Pavan Sukhdev: Put a value on nature!

پاوان سوکده: برای طبیعت ارزش قائل باشید.

Translator: Farnaz Saghafi Reviewer: soheila Jafari

I'm here to talk to you

من اینجام تا دربارۀ منفعت ناپیدا طبیعت با شما سخن بگم.

about the economic invisibility of nature.

من اینجام تا دربارۀ منفعت ناپیدا طبیعت با شما سخن بگم.

The bad news

خبر بد اینه که

is that mother nature's back office isn't working yet,

طبیعت به بررسی شرایط حاضرش هنوز نپرداخته و وضعیت آن روشن نیست.

so those invoices don't get issued.

طبیعت به بررسی شرایط حاضرش هنوز نپرداخته و وضعیت آن روشن نیست.

But we need to do something about this problem.

ولی لازمه کاری برای این مشکل بکنیم.

I began my life as a markets professional

من زندگی ام را بعنوان یک بازاریاب حرفه ای آغاز کردم

and continued to take an interest,

و علاقه ام به آن ادامه داشت

but most of my recent effort

اما اکثر تلاش های اخیر من این بود که

has been looking at the value

به ارزش چیزهایی که از طبیعت به انسان می رسد

of what comes to human beings from nature,

به ارزش چیزهایی که از طبیعت به انسان می رسد

and which doesn't get priced by the markets.

و بازار برایش قیمتی نمی گذارد، توجه کنم.

A project called TEEB was started in 2007,

پروژۀ اقتصاد اکوسیستم و تنوع زیستی TEEB در سال 2007 شروع شد

and it was launched by a group of environment ministers

و توسط گروهی از وزرای محیط زیست G8+5 کار خود را آغاز کرد.

of the G8+5.

و توسط گروهی از وزرای محیط زیست G8+5 کار خود را آغاز کرد.

And their basic inspiration

وبازنگری جدی " لرد استرن" ، الهام بخش آنها بود.

was a stern review of Lord Stern.

وبازنگری جدی " لرد استرن"، الهام بخش آنها بود.

They asked themselves a question:

آنها این سؤال را از خودشان کردند:

If economics could make such a convincing case

اگر اقتصاد می تواند در اقدامی سریع در مورد تغییر آب و هوا اینطور قانع کننده باشه،

for early action on climate change,

اگر اقتصاد می تواند در اقدامی سریع در مورد تغییر آب و هوا اینطور قانع کننده باشه،

well why can't the same be done for conservation?

خوب چرا نمی تونه برای حفظ محیط زیست اینطور باشه؟

Why can't an equivalent case be made

چرا نمی شه کاری مشابه برای طبیعت انجام داد؟

for nature?

چرا نمی شه کاری مشابه برای طبیعت انجام داد؟

And the answer is: Yeah, it can.

و پاسخ اینه: آره، می تونه.

But it's not that straightforward.

اما به این راحتی ها نیست.

Biodiversity, the living fabric of this planet, is not a gas.

تنوع زیستی ، باف زیستی کره زمین بصورت یک گاز نیست.

It exists in many layers,

بصورت لایه های فراوانی است،

ecosystems, species and genes across many scales --

اکوسیستم، گونه ها و ژنها در مقیاسهای متعدد -- بین المللی، ملی، محلی، منطقه ای --

international, national, local, community --

بین المللی، ملی، محلی، منطقه ای --

and doing for nature

و انجام آنچه که

what Lord Stern and his team did for nature is not that easy.

"لرد استرن" و گروهش برای طبیعت انجام دادند، اینقدرها هم آسان نیست.

And yet, we began.

و با این وجود، ما آغاز بکار کردیم.

We began the project with an interim report,

ما پروژه را با یک گزارش موقت آغاز کردیم،

which quickly pulled together

ولی بسرعت کلی اطلاعات

a lot of information that had been collected on the subject

که توسط بسیاری از محققان جمع آوری شده بود، گرد هم آمدند.

by many, many researchers.

که توسط بسیاری از محققان جمع آوری شده بود، گرد هم آمدند.

And amongst our compiled results

و کشف شگفت انگیزی در میان نتایج جمع آوری شدۀ ما بود،

was the startling revelation

و کشف شگفت انگیزی در میان نتایج جمع آوری شدۀ ما بود،

that, in fact, we were losing natural capital --

اینکه در حقیقت، ما داشتیم منابع طبیعی را از دست می دادیم--

the benefits that flow from nature to us.

منافعی که از طبیعت به سمت ما در جریانند.

We were losing it at an extraordinary rate --

ما آنرا به میزان قابل توجهی از دست می دادیم--

in fact, of the order of two to four trillion dollars-worth

در حقیقت ارزشی در حدود دو تا چهار تریلیون دلار

of natural capital.

از منابع طبیعی.

This came out in 2008,

این برآورد سال 2008 بود،

which was, of course, around the time that the banking crisis had shown

که البته حدود زمانی بود که بحرانهای بانکی نشانگر این بودند

that we had lost financial capital

که ما سرمایۀ مالی در حدود 5/2 تریلیون دلار را از دست دادیم.

of the order of two and a half trillion dollars.

که ما سرمایۀ مالی در حدود 5/2 تریلیون دلار را از دست دادیم.

So this was comparable in size to that kind of loss.

بدین ترتیب این از لحاظ مقیاس، قابل مقایسه با آن نوع فقدان بود.

