Kevin Bales: How to combat modern slavery

کوین بالز: مبارزه با برده‌‌داری مدرن

Translator: soheila Jafari Reviewer: Farzad Sekhavati

You know for me, the interest in contemporary forms of slavery

علاقه‌ی من به شکل‌های جدید برده‌ داری

started with a leaflet that I picked up in London.

از یک جزوه که در لندن به دستم رسید شروع شد.

It was the early '90s,

اوایل دهه 90 بود و من

and I was at a public event.

در یک گردهمایی همگانی بودم.

I saw this leaflet and it said,

آنجا من جزوه‌ای دیدم که می‌گفت:

"There are millions of slaves in the world today."

"امروزه میلیون‌ها برده در جهان وجود دارد."

And I thought, "No way, no way."

با خودم فکر کردم: "امکان نداره! به هیچ وجه!"

And I'm going to admit to hubris.

اعتراف می‌کنم که خیلی مغرور بودم.

Because I also, I'm going to admit to you,

اعتراف می‌کنم که

I also thought, "How can I be like

فکر کردم چطور ممکنه من

a hot-shot young full professor

یک پروفسور جوان مهم باشم که

who teaches human rights and not know this?

حقوق بشر تدریس می‌کنه، اما از این موضوع بی‌خبر باشم.

So it can't be true."

پس نمی‌شه که درست باشه.

Well, if you teach, if you worship

اگر تدریس می‌کنی، اگر در معبد یادگیری

in the temple of learning,

به عبادت مشغولی،

do not mock the gods,

خدایگان رو دست ننداز.

because they will take you,

چون اون‌ها تو رو

fill you with curiosity and desire,

سرشار از کنجکاوی و اشتیاق می‌کنند

and drive you. Drive you with a passion

و با شور و نشاط به سمت

to change things.

تغییر هدایتت می‌کنند.

I went out and did a lit review,

من شروع به مطالعه‌ی مقاله‌ها کردم.

3,000 articles on the key word "slavery."

تعداد 3000 مقاله با کلیدواژه "برده‌داری".

Two turned out to be about contemporary -- only two.

و فقط 2 تا در مورد برده‌داری مدرن بود، فقط 2 تا.

All the rest were historical.

بقیه همه‌اش مباحث تاریخی بود.

They were press pieces and they were full of outrage,

آن 2 مقاله تکه‌هایی از اخبار و پر از عصبانیت بود.

they were full of speculation, they were anecdotal --

بر اساس گمانه‌زنی و تصور شخصی بودند، قابل اعتماد نبودند.

no solid information.

شواهد محکمی در کار نبود.

So, I began to do a research project of my own.

این شد که من خودم یک پروژه تحقیقاتی را شروع کردم.

I went to five countries around the world.

من به پنج کشور در سرتاسر دنیا رفتم

I looked at slaves. I met slaveholders,

و به برده‌ها نگاه کردم و با برده‌دارها ملاقات کردم.

and I looked very deeply

و در کسب‌وکارهایی که بر پایه‌ء

into slave-based businesses

برده‌داری بودند خیلی دقیق شدم.

because this is an economic crime.

چون این یک جرم اقتصادی است.

People do not enslave people to be mean to them.

برده‌ها رو برای تحقیر و توهین برده نمی‌کنند،

They do it to make a profit.

بلکه هدف سود اقتصادی است.

And I've got to tell you, what I found out in the world

بگذارید بهتون بگم چیزی که من در چهار

in four different continents,

کشور مختلف دنیا فهمیدم

was depressingly familiar.

خیلی شبیه هم بود.

Like this:

مثل این:

Agricultural workers in Africa,

کارگران کشاورزی در آفریقا

whipped and beaten,

داغون و کتک خورده،

showing us how they were beaten in the fields

دارن به ما نشون می‌دن چطور قبل از این‌که

before they escaped from slavery

از برده‌داری فرار کنند کتک خوردند

and met up with our film crew.

و به گروه فیلم‌برداری ما رسیدند.

It was mind-blowing.

باورنکردنی بود.

And I want to be very clear.

می‌خواهم خیلی شفاف بگویم.

I'm talking about real slavery.

من دارم راجع به برده‌داری واقعی حرف می‌زنم.

This is not about lousy marriages,

منظورم چیزی مثل ازدواج‌های مزخرف

this is not about jobs that suck.

یا شغل‌های مزخرف و بیخود نیست.

This is about people who can not walk away,

من راجع به مردمی می‌گم که نمی‌تونن فرار کنند،

people who are forced to work without pay,

مردمی که مجبورند بدون دستمزد کار کنند،

people who are operating 24/7

مردمی که هفت روز هفته و 24 ساعت هر روز کار می‌کنند،

under a threat of violence

با تهدید و خشونت،

and have no pay.

