Myths and misconceptions about evolution - Alex Gendler

الکس گندلر - افسانه‌ها و برداشت های غلط درباره‌ی تکامل

Translator: Mohsen Heidary Reviewer: Farnaz Saghafi

Myths and misconceptions about evolution.

افسانه‌ها و برداشت های غلط درباره‌ی تکامل

Let's talk about evolution.

بیایید درباره فرگشت (تکامل) صحبت کنیم

You've probably heard

شما احتمالا شنیده‌اید

that some people consider it controversial,

که بعضی مردم آن‌را جدال‌انگیز می‌دانند

even though most scientists don't.

اگرچه اکثر دانشمندان اینطور فکر نمی‌کنند

But even if you aren't one of those people

اما حتی اگر شما یکی از آن آدم‌ها نیستید

and you think you have a pretty good understanding of evolution,

و فکر می‌کنید فهم خیلی خوبی از فرگشت دارید

chances are you still believe some things about it

احتمال دارد هنوز باورهایی درباره‌اش داشته باشید

که کاملا درست نیستند

that aren't entirely right,

things like,

چیزهایی مثل

"Evolution is organisms adapting to their environment."

« فرگشت، سازگار شدن موجودات با محیط زندگیشان است»

This was an earlier,

این ایده‌ای ابتدایی

now discredited,

اما حالا بی‌اعتبار شده

theory of evolution.

از نظریه فرگشت بود

Almost 60 years before Darwin published his book,

حدودا ۶۰ سال قبل از این‌که داروین کتابش را چاپ کند

Jean-Baptiste Lamarck proposed

"ژان باتیست لامارک" پیشنهاد کرد

that creatures evolve by developing

که موجودات با پرورش دادن

certain traits over their lifetimes

صفات مشخصی در طول زندگیشان

and then passing those on to their offspring.

و سپس منتقل کردن آن‌ها به فرزندانشان فرگشت می‌یابند

For example, he thought

برای مثال، او فکر می‌کرد

that because giraffes spent their lives

که چون زرافه‌ها زندگیشان را صرف

stretching to reach leaves on higher branches,

کشیدن خود برای رسیدن به برگ‌ها روی شاخه‌های بالاتر می‌کنند

their children would be born with longer necks.

فرزندانشان با گردن‌ها بلندتری به‌دنیا خواهند آمد

But we know now that's not how genetic inheritance works.

اما حالا ما می‌دانیم که توارث ژنتیکی این‌گونه عمل نمی‌کند

In fact, individual organisms don't evolve at all.

در واقع، ارگانیسم‌های منفرد (افراد) اصلا فرگشت نمی‌یابند

Instead, random genetic mutations cause

در عوض، جهش‌های ژنتیکی تصادفی موجب می‌شوند

some giraffes to be born with longer necks,

بعضی زرافه‌ها با گردن بلندتری به‌دنیا بیایند

and that gives them a better chance to survive

و این امر به آن‌ها شانس بهتری برای بقا می‌دهد

than the ones who weren't so lucky,

نسبت به آن‌هایی که چندان خو‌ش‌شانس نبوده‌اند

which brings us to

که ما را می‌رساند به

"survival of the fittest".

«بقای اَصلح»

This makes it sound like evolution always favors

این جمله کاری می‌کند که فکر کنید فرگشت همیشه

the biggest,

به بزرگ‌ترین

strongest,

قوی‌ترین

or fastest creatures,

یا سریع‌ترین موجود لطف می‌کند

which is not really the case.

که موضوع واقعی نیست

For one thing, evolutionary fitness is just a matter

سازگاری فرگشت فقط مساله‌ی

of how well-suited they are to their current environment.

این است که موجودات چه‌قدر خوب با محیط کنونی سازگارند

If all the tall trees suddenly died out

اگر همه‌ی درخت‌های بلند به ناگهان از بین می‌رفتند

and only short grass was left,

و فقط چمن کوتاه باقی می‌ماند

all those long-necked giraffes

تمام آن زرافه‌های گردن دراز

would be at a disadvantage.

ضرر می‌کردند

Secondly, survival is not how evolution occurs,

دوما، فرگشت از طریق بقا رخ نمی‌دهد

reproduction is.

از طریق تولیدمثل رخ می‌دهد

And the world if full of creatures

و جهان پر است از موجوداتی

like the male anglerfish,

مثل قلابچه‌‌ماهیِ نر

which is so small and ill-suited for survival at birth

که به‌هنگام تولد آن‌قدر کوچک و برای بقا غیرمقبول است

that it has to quickly find a mate before it dies.

