How to get a word added to the dictionary - Ilan Stavans

Translator: Moazame Danaiefar Reviewer: Mahshid Moballegh Nasery

“Dictionary:” noun, “a malevolent literary device

«فرهنگ لغت»: اسم، «نوعی ابزار ادبی مضر که

for cramping the growth of a language and making it hard and inelastic.”

رشد زبانی را ، مختل، دشوار و انعطاف‌ ناپذیر می‌کند.»

“Lexicographer:” noun, “a writer of dictionaries; a harmless drudge.”

«فرهنگ‌نگار»: اسم، «نویسندۀ فرهنگ لغت، فردی زحمت‌کش و بی‌ ضرر.»

While the concept of a dictionary dates back to ancient civilizations,

تاریخچۀ فرهنگ لغت به تمدن‌های باستانی برمی‌گردد،

the first English dictionary was published by Robert Cawdrey in 1604.

اولین فرهنگ لغت انگلیسی را رابرت کادری در سال ۱۶۰۴ منتشر کرد.

In the centuries that followed,

در قرون بعدی،

many more dictionaries were written by individual authors

نویسندگان فرهنگ‌ لغت‌های دیگری را به رشتۀ تحریر درآوردند و

who chose what to include or exclude.

چیزهایی از آن حذف یا به آن اضافه کردند.

They not only defined words, they openly showcased their creators’ opinions—

آنها نه تنها لغات را تعریف کردند، بلکه آشکارا، نظر گردآورندگان‌ -نظیر

like Ambrose Bierce’s definition of “dictionary”

تعریف آمبروس بیرس از «فرهنگ لغت» و

and Samuel Johnson’s definition of “lexicographer.”

تعریف ساموئل جانسون از «فرهنگ نگار» را شامل می‌شدند.

After their authors deaths, many of these dictionaries quickly became outdated.

پس از مرگ این نویسندگان، بسیاری از این فرهنگ لغت‌ها منسوخ شدند.

But one 19th century dictionary had a different fate.

اما یکی از فرهنگ لغت‌های قرن نوزدهم سرنوشت متفاوتی داشت.

In 1828, American lawyer and author Noah Webster published

در سال ۱۸۲۸، نوآ وبستر، وکیل و نویسندۀ آمریکایی

“An American Dictionary of the English Language” with a lofty goal:

«یک فرهنگ لغت انگلیسی به لهجۀ آمریکایی» منتشر کرد. هدف او این بود

to give the United States its own version of the English language.

که نسخه‌ای از زبان انگلیسی در اختیارِ ایالات متحده قرار دهد که مختص خودش است.

He believed that as a new nation,

وی معتقد بود که ایالات متحده به عنوانِ

the United States needed its own distinct version of English

ملتی جدید به نسخه‌ای متمایز از زبان انگلیسی نیاز داشت

to assert its independence from Britain.

تا استقلال خودش از بریتانیا را نشان دهد.

In his dictionary, Webster sought to describe and officialize

وبستر در فرهنگ لغتش به دنبال توصیف و رسمیت بخشیدن به

the way Americans spoke.

شیوۀ صحبت کردن آمریکایی‌ها بود.

Most dictionaries in Webster’s time were prescriptive:

بیشتر فرهنگ لغت‌های دورانِ وبستر تجویزی بودند:

they dictated how words should be used,

آن‌ها به جای اینکه مشخص کنند مردم در زندگیِ روزمره‌شان

rather than documenting the way people actually used language in daily life.

چگونه لغات را به کار می‌برند، شیوۀ استفاده از آنها را دیکته می‌کردند.

When Webster broke this convention and included slang words in his dictionary,

وبستر به نوعی سنت‌شکنی کرد و کلمات عامیانه را در فرهنگ لغتش گنجاند،

critics accused him of polluting the English language.

به همین دلیل، منتقدان وی را به آلودن زبان انگلیسی متهم کردند.

But he argued that these words captured local variations of language—

استدلال وی این بود که این کلمات گونه‌های محلی زبان را نشان می‌دهند که

a vital part of what made American English unique.

نقش مهمی در متمایز کردن انگلیسیِ آمریکایی داشتند.

He also believed spelling rules were unnecessarily complex,

در ضمن، وی معتقد بود که قوانینِِ مربوط به تلفظ کلمات بی جهت پیچیده هستند و

and that we should write the way we speak as much as possible.

تا حد امکان باید شیوۀ سخن گفتنمان را بنویسیم.

Still, Webster’s own opinions influenced the words he included

نظرات وبستر بر کلماتی که در فرهنگ لغتش گنجانده بود و

and the way he defined them.

بر تعریفشان تأثیر گذاشت.

He excluded slang words from Black communities

وی کلمات عامیانۀ مربوط به جوامع سیاه‌پوست را حذف کرد

because he didn’t consider them proper.

چون به نظرش مناسب نبودند.

And when he defined “woman,”

و واژۀ «زن» را اینگونه تعریف کرده بود:

he added that “women are soft, mild, pitiful, and flexible.”

«زنان دل‌رحم، مهربان، قابل ترحم و انعطاف‌پذیر هستند.»

By the time of his death, Noah Webster was a household name.

نوح وبستر در زمان مرگش فردی پرآوازه بود.

