How to connect with depressed friends | Bill Bernat

Translator: Leila Ataei Reviewer: sadegh zabihi

The one conversation that uplifted me more than any other in my life

یک گفتگویی که بیشتر از همه در زندگی من را سرشوق آورده

was with a woman who told me

با زنی بود که به من گفت

how, a few days earlier,

چطور چند روز قبل

she drove her Jeep Wrangler to the edge of the Grand Canyon

با جیپ رنگلر خود تا لبه گرند کنیون رانده

and sat there, revving the engine,

و آنجا نشسته، دور موتور را که بالا برده،

thinking about driving over.

به این فکر می‌کرده به سمتش براند.

Even though I had severe social anxiety,

با این که اضطراب اجتماعی شدیدی داشتم،

in that conversation, I was totally at ease.

در آن گفتگو کاملاً راحت بودم.

(Laughter)

(خنده)

She told me what was going on in her life

او به من گفت در روزها و ماه‌های منتهی به آن

in the days and months leading up,

در زندگیش چه گذشته بود،

what her thoughts were at that exact moment,

افکارش در آن لحظه چه بود،

why she wanted to die,

چرا می‌خواسته بمیرد،

and why she didn't do it.

و چرا این کار را نکرد.

We nodded and half-smiled,

سر تکان دادیم و نیمچه لبخندی زدیم،

and then it was my turn to talk about my journey

و بعد نوبت من بود که درباره سفرم

to a dining table in the hygienic community area

سر یک میز غذاخوری در محوطه جامعه بهداشتی

of the mental health wing of a mountain-town hospital.

بخش سلامت روان بیمارستانی در شهری کوهستانی حرف بزنم.

I took too many sleeping pills,

کلی قرص خواب آور خوردم،

and after they treated me for that,

و بعد از این که برای آن مداوا شدم،

they were like, "Hey, we would love it if you would be our guest

از من خواسته شد که، «اگر مایل باشی، خوشحال می‌شویم که مدتی در بخش روانی

in the psych ward."

مهمان ما باشی.»

(Laughter)

(خنده)

We joked that her suicide would have made a way better postcard.

درباره این شوخی کردیم که خودکشی او خیلی قشنگ‌تر بود.

(Laughter)

(خنده)

We talked shop.

صحبت کاری کردیم.

(Laughter)

(خنده)

She allowed me to be deeply depressed

او به من اجازه داد که عمیقاً افسرده باشم

and have a genuine connection to another person, simultaneously.

و همزمان ارتباطی واقعی با شخص دیگری داشته باشم.

For the first time,

برای اولین بار،

I identified as somebody living with depression,

بعنوان فرد مبتلا به افسردگی شناسایی شدم،

and I felt good about it --

و درباره آن حسم خوب بود --

like I wasn't a bad person for it.

حسم این بود که از با‌بت آن آدم بدی نیستم.

Now imagine one of the people at that table was a member of your family

حال تجسم کنید یکی از آدمهای سر میز یکی از اعضای خانواده

or a close friend.

یا دوست نزدیک شما باشد.

Would you be comfortable talking to them?

آیا در صحبت با آنها احساس راحتی می‌کنید؟

What if instead of the hospital,

چطور می‌شد عوض بیمارستان،

they were at your kitchen table

آنها سر میز آشپزخانه شما بودند

and told you they were really depressed?

و به شما می‌گفتند که واقعاً افسرده بودند؟

The World Health Organization

سازمان بهداشت جهانی

says that depression is the leading cause of ill health and disability worldwide,

می‌گوید که افسردگی دلیل اصلی ناتوانی و ناسالمی است،

affecting 350 million people.

و بر ۳۵۰ میلیون نفر اثر می‌گذارد.

The National Institute of Mental Health

موسسه ملی سلامت روان

reports seven percent of Americans experiencing depression in a year.

گزارش می‌دهد هفت درصد آمریکایی‌ها در یک سال افسردگی را تجربه می‌کنند.

So depression is super common,

بنابراین افسردگی بسیار شایع است،

yet in my experience,

با این‌حال با تجربه من،

most folks don't want to talk to depressed people

اکثر مردم نمی‌خواهند درباره آدم‌های افسرده حرف بزنند

unless we pretend to be happy.

مگر این که تظاهر به شاد بودن کنیم.

A cheerful facade is appropriate for casual interactions.

یک ظاهر شاد برای تعاملات معمول مناسب است.

