Charles Limb: Your brain on improv

چارلز لیم: مغز شما در حال پیشرفت

Translator: Babak Mohit Reviewer: Shadi Toghi Eshghi

من جراح هستم و پژوهش من در مورد پدیده نوآوری و ابتکار است

So I am a surgeon who studies creativity,

and I have never had a patient tell me,

و هرگز بیماری نداشتم که به من بگوید

"I really want you to be creative during surgery,"

که "من واقعا از شما میخواهم که در موقع عمل من مبتکر باشید"

and so I guess there's a little bit of irony to it.

بنا براین به نظر من این جا یک تیغ دو لبه دارم.

I will say though that, after having done surgery a lot,

ولی بعد از عملهای جراحی زیادی که انجام داده ام باید بگویم که

it's similar to playing a musical instrument.

تا حدی شباهت زیادی با نواختن ساز و موسیقی دارد.

And for me, this deep and enduring fascination with sound

و برای من، علاقه عمیق و همیشگی که با صوت دارم

is what led me to both be a surgeon

عاملی بود که مرا به سوی شغل جراحی

and to study the science of sound, particularly music.

و همچنین مطالعه علمی صوت و به خصوص موسیقی برد.

بنا بر این در چند دقیقه آینده سعی میکنم

I'm going to talk over the next few minutes

در مورد زندگی حرفه ای ام صحبت کنم

about my career

in terms of how I'm able to study music

و در این زمینه که چگونه به مطالعه موسیقی مشغولم

and try to grapple with all these questions

و چگونه سعی میکنم به طور جدی با این سوال ها دست و پنجه نرم کنم

of how the brain is able to be creative.

که مغز چگونه میتواند نوآور باشد؟

I've done most of this work at Johns Hopkins University,

من بیشتر این پژوهش را در دانشگاه جانز هاپکینز انجام داده ام

and at the National Institute of Health where I was previously.

و همچنین در انستیتو ملی بهداشت (ان.آی.اچ.-NIH) که قبلا در آنجا کار میکردم.

من بعضی از این آزمایشها را با شما دوره میکنم

I'll go over some science experiments and cover three musical experiments.

و سعی میکنم سه آزمایش موسیقی را مرور کنم.

خوب، من صحبتهایم را با یک ویدئو شروع میکنم

I will start off by playing a video for you.

این ویدئو از کیت جارت است، که یکی از بداهه نوازان مشهور جاز میباشد

This video is of Keith Jarrett, who's a well-known jazz improviser

و شاید معروفترین نمونه عالی

and probably the most well-known, iconic example

از کسی است که بداهه نوازی را به سطح بالاتری می برد.

of someone who takes improvisation to a higher level.

و یک کنسرت کامل را بداهه نوازی میکند

And he'll improvise entire concerts off the top of his head,

بدون هیچ گونه تمرین قبلی

and he'll never play it exactly the same way again,

و بعدا هرگز همان قطعه را به همان شکل نخواهد نواخت.

بنا بر این، به عنوان یک کار بسیار خلاقانه،

so as a form of intense creativity,

به من نظر من این یک مثال استثنائی است.

I think this is a great example.

And so why don't we go and click the video.

اجازه بدهید با هم ویدئو را ببینیم.

(Music)

♫ موسیقی ♪♫

(Music ends)

واقعا این یک پدیده استثنائی و زیبائی است که اینجا رخ میدهد.

It's really a remarkable thing that happens there.

من همیشه - به عنوان یک شنونده، به عنوان یک هوادار -

I've always as a listener, as a fan,

به این قطعه گوش میکنم و فقط در حیرتم که

I listen to that, and I'm astounded.

I think -- how can this possibly be?

که این چگونه اتفاق میافتد.

How can the brain generate that much information,

چگونه مغز این اندازه اطلاعات را،

این میزان موسیقی را به خودی خود به وجود می آورد؟

that much music, spontaneously?

And so I set out with this concept, scientifically,

این پرسش را من به دیده علمی نگاه می کنم،

that artistic creativity, it's magical, but it's not magic,

که نوآوری هنری جادوئی هست، ولی جادو نیست.

به این معنی که این محصول کار مغز است.

meaning that it's a product of the brain.

تعداد زیادی آدم نیستند که پس از مرگ مغزی توانائی نوآوری هنری دارند.

There's not too many brain-dead people creating art.

پس با در نظر گرفتن این مفهوم که نوآوری هنری

With this notion that artistic creativity is in fact a neurologic product,

در واقع یک پدیده عصبی است،

I took this thesis that we could study it

من این فرض را کردم که میشود آن را مطالعه کرد

just like we study any other complex neurologic process,

همونطوری که دیگر پدیده های پیچیده عصبی را مطالعه میکنیم

and there are subquestions that I put there.