We then have gone on since

از آنموقع ما برای جوامع بین المللی،

to present for [the] international community,

از آنموقع ما برای جوامع بین المللی،

for governments,

دولتها،

for local governments and for business

دولت محلی، برای شرکتها،

and for people, for you and me,

برای مردم، برای من و شما،

a whole slew of reports, which were presented at the U.N. last year,

یه عالمه گزارش ارائه دادیم، که سال گذشته در سازمان ملل مطرح شد،

which address the economic invisibility of nature

که درآن به منافع ناپیدا طبیعت اشاره شده و شیوه های حل آن شرح داده شده است.

and describe what can be done to solve it.

که درآن به منافع ناپیدا طبیعت اشاره شده و شیوه های حل آن شرح داده شده است.

What is this about?

این چیه؟

A picture that you're familiar with --

عکسی که برایتان آشناست--

the Amazon rainforests.

جنگلهای بارانی آمازون.

It's a massive store of carbon, it's an amazing store of biodiversity,

اون یه انبار عظیمی از کربنه، یه انبار فوق العاده ای از انواع حیات،

but what people don't really know

اما آنچه مردم واقعا" نمی دانند،

is this also is a rain factory.

اینه که اون یک کارخانۀ باران نیز هست.

Because the northeastern trade winds,

به دلیل بادهای مناطق استوایی

as they go over the Amazonas,

که بر فراز آمازون در حرکتند،

effectively gather the water vapor.

بخار آب را بطور مؤثری جمع می کنند.

Something like 20 billion tons per day of water vapor

برخی مواقع، روزانه حدود 20 میلیون تُن بخار آب

is sucked up by the northeastern trade winds,

جذب بادهای مناطق استوایی می شود.

and eventually precipitates in the form of rain

و در نهایت بصورت باران در سراسر حوزه باران خیز لا پلاتا La Plata Basin می بارد.

across the La Plata Basin.

و در نهایت بصورت باران در سراسر حوزه باران خیز لا پلاتا La Plata Basin می بارد.

This rainfall cycle, this rainfall factory,

این چرخۀ بارندگی، این کارخانۀ باران،

effectively feeds an agricultural economy

اقتصاد کشاورزی آمریکای لاتین

of the order of 240 billion dollars-worth

به ارزش حدود 240 میلیارد دلار را سیراب می کند.

in Latin America.

به ارزش حدود 240 میلیارد دلار را سیراب می کند.

But the question arises: Okay, so how much

اما این سؤال پیش می آید:

do Uruguay, Paraguay, Argentina

خُب، اوروگوئه، پاراگوئه، آرژانتین،

and indeed the state of Mato Grosso in Brazil

و در حقیقت ایالت ماتو گراسو در برزیل،

pay for that vital input to that economy

چقدر بابت این سهم مهم از این اقتصاد،

to the state of Amazonas, which produces that rainfall?

به مناطق جنگلی آمازن که مسبب بارش باران است میدهند؟

And the answer is zilch,

و جواب صفر، دقیقا" هیچه.

exactly zero.

و جواب صفر، دقیقا" هیچه.

That's the economic invisibility of nature.

این منافع ناپیدای طبیعت است.

That can't keep going on,

این نمی تونه ادامه پیدا کنه،

because economic incentives and disincentives are very powerful.

چون مشوقهای و بازدارنده های اقتصادی بسیار قدرتمند هستند.

Economics has become the currency of policy.

اقتصاد ، پول و یا عامل گردش سیاست شده است.

And unless we address

و تا زمانیکه ما به ناپیدا بودن منافع اقتصادی نپردازیم

this invisibility,

و تا زمانیکه ما به ناپیدا بودن منافع اقتصادی نپردازیم

we are going to get the results that we are seeing,

همین نتیجه ای که شاهد آنیم، می بینیم،

which is a gradual degradation and loss

که آن زوال تدریجی و فقدان سرمایۀ باارزش طبیعی است.

of this valuable natural asset.

که آن زوال تدریجی و فقدان سرمایۀ باارزش طبیعی است.

It's not just about the Amazonas, or indeed about rainforests.

این تنها در مورد آمازونیها، یا در واقع جنگلهای موسمی نیست.

No matter what level you look at,

مهم نیست به چه سطحی نگاه می کنید،

whether it's at the ecosystem level or at the species level or at the genetic level,

سطح اکوسیستم، سطح گونه ها، یا سطح ژنتیک،

we see the same problem again and again.

ما همان مشکل را مجدد می بینیم.

So rainfall cycle and water regulation by rainforests

خُب چرخۀ بارش باران و تعدیل آب توسط جنگلهای موسمی

at an ecosystem level.

در سطح اکوسیستم است.

At the species level,

در سطح گونه ها

it's been estimated that insect-based pollination,

برآورد شده است که گرده افشانی بوسیلۀ حشرات،

bees pollinating fruit and so on,

مثل زنبورهایی که گردۀ میوه ها را پخش می کنند،

is something like 190 billion dollars-worth.

ارزشی حدود 190 میلیارد دلار دارد.

That's something like eight percent

این در حدود هشت درصد کل تولید کشاورزی در دنیاست.

of the total agricultural output globally.

این در حدود هشت درصد کل تولید کشاورزی در دنیاست.

It completely passes below the radar screen.

کاملا" زیر صفحۀ نمودار است.

But when did a bee actually ever give you an invoice?

اما کی تا بحال یه زنبور به شما صورتحساب داده؟

Or for that matter, if you look at the genetic level,

یا اگه از اون جهت به سطح ژنتیکی نگاه کنید،

60 percent of medicines were prospected,

60 درصد از داروها ابتدا بشکل مولکول

were found first as molecules in a rainforest or a reef.

در یه جنگل موسمی یا یه صخرۀ آبی کشف و پیدا شدند.

