History vs. Cleopatra - Alex Gendler

تاریخ در برابر کلئوپاترا - الکس جندلر

Translator: sadegh zabihi Reviewer: Leila Ataei

"Order, order.

"سکوت، سکوت،

So who do we have here?"

خوب اینجا چی داریم؟"

"Your Honor, this is Cleopatra,

"اعلی حضرت، این کلئوپاتراست،

the Egyptian queen whose lurid affairs destroyed two of Rome's finest generals

ملکه مصری که با کارهای زننده‌اش دو ژنرال عالی رتبه روم را نابود کرد

and brought the end of the Republic."

و جمهوری را به نابودی کشاند."

"Your Honor, this is Cleopatra,

"اعلی حضرت، این کلئوپاتراست،

one of the most powerful women in history

یکی از قدرتمندترین زنان تاریخ

whose reign brought Egypt nearly 22 years of stability and prosperity."

کسی که حکومتش حدود ۲۲ سال پایداری و کامیابی را برای مصر به ارمغان آورد."

"Uh, why don't we even know what she looked like?"

"اوه، چرا حتی نمی‌دانیم او چه شکلی بود؟"

"Most of the art and descriptions came long after her lifetime

بیشتر توصیفات و آثار هنری مربوط به سال‌ها پس از مرگ او هستند

in the first century BCE,

قرن اول پیش از میلاد،

just like most of the things written about her."

درست مثل اکثر نوشته‌های مربوط به او."

"So what do we actually know?

"خوب پس واقعاً چه می‌دانیم؟"

Cleopatra VII was the last of the Ptolemaic dynasty,

کلئوپاترای هفتم آخرین پادشاه دودمان بطالسه بود،

a Macedonian Greek family that governed Egypt

خانواده‌ای یونانی مقدونی که پس از فتح مصر توسط اسکندر مقدونی

after its conquest by Alexander the Great.

بر آن حکومت کردند.

She ruled jointly in Alexandria with her brother-

او و برادرش- که همسرش هم بود-

to whom she was also married-

باهم در اسکندریه حکومت می‌کردند

until he had her exiled."

تا اینکه برادرش او را تبعید کرد."

"But what does all this have to do with Rome?"

"اما همه اینها چه ربطی به روم دارد؟"

"Egypt had long been a Roman client state,

"مدت‌ها بود که مصر تحت حکومت روم در آمده بود،

and Cleopatra's father incurred large debts to the Republic.

و پدر کلئوپاترا بدهی‌های سنگینی به جمهوری داشت.

After being defeated by Julius Caesar in Rome's civil war,

پس از آنکه ژنرال پامپی در جنگ داخلی روم از ژولیوس سزار شکست خورد،

the General Pompey sought refuge in Egypt

به عنوان پناهنده به مصر رفت

but was executed by Cleopatra's brother instead."

اما در عوض برادر کلئوپاترا او را اعدام کرد."

"Caesar must have liked that."

"سزار باید از این کار خشنود شده باشد."

"Actually, he found the murder unseemly and demanded repayment of Egypt's debt.

درواقع، او قتل را ناشایسته پنداشت و به مصر دستور بازپرداخت بدهی‌هایش را داد.

He could have annexed Egypt,

ممکن بود مصر را ضمیمه امپراتوری کند،

but Cleopatra convinced him to restore her to the throne instead."

اما کلئوپاترا، سزار را متقاعد کرد تا در عوض او را بر تخت پادشاهی بنشاند."

"We hear she was quite convincing."

می‌بینم که خیلی متقاعد کننده بوده."

"And why not? Cleopatra was a fascinating woman.

"و چرا که نه؟ کلئوپاترا زنی شگفت‌انگیز بود.

She commanded armies at 21,

از ۲۱ سالگی فرماندهی سپاه را به عهده گرفته بود،

spoke several languages,

به چند زبان صحبت می‌کرد،

and was educated in a city with the world's finest library

و در شهری تحصیل کرده بود که بزرگترین کتابخانه دنیا

and some of the greatest scholars of the time."

و بعضی از برجسته‌ترین دانشمندان زمان در آن بودند."

"Hmm."

"همم."

"She kept Caesar lounging in Egypt for months when Rome needed him."

"او باعث شد سزار ماه‌ها در مصر لم بدهد در حالی که روم به او احتیاج داشت."

"Caesar did more than lounge.

"سزار مشغول کاری بیش از لم دادن بود.

He was fascinated by Egypt's culture and knowledge,

او مجذوب دانش و فرهنگ مصر شده بود،

and he learned much during his time there.

و زمانی که آنجا بود خیلی چیزها یاد گرفت.