و فکر میکنم که میشود چند زیر-پرسش را هم مطرح کرد.

Is it possible to study creativity scientifically?

که آیا واقعا میشود نوآوری را به طور علمی مطالعه کرد؟

And I think that's a good question.

و به نظر من این پرسش خوبی است.

And I'll tell you that most scientific studies of music,

و میتوانم بگویم که بیشتر پژوهشهایی که روی موسیقی شده

they're very dense,

خیلی فشرده هستند.

and when you go through them,

و موقعی که آنها را مرور میکنی، پیدا کردن موسیقی در آنها خیلی سخت است.

it's very hard to recognize the music in it.

In fact, they seem to be unmusical entirely

و در واقع کاملا غیر موسیقیائی هستند

and to miss the point of the music.

و به اساس موسیقی بی توجه هستند.

This brings the second question:

و این سئوال دوم را پدید می آورد:

Why should scientists study creativity?

که چرا دانشمندان باید مساله نوآوری را مورد پژوهش قرار دهند؟

Maybe we're not the right people to do it.

شاید اساسا ما آدمهای مناسب این کار نیستیم.

(Laughter)

شاید اینگونه باشد،

Well it may be, but I will say that, from a scientific perspective,

ولی من باید از دیدگاه علمی بگویم -

we talked a lot about innovation today,

که ما امروز خیلی در مورد نوآوری صحبت کردیم --

the science of innovation,

در مورد دانش نوآوری،

how much we understand about how the brain is able to innovate

میزان دانشی که ما درباره چگونگی نوآوری مغز داریم

هنوز در سطح ابتدائی است.

is in its infancy,

and truly, we know very little about how we are able to be creative.

واقعا ما خیلی کم در مورد این میدانیم که چگونه میتوانیم نوآور باشیم.

I think that we're going to see,

به نظر من ما شاهد این خواهیم بود

over the next 10, 20, 30 years,

که در طول 10، 20، یا 30 سال آینده

a real science of creativity that's burgeoning

دانش حقیقی نوآوری که الان در حال شکوفه دادن است، به ثمر خواهد نشست.

and is going to flourish,

Because we now have new methods that can enable us

زیرا ما الان روشهائی را داریم که به ما توانائی این را میدهد

که فرایندی مانند این را بگیریم --

to take this process like complex jazz improvisation,

-- بداهه نوازی پیچیده جاز را -- و آن را به طور جدی مطالعه کنیم.

and study it rigorously.

بنابراین همه اینها به مغز ختم میشود.

So it gets down to the brain.

و همه ما این مغز اعجاب انگیز را داریم

All of us have this remarkable brain,

که لااقل میتوانیم بگوئیم که دانش ما در مورد آن خیلی کم است.

which is poorly understood, to say the least.

I think that neuroscientists have more questions than answers,

به عقیده من دانشمندان مغز و اعصاب

تعداد پرسشهایشان از پاسخهایشان بیشتر است.

and I'm not going to give you answers today,

و من به شخصه، امروز به شما پاسخهای زیادی نخواهم داد

just ask a lot of questions.

ولی پرسشهای زیادی را خواهم پرسید.

And that's what I do in my lab.

و اساسا این کاری است که من در آزمایشگاهم میکنم

I ask questions about what is the brain doing to enable us to do this.

میپرسم این چه کاریست که مغز انجام میدهد که به ما توانائی چنین کاری را میدهد؟

روش اصلی که من به کار میبرم این است. اسمش ام.آر.آی کارکردی است.

This is the main method that I use. This is functional MRI.

اگر تا حالا داخل ام.آر.آی بوده اید این همان دستگاه است.

If you've been in an MRI scanner, it's very much the same,

but this one is outfitted in a special way to not just take pictures of your brain,

ولی این یکی به طور خاصی تجهیز شده

که نه تنها از مغز،

but to also take pictures of active areas of the brain.

بلکه از نواحی فعال مغز نیز عکس بگیرد.

The way that's done is by the following:

حالا کاری که این دستگاه میکند این طور است که

There's something called BOLD imaging,

روشی وجود دارد به اسم عکس برداری BOLD

which is Blood Oxygen Level Dependent imaging.

که BOLD مخفف عکس برداری از میزان اکسیژن خون است.

وقتی شما درون یک دستگاه ام.آر.آی کارکردی قرار میگیرید

When you're in an fMRI scanner, you're in a big magnet

اساسا در داخل یک آهن ربای بزرگ هستید

that's aligning your molecules in certain areas.

که مولکولهای قسمتهایی از بدن شما را همسو میکند

When an area of the brain is active, meaning a neural area is active,

وقتی ناحیه ای از مغز فعال میشود

خون بیشتری به آن ناحیه سرازیر میشود.

it gets blood flow shunted to that area.

