Cynthia Kenyon: Experiments that hint of longer lives

Translator: Leila Ataei Reviewer: sadegh zabihi

هیچوقت خواستید که کمی جوانتر بمانید

Have you ever wanted to stay young a little longer

و پیری را عقب بیاندازید؟

این آرزوی همه اعصار بوده.

and put off aging?

اما دانشمندان برای مدتهای مدید

This is a dream of the ages.

فکر می‌کردند که امری نشدنی است.

But scientists have for a long time

آنها فکر می‌کردند که فرسوده می‌شویم و چاره‌ای هم ندارد--

thought this just was never going to be possible.

They thought you just wear out, there's nothing you can do about it --

درست مثل یک کفش کهنه.

اما اگر به طبیعت نگاه کنید،

kind of like an old shoe.

انواع حیواناتی را می‌بینید

But if you look in nature,

که طول عمرهای واقعا متفاوتی دارند.

you see that different kinds of animals

این حیوانات متفاوت از هم هستند،

can have really different lifespans.

چون ژنهای متفاوت دارند.

Now these animals are different from one another,

خب این نشان می‌دهد

because they have different genes.

که جایی در این ژنها، جایی در این DNA

So that suggests

ژنهای سالخوردگی وجود دارد،

that somewhere in these genes, somewhere in the DNA,

ژنهایی که به آنها امکان داشتن طول عمرهای متفاوت را می‌دهد.

are genes for aging,

پس اگر چنین ژنهایی هست

genes that allow them to have different lifespans.

می‌توانید تصور کنید که

So if there are genes like that,

اگر قادر به تغییر یکی از ژنهای

then you can imagine that,

سالخوردگی باشید،

if you could change one of the genes in an experiment,

شاید بتوان پروسه پیری را کند و طول عمر را افزایش داد.

an aging gene,

maybe you could slow down aging and extend lifespan.

و بعد از این کار می‌توان ژنهای سالخوردگی را یافت.

And if you could do that, then you could find the genes for aging.

وشاید در صورت وجود داشتن آنها

و کشف شدنشان، بتوان کاری با آنها کرد.

And if they exist and you can find them,

then maybe one could eventually do something about it.

پس ما دست بکار یافتن ژنهای تنظیم کننده سالخوردگی شدیم.

So we've set out to look for genes that control aging.

و هیچکدام از این حیوانات را بررسی نکردیم.

And we didn't study any of these animals.

درعوض، به بررسی یک کرم گرد وکوچک به اسم سی الگانس پرداختیم،

Instead, we studied a little, tiny, round worm called C. elegans,

که درست اندازه یک ویرگول توی جمله است.

which is just about the size of a comma in a sentence.

و ما واقعا خوش بین بودیم که چیزی بیابیم

And we were really optimistic that we could find something

چون گزارشی درباره یک جانور جهش یافته با عمر طولانی وجود داشت.

because there had been a report of a long-lived mutant.

پس شروع به تغییر تصادفی ژنها کردیم،

در جستجوی حیواناتی با عمر طولانی.

So we started to change genes at random,

و خوش شانس بودیم که متوجه شدیم

looking for long-lived animals.

And we were very lucky to find

آن جهشهایی که به ژنی بنام daf-2 آسیب رساند

that mutations that damage one single gene called daf-2

عمر آن کرم کوچک را دو برابر کرده.

doubled the lifespan of the little worm.

پس همانطور که به رنگ سیاه می‌بینید، بعد از یک ماه،

So you can see in black, after a month --

آنها طول عمر خیلی کوتاهی دارند؛ به همین خاطر است که آنها را

they're very short-lived; that's why we like to study them

در مطالعه طول عمر بررسی می‌کنیم--

for studies of aging --

خط سیاه رنگ، بعد از یک ماه، تمام کرمهای عادی مرده‌اند.

in black, after a month, the normal worms are all dead.

اما در آن زمان،

اغلب کرمهای جهش یافته هنوز زنده‌اند.

But at that time,

و بعد از سپری شدن دو برابر عمر معمولی‌شان

most of the mutant worms are still alive.

And it isn't until twice as long

همگی مردند.

و الان میخواهم به شما نشان دهم که آنها واقعا چه شکلی به نظر می‌رسند.

that they're all dead.

And now I want to show what they actually look like in this movie here.

خب نخستین چیزی که خواهید دید

So the first thing you're going to see

یک کرم عادی است

که همسن یک دانشجوی کالج است-- در عنفوان جوانی.

is the normal worm

when it's about college student age -- a young adult.

یک کوچولوی بانمک.

و بعد یک جهش یافته در طول عمر را می‌بینید که جوان است.

It's quite a cute little fellow.

And next you're going to see the long-lived mutant when it's young.

خب این حیوان قرار است دوبرابر عمر کنند.

