This country isn't just carbon neutral — it's carbon negative | Tshering Tobgay

Translator: Mojtaba Rezaei Reviewer: soheila Jafari

In case you are wondering,

چنانچه کنجکاو هستید ،

no, I'm not wearing a dress,

نه، من لباس رسمی نپوشیده ام،

and no, I'm not saying what I'm wearing underneath.

و نه، نمی گویم که چه لباسی زیر (این جامه) پوشیده ام.

(Laughter)

(خنده حضار)

This is a gho.

این یک گو (gho) است.

This is my national dress.

این لباس ملی من است.

This is how all men dress in Bhutan.

این سبکی است که تمام مردان در بوتان لباس می‌پوشند.

That is how our women dress.

این سبکی است که زنهایمان لباس می‌پوشند.

Like our women,

مانند زنهایمان،

we men get to wear pretty bright colors,

ما مردان می‌توانیم رنگهای بسیار روشن بپوشیم،

but unlike our women,

اما برخلاف زنهایمان،

ما می‌توانیم پاهایمان را نشان می‌دهیم.

we get to show off our legs.

(Laughter)

(خنده حضار)

Our national dress is unique,

لباس ملی ما منحصر بفرد است،

but this is not the only thing that's unique about my country.

اما این تنها چیزی نیست که در مورد کشور من منحصر بفرد است،

Our promise to remain carbon neutral is also unique,

پیمان ما برای کربن خنثی ماندن هم منحصر بفرد می‌باشد؛

and this is what I'd like to speak about today,

و این چیزیست که امروز میل دارم در موردش صحبت کنم،

our promise to remain carbon neutral.

وعده ما برای کربن خنثی ماندن

But before I proceed, I should set you the context.

اما قبل از این کار، می بایست زمینه را برای شما مهیا کنم.

I should tell you our story.

باید داستانی را برای شما بگویم.

Bhutan is a small country in the Himalayas.

بوتان کشور کوچکی در (مجاورت کوه‌های) هیمالیا است.

ما "سرزمین شادکامی" نامیده شده ایم،

We've been called Shangri-La,

even the last Shangri-La.

حتی آخرین "سرزمین شادکامی".

اما بگذارید بدون مقدمه بگویم، ما "سرزمین شادکامی" نیستیم.

But let me tell you right off the bat, we are not Shangri-La.

My country is not one big monastery

کشور من یک صومعه بزرگ

populated with happy monks.

پر از راهبان بی غم نیست.

(Laughter)

(خنده حضار)

The reality is that there are barely 700,000 of us

واقعیت این است که ما فقط ۷۰۰٫۰۰۰ نفریم

sandwiched between two of the most populated countries on earth,

(که) بین دو تا از پر جمعیت ترین کشورهای جهان گیر کرده ایم،

China and India.

چین و هند.

The reality is that we are a small, underdeveloped country

واقعیت این است که ما یک کشور کوچک توسعه نیافته ایم

doing our best to survive.

که حداکثر کوشش خود را می کنیم تا از بین نرویم.

But we are doing OK. We are surviving.

اما وضعیت ما خوبه. ما دوام می آوریم.

در حقیقت، ما رشد می‌کنیم،

In fact, we are thriving,

و دلیل اینکه ما شکوفا می‌شویم این است که خداوند به ما

and the reason we are thriving is because we've been blessed

with extraordinary kings.

پادشاهانی فوق العاده عنایت فرموده.

Our enlightened monarchs have worked tirelessly

پادشاهان روشنفکر ما بصورتی خستگی ناپذیر کار کرده اند

to develop our country,

تا کشورمان را توسعه بدهند،

balancing economic growth carefully

رشد اقتصادی را بادقت به تعادل برسانند با

with social development, environmental sustainability

توسعه اجتماعی، پایداری زیست محیطی

and cultural preservation,

و صیانت فرهنگی،

all within the framework of good governance.

تماما در چارچوب حکومت خوب.