That blood flow causes an increase in local blood to that area

این افزایش جریان خون موجب افزایش

میزان خون محلی در آن ناحیه میشود

with a deoxyhemoglobin change in concentration.

و در نتیجه غلظت داکسی هموگلوبین عوض میشود.

Deoxyhemoglobin can be detected by MRI,

ام.آر.آی میتواند داکسی هموگلبین را تشخیص دهد

در حالی که اکسی هموگلوبین را نمیتواند.

whereas oxyhemoglobin can't.

So through this method of inference --

بنا بر این براساس این روش نتیجه گیری --

and we're measuring blood flow, not neural activity --

و با توجه به این که ما داریم میزان جریان خون را اندازه میگیریم، نه فعالیت عصبی را --

ما میگوئیم که ناحیه ای که خون بیشتری میگیرد

we say that an area of the brain that's getting more blood

در موقع عمل خاصی فعال بوده

was active during a particular task, and that's the crux of how fMRI works.

و این عموما نحوه کار ام.آر.آی. کارکردی است.

که از دهه 1990، برای مطالعه

And it's been used since the '90s to study really complex processes.

فرایندهای پیچیده مغزی مورد استفاده بوده.

I'm going to review a study that I did, which was jazz in an fMRI scanner.

حالا پژوهشی را که من انجام دادم توضیح میدهم

که "جاز در داخل ام.آر.آی کارکردی" است.

It was done with a colleague, Alan Braun, at the NIH.

و این کار را من با یکی از همکارانم به نام آلن بران در انستیتو ملی بهداشت (ان.آی.اچ) انجام دادیم.

This is a short video of how we did this project.

و این ویدئو کوتاهی است از این کار.

(Video) Charles Limb: This is a plastic MIDI piano keyboard

(ویدئو) چارلز لیم: این یک صفحه کلید پیانو پلاستیکی میدی (MIDI) است

که ما برای آزمایشهای جاز به کار میبریم.

that we use for the jazz experiments.

And it's a 35-key keyboard

یک صفحه کلید 35 کلیدی است

designed to fit both inside the scanner,

که جوری طراحی شده که هم داخل دستگاه جا بشود

و هم از لحاظ مغناطیسی امن باشد،

be magnetically safe,

have minimal interference that would contribute to any artifact,

حداقل تداخلی را که موجب ایجاد

آثار غیرواقعی در تصویر می شود، داشته باشد.

and have this cushion so that it can rest on the players' legs

و این بالش کوچک را دارد که در حالی که نوازنده ها داخل دستگاه

while they're lying down in the scanner, playing on their back.

به پشت دراز میکشند و مینوازند، میتواند روی پاهای آنها قرار بگیرد.

It works like this -- this doesn't actually produce any sound.

این خودش به تنهائی صدائی تولید نمیکند

It sends out what's called a MIDI signal --

یک سیگنال میدی (MIDI) میفرستد

-- که MIDI مخفف رابط دیجیتالی سازهای موسیقی است --

or a Musical Instrument Digital Interface --

که این سیگنالها به کامپیوتر فرستاده میشوند

through these wires into the box and then the computer,

which then trigger high-quality piano samples like this.

که صدای پیانو را با کیفیت بالا تولید میکنند. این جوری:

(Music)

♫ (موسیقی) ♪♫

♫ (موسیقی) ♪♫

(Music)

(Music ends)

OK, so it works.

بسیار خوب، پس کار میکند.

And so through this piano keyboard,

حالا از طریق این صفحه کلید پیانو

we have the means to take a musical process and study it.

ما تمام ابزاری را که برای مطالعه یک فرایند موسیقی لازم است داریم.

خوب حالا با این صفحه کلید پیانوی با حال چه کار میکنید؟

So what do you do now that you have this cool piano keyboard?

You can't just say, "It's great we have a keyboard."

نمیتوانید بگوئید که "خوب، این خیلی عالی است که ما این صفحه کلید را داریم."

در واقع ما باید یک آزمایش علمی طراحی کنیم.

We have to come up with a scientific experiment.

و آزمایش ما بر این اساس است که

The experiment really rests on the following:

What happens in the brain during something that's memorized and over-learned,

در درون مغز چه اتفاقی می افتد وقتی که چیزی را از طریق حفظ کردن یاد میگیریم

and what happens in the brain during something

در مقایسه با وقتی که

چیز جدیدی را خلق میکنیم یا بدعت میگذاریم

that is spontaneously generated, or improvised,

وقتی که این دو عمل از لحاظ فیزیکی معادل هم هستند

in a way that's matched motorically

و از لحاظ سطوح پایه حسی-حرکتی یکسان؟

and in terms of lower-level sensory motor features?

خوب من اینجا نت هائی دارم که اسم اینها را میگذارم الگوی اولیه.

