Cynthia Schneider: The surprising spread of "Idol" TV

سینتیا اشنایدر: گسترش تعجب برانگیز فرهنگ تلویزیونی "آیدل" ("Idol")

Translator: Lida Ayoubi Reviewer: Iraj Hosseini

I'd like to ask you,

من میخواهم از شما بپرسم،

what do these three people have in common?

این سه نفر چه وجه اشتراکی دارند؟

Well, you probably recognize the first person.

شما احتمالا نفر اول رو میشناسید.

I'm sure you're all avid "American Idol" watchers.

من مطمئنم شما همه از بینندگان مشتاق "آمریکن آیدل" هستید.

But you might not recognize Aydah Al Jahani,

شما ممکنه آیدا ال جهانی ("Aydah Al Jahani") رو نشناسید،

who is a contestant, indeed a finalist,

که یکی از شرکت کنندگان، در واقع فینالیست

in the Poet of the Millions competition,

مسابقه شعر میلیون ها است،

which is broadcast out of Abu Dhabi,

که از ابوظبی پخش میشه،

and seen throughout the Arab world.

و در سراسر کشورهای عربی تماشا میشه.

In this contest

در این مسابقه

people have to write and recite

افراد باید اشعار جدید رو بنویسند و از بر بخونند،

original poetry, in the Nabati form of poetry,

در قالب شعری نباتی،

which is the traditional Bedouin form.

که قالب سنتی بادیه نشینی است.

And Lima Sahar was a finalist

و لیما سحر ("Lima Sahar") فینالیست

in the Afghan Star singing competition.

مسابقه خوانندگی ستاره افغان بود.

Now, before I go any further,

حالا، قبل از اینکه من ادامه بدم،

yes, I know it all began with "Britain's Got Talent."

درسته، من میدونم که همه اینها با "بریتینز گات تلنت" ("Britain's Got Talent") شروع شد.

But my point in discussing this

اما منظور من در بررسی این موضوع

is to show you -- I hope I'll be able to show you

اینه که به شما نشون بدم -- امیدوارم که بتونم به شما نشون بدم

how these merit-based competitions,

که چطور این مسابقه های شایسته-سالارانه،

with equal access to everyone,

با دسترسی یکسان برای همه،

with the winner selected via voting by SMS,

و انتخاب برنده از طریق رای گیری با اس ام اس،

are changing tribal societies.

در حال تغییر جوامع قبیله ای هستند.

And I'm going to focus on Afghanistan

و من روی افغانستان تمرکز خواهم کرد

and the Arab world with the UAE,

و امارات متحده عربی برای دنیای عرب،

how they're changing tribal societies,

چطور آنها (مسابقات) در حال تغییر جوامع قبیله ای هستند،

not by introducing Western ideas,

نه به وسیله معرفی ایده های غربی،

but by being integrated into the language in those places.

بلکه به وسیله ادغام شدن با زبان در آن مکان ها.

It all begins with enjoyment.

همه این ها با خوشی شروع شد.

Video: We are late to watch "Afghan Star."

(ویدیو): ما برای تماشای ستاره افغان دیرمون شده.

We are going to watch "Afghan Star." We are late.

ما داریم میریم ستاره افغان رو تماشا کنیم. دیرمون شده.

We are running late.

داره دیرمون میشه.

We must go to watch "Afghan Star."

ما باید بریم ستاره افغان رو تماشا کنیم.

Cynthia Schneider: These programs are reaching incredibly deeply into society.

س اش: این برنامه ها دارند به شکل خارق العاده عمیقی به داخل جامعه نفوذ میکنند.

In Afghanistan, people go to extraordinary lengths

در افغانستان، مردم تلاش های شگفت آوری رو میکنند

to be able to watch this program.

تا بتونند این برنامه رو تماشا کنند.

And you don't necessarily have to have your own TV set.

و شما لزوما احتیاج ندارید که تلویزیون خودتون رو داشته باشید.

People watch it all over the country

مردم در سراسر کشور اونو تماشا میکنند

also in public places.

از جمله در مکان های عمومی.

But it goes beyond watching,

اما این موضوع فرای تماشا کردنه،

because also, part of this

چرا که، بخشی از این

is campaigning.

شامل فعالیت های انتخاباتی هم میشه.

People become so engaged

مردم چنان مشغول میشند

that they have volunteers, just like political volunteers anyway,

که داوطلبانی دارند، درست مثل داوطلبان در فعالیت های سیاسی،

who fan out over the countryside,

که در حومه شهرها به عنوان طرفدار پخش میشند،

campaigning for their candidate.

و برای کاندیداهاشون تبلیغ میکنند.

Contestants also put themselves forward.

مسابقه دهنده ها هم خودشون رو عرضه میکنند.

Now, of course there is a certain degree of ethnic allegiance, but not entirely.

حالا، البته، درجه ای خاص از وفاداری قومی هم وجود داره، اما نه به طور کامل.

Because each year the winner has come from a different tribal group.

چون هر سال برنده از یک گروه قومی متفاوتی بوده است.

This has opened up the door,

این برنامه درها را گشوده است،

particularly for women.