Seeing a lucrative business opportunity,

برادرانش، جورج و چارلز مریام، که آن را یک فرصتِ

brothers George and Charles Merriam bought the rights to Webster’s Dictionary.

تجاری پرسود می‌دیدند، حق امتیار دیکشنری وبستر را خریدند.

Together with Webster’s son-in-law, the Merriams made a new, revised edition.

مریام‌ها با همراهی داماد وبستر، یک نسخۀ جدید و بازبینی شده از آن تهیه کردند.

It was the beginning of the Merriam-Webster Dictionary.

و اینگونه بود که فرهنگ لغت مریام وبستر پا به عرصۀ وجود گذاشت.

Today, the Merriam-Webster Dictionary begins to address

امروزه، فرهنگ لغت مریام وبستر تفاوت‌هایی با

a contradiction in Webster’s goal:

هدف وبستر دارد:

he wanted to represent an entire nation,

او می‌خواست که نمایندۀ یک ملت باشد،

but he based his work on just one person’s opinion: his own.

اما مبنای کارش نظر یک شخص بود: خودش.

Since Webster’s death, each new edition of the dictionary has been curated

از زمان مرگ وبستر، نسخه‌های جدیدش را

by a group of language experts rather than by a single authority.

به جای یک نویسنده، گروهی از زبان‌شناسان تصحیح می‌کنند.

The current criteria for including a word in the dictionary

معیارهای فعلی برای گنجاندن یک کلمه در فرهنگ لغت

are that it has “widespread, sustained, and meaningful use.”

این است که کلمه «کاربرد گسترده، پایدار و معناردار» داشته باشد.

This clearly includes profanities,

و طبق این معیار، فُحش‌ها هم

which were sometimes excluded from dictionaries in the past.

که در گذشته گاهی اوقات حذف می‌شدند، به فرهنگ لغت راه پیدا کرده‌اند.

Racial slurs also meet the criteria for inclusion,

توهین‌های نژادی نیز شامل این معیار می‌شوند،

but some argue that including them might legitimize them.

اما برخی معتقدند گنجاندنشان در فرهنگ لغت ممکن است به آن‌ها مشروعیت بدهد.

Dictionaries don’t just add new words—

فرهنگ لغت‌ها فقط لغات جدید را اضافه نمی‌کنند،

they also redefine old words to reflect changing attitudes and usage.

بلکه برای نشان دادن تغییر کاربردِ لغات قدیمی مجدداً آن‌ها را تعریف می‌کنند.

One 1736 dictionary defined “wife” as “a married woman whose will,

در فرهنگ لغتعی مربوط به سال ۱۷۳۶، «زن» اینگوه تعریف شده است:

in the judgment of the law, is subject to the will of her husband:

«زن متأهلی که طبق قانون، اراده‌اش تابعِ ارادۀ شوهرش است،

for which reason a wife is said to have no will.”

زیرا گفته می‌شود که زن شوهردار هیچ اراده‌ای ندارد.»

Today, “wife” is defined simply as “a female partner in a marriage.”

امروزه، «زنِ متأهل» صرفاً «شریک مؤنث در یک رابطۀ زناشویی» تعریف می‌شود.

In 2019, Merriam-Webster’s word of the year was “they.”

در سال ۲۰۱۹، «آنها» کلمۀ سال مریام وبستر انتخاب شد.

The word has been in regular use for centuries,

این کلمه برای قرن‌ها به طور منظم به کار برده می‌شد،

but has only recently gained a new recognized meaning,

اما اخیراً معنایی شاخص و جدید به دست آورده است،

as a pronoun for one person whose gender identity is nonbinary.

ضمیری برای اشاره به فردی که جنسیت غیرباینری دارد.

The question of which words belong in the dictionary impacts all of us—

اینکه چه واژگانی به فرهنگ لغت تعلق دارند بر همۀ ما تأثیر می‌گذارد،

when our words and definitions are represented, they’re affirmed;

لغات و تعاریف ما پس از ارائه تأئید می‌شوند؛

if not, they— and we— are minimized.

اگر نه، آن‌ها و ما ارزشمان را از دست می‌دهیم.

Today, lexicographers have expanded word sourcing

امروزه، فرهنگ‌نویسان منبع کلمات را گسترش داده‌اند تا

to include the dictionary’s users: tracking which words are most searched,

کاربران فرهنگ لغت را هم شامل شوند: ببیند کدام کلمات بیشتر جست‌وجو شده‌اند،

and adding them to the dictionary.

و آنها را به فرهنگ لغت اضافه کنند.

So, who decides what’s in the dictionary?

پس چه کسی تعیین می‌کند که چه چیزی در فرهنگ لغت گنجانده شود؟

More than ever before the answer is: we do.

بیشتر از هر زمان دیگر جواب این است: ما.

All of us shape language every day.

همۀ ما هرروزه زبان را شکل می‌دهیم.

When we collectively embrace one word or redefine another,

وقتی به طور جمعی کلمه‌ای را می‌پذیریم و کلمه‌ای را مجدداً تعریف می‌کنیم،

eventually, those words and meanings are reflected in our dictionaries.

در نهایت، آن کلمات و تعاریف در فرهنگ لغت‌هایمان نمود پیدا می‌کنند.