Once again, most of that doesn't get paid.

تکرار می کنم، پولی بابت بیشتر آنها پرداخت نمی شه.

And that brings me to another aspect of this,

و منو به جهت دیگری از این قضیه می بره،

which is, to whom should this get paid?

این که، این پول به چه کسی باید پرداخت بشه؟

That genetic material

اون مادۀ ژنتیکی است

probably belonged, if it could belong to anyone,

اگه قراره مال کسی باشه،

to a local community of poor people

احتمالا" متعلق به یه گروه از افراد مستحقه،

who parted with the knowledge that helped the researchers to find the molecule,

کسانیکه در دانشی سهیم بودند که به محققان در یافتن مولکول

which then became the medicine.

و به تناوب دارو کمک کردند.

They were the ones that didn't get paid.

اونا کسانی بودند که پولی دریافت نکردند.

And if you look at the species level,

و اگر شما به سطح گونه ها نگاه کنید،

you saw about fish.

دربارۀ ماهیها می بینید.

Today, the depletion of ocean fisheries is so significant

امروزه ماهیگیری در اقیانوس، کاهش چشمگیری داشته،

that effectively it is effecting the ability of the poor,

که این امربر قابلیت پیشه وران

the artisanal fisher folk

کسانیکه برای گذران زندگی

and those who fish for their own livelihoods,

و سیر کردن شکم خانواده شان ماهیگیری می کنند،

to feed their families.

تأثیر بسزایی داشته.

Something like a billion people depend on fish,

بعضی وقتها زندگی حدود یک میلیارد انسان

the quantity of fish in the oceans.

بسته به تعداد ماهیهای اقیانوس است.

A billion people depend on fish

منبع اصلی پروتئین حیوانی

for their main source for animal protein.

یک میلیارد انسان وابسته به ماهیست.

And at this rate at which we are losing fish,

و در این برهه زمان که در حال از دست دادن ماهیها هستیم ،

it is a human problem of enormous dimensions,

مشکل انسان، بُعد عظیمی پیدا می کند،

a health problem

یک مشکل سلامتی که تا بحال با آن روبرو نشده ایم.

of a kind we haven't seen before.

یک مشکل سلامتی که تا بحال با آن روبرو نشده ایم.

And finally, at the ecosystem level,

و درنهایت، در سطح اکوسیستم،

whether it's flood prevention or drought control provided by the forests,

چه جلوگیری از سیل باشه و چه کنترل خشکسالی از طریق جنگلها،

or whether it is the ability of poor farmers

یا چه توانایی کشاورزان فقیر

to go out and gather leaf litter

در بیرون رفتن و جمع کردن برگهای ریخته پاشیده

for their cattle and goats,

برای گاوها و بزهایشان باشه،

or whether it's the ability of their wives

یا چه توانایی زنهایشان در اینکه بیرون رفته

to go and collect fuel wood from the forest,

و هیزم از جنگل برای سوخت جمع کنند،

it is actually the poor

در حقیقت این مردم فقیرند

who depend most on these ecosystem services.

که به این الطاف اکوسیستمی وابسته اند.

We did estimates in our study

ما در مطالعاتمان برآورد کردیم

that for countries like Brazil, India and Indonesia,

که در کشورهایی مثل برزیل، هند، و اندونزی،

even though ecosystem services --

منافع اکوسیستمی، که بطور مجانی از طبیعت به انسان می رسند،

these benefits that flow from nature to humanity for free --

منافع اکوسیستمی، که بطور مجانی از طبیعت به انسان می رسند،

they're not very big in percentage terms of GDP --

هرچند از لحاظ درصد تولید ناخالص ملی (GDP )، خیلی زیاد نیست،

two, four, eight, 10, 15 percent --

دو، چهار، هشت، ده و پانزده درصد است،

but in these countries, if we measure how much they're worth to the poor,

ولی از لحاظ ارزشی که در این کشورهای فقیر دارند،

the answers are more like

پاسخ به حدود 45، 75، و 90 درصد می رسد.

45 percent, 75 percent, 90 percent.

پاسخ به حدود 45، 75، و 90 درصد می رسد.

That's the difference.

تفاوت در اینجاست.

Because these are important benefits for the poor.

زیرا اینها برای فقرا مزایایی دارند

And you can't really have a proper model for development

و شما واقعا" نمی توانید الگوی مناسبی برای پیشرفت داشته باشید

if at the same time you're destroying or allowing

، اگر همزمان منابع تان را نابود کنید و همچنین اجازه دهید منابعی که مبنای رشد و پیشرفتتان است

the degradation of the very asset, the most important asset,

، اگر همزمان منابع تان را نابود کنید و همچنین اجازه دهید منابعی که مبنای رشد و پیشرفتتان است

which is your development asset,

، اگر همزمان منابع تان را نابود کنید و همچنین اجازه دهید منابعی که مبنای رشد و پیشرفتتان است

that is ecological infrastructure.

و زیرساختهای اکوسیستم نیز میباشد ، کاهش یابد.

How bad can things get?

در این صورت اوضاع چقدر میتواند وخیم شود؟

Well here a picture of something called the mean species abundance.

خُب در اینجا عکسی است بنام میانگین وفور گونه ها.

It's basically a measure

اون در واقع یه واحد اندازه گیری است

of how many tigers, toads, ticks or whatever on average

از تعداد ببرها، قورباغه ها، کنه ها یا هر تودۀ زیستی

of biomass of various species are around.

از گونه های مختلفی که در اطراف وجود دارند.

The green represents the percentage.

رنگ سبز نشانگر درصد است.

