Which voting system is the best? - Alex Gendler

Translator: Piyamin T Reviewer: Jimmy Tangjaitrong

Imagine we want to build a new space port

จินตนาการว่าเราต้องการ สร้างท่าจอดยานอวกาศแห่งใหม่

at one of four recently settled Martian bases,

ณ หนึ่งในสี่ฐานทัพที่เพิ่งตั้งบนดาวอังคาร

and are holding a vote to determine its location.

และเรากำลังมีการลงคะแนน ว่าจะตั้งตรงจุดไหน

Of the hundred colonists on Mars, 42 live on West Base, 26 on North Base,

จากประชากร 100 คนบนดาวอังคาร 42 คนอาศัยที่ฐานตะวันตก 26 คนที่ฐานเหนือ

15 on South Base, and 17 on East Base.

15 คนที่ฐานใต้ และ 17 คนที่ฐานตะวันออก

For our purposes, let’s assume that everyone prefers the space port

เพื่อให้บรรลุจุดประสงค์ ให้คิดว่า ทุกคนอยากให้ท่าจอดยานอวกาศ

to be as close to their base as possible, and will vote accordingly.

อยู่ใกล้ฐานตัวเองให้มากที่สุด และจะลงคะแนนเสียงตามนั้น

What is the fairest way to conduct that vote?

อะไรคือวิธีการที่ยุติธรรมที่สุด ในการลงคะแนน

The most straightforward solution would be to just let each individual

คำตอบที่ตรงไปตรงมาที่สุด คือการปล่อยให้แต่ละคน

cast a single ballot, and choose the location with the most votes.

มีสิทธิ์ลงเสียงคนละคะแนน และเลือกบริเวณที่ได้คะแนนมากที่สุด

This is known as plurality voting, or "first past the post."

วิธีนี้รู้จักกันในชื่อระบบเสียงส่วนใหญ่ หรือผู้ได้คะแนนสูงสุดได้รับเลือกตั้ง

In this case, West Base wins easily,

ในกรณีนี้ ฐานตะวันตกชนะอย่างง่ายดาย

since it has more residents than any other.

เพราะว่ามันมีจำนวนผู้อยู่อาศัย มากกว่าฐานอื่น ๆ

And yet, most colonists would consider this the worst result,

ในทางกลับกัน ชาวอาณานิคมส่วนใหญ่จะมองว่า นี่เป็นผลลัพท์ที่แย่ที่สุด

given how far it is from everyone else.

เพราะฐานดังกล่าวช่างห่างไกลจากคนอื่น

So is plurality vote really the fairest method?

ดังนั้น ระบบเสียงส่วนใหญ่ มันยุติธรรมที่สุดแล้วจริงหรือ

What if we tried a system like instant runoff voting,

จะเกิดอะไรขึ้นถ้าเราลองใช้ระบบ อย่างการหาผู้ชนะเสียงข้างมาก

which accounts for the full range of people’s preferences

ซึ่งคำนึงถึงความชอบของผู้คนอย่างครบถ้วน

rather than just their top choices?

มากกว่าแค่การเลือกตัวเลือกอันดับหนึ่ง

Here’s how it would work.

นี่เป็นวิธีการทำงานของมัน

First, voters rank each of the options from 1 to 4,

แรกเริ่ม ผู้มีสิทธิลงคะแนนเสียง จัดอันดับตัวเลือกจาก 1 ถึง 4

and we compare their top picks.

และเราเปรียบเทียบกับตัวเลือกอันดับ 1

South receives the fewest votes for first place, so it’s eliminated.

ตัวเลือกอันดับ 1 ของฐานใต้ได้รับคะแนนเสียง น้อยที่สุด ดังนั้นจึงถูกคัดออก

Its 15 votes get allocated to those voters’ second choice—

คะแนน 15 เสียงของพวกเขาจะถูกย้าย ไปยังตัวเลือกอันดับสองของผู้ลงคะแนนเสียง

East Base— giving it a total of 32.

ฐานตะวันออก— รวมกันแล้วได้คะแนน 32 เสียง

We then compare top preferences and cut the last place option again.