When he returned to Rome, he reformed the calendar,

وقتی به روم بازگشت تقویم را اصلاح کرد،

commissioned a census,

دستور سرشماری داد،

made plans for a public library,

برای کتابخانه عمومی برنامه ریزی کرد،

and proposed many new infrastructure projects."

و پیشنهاد پروژه‌های زیربنایی جدید بسیاری را داد."

"Yes, all very ambitious, exactly what got him assassinated."

"بله، همه آنها بسیار جاه‌طلبانه بودند، و دقیقا همین هم او را به کشتن داد."

"Don't blame the Queen for Rome's strange politics.

"ملکه را به خاطر سیاست‌های عجیب روم سرزنش نکنید.

Her job was ruling Egypt, and she did it well.

کار او حکومت بر مصر بود، و این کار را به نحو احسن انجام داد.

She stabilized the economy,

او اقتصاد را پایدار کرد،

managed the vast bureaucracy,

بروکراسی گسترده را مدیریت کرد،

and curbed corruption by priests and officials.

و فساد روحانیان و مقامات را مهار کرد.

When drought hit, she opened the granaries to the public

وقتی که خشکسالی پیش آمد، او انبارها را به روی عموم باز گذاشت

and passed a tax amnesty,

و عفو مالیاتی تصویب کرد،

all while preserving her kingdom's stability and independence

و در همه این مدت ثبات و استقلال پادشاهی‌اش را حفظ کرد

with no revolts during the rest of her reign."

و در زمان حکومت او هیچ شورشی رخ نداد."

"So what went wrong?"

"پس چه چیزی خوب پیش نرفت؟"

"After Caesar's death, this foreign Queen couldn't stop meddling in Roman matters."

"بعد از مرگ سزار ملکه خارجی نتوانست دست از دخالت در امور روم بردارد."

"Actually, it was the Roman factions who came demanding her aid.

در واقع این احزاب رومی بودند که از او درخواست کمک می‌کردند.

And of course she had no choice but to support Octavian and Marc Antony

و البته به خاطر پسرشان هم که شده

راهی جز پشتیبانی از اکتاویان و مارک آنتونی در گرفتن انتقام سزار نداشت."

in avenging Caesar, if only for the sake of their son."

"And again, she provided her particular kind of support to Marc Antony."

"و دوباره، او پشتیبانی مخصوص خودش را به مارک آنتونی ارائه کرد."

"Why does that matter?

"چه اهمیتی دارد؟

Why doesn't anyone seem to care about

چرا هیچ کس به دیگر روابط بیشمار

Caesar or Antony's countless other affairs?

سزار و آنتونی توجهی نمی‌کند؟

Why do we assume she instigated the relationships?

چرا فرض می‌کنیم او برانگیزاننده رابطه بوده است؟

And why are only powerful women defined by their sexuality?"

و چرا تنها زنان قدرتمند هستند که با جنسیتشان شرح داده می‌شوند؟"

"Order."

"سکوت."

"Cleopatra and Antony were a disaster.

"کلئوپاترا و مارک آنتونی فاجعه بودند.

They offended the Republic with their ridiculous celebrations

آنها با جشن‌های مسخره‌شان

sitting on golden thrones

و نشستن روی تخت‌های طلایی

and dressing up as gods

و مثل خدایان لباس پوشیدن جمهوری را به سخره گرفتند

until Octavian had all of Rome convinced of their megalomania."

تا اینکه اکتاویان تمام روم را قانع کرد که آنها دچار بیماری خودبزرگ پنداری شده‌اند."

"And yet Octavian was the one who attacked Antony,

"و باز هم این اکتاویان بود که به آنتونی حمله کرد،

annexed Egypt,

مصر را ضمیمه امپراتوری کرد،

and declared himself Emperor.

و خود را امپراتور نامید."

It was the Roman's fear of a woman in power that ended their Republic,

این ترس رومیان از قدرت گرفتن یک زن بود که جمهوریشان را به نابودی کشید

not the woman herself."

نه خود آن زن."

"How ironic."

"چه کنایه غریبی!"

Cleopatra's story survived mainly in the accounts of her enemies in Rome,

بیشتر داستان کلئوپاترا در گزارش‌های دشمنانش در روم نجات پیدا کرد،

and later writers filled the gaps with rumors and stereotypes.

وبعدها نویسندگان جاهای خالی را با شایعات و کلیشه‌ها پر کردند.

We may never know the full truth of her life and her reign,

شاید هیچ وقت به حقیقت کامل زندگی و حکومت او پی نبریم،

but we can separate fact from rumor by putting history on trial.

اما با به محکمه کشاندن تاریخ می‌توانیم واقعیت را از شایعه جدا کنیم.