The accident that changed the world - Allison Ramsey and Mary Staicu

Translator: Atefeh Rashidi Reviewer: Masood Mousavi

London, 1928: a group of mold spores surf a breeze through a lab.

لندن، سال ۱۹۲۸: گروهی از هاگ‌های قارچی سوار بر نسیمی وارد یک آزمایشگاه می‌شوند.

They drift onto a petri dish, and when they land,

به سمت ظرف کشت باکتری می‌روند، و هنگامی‌که روی آن می‌نشینند،

they germinate a medical revolution.

انقلابی پزشکی را رقم می‌زنند.

This lab belongs to Alexander Fleming, a Scottish scientist

این آزمایشگاه متعلق به «الکساندر فلمینگ»، دانشمند اسکاتلندی است

investigating the properties of infectious bacteria.

که خصوصیات باکتری‌های عفونی را بررسی می‌کند.

At this time, Fleming is away on vacation.

در این زمان، «فلمینگ» در تعطیلات به سر می‌برد.

When he returns, he finds a colony of mold growing on a petri dish

وقتی برمی‌گردد، متوجه رشد مجموعه‌ای از کپک‌ها در ظرف کشت باکتری می‌شود

he’d forgotten to place in his incubator.

که فراموش کرده بود در دستگاه رشد خود بگذارد.

And around this colony of mold is a zone

و در اطراف این مجموعه از کپک‌ها، منطقه‌ای هست که

completely and unexpectedly clear of bacteria.

کاملاً و برخلاف انتظار، عاری از باکتری است.

In studying this mysterious phenomenon,

در مطالعه‌ی این پدیده‌ی اسرارآمیز،

Fleming came to realize that the mold was secreting some kind of compound

«فلمینگ» متوجه شد که این کپک، نوعی ترکیب از خود ترشح می‌کند

that was killing the bacteria.

که باعث کُشتن باکتری‌ها می‌شود.

The mold was a species in the Penicillium genus,

آن کپک، گونه‌ای از انواع پنی‌سیلیوم بود.

so Fleming dubbed the antibacterial compound “penicillin.”

درنتیجه «فلمینگ» این ترکیبِ ضد باکتریایی را «پنی‌سیلین» نامید.

What Fleming stumbled upon was a microbial defense system.

آنچه «فلمینگ» به‌صورت تصادفی کشف کرد یک سیستم دفاعی میکروبی بود.

The penicillium mold constantly produces penicillin

کپک پنی‌سیلیم دائماً پنی‌سیلین تولید می‌کند.

in order to defend itself from threats,

تا از خود در برابر تهدیدات دفاع کند،

such as nearby bacterial colonies that might consume its resources.

مانند گروه‌های باکتریایی مجاور که ممکن است منابع آن را مصرف کند.

Penicillin destroys many types of bacteria

پنی‌سیلین انواع زیادی از باکتری‌ها را

by disrupting synthesis of their cell walls.

با مختل کردن سنتز در دیواره‌های سلولی‌شان نابود می‌کند.

These walls get their strength from a thick, protective mesh of sugars

این دیوارها استحکام خود را از یک شبکه ضخیم محافظ قندی

and amino acids,

و اسیدهای آمینه می‌گیرند،

that are constantly being broken down and rebuilt.

که دائماً در حال شکستن و تشکیل مجدد هستند.

Penicillin binds to one of the compounds that weaves this mesh together

پنی‌سیلین به یکی از ترکیباتی متصل می‌شود که این شبکه را به یکدیگر می‌بافد

and prevents the wall from being reconstructed at a critical phase.

و مانع از این می‌شود که این دیوار در مرحله حیاتی بازسازی شود.

Meanwhile, penicillin stimulates the release of highly reactive molecules

در همین حال، پنی‌سیلین انتشار مولکول‌های بسیار واکنشگر را فعال می‌کند

that cause additional damage.

که خسارت‌های جانبی ایجاد می‌کند.

Eventually, the cell’s structure breaks down completely.

سرانجام، ساختار سلول کاملاً تجزیه می‌شود.

This two-pronged attack is lethal to a wide range of bacteria,

این حمله دوطرفه برای بسیاری از باکتری‌ها کُشنده است،

whether in petri-dishes, our bodies, or elsewhere.

چه در ظروف کِشت، بدن ما یا جایی دیگر.

It’s not, however, harmful to our own cells,

بااین‌حال، برای سلول‌های ما مضر نیستند،

because those don’t have cell walls.

زیرا آن‌ها دیواره‌های سلولی ندارند.

For a decade or so after Fleming’s discovery,

یک دهه یا بیشتر بعد از کشف «فلمینگ»

penicillin remained a laboratory curiosity.

پنی‌سیلین یک کنجکاوی آزمایشگاهی باقی ماند.

But during World War II,

اما در طول جنگ جهانی دوم،

researchers figured out how to isolate the active compound

محققان دریافتند که چگونه ترکیب فعال را جداسازی کنند

and grow the mold in larger quantities.

و کپک را در مقادیر بیشتر پرورش دهند.

They then went on to win the Nobel Prize for their work.

پس‌ازآن به خاطر کارهایشان برنده جایزه نوبل شدند.

