Why Vaccines are Made Too Late... If They’re Made At All | Seth Berkley | TED Talks

Translator: Leila Ataei Reviewer: soheila Jafari

نشانه‌های کودک با تب ملایم،

The child's symptoms begin

with mild fever, headache, muscle pains,

سردرد، دردهای عضله شروع شد،

followed by vomiting and diarrhea,

که بدنبالش استفراغ و اسهال را دارد،

then bleeding from the mouth, nose and gums.

و بعد از آن خون‌ریزی از دهان، دماغ و لثه‌ها.

Death follows in the form of organ failure from low blood pressure.

متعاقب آن مرگ در شکل از کار افتادگی عضو ناشی از فشار خون است.

Sounds familiar?

آشنا نیست؟

If you're thinking this is Ebola,

اگر فکر می‌کنید که ابولا هست،

actually, in this case, it's not.

راستش در این مورد اینطور نیست.

It's an extreme form of dengue fever, a mosquito-born disease

شکل شدیدی از تب دنگی نتیجه نیش پشه است

which also does not have an effective therapy or a vaccine,

که هیچ درمان موثر یا واکسنی هم ندارد،

and kills 22,000 people each year.

و ۲۲,۰۰۰ را سالانه می‌کشد.

That is actually twice the number of people

درواقع دو برابر شمار کسانی

that have been killed by Ebola

که توسط ابولا کشته شده‌اند

in the nearly four decades that we've known about it.

در این چهار اخیری که درباره‌اش می‌دانیم.

As for measles, so much in the news recently,

همینطور در مورد آبله مرغان که اخیرا خیلی در خبرها بود،

the death toll is actually tenfold higher.

نرخ مرگ و میر راستش ده برابر بالاتر بود.

Yet for the last year,

البته در سال گذشته،

it has been Ebola that has stolen all of the headlines and the fear.

این ابولا بوده که بیشتر سرخط خبرها و وحشت را بخود اختصاص داده.

Clearly, there is something deeply rooted about it,

به وضوح، چیز ریشه‌داری درباره آن وجود دارد،

something which scares us and fascinates us

چیزی که بیش از سایر مرضها ما را

more than other diseases.

می‌ترساند و جذب می‌کند.

But what is it, exactly?

اما دقیقا بخاطر چیست؟

Well, it's hard to acquire Ebola,

خب، گرفتن ابولا خیلی سخت است،

but if you do, the risk of a horrible death is high.

اما اگر مبتلا شدید، خطر مرگ هولناک بالاست.

Why?

چرا؟

Because right now, we don't have any effective therapy or vaccine available.

چون همین حالا، هیچ درمان کارآمد یا واکسنی در دسترس نيست.

And so, that's the clue.

و خب، اين سرنخ است.

We may have it someday.

شايد روزي مبتلا شويم.

So we rightfully fear Ebola,

پس ترس از ابولا بجاست،

because it doesn't kill as many people as other diseases.

زيرا به اندازه ساير بيماريها تلفات نمى‌دهد.

In fact, it's much less transmissible than viruses such as flu or measles.

در واقع، کمتر از ویرویهایی مثل آبله مرغان یا آنفولانزا قابل انتقال است.

We fear Ebola because of the fact that it kills us and we can't treat it.

ما از ابولا می‌ترسیم به این دلیل که ما را می‌کشد و ما نمی‌توانیم درمانش کنیم.

We fear the certain inevitability that comes with Ebola.

ما از ناگزیری معینی که با ابولا میاید هراس داریم .

Ebola has this inevitability that seems to defy modern medical science.

ابولا این ناگزیری را دارد که بنظر علم طب نوین را شکست می‌دهد.

But wait a second, why is that?

اما یک لحظه صبر کنید، چرا اینطور است؟

We've known about Ebola since 1976.

از ۱۹۷۶ درباره ابولا فکر می‌کنیم.

We've known what it's capable of.

می‌دانیم به چه قادر است.

We've had ample opportunity to study it

فرصت انبوهی را برای بررسی‌اش داشته‌ایم،

in the 24 outbreaks that have occurred.

در ۲۴ باری که اپیدمی شده.

And in fact, we've actually had vaccine candidates available now

و درواقع، اکنون واکسنهای کاندیدایی را داریم که بیش از

for more than a decade.

