How I fail at being disabled | Susan Robinson

Translator: Amin Alaee Reviewer: soheila Jafari

I'd like to introduce you to my mom.

دوست دارم شما رو به مادرم معرفی کنم

(Laughter)

(خنده حاضرین)

I'm guessing that's not what you expected,

حدس می‌زنم این چیزی نیست که شما انتظار داشتید

and it's not what I expected either,

خودم هم انتظار این رو نداشتم

and thank goodness I realized that an Asian man was not my mom

و خدا رو شکر فهمیدم که یک مرد آسیایی مادر من نبود

before I hugged him,

قبل از این که او را در آغوش بگیرم

because that would have been so awkward.

چون خیلی زشت بود اگر اتفاق می‌افتاد.

Recognizing people isn't one of my strengths

شناختن افراد یکی از نقاط قوت من نیست

due to a genetic visual impairment that has no correction or cure.

به دلیل یک ضعف بینایی ژنتیکی که هیچ درمان و اصلاحی ندارد.

As a result, I am legally blind,

در نتیجه، من قانونا یک نابینا هستم

though I prefer "partially sighted" because it's more optimistic.

اگرچه کلمه «کم بینا» رو ترجیح می‌دم چون خوش‌بینانه تره.

(Laughter)

(خنده حاضرین)

And I'm entitled to the label "disabled."

و من برچسب «ناتوان» رو به دوش می‌کشم.

I hate the word disabled when it's used to describe people.

من از کلمه ناتوان برای توصیف انسان‌ها متنفرم.

It detonates a mindset of less than

یک ذهنیت کمتر بودن رو منعکس ‌می‌کنه

that utterly disregards capacity,

که شدیدا ظرفیت،

ability, potential,

توانایی و پتانسیل را نادیده می‌گیره

instead prioritizing brokenness

و معیوب بودن و فقدان

and lack.

را تاکید می‌کنه.

The perspective can be overt.

این دید می‌تونه آشکار باشه.

What can't he do for himself that I'm going to have to do for him?

او چه کاری ‌‌نمی‌تونه برای خودش انجام بده که من باید انجام بدم؟

She'll probably need some accommodation

او احتمالا به وسایلی نیاز داره

that no other employee at this business needs.

که هیچ کارفرمای دیگه‌ای در این شغل به اون‌ها نیاز نداره.

Sometimes, the hidden bias

بعضی اوقات این تعصب پنهان

is so sweetly conveyed.

خیلی شیرین منتقل می‌شود.

"Wow, Susan,

«وای سوزان،

look at everything you've done in your career and your life.

نگاه کن به کارهایی که توی کار و زندگی‌‌ات انجام دادی.

How did you do all of that and be visually impaired?"

چطور همه این‌ها رو انجام دادی وقتی ضعف بینایی داری؟»

(Laughter)

(خنده حاضرین)

I fail at being disabled.

من در ناتوان بودن شکست می‌خورم.

(Laughter)

(خنده حاضرین)

So in the spirit of incentivizing the rampant failure

پس در روحیه انگیزه دادن درباره شکست شایع

of people all over the world

مردم در سراسر دنیا

and enticing the so-called normal to just give it a rest already,

و متقاعد کردن به اصطلاح مردم عادی برای تمام کردن این بحث

here are five tips

پنج نکته وجود داره

to fail at being disabled.

تا در ناتوان بودن شکست بخوریم.

Tip one:

نکته یک:

know your superpowers.

ابرقدرت‌های خود را بشناسید.

The best team I ever led in my career

بهترین تیمی که در حرفه خودم رهبری کردم

was based on superpowers,

بر اساس ابرقدرت‌ها بود

and we even gave ourselves fancy-pantsy titles

و ما حتی به خودمان عناوین جذابی داده بودیم

like "the Pillar of Masterly Acumen."

مثل «ستون قضاوت هوشمندانه»

"The Biscuit Butterer."

" خودمون را تحویل می‌گرفتیم؛

(Laughter)

(خنده حاضرین)

"The Voice of Reason."

«صدای منطق»

Because we relied on our strengths,

چون ما به نقات قوتمان تکیه کرده بودیم،

our best strengths,

بهترین نقاط قوت خودمان،

we achieved tremendous outcomes.

