Robert Gordon: The death of innovation, the end of growth

رابرت گردون: مرگ نوآوری، پایان رشد

Translator: Joseph Geni Reviewer: Morton Bast

Translator: Ehsan Allahverdi Reviewer: soheila Jafari

That's how we traveled in the year 1900.

این وسیله ای که ما در سال ۱۹۰۰ با اون به سفر می‌رفتیم

That's an open buggy. It doesn't have heating.

این یه درشکه رو بازه که هیچ سیستم احتراقی نداره

It doesn't have air conditioning.

سیستم تهویه مطبوع هم نداره

That horse is pulling it along

و تنها یک اسب اون رو به دنبال خودش می کشه

at one percent of the speed of sound,

با یک صدم سرعت صوت

and the rutted dirt road

ودر جاده ای خاکی وناهموار

turns into a quagmire of mud anytime it rains.

که هنگام بارندگی به باتلاقی از گل تبدیل می‌شد.

That's a Boeing 707.

این یه بوئینگ ۷۰۷ است.

Only 60 years later, it travels

تنها ۶۰ سال بعد این وسیله

at 80 percent of the speed of sound,

با ۸۰ درصد سرعت صوت به پرواز در اومد،

and we don't travel any faster today

وتا امروز ما از این سرعت فراتر نرفتیم

because commercial supersonic air travel

چونکه سفرهای تجاری مافوق صوت

turned out to be a bust.

خُرد کننده از آب در اومدند.

So I started wondering and pondering,

متعجب و شگفت زده فکر کردم که

could it be that the best years of American economic growth

آیا بهترین سالهای رشد اقتصادی آمریکا

are behind us?

پشت سر گذاشته شده؟

And that leads to the suggestion, maybe economic growth

و ما رو مجاب میکنه که به این نتیجه برسیم که شاید رشد اقتصادی

is almost over.

به پایان کار خودش رسیده.

Some of the reasons for this are not really very controversial.

برخی از این دلایل، چندان چالش بر انگیز نیست

There are four headwinds that are just hitting

چهار دلیل عمده ای که

the American economy in the face.

اقتصاد امریکا را با چالش مواجه کرده

They're demographics, education, debt and inequality.

عبارتست از: جمعیت، آموزش وپرورش، بدهی ونابرابری

They're powerful enough to cut growth in half.

این موارد میتواند به تنهایی باعث رشد اقتصادی به نصف کاهش دهد.

So we need a lot of innovation to offset this decline.

بنابراین برای جبران این کاهش ما به ابداعات فراوانی نیاز داریم.

And here's my theme: Because of the headwinds,

بحث من اینه که: به دلیل این ۴ مانع گفته شده

if innovation continues to be as powerful as it has been

اگر ابداعات با همان قدرت

in the last 150 years, growth is cut in half.

۱۵۰ سال گذشته هم ادامه پیدا کنه، باز رشد اقتصادی به نصف کاهش پیدا می کنه.

If innovation is less powerful,

اگر ابداعات توان کمتری داشته باشه

invents less great, wonderful things,

چندان قوی و در خور توجه نباشند

then growth is going to be even lower than half of history.

بنابراین رشد حتی از نصف هم کمتر خواهد شد.

Now here's eight centuries of economic growth.

این [نمودار] رشد اقتصادی در ۸ قرن اخیر

The vertical axis is just percent per year of growth,

محور عمودی نشانگردر صد رشد در هر سال است،

zero percent a year, one percent a year, two percent a year.

صفر در صد در سال، یک در صد در سال، دودر صد در هر سال

The white line is for the U.K., and then the U.S.

خط سفید مربوط به بریتانیا ست و سپس ایالات متحده است،

takes over as the leading nation in the year 1900,

که در سال ۱۹۰۰ به یک کشور پیشگام تبدیل میشه.

when the line switches to red.

و این خط به رنگ قرمز تبدیل میشه.

You'll notice that, for the first four centuries,

متوجه می شید که، در ۴ قرن اول

there's hardly any growth at all, just 0.2 percent.

به سختی و تنها دو دهم درصد رشد وجود داشته است.

Then growth gets better and better.

و بعد رشد همینطور بهتر وبهتر میشه.

