم.

These guys are facts.

دوستان، اينها واقعيت دارند.

It's not fiction, it's not story tales, it's not make-believe;

این تخیل نیست، قصه‌گويي نیست، برای باوراندن نيست؛

it's cold, hard science.

این دانش آزمايشگاهي و فيزيكي است.

These are the benefits to play.

اینها منافع بازی کردن هستند.

It is a genetic birthright that we have,

این حق ذاتی ژنتيكي ما است،

like walking or speaking or seeing.

مانند راه رفتن، حرف زدن یا دیدن.

And if we handicap ourselves with play,

و اگر ما خودمان را از بازی کردن محروم کنیم،

we handicap ourselves

مثل این است كه خود را

as if we would with any other birthright that we have.

از هر حق ذاتي ديگري که داریم محروم كرده باشيم.

We hold ourselves back.

ما خودمان را عقب نگه می داریم.

Little exercise just for a second:

یک تمرین كوچك به مدت يك ثانیه:

close your eyes

چشمانتان را ببندید

and try to imagine a world without play.

و یک دنیای بدون بازی را تصور کنید.

Imagine a world without theater, without the arts,

يك دنیای بدون تئاتر، بدون هنر،

without song, without dancing,

بدون ترانه، بدون رقص،

without soccer, without football,

بدون بازي فوتبال، بدون توپ فوتبال،

without laughter.

بدون خنده را تصور كنيد.

What does this world look like?

این دنیا چه شکلی است؟

It's pretty bleak.

خیلی تيره است .

It's pretty glum.

خیلی دلگیر است.

Now imagine your workplace.

حالا محل کارتان را تصور کنید.

Is it fun? Is it playful?

آیا بامزه است؟ آیا سرگرم‌کننده است؟

Or maybe the workplace of your friends -- here we're forward thinking.

يا محل کار دوستانتان- فقط داريم فكر مي‌كنيم.

Is it fun? Is it playful?

آیا لذت بخش است؟ آیا سرگرم‌کننده است؟

Or is it crap? Is it autocratic, controlling,

یا مزخرف است. مستبدانه، کنترل‌کننده،

restrictive and untrusting and unfulfilling?

محدود کننده، بی‌اعتماد و ناخشنود کننده هست؟

We have this concept

ما این مفهوم را داریم

that the opposite of play is work.

که متضاد بازی کردن، کار کردن است.

We even feel guilty if we're seen playing at work.

و اگر در حال بازی در محل کار دیده شویم، احساس گناه می‌کنیم.

"Oh, my colleagues see me laughing. I must not have enough work,"

" آه همکارانم مرا در حال خندیدن دیدند. من باید زياد سرم شلوغ نباشه،"

or, "Oh, I've got to hide because my boss might see me.

یا " آه من باید پنهان بشوم زیرا ممکن است رئیسم من را ببیند.

He's going to think I'm not working hard."

حتما فکر مي‌کند من سخت کار نمی‌کنم."

But I have news for you: our thinking is backwards.

اما خبری برایتان دارم: اين فكرها، عقب مانده است.

The opposite of play

متضاد بازی کردن

is not work.

کار کردن نیست.

The opposite of play

متضاد بازی کردن

is depression. It's depression.

افسردگی است. افسردگی است.

In fact,

در واقع،

play improves our work.

بازی کردن کار ما را بهتر می‌كند.

Just like there's benefits for humans and animals,

مانند مزایایی که حیوانات و انسانها دارند،

there's benefits for play at work.

بازي كردن درمحل كار هم مزایایی دارد.

For example, it stimulates creativity.

برای مثال، این خلاقیت را بيدار می کند.

It increases our openness to change.

آمادگي ما برای تغییر را بالا می برد.

It improves our ability to learn.

توانادیی ما براي یادگیری را بيشتر می‌كند.

It provides a sense of purpose and mastery --

این حس هدف‌مندي و تسلط ایجاد می‌کند--

two key motivational things

دو کلید انگیزشي

that increase productivity,

که باعث افزايش بهره‌وری

through play.

از طريق بازي مي‌شوند.

So before you start thinking of play as just not serious,

خوب قبل از اینکه شما بخواهيد فکر کنيد كه بازي صرفا يك كار غيرجدي است بايد بگم،

play doesn't mean frivolous.

بازی به معنای يك رفتار سبك نیست.

You know, the professional athlete that loves skiing,

میدانید، يك ورزشکار حرفه‌ای که عاشق اسكي است،

he's serious about it, but he loves it.

در مورد آن جدی هست، اما عاشق آن هم هست.

He's having fun, he's in the groove, he's in the flow.

در عين حال كه لذت می برد، در مسیر هم هست و داره پيش ميره.