ما این را رویکرد همه جانبه به توسعه می‌نامیم

We call this holistic approach to development

"Gross National Happiness," or GNH.

"خوشبختی ناخالص ملی"، یا GNH

Back in the 1970s,

در دهۀ ۱۹۷۰،

our fourth king famously pronounced that for Bhutan,

چهارمین پادشاه ما اعلام کرد که برای بوتان

خوشبختی ناخالص ملی مهمتراز تولید ناخالص ملی است.

Gross National Happiness is more important than Gross National Product.

(Applause)

(تشویق حضار)

Ever since,

از آن هنگام،

all development in Bhutan is driven by GNH,

تمامی پیشرفت‌ها در بوتان در راستای GNH بوده است،

یک چشم انداز پیشگام که هدف آن بهبود شادی

a pioneering vision that aims to improve the happiness

and well-being of our people.

و رفاه مردم ما می‌باشد.

But that's easier said than done,

اما گفتنش از انجامش ساده تر است.

especially when you are one of the smallest economies in the world.

به ویژه هنگامی که شما در زمرۀ یکی از کوچکترین اقتصادها در جهان هستید.

Our entire GDP is less than two billion dollars.

کل تولید ناخالص داخلی ما کمتر از از دو میلیارد دلار است.

I know that some of you here are worth more --

می دانم که بعضی از شماها اینجا بیشتر می ارزید،

(Laughter)

individually

به تنهایی

than the entire economy of my country.

در مقایسه با کل اقتصاد کشور من.

So our economy is small,

بنابراین اقتصاد ما کوچک است،

but here is where it gets interesting.

اما اینجاست که جالب می‌شود:

آموزش و پرورش به طور کامل رایگان است.

Education is completely free.

تمامی شهروندان تضمین شده اند که آموزش مدرسه ای رایگان داشته باشند،

All citizens are guaranteed free school education,

and those that work hard are given free college education.

و آنهایی که سخت کارند آموزش دانشگاهی رایگان دریافت می‌کنند.

Healthcare is also completely free.

بهداشت و درمان نیز به طور کامل رایگان است.

Medical consultation, medical treatment, medicines:

مشاوره پزشکی، درمان پزشکی، داروها،

they are all provided by the state.

همه توسط دولت ارائه می‌شوند.

We manage this

ما موفق به انجام این کار می‌شویم

because we use our limited resources very carefully,

به این دلیل که از منابع محدود خود بسیار با دقت استفاده می‌کنیم،

and because we stay faithful to the core mission of GNH,

و چون به هدف اصلی GNH وفادار می‌مانیم،

which is development with values.

که عبارتست از توسعۀ همراه با ارزشها.

Our economy is small, and we must strengthen it.

اقتصاد ما کوچک است، و می بایست آنرا تقویت کنیم.

Economic growth is important,

رشد اقتصادی مهم است،

but that economic growth must not come from undermining our unique culture

اما آن رشد اقتصادی نباید از تضعیف فرهنگ منحصربفردمان،

or our pristine environment.

یا از محیط زیست بکر مان ناشی شود.

Today, our culture is flourishing.

امروزه فرهنگ ما شکوفا می‌شود.

ما همچنان معماری و هنرمان را گرامی می‌داریم،

We continue to celebrate our art and architecture,

food and festivals,

غذا و جشنواره ها،

monks and monasteries.

راهبان و صومعه ها،

And yes, we celebrate our national dress, too.

و بله، لباس ملی مان را هم گرامی می‌داریم .

This is why I can wear my gho with pride.

این است که من می توانم "گو"ی خود را با افتخار به تن کنم.

یک واقعیت سرگرم کننده:

Here's a fun fact:

you're looking at the world's biggest pocket.

شما به بزرگترین جیب جهان نگاه می کنید.

(Laughter)

(خنده حضار)

از اینجا شروع می‌شود،

It starts here,

goes around the back,

دور کمر می‌پیچد،

and comes out from inside here.