A depressed person can ask for extra syrup in their pumpkin spice latte

فرد افسرده می‌تواند برای لاته کدو حلوایی و ادویه خود شربت اضافه بخواهد

without explaining that they need it

بدون این توضیح که چرا به آن نیاز دارد

because they're trapped in the infinite darkness of their soul

چون در تاریکی بینهایت روح خود به دام افتاده

and they've lost all hope of escape --

و همه امید خود به فرار را از دست داده --

(Laughter)

(خنده)

again.

دوباره.

(Laughter)

(خنده)

Depression doesn't diminish a person's desire

افسردگی میل فرد

به برقراری ارتباط با دیگران را نابود نمی‌کند،

to connect with other people,

just their ability.

فقط توانایی آنها را کم می‌کند.

So in spite of what you might think,

بنابراین علی رغم آنچه شاید فکر کنید،

talking to friends and family living with depression

صحبت با دوستان و خانواده‌ای که افسردگی دارند

can be really easy and maybe even fun.

می‌تواند واقعاً آسان باشد و حتی شاید جالب.

Not, like, Facebook-selfie-with-Lady-Gaga- at-an-underground-party fun --

حال نه به مفرحی عکس سلفی با لیدی‌گاگا در یک میهمانی زیرزمینی برای فیس‌بوک --

I'm talking about the kind of fun

منظورم از جالب بودن

where people enjoy each other's company effortlessly.

جایی است که آدم‌ها بدون تلاش از همراهی هم لذت می‌برند.

Nobody feels awkward,

هیچکس احساس دستپاچگی نمی‌کند،

and no one accuses the sad person of ruining the holidays.

و هیچکس فرد غمگین را به خراب کردن تعطیلات متهم نمی‌کند.

Why does this chasm even exist?

پس چرا این مغاک ژرف وجود دارد؟

On the one side,

از یک طرف،

you have people living with depression

شما آدمهایی مبتلا به افسردگی را دارید

who may act in off-putting or confusing ways

که شاید این رفتارهای گمراه کننده یا دلسرد کننده را نشان می‌دهند

because they're fighting a war in their head

چون در ذهن خود مشغول جنگی هستند

that nobody else can see.

که هیچکس دیگری نمی‌تواند ببیند.

On the other side,

از سوی دیگر،

the vast majority of people look across the chasm

اکثریت عمده مردمی که از آنسوی مغاک نگاه می‌کنند،

and shake their heads,

سر تکان می‌دهند

like, "Why you gotta be so depressed?"

که، «چرا باید انقدر افسرده باشی؟»

You may recognize a divide like this in your life.

شما شاید چنین تفکیکی را در زندگی خود شناسایی کرده باشید.

Do you want to build a bridge across it?

آیا می‌خواهید بر روی آن پلی بسازید؟

You may not want to build a bridge --

شاید نخواهید که پلی بسازید --

and that's a totally valid choice.

و آن انتخابی است کاملاً موجه.

Or maybe you'd like to build a stronger connection,

یا شاید شما بخواهید ارتباط قوی‌تری بسازید،

but you have a lot of questions and concerns.

اما کلی سوال و نگرانی دارید.

You're what I might call "bridge curious."

شما چیزی هستید که شاید "کنجکاوِ پل" بنامم.

(Laughter)

(خنده)

Here are some possible reasons

چندتا از دلایلی که چرا برخی از شما

why some of you may avoid depressed people.

از آدمهای افسرده دوری می‌کنید این است.

You might be afraid

شاید از این می‌ترسید

that if you talk to somebody while they're depressed,

که اگر با فرد مبتلا به افسردگی هم کلام شوید

you're suddenly responsible for their well-being.

به یکباره مسئول سلامت آنها باشید.

You're not expected to be Dr. Phil.

شما قرار نیست نقش دکتر فیل را بازی کنید.

Just be friendly --

فقط دوستانه رفتار کنید --

more like Ellen.

بیشتر مثل الن باشید.

(Laughter)

(خنده)

You may worry that you won't know what to say,

شاید نگران این باشید که ندانید چه بگویید،

and every attempt at conversation will be awkward,

و هر تلاش به گفتگو ناخوشایند خواهد بود.

and the only time you'll feel comfortable

و تنها زمانی احساس راحتی خواهید کرد

is when you both just give up on talking

که هر دو بی‌خیال حرف زدن شوید

and stare at your phones.

و به تلفن‌های خود زل بزنید.

