Why do we have hair in such random places? - Nina G. Jablonski

Translator: Thanapat Thutsaringkarnsakul Reviewer: Sakunphat Jirawuthitanant

We have lots in common with our closest primate relatives.

พวกเรามีหลายอย่างที่คล้ายกับ ญาติที่ใกล้ชิดที่สุด

But comparatively, humans seem a bit... underdressed.

แต่เมื่อเปรียบเทียบกันแล้ว มนุษย์ดูเหมือนแต่งตัวมาน้อยไป

Instead of thick fur covering our bodies,

แทนที่จะมีขนหนาปกคลุมร่างกาย

many of us mainly have hair on top of our heads—

พวกเราส่วนใหญ่มีขนอยู่บนหัว

and a few other places.

และอีกบางแห่งในร่างกาย

So, how did we get so naked? And why do we have hair where we do?

แล้ว พวกเราทำอย่างไรถึงได้เปลือยขนาดนี้? และทำไมเราถึงมีขนในที่ ๆ เรามี?

Human hair and animal fur are made of the same stuff:

ขนมนุษย์และขนสัตว์ทำมาจากสิ่งเดียวกัน

filaments of the protein keratin that grow out of organs known as follicles,

เส้นใยของโปรตีนเคราตินซึ่งงอกออกมาจาก อวัยวะที่รู้จักกันในชื่อ รูขุมขน

which go through cycles of growth and shedding.

จะผ่านวงจรของการเติบโตและหลุดออกไป

Across mammalian species, hairs have been modified for numerous purposes,

ในสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมทั้งหมด ขนได้ถูกปรับเปลี่ยนเพื่อทำหน้าที่ต่าง ๆ

ranging from the soft fluff covering rabbits

ตั้งแต่ขนปุยนุ่มที่ปกคลุมกระต่าย

to the rigid quills protecting porcupines.

ถึงขนสุดเเข็งที่ไว้ปกป้องพวกเม่น

But for many mammals, hair grows in two layers

แต่สำหรับสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมจำนวนมาก ขนจะขึ้นใน 2 ชั้น

consisting of a shorter undercoat of ground hairs

ประกอบด้วยขนชั้นในที่สั้นกว่า ซึ่งจะอยู่ด้านล่าง

covered by longer guard hairs.

ถูกปกคลุมด้วยขนที่ยาวกว่าช่วยป้องกัน

Together, they help insulate the animal’s body and protect its skin.

รวมกันเเล้ว พวกมันจะช่วยเพิ่มความเป็นฉนวน ให้กับร่างกายของสัตว์และปกป้องผิวหนัง

Human hairs, on the other hand, are kind of a combination of these hair types.

ในทางกลับกัน ผมของมนุษย์ค่อนข้างจะเหมือน การรวมกันของขนชนิดเหล่านี้

Unfortunately, hair is rarely found in fossils,

ช่างน่าเสียดายที่ ขนนั้นพบได้น้อยในซากดึกดำบรรพ์

making it hard for researchers to pinpoint when and how

ทำให้มันยาก สำหรับนักวิจัย ที่จะระบุว่าเมื่อไหร่และอย่างไร

our ancient ancestors lost their coats.

ที่บรรพบุรุษของพวกเราเสียขนที่ปกคลุม

But scientists have developed some working hypotheses.

แต่นักวิทยาศาสตร์ได้คิดค้น บางสมมติฐานที่ยอมรับได้

It seems that, millions of years ago in Africa,

ดูเหมือนว่า หลานล้านปีก่อนในทวีปแอฟริกา

early hominins first transitioned out of trees and adopted a more active lifestyle.

บรรพบุรุษยุคต้นของมนุษย์เริ่มออกจากต้นไม้ และมีวิถีชีวิตที่กระตือรือร้นกว่า

Keeping cool became increasingly important.

การทำให้ร่างกายไม่ร้อนเกินไปนั้น เป็นสิ่งที่สำคัญมากขึ้น

Eventually, they developed more sweat glands,

ในท้ายที่สุด

พวกเขาได้พัฒนาให้มีต่อมเหงื่อมากขึ้น

which helped them lose heat by evaporating moisture through the skin.

ซึ่งช่วยให้พวกเขาเสียความร้อนโดย การระเหยความชื้นออกทางผิวหนัง

In fact, humans have 10 times more sweat glands than chimpanzees, for instance.

ในความเป็นจริง เช่น มนุษย์มีต่อมเหงื่อ มากกว่าลิงชิมแปนซีถึง 10 เท่า

But efficiently losing heat by sweating is harder to do when you’re covered in fur.

แต่การที่จะเอาความร้อนออกไปทางเหงื่อนั้น ทำได้ยากขึ้นเมื่อเราถูกปกคลุมด้วยขน

Scientists believe that early humans lost much of their coat around this time

นักวิทยาศาสตร์เชื่อว่า มนุษย์ยุคแรก เสียสิ่งที่ปกคลุมร่างกายพวกเขาในช่วงนี้

to help their sweat evaporate faster.

เพื่อช่วยให้เหงื่อพวกเขา ระเหยออกมาได้เร็วขึ้น

However, if losing our hair was so advantageous,

อย่างไรก็ตาม

ถ้าการที่เราเสียขนนั้นมีประโยชน์อย่างมาก

why do we have any left at all?

ทำไมเราถึงยังมีเหลืออยู่อีกล่ะ?

It seems that there are unique uses for hair in different parts of our bodies.

