Where do superstitions come from? - Stuart Vyse

خرافات از کجا نشأت میگیرند؟ استورات ویس

Translator: khatereh sadeghi Reviewer: Nima Pourreza

Are you afraid of black cats?

آیا شما از گربه سیاه میترسید؟

Would you open an umbrella indoors?

آیا در محیط بسته چتر باز میکنید؟

And how do you feel about the number thirteen?

چه احساسی در مورد عدد ۱۳ دارید؟

Whether or not you believe in them,

حتی اگر به این ها باور نداشته باشید

you're probably familiar with a few of these superstitions.

به احتمال قوی با چند تا از این خرافات آشنا هستید.

So how did it happen that people all over the world

واقعا چی شد که مردم سراسر جهان

knock on wood,

به تخته میزنن،

or avoid stepping on sidewalk cracks?

یا از قدم گذاشتن روی ترک پیاده رو پرهیز میکنن؟

Well, although they have no basis in science,

خب، با این که هیچ کدوم پایه و اساس علمی ندارن

many of these weirdly specific beliefs and practices

بسیاری از این باور ها و اعمال خاص عجیب

do have equally weird and specific origins.

مبدأهایی به اندازه خودشون عجیب و خاص دارند.

Because they involve supernatural causes,

با توجه به اینکه اون ها شامل دلایل ماوراطبیعی میشن

it's no surprise that many superstitions are based in religion.

جای تعجب نداره که بسیار از خرافات ریشه در مذاهب داره.

For example. the number thirteen was associated with the biblical Last Supper,

برای مثال، عدد ۱۳ مرتبط به شام آخر کتاب مقدس هست،

where Jesus Christ dined with his twelve disciples

جایی که مسیح با ۱۲ حواریون خودش شام خورد

just before being arrested and crucified.

درست قبل از دستگیری و به صلیب کشیده شدنش.

The resulting idea that having thirteen people at a table was bad luck

این ایده ی استنتاج شده که حضور ۱۳ نفر دور میز بدشانسی هست

eventually expanded into thirteen being an unlucky number in general.

وعاقبت به اینکه ۱۳ به طور کلی عدد منحوسی هست گسترش یافت.

Now, this fear of the number thirteen, called triskaidekaphobia,

حالا این ترس از عدد سیزده، تریسکایدِکافوبیا نامیده میشه،

is so common that many buildings around the world skip the thirteenth floor,

عمومیت داره که بسیاری از ساختمانها در سراسر جهان طبقه ۱۳ رو

with the numbers going straight from twelve to fourteen.

با رفتن شماره طبقه ۱۲ به ۱۴ رد میکنن.

Of course, many people consider the story of the Last Supper to be true

البته، بسیاری از مردم داستان شام اخر رو درست تلقی میکنند

but other superstitions come from religious traditions

اما خرافات دیگر از سنت های مذهبی ریشه میگیره که

that few people believe in or even remember.

تعداد کمی از مردم به اون ها باور دارن یا حتی به خاطر میارن.

Knocking on wood is thought to come from the folklore of the ancient Indo-Europeans

به تخته زدن از فرهنگ باستانی و فولکلور هندواروپایی‌ها میاد

or possibly people who predated them

یا حتی مردم قبل از اون ها

who believed that trees were home to various spirits.

کسانی که معتقد بون درخت‌ها خونه ارواح بودند.

Touching a tree would invoke the protection

و لمس درخت رو موجب مطالبه ی محافظت

or blessing of the spirit within.

یا دعای خیر ارواح داخلش میدونستن.

و به نحوی،

And somehow,

این سنت مدت های مدید بعد از بین رفتن باور به ارواح داخل درخت باقی مونده

this tradition survived long after belief in these spirits had faded away.

Many superstitions common today in countries from Russia to Ireland

بسیاری از خرافات رایج فعلی درکشورها از روسیه تا ایرلند

are thought to be remnants of the pagan religions that Christianity replaced.

تصور میشه که از مذاهب بت پرستی که مسیحیت جایگزینشون شده باقی موندن.

But not all superstitions are religious.

اما همه خرافات مذهبی نیستن.

Some are just based on unfortunate coincidences and associations.

برخی فقط مبتنی بر تصادف های ناگوار هستند.

For example, many Italians fear the number 17

برای مثال، بسیاری از ایتالیایی ها از عدد ۱۷ میترسن

because the Roman numeral XVII can be rearranged to form the word vixi,

به این دلیل که حروف اعداد رومی اون XVII میتونه با چینش دیگری کلمهvixi و شکل بده

meaning my life had ended.

که به معنی"زندگی من تمام شده" هست.

Similarly, the word for the number four

همینطور کلمه ای که برای عدد ۴ به کار میره

sounds almost identical to the word for death

تقریبا هم صدا با کلمه مرگ هست

in Cantonese,

در لهجه ی کانتونی؛

as well as languages like Japanese

مثل زبان هایی مانند ژاپنی و کره ای

and Korean that have borrowed Chinese numerals.

