Situational irony: The opposite of what you think - Christopher Warner

Translator: Andrea McDonough Reviewer: Bedirhan Cinar

Translator: soheila Jafari Reviewer: Mustafa Badri

Picture this:

تصور کنید:

your friend and you are watching a sitcom

شما و دوستتان در حال تماشای یک سریال کمدی هستید

and a sassy sidekick walks into a room,

و یک آدم دست پا چلفتی وارد اتاق می‌شود،

carrying a four-tiered wedding cake.

او یک کیک چهار طبقه عروسی را حمل می‌کند.

He trips,

falls,

پایش سکندری می‌خورد،

and face-plants into the cake.

و به زمین می‌افتد،

وبا صورت می افتد روی کیک.

Your friend doubles over with laughter and says,

دوستتان از خنده روده بُر شده و می‌گوید،

"It's so ridiculous! So ironic!"

« این خیلی احمقانه وخیلی هم خنده داره!»

Well, quick, what do you do?

خُب، کوتاه کنم، شما چی فکر می کنید؟

Do you laugh along with the laugh track

آیا بلند می‌خندید

and let this grievous misinterpretation of irony go?

و می گذارید این سوء تعبیر خیلی فاحش از طنز رفع شود؟

Or, do you throw caution to the wind

یا، با احتیاط پا پیش می‌گذارید

and explain the true meaning of irony?

و معنای طنز را توضیح می‌دهید؟

If you're me, you choose the latter.

اگر من جای شما بودم، آخری را انتخاب می‌کردم؟

Unfortunately, irony has been completely misunderstood.

متاسفانه، طنز کاملا اشتباه برداشت شده.

We tend to throw out that term

ما تمایل داریم برای هرچیزی که خنده دار

whenever we see something funny or coincidental.

یا تصادفی باشد از این واژه استفاده کنیم.

And while many examples of true irony can be funny,

و در حالی که نمونه‌های بسیاری از طنز می‌تواند خنده دار باشند،

that is not the driving factor of being ironic.

و این عاملی برای اینکه آن را طنز بدانیم نیست

A situation is only ironic if what happens

«طنز موقعیت» موقعی حاصل می شود

is the exact opposite of what was expected.

که شما انتظار چیزی را دارید ولی معکوس آن اتفاق می‌افتد.

If you expect A, but get B,

اگر شما انتظار A دارید، اما B را دریافت می‌کنید،

then you have irony.

سپس شما طنز را دارید.

Let's take the slap-stick cake situation as an example.

بیایید وضعیت کیک را به عنوان مثال در نظر بگیریم.

When someone walks in precariously balancing something

وقتی کسی تعادل لازم برای حمل چیزی ندارد

that shouldn't be carried alone,

نباید بتنهایی آنرا حمل کند،

trips, falls, and makes a mess,

پس سکندری می‌رود، زمین می‌خورد، و خرابکاری میکند،

it is funny, but it's not ironic.

این خنده داره، اما طنز نداره.

In fact, you probably expect someone

در واقع، احتمالا انتظار دارید کسی که

who is single-handedly carrying a huge cake to trip.

به تنهایی یک کیک بزرگ را حمل کند سکندری بخورد.

When he does, reality aligns with expectations,

هنگامی که او آن را حمل می‌کند، واقعیت هم‌ راستا با انتظارات شماست،

and so that is not irony.

بنابراین طنز نیست.

But what if the sassy sidekick walked in wearing a gold medal

اما اگر این فرد دست‌ و پا چلفتی یک مدال طلا برای

that he'd won at the cake walking event

حمل کیک

at the Atlanta Olympics in 1996?

در بازی‌های المپیک آتلانتا در سال ۱۹۹۶ می‌گرفت چی؟

What if that sidekick was a professional cake carrier?

اگر این فرد حمال کیک حرفه ای بود چی؟

Then, maybe there would have been a reasonable expectation

پس، شاید انتظارات معقولی

that he would have been more skilled

برای مهارت بیشتر او

when carrying a ridiculously large cake.

برای حمل این کیک بزرگ و مسخره وجود داشته باشد.

Then, when that reasonable expectation was not met by the tripping sidekick,

پس از آن که انتظار منطقی برای فرد مورد نظر اتفاق نیافتاد،

irony would have been exemplified.

تناقض می‌توانست مثال قابل فهمی باشد.

Another example.

یک مثال دیگر.

A senior citizen texting and blogging.

یک فرد سالخورد پیام میفرستد و وبلاک می‌نویسد.

The common and reasonable expectation

انتظار عمومی و منطقی

of more mature men and women

از افراد سالخورده زنان یا مردان

is that they don't like or know technology,

این هست که آنها تکنولوژی را دوست ندارد و یا نمی‌دانند،

that they have a hard time turning on a computer,

که برای آنها مشکل هست کامپیوتر را روشن کنند،

or that they have the old brick cell phones from the 1980s.

یا آنها تلفن همراه ۱۹۸۰ که اندازه یک پاره آجر دهد را هنوز با خودشان دارند.

One should not expect them to be connected,

انتظار آن را نداریم که فردی از آنها با

high-tech,

تکنولوژی روز آشنایی داشته باشد،

or savvy enough to text

یا با اندازه ای باهوش باشد که پیام بفرستد

or to be blogging,

یا وبلاگ بنویسد،

which must seem like some sort of newfangled thing

که به نظر نوعی از تجدد هست.

that "back in my day," they never had.

که " در روزگار ما، " هرگز از این چیزها نبود.

بنابراین، هنگامی مادربزرگ از تلفن هوشمندش

So when Granny pulls out her smart phone

to post pictures of her dentures

برای ارسال عکسی از دندان مصنوعی اش

or her grandkids,

یا نوه‌هایشان استفاده می‌کند،

irony ensues.

طنز موقعیتی تحقیق یافته.

Reasonable expectations of the situation are not met.

زیرا انتظارات معقول از این وضعیت برآورده نشده است .

That is irony.

این طنز موقعیتی است.

So while the cake dropper might not be ironic,

پس خودِ انداختن کیک طنز ندارد

there are all kinds of situations in life that are.

ولی شرایط و جنبه‌های مختلف زندگی می‌توانند طنز داشته باشند.

Go out, and find those true examples of irony.

بروید بیرون، و نمونه‌های واقعی طنز موقعیتی را پیدا کنید.