و از این تو بیرون می آید.

In this pocket

در این جیب

we store all manner of personal goods

همه جور کالای شخصی قرار می دهیم

from phones and wallets

ازتلفن و کیف پول

to iPads, office files and books.

تا آی پد، پوشه های اداری و کتاب.

(Laughter)

(خنده حضار)

(Applause)

(تشویق حضار)

But sometimes --

اما گاهی اوقات

sometimes even precious cargo.

گاهی اوقات حتی محموله‌ای با ارزش. (ابراز احساسات حضار)

خُب فرهنگ ما در حال شکوفایی است

So our culture is flourishing,

but so is our environment.

همین طور هم محیط زیست ما.

72 percent of my country is under forest cover.

۷۲ درصد کشور من تحت پوشش جنگلی است.

Our constitution demands that a minimum of 60 percent

قانون اساسی ما تصریح می کند که حداقل ۶۰ درصد

of Bhutan's total land shall remain under forest cover

از کل زمینهای بوتان باید تحت پوشش جنگلی باقی بمانند

for all time.

برای همیشه.

(Applause)

(تشویق حضار)

قانون اساسی ما،

Our constitution,

this constitution,

این قانون اساسی،

پوشش جنگلی را به ما تحمیل می‌کند.

imposes forest cover on us.

Incidentally, our king used this constitution

در ضمن، پادشاه ما این قانون اساسی را استفاده کرد

to impose democracy on us.

تا دموکراسی را به ما تحمیل کند.

You see, we the people didn't want democracy.

ببینید، ما مردم دموکراسی نمی‌خواستیم.

We didn't ask for it, we didn't demand it,

ما آنرا درخواست نکرده بودیم، آنرا مطالبه نکرده بودیم،

and we certainly didn't fight for it.

وقطعا تلاشی برای آن نکردیم.

Instead, our king imposed democracy on us

در عوض، پادشاه ما دموکراسی را به ما تحمیل کرد

با اصرار در درج آن در قانون اساسی.

by insisting that he include it in the constitution.

But he went further.

اما او فراتر رفت.

He included provisions in the constitution

او موادی را در قانون اساسی منظور کرد

that empower the people to impeach their kings,

که مردم را قادر به استیضاح پادشاه خود می‌کند،

و موادی را در قانون اساسی ما قرار داد که تمامی پادشاهان ما را ملزم به بازنشستگی

and included provisions in here that require all our kings to retire

at the age of 65.

در سن ۶۵ سالگی می کند.

(Applause)

(تشویق حضار)

Fact is, we already have a king in retirement:

در حقیقت، ما هم اکنون پادشاهی در دوران بازنشستگی داریم.

our previous king, the Great Fourth,

پادشاه قبلی ما، کبیر چهارم،

retired 10 years ago

۱۰ سال پیش بازنسشته شد

at the peak of his popularity.

در اوج محبوبیت اش.

He was all of 51 years at that time.

در آن زمان او فقط ۵۱ سال داشت.

خُب، همانطور که می گفتم

So as I was saying,

72 percent of our country is under forest cover,

۷۲ درصد از کشور ما تحت پوشش جنگلی است،

and all that forest is pristine.

و تمام آن جنگل‌ها بکر هستند.

That's why we are one of the few remaining

به همین دلیل ما یکی از معدود

global biodiversity hotspots in the world,

تنوع زیستی های جامع باقیمانده در جهان هستیم،

and that's why we are a carbon neutral country.

و به همین علت ما یک کشور کربن خنثی هستیم.

In a world that is threatened with climate change,

در جهانی که با تغییر آب و هوایی تهدید می شود،

we are a carbon neutral country.

ما یک کشور کربن خنثی هستیم.

Turns out, it's a big deal.

ظاهرا این خیلی مهم است.

Of the 200-odd countries in the world today,

از میان ۲۰۰ کشور گوناگون در جهان امروزه

it looks like we are the only one

به نظر می‌رسد فقط ما هستیم

that's carbon neutral.