A doctor might be serious,

یک دکتر شاید جدی باشد،

but laughter's still a great medicine.

اما خندیدن یک درمان عالی است.

Our thinking is backwards.

فکرمان عقب مانده است.

We shouldn't be feeling guilty.

ما نباید احساس گناه کنیم.

We should be celebrating play.

ما باید بازی کردن را جشن بگیریم.

Quick example from the corporate world.

یک مثال کوتاه از دنياي شرکتها.

FedEx, easy motto: people, service, profit.

فدکس، شعار ساده دارد: مردم، خدمات، منافع.

If you treat your people like people, if you treat them great,

اگر شما با کارکنانتان مثل انسان رفتار کنید، اگر آنها با آنها عالی رفتار کنید،

they're happier, they're fulfilled, they have a sense of mastery and purpose.

آنها خوشحال‌تر بوده، استعدادهايشان محقق شده، حس تسلط و هدف‌مندي خواهند داشت.

What happens? They give better service --

آن وقت چي ميشه؟ آنها خدمات بهتری ارائه می‌دهند--

not worse, but better.

بدتر نه، بهتر.

And when customers call for service

و قتی مشتریان برای خدمات تماس می گیرند

and they're dealing with happy people that can make decisions and are fulfilled,

آنها با افراد خوشحالي که توان تصمیم‌گیري داشته و خوشنودند مواجه مي‌شوند،

how do the customers feel? They feel great.

و مشتریانشان چه احساسي خواهند داشت؟ يه احساس عالی.

And what do great customers do, great-feeling customers?

مشتریاني كه احساس عالی دارند چه می کنند؟

They buy more of your service and they tell more of their friends,

آنان خدمات شما را بیشتر می خرند و درباره شما با دوستانشان بيشتر صحبت می کنند،

which leads to more profit.

كه سود بيشتري براي شما به ارمغان مي‌آورد.

People, service, profit.

افراد، خدمات، سود.

Play increases productivity, not decreases.

بازی کردن بهره‌وری را افزایش می‌دهد، کاهش نمي‌دهد.

And you're going to say,

حتما مي‌خواهيد بگوئيد،

"Gee, that can work for FedEx out there in the United States,

"هی، این برای فدکس در ایالات متحده می تواند کارآيي داشته باشه،

but it can't work in Bulgaria.

اما برای بلغارستان نه.

No way. We're different."

چاره‌اي نيست. ما فرق داريم."

It does work in Bulgaria, you guys. Two reasons.

اما دوستان، این در بلغارستان هم کارآيي داره. به دو دلیل.

One, play is universal.

دليل اول اينكه بازی کردن امري جهانی است.

There's nothing weird about Bulgarians that we can't play,

هیچ چیز عجیبی درباره اينكه بلغاری‌ها می توانند بازی کنند نیست،

besides the serious meme that we have to kick out.

وانگهی الگوهای رفتاری جدی که داریم را باید بیرون بیندازیم.

Two, I've tried it. I've tried at Sciant.

دوم، من آن را امتحان كرده‌ام. من آن را در ساینت امتحان کرده‌ام.

When I got there, we had zero happy customers.

وقتی من آنجا رفتم، ما اصلا" مشتری راضی نداشتیم.

Not one customer would refer us.

هيچ مشتری‌اي ما را به سايرين توصیه نمی‌کرد.

I asked them all.

من از همه آنها پرسيدم.

We had marginal profit -- I did.

ما سود حاشیه‌ای داشتيم-- من پرسيدم.

We had marginal profits,

ما سود کمی داشتیم،

and we had unhappy stakeholders.

سهامداران ما ناراضی بودند.

Through some basic change,

با چند تا تغییرات ابتدايي،

change like improving transparency,

تغییراتی مثل بهبود شفافیت،

change like promoting self-direction

تغییراتی مثل ترویج خودراهبری،

and collaboration, encouraging collaboration,

همکاری کردن، تشویق همکاری،

not autocracy,

و نه خودکامگی،

the things like having a results-focus.

تغييراتي نظير تمرکز بر نتیجه داشتن، پيشرفت‌هايي حاصل شد.

I don't care when you get in in the morning. I don't care when you leave.

براي من اهمیتي نداره كه شما چه وقت صبح وارد محل كار ميشي يا از آن خارج ميشي.

I care that your customer and your team is happy

براي من مهم اين است كه مشتری شما و تیم شما خوشحال باشند

and you're organized with that.

و شما با آن هماهنگ باشي.

Why do I care if you get in at nine o'clock?

چرا باید برايم مهم باشه كه شما ساعت 9 وارد شدی؟

Basically promoting fun.

اساسا" ترويج خوش بودن.