آیا بیچاره به نظر می رسد؟ اینطور نیست.

So this animal is going to live twice as long.

فعال است. واقعا تفاوت قابل ذکری نمی‌بینید.

Is it miserable? It doesn't seem to be.

It's active. You can't tell the difference really.

و باروری کامل دارند--

و همان زاد و ولد کرمهای عادی را دارند.

And they can be completely fertile --

دستمالهایتان را اینجا بیاورید.

have the same number of progeny as the normal worms do.

خواهید دید که ظرف فقط دو هفته،

Now get out your handkerchiefs here.

کرمهای عادی پیر می‌شوند.

You're going to see, in just two weeks,

می‌توانید ببینید که سر کوچکش آن ته به پایین تکان میخورد.

the normal worms are old.

اما بقیه چیزها فقط آنجا قرار دارند.

You can see the little head moving down at the bottom there.

این جانور به وضوح در خانه سالمندان است.

But everything else is just lying there.

The animal's clearly in the nursing home.

اگر به بافتهای این حیوان نگاه کنید، رو به زوال گذاشتند.

And if you look at the tissues of the animal, they're starting to deteriorate.

می‌دانید حتی اگر یکی از این کرمهای الگانس کوچک را هرگز ندیده باشید--

You know, even if you've never seen one of these little C. elegans --

که احتمالا درباره بیشتر شما صدق می‌کند--

which probably most of you haven't seen one --

می‌توانید بگویید که پیر هستند- جالب نیست؟

you can tell they're old -- isn't that interesting?

پس چیزی درباره سالمندی وجود دارد که به نوعی جهانی است.

So there's something about aging that's kind of universal.

و این الان daf-2 جهش یافته است.

یکی از ۲۰،۰۰۰ ژن تغییر یافته، ببینیدش.

And now here is the daf-2 mutant.

همان سن، اما در خانه خانه سالمندان نیست؛

One gene is changed out of 20,000, and look at it.

It's the same age, but it's not in the nursing home;

اسکی می‌کد.

این واقعا هیجان انگیز است: سالمندی که با کندی صورت بگیرد.

it's going skiing.

This is what's really cool: it's aging more slowly.

برای این کرم دو روز طول می‌کشد

تا به اندازه یک کرم معمولی در یک روز پیر شود.

It takes this worm two days

to age as much as the normal worm ages in one day.

و وقتی درباره این به آدمها می‌گویم،

And when I tell people about this,

معمولا عادت دارند به فردی ۸۰ یا ۹۰ ساله فکر کنند

they tend to think of maybe an 80 or 90 year-old person

که برای ۸۰ یا ۹۰سالگی خیلی خوب مانده.

و واقعا بیشتر این شکلی است که:

who looks really good for being 90 or 80.

برای مثال شما ۳۰ ساله هستید-- یا در دهه ۳۰ زندگی خود--

But it's really more like this:

let's say you're a 30 year-old guy -- or in your 30s --

و مجرد هستید و با بقیه قرار میگذارید.

and you're a bachelor and you're dating people.

و شما کسی را که واقعا دوست دارید می‌بینید و میخواهید او را بشناسید.

And you meet someone you really like, you get to know her.

و در رستوران هستید و می‌پرسید،« خب چند سالته؟»

And you're in a restaurant, and you say, "Well how old are you?"

او می‌گوید، «۶۰ سال دارم.»

خب این شکلی هست. وباور کردنی نیست.

She says, "I'm 60."

اگر نمی‌گفت هرگز متوجه نمی‌شدید.

That's what it's like. And you would never know.

You would never know, until she told you.

(خنده)

(Laughter)

بسیار خوب.

خب این ژن daf-2 چیست؟

Okay.

خب همانطور که واقفید، ژنها بخشی از DNA هستند،

So what is the daf-2 gene?

آنها دستورالعملهای ساخت پروتینهایی هستند که مسئول انجام کاری هستند.

Well as you know, genes, which are part of the DNA,

they're instructions to make a protein that does something.

و ژن daf-2

یک دریافتگر هورمون را رمزگذاری می‌کند.

And the daf-2 gene

بنابراین آنچه در تصویر می‌بینید

encodes a hormone receptor.

یک سلول با دریافتگر قرمز است

So what you see in the picture there

که از لبه سلول تو رفته.

is a cell with a hormone receptor in red

بخشی از آن مثل یک دستکش بیسبال است.

punching through the edge of the cell.

بخشی از آن بیرون قرار گرفته،

So part of it is like a baseball glove.

و هورمون سبز رنگی که بیرون میآید را می‌گیرد.

Part of it's on the outside,

و بخش دیگر که داخل است همانجایی است

and it's catching the hormone as it comes by in green.

که نشانه‌ها را به داخل سلول می‌فرستد.