It maxes out in the 1930s, '40s and '50s,

در دهه ۳۰، ۴۰ و ۵۰ میلادی به اوج خودش میرسه

and then it starts slowing down, and here's a cautionary note.

و بعد شروع به کاهش می کنه که در اینجا یه نکته محتاتانه وجود داره

That last downward notch in the red line

در آخرین شکاف رو به پایین در خط قرمز

is not actual data.

داده ها واقعی نیستند.

That is a forecast that I made six years ago

من ۶ سال قبل پیش بینی کردم

that growth would slow down to 1.3 percent.

که رشد به ۱/۳ درصد کاهش پیدا می کنه

But you know what the actual facts are?

اما آیا شما میدونید اصل قضیه چیه؟

You know what the growth in per-person income has been

شما می دونید رشد درآمد فردی

in the United States in the last six years?

در ایالات متحده در ۶ سال گذشته چطور بوده؟

Negative.

منفی بوده است.

This led to a fantasy.

این موضوع ما رو به یک وسواس سوق میده

What if I try to fit a curved line to this historical record?

حالا اگر من این سابقه تاریخی رو به یه خط منحنی تبدیل کنم چه اتفاقی می افته؟

I can make the curved line end anywhere I wanted,

من می تونم انتهای این خط منحی روهر جایی که دوست دارم پایان بدم

but I decided I would end it at 0.2,

اما من تصمیم دارم اون را در دو دهم درصد ببندم،

just like the U.K. growth for the first four centuries.

درست مثل رشد بریتانیا در اوایل چهار قرن اخیر.

Now the history that we've achieved is that we've grown

اکنون نقطه تاریخی که ما به اون رسیدیم همون جایگاهی است که شروع به رشد کردیم

at 2.0 percent per year over the whole period,

یعنی دو دهم درصد در سال در تمام مدت

1891 to 2007,

بین سالهای ۱۸۹۱ تا ۲۰۰۷،

and remember it's been a little bit negative since 2007.

این رو هم بخاطر داشته باشید که که از سال ۲۰۰۷ به این طرف این رشد کمی هم مننفی تر بوده

But if growth slows down,

اما اگر به جای اینکه استانداردهای زندگی هر نسل دوبرابر بشه

instead of doubling our standard of living every generation,

رشد کاهش پیدا کنه

Americans in the future can't expect to be twice as well off as their parents,

امریکایی‌های نمیتوانند انتظار داشته باشند که در آینده دوبرابر والدین شون از رفاه بیشتری بر خوردار باشند

or even a quarter [more well off than] their parents.

یا حتی یک چهارم رفاه والدین خودشون رو داشته باشند

Now we're going to change and look at the level of per capita income.

حالا ما می خواهیم یه تغییری بدیم و نگاهی به درآمد سرانه بندازیم

The vertical axis now is thousands of dollars in today's prices.

محور عمودی در هزینه های امروزی هزاران دلار ارزش داره

You'll notice that in 1891, over on the left,

متوجه میشید که در سال ۱۸۹۱، در سمت چپ تصویر

we were at about 5,000 dollars.

(درآمد سرانه) چیزی معادل ۵٫۰۰۰ دلار بود

Today we're at about 44,000 dollars of total output

امروز در حدود ۴۴٫۰۰۰ دلار از کل تولید

per member of the population.

به ازای هر نفر

Now what if we could achieve that historic

حال اگر ما بتوانیم در ۷۰ سال آینده

two-percent growth for the next 70 years?

به رشد تاریخی دو درصد برسیم چه خواهد شد؟

Well, it's a matter of arithmetic.

خب، کمی حساب لازم داره

Two-percent growth quadruples your standard of living in 70 years.

دو درصد رشد، استاندارد های زندگی شمارو ۴ برابر میکنه

That means we'd go from 44,000 to 180,000.

یعنی اینکه از ۴۴٫۰۰۰ به ۱۸۰٫۰۰۰ خواهیم رفت.

Well, we're not going to do that,

خب، این امر میسرنخواهد شد،

and the reason is the headwinds.

بخاطر چالش هایی که گفته شد.

The first headwind is demographics.

اولین چالش موضوع جمعیتی ست.