Words are not the most important thing to focus on.

کلمات مهم‌ترین چیز برای تمرکز کردن نیستند.

You might fear seeing your shadow.

شاید از دیدن سایه خودتان هم بترسید.

Hey, if you have been successfully outrunning

اگر شما با موفقیت

از پس شیاطین عاطفی شخصی خود برمی‌آیید،

your personal emotional demons,

that's awesome.

فوق‌العاده است.

May the wind be at your back.

شاید باد به نفع شما باشد.

(Laughter)

(خنده)

You can be the least woo-woo person in the world

شما شاید هیچ اعتقادی به ماوراءالطبیعه نداشته باشید

and still connect with depressed people.

و هنوز با آدمهای افسرده در ارتباط باشید.

Maybe you've heard that depression is contagious,

شاید شنیده باشید که افسردگی مسری است،

and you're afraid of catching it.

و از ابتلا به آن می‌ترسید.

Bring some hand sanitizer.

کمی ضدعفونی کننده دست با خود بیاورید.

(Laughter)

(خنده)

You're much more likely to catch the joy of human bonding.

احتمال ابتلا به سرخوشی ناشی از رشته الفت بشری بیشتر است.

Maybe you see depressed people differently.

شاید آدمهای افسرده را متفاوت ببینید.

You think of them as flawed or defective.

به آنها بعنوان ناقص و معیوب نگاه کنید.

Multiple university studies have shown

مطالعات دانشگاهی متعدد نشان داده

that A students are more likely to have bipolar condition.

که دانش آموزان برتر بیشتر مستعد داشتن وضعیت دو قطبی هستند.

Our brains aren't broken or damaged,

مغز ما از کار افتاده یا آسیب دیده نیست.

they just work differently.

فقط متفاوت کار می‌کند.

I spent a lot of years thinking happy people just don't get it.

سالهای زیادی را با این فکر گذراندم که آدمهای خوشحال دچار آن نمی‌شوند.

(Laughter)

(خنده)

I did eventually stop discriminating against happy people --

بالاخره دست از تبعیض علیه آدمهای شاد برداشتم --

(Laughter)

(خنده)

I began battling depression when I was eight,

از هشت سالگی شروع به نبرد با افسردگی کردم،

and decades later, to my surprise,

و ده‌ها سال بعد، در نهایت حیرتم،

I started winning.

شروع به برد کردم.

I shifted from being miserable much of the time

منی که عمری حس بدبختی داشتم

to enjoying life.

شروع کردم به لذت بردن از زندگی.

I live pretty well with my bipolar condition,

من زندگی نسبتاً خوبی با وضعیت دوقطبی بودن خود دارم،

and I've overcome some other mental health conditions

و بر یکسری از مشکلات روانی دیگر

like overeating, addiction and social anxiety.

مثل پرخوری، اعتیاد، و اضطراب اجتماعی غلبه کرده‌ام.

So I live on both sides of this chasm.

پس من هر دو طرف این مغاک زندگی کرده‌ام.

And I'm offering some guidance

و بر اساس تجربه‌ام

based on my experience

پیشنهادهایی دارم

to help you build a bridge across it

که به شما کمک می‌کند اگر خواستید

if you want to.

پلی روی آن بسازید.

It's not hard science,

پیچیده نیست،

but I worked with a lot people I know who've lived with depression

با آدمهای افسرده زیادی کار کرده‌ام که می‌دانم

to refine these suggestions.

این پیشنهادها بهترشان کرده است.

First up, some things you might want to avoid --

اول از همه، شاید بخواهید از برخی از

some "don'ts."

"نکن‌ها" اجتناب کنید.

One of the most off-putting things you can say is,

یکی از حرف‌های دلسرد‌کننده‌ای که ممکن است بشنویم،

"Just get over it."

"فقط به آن غلبه کن."

Great idea -- love it,

ایده عالی است -- دوستش دارم،

it's just we already thought of that.

فقط ما قبلاً به آن فکر کرده‌ایم.

(Laughter)

(خنده)

The absence of the ability to just get over it is depression.

فقدان توانایی در غلبه صرف بر آن افسردگی است.

(Laughter)

(خنده)

(Applause)

(تشویق)

We feel it in our bodies --

آن را در بدن خود حس می‌کنیم --

it's a physical thing for us.

برای ما جنبه فیزیکی دارد.