و بدون هیچ دستمزدی.

It's real slavery in exactly the same way

برده‌داری واقعی در همان شکلی که

that slavery would be recognized

برده‌داری در طول تاریخ بشریت

throughout all of human history.

شناخته شده و معرفی شده است.

Now, where is it?

خوب، حالا کجاها پیدا میشه؟

Well, this map in the sort of redder, yellower colors

روی این نقشه، جاهای زرد و قرمز که می‌بینید

are the places with the highest densities of slavery.

مکان‌هاییه که بیشترین تجمع برده‌داری رو دارن.

But in fact that kind of bluey color

ولی رنگ‌های آبی

are the countries where we can't find any cases of slavery.

کشورهایی هستند که هیچ نوع برده‌داری ندارند.

And you might notice that it's only Iceland and Greenland

و می‌بینید که در سر تا سر جهان

where we can't find any cases of enslavement

جایی که نمی‌شه هیچ جور برده‌داری بدید

around the world.

فقط ایسلند و گرینلند است.

We're also particularly interested

ما به طور خاص به مواردی

and looking very carefully

و جاهایی

at places where

علاقه داریم که

slaves are being used to perpetrate

برده‌ها برای از بین بردن

extreme environmental destruction.

محیط زیست استفاده می‌شن.

Around the world, slaves are used to destroy the environment,

برده‌ها در سرتاسر جهان برای نابودی محیط زیست به کار می‌رن،

cutting down trees in the Amazon; destroying

بریدن درخت‌ها در آمازون،

forest areas in West Africa;

نابودی جنگل‌ها در غرب آفریقا،

mining and spreading mercury around

معدن‌داری و پخش جیوه

in places like Ghana and the Congo;

در جاهایی مثل غنا و کنگو،

destroying the coastal ecosystems in South Asia.

و نابودی محیط زیست ساحلی در جنوب آسیا.

It's a pretty harrowing linkage

ارتبط بین آن‌چه دارد به سر محیط زیست ما

between what's happening to our environment

می‌آید و آن‌چه دارد به سر حقوق بشر ما

and what's happening to our human rights.

می‌آید خیلی عصبی کننده است.

Now, how on Earth did we get to a situation like this,

واقعاً از چه طریقی اوضاع اینطوری شد که

where we have 27 million people

27 میلیون برده

in slavery in the year 2010?

در سال 2010 وجود داشته باشه؟

That's double the number that came out of Africa

این دو برابر تعدادی است که در دوران

in the entire transatlantic slave trade.

برده‌داری از آفریقا خارج شدند.

Well, it builds up with these factors.

یک تعدادی عامل مهم

They are not causal, they are actually supporting factors.

و عامل‌های تقویت‌کنند وجود داره:

One we all know about, the population explosion:

اولین عامل انفجار جمعیته،

the world goes from two billion people to almost

در طی 50 سال گذشته جمعیت زمین از 2 میلیارد نفر

seven billion people in the last 50 years.

به تقریباً 7 میلیارد نفر رسید.

Being numerous does not make you a slave.

البته تعداد زیاد، باعث نمی‌شه شما برده بشی.

Add in the increased vulnerability of very large numbers of people

بلکه باید آسیب‌پذیری مردم در

in the developing world,

کشورهای درحال توسعه

caused by civil wars, ethnic conflicts,

ناشی از جنگ داخلی، درگیری‌های قومی،

kleptocratic governments, disease ... you name it, you know it.

دولت‌های رانت‌خوار، بیماری‌ها، و چیزهایی مثل این رو هم اضافه کرد.

We understand how that works. In some countries

ما می‌فهمیم چطور اتفاق می‌افته.

all of those things happen at once,

در بعضی کشورها ناگهانی رخ میده،

like Sierra Leone a few years ago,

مثل چند سال قبل در سی‌ئارا لئون.

and push enormous parts ... about a billion people in the world, in fact,

باعث میشه میلیاردها نفر در جهان

as we know, live on the edge,

کسانی که تحت شرایط بدی زندگی می‌کنند

live in situations where

شرایطی که

they don't have any opportunity and are usually even destitute.

هیچ‌گونه فرصتی ندارند و محروم از امکانات اولیه هستند.

But that doesn't make you a slave either.

ولی حتی این‌ هم کسی را برده نمی‌کند.

What it takes to turn a person who is destitute and vulnerable

آنچه باعث می‌شود انسان محروم و آسیب‌پذیر

into a slave, is the absence of the rule of law.