It's a truism that your standard of living

پر واضح که استاندارد های زندگی شما

rises faster than productivity, rises faster than output per hour,

از باروری سرعت بیشتری داره، حتی سریع تر از تولید در هر ساعت

if hours per person increased.

اگر ساعتهای کاری هر فرد افزایش پیدا کنه

And we got that gift back in the '70s and '80s

و ما این موهبت رو در دهه های ۷۰ و۸۰ بدست آوردیم

when women entered the labor force.

زمانی که زن ها وارد نیروی کار شدند.

But now it's turned around.

اما حالا اوضاع فرق کرده

Now hours per person are shrinking,

حالا ساعت کاری هر فرد کاهش پیدا کرده

first because of the retirement of the baby boomers,

اولا به خاطر بازنشستگی نسل دوران افزایش جمعیت

and second because there's been a very significant

و ثانیا به دلیل کاهش چشمگیر

dropping out of the labor force of prime age adult males

نیروی کار اولین نسل بالغ مردان

who are in the bottom half of the educational distribution.

کسانی که در نیمه پایین توزیع آموزشی قرار دارند.

The next headwind is education.

چالش بعدی آموزش و پرورش نام داره

We've got problems all over our educational system

ما با مشکلات متعددی در تمام سیستم آموزشی مواجه‌ایم

despite Race to the Top.

اگرچه در بخش های بالایی رقابت وجود داره.

In college, we've got cost inflation in higher education

در دانشگاه ها،با تورم هزینه ها دربخش آموزش عالی روبرو هستیم

that dwarfs cost inflation in medical care.

که این امر موجب افزایش تورم درهزینه های مراقبهای درمانی شده.

We have in higher education a trillion dollars of student debt,

در آموزش عالی دانشجوها یک ترلیون دلاربدهی دارند

and our college completion rate

و در کشور ما درصدی که کالج را تمام میکنند

is 15 points, 15 percentage points below Canada.

پانزده، پانزده درصد کمتر از کاناداست.

We have a lot of debt.

ما بدهی های زیادی داریم

Our economy grew from 2000 to 2007

اقتصاد ما از سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۷ رشد داشته

on the back of consumers massively overborrowing.

(البته)به لطف قرض های هنگفت مصرف کننده ها

Consumers paying off that debt is one of the main reasons

پرداخت بدهی مصرف کننده ها یکی از دلایل عمده ست

why our economic recovery is so sluggish today.

که چرا امروز بهبود اقتصادی بسیار کند شده

And everybody of course knows

و البته همه می دونند

that the federal government debt is growing

که بدهی دولت فدرال در حال رشد

as a share of GDP at a very rapid rate,

به عنوان یک سهم از تولید ناخالص داخلی با یک نرخ بسیار سریع،

and the only way that's going to stop is some combination

و تنها راه متوقف کردن اون ترکیبی از

of faster growth in taxes or slower growth in entitlements,

رشد سریعتر در مالیات یا رشد آهسته تر در حقوق،

also called transfer payments.

که به پرداخت های انتقالی نیز نامیده میشه.

And that gets us down from the 1.5,

و اون ما رو از ۱/۵ درصد

where we've reached for education, down to 1.3.

در جایی که به آموزش و پرورش رسیدیم به ۱/۳ درصد تنزل داده

And then we have inequality.

مورد بعدی نابرابری است.

Over the 15 years before the financial crisis,

بیشتر از ۱۵ سال پیش از بحران مالی،

the growth rate of the bottom 99 percent

نرخ رشد ۹۹ درصد از

of the income distribution was half a point slower

توزیع درآمدی پایین جامعه ۰/۵ کمتر از

than the averages we've been talking about before.

میانگین چیزی بود که قبلا دربارش صحبت کردیم.

All the rest went to the top one percent.

و بقیه به بالاتر از یک درصد رفت..

So that brings us down to 0.8.

بنابر این ما رو به ۰/۸ درصد تنزل میدهد.

And that 0.8 is the big challenge.

۰/۸ درصد یه چالش بزرگ است.

Are we going to grow at 0.8?

آیا ما می تونیم تا ۰/۸ درصد رشد داشته باشیم؟

If so, that's going to require that our inventions

اگر اینطوره، این نیازمند ابداعات ماست

are as important as the ones that happened

که داری اهمیتی به میزان آن چیزی است که قبلا

over the last 150 years.

