What is dyslexia? - Kelli Sandman-Hurley

خوانش پریشی چیست؟ - کلی سندمن-هرلی

Translator: sadegh zabihi Reviewer: soheila Jafari

Take a moment to read the following.

لحظه‌ای وقت بگذارید و این را بخوانید.

How was that?

چطور بود؟

Frustrating?

خسته کننده بود؟

Slow?

آهسته بود؟

What were those sentences about?

آن جمله‌ها درباره چه بودند؟

They're actually a simulation

آنها در واقع یک شبیه سازی

of the experience of dyslexia,

از تجربه خوانش پریشی هستند،

designed to make you decode each word.

و طوری طراحی شده‌اند تا شما را مجبور کنند هر کلمه را رمزگشایی کنید.

Those with dyslexia experience that laborious pace

کسانی که دچار خوانش پریشی هستند هر بار که آن را می‌خوانند

every time they read.

آن سرعت آزاردهنده را تجربه می‌کنند.

When most people think of dyslexia,

وقتی بیشتر مردم درباره خوانش پریشی فکر می‌کنند،

they think of seeing letters and words backwards,

به دیدن برعکس کلمات و حرف‌ها فکر می‌کنند،

like seeing "b" as "d" and vice versa,

مثل دیدن «b» به جای «d» و برعکس،

or they might think people with dyslexia

یا فکر می‌کنند کسانی که خوانش پریش هستند

see "saw" as "was".

«saw» را «was» می‌بینند.

The truth is people with dyslexia

حقیقت این است که کسانی که خوانش پریش هستند

see things the same way as everyone else.

چیزها را درست مثل سایرین می‌بینند.

Dyslexia is caused by a phonological processing problem,

خوانش پریشی به خاطر اختلالی در تحلیل آواشناسی به وجود می‌آید،

meaning people affected by it

یعنی کسانی که دچار آن هستند

have trouble not with seeing language

با دیدن خود زبان مشکلی ندارند

but with manipulating it.

بلکه مشکل آنها در تحلیل آن است.

For example, if you heard the word cat

به طور مثال، اگر شما کلمه «cat» را بشنوید

and then someone asked you, "Remove the 'c',"

و بعد کسی از شما بخواهد که «c» را حذف کنید،

what word would you have left?

چه کلمه‌ای باقی می‌ماند؟

At.

«At».

This can be difficult for those with dyslexia.

این مسئله برای خوانش پریش‌ها دشوار است.

Given a word in isolation,

با داشتن یک کلمه تنها،

like fantastic,

مثل «fantastic»،

students with dyslexia need to break the word

دانش آموزان خوانش پریش برای خواندن آن نیاز دارند

into parts to read it:

که آن را بخش بخش کنند:

fan,

fan،

tas,

tas،

tic.

tic.

Time spent decoding makes it hard

زمان مورد نیاز برای رمز گشایی

to keep up with peers

همگام بودن با همکلاسی‌ها

and gain sufficient comprehension.

و دستیابی به درکی کافی را دشوار می‌کند.

Spelling words phonetically,

هجی کردن کلمات،

like s-t-i-k

مثل، «s-t-i-k»

for stick

برای «stick»

and f-r-e-n-s

و «f-r-e-n-s»

for friends

برای «friends»

is also common.

هم معمول است.

These difficulties are more widespread and varied

این دشواری‌ها تنوع و گستره‌ی وسیع‌تری

than commonly imagined.

از آنچه تصور می‌شود دارند.

Dyslexia affects up to one in five people.

خوانش پریشی حداکثر یکی از هر پنج نفر را درگیر می‌کند.

It occurs on a continuum.

این پدیده به صورت پیوسته وجود دارد.

One person might have mild dyslexia

ممکن است یک نفر خوانش پریشی خفیف داشته باشد

while the next person has a profound case of it.

در حالی که فرد دیگر دچار گونه عمیق آن باشد.

Dyslexia also runs in families.

خوانش پریشی همچنین به صورت موروثی به وجود می‌آید.

It's common to see one family member

معمول است که اگر فردی از خانواده

who has trouble spelling

برای هجی کردن دچار دشواری باشد

while another family member

has severe difficulty decoding even one syllable words,

فرد دیگری از خانواده هم

با مشکلات بزرگتری برای حتی رمزگشایی کلمه‌های تک بخشی،

like catch.

مثل «catch» مواجه باشد.

The continuum and distribution of dyslexia

با توجه به پیوستگی و پراکندگی خوانش پریشی

suggests a broader principle to bear in mind

حقیقتی وسیع‌تر به ذهن خطور می‌کند

as we look at how the brains of those with dyslexia

که با نگاهی به نحوه پردازش زبان در مغزهای خوانش پریش

process language.