که کربن خنثی هستیم.

Actually, that's not quite accurate.

در واقع، این کاملا دقیق نیست.

بوتان کربن خنثی نیست.

Bhutan is not carbon neutral.

Bhutan is carbon negative.

بوتان کربن منفی است.

Our entire country generates 2.2 million tons of carbon dioxide,

کل کشور ما ۲/۲ میلیون تن دی اکسید کربن تولید می کند،

but our forests, they sequester more than three times that amount,

اما جنگلهای ما، سه برابر این مقدار را تجزیه می کنند.

so we are a net carbon sink

در نتیجه، ما یک چاه‌های کربن خالص هستیم

for more than four million tons of carbon dioxide each year.

برای بیش از چهار میلیون تن دی اکسید کربن در هر سال.

اما این تمام داستان نیست.

But that's not all.

(Applause)

(تشویق حضار)

We export most of the renewable electricity

ما بیشتر برق تجدید پذیری که

we generate from our fast-flowing rivers.

از رودخانه‌های با جریان تند مان تولید می کنیم را صادر می‌نماییم.

So today, the clean energy that we export

پس امروزه، انرژی پاکی که ما صادر می‌کنیم

offsets about six million tons of carbon dioxide in our neighborhood.

از نشرحدود شش میلیون تن دی اکسید کربن در مجاورت ما جلوگیری می‌کند.

By 2020, we'll be exporting enough electricity

تا سال ۲۰۲۰، ما به اندازه کافی الکتریسیته صادر خواهیم کرد

to offset 17 million tons of carbon dioxide.

تا از نشر ۱۷ میلیون تن دی اکسید کربن جلوگیری شود.

And if we were to harness even half our hydropower potential,

و اگر ما فقط نیمی از پتانسیل برق آبی خود را مهار می‌کردیم،

and that's exactly what we are working at,

و این دقیقا همان چیزیست که روی آن کار می کنیم،

انرژی پاک و سبزی که صادر می‌کردیم

the clean, green energy that we export

would offset something like 50 million tons of carbon dioxide a year.

از نشر چیزی در حدود ۵۰ میلیون تن دی اکسید کربن در هر سال جلوگیری می کرد.

این بیشتر از تمام دی اکسید کربنی است که کل شهرنیویورک در یک سال تولید می کند.

That is more CO2 than what the entire city of New York generates in one year.

بنابراین داخل کشورمان، ما یک کاهنده کربن هستیم.

So inside our country, we are a net carbon sink.

Outside, we are offsetting carbon.

و در خارج، ما نشر کربن را کاهش می دهیم.

And this is important stuff.

و این مساله مهمی است.

You see, the world is getting warmer,

بینید، جهان در حال گرم شدن است،

and climate change is a reality.

و تغییر آب و هوایی یک واقعیت است.

Climate change is affecting my country.

تغییر آب و هوایی کشور من را تحت تاثیر قرار می دهد.

Our glaciers are melting,

یخچال های طبیعی ما در حال ذوب شدن هستند،

causing flash floods and landslides,

سیل ها و رانشهای زمینی را موجب می شوند،

which in turn are causing disaster and widespread destruction in our country.

که به نوبه خود باعث فاجعه و تخریب گسترده در کشور ما می شوند.

I was at that lake recently.

من اخیرا در این دریاچه بوده ام.

It's stunning.

خیره کننده است.

۱۰ سال پیش اینگونه بود،

That's how it looked 10 years ago,

and that's how it looked 20 years ago.

و ۲۰ سال پیش اینگونه بود.

Just 20 years ago, that lake didn't exist.

فقط ۲۰ سال پیش، این دریاچه وجود نداشت.

It was a solid glacier.

یک یخچال طبیعی جامد بود.

A few years ago, a similar lake

چند سال پیش ، یک دریاچه مشابه

breached its dams

آب بندهای خود را شکست

and wreaked havoc in the valleys below.

