Why should you read “Fahrenheit 451”? - Iseult Gillespie

Μετάφραση: Nina Triaridou Επιμέλεια: Chryssa R. Takahashi

“It was a pleasure to burn.

«Ήταν ευχάριστο να καις.

It was a special pleasure to see things eaten,

Υπήρχε μια μοναδική ευχαρίστηση όταν έβλεπες πράγματα

to see things blackened and changed.”

να παραδίδονται στις φλόγες, να καίγονται και να αλλάζουν».

Fahrenheit 451 opens in a blissful blaze - and before long,

Το «Φαρενάιτ 451» ξεκινάει με μια φωτιά - και σύντομα

we learn what’s going up in flames.

μαθαίνουμε τι καίγεται.

Ray Bradbury’s novel imagines a world

Το μυθιστόρημα του Ρέι Μπράντμπερι φαντάζεται έναν κόσμο

where books are banned from all areas of life -

όπου τα βιβλία είναι απαγορευμένα από όλους τους τομείς της ζωής

and possessing, let alone reading them, is forbidden.

και η κατοχή τους, πόσο μάλλον η ανάγνωσή τους, απαγορεύεται.

The protagonist, Montag, is a fireman responsible for destroying what remains.

Ο πρωταγωνιστής, ο Μόνταγκ, είναι ένας πυροσβέστης

αρμόδιος για την καταστροφή των βιβλίων.

But as his pleasure gives way to doubt,

Αλλά καθώς η απόλαυση του μετατρέπεται σε αμφισβήτηση,

the story raises critical questions of how to preserve one’s mind in a society

το βιβλίο θέτει κρίσιμα ερωτήματα

σχετικά με το πώς μπορεί κάποιος να διατηρήσει τις σκέψεις του

where free will, self-expression, and curiosity are under fire.

σε μια κοινωνία όπου η ελεύθερη βούληση, η έκφραση και η περιέργεια απαγορεύονται.

In Montag’s world, mass media has a monopoly on information,

Στον κόσμο του Μόνταγκ, τα μέσα ενημέρωσης έχουν μονοπώλιο στην πληροφόρηση,

erasing almost all ability for independent thought.

εξαλείφοντας σχεδόν κάθε ικανότητα για ελεύθερη σκέψη.

On the subway, ads blast out of the walls.

Στο μετρό, διαφημίσεις κατακλύζουν τους επιβάτες.

At home, Montag’s wife Mildred listens to the radio around the clock,

Στο σπίτι, η γυναίκα του Μόνταγκ, η Μίλντρετ, ακούει ραδιόφωνο όλη τη μέρα,

and three of their parlor walls are plastered with screens.

και σε τρεις από τους τοίχους στο σαλόνι της υπάρχουν οθόνες.

At work, the smell of kerosene hangs over Montag’s colleagues,

Στη δουλειά, η μυρωδιά της κηροζίνης κατακλύζει τους συναδέλφους του Μόνταγκ,

who smoke and set their mechanical hound after rats to pass the time.

οι οποίοι καπνίζουν και περνούν την ώρα τους

βάζοντας το μηχανικό λαγωνικό τους να κυνηγάει αρουραίους.

When the alarm sounds they surge out in salamander-shaped vehicles,

Όταν σημαίνει συναγερμός, ανεβαίνουν σε οχήματα στο σχήμα σαλαμάνδρας,

sometimes to burn whole libraries to the ground.

μερικές φορές για να πυρπολήσουν συθέμελα βιβλιοθήκες.

But as he sets tomes ablaze day after day like “black butterflies,”

Αλλά, καθώς ο Μόνταγκ καίει βιβλία σαν «μαύρες πεταλούδες» κάθε μέρα,

Montag’s mind occasionally wanders to the contraband that lies hidden in his home.

το μυαλό του συχνά βρίσκεται στα λαθραία βιβλία που κρύβει στο σπίτι του.

Gradually, he begins to question the basis of his work.

Σταδιακά, αρχίζει να αμφισβητεί την ιδεολογική βάση της δουλειάς του.

Montag realizes he’s always felt uneasy -

Ο Μόνταγκ συνειδητοποιεί ότι πάντα ένιωθε αβεβαιότητα

but has lacked the descriptive words to express his feelings in a society

άλλα ότι του έλειπαν περιγραφικές έννοιες

για να εκφράσει τις σκέψεις του σε μια κοινωνία

where even uttering the phrase “once upon a time” can be fatal.

όπου ακόμα και η άρθρωση της φράσης «μια φορά και ένα καιρό»

έχει ολέθριες συνέπειες.

Fahrenheit 451 depicts a world governed

Το «Φαρενάιτ 451» παρουσιάζει έναν κόσμο όπου κυριαρχούν

by surveillance, robotics, and virtual reality-

η παρακολούθηση, η ρομποτική και η εικονική πραγματικότητα -

a vision that proved remarkably prescient, but also spoke to the concerns of the time.

ένα όραμα εξαιρετικά προφητικό,

που όμως ανταποκρινόταν στους προβληματισμούς του καιρού του.

The novel was published in 1953, at the height of the Cold War.

Το μυθιστόρημα εκδόθηκε το 1953, στο αποκορύφωμα του Ψυχρού Πολέμου.

This era kindled widespread paranoia and fear

Η εποχή καλλιεργούσε ένα γενικευμένο κλίμα παράνοιας και φόβου

throughout Bradbury’s home country of the United States,

ανά τις ΗΠΑ, την πατρίδα του Μπράντμπερι,

amplified by the suppression of information and brutal government investigations.