จากนั้นเราเปรียบเทียบตัวเลือกอันดับต้น ๆ และตัดตัวเลือกสุดท้ายออกอีกครั้ง

This time North Base is eliminated.

ครั้งนี้ ฐานทิศเหนือถูกคัดออก

Its residents’ second choice would’ve been South Base,

ตัวเลือกที่ 2 ของประชากรฐานเหนือ คือฐานใต้

but since that’s already gone, the votes go to their third choice.

แต่ทว่า ฐานใต้นั้นถูกตัดออกไปแล้ว คะแนนเสียงพวกเขาจึงไปยังตัวเลือกที่ 3 แทน

That gives East 58 votes over West’s 42, making it the winner.

ทำให้ฐานตะวันออกมี 58 เสียง มากกว่า ฐานตะวันตก 42 เสียง จึงกลายเป็นผู้ชนะ

But this doesn’t seem fair either.

แต่วิธีนี้ก็ดูเหมือนว่าไม่ยุติธรรมเช่นกัน

Not only did East start out in second-to-last place,

ไม่ใช่แค่ฐานตะวันตกเริ่มต้นจาก ที่รองโหล่

but a majority ranked it among their two least preferred options.

แต่เสียงส่วนใหญ่ยังจัดอันดับมันไว้ ในสองอันดับสุดท้าย

Instead of using rankings, we could try voting in multiple rounds,

แทนที่จะใช้การจัดอันดับ เราสามารถลอง การลงคะแนนเสียงหลายรอบ

with the top two winners proceeding to a separate runoff.

ด้วยการให้ผู้ชนะสองอันดับแรก ได้เข้าสู่รอบถัดไป

Normally, this would mean West and North winning the first round,

ปกติแล้ว นี่จะหมายความว่าตะวันตกและเหนือ ชนะในรอบแรก

and North winning the second.

และฐานเหนือชนะในรอบที่สอง

But the residents of East Base realize

แต่ผู้อาศัยในฐานตะวันออกนึกได้ว่า

that while they don’t have the votes to win,

แม้ว่าพวกเขาจะไม่มีคะแนนเสียงที่จะชนะ

they can still skew the results in their favor.

พวกเขายังคงสามารถบิดเบือนผลลัพธ์ได้ ตามเสียงสนับสนุนของพวกเขา

In the first round, they vote for South Base instead of their own,

ในรอบแรก พวกเขาโหวตให้ฐานทิศใต้ แทนที่จะลงคะแนนให้ตนเอง

successfully keeping North from advancing.

ผลที่ได้คือฐานทิศเหนือจะ ไม่ได้เข้ารอบต่อไป

Thanks to this "tactical voting" by East Base residents,

ต้องขอบคุณ "การโหวตเชิงยุทธศาสตร์" จากผู้อาศัยของฐานตะวันออก

South wins the second round easily, despite being the least populated.

ฐานใต้ชนะรอบที่สองอย่างง่ายดาย แม้จะมีประชากรน้อยที่สุด

Can a system be called fair and good if it incentivizes lying

ระบบนี้จะเรียกว่ายุติธรรมและดีได้หรือไม่ ถ้ามันกระตุ้นให้เกิดการโกหก

about your preferences?

เกี่ยวกับความต้องการที่แท้จริงของคุณ

Maybe what we need to do is let voters express a preference

หรือว่าสิ่งที่เราต้องทำคือ ปล่อยให้ผู้ลงคะแนนเสียงแสดงถึงความต้องการ

in every possible head-to-head matchup.

ในทุก ๆ การเผชิญซึ่งหน้า

This is known as the Condorcet method.

ระบบนี้รู้จักกันในชื่อ วิธีคองโดเซต์

Consider one matchup: West versus North.

ลองนึกถึงการเผชิญหน้าครั้งหนึ่ง ฐานตะวันตกปะทะฐานเหนือ

All 100 colonists vote on their preference between the two.

ชาวอาณานิคมทั้ง 100 คนลงคะแนนเสียง ตามความชอบระหว่างสองฐานนี้

So that's West's 42 versus the 58 from North, South, and East,

ดังนั้นจะเป็น 42 เสียงจากตะวันตก ปะทะ 58 เสียงจากเหนือ ใต้ และตะวันออก

who would all prefer North.