و ویرانی عظیمی در دره های پیشرو بوجود آورد.

That destruction was caused by one glacier lake.

آن تخزیب توسط (تنها) یک یخچال طبیعی بوجود آمده بود،

We have 2,700 of them to contend with.

ما ۲۷۰۰ تا از اینها داریم که باید با آنها دست و پنجه نرم کنیم.

The point is this:

نکته این است:

my country and my people have done nothing

کشور من و مردم من کاری نکرده اند

to contribute to global warming,

که در گرمایش جهانی مؤثر باشند،

but we are already bearing the brunt of its consequences.

اما همین حالا هم ما فشار عواقب آنرا تحمل می کنیم.

And for a small, poor country, one that is landlocked and mountainous,

و برای یک کشور کوچک و فقیر، که محصور در خشکی و کوهستانی است،

it is very difficult.

بسیار دشوار است.

But we are not going to sit on our hands doing nothing.

اما ما نمی خواهیم دست روی دست بگذاریم و کاری نکینم.

We will fight climate change.

ما با تغییرات آب و هوایی مبارزه می کنیم.

That's why we have promised to remain carbon neutral.

به همین علت ما عهد کرده ایم که کربن خنثی باقی بمانیم.

We first made this promise in 2009

اولین بار در سال ۲۰۰۹ این عهد را بستیم،

during COP 15 in Copenhagen,

در کنفرانس COP15 در کپنهاگ.

but nobody noticed.

اما کسی توجه نکرد.

Governments were so busy arguing with one another

دولت‌ها آنقدر مشغول بحث با یکدیگر

and blaming each other for causing climate change,

و سرزنش یکدیگر برای ایجاد تغییرات آب و هوایی بودند

that when a small country raised our hands and announced,

که وقتی یک کشور کوچک، دستش را بلند کرد و اعلام کرد:

"We promise to remain carbon neutral for all time,"

"ما قول می دهیم که برای همیشه کربن خنثی باقی بمانیم"

nobody heard us.

کسی ما را نشنید.

Nobody cared.

کسی اهمیت نداد.

Last December in Paris,

دسامبر گذشته در پاریس،

at COP 21, we reiterated our promise

در کنفرانس COP21، ما عهد خود را تکرار کردیم

to remain carbon neutral for all time to come.

تا کربن خنثی بمانیم برای همه زمانهای آینده.

This time, we were heard.

این دفعه، ما شنیده شدیم.

We were noticed, and everybody cared.

متوجه شدیم که همه اهمیت دادند.

چیزی که در پاریس متفاوت بود این بود که دولت‌ها دور هم جمع شدند

What was different in Paris was that governments came round together

to accept the realities of climate change,

تا واقعیتهای تغییر آب و هوایی را قبول کنند،

and were willing to come together and act together and work together.

و مایل به گرد هم آیی، عمل و کار با یکدیگر بودند.

تمام کشورها، از بسیار کوچک تا بسیار بزرگ،

All countries, from the very small to the very large,

committed to reduce the greenhouse gas emissions.

متعهد شدند که انتشار گازهای گلخانه ای را کاهش دهند.

The UN Framework Convention on Climate Change

کنوانسیون سازمان ملل در مورد تغییرات آب و هوایی بیان می کند که

says that if these so-called intended commitments are kept,

اگراین به اصطلاح تعهدات درنظر گرفته شده محترم شمرده شوند،

we'd be closer to containing global warming

ما ۲ درجه سانتیگراد به مهار گرمایش جهانی نزدیکتر خواهیم بود.

by two degrees Celsius.

By the way,

ضمنا،

I've requested the TED organizers here

من از سازماندهندگان TED در اینجا خواست کرده ام

to turn up the heat in here by two degrees,

که درجه حرارت را در اینجا ۲ درجه افزایش دهند،

so if some of you are feeling warmer than usual,

پس اگر بعضی از شما بیشتر از حد معمول احساس گرما می کنید

you know who to blame.