Teams at Oxford and several American drug companies continued development,

تیم‌هایی در آکسفورد و چندین شرکتِ دارویی آمریکایی به توسعه ادامه دادند،

and within a few years it was commercially available.

و طی چند سال به‌صورت تجاری در دسترس قرار گرفت.

Penicillin and similar compounds quickly transformed the treatment of infections.

پنی‌سیلین و ترکیبات مشابه، به‌سرعت درمان عفونت‌ها را دگرگون کردند.

For the time being,

تا به این لحظه،

they remain some of the most important, life-saving antibiotics used in medicine.

آن‌ها مهم‌ترین و نجات‌بخش‌ترین آنتی‌بیوتیک‌ مورد استفاده در پزشکی هستند.

However, the more we use any antibiotic, the more bacteria evolve resistance to it.

اما هر چه آنتی‌بیوتیک بیشتری مصرف کنیم، باکتری‌های بیشتری در برابرش مقاوم می‌شوند.

In the case of penicillin,

در مورد پنی‌سیلین،

some bacteria produce compounds that can break down the key structure

برخی از باکتری‌ها ترکیباتی تولید می‌کنند که باعث تجزیه ساختاری کلیدی می‌شود

that interferes with cell wall synthesis.

که سنتز دیواره سلولی را مختل می‌کند.

As antibiotic use has increased,

ازآنجاکه مصرف آنتی‌بیوتیک افزایش یافته است،

more and more bacteria have evolved this defense,

باکتری‌های بیشتری در برابرش مقاوم شده‌اند،

making these antibiotics ineffective

که موجب بی‌اثر شدن باکتری‌ها

against a growing number of bacterial infections.

در برابر تعداد فزاینده عفونت‌های باکتریایی می‌شود.

This means it’s essential that doctors not overprescribe the drug.

درنتیجه ضروری است که پزشکان بیش‌ازحد دارو تجویز نکنند.

Meanwhile, 5 to 15% of patients in developed countries

در همین حال ۵ تا ۱۵ درصد از بیماران در کشورهای توسعه‌یافته

self-identify as allergic to penicillin,

این تشخیص را داده‌اند که به پنی‌سیلین حساسیت دارند،

making it the most commonly reported drug allergy.

که این بیشترین حساسیتِ دارویی گزارش شده است.

However, the vast majority— over 90%— of people

اگرچه، اکثریت قریب به‌اتفاق - بیش از ۹۰ درصد مردم

who think they’re allergic to penicillin actually are not.

که فکر می‌کنند به پنی‌سیلین حساسیت دارند در واقع به آن حساسیتی ندارند.

Why the misperception?

چرا این سوء برداشت می‌شود؟

Many patients acquire the allergy label as children,

بسیاری از بیماران برچسب حساسیت را از کودکی به خود زده‌اند،

when a rash appears after they’re treated for an infection with penicillin

هنگامی‌که کَهیر بعد از درمان عفونت با پنی‌سیلین

or closely related drugs.

یا داروهای مشابه ظاهر می‌شود.

The rash is often blamed on penicillin,

این کهیر اغلب به گَردنِ پنی‌سیلین انداخته می‌شود،

while the more likely culprit is the original infection,

درحالی‌که مقصر محتمل‌تر، خود عفونت است،

or a reaction between the infection and the antibiotic.

یا اینکه نتیجه واکنش میانِ عفونت و آنتی‌بیوتیک است.

However, genuine penicillin allergies,

با این وجود، حساسیت‌های حقیقی به پنی‌سیلین

where our immune systems mistake penicillin for an attacker,

آنجا که سیستم ایمنی بدن ما پنی‌سیلین را به جای مهاجم اشتباه می‌گیرد،

do occur rarely and can be very dangerous.

به‌ندرت اتفاق می‌افتد و می‌تواند بسیار خطرناک باشد.

So if you think you’re allergic but don’t know for sure,

بنابراین اگر فکر می‌کنید که حساسیت دارید اما مطمئن نیستید،

your best bet is to visit an allergist.

بهترین کار این است که به یک متخصص آلرژی مراجع کنید.

They’ll complete an evaluation that’ll confirm

آن‌ها سنجشی انجام می‌دهند که تائید می‌کند

whether or not you have the allergy.

حساسیت دارید یا نه.

Even if you do have a penicillin allergy,

حتی اگر به پنی‌سیلین حساسیت دارید،

your immune cells that react to the drug may lose their ability to recognize it.

سلول‌های ایمنی که به دارو واکنش می‌دهند ممکن است توانایی شخیص آن را از دست بدهند.

In fact, about 80% of people who are allergic to penicillin

در حقیقت، حدود ۸۰ درصد از افرادی که به پنی‌سیلین حساسیت دارند

outgrow their allergy within ten years.

طی ده سال حساسیتشان از بین می‌رود.

This is great news for people who currently identify

این خبر بسیار خوبی است برای افرادی که اخیراً

as allergic to penicillin;

به پنی‌سیلین حساسیت نشان داده‌اند.

the drug may one day save their lives, as it has done for so many others.

این دارو می‌تواند روزی جانشان را نجات دهد همان‌طور که برای خیلی‌ها انجام داده است.