به برده تبدیل شود نبود قانون کارآمد است.

If the rule of law is sound, it protects

اگر قوانین کارآمد و منصفانه باشند

the poor and it protects the vulnerable.

از فقرا و از قشر آسیب‌پذیر محافظت می‌کنند.

But if corruption creeps in

ولی اگر فساد رخ دهد

and people don't have the opportunity

و مردم موقعیتی برای تحت حفاظت

to have that protection of the rule of law,

قرار گرفتن توسط قانون نداشته باشند

then if you can use violence,

آن وقت است که می‌شود خشونت به کار برد

if you can use violence with impunity,

و اگر خشونت حداکثری به کار رود

you can reach out and harvest the vulnerable

مردم آسیب‌پذیر را مثل گندم درو شده

into slavery.

به بردگی می‌کشانند.

Well, that is precisely what has happened around the world.

این توصیف دقیقی است از آن‌چه در دنیا رخ داده است.

Though, for a lot of people,

بسیاری از کسانی که

the people who step

به بردگی کشانده شده‌اند

into slavery today

وارد دنیای بردگی شده‌اند

don't usually get kidnapped or knocked over the head.

توسط آدم‌رباها یا با ضربه‌ای در سر نبوده است.

They come into slavery because

آن‌ها به این دلیل به بردگی کشیده شدند

someone has asked them this question.

که یک نفر از آن‌ها این سوالی را پرسیده بود.

All around the world I've been told an almost identical story.

در سرتاسر جهان، من داستان یکسانی را می‌شنوم

People say, "I was home,

برده‌ها می‌گویند: «من در خانه بودم که

someone came into our village,

چند نفر به دهکده ما آمدند

they stood up in the back of a truck, they said, 'I've got jobs,

پشت یک کامیون ایستاده بودند و فریاد می‌زدند: «ما کار داریم،

who needs a job?'"

کی کار می‌خواد؟»»

And they did exactly what

و آن‌ها دقیقاً کاری را کردند که اگر

you or I would do in the same situation.

من یا شما هم بودیم در آن شرایط می‌کردیم.

They said, "That guy looked sketchy. I was suspicious,

می‌گفتند: «یارو مشکوک بود،

but my children were hungry.

ولی خوب بچه‌های من گرسنه بودند،

We needed medicine.

نیاز به دارو داشتیم،

I knew I had to do anything I could

معلوم بود که باید هر کاری می‌تونستم بکنم

to earn some money to support the people I care about."

تا کمی پول برای کمک به خانواده‌ام جمع کنم.»

They climb into the back of the truck. They go off with the person who recruits them.

آن‌ها می‌پریدند بالای کامیون و با صاحب کامیون می‌رفتند.

Ten miles, 100 miles, 1,000 miles later,

16 کیلومتر، 160 کیلومتر، 1600 کیلومتر دورتر

they find themselves in dirty, dangerous, demeaning work.

به اون‌ها یک کار کثیف، خطرناک و جانفرسا داده می‌شد.

They take it for a little while,

اول موقتاً شروع به کار کردند،

but when they try to leave, bang!, the hammer comes down,

اما وقتی که خواستند کار رو ول کنند، بنگ! دیدند که نمی‌شه!

and they discover they're enslaved.

می‌فهمیدند که برده شده‌اند!

Now, that kind of slavery

این مدل برده‌داری

is, again, pretty much what slavery has been all through human history.

دقیقاً همون مدلی هست که همیشه در تاریخ بوده است.

But there is one thing that is particularly remarkable

ولی یک چیز هست که در مورد برده داری مدرن

and novel about slavery today,

ویژه و قابل توجه است.

and that is a complete collapse

آن چیزی نیست جز فروپاشی کامل

in the price of human beings --

قیمت انسان‌ها.

expensive in the past, dirt cheap now.

در گذشته گران، امروز کثیف ولی ارزان

Even the business programs have started

حتی برنامه های تجاری هم

picking up on this.

این موضوع رو فهمیده اند.

I just want to share a little clip for you.

من می‌خواهم یک کلیپ کوتاه نشان بدهم.

Daphne: OK. Llively discussion guaranteed here, as always,

ویدیو: زن: باشه، حتماً بحث می‌کنیم، مثل همیشه

as we get macro and talk commodities.

وقتی راجع به جنس‌ها صحبت می کنیم.

Continuing here in the studio with our guest Michael O'Donohue,

اینجا در استودیو با مهمانمان مایکل دونوهو

head of commodities at Four Continents Capital Management.

رییس دارایی‌ها در شرکت مدیریت سرمایه چهار قاره‌ای.

And we're also joined by Brent Lawson

بارنت لاوسون هم با ما است.

from Lawson Frisk Securities.