Through promoting fun and a great environment,

از طریق ترویج تفریح و محیط کاری خوب

we were able to transform Sciant

ما توانستيم ساينت را تغییر بدهيم

and, in just three short years --

و فقط در مدت كوتاه سه سال--

sounds like a long time, but change is slow --

به نظر طولانی می آید، اما تغییر ( فرآیندی) آهسته است--

every customer, from zero to every customer referring us,

هر مشتري جديد و قديمي ما را به سايرين توصیه ميكرد،

above average profits for the industry

و سودي بالا تر از متوسط در این صنعت

and happy stakeholders.

و سهامداران راضی داشتيم.

And you can say, "Well how do you know they're happy?"

و شما می توانید بگویید، "خوب شما از كجا می دانید که آنها راضی هستند؟"

Well we did win, every year that we entered,

خوب ،هرسال ما در رتبه بندی انتخاب

one of the rankings for best employer for small business.

بهترین کارفرما در بنگاه‌هاي کوچک وارد شدیم برنده شدیم.

Independent analysis from anonymous employees

يك تجزیه تحلیل مستقل از طرف کارمندان بدون اينكه نامشان

on their surveys.

در اين نظرسنجي‌ها بيايد.

It does, and it can, work in Bulgaria.

این انجام شد و می‌تواند در بلغارستان نیز عملي بشود.

There's nothing holding us back,

هیچ چیزي ما را عقب نگه نمي‌دارد،

except our own mentality about play.

به غير از ذهنیت خود ما در مورد بازی کردن.

So some steps that we can take -- to finish up --

در پایان -- خوب يكسري كارها می توانیم بکنیم

how to make this revolution through play.

تا این انقلاب را از طریق بازی کردن ايجاد كنيم.

First of all, you have to believe me.

اول از همه، شما باید حرفهاي من را باور كنيد.

If you don't believe me,

اگر مرا باور ندارید،

well just go home and think about it some more or something.

خوب بروید خانه و درباره آن یک وقت دیگر فکر کنید.

Second of all, if you don't have the feeling of play in you,

دوم اينكه، اگر احساس بازی در خودتان ندارید،

you need to rediscover play.

لازم است دوباره بازی را كشف كنید.

Whatever it was that as a kid you used to enjoy,

هرچه که در کودکی از آن لذت می بردید،

that you enjoyed only six months ago,

يا شش ماه پیش از آن لذت مي‌بردید،

but now that you've got that promotion you can't enjoy,

اما حالا به جايي رسیدید که دیگر نمی توانید از آن لذت ببرید.

because you feel like you have to be serious,

زیرا شما احساس می کنید که باید جدی باشید،

rediscover it.

مجددا كشفش كنيد.

I don't care if it's mountain biking or reading a book or playing a game.

براي من مهم نيست كه اين بازي، دوچرخه سواری در کوه باشد یا خواندن یک کتاب و یا بازی کردن یک گیم،

Rediscover that

فقط دوباره آن را كشف كنيد.

because you're the leaders,

زیرا رهبر شما هستید،

the innovation leaders, the thought leaders.

رهبران نوآوری، رهبران تفکر.

You're the ones that have to go back to the office

شما آن کسی هستید که باید به دفترتان برگردید

or talk to your friends

يا با دوستانتان صحبت کنید

and ignite the fire of change in the play revolution.

و جرقه آتش تغییر را در انقلاب بازی مشتعل کنید.

You guys have to, and if you're not feeling it,

شما دوستان باید، حتي اگر این حس را نداشته باشيد،

your colleagues, your employees, aren't going to feel it.

و همکارانتان، کارمندانتان آن را احساس نکنند.

You've got to go back and say, "Hey, I'm going to trust you."

شما باید برگردید و بگوید،" هی، من مي‌خواهم به شما اعتماد کنم."

Weird concept: I hired you; I should trust you.

منطق جالبي است. من شما را استخدام كرده‌ام. من بایستی به شما اعتماد کنم.

I'm going to let you make decisions. I'm going to empower you,

مي‌خواهم بگذارم شما تصمیم بگیرید. مي‌خواهم شما را تقويت کنم.

and I'm going to delegate to the lowest level, rather than the top.

مي‌خواهم كمترین سطح مسئوليت را داشته باشم نه بالاترين را.

I'm going to encourage constructive criticism.

من مي‌خواهم انتقاد سازنده را ترويج کنم.

I'm going to let you challenge authority.

مي‌خواهم بگذارم شما صاحب‌منصبان را به چالش بکشيد.

Because it's by challenging the way things are always done

زیرا با به چالش کشیدن شیوه‌هایی که همواره کارها به آن ترتيب انجام شده

is that we are able to break out of the rut that we're in

ما مي‌توانيم از چاله‌هايي که در آن هستیم بيرون بياييم

and create innovative solutions

و راه حل‌های نوآورانه‌اي

to problems of today.