به نتایج فوق‌العاده‌ای دست یافتیم.

The trait that prevents me from recognizing my mom

این ویژگی که جلوگیری می‌کند بتوانم مادرم را بشناسم

allows me to smoothly adapt,

به من اجازه می‌دهد به راحتی وفق بگیرم،

to quickly absorb and accurately process an exhausting volume of cues,

سریع جذب کنم و دقیق حجم طاقت‌فرسایی از نشانه‌ها را پردازش کنم،

tease out what's important,

چیزی که مهم است را دست بندازم،

determine multiple processes or potentials for any situation that I'm in,

چندین پروسه یا پتانسیل برای هر شرایطی که دارم را تعیین کنم،

and then select the one that makes the most sense,

سپس یکی که از بیش از همه معنی دارد را انتخاب کنم،

all in a matter of seconds.

همه در زمان چند ثانیه.

I see what other people do not.

من چیزی را می‌بینم که مردم دیگر نمی‌بینند.

Some people think that's a superpower,

بعضی‌ها فکر می‌کنند این یک ابرقدرت است

but my real superpowers

ولی ابرقدرت‌های واقعی من

are ricocheting off of glass walls --

کمانه کردن در برخورد با دیوار‌های شیشه‌ای --

(Laughter)

(خنده حاضرین)

and letting my friends walk around with kale in their teeth.

و اجازه بودن با دوستانم وقتی کلم بین دندانشان گیر کرده است.

(Laughter)

(خنده حاضرین)

It's true. Don't have lunch with me,

درسته. با من ناهار نخورید

or dinner.

یا شام.

Tip two: be supremely skilled,

نکته دو: فوق‌العاده ماهر باشید

supremely skilled at getting it wrong.

فوق‌العاده ماهر در اشتباه فهمیدن.

It is important to be as equally confident in your superpowers

مهمه که به نسبت مساوی به ابرقدرت‌های خود مطمئن باشید که به

as you are in you FUBARs.

به FUBAR خود مطمئن هستید

That's "effed up beyond all recognition"

که به معنی «نابودی ماواری تشخیص» برای

for you millennials.

شما هزاره‌ای ها است.

(Laughter)

(خنده حاضرین)

Here's a good example.

یک مثال خوب هست.

It is not a great idea to say,

خیلی ایده خوبی نیست که بگوییم،

"Don't worry, everything in here is too small for me to see"

«نگران نباش، اینجا همه چیز خیلی در چشم من کوچک است که ببینم»

when you accidentally walk into the men's room --

وقتی اتفاقا وارد دستشویی مردانه شده اید --

(Laughter)

(خنده حاضرین)

at one of the world's largest sporting arenas --

در یکی از بزرگترین عرصه‌های ورزشی جهان --

(Laughter)

(خنده حاضرین)

or anywhere.

یا هر جای دیگری.

I really wish that one wasn't true.

واقعا آرزو داشتم که این حقیقت نداشت.

I'm serious. It is better to just walk out and let them think you're drunk.

جدی بهتره در این مواقع بیرون بیاید و اجازه بدید فکر کنن مست هستید.

(Laughter)

(خنده حاضرین)

Tip three: know that everyone is disabled in some way,

نکته سه: بدانید هر کسی به نحوی ناتوان است،

like when you have a cold and you can't smell

مثل وقتی که سرما می‌خورید و حس بویایی ندارید

and you realize that the milk that you splashed in your coffee was sour

و وقتی متوجه می‌شوید شیری که در قهوه خود ریختید ترش بوده

only after you've tasted it.

که آن را چشیده‌اید.

Very recently, a woman walked up to me frantic.

چندی پیش خانمی خیلی آشتفه به سمت من آمد.

She could not find the bakery she was looking for.

او نمی‌توانست نانوایی را که دنباش بود پیدا کند.

As I motioned in the direction I thought she should go,

وقتی جهتی که فکر می‌کردم باید برود را به او نشان دادم،

saying, "There are no stores on this side of the street

گفتم «هیچ مغازه‌ای در این طرف خیابان وجود نداره

so your best bet is to cross --"

پس باید به اون طرف --- »

"Oh my goodness," she interrupted.

«خدای من» او حرف من را قطع کرد.

"There it is.

«همینجا است.

All I needed was another set of eyes."