که در شرکت اموال لاوسون فریسک کار می کنه.

Brent Lawson: Happy to be here.

بارنت لاوسون: خوشحالم که اینجام.

D: Good to have you with us, Brent.

مجری: ما هم خوشحالیم که شما با ما هستید.

Now, gentlemen ... Brent, where is your money going this year?

حالا، آقایون، بارنت، امسال پولت کجاها میره؟

BL: Well Daphne, we've been going short on gas and oil recently

بارنت لاوسون: راستش، ما تازگی‌ها کمبود بنزین و نفت داشتیم

and casting our net just a little bit wider.

و بیشتر تور انداختیم

We really like the human being story a lot.

ما داستان انسان‌ها رو خیلی دوست داریم.

If you look at a long-term chart,

اگر به یک نمودار بلند مدت نگاه کنید

prices are at historical lows and yet global demand

در حالی‌ که تقاضای جهانی برای نیروی کار زیاده

for forced labor is still real strong.

اما قیمت‌ها در پایین‌ترین حد هستند.

So, that's a scenario that we think we should be capitalizing on.

ما باید روی این سناریو سرمایه گذاری کنیم.

D: Michael, what's your take on the people story? Are you interested?

مجری: مایکل، نظر تو راجع به "داستان انسان‌ها" چیه؟ علاقه ای داری؟

Michael O'Donoghue: Oh definitely. Non-voluntary labor's greatest advantage

مایکل: معلومه. مزیت خیلی عالی کار غیرداوطلبانه

as an asset is the endless supply.

بی پایان بودن منابع اونه.

We're not about to run out of people. No other commodity has that.

آدم‌ها هیچ وقت تموم نمی‌شن. هیچ دارایی‌ای این طور نیست.

BL: Daphne, if I may draw your attention to one thing.

بارنت: می‌خوام توجهت رو به یک چیز جلب کنم

That is that private equity has been sniffing around,

و اون این‌که مالکیت خصوصی همیشه دردسر ساز است.

and that tells me that this market is about to explode.

و این بازار در حال انفجاره.

Africans and Indians, as usual,

مثل همیشه، آفریقایی‌ها وهندی‌ها

South Americans, and Eastern Europeans in particular

آمریکای جنوبی‌ها و به خصوص مردم شرق اروپا

are on our buy list.

هدف‌های خوبی هستند.

D: Interesting. Micheal, bottom line, what do you recommend?

مجری: جالبه! مایکل، آخرش پیشنهادت چیه؟

MO: We're recommending to our clients

مایکل: ما به موکلیمون توصیه می‌کنیم که

a buy and hold strategy.

بخرن و نگه دارند.

There's no need to play the market.

نیازی به بازی‌های بازار نیست.

There's a lot of vulnerable people out there. It's very exciting.

کلی آدم آسیب‌پذیر تو دنیا هست. واقعاً جالبه.

D: Exciting stuff indeed. Gentlemen, thank you very much.

مجری: آره جالبه. آقایون، از شما ممنونم.

Kevin Bales: Okay, you figured it out. That's a spoof.

کوین بیلز: فهمیدین نه؟ این ویدیو تقلبی بود.

Though I enjoyed watching

ولی من از دیدن اینکه تعجب شما هر لحظه بیشتر و

your jaws drop, drop, drop, until you got it.

بیشتر و بیشتر میشد تا اینکه در نهایت قضیه رو فهمیدید، لذت بردم.

MTV Europe worked with us and made that spoof,

شبکه ام‌تی‌وی اروپا با ما در تولید این ویدیو همکاری کرد.

and they've been slipping it in between music videos

و وسط کلیپ‌هاشون، بدون هیچ مقدمه‌ای، این رو پخش می‌کردند

without any introduction, which I think is kind of fun.

که به نظرم کار جالبی بود.

Here's the reality.

اما واقعیت:

The price of human beings across the last 4,000 years

قیمت انسان در طول یک تاریخ چهل هزار ساله

in today's money has averaged about 40,000 dollars.

با پول امروز میشه حدود چهل هزار دلار

Capital purchase items.

خرید کالای باارزش.

You can see that the lines cross when the population explodes.

شما می توانید ببینید که هنگامی که انفجار جمعیت صورت می گیرد این خط قطع می شود.

The average price of a human being today,

امروزه متوسط قیمت یک انسان،

around the world, is about 90 dollars.

در سراسر جهان حدود 90 دلار است.

They are more expensive in places like North America.

در مناطقی مثل آمریکای شمالی این بسیار گرانتر است.