If you start green, it's like 80 to 100 percent.

اگر از سبز شروع کنید، حدود 70 تا 80 درصد است.

If it's yellow, it's 40 to 60 percent.

اگه زرد باشه، 40 تا 60 درصده.

And these are percentages versus the original state, so to speak,

و اینها درصدهایی است در مقایسه با نوع اولیه،

the pre-industrial era, 1750.

به بیانی، دورۀ پیش از صنعت، سال 1970.

Now I'm going to show you

حال به شما نشون می دم

how business as usual will affect this.

که چطور مثل همیشه تجارت آنرا تحت شعاع قرار می ده.

And just watch the change in colors

فقط به تغییر رنگها در

in India, China, Europe,

هند، چین، اروپا،

sub-Saharan Africa

جنوب ساهارا در آفریقا نگاه کنید،

as we move on and consume global biomass

همینطور که پیش می ریم و تودۀ زیستی جهانی را مصرف می کنیم

at a rate which is actually not going to be able to sustain us.

تا حدی که در حقیقت توان تحمل ما را نخواهد داشت.

See that again.

دوباره اونو ببینید.

The only places that remain green -- and that's not good news --

تنها مناطقی که سبز می مانند -- که خبر خوشایندی نیست--

is, in fact, places like the Gobi Desert,

در حقیقت مناطقی مثل صحرای گوبی ، تندرا ، و ساهارا هستند.

like the tundra and like the Sahara.

در حقیقت مناطقی مثل صحرای گوبی ، تندرا ، و صحرا ساهرا هستند.

But that doesn't help because there were very few species

اما آن کمکی نمی کنه چون در ابتدای امر، گونه ها و مقدار تودۀ زیستی بسیار کمی در آنجا وجود داشته.

and volume of biomass there in the first place.

اما آن کمکی نمی کنه چون در ابتدای امر، گونه ها و مقدار تودۀ زیستی بسیار کمی در آنجا وجود داشته.

This is the challenge.

این چالش است.

The reason this is happening

دلیل این اتفاق که مغز من را به جوش می آره، یک مشکل اساسیست

boils down, in my mind, to one basic problem,

دلیل این اتفاق که مغز من را به جوش می آره، یک مشکل اساسیست

which is our inability to perceive the difference

و اون ناتوانی ما در تشخیص تفاوت بین منافع عام با منافع شخصی است.

between public benefits

و اون ناتوانی ما در تشخیص تفاوت بین منافع عام با منافع شخصی است.

and private profits.

و اون ناتوانی ما در تشخیص تفاوت بین منافع عام با منافع شخصی است.

We tend to constantly ignore public wealth

ما تمایل داریم که مدام ثروت عمومی را نادیده بگیریم،

simply because it is in the common wealth,

خیلی ساده است، چونکه اون مصلحت عمومی و اموال مشترکه

it's common goods.

خیلی ساده است، چونکه اون مصلحت عمومی و اموال مشترکه

And here's an example from Thailand

در اینجا مثالی از کشور تایلند است،

where we found that, because the value of a mangrove is not that much --

جائیکه فهمیدم درخت حرا ارزش زیادی نداره

it's about $600 over the life of nine years that this has been measured --

حدود ۶۰۰ دلار درآمد سالیانه برای یک دوره ۹ ساله که در آن درآمد اندازگیری شده

compared to its value as a shrimp farm,

در مقایسه با ارزش مزرعۀ میگو،

which is more like $9,600,

که بالغ بر حدود 9600 دلاردر سال است،

there has been a gradual trend to deplete the mangroves

در یک روند تدریجی، درختان حرا کاهش یافته

and convert them to shrimp farms.

و مزرعۀ میگو جایگزین آن شده است.

But of course, if you look at exactly what those profits are,

اما البته اگه دقیق به آن منافع نگاه کنید،

almost 8,000 of those dollars

تقریبا" 8000 از آن دلارها ،

are, in fact, subsidies.

در واقع سوبسید هستند.

So you compare the two sides of the coin

بنابراین شما دو روی سکه را باهم مقایسه می کنید

and you find that it's more like 1,200 to 600.

و می بینید که درآمد حدود 1200 تا 1600 است.

That's not that hard.

محاسبه آن خیلی مشکل نیست.

But on the other hand, if you start measuring,

اما از طرف دیگه اگه اندازه گیری را شروع کنید،

how much would it actually cost

واقعا" چقدر هزینۀ بازیابی زمین کشاورزی میگو و راه اندازی مجدد آن است؟

to restore the land of the shrimp farm

واقعا" چقدر هزینۀ بازیابی زمین کشاورزی میگو و راه اندازی مجدد آن است؟

back to productive use?

واقعا" چقدر هزینۀ بازیابی زمین کشاورزی میگو و راه اندازی مجدد آن است؟

Once salt deposition and chemical deposition

تا زمانیکه رسوبات نمکی و شیمیایی برقرارند،

has had its effects,

هزینه ای بالغ بر 12000 دلار در بر دارد.

that answer is more like $12,000 of cost.

هزینه ای بالغ بر 12000 دلار در بر دارد.

And if you see the benefits of the mangrove

اگر به مزایای درخت حرا نگاهی کنید

in terms of the storm protection and cyclone protection that you get

محافظی برای شما در برابر طوفان و گردباد است

and in terms of the fisheries, the fish nurseries,

و در صنعت ماهیگیری ، و پرورش ماهی که غذای فقرا را تولید می کند،

that provide fish for the poor,

و در صنعت ماهیگیری ، و پرورش ماهی که غذای فقرا را تولید می کند،

that answer is more like $11,000.