می دونیم مقصر کیست.

It's crucial that all of us keep our commitments.

بسیار مهم است که همۀ ما تعهدات خود را محترم بشماریم.

As far as Bhutan is concerned,

تا آنجا که به بوتان مربوط می شود،

we will keep our promise to remain carbon neutral.

ما به عهد خود وفا خواهیم کرد تا کربن خنثی باقی بمانیم.

Here are some of the ways we are doing it.

برخی از روشهایی که این کار را می کنیم اینها هستند:

We are providing free electricity to our rural farmers.

برق رایگان در اختیار کشاورزان روستایی خود قرار می دهیم.

ایده این است که با برق رایگان، آنها دیگر مجبور به استفاده از هیزم نخواهند بود

The idea is that, with free electricity, they will no longer have to use firewood

to cook their food.

تا غذایشان را طبخ کنند.

We are investing in sustainable transport

در حمل و نقل پایدار سرمایه گذاری می کنیم

and subsidizing the purchase of electric vehicles.

و برای خرید خودروهای الکتریکی یارانه پرداخت می کنیم.

Similarly, we are subsidizing the cost of LED lights,

بطور مشابه، برای بهای لامپ های LED هم یارانه می دهیم،

و کل دولت ما می کوشد سیستم بدون کاغذ داشته باشد.

and our entire government is trying to go paperless.

We are cleaning up our entire country through Clean Bhutan, a national program,

ما کل کشور خود را تحت برنامه ملی "بوتان پاک" پاکسازی می‌کنیم،

and we are planting trees throughout our country

و درسرتاسر کشورمان درخت می‌کاریم

تحت برنامه "بوتان سبز"،

through Green Bhutan,

یک برنامه ملی دیگر.

another national program.

But it is our protected areas

اما این مناطق حفاظت شده ما هستند

that are at the core of our carbon neutral strategy.

که در مرکز سیاست کربن خنثی ما قرار دارند.

Our protected areas are our carbon sink.

مناطق حفاظت شده ما چاه‌ها کربنی ما هستند.

They are our lungs.

آنها شش های ما می باشند.

Today, more than half our country is protected,

امروز بیش از نیمی از کشور ما حفاظت شده است،

as national parks, nature reserves

بصورت پارک های ملی، پارک های طبیعی

and wildlife sanctuaries.

و پناهگاههای حیات وحش.

But the beauty is that we've connected them all with one another

اما قشنگی (این طرح) این است که ما تمام اینها را به یکدیگر متصل کرده ایم

through a network of biological corridors.

با استفاده از یک شبکه کریدورهای بیولوژیکی.

حال این بدان معنی است

Now, what this means

is that our animals are free to roam throughout our country.

که حیوانات ما آزاد هستند در سراسر کشور مان بگردند.

Take this tiger, for example.

این ببر را بعنوان مثال درنظر بگیرید،

It was spotted at 250 meters above sea level

او 250 متر بالاتر از سطح دریا دیده شده بود

in the hot, subtropical jungles.

در جنگلهای گرم حاره ای،

Two years later, that same tiger

دو سال بعد، همین ببر

was spotted near 4,000 meters

در حدود ۴۰۰۰ متری دیده شد،

in our cold alpine mountains.

در کوه های سرد آلپ ما.

Isn't that awesome?

این شگفت انگیز نیست؟

(Applause)

(تشویق حضار)

We must keep it that way.

می بایست همین جوری حفظش کنیم.

باید پارک هایمان را عالی نگه داریم.

We must keep our parks awesome.

So every year, we set aside resources to prevent poaching, hunting,

بنابراین هرسال منابعی را اختصاص میدهیم برای جلوگیری از صید غیر مجاز، شکار،

mining and pollution in our parks,

استخراج معدن و آلودگی در پارک‌هایمان

and resources to help communities who live in those parks

و منابعی را برای کمک به جوامعی که در آن پارک‌ها زندگی می کننداختصاص میدهیم ،

manage their forests,

تا جنگل‌هایشان را مدیریت کنند،

adapt to climate change,

با تغییرات آب و هوایی انطباق یابند،

and lead better lives while continuing to live in harmony with Mother Nature.