Slaves cost between 3,000 to 8,000 dollars in North America,

هزینه برده‌ها بین 3000 تا 8000 دلار در آمریکای شمالی است.

but I could take you places in India or Nepal

اما می‌توانم شما را به مکان‌هایی مانند هند و یا نپال ببرم

where human beings can be acquired for five or 10 dollars.

جایی که قیمت انسان می‌تواند بین پنج تا ده دلار باشد.

They key here is that

کلید کار آنها این است که

people have ceased to be that capital purchase item

مردم از حالت کالای باارزش بودن خارج شدند،

and become like Styrofoam cups.

و تبدیل به لیوان سلفونی (کالای مصرفی) می‌شوند.

You buy them cheaply, you use them,

شما آنها را ارزان می خرید. از آنها استفاده می‌کنید.

you crumple them up, and then when you're done

آنها را مچاله می‌کنید. سپس هنگامی کارت با آنها تمام شد

with them you just throw them away.

آنها را به دور می‌اندازید.

These young boys are in Nepal.

این پسران جوان در نپال هستند.

They are basically the transport system

آنها اساسا" سیستم حمل و نقل

on a quarry run by a slaveholder.

در معادنی که توسط برده‌داران اداره می‌شوند هستند.

There are no roads there, so they carry loads of stone

اینجا هیچ جاده‌ای وجود ندارد. بنابر این آنها سنگ‌ها را

on their backs, often of their own weight,

که اغلب هم‌وزنشان خودشان است ، بر پشتشان

up and down the Himalaya Mountains.

در کوه‌های هیمالیا به بالا و پائین می‌برند.

One of their mothers said to us,

یکی از مادران آنها به ما گفت،

"You know, we can't survive here,

"می‌دونید، ما نمی‌توانیم اینجا زنده بمانیم،

but we can't even seem to die either."

اما ما حتی نمی‌توانیم بمیریم."

It's a horrible situation.

این موقعیت وحشناکیست.

And if there is anything that makes me feel very positive about this,

و اگر هر چیزی باعث شود که من احساس بسیار مثبتی در این مورد داشته باشم

it's that there are also --

این است که،

in addition to young men like this who are still enslaved --

علاوه بر مردان جوانی مثل این که هنوز برده‌اند،

there are ex-slaves who are now working to free others.

بردگان سابق هم هستند که برای آزادی دیگران فعالیت می‌کنند.

Or, we say, Frederick Douglass is in the house.

یا، ما می‌گوییم، فردریک داگلاس در خانه است.

I don't know if you've ever had a daydream

نمی دانم آیا هرگز آرزوهایی مثل اینکه

about, "Wow. What would it be like to meet Harriet Tubman?

چطوری می‌شد اگه هاریت تابمن را می‌دیدم؟

What would it be like to meet Frederick Douglass?"

چطور می‌شد اگر فرزیک داگلاس را می‌دیدم؟

I've got to say, one of the most exciting parts about my job

می خواهم بگویم، که یکی از هیجان‌انگیزترین بخش‌های شغل من

is that I get to,

این است که من آنها را دیدم.

and I want to introduce you to one of those.

و من می‌خواهم یکی از آنها را به شما معرفی کنم.

His name is James Kofi Annan. He was a slave child in Ghana

نام او جیمز کوفی عنان است. او در کودکی برده‌ای در غنا بود،

enslaved in the fishing industry,

او در صنعت ماهیگری به بردگی گرفته شده بود.

and he now, after escape and building a new life,

و حالا او، پس از فرار و ساختن زندگی جدید

has formed an organization that we work closely with

سازمانی را تشکیل داده که ما خیلی نزدیک با آن کار می‌کنیم

to go back and get people out of slavery.

که برگردیم و افراد را از بردگی بیرون آوریم.

This is not James, this is one of the kids that he works with.

این جیمز نیست. این یکی از کودکانی هست که او با آنها کار می‌کند.

James Kofi Annan (Video): He was hit with a paddle

فیلم: کوفی عنان: او با چوب زده شده بود،

in the head. And this reminds me

می‌بینید، در سر او. و این کودکی

of my childhood when I used to work here.

مرا به خاطرم می‌آورد، هنگامی که من اینجا کار می‌کردم.

KB: James and our country director in Ghana,

کوین بالز: جیمز و مدیر منطقه‌ای ما در غنا،

Emmanuel Otoo are now receiving regular death threats

امانوئل اوتو، به طور منظم تهدید به مرگ می‌شوند

because the two of them managed to get

زیرا این دو نفر

convictions and imprisonment for three human traffickers

برای اولین بار در غنا

for the very first time in Ghana

موفق به محکوم کردن و حبس سه نفر از قاچاقچیان انسان

for enslaving people, from the fishing industry,

بخاطر به بردگی گرفتن مردم،

for enslaving children.