I have here what we call the paradigms.

There's a scale paradigm, which is playing a scale up and down, memorized,

یک الگوی میزان هست که فقط یک میزان را از بالا به پائین حفظ میکنی و مینوازی.

و بعد بداهه نوازی از روی یک میزان هست --

then there's improvising on a scale,

quarter notes, metronome, right hand --

با نت های یک چهارم، با استفاده از مترونوم و با استفاده از دست راست --

scientifically very safe,

که از لحاظ علمی بسیار پایدار و امن است

but musically really boring.

ولی از لحاظ موسیقیائی خیلی بی روح و کسل کننده است.

Then there's the bottom one, which is called the jazz paradigm.

و در آخر هم این الگوی جاز میباشد.

حالا، کاری که ما کردیم این بود که نوازندگان حرفه ای جاز را به انستیتو ملی بهداشت (ان.آی.اچ) دعوت کردیم،

So we brought professional jazz players to the NIH,

و از آنها خواستیم که آن قطعه پائین سمت چپ را حفظ کنند --

and we had them memorize this piece of music on the lower-left,

که همان قطعه ای است که شنیدید من نواختم --

which is what you heard me playing --

و بعد از آنها خواستیم که بر مبنای همان آکوردها بداهه نوازی کنند.

and we had them improvise to the same chord changes.

و اگر آن دکمه پائین راست را بزنید

And if you can hit that lower-right sound icon,

نمونه ای از موسیقی است که ما از داخل دستگاه ضبط کردیم.

that's an example of what was recorded in the scanner.

♪ (موسیقی)♫♪

(Music)

(Music ends)

آخرش، اگر چه این یک محیط کاملا طبیعی نیست،

In the end, it's not the most natural environment,

ولی توانستند داخلش موسیقی واقعی بنوازند.

but they're able to play real music.

و من اون قطعه تک نوازی را 200 بار گوش کرده ام،

And I've listened to that solo 200 times,

و هنوز هم دوستش دارم.

and I still like it.

And the musicians were comfortable in the end.

و نوازنده ها هم، آخرش، احساس راحتی داشتند.

خوب، حالا ما اولش آمدیم و تعداد نت ها را شمردیم.

We first measured the number of notes.

Were they playing more notes when they were improvising?

با این پرسش که آیا هنگام بداهه نوازی اینها تعداد نت زیادتری را مینوازند؟

و بعد دیدیم که نه، اینطور نیست.

That was not what was going on.

بعدش آمدیم و به فعالیت مغزی نگاه کردیم.

And then we looked at the brain activity.

و من سعی میکنم این نتایج را برای شما خلاصه کنم

I will try to condense this for you.

اینها عکسهای تطبیقی است،

These are contrast maps that are showing subtractions between what changes

که تفاوت بداهه نوازی

when you're improvising vs. when you're doing something memorized.

و نواختن از روی حافظه را نشان میدهد

In red is an area that's active in the prefrontal cortex,

رنگ قرمز نواحی فعال کرتکس پیشین را نشان میدهد

که در لوب پیشانی قرار دارد.

the frontal lobe of the brain,

and in blue is this area that was deactivated.

و این نواحی آبی رنگ نواحی هستند که غیر فعال شده بودند.

و بعد این منطقه مرکزی است که اسمش ناحیه کرتکس پیشین میانی است

So we had this focal area called the medial prefrontal cortex

که میزان فعالیتش به شدت بالا رفته.

that went way up in activity.

و این ناحیه وسیع را داریم به نام ناحیه کرتکس پیشین جانبی

We had this broad patch of area called the lateral prefrontal cortex

که میزان فعالیتش به شدت پائین رفته.

that went way down in activity,

I'll summarize that for you.

باید در نظر داشت که هر یک از این نواحی وظایف زیادی را در مغز به عهده دارند.

These are multifunctional areas of the brain,

اون جور که من دوست دارم بگویم، اینها نواحی جاز مغز نیستند.

these are not the jazz areas of the brain.

این نواحی هر یک کارهای متنوعی میکنند

They do a whole host of things

که در رابطه با خوداندیشی،

that have to do with self-reflection,

introspection, working memory etc.

درون نگری، حافظه عملی و غیره است.

واقعا کل هوشیاری در لوب پیشانی مغز نهفته است.

Really, consciousness is seated in the frontal lobe.

But we have this combination

ولی خوب ما این ترکیب را میبینیم

of an area that's thought to be involved in self-monitoring, turning off,

که ناحیه ای که مسئول تصحیح خود است، خاموش میشود

و این ناحیه ای که تصور میشود مربوط به خویشتن پنداری یا

and this area that's thought to be autobiographical,

و یا خودبیانگری است، روشن میشود.

or self-expressive, turning on.