به دست می‌آید.

Neurodiversity is the idea

تنوع عصبی ایده‌ای است که می‌گوید

that because all our brains show differences

به دلیل تفاوت‌هایی که مغز ما

in structure and function,

در ساختار و نحوه عملکرد دارد،

we shouldn't be so quick to label

نباید هر پراکندگی از «معیار» را

every deviation from "the norm"

به سرعت به عنوان یک اختلال پاتولوژی

as a pathological disorder

برچسب بزنیم

or dismiss people living with these variations

یا کسانی که با این تغییرات زندگی می‌کنند

as "defective."

را «معلول» بدانیم.

People with neurobiological variations like dyslexia,

افرادی که دارای تغییرات عصبی مثل خوانش پریشی هستند،

including such creative and inventive individuals

از جمله افراد خلاق و مبتکری مثل

as Picasso,

پیکاسو،

Muhammad Ali,

محمدعلی کلی،

Whoopi Goldberg,

ووپی گلدبرگ،

Steven Spielberg,

استیون اسپیلبرگ

and Cher,

و شر،

clearly have every capacity

مشخصا ظرفیت آن را دارند

to be brilliant and successful in life.

که بدرخشند و زندگی موفقی داشته باشند.

So, here's the special way

پس، این روش خاص

the brains of those with dyslexia work.

پردازش در مغز خوانش پریش است.

The brain is divided into two hemispheres.

مغز به دو نیم کره تقسیم شده است.

The left hemisphere is generally in charge of language

نیم کره چپ عموما مسئول زبان است

and, ultimately, reading,

و درنتیجه خواندن،

while the right typically handles spatial activities.

در حالی که نیم کره راست اساساً به فعالیت‌های فضایی رسیدگی می‌کند.

fMRI studies have found

تحقیقات fMRI بر روی مغز نشان داده است

that the brains of those with dyslexia

که مغز افراد خوانش پریش

rely more on the right hemisphere and frontal lobe

بیشتر از مغز افراد بدون خوانش پریشی

than the brains of those without it.

به نیم کره راست و قسمت پیشی مغز متکی است.

This means, when they read a word,

این یعنی وقتی آنها یک کلمه را می‌خوانند،

it takes a longer trip through their brain

زمان طولانی تری برای سفر در مغز آنها نیاز است

and can get delayed in the frontal lobe.

و این تاخیر در بخش پیشانی به وجود می‌آید.

Because of this neurobiological glitch,

به دلیل این نارسایی عصب شناسی،

they read with more difficulty.

آنها با دشواری بیشتری در روخوانی مواجه هستند.

But those with dyslexia

اما کسانی که خوانش پریشی دارند

can physically change their brain

می‌توانند با مداخله سایر حواس و تمرکز بسیار بالا

and improve their reading

که به خواننده امکان می‌دهد تا کلمات را بشکند

with an intensive, multi-sensory intervention

و آنها را بر اساس بخش‌های کلمه و قوانین تلفظ رمز گشایی کند

that breaks the language down

and teaches the reader to decode

می‌توانند مغز خود را از نظر فیزیکی متحول کنند

based on syllable types and spelling rules.

و توانایی روخوانی خود را بهبود ببخشند.

The brains of those with dyslexia

مغز افراد دچار خوانش پریشی

begin using the left hemisphere

هنگام خواندن از نیم کره چپ

more efficiently while reading,

استفاده بهینه تری می‌کند.

and their reading improves.

و روخوانی آنها بهبود می‌یابد.

The intervention works

مداخله به این دلیل جواب می‌دهد

because it locates dyslexia appropriately

که خوانش پریشی را به شکلی مناسب

as a functional variation in the brain,

به عنوان یک تغییر در عملکرد مغز دسته بندی می‌کند،

which, naturally, shows all sorts of variations

که طبیعتاً، انواع گوناگونی از تغییرات را

from one person to another.

در میان افراد مختلف نشان می‌دهد.

Neurodiversity emphasizes this spectrum

تنوع عصبی بر این طیف عملکرد مغز

of brain function in all humans

در تمام انسان‌ها تاکید می‌کند

and suggests that to better understand the perspectives

و به درک بهتر و دیدگاه مناسب‌تر

of those around us,

نسبت به افراد دور و بر ما اشاره می‌کند،

we should try not only to see the world through their eyes

نه تنها باید تلاش کنیم تا جهان را از دریچه چشم آنها ببینیم

but understand it through their brains.

بلکه آن را با مغز آنها درک کنیم.