برای مشکلات امروز ابداع كنيم.

We're not always right as leaders.

چون ما رهبر هستيم دليل نمي‌شود كه همواره حق با ما باشد.

We're going to eradicate fear.

مي‌خواهيم ترس را زايل كنيم.

Fear is the enemy of play.

ترس دشمن بازی است.

And we're going to do things

ما مي‌خواهيم كارهايي را انجام بدهیم

like eliminate restrictions.

مثل از بین بردن محدودیتها.

You know what, let them use their mobile phone

میدانید، بگذاريد آنها از موبایلشان

for personal calls -- heaven forbid.

برای تماس‌هاي شخصی شان استفاده کنند-- خدای ناکرده.

Let them be on the Internet.

بگذاريد آنها در اینترنت باشند.

Let them be on instant messengers.

بگذاريد اس ام اس بدهند.

Let them take long lunches.

بگذاريد ناهارشان طول بكشد.

Lunch is like the recess for work.

ناهار زنگ تفریح کار است.

It's when you go out in the world

وقتی شما بیرون مي‌روید

and you recharge your brain, you meet your friends,

مغزتان را شارژ می کنید، دوستانتان را ملاقات می کنید،

you have a beer, you have some food, you talk,

یک نوشيدني می خورید، يه غذايي می خورید، صحبت می کنید،

you get some synergy of ideas

ایده‌هایي به دست مي‌آوريد

that maybe you wouldn't have had before.

که شاید قبلا آنها را نداشتید.

Let them do it. Give them some freedom,

بگذاريد این کار را بکنند. به آنها مقداري آزادی بدهید.

and in general, let them play. Let them have fun at the workplace.

و در کل، اجازه بدهید آنها بازی کنند. بگذاريد آنها در محل کارشان خوش باشند.

We spend so much of our lives at the workplace,

ما وقت زیادی را در محل کارمان می گذرانیم،

and it's supposed to be, what, a miserable grind,

و هميشه اينطوري بوده كه واي، چه بدبختی بزرگي،

so that 20 years from now, we wake up and say, "Is this it?

خوب بيست سال دیگر بیدار می‌شوی و می‌گویی، "واقعا این همون كار است"؟

Is that all there was?"

همه اش همین بود؟

Unacceptable. Nepriemliv.

باوركردني نيست.

(Laughter)

( خنده تماشاگران)

So in summary,

خوب خلاصه كنم،

we need a drastic change

ما به یک تغییر بنیادی

in the way we think and behave,

در شیوه تفکر و رفتار خود نیاز داریم.

but we don't need

اما ما نيازي به یک

a workers' revolution.

انقلاب كارگري نداریم.

We don't need a workers' revolution.

ما به انقلاب کارگری نیازی نداریم.

What we need

چیزی که ما نیاز داریم

is a players' uprising.

قیام بازیکنان است.

What we need is a players' uprising.

چیزی که ما نیاز داریم به پا خواستن بازیکنان است.

What we need is a players' uprising.

چیزی که ما نیاز داریم به پا خواستن بازیکنان است.

Seriously, we need to band together.

جدا"، ما نیاز داریم که با یکدیگر متحد شويم.

Today is the start of the uprising.

امروز شروع اين قیام است.

But what you need to do

اما چیزی که لازم است انجامش بدهبد

is fan the flames of the revolution.

شعله‌وركردن آتش انقلاب است.

You need to go and share your ideas and your success stories

لازم است بروید و ایده‌ها و داستانهای موفقیت‌هایتان

of what worked

درباره آنچه که

about reinvigorating our lives, our schools,

دوباره به زندگی‌مان، مدارسمان

and our work with play;

و کارمان از طريق بازي نيرو بخشيد با دیگران صحبت كنيد؛

about how play promotes

در مورد اینکه چگونه بازی کردن

a sense of promise and self-fulfillment;

حس تعهد و خودشكوفايي را بيشتر می‌كند.

of how play promotes innovation and productivity,

اینکه چگونه بازی کردن نوآوری و بهره‌وری را بيشتر می‌كند؛

and, ultimately, how play creates meaning.

و سرانجام اينكه، چگونه بازی معنا خلق می‌کند.

Because we can't do it alone. We have to do it together,

چون ما نمی‌توانیم به تنهايي اين كار را انجام بدهيم. ما باید با هم این کار را بكنیم.

and together, if we do this and share these ideas on play,

و اگر با هم، این کار را بکنیم و ایده بازی را در ميان بگذاریم،

we can transform Bulgaria for the better.

ما می توانیم بلغارستان را كشور بهتري کنیم.

Thank you.

سپاسگزارم.

(Applause)

( تشویق تماشاگران)