و از این نتایج مقدماتی به نظر ما میآید --

We think, at least in this preliminary --

یک مطالعه است و به احتمال زیاد اشتباه است --

it's one study; it's probably wrong, but it's one study --

ولی از اون طرف هم بالاخره یک مطالعه است.

(Laughter)

ما فکر میکنیم که یک نظریه منطقی

we think that at least a reasonable hypothesis

این است که برای نوآور بودن،

is that, to be creative,

you should have this weird dissociation in your frontal lobe.

این عدم ارتباط عجیب باید در لوب پیشانی مغز پدید بیاید.

به نحوی که یک ناحیه فعال میشود، و ناحیه وسیعی خاموش میشود،

One area turns on, and a big area shuts off,

به نحوی که شما خودتان را منع نمیکنید و حاضر میشوید اشتباه بکنید

so that you're not inhibited, you're willing to make mistakes,

و به صورتی که دائم در حال خاموش کردن

so that you're not constantly shutting down

تمام این تمایلات اکتشافگر خودتان نیستید.

all of these new generative impulses.

Now a lot of people know that music is not always a solo activity --

حالا خیلی ها میدانند که موسیقی همیشه یک کار فردی نیست

و گاهی اوقات حالت مکالمه پیدا میکند.

sometimes it's done communicatively.

پس پرسش بعدی این است:

The next question was:

What happens when musicians are trading back and forth,

چه چیزی در حال رخ دادن است وقتی نوازنده ها به هم جواب میدهند،

something called "trading fours,"

چیزی که اصطلاحا به آن معامله چهارگانه میگویند

which is something they do normally in a jazz experiment.

و کاری است که در یک آزمایش جاز خیلی به وفور انجام میشود.

این یک قطعه بلوز با 12 میزان است

So this is a 12-bar blues,

and I've broken it down into four-bar groups,

و من این را به 4-میزانیهای جدا تقسیم کرده ام،

so you would know how you would trade.

طوری که شما میدانید که چگونه به نوازنده ی دیگر جواب بدهید.

We brought a musician into the scanner, same way,

کاری که ما کردیم این بود که یک موسیقی دان را به داخل دستگاه ام آر آی بردیم -- همان طور که قبلا دیدید.

و به او گفته بودیم که این قطعه را حفظ کند

had them memorize this melody

then had another musician out in the control room

و موسیقی دان دیگری را در اتاق کنترل گذاشتیم

به نحوی که این دو به صورت زنده با هم پرسش و پاسخ داشتند.

trading back and forth interactively.

So this is a musician, Mike Pope,

این موسیقی دان ماست، مایک پوپ

one of the world's best bassists and a fantastic piano player.

یکی از بهترین نوازنده های بیس در دنیا و نوازنده فوق العاده پیانو.

(Music)

حالا قطعه ای که

He's now playing the piece that we just saw

ما الان دیدیم، را مینوازد.

a little better than I wrote it.

ولی بهتر از آن چیزی که من نوشته بودم.

(Video) CL: Mike, come on in.

چارلز: مایک، بفرما داخل (مرد: خدا قوت)

Mike Pope: May the force be with you.

پرستار: چیزی داخل جیب هایت نیست، درسته مایک؟

Nurse: Nothing in your pockets, Mike?

مایک پوپ: نه. چیزی توی جیب هایم نیست. (پرستار: خیلی خوب)

MP: No. Nothing's in my pockets.

CL: You have to have the right attitude to agree to do it.

چارلز: واقعا روحیه ستایش آمیزی دارد که به این کار رضایت داده.

(خنده حضار)

(Laughter)

It's kind of fun, actually.

این کار هم لذت خودش را دارد.

(Music)

و خوب اینجا ما داریم ساز پرسش و پاسخ میزنیم

Now we're playing back and forth.

او داخل دستگاه است. پاهایش را میتوانید از اینجا ببینید

He's in there. You can see his legs up there.

(Music)

And then I'm in the control room here, playing back and forth.

و منهم اینجا داخل اتاق فرمان هستم و دارم به اون پاسخ میدهم.

(Music)

♪♫ موسیقی ♫♪

(Music ends)

(Video) Mike Pope: This is a pretty good representation

مایک پوپ: این واقعا حس را القا میکند

of what it's like.

و اینکه چه جوری است.

And it's good that it's not too quick.

و خوب است که خیلی سریع نیست.

The fact that we do it over and over again

و اینکه این کار را بارها و بارها تکرار میکنیم

به آدم اجازه میدهد که به محیط اطرافش عادت بکند.

lets you acclimate to your surroundings.

برای من سختترین قسمتش همان مساله تشخیص مکان و جهت،

So the hardest thing for me was the kinesthetic thing,

looking at my hands through two mirrors,

از روی نگاه کردن به دستهایم

از داخل دو تا آینه بود،

laying on my back,

در حالی که به پشت خوابیده بودم

and not able to move at all except for my hand.