ดูเหมือนว่า มีการใช้ประโยชน์ที่เฉพาะ สำหรับขนในส่วนต่าง ๆ ของร่างกายพวกเรา

When it comes to the tops of our heads,

เมื่อมันมาอยู่บนหัวของเรา

temperature regulation likely played a part again.

การควบคุมอุณหภูมิน่าจะมีส่วนเกี่ยวข้อง

Since early humans began venturing into the open,

เพราะว่ามนุษย์ในยุคแรก เริ่มที่จะออกไปผจญภัยในที่เปิด

their heads would’ve been exposed to the scorching sun.

หัวพวกเขาย่อมที่จะสัมผัสกับ ดวงอาทิตย์ที่แผดเผา

Thicker, longer-growing hair protects our sensitive scalps

ขนที่หนาและยาวกว่าช่วยปกป้อง หนังหัวที่เปราะบางของพวกเรา

and keeps our brains from overheating.

และช่วยทำให้สมองไม่ร้อนจนเกินไป

Dark tightly curled hair is most effective at keeping solar radiation off of skin.

ผมหยิกสีเข้มที่กระจุกอยู่หนาแน่น มีประสิทธิภาพมากที่สุด

ในการช่วยไม่ให้รังสีดวงอาทิตย์สัมผัสกับผิว

Other kinds of head hair evolved as humans moved to different places.

ขนชนิดอื่นที่อยู่บนหัวของมนุษย์ วิวัฒนาการเมื่อมนุษย์ไปอยู่ในที่ต่าง ๆ

Meanwhile, researchers think eyebrows are especially useful for communication

ในขณะเดียวกัน นักวิจัยคาดว่าขนตา มีประโยชน์อย่างยิ่งในการสื่อสาร

because they sit atop active facial muscles that convey our feelings.

เพราะว่ามันอยู่บริเวณกล้ามเนื้อใบหน้า ที่สื่อสารเกี่ยวกับอารมณ์ ความรู้สึก

Eyelashes have been shown to minimize airflow over our eyeballs,

พบว่า ขนตาช่วยลดอากาศที่จะพัดเข้าตาเรา

preventing them from drying out and catching debris.

ทำให้ตาของพวกเราไม่เเห้งและมีเศษฝุ่นเข้ามา

And maybe facial hair proved helpful in distinguishing identity from a distance,

และบางที ขนบริเวณใบหน้าพบว่ามีประโยชน์ ในการช่วยเเยกเอกลักษณ์ของบุคคลในระยะไกล

but we really don’t know.

แต่เราก็ยังไม่สามารถสรุปได้จริง ๆ

Evidence is stubbly at best.

หลักฐานมีน้อยมาก

Why we have hair in other regions is... more pungent.

ทำไมเราถึงมีขนในบริเวณอื่นนั้น เป็นเรื่องที่ส่งผลมากกว่า

Our armpits, nipples, and pubic areas are dotted with apocrine glands.

รักแร้ หัวนม และบริเวณหัวหน่าวของพวกเรา มีต่อมกลิ่นเป็นจำนวนมาก

They produce oily, smelly secretions which the thick, curly hair

พวกมันหลั่งสารที่มีความมันและกลิ่นแรง ซึ่งขนที่หยิกและหนาที่โตบริเวณนี้

that often grows in these spots helps disperse.

จะช่วยส่งกลิ่นออกไป

The secretions that waft off these hairy patches may be useful for identification.

สารที่หลั่งออกมาจากบริเวณขนพวกนี้ ซึ่งพัดออกไปตามอากาศ อาจช่วยในการระบุตัวตน

For example, several studies have shown that people are able to identify

ตัวอย่างเช่น ในหลายงานวิจัยพบว่า ผู้คนสามารถบอกกลิ่นรักเเร้ของตัวเอง

their own armpit odors as well as those of people they’re close with.

และของคนที่ใกล้ชิดได้อีกด้วย

The final type of notable human hair is the vellus hair that covers our bodies.

ขนที่น่าสนใจของมนุษย์ชนิดสุดท้ายคือ ขนอ่อน ซึ่งปกคลุมไปทั่วร่างกาย

We don't know if these hairs serve any purpose themselves,

เราไม่รู้เลยว่าพวกมันทำหน้าที่อะไร

but the follicles vellus hair grows from are essential banks of stem cells

แต่รูขมขุนของขนอ่อนเจริญมาจาก กลุ่มของเซลล์ต้นกำเนิดที่สำคัญ

that repair damaged skin after injury.

ซึ่งทำหน้าที่รักษาบาดแผลหลังจากการบาดเจ็บ

They’re also important sites of nerve endings that convey signals

รูขุมขนพวกนี้ก็ยังเป็นสถานที่สำคัญ ของปลายประสาทซึ่งส่งสัญญาณ

of gentle touch to the brain.

ของสัมผัสที่อ่อนโยนไปยังสมอง

In fact, although it’s much finer,

ในความเป็นจริง เเม้จะมีความละเอียดมากกว่า

humans have roughly the same density of body hair as apes of comparable sizes.

มนุษย์มีความหนาแน่นของขนบนร่างกาย พอ ๆ กับลิงที่มีขนาดตัวเท่ากัน

So despite all this talk of human nakedness,

ดังนั้น แม้ว่าการที่เราจะพูดถึง การที่มนุษย์นั้นเปลือยเปล่า

we're not actually as hairless as we look.

พวกเราไม่ได้ไร้ขนอย่างที่เห็น