در طول ۱۵۰ سال گذشته رخ داده

So let's see what some of those inventions were.

پس اجازه بدید ببینیم برخی از این ابداعات چه چیزهایی بودند.

If you wanted to read in 1875 at night,

اگر شب ها در سال ۱۸۷۵شما می خواستید چیزی رو بخوانید

you needed to have an oil or a gas lamp.

شما به یک چراغ نفتی یا گازی احتیاج داشتید

They created pollution, they created odors,

[این چراغ ها] آلودگی ایجاد می کردند، بو میدادند

they were hard to control, the light was dim,

کنترلشون سخت بود و نورشون هم کم سو بود

and they were a fire hazard.

و خطر آتش سوزی داشتند

By 1929, electric light was everywhere.

تا سال ۱۹۲۹ چراغ های برقی همه جا بود

We had the vertical city, the invention of the elevator.

با اختراع آسانسور، شهرهای عمودی بوجود اومد.

Central Manhattan became possible.

منهتن مرکزی امکان پذیر شد.

And then, in addition to that, at the same time,

و بعد، علاوه بر اون، در همان زمان،

hand tools were replaced by massive electric tools

ابزارهای دستی جای خودشون به ابزار های عظیم الکتریکی

and hand-powered electric tools,

و ابزار های برقی دستی دا ند،

all achieved by electricity.

تمام اینها به لطف نیروی برق حاصل شد.

Electricity was also very helpful in liberating women.

نیروی برق در آزاد سازی زنها نیز نقش به سزایی داشت.

Women, back in the late 19th century,

زنها، در اواخرقرن نوزدهم

spent two days a week doing the laundry.

دو روز از هفته رو رختشویی می کردند

They did it on a scrub board.

و اونها این کار رو روی تخته مالش انجام می داند.

Then they had to hang the clothes out to dry.

و بعد مجبور بودند برای خشک کردن لباسها اونا رو بیرون پهن کنند

Then they had to bring them in.

و بعد هم اونها رو جمع کنند.

The whole thing took two days out of the seven-day week.

تمام اینکارها دو روز از هفت روز هفته رو به خودش اختصاص میداد.

And then we had the electric washing machine.

و بعد ماشین لباس شویی برقی بوجود اومد

And by 1950, they were everywhere.

و تا سال ۱۹۵۰ فراگیر شد.

But the women still had to shop every day,

اما زنها همچنان مجبور بودند هر روز خرید کنند،

but no they didn't, because electricity

اما نه دیگه مجبور نبودند، چونکه نیروی برق

brought us the electric refrigerator.

یخچال های برقی رو بوجود آورد.

Back in the late 19th century, the only source of heat in most homes

در اواخر قرن نوزدهم تنها منبع حرارت در اکثر خانه ها

was a big fireplace in the kitchen that was used for cooking and heating.

یک شومینه بزرگ در آشپزخانه بود که برای پخت و پز و گرمایش مورد استفاده قرار می گرفت.

The bedrooms were cold. They were unheated.

اتاق خوابها سرد بودند و گرمایی به اونها نمی رسید.

But by 1929, certainly by 1950,

اما تا سال ۱۹۲۹ و مشخصا تا سال ۱۹۵۰،

we had central heating everywhere.

سیستم حرارت مرکزی فراگیر شد.

What about the internal combustion engine,

نظرتون راجع به موتور احتراق داخلی،

which was invented in 1879?

که در سال ۱۸۷۹ اختراع شد چیه؟

In America, before the motor vehicle,

در آمریکا، قبل از وسیله نقلیه موتوری

transportation depended entirely on the urban horse,

حمل و نقل به طور کامل به اسب شهری وابسته بود،

which dropped, without restraint,

که بدون محدودیت

25 to 50 pounds of manure on the streets every day

همه روزه هر اسب بین ۲۵ تا ۵۰ پوند کود در خیابانها ایجاد می کرد

together with a gallon of urine.

بعلاوه یک گالن ادرار

That comes out at five to 10 tons daily

که در مجموع اسبها روزانه بین ۵ تا ۱۰تن

per square mile in cities.