و نمیتوانستم هیچ چیزی را تکان بدهم به جز دستهایم.

That was challenging.

این سخت بود.

But again --

ولی بازهم،

قطعا لحظاتی بودند

there were moments, for sure --

و آن هائی هم آمدند

(Laughter)

there were moments of real, honest-to-God musical interplay, for sure.

که واقعا خدا وکیلی تبادل موسیقیائی بود.

چارلز: در حال حاضر من به همان چند لحظه هم راضی ام.

CL: At this point, I'll take a few moments.

و چیزی که شما اینجا میبینید --

So what you're seeing here --

and I'm doing a cardinal sin in science,

که من با نشان دادن آن دارم یک گناه کبیره علمی میکنم،

که به شما داده های اولیه را نشان میدهم.

which is to show you preliminary data.

This is one subject's data.

این داده ها از یک نمونه مطالعاتی است.

This is, in fact, Mike Pope's data.

در واقع این داده ها مربوط به مایک پوپ است.

So what am I showing you here?

خوب من چه چیزی را اینجا نمایش میدهم؟

When he was trading fours with me, improvising vs. memorized,

وقتی که با من ضرب میگرفت، در حالت بداهه نوازی در مقایسه با وقتی که از حفظ می نواخت

ناحیه مربوط به زبان او روشن میشود؛ ناحیه بروکا،

his language areas lit up, his Broca's area,

in the inferior frontal gyrus on the left.

که همان ناحیه تحتانی چین پیشانی میباشد در سمت چپ.

He had it also homologous on the right.

که برای او همین ناحیه در راست هم روشن شد

This is an area thought to be involved in expressive communication.

که باور عمومی در این است که این ناحیه مربوط به ارتباطات عاطفی است.

پس این تصور که موسیقی یک زبان است،

This whole notion that music is a language --

و به نظر میآید که یک پایه ای در دانش عصب شناسی دارد.

maybe there's a neurologic basis to it after all,

and we can see it when two musicians are having a musical conversation.

و ما میتوانیم این پدیده را وقتی که دو موسیقی دان با هم یک مکالمه موسیقیائی دارند ببینیم.

So we've done this on eight subjects now,

ما این کار را با هشت نمونه مطالعاتی انجام داده ایم

and we're getting all the data together,

و الان در حال ادغام داده ها هستیم.

hopefully we'll have something to say about it meaningfully.

و امید داریم که در آینده نزدیک نتایج قابل ارئه داشته باشیم.

خوب حالا که بحث بداهه و زبان پیش آمد، بعدش چی؟

Now when I think about improvisation and the language, what's next?

رپ، خوب معلوم است که رپ --

Rap, of course, rap -- freestyle.

به سبک آزاد

I've always been fascinated by freestyle.

این سبک آزاد همیشه من را شگفت زده کرده.

بیایید با هم این ویدئو را ببینیم.

And let's play this video.

(Video) Mos Def: Brown skin I be, standing five-ten I be

(ویدئو) گروه Mos Def: ♫ پوستم قهوه ایه، ایستاده قدم پنج فوت و ده اینچه ♫

♫ ضرب میگیرم، وقتی کنار تو ایستادم ♫

Rockin' it when I be, in your vicinity

Whole-style synergy, recognize symmetry

♫ با همگونی کامل، قرینه را ببین ♫

♫ بیا سعی کن من رو مجروح کنی، ترکیب شیمیائیم رو به هم بزنی ♫

Go and try to injure me, broke 'em down chemically

Ain't the number 10 MC, talk about how been I be

♫ من M.C. شماره 10 نیستم، خوب بگو ببینم کارم چطوره ♫

این را مثل Kennedy طرحش را ریختم، دیروقت مثل شیفت 10 تا 3 شب ♫

Styled it like Kennedy, late like a 10 to three

When I say when I be, girls say bend that key cut

♫ وقتی میگم، وقتی هستم، دخترا میگن کوتاهش کن قافیه را♫

CL: So there's a lot of analogy

چ.ل.: بین رپ سبک آزاد و جاز

between what takes place in freestyle rap and jazz.

خیلی تشابه هست.

There are a lot of correlates between the two forms of music,

بین این دو سبک موسیقی هماهنگی های زیادی وجود دارد

البته به نظر من، در دوره های زمانی مختلف

I think, in different time periods, in lot of ways,

از خیلی جهات رپ همان کاربرد اجتماعی را دارد

rap serves the same social function that jazz used to serve.

که زمانی جاز داشته.

چگونه میشود رپ را به طور علمی مطالعه کرد؟

So how do you study rap scientifically?