ένα κλίμα που ενισχυόταν

λόγω του ελέγχου των πληροφοριών και των στυγνών ερευνών της κυβέρνησης.

In particular, this witch hunt mentality

Συγκεκριμένα, αυτό το «κυνήγι μαγισσών»

targeted artists and writers who were suspected of Communist sympathies.

στοχοποιούσε καλλιτέχνες και συγγραφείς

που ήταν ύποπτοι για κομμουνιστικές δραστηριότητες.

Bradbury was alarmed at this cultural crackdown.

Ο Μπράντμπερι θορυβήθηκε από αυτή τη λήψη περιοριστικών μέτρων.

He believed it set a dangerous precedent for further censorship,

Πίστευε ότι δημιουργούσε ένα αρνητικό προηγούμενο για περαιτέρω λογοκρισία

and was reminded of the destruction of the Library of Alexandria

και θυμήθηκε την καταστροφή της βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας

and the book-burning of Fascist regimes.

και το κάψιμο βιβλίων από τα φασιστικά καθεστώτα.

He explored these chilling connections in Fahrenheit 451,

Διερεύνησε αυτές τις ανατριχιαστικές ομοιότητες στο «Φαρενάιτ 451»,

titled after the temperature at which paper burns.

του οποίου ο τίτλος αναφέρεται στη θερμοκρασία που καίγεται το χαρτί.

The accuracy of that temperature has been called into question,

Αν και η ακρίβεια της θερμοκρασίας έχει αμφισβητηθεί,

but that doesn’t diminish the novel’s standing

δεν κλονίζει τη θέση που κατέχει το βιβλίο

as a masterpiece of dystopian fiction.

ως ένα αριστούργημα της δυστοπικής μυθοπλασίας.

Dystopian fiction as a genre amplifies troubling features of the world around us

Η δυστοπική μυθοπλασία ως είδος

εστιάζει σε ανησυχητικά χαρακτηριστικά του κόσμου μας

and imagines the consequences of taking them to an extreme.

και παρουσιάζοντάς τα στην ακραία μορφή τους, φαντάζεται τις επιπτώσεις τους.

In many dystopian stories,

Σε πολλές δυστοπικές ιστορίες,

the government imposes constrictions onto unwilling subjects.

η κυβέρνηση θέτει περιορισμούς σε απρόθυμους πολίτες.

But in Fahrenheit 451,

Όμως στο «Φαρενάιτ 451»,

Montag learns that it was the apathy of the masses

ο Μόνταγκ μαθαίνει ότι ήταν η απάθεια των πολιτών

that gave rise to the current regime.

που ενίσχυσε το παρόν καθεστώς.

The government merely capitalized on short attention spans

Η κυβέρνηση εκμεταλλεύτηκε τη διάσπαση της προσοχής

and the appetite for mindless entertainment,

και την επιθυμία για παθητική διασκέδαση, εξαλείφοντας την ανταλλαγή ιδεών.

reducing the circulation of ideas to ash.

As culture disappears, imagination and self-expression follow.

Καθώς ο πολιτισμός συρρικνώνεται, η φαντασία και η έκφραση ακολουθούν.

Even the way people talk is short-circuited

Ακόμα και η ομιλία των ανθρώπων μοιάζει ακατανόητη,

- such as when Montag’s boss Captain Beatty describes the acceleration of mass culture:

όπως όταν το αφεντικό του Μόνταγκ, ο λοχαγός Μπίτι,

περιγράφει την ταχύτητα διάδοσης της μαζικής κουλτούρας:

"Speed up the film, Montag, quick. Click? Pic? Look, Eye, Now, Flick, Here,

«Επιτάχυνε την ταινία, Μόνταγκ, γρήγορα.

Κλικ; Στιγμιότυπο; Κοίτα, Μάτι, Τώρα, Άλλαξε, Εδώ,

There, Swift, Pace, Up, Down, In, Out, Why, How, Who, What, Where, Eh? Uh!

Εκεί, Γρήγορα, Προχώρα, Πάνω, Κάτω, Μέσα, Έξω, Γιατί, Πώς, Ποιος, Τι, Πού, ε;

Bang! Smack! Wallop, Bing, Bong, Boom! Digest-digests, digest-digest-digests.

Μπαμ! Χτύπημα! Χαστούκι! Μπουμ! Αφομοίωσε- αφομοιώνει,αφομοίωσε,αφομοίωσε-αφομοιώνει.

Politics? One column, two sentences, a headline! Then, in mid-air, all vanishes!"

Πολιτική; Μία στήλη, δύο προτάσεις, μια επικεφαλίδα!

Και ξαφνικά όλα εξαφανίζονται!»

In this barren world, Montag learns how difficult it is to resist when

Σε αυτό τον άγονο κόσμο, ο Μόνταγκ μαθαίνει πόσο δύσκολο είναι να αντισταθεί

there's nothing left to hold on to.

όταν δεν υπάρχει κανενα έρεισμα.

Altogether, Fahrenheit 451 is a portrait of independent thought

Συνολικά το «Φαρενάιτ 451» είναι ένα πορτραίτο της ελεύθερης σκέψης

on the brink of extinction -

στο χείλος της εξαφάνισης

and a parable about a society which is complicit

και μια αλληγορία για μια κοινωνία συνυπεύθυνη

in its own combustion.

στην εξάλειψη της ελεύθερης σκέψης.