And the other part is on the inside

خب این دریافتگر daf-2

where it sends signals into the cell.

در درون سلول چه می‌گوید؟

Okay, so what is the daf-2 receptor

همین حالا به شما گفتم که اگر جهشی در سلول ژن daf-2 بوجود آورید،

telling the inside of the cell?

I just told you that, if you make a mutation in the daf-2 gene cell,

دریافتگری را خواهید داشت که درست کار نمی‌کند؛

that you get a receptor that doesn't work as well;

حیوان طولانی‌تر زندگی می‌کند.

the animal lives longer.

خب این به این معناست که عملکرد عادی این دریافتگر هورمون

So that means that the normal function of this hormone receptor

تسریع کردن سالمندی است.

این معنی آن فلش است.

is to speed up aging.

سالمندی را تسریع می‌کند. باعث می‌شود تندتر شود.

That's what that arrow means.

بنابراین مثل حیوانی است که دروگری بی‌رحم درون خود دارد،

It speeds up aging. It makes it go faster.

So it's like the animal has the grim reaper inside of itself,

سالمندی را تسریع می‌کند.

اینها خب رویهم رفته واقعا جالب هستند.

speeding up aging.

So this is altogether really, really interesting.

گویای این که سالمندی از سوی ژنها و بخصوص

It says that aging is subject to control by the genes,

هورمونها قابل کنترل است.

اما کدام یک از هورمونها؟

and specifically by hormones.

کلی هورمون هست. تستسترون، آدرنالین۰

So what kind of hormones are these?

کلی از آنها را می‌شناسید.

There's lots of hormones. There's testosterone, adrenalin.

این هورمونها شبیه آن هورمونهای هستند

You know about a lot of them.

These hormones are similar

که در بدن خود داریم.

دریافتگر هورمون daf-2

to hormones that we have in our bodies.

خیلی شبیه دریافتگر هورمون

The daf-2 hormone receptor

انسولین و IGF-1 است.

is very similar to the receptor

for the hormone insulin and IGF-1.

همه شما حداقل با انسولین آشنایی دارید.

انسولین هورمونی است که میزان مصرف مغذی

Now you've all heard of at least insulin.

Insulin is a hormone that promotes the uptake of nutrients

و گذاشتنشان در اختیار بافتها را بعد از یک وعده غذایی انجام می‌دهد.

into your tissues after you eat a meal.

و هورمون IGF-1 عامل رشد است.

بنابراین خیلی وقت است که با این کارکرد هورمونها آشنایی داریم،

And the hormone IGF-1 promotes growth.

So these functions were known for these hormones for a long time,

اما تحقیقات ما نشان داده که شاید

لازم است نقش سومی برای آنها قائل شویم که کسی با آن آشنا نیست.

but our studies suggested

that maybe they had a third function that nobody knew about --

تاثیری که در سالمندی دارند.

maybe they also affect aging.

و به نظر می‌رسد که مورد همین باشد.

And it's looking like that's the case.

بنابراین بعد از این که به کشف‌مان با این کرم الگانس کوچک رسیدیم،

So after we made our discoveries with little C. elegans,

کسانی که روی حیوانات دیگر کار می‌کردند

people who worked on other kinds of animals

شروع کردن به پرسش این سوال که آیا با همان

started asking, if we made the same daf-2 mutation,

جهش daf-2 در حیوانات دیگر،

آنها هم زندگی طولانی‌تر خواهند داشت؟

the hormone receptor mutation, in other animals,

و این در مورد مگسها صدق می‌کند.

will they live longer?

با تغییر مسیر هورمون در مگسها، زندگی طولانی‌تر خواهند داشت.

And that is the case in flies.

If you change this hormone pathway in flies, they live longer.

و همچنین در موشها-- و موشها مثل ما پستاندار هستند.

And also in mice -- and mice are mammals like us.

پس این یک مسیر کهن است،

چون می‌باید خیلی وقت قبل در تکامل بوجود آمده باشد

So it's an ancient pathway,

چون هنوز در همه این حیوانات کار می‌کند.

because it must have arisen a long time ago in evolution

such that it still works in all these animals.

و همچنین پیش ماده عامی که منجر به انسانها شده است.

And also, the common precursor also gave rise to people.

پس شاید در آدمها هم همین عملکرد را داشته باشد.

و البته سرنخهایی هم هست.

So maybe it's working in people the same way.

خب برای مثال، یک تحقیقی انجام شده بر روی

And there are hints of this.

So for example, there was one study that was done

جمعیت آشکنازی یهودیان شهر نیویورک.

in a population of Ashkenazi Jews in New York City.

و مثل هر جمعیت دیگری،

اغلب این آدمها ۷۰ یا ۸۰ سال عمر می‌کنند.