پاسخ حدود 11000 دلار درآمد می باشد.

So now look at the different lens.

خُب حالا با دید دیگری به قضیه نگاه کنید.

If you look at the lens of public wealth

اگر از دید ثروت عمومی نگاه کنید،

as against the lens of private profits,

برعکس دید منافع شخصی،

you get a completely different answer,

پاسخی کاملا" متفاوت دریافت می کنید،

which is clearly conservation makes more sense,

و بطور وضوح اینه که حفاظت از درخت حرا معنی بیشتری نسبت به نابودی دارد.

and not destruction.

و بطور وضوح اینه که حفاظت معنی بیشتری نسبت به نابودی دارد.

So is this just a story from South Thailand?

آیا این فقط یه داستان از تایلند جنوبی بود؟

Sorry, this is a global story.

متاسفم، این یه داستان جهانی بود.

And here's what the same calculation looks like,

و اینجاست که همان محاسبه اینطور به نظر می رسه،

which was done recently -- well I say recently, over the last 10 years --

که اخیرا" -- خُب وقتی می گم اخیرا" منظورم در طول 10 سال گذشته

by a group called TRUCOST.

توسط گروهی بنام تورکاستTRUCOST انجام شده است.

And they calculated for the top 3,000 corporations,

و آنها این محاسبه را برای 30 شرکت برتر انجام دادند،

what are the externalities?

اثرات جانبی چیست؟

In other words, what are the costs of doing business as usual?

به عبارت دیگه، هزینه داد و ستد متداول چیست؟

This is not illegal stuff, this is basically business as usual,

این یه چیز غیر قانونی نیست، در واقع تجارت متداول است،

which causes climate-changing emissions, which have an economic cost.

که باعث بروز تغییرات آب و هوایی که هزینۀ اقتصادی در بر دارد می شود.

It causes pollutants being issued, which have an economic cost,

باعث ایجاد آلاینده ها که هزینۀ اقتصادی و درمانی و غیره در بردارند، می شود.

health cost and so on.

باعث ایجاد آلاینده ها که هزینۀ اقتصادی و درمانی و غیره در بردارند، می شود.

Use of freshwater.

استفاده از آب تازه.

If you drill water to make coke near a village farm,

اگر در نزدیکی یک روستا، با حفر زمین آب استخراج کرده تا کارخانه کوکاکولا ایجاد کنید

that's not illegal, but yes, it costs the community.

اینکار غیر قانونی نیست، اما بله، برای اون محله، هزینه دارد.

Can we stop this, and how?

آیا می توانیم جلوی اینکار را بگیریم و چگونه؟

I think the first point to make is that we need to recognize natural capital.

فکر کنم اولین نکته، لزوم شناخت سرمایۀ طبیعی است.

Basically the stuff of life is natural capital,

اساسا" چیزهای حیات، سرمایۀ ملی هستند،

and we need to recognize and build that into our systems.

و لازمه که ما آنها را تشخیص و در سیستم هایمان پیاده کنیم.

When we measure GDP

وقتی تولید ناخالص داخلی را تخمین می زنیم،

as a measure of economic performance at the national level,

تا با آن، میزان عملکرد اقتصادی را در سطح ملی تعیین کنیم،

we don't include our biggest asset at the country level.

بزرگترین سرمایۀ خود در سطح کشوری را بحساب نمی آوریم.

When we measure corporate performances,

وقتی عملکردهای گروهی را تخمین می زنیم،

we don't include our impacts on nature

تأثیرمان بر طبیعت و آنچه تجارتمان برای جامعه هزینه برمی دارد را بحساب نمی آوریم.

and what our business costs society.

تأثیرمان بر طبیعت و آنچه تجارتمان برای جامعه هزینه برمی دارد را بحساب نمی آوریم.

That has to stop.

باید جلوی اینکار گرفته شود.

In fact, this was what really inspired my interest in this phase.

در حقیقت این چیزی بود که واقعا" علاقۀ مرا در این راه برانگیخت.

I began a project way back called the Green Accounting Project.

من خیلی قبل از این ، پروژه ای بنام Green Accounting Project - پروژه محاسبات سبز را آغاز کردم.

That was in the early 2000s

اون در اوایل 2000 بود،

when India was going gung-ho about GDP growth

زمانیکه هند دربارۀ رشد تولید ناخالص داخلی ابهامزدایی می کرد

as the means forward --

همانطور که منابع به پیش می رفت--

looking at China with its stellar growths of eight, nine, 10 percent

با نگاهی به چین با رشد کلان هشت، نه، و ده درصدی اش،

and wondering, why can we do the same?

از خود می پرسیدم که چرا ما نمی توانیم چنین کاری بکنیم؟

And a few friends of mine and I

من و چند تا از دوستانم گفتیم این منطقی نیست

decided this doesn't make sense.

و بهمراه چند نفر از دوستانم تصمیم گرفتیم که این معنی ندارد.

This is going to create more cost to society and more losses.

این برای جامعه هزینۀ بیشتر و زیانهای بیشتری در بردارد.

So we decided to do a massive set of calculations

بنابراین تصمیم گرفتیم کلی محاسبات انجام بدیم

and started producing green accounts for India and its states.

و برای هند و ایالت هایش منافع سبز ایجاد کنیم.

That's how my interests began

اینجوری بود که من به اقتصاد اکوسیستم و تنوع زیستی TEEB علاقمند شدم

and went to the TEEB project.

اینطور بود که علایق من شروع و به پروژه TEEB رفت.

Calculating this at the national level is one thing, and it has begun.