یک دهه در دسترس هستند.

Why is that those vaccines are just going into clinical trials now?

چرا آن واکسنهای هنوز برای آزمایشهای بالینی استفاده می‌شوند؟

This goes to the fundamental problem we have

این به مشکل بنیادی برمی‌گردد که ما با

with vaccine development for infectious diseases.

ساخت واکسن برای امراض عفونی داریم.

It goes something like this:

ماجرایی شبیه این دارد:

The people most at risk for these diseases

افراد که در بیشترین خطر ابتلا به این امراض قرار دهند

are also the ones least able to pay for vaccines.

همچنین آخرین کسانی که توانایی پرداخت واکسنها را دارند.

This leaves little in the way of market incentives

این نکته باعث می‌شود تولیدکنندگان از انگیزه

for manufacturers to develop vaccines,

مالی کمتری برای ساخت واکسنها داشته باشند،

unless there are large numbers of people who are at risk in wealthy countries.

مگر این که شمار انبوهی از مردم در خطر از کشورهای متمول باشند.

It's simply too commercially risky.

بسادگی از لحاظ تجاری خیلی ریسکی است.

As for Ebola, there is absolutely no market at all,

برای ابولا هم که مسلما بازاری در کار نیست،

so the only reason we have two vaccines in late-stage clinical trials now,

پس تنها دلیلی که الان دو واکسن در مرحله آخر آزمایشات کلینیکی داریم،

is actually because of a somewhat misguided fear.

درواقع بخاطر یک خطر تاحدودی به بیراه رفته است.

Ebola was relatively ignored

ابولا تقریبا تا حملات ۱۱ سپتامبر

until September 11 and the anthrax attacks,

و سیاه‌زخم مورد بی‌اعتنایی بود.

when all of a sudden, people perceived Ebola

وقتی به یکباره، مردم ابولا را

as, potentially, a bioterrorism weapon.

بعنوان یک سلاح بیوتروریسم بالقوه دیدند.

Why is it that the Ebola vaccine wasn't fully developed at this point?

چرا واکسن ابولا تا به آن مرحله کامل نشده بود؟

Well, partially, because it was really difficult --

خب، بخشی از واقعا بخاطر واقعا دشواریش بود--

or thought to be difficult -- to weaponize the virus,

یا شاید اینطور فکر می‌شد-- استفاده سلاحی از ویروس

but mainly because of the financial risk in developing it.

اما در اصل تهیه و ساختش ریسک مالی داشت.

And this is really the point.

و این نکته حقیقی آن است.

The sad reality is, we develop vaccines

این حقیقت غم‌انگیز وجود دارد که ما واکسنها را

not based upon the risk the pathogen poses to people,

نه بر مبنای خطر موقعیت بیماریزا بودنشان در بین مردم

but on how economically risky it is to develop these vaccines.

که بر اساس بازده اقتصادیشان تولید می‌کنیم.

Vaccine development is expensive and complicated.

تهیه و ساخت واکسن پرهزینه و پیچیده است.

It can cost hundreds of millions of dollars

شاید صدها میلیون دلار هزینه بردارد

to take even a well-known antigen and turn it into a viable vaccine.

تا یک آنتی‌ژن معروف را برداریم و به یک واکسن در دسترس تبدیل کنیم.

Fortunately for diseases like Ebola,

خوشبختانه برای بیماریهای مثل ابولا،

there are things we can do to remove some of these barriers.

کارهایی را می‌شود انجام تا این سدها برداشته شوند.

The first is to recognize when there's a complete market failure.

اولی تشخیص این که از جنبه بازاری انتظار یک شکست کامل می‌رود.

In that case, if we want vaccines,

در این صورت، اگر واکسنها را بخواهیم،

we have to provide incentives or some type of subsidy.

باید محرکها یا امکان یک جور یارانه را فراهم کنیم.

We also need to do a better job at being able to figure out

همینطور لازم است که کار بهتری را در فهم این انجام دهیم که

which are the diseases that most threaten us.

کدام امراض بیش از همه ما را تهدید می‌کنند.

By creating capabilities within countries, we then create the ability

با خلق قابلیتها در درون کشورها، ما این توانایی را

for those countries to create epidemiological and laboratory networks

برای آن کشورها بوجود میاوریم که شبکه‌های آزمایشگاهی و واگیر‌شناسی را

which are capable of collecting and categorizing these pathogens.