همکارهای من فکر میکنند من خل هستم

And my colleagues think I'm crazy, but I think it's very viable.

ولی من فکر میکنم میشود این کار را انجام داد

This is what you do:

میشه این کار را کرد: یک هنرمند سبک آزاد را پیدا میکنید

You have a freestyle artist come and memorize a rap

و به او میگوئید که رپی را که شما برایش نوشته اید حفظ کند

that you write for them,

چیزی که قبلا نشنیده باشد

that they've never heard before, and then you have them freestyle.

و بعد به او میگوئید که به سبک آزاد بخواند.

So I told my lab members that I would rap for TED,

من به همکاران آزمایشگاهم گفتم که من در TED رپ خواهم خواند

و آنها به من گفتند که: نه، تو این کار را نمیکنی

and they said, "No, you won't."

ولی بعدش با خودم فکر کردم --

And then I thought --

(Laughter)

(تشویق حضار)

(Applause)

ولی نکته اش اینجاست

But here's the thing.

With this big screen, you can all rap with me. OK?

که با این پرده بزرگ شما میتوانید با رپ من همراهی کنید. باشه؟

So what we had them do

پس کاری که آنها انجام دادن این بود که

was memorize this lower-left sound icon, please.

این قطعه پائین سمت چپ را حفط کردند.

این شرایط پایه بود. این چیزی بود که آنها حفط کردند

This is the control condition. This is what they memorized.

کامپیوتر: ♫ حافظه، بوم ♫

Computer: Memory, thump.

چ.ل: ♫ بوم تکرار یک ضرب آشناست♫

CL: Thump of the beat in a known repeat

Rhythm and rhyme, they make me complete

♫ضرب و آهنگ من را کامل میکنه♫

The climb is sublime when I'm on the mic

♫ رویشم والاست وقتی که پشت میکروفنم ♫

Spittin' rhymes that hit you like a lightning strike

♫آهنگی می خونم که شما را مثل صاعقه میزنه ♫

Computer: Search.

♫ دنبال حقیقت میگردم توی این جست و جوی ابدی ♫

CL: I search for the truth in this eternal quest

♫ عشق من مد روز نیست، میبینی که چه طور لباس پوشیده ام ♫

My passion's not fashion, you can see how I'm dressed

♫ کلمات جنون آمیز تو ذهنم ظاهر میشند♫

Psychopathic words in my head appear

Whisper these lyrics only I can hear

♫ و شعرهائی را نجوا میکنند که فقط من می تونم بشنوم ♫

Computer: Art.

CL: The art of discovering and that which is hovering

♫ هنر یافتن آن چیزی که معلق است ♫

♫ داخل ذهن آنهائی که مرز ندارند ♫

Inside the mind of those unconfined

All of these words keep pouring out like rain

♫ تمام این کلمات که مثل بارون میبارند ♫

I need a mad scientist to check my brain

♫ حالا یه دانشمند دیوونه لازم دارم که مغزم را معاینه کنه ♫

Computer: Stop.

(تشویق حضار)

(Applause)

به شما میتوانم قول بدهم که این اتفاق دیگر تکرار نشود.

I guarantee you that will never happen again.

(Laughter)

(خنده حضار)

So now, what's great about these free-stylers,

حالا چیزی که راجع به این سبک آزاد-کارها جالب است این است که،

they will get cued different words.

به آنها کلماتی به عنوان سرنخ میگوییم.

They don't know what's coming,

نمیدانند چه کلمه ای قرار است بیاید، ولی ناگهان یک کلمه را میشنوند

but they'll hear something off the cuff.

سمت راست را با هم میبینیم

Go hit that right sound icon,

آنها این کلمات را که با مربع مشخص شده را میگیرند: not , like و head

there will be cued three square words: like, not and head.

ولی نمیداند کدام کلمه قرار است بیآید

He doesn't know what's coming. Computer: Like.

رپر: ♫ من یه جور♫

Freestyler: I'm like some kind of

♫موجود ماورای زمینم، یه صحنه بهشتی ♫

extraterrestrial, celestial scene

Back in the days, I used to sit in pyramids and meditate

♫ روزگاری، زیر اهرام مینشستم و دعا میکردم ♫

With two microphones -- Computer: Head

♫ با دوتا میکروفون که دور سرم میچرخیدند ♫

hovering over my head

♫ ببینم میتونم هنوز گوش کنم، و صداها را تکرار کنم ♫

See if I could still listen,

spittin' off the sound

See what you grinning

♫ میبینم که داری میخندی ♫

I teach the children in the back of the classroom

♫ من به بچه های ته کلاس ♫

About the message of apocalyptical

♫ درس عالم غیب میدم ♫

Computer: Not.