و بخاطر بردگی کودکان در صنعت ماهیگیری شدند.

Now, everything I've been telling you,

همه آنچه که من به شما گفتم،

I admit, is pretty disheartening.

اقرار می‌کنم که بسیار دلسرد‌کننده است.

But there is actually a very positive side to this,

اما ولی در واقع یک جنبه مثبت نیز وجود دارد.

and that is this: The 27 million people

و آن این است که، 27 میلیون نفر

who are in slavery today,

امروزه برده هستند،

that's a lot of people, but it's also

این تعداد زیادی است، اما در عین حال

the smallest fraction

کوچکترین کسری

of the global population to ever be in slavery.

از جمعیت جهان است که تا به حال به بردگی کشیده شده‌اند.

And likewise, the 40 billion dollars that they generate

و به همین ترتیب، 40 میلیارد دلار که آنها در

into the global economy each year

اقتصاد سالیانه جهانی تولید می‌کنند،

is the tiniest proportion of the global economy

کمترین بخش اقتصاد جهانی است

to ever be represented by slave labor.

که تا کنون توسط کار برده‌گان ایجاد شده‌است.

Slavery, illegal in every country

برده داری در همه کشور ها غیر قانونی است

has been pushed to the edges of our global society.

که به لبه جوامع جهانی رانده شده است.

And in a way, without us even noticing,

و در این راه، حتی بدون اینکه ما متوجه شویم،

has ended up standing on the precipice

این در پرتگاه

of its own extinction,

انقراضش ایستاده است،

waiting for us to give it a big boot

و منتظر ماست که ضربه نهایی را بهش بزنیم،

and knock it over. And get rid of it.

و آن را بزمین بزنیم، و از شر آن خلاص شویم.

And it can be done.

و این قابل انجام است.

Now, if we do that, if we put the resources

اگر ما اینکار را بکنیم، اگر ما منابع روی آن بگذاریم

and the focus to it,

و روی آن تمرکز کنیم،

what does it actually cost to get people out of slavery?

واقعا" آزادی مردم از بردگی چقدر هزینه دارد؟

Well, first, before I even tell you the cost

خوب، اول، قبل از اینکه من هزینه آن را بگویم،

I've got to be absolutely clear.

من باید کاملا" واضح و روشن بگویم.

We do not buy people out of slavery.

ما مردم را برای خروج از بردگی نمی‌خریم.

Buying people out of slavery is like

خرید مردم از بردگان مانند این است

paying a burglar to get your television back;

که به سارق پول بدهی که تلوزیون تو را پس بیاورد.

it's abetting a crime.

این مشارکت در جرم است.

Liberation, however, costs some money.

هر چند ،آزادسازی هزینه هم دارد.

Liberation, and more importantly

آزادسازی ، و مهمتر از آن

all the work that comes after liberation.

همه کارهایی که بعد از آزادسازی مطرح می‌شود.

It's not an event, it's a process.

این یک کار لحظه‌ای نیست، یک فرآیند است.

It's about helping people to build lives of dignity,

در مورد کمک به مردم برای ساختن زندگی با عزت،

stability, economic autonomy,

ثبات، استقلال اقتصادی،

citizenship.

شهروندی است.

Well, amazingly,

خوب، به شکل شگفت آوری،

in places like India where costs are very low,

در مکانهایی مثل هند که هزینه آن بسیار کم

that family, that three-generation family that you see there

برای یک خانواده است، شما سه نسل را در اینجا می‌بینید

who were in hereditary slavery --

که در بردگی موروثی بوده‌اند،

so, that granddad there, was born a baby into slavery --

خوب در اینجا این پدر بزرگ از کودکی در بردگی بدنیا آمده‌است.

but the total cost, amortized

اما کل هزینه، استهلاک

across the rest of the work,

برای ادامه کار

was about 150 dollars to bring that family

حدود 150 دلار بود تا این خانواده را

out of slavery and then take them through a two year process

در طی فرایندی دو ساله از بردگی بیرون آورد

to build a stable life of citizenship and education.

و برای ساختن یک زندگی شهروندی پایدار با آموزش و پرورش آماده ساخت.

A boy in Ghana rescued from fishing slavery, about 400 dollars.

بک پسر بچه در غنا با حدود 400 دلار از بردگی نجات یافت.

In the United States, North America,

در ایالات متحده، امریکای شمالی،

much more expensive. Legal costs, medical costs ...