و بهتر زندگی کنند در حالی که به زندگی هماهنگی با مادر طبیعت ادامه می دهند.

But that is expensive.

اما این کار پر هزینه است.

Over the next few years, our small economy won't have the resources

ظرف چند سال آینده اقتصاد کوچک ما منابع (لازم) را نخواهد داشت

to cover all the costs that are required to protect our environment.

تا تمام هزینه های ضروری برای حفاظت محیط زیست مان را پوشش دهد.

In fact, when we run the numbers,

در واقع، وقتی محاسبه می کنیم.

it looks like it'll take us at least 15 years

به نظر می رسد که حداقل ۱۵ سال برای ما طول خواهد کشید

before we can fully finance all our conservation efforts.

قبل از اینکه بتوانیم تمام تلاشهای حفاظتی خود را بطور کامل تامین مالی کنیم.

But neither Bhutan,

اما نه بوتان

nor the world

و نه جهان

can afford to spend 15 years going backwards.

توان ۱۵ سال به عقب برگشتن را ندارد.

This is why His Majesty the King

به همین دلیل اعلیحضرت پادشاه

started Bhutan For Life.

برنامه "بوتان برای زندگی" را آغاز کرد.

"بوتان برای زندگی" زمانی که احتیاج داریم را به ما می‌دهد.

Bhutan For Life gives us the time we need.

It gives us breathing room.

به ما فرصت نفس کشیدن می‌دهد.

It is essentially a funding mechanism

این برنامه اساسا یک مکانیزم تامین مالی است

to look after our parks,

برای نگهداری پارک‌هایمان،

to protect our parks,

برای حفاظت از پارک‌هایمان،

until our government can take over on our own fully.

تا زمانی که دولت ما بتواند کاملا مسؤلیت را بعهده بگیرد.

The idea is to raise a transition fund

ایده این است که یک وجه گذارجمع آوری شود

from individual donors, corporations and institutions,

از افراد خیر، شرکت ها و موسسات،

but the deal is closed only after predetermined conditions are met

اما معامله زمانی انجام می شود که شرایط از پیش تعیین شده برآورده شوند

and all funds committed.

و تمام وجوه تحویل شده باشند.

So multiparty, single closing:

بنابراین "چندگانگی طرفین قرارداد و یگانگی بستن قرارداد" را خواهیم داشت:

an idea we borrowed from Wall Street.

ایده ای که از وال استریت وام گرفتیم.

This means that individual donors can commit without having to worry

این بدان معناست که افراد خیر می توانند متعهد شوند بدون نگرانی از

that they'll be left supporting an underfunded plan.

اینکه یک طرح کم بودجه را حمایت کرده باشند.

It's something like a Kickstarter project,

چیزی شبیه پروژهٔ Kickstarter است،

only with a 15-year time horizon

فقط با یک افق ۱۵ ساله

and millions of tons of carbon dioxide at stake.

و میلیونها تن دی اکسید کربن در معامله.

Once the deal is closed,

همینکه معامله انجام شد،

we use the transition fund to protect our parks,

ما از بودجه گذار برای حفاظت پارک‌هایمان استفاده می کنیم،

giving our government time to increase our own funding gradually

تا به دولتمان زمان برای افزایش تدریجی بودجه خودمان

until the end of the 15-year period.

تا پایان دوره ۱۵ ساله بدهیم.

After that, our government guarantees full funding forever.

بعد از آن، دولت ما بودجه کامل را برای همیشه تضمین می کند.

ما تقریبا در آن مرحله هستیم.

We are almost there.

We expect to close later this year.

انتظار داریم که توافق را تا آخر امسال انجام دهیم.

Naturally, I'm pretty excited.

طبیعتا، من بسیار هیجان زده هستم.