Not really though, 'cause I've got to keep it simple

♫ ولی واقعا نه، چون باید مطلب را ساده نگه دارم ♫

instrumental

♫ با ساز ♫

Detrimental playing Super Mario

♫ کشنده، در حال بازی کامپیوتری سوپر ماریو♫

boxes [unclear] hip hop

♫ جعبه ها، صدای هیپ هاپ ♫

Computer: Stop.

CL: It's an incredible thing that's taking place.

چ.ل.: این چیز خارق العاده ای است که اتفاق میافتد.

و انجام این کار از دیدگاه دانش عصب شناسی واقعا جالب است.

It's doing something neurologically remarkable.

اینکه شما موسیقی اش را دوست دارید یا نه ربطی به موضوع ندارد.

Whether or not you like the music is irrelevant.

از دیدگاه نوآوری، این پدیده خارق العاده ای است.

Creatively speaking, it's just a phenomenal thing.

این ویدئو کوتاهی است از این که ما این کار را چه گونه در درون دستگاه ام.آر.آی. انجام میدهیم.

This is a short video of how we do this in a scanner.

(خنده حضار)

[fMRI of Hip-Hop Rap]

(Laughter)

(ویدئو) چ.ل.: ما اینجا با امانوئل هستیم.

(Video) CL: We're here with Emmanuel.

چ.ل.: در ضمن ما این را در داخل دستگاه فیلم برداری کردیم.

CL: That was recorded in the scanner, by the way.

(ویدئو) چ.ل.: اون امانوئل است که در داخل دستگاه است.

(Video) CL: That's Emmanuel in the scanner.

او برای ما یک شعر را حفظ کرده.

He's just memorized a rhyme for us.

[Control Condition Memorized Verses]

امانوئل: ♫ سوار ضربی بدون تکرار ♫

Emmanuel: Top of the beat with no repeat

Rhythm and rhyme make me complete

♫ ضرب و آهنگ من را کامل میکنه ♫

Climb is sublime when I'm on the mic

♫ رویشم والاست وقتی که پشت میکروفنم ♫

Spittin' rhymes that'll hit you like a lightning strike

♫ آهنگی که میخونم مثل صاعقه شما را میزنه ♫

♫ دنبال حقیقت میگردم توی این جست و جوی ابدی ♫

Computer: Search.

I search for the truth in this eternal quest

♫ من مد روز میسازم، میبینی که چی پوشیدم ♫

I'm passing on fashion; you can see how I'm dressed

چ.ل.: من این را اینجا نگه میدارم، که با هم ببینیم توی مغزش چی میبینیم.

CL: I'm going to stop that there; so what do we see in his brain?

در واقع این مغز چهارتا رپر است.

This is four rappers' brains.

And we do see language areas lighting up,

و چیزی که میبینیم این است که نواحی زبانشان روشن شده.

but then, eyes closed --

ولی بعد وقتی چشمشون را میبندند

when you are freestyling vs. memorizing,

در سبک آزاد در مقایسه با حفظ کردن

you've got major visual areas lighting up.

میبینیم که نواحی عظیم بینائی هم روشن میشود

You've got major cerebellar activity, which is involved in motor coordination.

فعالیت وسیعی در نواحی قشری که همآهنگی حرکتی را موجب میشود میبینیم

و این را باید تذکر بدهم که شما روشن شدن این نواحی را وقتی میبینید که کار مشابه با این انجام میدهید

You have heightened brain activity when you're doing a comparable task,

وقتی اون کار همراه با نوآوری باشد در مقایسه با کاری که از روی حافظه است.

when that one task is creative and the other task is memorized.

It's very preliminary, but I think it's kind of cool.

اینها نتایج اولیه هستند، ولی به نظر من جالبند.

برای جمع بندی باید بگویم، که ما خیلی پرسش داریم.

To conclude, we've got a lot of questions to ask,

and like I said, we'll ask questions here, not answer them.

و همونجور که گفتم، ما اینجا پرسشها را مطرح میکنیم، نه پاسخشان را.

But we want to get at the root of what is creative genius neurologically,

ولی میخواهیم به ریشه این مساله برسیم که از دیدگاه علوم عصب شناسی، نبوغ نوآور چیست.

و به نظر من با استفاده از این روشها داریم به مقصد نزدیک میشویم.

and I think, with these methods, we're getting close.

And I think, hopefully in the next 10, 20 years,

و من امید این را دارم که در 10 یا 20 سال آینده

شما مطالعات معنا داری ببینید

you'll see real, meaningful studies

به نحوی که علم با هنر همگام شود

that say science has to catch up to art,

and maybe we're starting now to get there.

و شاید ما الان داریم به آنجا نزدیک میشویم.

Thank you for your time, I appreciate it.

و در آخر میخواستم از توجه شما تشکر کنم. واقعا متشکرم.

(Applause)

(تشویق حضار)