در هر مایل مربع فضولات تولید می کردند.

Those horses also ate up fully one quarter of American agricultural land.

بعلاوه این اسب ها یک چهارم زمین های کشاورزی آمریکا روبه طور کامل می خوردند.

That's the percentage of American agricultural land

و این موضوع درصدی از زمین های امریکاییها رو

it took to feed the horses.

برای غذا دادن به اسبها اشغال می کرد.

Of course, when the motor vehicle was invented,

البته، زمانی که وسیله نقلیه موتوری اختراع شد،

and it became almost ubiquitous by 1929,

و تقریبا تا سال ۱۹۲۹ فراگیر شد

that agricultural land could be used for human consumption

این زمین های کشاورزی رو می شد برای مصارف انسان

or for export.

و یا برای صادرات استفاده کرد.

And here's an interesting ratio: Starting from zero in 1900,

واین نسبت شگفت انگیز : از صفر در سال ۱۹۰۰ شروع

only 30 years later, the ratio of motor vehicles to the number of households

و تنها ۳۰ سال بعد، نسبت وسایل نقلیه موتوری به دارندگان اسبها

in the United States reached 90 percent in just 30 years.

در آمریکا تنها در عرض ۳۰ سال به ۹۰ درصد رسید

Back before the turn of the century,

پیش از شروع قرن،

women had another problem.

زنها مشکل دیگری نیز داشتند.

All the water for cooking, cleaning and bathing

تمامی آبهای آشپزی، شست وشو و حمام

had to be carried in buckets and pails in from the outside.

می بایست با سطل به بیرون انتقال داده می شد.

It's a historical fact that in 1885,

این یک واقعیت تاریخی که در سال ۱۸۸۵،

the average North Carolina housewife

متوسط زنان خانه دار کارولینای شمالی

walked 148 miles a year carrying 35 tons of water.

سالانه ۱۴۸ مایل راه می رفتند و ۳۵ تن آب حمل می کردند.

But by 1929, cities around the country

اما تا سال ۱۹۲۹ شهرها در سراسر کشور

had put in underground water pipes.

دارای لوله های زیر زمینی شدند.

They had put in underground sewer pipes,

با قراردادن لوله های فاضلاب زیر زمینی

and as a result, one of the great scourges of the late 19th century,

یکی از بلاهای بزرگ در اواخر قرن نوزدهم،

waterborne diseases like cholera, began to disappear.

بیماری‌های منتقله از راه آب مانند وبا، کم کم از بین رفت.

And an amazing fact for techno-optimists

و یک واقعیت شگفت انگیز برای کسانی که به فن آوری خوشبین اند

is that in the first half of the 20th century,

اینه که در نیمه اول قرن بیستم،

the rate of improvement of life expectancy

نسبت امید به زندگی

was three times faster than it was

سه برابر سریع تر از

in the second half of the 19th century.

نیمه دوم قرن نوزدهم بود.

So it's a truism that things can't be more than 100 percent of themselves.

بنابراین پر واضح که همه چیز نمی تونه بیش از ۱۰۰ درصد از خودش باشه.

And I'll just give you a few examples.

و من چند تا مثال براتون می زنم.

We went from one percent to 90 percent of the speed of sound.

ما از یک درصد به ۹۰ درصد سرعت صوت رفتیم.

Electrification, central heat, ownership of motor cars,

برق، حرارت مرکزی، مالکیت خودرو ها،

they all went from zero to 100 percent.

تمام اینها از صفر به ۱۰۰ درصد تبدیل شدند

Urban environments make people more productive than on the farm.

مردم در محیط های شهری بازده بیشتری نسبت به مزارع ایجاد کردند.

We went from 25 percent urban to 75 percent

ما در اوایل سالهای پس از جنگ

by the early postwar years.

از ۲۵ درصد جمعیت شهری به ۷۵ درصد رسیدیم.

What about the electronic revolution?

نظرتون راجع به انقلاب الکترونیکی چیه؟

Here's an early computer.

این یه کامپیوتر اولیه ست.

It's amazing. The mainframe computer was invented in 1942.

شگفت آور است. پردازنده مرکزی کامپیوترها در سال ۱۹۴۸ اختراع شد.