که باید به سرعت جفتی پیدا کند پیش ازآن‌که بمیرد

But at least we can say

اما دست‌کم می‌توانیم بگوییم

that if an organism dies without reproducing,

که اگر ارگانیسمی بدون تولید مثل بمیرد

it's evolutionarily useless, right?

از نظر فرگشتی بی‌مصرف است، درسته؟

Wrong!

غلط!

Remember, natural selection happens

به یاد داشته باشید، انتخاب طبیعی روی می‌دهد

not at the organism level,

نه در سطح ارگانیسم‌ها

but at the genetic level,

بلکه در سطح ژنتیکی

and the same gene that exists in one organism

و همان ژن‌هایی که در یک ارگانیسم وجود دارند

will also exist in its relatives.

در خویشاوندانش هم موجود خواهند بود

So, a gene that makes an animal altruistically sacrifice itself

پس، ژنی که باعث می‌شود یک حیوان، نوع‌پرستانه خود را فدا کند

to help the survival and future reproduction

تا به بقا و تولیدمثل آینده‌ی

of its siblings or cousins,

خانواده‌اش کمک کند

can become more widespread

می‌تواند گسترده‌تر از

than one that is solely concerned with self-preservation.

آن ژنی شود که منحصرا نگران نجاتِ خود است

Anything that lets more copies of the gene

هرچیزی که اجازه دهد نسخه‌های بیش‌تری از ژن

pass on to the next generation

به نسل بعد منتقل شوند

will serve its purpose,

خدمت‌رسان هدف‌اش است

except

به‌جز

evolutionary purpose.

هدف تکاملی

One of the most difficult things to keep in mind about evolution

یکی از سخت‌ترین چیزها برای به ذهن داشتن درباره‌ی تکامل

is that when we say things like,

این است که وقتی چیزی می‌گوییم مثل

"Genes want to make more copies of themselves,"

«ژن‌ها می‌خواهند نسخه‌های بیش‌تری از خود بسازند»

or even,

یا حتی

"natural selection,"

«انتخابِ طبیعی»

we're actually using metaphors.

ما در حقیقت استعاری صحبت می‌کنیم

A gene doesn't want anything,

یک ژن هیچ‌چیزی نمی‌خواهد

and there's no outside mechanism

و هیچ مکانیسم خارجی وجود ندارد

that selects which genes are best to preserve.

که انتخاب کند کدام ژن برای باقی ماندن بهتر است

All that happens is that random genetic mutations

تمام اتفاقی که می‌افتد این است که جهش‌های ژنتیکی تصادفی

cause the organisms carrying them

موجب می‌شود ارگانیسم های حامل آن‌ها

to behave or develop in different ways.

به شیوه‌ی متفاوتی رفتار یا رشد کند

Some of those ways result in more copies

بعضی از آن شیوه‌ها موجب می شوند نسخه‌های بیش‌تری

of the mutated gene being passed on,

از ژن جهش‌یافته [به نسل‌های بعد] منتقل شوند

and so forth.

و همین طور الی‌آخر

Nor is there any predetermined plan

هیچ برنامه از پیش تعیین شده‌ای هم نیست

progressing towards an ideal form.

که به شکلی ایده‌آل منتهی شود

It's not ideal for the human eye to have a blind spot

برای چشم ‌انسان ایده‌آل نیست که نقطه‌کور

where the optic nerve exits the retina,

از جایی که اعصاب خارج می‌شوند داشته باشد

but that's how it developed,

اما این‌گونه تکوین پیدا کرده

starting from a simple photoreceptor cell.

با آغازی از سلول‌های گیرنده‌ی نوری

In retrospect, it would have been

با نگاه به گذشته، می‌توانست

much more advantageous for humans to crave

بسیار سودمندتر باشد که انسان

nutrients and vitamins

مشتاق ماده‌مغذی و ویتامین هم باشد

rather than just calories.

و نه فقط مشتاق کالری

But over the millenia,

اما در طول هزاره‌هایی

during which our ancestors evolved,

که در طی آن اجداد ما فرگشت یافتند

کالری‌ها کمیاب بودند

calories were scarce,

and there was nothing to anticipate

و نمی‌شد پیش‌بینی کرد

این مساله بعدها به سرعت تغییر خواهد کرد

that this would later change so quickly.

So, evolution proceeds blindly,

پس، تکامل کورکورانه عمل می‌کند

step

گام

by step

به گام

by step,

به گام

creating all of the diversity we see in the natural world.

تا تمام تنوعی که در جهان طبیعی می‌بینیم را بسازد