خیلی گرانتر است، هزینه‌های قانونی، هزینه‌های درمانی،

we understand that it's expensive here:

ما این را درک می‌کنیم، اینجا خیلی گران است،

about 30,000 dollars.

حدود 30000 دلار.

But most of the people in the world in slavery

اما بیشتر مردم در دنیای بردگی

live in those places where

در مکان‌هایی زندگی می‌کنند

the costs are lowest.

که هزینه کمتری دارند.

And in fact, the global average is about what it is

در حقیقت متوسط جهانی چیزی حدود

for Ghana.

هزینه‌ای است که در غنا است.

And that means, when you multiply it up,

یعنی اینکه، هنگامی که شما

the estimated cost of

برآورد هزینه آن ( آزادی برده‌ها) را ضرب کنید،

not just freedom but sustainable freedom

نه تنها برای آزادی، بلکه آزادی پایدار

for the entire 27 million people on the planet in slavery

برای همه 27 میلیون نفری که در روی زمین برده

is something like 10.8 billion dollars --

هستند حدود 10.8 میلیارد دلار است،

what Americans spend on potato chips and pretzels,

آنچه که آمریکایی‌ها صرف چیپس و چوب‌شور می‌کنند،

what Seattle is going to spend on its light rail system:

آنچه که در سیاتل برای نورپردازی سیستم راه‌آهن خود می‌کند،

usually the annual expenditure in this country on blue jeans,

معمولا هزینه‌های سالانه در این کشور صرف شلوار جین آبی،

or in the last holiday period

و یا در دوره تعطیلات قبلی

when we bought GameBoys and iPods and other tech gifts for people,

وهنگامی که ما بازی‌های کامپیوتری و آی‌پاد و دیگر هدایای فن‌آوری کامپیوتری را برای کسی خریدیم،

we spent 10.8 billion dollars.

ما 10،8 میلیارد دلار هزینه کردیم.

Intel's fourth quarter earnings: 10.8 billion.

درآمد سه ماهه اینتل، 10،8 میلیارد است.

It's not a lot of money at the global level.

در سطح جهانی این مقدار پول زیادی نیست،

In fact, it's peanuts.

در حقیقت این رقم قابل توجهی نیست.

And the great thing about it is that

و بزرگترین چیز در این مورد

it's not money down a hole,

این پولی نیست که در چاه ریخته شود،

there is a freedom dividend. When you let people out of slavery

این سود ناشی از آزادیست. هنگامی که کمک می‌کنی که کسی را از بردگی رها کنی،

to work for themselves,

تا برای خودشان کار کنند،

are they motivated?

آیا آنها با انگیزه هستند؟

They take their kids out of the workplace,

آنها کودکانشان را از محل‌های کار بیرون می‌کشند،

they build a school, they say,

و مدرسه می‌سازند؛ آنها می‌گویند،

"We're going to have stuff we've never had before like three squares,

«ما برای خودمان چیزهایی خواهیم داشت و هرگز دیگر در سه متر مربع زندگی نخواهیم کرد،

medicine when we're sick,

دارو برای زمانی که بیمار هستیم،

clothing when we're cold."

لباس برای زمانی که سردمان هست خواهیم داشت.»

They become consumers and producers

آنها مصرف‌کننده و تولیدکننده خواهند بود

and local economies begin to spiral up very rapidly.

و اقتصاد محلی به سرعت شروع به رشد می‌کند.

That's important, all of that

این بسیار مهم هست، همه آنچه که

about how we rebuild sustainable freedom,

ما برای ساختن دوباره آزادی پایدار انجام می‌دهیم،

because we'd never want to repeat

زیرا ما هرگز نمی‌خواهیم

what happened in this country in 1865.

چیزی که در این کشور در سال 1865 اتفاق افتاد تکرار شود.

Four million people were lifted up out of slavery

چهار میلیون نفر از برده‌داری بیرون کشیده شدند

and then dumped.

و به حال خودشان رها شدند،

Dumped without political participation,

رها شدند بدون هیچ مشارکت سیاسی،

decent education,

آموزش و پرورش مناسب،

any kind of real opportunity

و بدون هیچ فرصت اقتصادی واقعی

in terms of economic lives,

برای زندگی،

and then sentenced to generations of

و محکوم به ایجاد

violence and prejudice and discrimination.

خشونت و تعصب و تبعیض شدند.

And America is still paying the price

آمریکا هنوز قیمت

for the botched emancipation of 1865.

سرهمبندی‌ای که برای رهایی در سال 1865 کرده می‌پردازد.

We have made a commitment

ما تعهد داده‌ایم

that we will never let people

هرگز اجاز نخواهیم داد مردم

come out of slavery on our watch,

در زیر نگاه ما از بردگی خارج شده،

and end up as second class citizens.