By 1960 we had telephone bills, bank statements

و تا سال ۱۹۶۰ قبوض تلفن، صورتحساب های بانکی

were being produced by computers.

به وسیله کامپیوترها تولید می شد

The earliest cell phones, the earliest personal computers

اولین تلفن های همراه، اولین رایانه های شخصی

were invented in the 1970s.

در دهه ۱۹۷۰ اختراع شدند.

The 1980s brought us Bill Gates, DOS,

دهه ۱۹۸۰ برای ما بیل گیتس، [سیستم عامل] داس رو به ارمغان آورد.

ATM machines to replace bank tellers,

دستگاه های خودپرداز جایگزین صندوقدارهای بانکی شدند،

bar code scanning to cut down on labor in the retail sector.

اسکن بارکدها نیروی کار در بخش خرده فروشی روکاهش داد.

Fast forward through the '90s,

و با قدم گذاشتن به دهه ۹۰

we had the dotcom revolution

با انقلاب دات کام رو برو شدیم

and a temporary rise in productivity growth.

و افزایشی موقتی در رشد بهره وری پیدا کردیم.

But I'm now going to give you an experiment.

اما حالا می خوام یه تجربه جدیدی بهتون بدم

You have to choose either option A or option B.

بین گزینه A و گزینه Bمی بایست یکی رو انتخاب کنید

(Laughter)

(صدای خنده)

Option A is you get to keep everything invented up till 10 years ago.

در گزینه A شما باید تمام چیزهایی که تا ۱۰ سال پیش اختراع شدند رو نگه دارید

So you get Google, you get Amazon,

بنابر این شما گوگل رو خواهید داشت، آمازون رو دارید،

you get Wikipedia, and you get running water and indoor toilets.

ویکی پدیا رو دارید، آب جاری و توالت خانگی هم خواهید داشت.

Or you get everything invented to yesterday,

ویا (در گزینه B) تمام چیزهایی که تا دیروز اختراع شده رو خواهید داشت

including Facebook and your iPhone,

از جمله فیس بوک و آیفونتون

but you have to give up, go out to the outhouse,

اما شما می بایست دست از کار بکشید و از خانه خارج بشید،

and carry in the water.

و آب به داخل بیارید.

Hurricane Sandy caused a lot of people to lose the 20th century,

طوفان سندی باعث شد بسیاری از مردم قرن بیستم رو از دست بدهند،

maybe for a couple of days,

شاید فقط برای چند روز

in some cases for more than a week,

و در برخی موارد بیش از یک هفته

electricity, running water, heating, gasoline for their cars,

برق، آب جاری، گرمایش، بنزین خودروها،

and a charge for their iPhones.

و شارژ آیفون از دست دادند.

The problem we face is that all these great inventions,

مشکل ما با همه این اختراعات بزرگ اینه که،

we have to match them in the future,

ما مجبوریم اونها رو با آینده مطابقت بدیم،

and my prediction that we're not going to match them

و پیش بینی من اینه که ما اینها رو مطابقت نخواهیم داد

brings us down from the original two-percent growth

که موجب بشه که از رشد ۲ درصد اصلی به

down to 0.2, the fanciful curve that I drew you at the beginning.

دو دهم درصد تنزل کنیم چیزی که در منحنی جالبی که در ابتدا براتون کشیدم مشخص بود.

So here we are back to the horse and buggy.

بنابراین ما در اینجا دوباره به اسب و درشکه برمی گردیم.

I'd like to award an Oscar

من دوست دارم جایزه اسکار

to the inventors of the 20th century,

به مخترعین قرن بیستم بدم

the people from Alexander Graham Bell

از افرادی مثل الکساندر گراهام بل گرفته

to Thomas Edison to the Wright Brothers,

تا توماس ادیسون و برادران رایت،

I'd like to call them all up here,

دوست دارم اونها رو صدا بزنم بیان اینجا

and they're going to call back to you.

و اونها هم شمارو صدا بزنند.

Your challenge is, can you match what we achieved?

چالش پیش روی شما اینه که، آیا می تونید چیزهایی که ما بدست آوردیم رو انطباق بدین؟

Thank you.

متشکرم

(Applause)

(تشویق)