ایجاد کنند که قادر به گردآوری و طبقه‌بندی این بیماری‌زاها باشند.

The data from that then can be used

داده‌های بدست آمده از آنها را می‌توان برای

to understand the geographic and genetic diversity,

فهمیدن گوناگونی ژنتیکی و جغرافیایی بکار گرفت،

which then can be used to help us understand

که بعدا می‌تواند به ما برای کمک به فهمیدن

how these are being changed immunologically,

این که چطور اینها از لحاظ ایمنی‌شناسی تغییر می‌کنند،

and what type of reactions they promote.

و چه نوع عکس‌العملهایی آنها رواج می‌دهند.

So these are the things that can be done,

پس اینها چیزهایی هستند که می‌توان انجام داد،

but to do this, if we want to deal with a complete market failure,

اما برای انجام این کار، باید آماده برخورد با شکست کامل در بازار باشیم،

we have to change the way we view and prevent infectious diseases.

باید روش نگرش و جلوگیری از بیماریهای عفونی را تغییر دهیم.

We have to stop waiting until we see evidence

باید دست از صبر کردن برای دیدن شواهد

of a disease becoming a global threat before we consider it as one.

این یک بیماری تهدید جهانی به شمار آید برداریم.

So, for Ebola,

بنابراین در مورد ابولا،

the paranoid fear of an infectious disease,

ترس توهم‌زا از یک مرض عفونی،

followed by a few cases transported to wealthy countries,

در پی چند مورد معدودی بود که به کشورهای متمول منتقل شدند،

led the global community to come together,

که منتهی به اتحاد جامعه جهانی و

and with the work of dedicated vaccine companies,

کار مخلصانه کمپانیهای واکسن‌سازی گردید،

we now have these:

ما اکنون اینها را داریم:

Two Ebola vaccines in efficacy trials in the Ebola countries --

دو واکسن ابولا در مراحل آزمایشی اثربخش در کشورهای ابولا‌زده--

(Applause)

(تشویق)

and a pipeline of vaccines that are following behind.

و یک خط لوله از واکسن‌هایی که پشت‌سر آنها هستند.

Every year, we spend billions of dollars,

همه ساله، میلیاردها دلار را صرف

keeping a fleet of nuclear submarines permanently patrolling the oceans

نگهداری از یک فروند زیردریایی اتمی می‌کنیم که دائما در اقیانوسها مشغول نگهبانی هستند

to protect us from a threat that almost certainly will never happen.

تا از ما علیه تهدیدی حفاظت کنند که تقریبا قطع به یقین رخ نخواهد داد.

And yet, we spend virtually nothing

و با این حال، تقریبا چیزی را صرف

to prevent something as tangible and evolutionarily certain

پیشگیری از قطعیت‌های ملموس و تکاملی از قبیل

as epidemic infectious diseases.

یک بیماری واگیردار عفونی نمی‌کنیم.

And make no mistake about it -- it's not a question of "if," but "when."

و اشتباه نکنید-- در اینجا بجای پرسش اگر، چه وقتی مطرح است.

These bugs are going to continue to evolve

این ویروس‌ها به تکامل یافتن ادامه می‌دهند

and they're going to threaten the world.

و جهان را به خطر میاندازند.

And vaccines are our best defense.

و واکسن‌ها بهترین ابزار دفاعی ما هستند.

So if we want to be able to prevent epidemics like Ebola,

پس اگر قصد جلوگیری از واگیرهایی مثل ابولا را داریم،

we need to take on the risk of investing in vaccine development

لازم است که ریسک سرمایه‌گذاری در تهیه و ساخت واکسن و تولید انبوه

and in stockpile creation.

آن را انجام دهیم.

And we need to view this, then, as the ultimate deterrent --

و لازم است آن را بعنوان یک سلاح بازدارنده نهایی ببینیم--

something we make sure is available,

چیزی که از دسترس بودنش مطمئن باشیم،

but at the same time, praying we never have to use it.

اما همزمان دعا کنیم که هرگز از آن استفاده نکنیم.

Thank you.

متشکرم.

(Applause)

(تشویق)