And medically it's no different

و از لحاظ پزشکی فرقی با این ندارد

from telling someone with a broken ankle or cancer,

که به فرد مبتلا به سرطان یا با قوزک شکسته بگوییم،

"just get over it."

" به آن غلبه کن."

Don't be hell-bent on fixing us.

کمر به خوب کردن ما نبندید.

Like, thank you, but ...

واقعاً ممنون، اما، ...

the pressure can make us depressed people feel like we're disappointing you.

فشار می‌تواند باعث شود که ما آدمهای افسرده حس کنیم که شما را مأیوس می‌کنیم.

Also, things that make some people feel better

همچنین، چیزهایی که باعث حس بهتر در برخی از آدم‌ها می‌شود

may not work for us.

شاید برای ما موثر نباشد.

You can't cure clinical depression by getting ice cream ...

متأسفانه با بستنی خریدن، فرد مبتلا به افسردگی بالینی ...

which is unfortunate, because that would be living the dream.

درمان نمی‌‌شود، وگرنه دنیا گلستان می‌شد.

(Laughter)

(خنده)

Don't take a negative response personally.

یک جواب منفی را شخصی نکنید.

So, I have a friend who, about a year ago,

من دوستی دارم که حدود یکسال پیش

messaged me that he was really isolated and depressed.

به من پیغام داد که واقعاً افسرده و منزوی است.

And I suggested some things for him to do,

و به او پیشنهادهایی دادم تا انجام‌‌ دهد،

and he was like, "No, no and no."

و جوابش نه بود.

And I got mad,

و من از کوره در رفتم،

like, how dare he not embrace my brilliant wisdom?

که به چه جراتی دست رد به سینه منِ عقل کل زده است؟

(Laughter)

(خنده)

And then I remembered times I've been depressed,

و بعد یاد وقتهایی افتادم که افسرده بودم

and how I thought I was doomed in all possible futures,

و فکر می‌کردم به هر ترتیبی آینده من به فنا رفته بود،

or everybody suddenly hated me, and things like that.

یا که همه به یکباره از من منتفر بودند، چیزهایی مثل این.

It didn't matter how many people told me otherwise --

مهم نبود که چقدر خلاف این حرف را از آدمها می‌شنیدم --

I didn't believe them.

حرفشان را باور نمی‌کردم.

So I let my friend know I cared,

بنابراین گذاشتم که دوستم بداند اهمیت می‌دهم،

and I didn't take it personally.

و آن را شخصی نکردم.

Don't let a lack of bubbly happiness freak you out.

نگذاریید که فقدان یک خوشحالی پوچ شما را به وحشت بیندازد.

It's not a shark attack.

حمله کوسه که نیست.

"Call the coast guard, my friend is sad!"

"به گارد ساحلی زنگ بزن، دوستم غمگینه!"

(Laughter)

(خنده)

We can be sad and OK at the same time.

ما می‌توانیم هم‌زمان غمگین و خوب باشیم.

I'm going to say that again,

باز می‌خواهم آن را تکرار کنم،

because in our society, we're taught the opposite,

چون در جامعه ما خلاف آن را آموخته‌ایم،

and so it's counterintuitive.

و بنابراین خلاف عقل سلیم است.

People can be sad and OK at the same time.

آدمها می‌توانند هم‌زمان غمگین و خوب باشند.

So some of these things may apply to you personally, some may not.

بنابراین برخی از این چیزها شاید شخصاً برای شما کاربرد داشته باشد و برای برخی خیر.

Take what's useful.

چیزهای مفید را بگیرید.

And remember, you don't have to connect.

و یادتان باشد، مجبور به وصل شدن نیستید.

If you want to,

اگر مایل باشید،

here are some suggestions that may help --

در اینجا پیشنهاهایی هست که شاید کمک کنند --

some "dos."

برخی از انجام دادنی‌ها.

Talk to us in your natural voice, right?

با ما با تن صدای عادی حرف بزنید، باشه؟

(Laughter)

(خنده)

You don't need to put on a sad voice because we're depressed --

لازم نیست صدایتان ناراحت باشد چون ما افسرده‌ایم --

you don't sneeze when you're talking to somebody with a cold.

وقتی شخصی سرما خورده با عطسه کردن با او هم صحبت نمی‌شویم.

(Laughter)

(خنده)

It's not rude to be upbeat.

سردماغ بودن حمل بر گستاخی نیست.

You can be you, OK?

شما می‌توانید خوتان باشید، باشه؟

If you make an offer to be there for us,

اگر دست دوستی به سوی ما دراز می‌کنید،

clearly state what you can and can't do.