And just like any population,

most of the people live to be about 70 or 80,

اما برخی ۹۰یا ۱۰۰ سال عمر می‌کنند.

و آنچه یافتند

but some live to be 90 or 100.

این بود که افرادی که تا ۹۰یا ۱۰۰ سالگی زندگی می کنند

And what they found

احتمالا وجود daf-2 جهش یافته در آنها بیشتر است--

was that people who lived to 90 or 100

این یعنی تغییرات در ژنی که

were more likely to have daf-2 mutations --

دریافتگر IGF-1 را کدگذاری می‌کند.

that is, changes in the gene

و این تغییرات باعث می‌شود ژن عملکرد مناسبی نداشته باشد

that encodes the receptor for IGF-1.

And these changes made the gene not act as well

البته در مقایسه با عملکرد عادی این ژنها.

به ژنها آسیب می‌رساند.

as the normal gene would have acted.

پس اینها نشانه‌هایی هستند

It damaged the gene.

دال بر این که انسانها در مقابل

So those are hints

تاثیرات هورمونهای سالمندی آسیب پذیرند.

suggesting that humans are susceptible

بنابراین سوال بعدی البته که این است:

to the effects of the hormones for aging.

آیا هیچ چیز موثری بر امراض مرتبط با سالمندی وجود دارد؟

So the next question, of course, is:

با بالا رفتن سن، بیشتر در معرض

Is there any effect on age-related disease?

ابتلا به سرطان، آلزایمر،

As you age, you're much more likely

امراض قلبی و اقسام بیماریها قرار دارید.

to get cancer, Alzheimer's disease,

معلوم شده که این جهش یافته های دارای عمر طولانی

heart disease, all sorts of diseases.

مصونیت بیشتری نسبت به انواع این بیماریها دارند.

It turns out that these long-lived mutants

بندرت سرطان می‌گیرند

are more resistant to all these diseases.

و وقتی هم که مبتلا شوند، آنقدر جدی نیست.

They hardly get cancer,

خب این واقعا جالب است، و یکجورهایی هم منطقی،

and when they do it's not as severe.

این که آنها هنوز جوان هستند،

So it's really interesting, and it makes sense in a way,

پس چرا تا وقتی که پیر می‌شوند مبتلا به امراض سالمندی شوند؟

that they're still young,

so why would they be getting diseases of aging until their old?

بنبراین نشان دهنده این است

که اگر می‌توانستیم شیوه درمانی یا قرصی داشته باشیم

So it suggests

که برخی از این تاثیرات را در انسانها کپی کنیم،

that, if we could have a therapeutic or a pill to take

شاید روشی داشته باشیم که

to replicate some of these effects in humans,

انواع زیادی از امراض مرتبط با سالخوردگی

maybe we would have a way

را به یکباره ترکیب کنیم.

of combating lots of different age-related diseases

پس در نهایت یک هورمون چطور می‌تواند بر نرخ پیر شدن اثر بگذارد؟

all at once.

So how can a hormone ultimately affect the rate of aging?

کارکردش چطور است؟

معلوم شده که در daf-2 های جهش یافته

How could that work?

Well it turns out that in the daf-2 mutants,

چطور یک عالم ژن در دی ان ای برانگیخته می‌شوند

a whole lot of genes are switched on in the DNA

تا پروتئینهایی را کدگذاری کنند که از سلولها و بافتها محافظت

that encode proteins that protect the cells and the tissues,

و آسیب را تعمیر می‌کند.

و طریقی که آنها برانگیخته می‌شوند

and repair damage.

از طریق یک ژن تنظیم‌گر پروتئین به اسم FOXO است.

And the way that they're switched on

is by a gene regulator protein called FOXO.

بنابراین در daf-2 جهش یافته--

می‌بینید که X را از دریافتگر به اینجا ترسیم کردم.

So in a daf-2 mutant --

دریافتگر هم کار نمی‌کند.

you see that I have the X drawn here through the receptor.

تحت آن شرایط، پروتئین FOXO به رنگ آبی،

The receptor isn't working as well.

Under those conditions, the FOXO protein in blue

وارد هسته یاخته می‌شود--

آن جز کوچک در وسط سلول--

has gone into the nucleus --

و روی یک ژن متصل به آن قرار دارد.

that little compartment there in the middle of the cell --

شما الان یک ژن را می‌بینید. در حالیکه کلی ژن به FOXO متصل هستند.

and it's sitting down on a gene binding to it.

You see one gene. There are lots of genes actually that bind on FOXO.

و فقط روی یک از آنها قرار می‌گیرد.

And it's just sitting on one of them.

بنابراین FOXO ژنهای زیادی را تحریک می‌کند.

So FOXO turns on a lot of genes.