محاسبۀ این در سطح بین المللی یک موضوعه که شروع شده است.

And the World Bank has acknowledged this

و بانک جهانی آنرا برسمیت شناخته

and they've started a project called WAVES --

و پروژه ای بنام ویوز WAVES - پروژه بیابان زدائی را آغاز کرده اند.

Wealth Accounting and Valuation of Ecosystem Services.

-- محاسبۀ ثروت و ارزش منافع اکوسیستم.

But calculating this at the next level,

اما محاسبۀ آن در سطح بعدی که همان سطح بخش تجارته، مهمه.

that means at the business sector level, is important.

اما محاسبۀ آن در سطح بعدی که همان سطح بخش تجارته، مهمه.

And actually we've done this with the TEEB project.

و در واقع ما اینرا در رابطه با پروژه TEEB انجام دادیم.

We've done this for a very difficult case,

ما اینکار را برای یک مورد بسیار دشوار

which was for deforestation in China.

که همان بیابان زدایی در چین بود، انجام دادیم.

This is important, because in China in 1997,

این مهمه، چون در سال 1997

the Yellow River actually went dry for nine months

رودخانۀ زرد در چین به مدت 9 ماه خشک شد

causing severe loss of agriculture output

و خسارت شدیدی به تولیدات کشاورزی

and pain and loss to society.

و لطمات و صدماتی به جامعه وارد کرد.

Just a year later the Yangtze flooded,

درست یکسال بعد، رودخانۀ یانگزی طغیان کرد

causing something like 5,500 deaths.

و حدود 5500 کشته بجا گذاشت.

So clearly there was a problem with deforestation.

بنابراین، بیابان زدایی یک معضل بود.

It was associated largely with the construction industry.

با صنعت ساخت و ساز ارتباط گسترده ای داشت.

And the Chinese government responded sensibly

و دولت چین با برخورد معقولانه ای، قطع درختان را ممنوع کرد.

and placed a ban on felling.

و دولت چین با برخورد معقولانه ای، قطع درختان را ممنوع کرد.

A retrospective on 40 years

نگاهی به 40 سال گذشته،

shows that if we had accounted for these costs --

نمایانگر اینه که اگر ما این هزینه ها را در نظر گرفته بودیم --

the cost of loss of topsoil,

هزینۀ خسارت به خاک زراعی،

the cost of loss of waterways,

خسارت به راههای آبی،

the lost productivity, the loss to local communities

بهره وری از دست رفته، خسارت به اجتماعات محلی

as a result of all these factors,

بخاطر همۀ این عوامل، بیابان زدایی و غیره --

desertification and so on --

بخاطر همۀ این عوامل، بیابان زدایی و غیره --

those costs are almost twice as much

اون هزینه ها تقریبا" دوبرابر قیمت الوار در بازار می باشد.

as the market price of timber.

اون هزینه ها تقریبا" دوبرابر قیمت الوار در بازار می باشد.

So in fact, the price of timber in the Beijing marketplace

بدین ترتیب در حقیقت، قیمت الوار در بازار چین می بایست سه برابر گذشته می بود.

ought to have been three-times what it was

بدین ترتیب در حقیقت، قیمت الوار در بازار چین می بایست سه برابر گذشته می بود.

had it reflected the true pain and the costs

این بازتاب درد واقعی و هزینۀ متحمل بر جامعۀ چین است.

to the society within China.

این بازتاب درد واقعی و هزینۀ متحمل بر جامعۀ چین است.

Of course, after the event one can be wise.

البته انسان پس از وقوع حادثه آگاه میشه.

The way to do this is to do it on a company basis,

شیوه انجام این از طریق همراهی گروهیست، و یک رهبر که گروه را به پیش ببرد.

to take leadership forward,

و رهبری گروه را به پیش برد،

and to do it for as many important sectors which have a cost,

و آنرا برای هر تعداد بخشهای مهم که هزینه در بر دارند، انجام داد،

and to disclose these answers.

و پاسخها را آشکار کرد.

Someone once asked me, "Who is better or worse,

یه روز یه نفر ازم پرسید:" در رابطۀ با تأثیر روی جنگلهای موسمی در اندونزی ، شرکت Unilever بهتره یا شرکت P&G ؟ "

is it Unilever or is it P&G

یه روز یه نفر ازم پرسید:" در رابطۀ با تأثیر روی جنگلهای موسمی در اندونزی ، شرکت Unilever بهتره یا شرکت P&G ؟ "

when it comes to their impact on rainforests in Indonesia?"

یه روز یه نفر ازم پرسید:" در رابطۀ با تأثیر روی جنگلهای موسمی در اندونزی ، شرکت Unilever بهتره یا شرکت P&G ؟ "

And I couldn't answer because neither of these companies,

من نتونستم پاسخی بدم، چون هر دوی این کمپانی ها، اگرچه خوب ومتخصص هستند،

good though they are and professional though they are,

من نتونستم پاسخی بدم، چون هر دوی این کمپانی ها، اگرچه خوب ومتخصص هستند،

do not calculate or disclose their externalities.

اما اثرات جانبی خود را محاسبه و برملا نمی کنند.

But if we look at companies like PUMA --

اما اگر ما نگاهی به شرکت PUMA ( پوما ) داشته باشیم،

Jochen Zeitz, their CEO and chairman,

"جوشن زیت" ، مدیر عامل و رئیس اون،

once challenged me at a function,

یه بار منو درمورد عملکردی به چالش کشید،

saying that he's going to implement my project before I finish it.

اون گفت که می خواد پروژه منو قبل از اتمام به مرحلۀ اجرا بزاره.