مخصوصا برای زنها.

And in the last season there were two women in the finalists.

و در آخرین دوره، دو زن در بین فینالیست ها بودند.

One of them, Lima Sahar, is a Pashtun from Kandahar,

یکی از آنها، لیما سحر، یک پشتو از قندهار است،

a very conservative part of the country.

یک بخش بسیار محافظه کار در کشور.

And here she relates, in the documentary film "Afghan Star,"

و اینجا، در فیلم مستند ستاره افغان، اون شرح میده،

how her friends urged her not to do this

که چطور دوستانش به او اصرار میکردند که این کار را نکند

and told her that she was leaving them for democracy.

و به او میگفتند که او دارد آنها را به خاطر دمکراسی ترک میکند.

But she also confides that

اما اون با اطمینان میگه که

she knows that members of the Taliban

اون میدونه که اعضای طالبان

are actually SMS-ing votes in for her.

دارند در حقیقت با اس ام اس برای اون رای میدن.

Aydah Al Jahnani also took risks

آیدا ال جهانی هم خطراتی رو پذیرفت،

and put herself out, to compete

و خودش رو نشون داد برای رقابت کردن

in the Poet of the Millions competition.

در مسابقه شعر میلیون ها.

I have to say, her husband backed her from the start.

باید بگم که، همسرش از ابتدا اونو پشتیبانی کرد.

But her tribe and family urged her not to compete

اما قبیله و خانواده اش به اون اصرار کردن که مسابقه نده

and were very much against it.

و خیلی مخالف بودند.

But, once she started to win,

اما، وقتی او شروع به بردن کرد،

then they got behind her again.

اونها دوباره ازش حمایت کردن.

It turns out that competition and winning is a universal human value.

معلوم میشه که رقابت و بردن از ارزش های انسانی جهانی هستن.

And she's out there.

و او آیداست اونجا.

Her poetry is about women,

شعر او در مورد زنان است،

and the life of women in society.

و زندگی زنان در جامعه.

So just by presenting herself

پس فقط با ارائه کردن خودش،

and being in competition with men --

و بودن در مسابقه همراه با مردان --

this shows the voting on the program --

این رای گیری برنامه رو نشون میده --

it sets a very important example for young women --

یک مثال خیلی مهم رو برای زن های جوان قرار میده --

these are young women in the audience of the program --

اینها زن های جوان در بین مخاطبین برنامه هستن --

in Abu Dhabi, but also people in the viewing audience.

در ابوظبی، و همچنین مردمی که در مخاطبین تماشاگر هستند.

Now you'd think that "American Idol"

حالا شما ممکنه فکر کنید که "آمریکن آیدل"

would introduce a measure of Americanization.

ممکنه یه روش آمریکایی کردن رو معرفی کنه.

But actually, just the opposite is happening.

اما در حقیقت، درست برعکسش در حال وقوعه.

By using this engaging popular format

با استفاده از این مدل محبوب تعامل

for traditional, local culture,

برای فرهنگ سنتی و بومی،

it actually, in the Gulf, is precipitating a revival

اون در حقیقت داره، در منطقه خلیج، سرعت می بخشه به احیای

of interest in Nabati poetry,

علاقه به شعر نباتی،

also in traditional dress and dance and music.

و همچنین به لباس و رقص و موسیقی سنتی.

And for Afghanistan,

و برای افغانستان

where the Taliban banned music for many years,

جایی که طالبان موسیقی رو برای سال های زیادی ممنوع کرده بود،

it is reintroducing their traditional music.

این امر داره موسیقی سنتی اون ها رو دوباره معرفی میکنه.

They don't sing pop songs,

آنها آهنگ های پاپ نمیخونن،

they sing Afghan music.

بلکه موسیقی افغان میخونن.

And they also have learned how to lose gracefully,

و اونها همچنین یاد گرفته اند که چطور با آرامش ببازند،

without avenging the winner.

بدون اینکه از برنده کینه ای به دل بگیرند.

(Laughter)

(خنده)

No small thing.

این چیز کوچکی نیست.

And the final, sort of, formulation

و نوعی نسخه نهایی

of this "American Idol" format,

از این مدل "آمریکن آیدل"،

which has just appeared in Afghanistan,

که به تازگی در افغانستان ظاهر شده،

is a new program called "The Candidate."

برنامه جدیدیه به نام "کاندیدا".

And in this program, people present

و در این برنامه مردم

policy platforms that are then voted on.

برنامه های کاری رو ارائه میدن که سپس به رای گذاشته میشن.

Many of them are too young to run for president,

خیلی از اونها هنوز برای انتخاب شدن به عنوان رئیس جمهور خیلی جوان هستند.

but by putting the issues out there,

اما با مطرح کردن موضوعات،

they are influencing the presidential race.

اونها روی رقابتهای انتخاباتی تاثیر میگذارن.

So for me, the substance of things unseen

پس برای من، ماهیت دیده نشده،

is how reality TV is driving reality.

اینه که چطور برنامه های واقعی-تلویزیونی داره واقعیت رو جهت میده.

Thank you.

متشکرم.

(Applause)

(تشویق)