آنچه از شما بر می‌آید و بر نمی‌آید را برای ما روشن کنید

I have told people, "Hey, call or text any time,

من به آدمها گفته‌ام، " هر وقت خواستی با من تماس بگیر یا پیغام بده،

but I might not be able to get back to you that same day."

اما شاید قادر نباشم همان روز با تو تماس بگیرم."

It's totally cool to not make an offer,

هیچ اشکالی ندارد که کاری از دست شما برنیاید،

or to make a narrow offer with really clear boundaries around it.

یا که با خیلی اما و اگر و محدودیت همراه باشد.

Give us a sense of control.

به ما حس در زمام بودن را می‌دهد.

Like, get our consent.

برای مثال، رضایت ما را جلب کنید.

I have a friend who, a while back,

دوستی دارم که چندی قبل،

when I was having a depressive episode,

وقتی دچار یکی از دوره‌های افسردگی بودم،

reached out and said, "Hey, I want to check in with you.

با من تماس گرفت و گفت، " ببین، من می‌خوام حواسم بهت باشه.

Can I call you every day?

می‌تونم هر روز بهت زنگ بزنم؟

Maybe text you every day and call later in the week?

شاید هر روز بهت پیغام بدم و بعد در طول هفته باهات تماس بگیرم؟

What works for you?"

کدومش برات بهتره؟"

By getting my permission, she earned my complete confidence

با اجازه گرفتن از من، اعتماد کامل من را جلب کرد

and remains one of my best friends today.

و امروز یکی از بهترین دوستانم است.

And my last suggestion is:

و پیشنهاد آخرم این است:

interact about not depression,

نه درباره افسردگی بلکه مسائل عادی

aka, normal stuff.

تعامل داشته باشید.

I have a friend who, when people were worried about him,

دوستی دارم که وقتی بقیه نگرانش می‌شدند،

they would call and ask if he wanted to go shopping

زنگ می‌زدند و می‌پرسیدند می‌خواهد به خرید برود،

or help them clean out their garage.

یا به آنها در تمیز کردن گاراژشان کمک کند.

Your depressed friends could be a good source of free labor --

دوستان افسرده شما می‌توانند منبع خوبی از کار مجانی باشند.

(Laughter)

(خنده)

What I'm really getting at is,

چیزی که قصد دارم به آن برسم،

invite them to contribute to your life in some way,

این است که از آنها دعوت کنید به نحوی در زندگی شما مشارکت کنند،

even if it's as small as asking you to go see a movie

حتی اگر به کوچکی تماشای یک فیلم باشد

that you wanted to see in the theater.

که قصد دیدن آن در سینما را داشتید،

So that's a lot of dos and don'ts and maybes,

بنابراین پر از کلی بکن، نکن و شایدها است،

and it's not by any means a definitive list.

و به هیچ وجه یک فهرست قطعی نیست.

The thing to remember is that they're all grounded

فقط به خاطر داشته باشید که آنها همه

in one guiding principle.

در یک اصل هدایتگر خلاصه شده‌اند.

It's what allowed the woman in the Jeep Wrangler

همان چیزی که به آن زن سوار بر جیپ رانگلر اجازه داد

to start me on the path to recovery without even trying.

بدون هیچ تلاشی من را در مسیر بهبودی قرار بدهد.

She talked to me like I belonged

جوری با من حرف زد که در آن لحظه

and contributed exactly as I was at that moment.

دقیقاً حس تعلق و مشارکت در زندگی او را پیدا کردم.

If you talk to a depressed person as if their life is just as valuable,

اگر با شخص افسرده حرف می‌زنید، که گویی زندگی او به اندازه مال شما ارزشمند،

intense and beautiful as yours,

زیبا و پرشور است،

then there's no need to build a bridge between you,

دیگر لازم نیست پلی بین شما ساخته شود،

because you've closed the chasm.

چون آن مغاک را بسته‌اید.

Focus on that instead of your words,

روی آن تمرکز کنید جای کلماتتان،

and it may be the most uplifting conversation of their life.

و شاید سرشوق آورترین گفتگوی زندگی‌شان شود.

What could that do for somebody you care about?

برای کسی که برای شما مهم است چه کار می‌تواند بکند؟

What could it do for you?

چه کار می‌تواند برای شما انجام دهد؟

Thank you.

متشکرم.

(Applause)

(تشویق)