What do all languages have in common? - Cameron Morin

Translator: hashem farzanefar Reviewer: Leila Ataei

Language is endlessly variable.

زبان بی‌نهایت متغیر است.

Each of us can come up with an infinite number of sentences

هر کدام از ما می‌توانیم در زبان مادری خودمان

in our native language,

بی‌نهایت جمله بسازیم،

and we’re able to do so from an early age—

و می توانیم از سنین پایین این کار را انجام دهیم -

almost as soon as we start to communicate in sentences.

تقریباً به محض شروع برقراری ارتباط از طریق جملات.

How is this possible?

این چطور ممکن است؟

In the early 1950s, Noam Chomsky proposed a theory

در اوایل دهه ۵۰، نوام چامسکی نظریه‌ای پیشنهاد کرد

based on the observation that the key to this versatility seems to be grammar:

که براساس مشاهدات به نظر می‌رسد كليد این تنوع دستور زبان است:

the familiar grammatical structure of an unfamiliar sentence

ساختار گرامری آشنا در یک جمله ناآشنا

points us toward its meaning.

ما را به سمت معنای آن هدایت می‌کند.

He suggested that there are grammatical rules

او پیشنهاد کرد که قوائد دستوری وجود دارد

that apply to all languages, and that the rules are innate—

که برای همه زبانها اعمال می شود، و این قواعد درونی هستند -

the human brain is hardwired to process language according to these rules.

مغز انسان برای پردازش زبان بر اساس این قواعد غریزی شده است.

He labelled this faculty universal grammar,

او این قوه‌ی ذهنی را دستور جهانی نامید،

and it launched lines of inquiry that shaped both the field of linguistics

و منجر به تحقیقات بعدی شد که به هر دو زمینه زبانشناسی وعلوم شناختی

and the emerging field of cognitive science for decades to come.

در حال توسعه در دهه‌های آینده شکلداده است.

Chomsky and other researchers set out to investigate

چامسکی و سایر محققان شروع به بررسی

the two main components of universal grammar:

دو مؤلفه اصلی دستور زبان جهانی کردند:

first, whether there are, in fact, grammar rules

اول، آیا در واقع، قواعد دستور زبانی وجود دارند

that are universal to all languages,

که برای همه‌ی زبان‌ها جهانی هستند،

and, second, whether these rules are hardwired in the brain.

و دوم، آیا این قوعئد در مغز غریزی شده‌اند.

In attempts to establish the universal rules of grammar,

در تلاش برای ایجاد قواعد جهانی دستور زبان،

Chomsky developed an analytical tool known as generative syntax,

چامسکی ابزاری تحلیلی ایجاد کرد معروف به دستور زایشی،

which represents the order of words in a sentence in hierarchical syntax trees

که بیانگر ترتیب کلمات در یک جمله است در نمودارهای درختی دستوری سلسله‌مراتبی

that show what structures are possible.

که نشان می‌دهند چه ساختارهایی ممکن است.

Based on this tree, we could suggest a grammar rule

بر اساس این نمودار درختی، می توانیم یک قاعده‌ی دستور زبان پیشنهاد کنیم

that adverbs must occur in verb phrases.

که قیدها باید درعبارات فعلی باشند.

But with more data, it quickly becomes clear

اما با داده‌های بیشتر، به سرعت مشخص می شود

that adverbs can appear outside of verb phrases.

که قیدها می‌توانند خارج از عبارات فعلی هم بیایند.

This simplified example illustrates a major problem:

این مثال ساده یک مشکل اساسی را نشان می‌دهد:

it takes a lot of data from each individual language

داده‌های زیادی منحصرا از هر زبان گرفته می‌شود

to establish the rules for that language,

برای ایجاد قواعد آن زبان،

before we can even begin to determine

قبل از اینکه حتی بتوانیم تعیین کنیم

which rules all languages might have in common.

کدام قواعد ممکن است در همه‌ی زبان‌ها مشترک باشند.

When Chomsky proposed universal grammar,

زمانی که چامسکی دستور زبان جهانی را پیشنهاد کرد،

many languages lacked the volume of recorded samples

بسیاری از زبان‌ها فاقد کتابخانه‌ای از نمونه‌های ظبط شده‌ی ضروری بودند

necessary to analyze them using generative syntax.

تا بتوان با دستور زبان زایشی آنها را تحلیل کرد.

Even with lots of data,

حتی با داده‌های زیاد،

mapping the structure of a language is incredibly complex.

ترسیم ساختار یک زبان به طور باورنکردنی بسیار پیچیده است.

After 50 years of analysis, we still haven’t completely figured out English.

بعد از ۵۰ سال تحلیل، هنوز کاملا ساختارهای زبان انگلیسی را نفهمیده‌ایم.

As more linguist data was gathered and analyzed,

همچنان که داده‌های زبانشناسان بیشتری جمع اوری و تحلیل شد،

it became clear that languages around the world differ widely,

مشخص شد که زبان‌ها در سراسر جهان بسیار متفاوت هستند،

challenging the theory that there were universal grammar rules.