ที่ต่างพอใจกับฐานเหนือมากกว่า

Now do the same for the other five matchups.

ตอนนี้ เราใช้วิธีการเดียวกัน สำหรับอีก 5 คู่

The victor will be whichever base wins the most times.

ผู้ชนะคือฐานใดก็ตาม ทึ่ชนะมากที่สุด

Here, North wins three and South wins two.

ผลคือ ฐานเหนือชนะ 3 ครั้ง และฐานใต้ชนะ 2 ครั้ง

These are indeed the two most central locations,

สองฐานนี้คือสองฐานที่ตั้งอยู่ตรงกลางที่สุด

and North has the advantage of not being anyone’s least preferred choice.

และฐานเหนือมีข้อได้เปรียบ ที่ไม่ได้เป็นตัวเลือกอันดับล่างสุดของใคร ๆ

So does that make the Condorcet method an ideal voting system in general?

ดังนั้น โดยทั่วไป มันทำให้วิธีคองโดเซต์ เป็นวิธีการลงคะแนนในอุดมคมติเช่นนั้นหรือ

Not necessarily.

ไม่เสมอไป

Consider an election with three candidates.

ลองพิจารณาการเลือกตั้ง ที่มีผู้สมัครสามคน

If voters prefer A over B, and B over C, but prefer C over A,

ถ้าคนชอบ A มากกว่า B และชอบ B มากกว่า C แต่ชอบ C มากกว่า A

this method fails to select a winner.

วิธีนี้จะล้มเหลวในการเลือกผู้ชนะ

Over the decades, researchers and statisticians have come up with

เป็นเวลากว่าหลายทศวรรษที่นักวิจัย และนักสถิติได้คิดค้น

dozens of intricate ways of conducting and counting votes,

วิธีการที่ซับซ้อนหลากหลายวิธี ในการจัดและนับการลงคะแนนเสียง

and some have even been put into practice.

และบางวิธีถูกนำไปใช้จริง

But whichever one you choose,

แต่ไม่ว่าคุณจะเลือกวิธีไหน

it's possible to imagine it delivering an unfair result.

มันเป็นไปได้ที่จะได้ผลลัพท์ที่ไม่ยุติธรรม

It turns out that our intuitive concept of fairness

กลายเป็นว่าแนวคิดโดยสัญชาตญาณของเรา เกี่ยวกับเรื่องความยุติธรรม

actually contains a number of assumptions that may contradict each other.

นั้นประกอบด้วยสมมติฐานหลายอย่าง ที่อาจขัดแย้งกันเอง

It doesn’t seem fair for some voters to have more influence than others.

มันเหมือนจะไม่ยุติธรรมที่ผู้ลงคะแนนบางคน มีอิทธิพลมากกว่าคนอื่น

But nor does it seem fair to simply ignore minority preferences,

แต่มันก็ไม่ยุติธรรมที่จะแค่ เมินเฉยต่อความต้องการของคนกลุ่มน้อย

or encourage people to game the system.

หรือสนับสนุนให้คนแสวงหาประโยชน์จากระบบ

In fact, mathematical proofs have shown that for any election

ที่จริงแล้ว หลักฐานทางคณิตศาสตร์ แสดงให้เห็นว่า การเลือกตั้งใดก็ตาม

with more than two options,

ที่มีตัวเลือกมากกว่าสองตัวเลือก

it’s impossible to design a voting system that doesn’t violate

นั้นเป็นไปไม่ได้ที่จะออกแบบระบบการลงคะแนน

ที่ไม่ละเมิดบางเกณฑ์ที่ เป็นที่พึงปรารถนาในทางทฤษฎีเลย

at least some theoretically desirable criteria.

So while we often think of democracy as a simple matter of counting votes,

ดังนั้น ในขณะที่เรามักจะนึกถึงประชาธิปไตย ว่าเป็นเรื่องง่าย ๆ ของการนับคะแนนเสียง

it’s also worth considering who benefits from the different ways of counting them.

มันคงคุ้มค่าที่จะใคร่ครวญว่า ใครได้ประโยชน์

จากวิธีการที่แตกต่างกัน ในการนับคะแนนเสียง