و ژنهای آنتی‌اکسیدان از جمله آنها هستند،

And the genes it turns on includes antioxidant genes,

ژنهای که آنها را هویج پخش‌کن می‌نامم.

genes I call carrot-giver genes,

آنهایی که محصولات پروتئینی‌شان

به پروتئین های دیگر برای داشتن عملکردی بهتر کمک می‌کند--

whose protein products

actually help other proteins to function well --

تا به درستی تا شده و درست عمل کنند.

to fold correctly and function correctly.

و این می‌تواند آنها را به زباله دانهای یک سلول منتهی کند

And it can also escort them to the garbage cans of the cell

و آنها را در صورت آسیب دیدن بازیافت کند.

and recycle them if they're damaged.

DNA ژنهایی را تعمیر می‌کند

که اغلب در این حیوانات فعالتر هستند.

DNA repair genes

و سیستم ایمنی فعالتر است.

are more active in these animals.

و خیلی از این ژنهای متفاوت، نشان داده‌ایم

And the immune system is more active.

And many of these different genes, we've shown,

که در واقع در طول عمر طولانی جهش یافته daf-2 نقش دارند.

actually contribute to the long lifespan of the daf-2 mutant.

خب واقعا جالب است.

این حیوانات در خودشان

So it's really interesting.

قابلیت نهفته زندگی طولانیتری دارند نسبت به آنچه در حالت عادی تجربه می‌کند.

These animals have within them

the latent capacity to live much longer than they normally do.

آنها قابلیت دارند

خود را از انواع آسیبهایی محافظت کنند،

They have the ability

که فکر می کنند باعث عمر طولانی آنها می‌شود.

to protect themselves from many kinds of damage,

پس کرم عادی چطور؟

which we think makes them live longer.

خب وقتی دریافت کننده daf-2 فعال می‌شود،

So what about the normal worm?

منجر به یکسری حوادث می‌شود

Well when the daf-2 receptor is active,

که از ورود FOXO

then it triggers a series of events

به هسته یاخته که DNA آنجاست، پیشگیری می‌کند.

that prevent FOXO

from getting into the nucleus where the DNA is.

پس ژنها را تحریک نمی‌کند.

نحوه کار آن اینطور است. برای همین است که چرخه عمر طولانی نمی‌بینیم،

So it can't turn the genes on.

That's how it works. That's why we don't see the long lifespan,

مگر این که daf-2 جهش یافته داریم.

اما چه فایده‌ای برای کرم دارد؟

until we have the daf-2 mutant.

خب ما فکر می‌کنیم که هورمونهای IGF-1 و انسولین

But what good is this for the worm?

هورمونهایی هستند که تحت شرایط مطلوب

Well we think that insulin and IGF-1 hormones

--در شرایط خوب-- بطور خاصی فعال هستند،

are hormones that are particularly active

یعنی زمانی که غذا فراوان است و استرس چندانی در محیط نیست.

under favorable conditions -- in the good times --

سپس آنها مصرف مواد مغذی را ایجاب می‌کنند.

when food is plentiful and there's not a lot of stress in the environment.

می‌توانید غذا را ذخیره کنید، آن را برای انرژی، رشد و غیره

Then they promote the uptake of nutrients.

You can store the food, use it for energy,

استفاده کنید.

اما آنچه تحت شرایط استرس زا فکر می‌کنیم رخ می دهد

grow, etc.

این است که سطوح هورمونها پایین می‌آید.

But what we think is that, under conditions of stress,

برای مثال، داشتن ذخیره غذایی محدود.

the levels of these hormones drop --

و آن به نظر ما

for example, having limited food supply.

از سوی حیوان بعنوان علامت خطر ثبت می‌شود،

And that, we think,

نشانه‌هایی از این که اوضاع خوب نیست

is registered by the animal as a danger signal,

و این روی قابلیت محافظتی آن اثر می‌گذارد.

a signal that things are not okay

بنابراین FOXO را فعال می‌کند و FOXO توی DNA رفته

and that it should roll out its protective capacity.

و باعث برانگیختن ژنهایی می‌شود

So it activates FOXO, FOXO goes to the DNA,

که قابلیت سلول را در جهت

and that triggers the expression of these genes

محافظت و تعمیر خودش بهبود می‌بخشند.

that improves the ability of the cell

و برای همین فکر می‌کنیم حیوانات طولانی‌تر عمر می‌کنند.

to protect itself and repair itself.

پس می‌توانید به FOXO بعنوان

And that's why we think the animals live longer.

مسئول ساختمان نگاه کنید.

So you can think of FOXO

as being like a building superintendent.

بنابراین شاید کمی تنبل باشد

اما او آنجاست تا از ساختمان مراقبت کند.

So maybe he's a little bit lazy,

و ساختمان رو به زوال است.

but he's there, he's taking care of the building.