Well I think we kind of did it at the same time, but he's done it.

خُب فکر می کنم در همون زمان ما یه جورایی اون کارو کرده بودیم، ولی او آنرا انجام داد .

He's basically worked the cost to PUMA.

او در واقع به خرج "پوما" اون کارو کرد.

PUMA has 2.7 billion dollars of turnover,

"پوما" گردش کاری معادل 2.7 میلیارد دلار،

300 million dollars of profits,

300 میلیون دلار سود،

200 million dollars after tax,

200 میلیون دلار پس از کسر مالیات،

94 million dollars of externalities, cost to business.

94 میلیون دلار هزینه های جانبی تجارت دارد.

Now that's not a happy situation for them,

حال این موقعیت خوبی برای اونا نیست،

but they have the confidence and the courage

اما اونا با اعتماد و جرأتی که دارند،

to come forward and say, "Here's what we are measuring.

قدم به جلو گذاشته و می گن، " این چیزی است که ما محاسبه می کنیم.

We are measuring it because we know

ما اونو محاسبه می کنیم چون می دونیم

that you cannot manage what you do not measure."

شما چیزی را که اندازه گیری نکردید را نمیتوانید مدیریت کنید."

That's an example, I think, for us to look at

فکر می کنم این مثالی است برای ما که به آن نظر کرده و ازش آرامش بگیریم.

and for us to draw comfort from.

فکر می کنم این مثالی است برای ما که به آن نظر کرده و ازش آرامش بگیریم.

If more companies did this,

اگر شرکتهای بیشتری اینکارو می کردند،

and if more sectors engaged this as sectors,

و اگر بخشهای بیشتری اینرا بعنوان گروههایی ، می گنجاندند،

you could have analysts, business analysts,

می توانستید تحلیلگرانی ، تحلیلگران تجاری داشته باشید،

and you could have people like us and consumers and NGOs

می توانستید کسانی مثل ما و مصرف کنندگان و NGOs داشته باشید

actually look and compare the social performance of companies.

که در واقع عملکرد اجتماعی کمپانی ها را مشاهده و مقایسه می کنند.

Today we can't yet do that, but I think the path is laid out.

امروزه هنوز ما نمی تونیم اینکارو بکنیم، ولی فکر کنم طرح آن ریخته شده است.

This can be done.

این قابل اجراست.

And I'm delighted that the Institute of Chartered Accountants in the U.K.

و من خوشحالم که انجمن حسابداران قسم خورده در انگلستان،

has already set up a coalition to do this,

یک ائتلاف بین المللی را برای انجام اینکار برپا کردند.

an international coalition.

یک ائتلاف بین المللی را برای انجام اینکار برپا کردند.

The other favorite, if you like, solution for me

راه حل دیگر مورد علاقۀ من ، اگه دوست داشته باشید، ایجاد بازارهای کربن سبز است.

is the creation of green carbon markets.

راه حل دیگر مورد علاقۀ من ، اگه دوست داشته باشید، ایجاد بازارهای کربن سبز است.

And by the way, these are my favorites --

به هر حال، اینها چیزهای مورد علاقۀ من هستند--

externalities calculation and green carbon markets.

محاسبات عوارض جانبی و بازرهای کربن سبز.

TEEB has more than a dozen separate groups of solutions

TEEB بیش از دو جین راه حلهای مجزا دارد

including protected area evaluation

از جمله ارزیابی مناطق حفاظت شده

and payments for ecosystem services

و دستمزد منافع اکوسیستم

and eco-certification and you name it, but these are the favorites.

و رسمی کردن محیط زیست و هر چی بگید، اما اینا چیزای مورد علاقه اند.

What's green carbon?

کربن سبز چیست؟

Today what we have is basically a brown carbon marketplace.

چیزی که ما امروزه داریم در واقع بازار کربن قهوه ایست.

It's about energy emissions.

چیزی در رابطه با انتشار انرژی .

The European Union ETS is the main marketplace.

ETS اتحادیه اروپا، بازار اصلی آن است.

It's not doing too well. We've over-issued.

عملکرد خیلی خوبی نداره. بیش از حد تولید کردیم.

A bit like inflation: you over-issue currency,

یه کمی مثل تورم: با تولید بیش از حد پول ، چیزی مثل کاهش قیمت را مشاهده می کنید.

you get what you see, declining prices.

یه کمی مثل تورم: با تولید بیش از حد ارز، چیزی مثل کاهش قیمت را مشاهده می کنید.

But that's all about energy and industry.

اما این همه چیز درمورد انرژی و صنعته.

But what we're missing is also some other emissions

اما چیزی که ازش غافلیم ،

like black carbon, that is soot.

انتشار کربن سیاهه که دوده است.

What we're also missing is blue carbon,

چیز دیگه ای که بهش توجهی نداریم، کربن آبی است،

which, by the way, is the largest store of carbon --

که در ضمن بزرگترین ذخیرۀ کربنه،

more than 55 percent.

بیش از 55 درصد.

Thankfully, the flux, in other words, the flow of emissions

خدا را شکر، جریان و دگرگونی دائم انتشارات

from the ocean to the atmosphere and vice versa,

از اقیانوس به اتمسفر و بالعکس،

is more or less balanced.

کم وبیش متعادل است.

In fact, what's being absorbed

در حقیقت، آنچه جذب می شه،

is something like 25 percent of our emissions,

چیزی حدود 25 درصد از امواج صاتع شدۀ ماست،

which then leads to acidification

که به اسید سازی یا کاهش میزان آلکالین اقیانوس منجر می شه.

or lower alkalinity in oceans.

