"Three Months After" by Cristin O'Keefe Aptowicz

Translator: RAHAA IMANII Reviewer: Hajar Almasi

I'm Cristin O'Keefe Aptowicz and this is "Three Months After."

من کریستین اُکیف اَپتوئِس هستم و این شعرِ «سه ماه پس از» است.

To want to disappear is different from wanting to die.

اینکه بخواهی ناپدید شوی با اینکه بخواهی بمیری، متفاوت است.

To disappear and to not have to explain to anyone, to talk to anyone.

ناپدید شدن بی‌هیچ توضیحی به هیچ‌کسی، بی آن‌که با کسی حرفی بزنی.

To move to somewhere where no one knows you,

رفتن به جایی که کسی تو را نشناسد،

where you don't have to look at a single laughing face.

جایی که مجبور نباشی به یک صورت خندان بنگری،

To elope with this grief

گریختن با این اندوهی

who is not your enemy

که دشمنت نیست

This grief who maybe now is your best friend.

اندوهی که اکنون شاید بهترین دوست تو باشد.

This grief who is your husband,

این اندوهی که همسر توست،

the thing you curl into every night, falling asleep in its arms.

آن‌چه که هر شب خودت را در آن جمع می‌کنی و در آغوشش به خواب می‌روی.

Who wakes up early to make you your cold thankless breakfast.

آن‌که هر صبحدمِ زود برمی‌خیزد تا چاشتی بی هیچ سپاسی برایت درست کند.

To go to that place where every surface is a blade.

برای رفتن به آن جایی که هرجایی از آن، تیغی ‌ست برنده.

A sharp thing on which to hang your sorry flesh

چیزی بُرنده که تَنِ محزونت را بر آن بیاویزی

to feel something,

تا چیزی را احساس کنی.

anything,

هرچیزی،

other than this.

غیر از این.