و او ناگهان پی میبرد که طوفانی در راه است.

But it's deteriorating.

And then suddenly, he learns that there's going to be a hurricane.

پس راستش خودش کاری نمی‌کند.

So he doesn't actually do anything himself.

تلفن را برمی‌دارد--

درست مثل FOXO که سروقت DNA می‌رود--

He gets on the telephone --

و او می‌فرستد دنبال،

just like FOXO gets on the DNA --

پنجره ساز، تعمیرکار پشت‌بام،

and he calls up

نقاش، کف‌ساز،

the roofer, the window person,

و آنها همه می‌آیند و خانه را نونوار می‌کنند.

the painter, the floor person.

و بعد طوفان آن را در می‌نوردد،

And they all come and they fortify the house.

و خانه در شرایط خیلی بهتری نسبت به حالت عادی قرار دارد.

And then the hurricane comes through,

و علاوه بر این، بیشتر هم می‌تواند عمر کند،

and the house is in much better condition than it would normally have been in.

And not only that, it can also just last longer,

حتی اگر طوفانی هم نباشد.

پس این مفهوم را در اینجا داریم که

even if there isn't a hurricane.

فکر کنیم چطور قابلیت افزونه حیات وجود دارد.

So that's the concept here

for how we think this life extension ability exists.

اما نکته خیلی جالب درباره FOXO

این است که انواع متفاوتی از آن وجود دارد.

Now the really cool thing about FOXO

is that there are different forms of it.

ما همه ژنهای FOXO داریم،

We all have FOXO genes,

اما یک نوع ژن FOXOدقیقا مشابه را نداریم.

but we don't all have exactly the same form of the FOXO gene.

درست مثل چشم است که همه داریم،

اما بعضی از ما چشم آبی، و بعضی قهوه ای دارند.

Just like we all have eyes,

but some of us have blue eyes and some of us have brown eyes.

و انواع مشخصی از ژن FOXO وجود دارد

And there are certain forms of the FOXO gene

که بیشتر در افرادی که ۹۰یا ۱۰۰ ساله هستند

that have found to be more frequently present

مشاهده شده‌اند.

in people who live to be 90 or 100.

و همه جای دنیا هم این ماجراست،

And that's the case all over the world,

همانطور که از این ستاره ها معلوم است.

as you can see from these stars.

و هریک از این ستاره ها نماینده جمعیتی هستند

And each one of these stars represents a population

که دانشمندان پرسیده اند،

«بسیار خوب، آیا تفاوتی بین انواع ژنهای FOXO آدمهایی

where scientists have asked,

"Okay, are there differences in the type of FOXO genes

که عمر واقعا طولانی دارند وجود دارد؟» و همینطور هست.

among people who live a really long time?" and there are.

دقیق نمی‌دانیم که طرز کار آن چگونه است،

We don't know the details of how this works,

اما آنوقت است که می‌دانیم

ژنهای FOXO می‌توانند بر

but we do know then

طول عمر افراد اثر داشته باشند.

that FOXO genes can impact

و این به معنای آن است که اگر کمی آن را دستکاری کنیم

the lifespan of people.

احتمالا خواهیم توانست سلامت و طول عمر آدمها را افزایش دهیم.

And that means that, maybe if we tweak it a little bit,

we can increase the health and longevity of people.

این موضوع برای من خیلی هیجان انگیز است.

یک FOXO پروتئینی است که ما در این کرمهای کوچک گرد یافته‌ایم

So this is really exciting to me.

A FOXO is a protein that we found in these little, round worms

که بر طول عمر اثر می‌گذارد

to affect lifespan,

و در اینجا روی طول عمر آدمها.

پس الان در آزمایشگاه سعی داریم

and here it affects lifespan in people.

داروهایی بسازیم

So we've been trying in our lab now

که یاخته FOXO را فعال کند

to develop drugs

با استفاده از یاخته‌های انسانی

that will activate this FOXO cell

برای دستیبابی به داروهایی که

using human cells now

سالمندی و امراض مرتبط با پیری را به تعویق بیاندازد.

in order to try and come up with drugs

that will delay aging and age-related diseases.

و بسیاربه موثر واقع شدن آن خوشبینم.

پروتئینهای زیادی هست که می دانیم روی سالمندی اثرگذار هستند.

And I'm really optimistic that this is going to work.

There are lots of different proteins that are known to affect aging.

و یکی از آنها هم دارو است.

که TOR نام دارد که یک حسگر مغذی دیگر است،

And for at least one of them, there is a drug.

مانند مسیر انسولین.

There's one called TOR, which is another nutrient sensor,

و جهشهایی که به ژن TOR آسیب می‌رساند--

like the insulin pathway.