(Applause)

(تشویق حضار)

The World Wildlife Fund is our principle partner in this journey,

صندوق جهانی حیات وحش شریک اصلی ما در این سفر است،

and I want to give them a big shoutout

و من می خواهم از آنها قدردانی بکنم،

for the excellent work they are doing in Bhutan

برای کار ممتازی که آنها در بوتان انجام می دهند

و در سرتاسر جهان

and across the world.

(Applause)

(تشویق حضار)

Whew, it is getting warm in here.

وای! اینجا داره گرم میشه.

I thank you for listening to our story,

من از شما سپاسگزارم برای گوش دادن به داستان ما،

a story of how we are keeping our promise to remain carbon neutral,

داستانی درباره اینکه چگونه ما عهد خود را بر کربن خنثی ماندن حفظ می‌کنیم.

a story of how we are keeping our country pristine,

داستانی درباره اینکه چگونه ما کشور خود را بکر نگه می‌داریم،

for ourselves, our children,

برای خودمان، برای کودکانمان،

for your children and for the world.

برای کودکان شما و برای جهان.

But we are not here to tell stories, are we?

اما ما اینجا جمع نشده ایم که داستان بگوییم، درسته؟

We are here to dream together.

ما اینجاییم تا با هم رؤیا بسازیم.

So in closing, I'd like to share one more dream that I have.

بنابراین در انتها، مایلم رؤیای دیگری که دارم را درمیان بگذارم.

چه می شد اگر می توانستیم بسیج کنیم رهبری و منابع مان را،

What if we could mobilize our leadership and our resources,

our influence and our passion,

و نفوذ و علاقه مان را

to replicate the Bhutan For Life idea to other countries

تا ایدۀ "بوتان برای زندگی" را در کشورهای دیگر اجرا کنیم

so that they too

طوری که آن کشورها هم

can conserve their protected areas for all time.

بتوانند مناطق حفاظت شده شان را برای همیشه محافظت کنند.

هر چه نباشد، بسیاری از کشورهای دیگر وجود دارند که

After all, there are many other countries who face the same issues that we face.

با مشکلات مشابهی که ما با آنها روبرو هستیم مواجهند.

They too have natural resources

آنها هم منابع طبیعی دارند

that can help win the world's fight for sustainability,

که می تواند کمک کند به پیروزی جنگ جهانی برای پایداری.

فقط ممکن است آنها در حال حاضرتوانایی سرمایه گذاری بر روی آنها را نداشته باشند.

only they may not have the ability to invest in them now.

So what if we set up Earth For Life,

بنابراین چه می شود اگرما "زمین برای زندگی" را راه اندازی کنیم.

a global fund, to kickstart the Bhutan For Life throughout the world?

یک صندوق جهانی، برای شروع "بوتان برای زندگی" در سراسر جهان؟

من از شما دعوت می کنم که به من کمک کنید

I invite you to help me,

to carry this dream beyond our borders

تا این رؤیا را ورای مرزهایمان ببریم

to all those who care about our planet's future.

برای تمام کسانی که به آیندۀ سیارۀ ما اهمیت می دهند.

After all, we're here to dream together,

هر چه نباشد، ما اینجاییم تا با هم رؤیا بسازیم،

تا با هم کار کنیم،

to work together,

to fight climate change together, to protect our planet together.

تا با هم با تغییرات آب و هوایی بجنگیم، تا با هم از سیاره مان محافظت کنیم.

چون حقیقت این است که

Because the reality is

we are in it together.

ما با هم در این کارزار هستیم.

Some of us might dress differently,

بعضی از ما ممکن است متفاوت لباس بپوشیم،

but we are in it together.

اما ما با هم در این کارزار هستیم.

Thank you very much,

خیلی متشکرم.

and kadrin chhe la. Thank you.

و kadrin chhe la. متشکرم.

(Applause)

متشکرم، متشکرم، متشکرم.

Thank you, thank you, thank you.