و این تئوری که قوائد دستوری جهانی وجود داشت را به چالش کشید.

In the 1980s, Chomsky revised his theory

در دهه ۸۰ چامسکی نظریه خود را اصلاح کرد

in an attempt to accommodate this variation.

در تلاشی برای مطابقت با این تنوع.

According to his new hypothesis of principles and parameters,

طبق فرضیه‌ جدید او اصول و پارامترها،

all languages shared certain grammatical principles,

اصول دستوری مشخصی در همه‌ی زبان‌ها مشترک بود،

but could vary in their parameters, or the application of these principles.

اما پارامترها، یا کاربرد این اصول می‌توانست متفاوت باشد.

For example, a principle is “every sentence must have a subject,"

به عنوان مثال ، یک اصل این است «هر جمله باید فاعلی داشته باشد،»

but the parameter of whether the subject must be explicitly stated

اما پارامتر اینکه آیا فاعل باید صریحاً بیان شود

could vary between languages.

می‌توانست بین زبان‌ها متفاوت باشد.

The hypothesis of principles and parameters

فرضیه اصول و پارامترها

still didn’t answer the question of which grammatical principles are universal.

باز هم پاسخ این سوال که کدام اصول جهانی هستند را نداد.

In the early 2000s, Chomsky suggested that there’s just one shared principle,

در اوایل دهه‌‌ی ۲۰۰۰، چامسکی پیشنهاد داد که فقط یک اصل مشترک وجود دارد،

called recursion, which means structures can be nested inside each other.

به نام بازگشت، که یعنی ساختارها می‌توانند در دل همدیگر قرار بگیرند.

Take this sentence,

این جمله را در نظر بگیرید،

which embeds a sentence within a sentence within a sentence.

که جمله ای را در جمله‌ای که درون جمله‌ای دیگر است قرار میدهد.

Or this sentence, which embeds a noun phrase in a noun phrase

یا این جمله، که عبارتی اسمی را در عبارت اسمی دیگر قرار می‌‌دهد

in a noun phrase.

درون عبارت اسمی دیگری.

Recursion was a good candidate for a universal grammar rule

بازگشت کاندید خوبی برای یک قائده‌ی دستور جهانی بود

because it can take many forms.

چون که شکل‌های مختلفی می‌گیرد.

However, in 2005 linguists published findings

با این حال، در سال ۲۰۰۵ زبانشناسان یافته‌هایی را منتشر کردند

on an Amazonian language called Piraha,

درباره‌ی زبانی از قبایل آمازون به نام پیراها،

which doesn’t appear to have any recursive structures.

که به نظر هیچ ساختار بازگشتی ندارد.

So what about the other part of Chomsky’s theory,

پس درباره‌ی قسمت دیگر تئوری چامسکی که،

that our language faculty is innate?

که توانایی زبانی ذاتی است چطور؟

When he first proposed universal grammar,

وقتی او اولین بار دستور جهانی را پیشنهاد داد،

the idea that there was a genetically determined aspect of language acquisition

این ایده که اکتساب زبان جنبه‌ی ژنتیکی از قبل تعیین شده‌ای دارد

had a profound, revolutionary impact.

تاثیر ژرف و انقلابی داشت.

It challenged the dominant paradigm, called behaviorism.

و پارادایم غالب یعنی رفتارگرایی را به چالش کشید.

Behaviorists argued that all animal and human behaviors, including language,

رفتارگرایان استدلال می کردند که همه رفتارهای حیوانی و انسانی، از جمله زبان،

were acquired from the outside by the mind,

از بیرون و توسط ذهن به دست می‌امد،

which starts out as a blank slate.

که به صورت لوح سپیدی شروع به کار می‌کند.

Today, scientists agree that behaviorism was wrong,

امروزه، دانشمندان موافق هستند که رفتارگرایی غلط بود،

and there is underlying, genetically encoded biological machinery

دستگاه بیولوژیکی کدگذاری شده‌ی ژنتیکی نهفته‌ای وجود دارد

for language learning.

برای یادگیری زبان.

Many think the same biology responsible for language

بسیاری فکر می کنند همان زیست شناسی مسئول زبان

is also responsible for other aspects of cognition.

همچنین مسئول دیگر جنبه‎‌های ادراک است.

So they disagree with Chomsky’s idea

پس آنها با ایده‌ی چامسکی مخالفت می‌کنند

that there is a specific, isolated, innate language faculty in the brain.

که یک توانایی زبانی ذاتی خاص مجزا در مغز وجود دارد.

The theory of universal grammar prompted the documentation and study

نظریه دستور جهانی مستند سازی و مطالعه‌ی

of many languages that hadn’t been studied before.

بسیاری زبان‌های که قبلا مطالعه نشده بودند را ترغیب کرد.

It also caused an old idea to be reevaluated and eventually overthrown

همچنین باعث شد یک ایده قدیمی دوباره ارزیابی و سرانجام منقرض شود

to make room for our growing understanding of the human brain.

تا فضایی برای درک درحال افزایش ما از مغز انسان ایجاد کند.