درست مثل دستکاریهایdaf-2 --

And mutations that damage the TOR gene --

باعث افزایش عمر در کرمها،

just like the daf-2 mutations --

مگسها و موشها می‌شوند.

extend lifespan in worms

اما در این مورد، یک دارویی الان هست به اسم راپامیسین

and flies and mice.

که با پروتئین TOR گره می‌خورد

But in this case, there's already a drug called rapamycin

و فعالیتش را به تعویق میاندازد.

that binds to the TOR protein

می‌توانید راپاماسین را بردارید و به یک موش دهید--

and inhibits its activity.

حتی وقتی نسبتا مسن است، چیزی مثل یک انسان ۶۰ ساله،

And you can take rapamycin and give it to a mouse --

انقدر پیر برای یک موش--

even when it's pretty old, like age 60 for a human,

اگر به موش راپاماسین دهید،

that old for a mouse --

عمر طولانی‌تری خواهد داشت.

if you give the mouse rapamycin,

خب الان نمی‌خواهم درباره راپاماسین حرف بزنم.

it will live longer.

داروی انسانی است،

Now I don't want you all to go out taking rapamycin.

اما سیستم ایمنی را تعدیل می‌کند.

It is a drug for people,

بنابراین در انسانها از آن برای جلوگیری از پس زدن اندام استفاده می‌شود.

but the reason is it suppresses the immune system.

So people take it to prevent organ transplants from being rejected.

پس شاید بهترین دارو نباشد

برای جوانی طولانی‌تر.

So this may not be the perfect drug

اما هنوز در سال 2011

for staying young longer.

But still, here in the year 2011,

دارویی وجود دارد که به موش نسبتا پیری می‌دهید

تا عمرش افزایش بیابد و

there's a drug that you can give to mice at a pretty old age

منشا علمی دارد

that will extend their lifespan,

و به حیوانات دیگر هم داده شده.

which comes out of this science

بنابراین واقعا خوشبینم،

that's been done in all these different animals.

و فکر می‌کنم چندان طول نکشد، یعنی امیدوارم

So I'm really optimistic,

که این رویای پیری بزودی به حقیقت تبدیل شود.

and I think it won't be too long, I hope,

before this age-old dream begins to come true.

متشکرم.

(تشویق)

Thank you.

(Applause)

مت رایدلی: متشکرم، سینتیا.

بگذار ببینم درست متوجه شدم.

Matt Ridley: Thank you, Cynthia.

هرچند دنبال دارویی میگردی

Let me get this straight.

که مشکل سالخوردگی را

Although you're looking for a drug

برای پیرمردی مثل من حل کند،

that can solve aging

آنچه الان بخوبی میتوانی در آزمایشگاه انجام دهی

in old men like me,

ابته اگر معذوریت اخلاقی نداشتی،

what you could do now pretty well in the lab,

این است که بشری را از صفر میافریدی

if you were allowed ethically,

با ژنهایی تغییر یافته که باعث میشد طولانیتر زندگی کند؟

is start a human life from scratch

س ک: خب داروهایی که درباره آنها حرف زدم

with altered genes that would make it live for a lot longer?

ژنها را تغییر نخواهند داد،

CK: Ah, so the kinds of drugs I was talking about

بلکه فقط به خود پروتئین می‌چسبند

would not change the genes,

و آن را بطور فعال تغییر می‌دهند.

they would just bind to the protein itself

پس اگر دارو را قطع کنید، پروتیئن به حد طبیعی خود برمیگردد.

and change its activity.

شما می‌توانید ژنها را از اساس تغییر دهید.

So if you stop taking the drug, the protein would go back to normal.

فعلا فناوری آن موجود نیست.

You could change the genes in principle.

اما به نظرم ایده خوبی نیست.

There isn't the technology to do that.

و دلیلش این است که

But I don't think that's a good idea.

هورمونهایی از قبیل انسولین،

And the reason is

IGF و مسیر TOR

that these hormones,

وجودشان ضروری است.

like the insulin and the IGF hormones and the TOR pathway,

اگر آنها را از بیخ دربیاورید، حسابی مریض میشوید.

they're essential.

پس لازم است جوری بادقت آنها را تنظیم کنید

If you knock them out completely, then you're very sick.

از آنها بدون هیچ مشکلی بهره ببرید.

So it might be that you would just have to fine tune it very carefully

و فکر می‌کنم خیلی بهتر است،

to get the benefits without getting any problems.

شیوه کنترل بخوبی دارو خواهد بود.

And I think that's much better,

و همچنین روشهای دیگر فعال کردن FOXO هم وجود دارد

that kind of control would be much better as a drug.

که حتی شامل انسولین یا IGF-1 نیست

And also, there are other ways of activating FOXO

که شاید حتی مطمئن‌تر هم باشد

that don't even involve insulin or IGF-1

م ر: منظورم این نبود که برم و آن را امتحان کنم، اما...

that might even be safer.