که به اسید سازی یا کاهش میزان آلکالین اقیانوس منجر می شه.

More of that in a minute.

بیشتر آن در یک دقیقه.

And finally, there's deforestation,

و در نهایت، جنگل زدایی

and there's emission of methane

و انتشار گاز متان از کشاورزی را داریم.

from agriculture.

و انتشار گاز متان از کشاورزی را داریم.

Green carbon,

کربن سبز،

which is the deforestation and agricultural emissions,

که از جنگل زدایی و کشاورزی انتشار می یابد،

and blue carbon

بهمراه کربن آبی،

together comprise 25 percent of our emissions.

25 درصد از امواج صاتع شدۀ ما را تشکیل می دهند.

We have the means already in our hands,

ما همین حالا، ابزار را در دست داریم،

through a structure, through a mechanism, called REDD Plus --

از طریق ساختار، از طریق مکانیسم، بنام Red Plus --

a scheme for the reduced emissions

طرحی برای کاهش اتصاعات ناشی از

from deforestation and forest degradation.

جنگل زدایی و فروسایی جنگل ها.

And already Norway has contributed a billion dollars each

و نروژ تا کنون یک میلیارد دلار به هر یک از

towards Indonesia and Brazil

کشورهای اندونزی و برزیل کمک کرده

to implement this Red Plus scheme.

تا این طرح کاهش انتشار آلاینده ناشی از جنگل زدایی و تخریب جنگلREED Plus را به مرحله اجرا بگذارند.

So we actually have some movement forward.

بنابراین ما هنوز چند حرکت در پیش رو داریم.

But the thing is to do a lot more of that.

اما مسئله انجام خیلی بیش از اینهاست.

Will this solve the problem? Will economics solve everything?

آیا این مشکل را حل خواهد کرد؟ آیا اقتصاد راه حل همه چیزه؟

Well I'm afraid not.

خُب متأسفانه نه.

There is an area that is the oceans, coral reefs.

یه منطقه ای از صخره های مرجانی اقیانوس وجود دارد.

As you can see,

همانطور که می بینید،

they cut across the entire globe

آنها از وسط کل کرۀ زمین رد شده

all the way from Micronesia

تمام مسیر از میکرونزیا،

across Indonesia, Malaysia, India, Madagascar

در طول اندونزی، مالزی، هند، ماداگاسکار،

and to the West of the Caribbean.

و به سمت غرب کارابین.

These red dots, these red areas,

این نقطه های قرمز، این مناطق قرمز،

basically provide the food and livelihood

در واقع غذا و مایحتاج زندگی بیش از نیم میلیارد انسان را فراهم می کنند.

for more than half a billion people.

در واقع غذا و مایحتاج زندگی بیش از نیم میلیارد انسان را فراهم می کنند.

So that's almost an eighth of society.

پس این حدود یک هشتم جامعه است.

And the sad thing is that, as these coral reefs are lost --

و مسئله غم انگیز اینه که همینطور که این صخره های مرجانی از بین می روند--

and scientists tell us

و طبق گفتۀ دانشمندان

that any level of carbon dioxide in the atmosphere above 350 parts per million

هر میزان بالاتر از 350 بخش در یک میلیون دی اکسید کربن در اتمسفر،

is too dangerous for the survival of these reefs --

برای بقای این صخره ها بسیار خطرناکه --

we are not only risking the extinction

ما نه تنها خطر انقراض کل گونه های مرجانی ،

of the entire coral species, the warm water corals,

مثل مرجانهای آبهای گرم، را داریم،

we're not only risking a fourth of all fish species which are in the oceans,

و نه تنها خطر نابودی یک چهارم کل گونه های ماهی های اقیانوس را داریم،

but we are risking the very lives and livelihoods

بلکه خطر نابودی زندگی و حیات بیش از 500 میلیون انسان که در کشورهای فقیر در حال توسعه زندگی می کنند را داریم

of more than 500 million people

بیش از 500 میلیون انسان که

who live in the developing world in poor countries.

در کشورهای فقیر در حال توسعه زندگی می کنند، را داریم.

So in selecting targets of 450 parts per million

بنابراین در انتخاب اهداف 450 منطقه در هر یک میلیون

and selecting two degrees at the climate negotiations,

و انتخاب دو درجه در مذاکرات آب و هوایی،

what we have done is we've made an ethical choice.

آنچه انجام دادیم این بود که یک انتخاب اخلاقی کردیم.

We've actually kind of made an ethical choice in society

ما در حقیقت یک انتخاب اخلاقی در جامعه انجام دادیم که

to not have coral reefs.

صخره های مرجانی نداشته باشیم.

Well what I will say to you in parting

خُب آنچه برای ختم کلام برایتان بازگو می کنم

is that we may have done that.

اینه که ما احتمالا" آنرا انجام دادیم.

Let's think about it and what it means,

بیایید در مورد آن ومعنی آن فکر کنیم،

but please, let's not do more of that.

اما لطفا"، بیایید بیش از آن انجام ندهیم.

Because mother nature only has that much

چون طبیعت فقط به همین میزان زیرساخهتای اکوسیستمی و سرمایه طبیعی دارد

in ecological infrastructure and that much natural capital.

چون طبیعت فقط به همین میزان زیرساخهتای اکوسیستمی و سرمایه طبیعی دارد

I don't think we can afford too much of such ethical choices.

فکر نمی کنم ما استطاعت انتخابهای چنین اخلاقی را داشته باشیم

Thank you.

متشکرم.

(Applause)

( تشویق حاضرین)