و به شهروندان درجه دوم تبدیل شوند.

It's just not going to happen.

این اتفاق نخواهد افتاد.

This is what liberation really looks like.

آزادی شبیه به این خواهد بود.

Children rescued from slavery in the fishing industry in Ghana,

کودکان غنا از بردگی در صنایع ماهیگیری آزاد شده

reunited with their parents,

و به خانواده‌هایشان می‌پیوندند،

and then taken with their parents back to their villages

و سپس با خانواده‌هایشان به دهکده‌هایشان بر می‌گردند

to rebuild their economic well-being

برای بازسازی اقتصادی سالم

so that they become slave-proof --

که آنها مقاوم به برده‌شدن شوند

absolutely unenslaveable.

مطلقا" غیر قابل برده‌شدن خواهند شد.

Now, this woman

این زن

lived in a village in Nepal.

در روستایی در نپال زندگی می‌کرد.

We'd been working there about a month.

ما حدود یک ماه در اینجا کار کردیم.

They had just begun to come out of a hereditary kind of slavery.

آنها به تازگی از برده‌داری موروثی بیرون آمدند.

They'd just begun to light up a little bit,

آنها تازه شروع به کمی روشن شدن (فکری)،

open up a little bit.

و کمی باز شدن (ذهن) کرده‌اند

But when we went to speak with her, when we took this photograph,

اما هنگامی که ما با او صحبت می‌کردیم، هنگامی که ما این عکس را می‌گرفتیم

the slaveholders were still menacing us

هنوز برده‌دارها ما را

from the sidelines. They hadn't been really pushed back.

از حاشیه تهدید می‌کردند. آنها واقعا" عقب‌نشینی نکرده بودند.

I was frightened. We were frightened.

من وحشت کرده بودم. ما ترسیده بودیم.

We said to her, "Are you worried? Are you upset?"

به او گفتم ما، «آیا نگران هستی؟ ایا ناراحت هستید؟»

She said, "No, because we've got hope now.

او گفت: «نه، زیرا ما حالا امیدوار شدیم.

How could we not succeed," she said,

چگونه می توانیم موفق نشویم،

"when people like you from the other side of the world

هنگامی که مردمی مثل تو از سوی دیگر جهان به اینجا می‌آیند

are coming here to stand beside us?"

تا کنار ما بایستند؟»

Okay, we have to ask ourselves,

خوب، ما باید از خودمان بپرسیم،

are we willing to live in a world with slavery?

ایا ما مایلیم در جهانی با برده‌داری زندگی کنیم.

If we don't take action, we just leave ourselves open

اگر ما اقدامی نکنیم ما تنها خودمان را رها کرده‌ایم

to have someone else jerk the strings

برای یک نفر دیگه که افسار را بکشه و

that tie us to slavery in the products we buy,

برده داری را به ما و به سیاستهای دولت

and in our government policies.

از طریق محصولاتی که ما میخریم، گره بزند.

And yet, if there's one thing that every human being can agree on,

و در عین حال، اگر تنها یک چیز باشد که تمامی بشر با آن موافق باشد،

I think it's that slavery should end.

به گمانم این است که برده داری باید پایان پذیرد.

And if there is a fundamental violation

و اگر یک تخطی بنیادینی از

of our human dignity

کرامات انسانی ما باشد

that we would all say is horrific,

ما همه می‌توانیم بگویم که

it's slavery.

این برده‌داریست.

And we've got to say,

می‌خواهیم بگوییم که،

what good is all of our intellectual

قدرت علمی، سیاسی و اقتصادی ما

and political and economic power --

چه خوبی‌ای دارد،

and I'm really thinking intellectual power in this room --

من واقعا" در مورد قدرت علمی در این سالن فکر می‌کنم،

if we can't use it to bring slavery to an end?

اگر ما نتوانیم از آن برای پایان دادن به برده‌داری استفاده کنیم؟

I think there is enough intellectual power in this room

فکر می‌کنم که قدرت علمی کافی در این سالن وجود دارد

to bring slavery to an end.

تا به برده‌داری پایان دهد.

And you know what? If we can't do that,

می‌دانید چه؟ اگر ما نتوانیم این را انجام دهیم،

if we can't use our intellectual power to end slavery,

اگر ما نتوانیم قدرت عقلانیمان را برای پایان دادن به برده‌داری بکار گیریم،

there is one last question:

فقط یک سوال باقی می‌ماند،

Are we truly free?

آیا ما واقعا" آزادیم؟

Okay, thank you so much.

خوب، بسیار سپاسگزارم.

(Applause)

( تشویق تماشاگران)