(خنده)

MR: I wasn't suggesting that I was going to go and do it, but ...

(Laughter)

پدیده‌ای هست که شما درباره آن نوشتید و صحبت کردید

There's a phenomenon which you have written about and spoken about,

دوره پیری قابل چشم پوشی.

موجوداتی در زمین هستند

which is a negligible senescence.

که واقعا پیر نمیشوند.

There are some creatures on this planet already

اگر امکان دارد لطفا یک طرف بایست.

that don't really do aging.

س ک: بله، همینطوره. بعضی جانوران به نظر پیر نمیشوند.

Just move to one side for us, if you would.

برای مثال، گونه ای از لاک پشتها معروف به بلندینگ.

CK: There are. There are some animals that don't seem to age.

For example, there are some tortoises called Blanding's turtles.

و به این بزرگی میشوند.

و همه اینها شناسایی شدند و برچسب دارند. ۷۰ساله‌اند.

And they grow to be about this size.

و وقتی این لاکپشتهای ۷۰ساله را می بینید

And they've been tagged, and they've been found to be 70 years old.

صرفا با نگاه کردن متوجه تفاوتشان

And when you look at these 70 year-old turtles,

با لاکپشتهای ۲۰ ساله نمی‌شوید.

you can't tell the difference, just by looking,

و این هفتاد ساله‌ها،

between those turtles and 20 year-old turtles.

درواقع آنها در پیدا کردن آشیانه خوب موفقترند.

And the 70 year-old ones,

و هر سال هم زاد و ولد ندارند.

actually they're better at scouting out the good nesting places,

و مثالهای دیگری هم از این دست حیوانات وجود دارد،

and they also have more progeny every year.

که همینطوری هستند، بعضی پرنده‌ها این شکلی هستند.

And there are other examples of these kinds of animals,

و هیچ کس نمی داند که آنها واقعا می توانند تا ابد زندگی کنند

like turns, certain kinds of birds are like this.

یا چه چیزی آنها را جوان نگه می‌دارد.

And nobody knows if they really can live forever,

مشخص نیست.

or what keeps them from aging.

اگر به پرنده‌هانگاه کنید، که خیلی طولانی زندگی می‌کنند،

It's not clear.

سلولهای پرندگان به بسیاری از استرسهای مختلف

If you look at birds, which live a long time,

محیطی مثل دمای بالا،

cells from the birds tend to be more resistant

آب‌اکسیژنه،

to a lot of different environmental stresses

چیزهایی از این دست مقاوم است.

like high temperature

و موجودات جهش یافته دارای عمر طولانی ما هم همینطور.

or hydrogen peroxide, things like that.

آنها به انواع این استرسها مقاومترند.

And our long-lived mutants are too.

بنابراین گذرگاههایی که درباره شان صحبت می‌کنم

They're more resistant to these kinds of stresses.

در کرم طوری قرار گرفتند که واقعا سریع باشد

So it could be that the pathways that I've been talking about,

و تنظیم متفاوتی از چیزی مثل

which are set to run really quickly in the worm,

یک پرنده دارند، بنابراین پرنده می‌تواند طولانی‌تر زندگی کند.

have a different normal set point

و شاید حتی در حیوانات بطور واقعا متفاوت بدون

in something like a bird, so that a bird can live a lot longer.

دوره پیری قرار داده شده -- اما ما نمیدانیم.

And maybe they're even set really differently

میم ر: اما چیزی که تو اینجا درباره‌اش صحبت کردی

in animals with no senescence at all -- but we don't know.

افزودن طول عمر بشر نیست

MR: But what you're talking about here

بلکه پیشگیری از مرگ است،

is not extending human lifespan

بیشتر به افزودن عمر جوانی بشر میماند.

by preventing death,

س ک: بله ، درسته.

so much as extending human youthspan.

بیشتر مثل این است که بگوییم اگر یک سگ بودی.

CK: Yes, that's right.

بله متوجه سالخوردگی خود میشوید و به خود بشرتان نگاه کرده

It's more like, say, if you were a dog.

You notice that you're getting old, and you look at your human

و با خود میگوبید، «چرا این بشر پیر نمی شود؟»

and you think, "Why isn't this human getting old?"

در طول عمر سگی، آنها پیر نمیشوند.

They're not getting old in the dog's lifespan.

پیشتر به این میماند.

It's more like that.

اما الان بشری هستیم که بیرون را نگاه می‌کند و بشر متفاوتی را تصور می کند.

But now we're the human looking out and imagining a different human.

میم ر: واقعا ازت منشکرم سینتیا کنیون.

MR: Thank you very much indeed, Cynthia Kenyon.

(تشویق)

(Applause)