که وام گرفته از اعداد چینی هستن.

And since the number one also sounds like the word for must,

از اون جایی که کلمه عدد یک همصدا با کلمه "حتما" هست.

the number fourteen sounds like the phrase must die.

کلمه عدد ۱۴ همصدا به عبارت"باید بمیره" هست

That's a lot of numbers for elevators and international hotels to avoid.

بسیاری ازاعداد هستند که هتل های بین المللی و آسانسور ها باید ازشون پرهیز کنند.

And believe it or not,

و باور کنید یا نه

some superstitions actually make sense,

بسیاری از خرافه ها واقعا معنی میدن

or at least they did until we forgot their original purpose.

یا حداقل تا زمانی که ما هدف اصلی اون هارو فراموش کنیم.

For example, theater scenery used to consist of large painted backdrops,

برای مثال صحنه های تئاتر شامل پرده های نقاشی بزرگ بودن

raised and lowered by stagehands who would whistle to signal each other.

که به دست مسئولین صحنه که با سوت به هم خبر میدادن بالا و پایین میشدند.

Absentminded whistles from other people could cause an accident.

و حواس پرتی ناشی از شنیدن سوت دیگران موجب حادثه میشد.

But the taboo against whistling backstage still exists today,

اما تابو ضد سوت زدن در پشت صحنه هنوز هم وجود داره

long after the stagehands started using radio headsets.

با اینکه مدت هاست مسئولین صحنه از هدست بیسیم برای صحبت استفاده میکنند.

Along the same lines, lighting three cigarettes from the same match

یا روشن کردن ۳ سیگار با یک کبریت

really could cause bad luck if you were a soldier in a foxhole

واقعا موجب بدشانسی میشه اگر شما سرباز و در سنگر باشید

where keeping a match lit too long could draw attention from an enemy sniper.

جایی که کمی طولانی ترشدن روشن بودن کبریت میتونه توجه تک تیر انداز دشمن رو جلب کنه

Most smokers no longer have to worry about snipers,

بیشتر سیگاری ها دیگه نیاز نیست نگران تک تیراندازها باشن

but the superstition lives on.

اما این خرفه هنوز هم وجود داره.

So why do people cling to these bits of forgotten religions,

پس چرا مردم این تکه های فراموش شده مذاهب

coincidences,

اتفاق ها و نصایح

and outdated advice?

تاریخ مصرف گشته و هنوزهم باور دارن؟

Aren't they being totally irrational?

آیا این ها به کلی غیر منطقی نیست؟

Well, yes, but for many people,

خب،بله،اما برای بسیاری از مردم

superstitions are based more on cultural habit than conscious belief.

خرافات بیشتر بر مبنای عادات فرهنگی هستن تا باور های آگاهانه.

After all, no one is born knowing to avoid walking under ladders

در نهایت، هیچ کس با دونستن اینکه نباید از زیر نردبان بره یا در فضای بسته

or whistling indoors,

سوت نزنه به دنیا نیومده

but if you grow up being told by your family to avoid these things,

اما اگر در پروسه رشد بارها به شما از جانب خانواده این موارد تذکر داده بشه

chances are they'll make you uncomfortable,

این احتمال به وجود میاد که شمارو اذیت کنند

even after you logically understand that nothing bad will happen.

حتی به وجود اینکه شما متوجه میشید منطقاً هیچ چیز بدی پیش نمیاد.

And since doing something like knocking on wood doesn't require much effort,

و از اون جا که کارهای مثل ضربه زدن به چوب نیازمند تلاش زیادی نیست

following the superstition is often easier than consciously resisting it.

تبعیت کردن از خرافه گاهی راحت تر از ممانعت از انجامش هست.

Besides, superstitions often do seem to work.

به علاوه، خرافات گاهاً به نظر میاد که عمل میکنن

Maybe you remember hitting a home run while wearing your lucky socks.

شاید شما بارهایی که گل زدید(موفق شدید) در حالی که جوراب شانستون و پوشیده بودید

This is just our psychological bias at work.

به یاد بیارید. این فقط تعصب دهنی ما در کارهست.

You're far less likely to remember all the times you struck out

و احتمالش خیلی ضعیفه که دفعات متعددی که گل نزدید(موفق نشدید) درحالی که

while wearing the same socks.

همون جورابو پوشیده بودید و به یاد بیارید.

But believing that they work could actually make you play better

اما باور به این که اون ها وجود دارند میتونه واقعا باعث عملکرد بهتر شما بشه

by giving you the illusion of having greater control over events.

با دادن این تصور به شما که اراده ی بزرگ تری بر این اتفاق حکم فرماست.

So in situations where that confidence can make a difference, like sports,

پس در شرایطی که اعتماد میتونه تفاوت ایجاد کنه،مثل ورزش

those crazy superstitions might not be so crazy after all.

خرافات احمقانه، ممکنه در نهایت اون قدر هم احمقانه نباشن.