فقط به دو چشم دیگر نیاز داشتم.»

(Laughter)

(خنده حاضرین)

I just let her have it.

و من چیزی به او نگفتم.

I would have said that, you know,

می‌دونید، من می‌تونستم بگم،

being logical and paying attention

با منطقی بودن و توجه کردن

and staying calm would have done the trick,

و آرام بودن می‌شد انجامش داد،

but who am I?

ولی من کی هستم؟

Tip four: point out the disability in others.

نکته چهار: به ناتوانی در افراد دیگر اشاره کنید.

This one is best reserved -- very important note --

این مورد بهتر است -- یک نکته مهم

this one is best reserved for people you know well,

این مورد برای افرادی که خوب می‌شناسید بهتر است،

because random strangers typically don't appreciate

چون افراد غریبه معمولا از لحظات آموزشی

teachable moments.

قدردانی نمی‌کنند.

A few years ago, my parents and I went to see the Rockettes,

چند سال قبل من و پدر و مادرم به تماشای گروه رقص راکتس رفتیم

Radio City's high-kicking dancers.

رقصنده‌های ضربه‌ای رادیوسیتی.

I leaned over to my dad.

من به سمت پدرم خم شدم.

"The two Rockettes on the left aren't kicking in a straight line."

«اون دو رقصنده راکتس در سمت چپ در یک خط صاف نمی‌رقصند.»

"Yes, they are."

«چرا، می‌رقصند.»

"No, they're not."

«نه، نمی‌رقصند.»

"Yes, they are, and how do you know?

«چرا، می‌رقصند و تو چطور می‌دونی؟

You can't see."

تو نمی‌تونی ببینی.»

But I know what a straight line looks like.

ولی من می‌دونم یک خط صاف‌‌ چطور به نظر میاد.

I had snapped a picture during our back and forth

در این بین من یک عکس گرفته بودم

and presented him the evidence that proved I was right.

و به عنوان مدرک به او دادم که من راست می‌گفتم

He looked at the picture.

او به عکس نگاه کرد.

I leaned in further.

من بیشتر خم شدم.

"Who's disabled now?"

«کی حالا ناتوانه؟»

Tip five: pursue audacious goals.

نکته پنج: هدف‌های بی‌پروا را دنبال کنید.

Flip expectation upside down

انتظارات را وارونه کنید

and shove limitation off a cliff to meet its demise.

و محدودیت را از لبه صخره پرتاب کنید تا نابودی آن را ببینید.

There is a college football linebacker

یک بازیکن خط مقدم فوتبال دانشگاهی هست

who blitzes, tackles, recovers fumbles

که حمله می‌کند، دفاع می‌کند و از اشتباهات بر می‌گرده

while having one hand.

و فقط یک دست داره.

There is a teacher who successfully transfers knowledge

یک معلم هست که اطلاعات را با موفقیت منتقل می‌کند

and inspires countless students

و به دانش آموزان بی‌شماری انگیزه می‌دهد و با

while living with Down syndrome.

بیماری نشانگان داون زندگی می‌کند.

And for me,

و برای من،

on my long list,

در این لیست طولانی،

to cycle from Kathmandu, Nepal, to Darjeeling, India

از کاتماندو نپال تا دارجلینگ هند پشت یک

on the backseat of a bicycle built for two.

دوچرخه دونفره رکاب خواهم زد.

It will be an exciting 620-mile adventure,

یک ماجراجویی جذاب ۶۲۰ مایلی (۹۹۷ کیلومتر) خواهد بود

and I'm sure I will have the blurry photos to show for it.

و مطمئن هستم عکس‌هایی تار از آن خواهم داشت تا نشان دهم.

(Laughter)

(خنده حاضرین)

Oh, before we go on, I forgot to introduce you to my mom.

فراموش کردم، قبل از رفتن میخوام شما رو به مادرم معرفی کنم.

I need to do that.

باید انجامش بدم.

And here she is,

و او اینجاست،

as she would appear to me

طوری که من او را می‌بینم

if I were looking through a crowd of people looking for her.

اگر در یک جمعیت به دنبال او بودم.

Or is that an Asian man?

یا او یک مرد آسیایی است؟

Thank you.

ممنون.

(Applause)

(تشویق حاضرین)