Daphne Koller: What we're learning from online education

Translator: Morton Bast Reviewer: Thu-Huong Ha

Çeviri: Figen Ergürbüz Gözden geçirme: berat güven

Like many of you, I'm one of the lucky people.

Çoğunuz gibi ben de şanslı insanlardan biriyim.

I was born to a family where education was pervasive.

Eğitimle çok haşır neşir bir ailede doğdum.

I'm a third-generation PhD, a daughter of two academics.

Üçüncü nesil doktoralıyım ve her iki ebeveynim de akademisyen.

In my childhood, I played around in my father's university lab.

Çocukluğumda, babamın üniversitedeki laboratuvarında oynardım.

So it was taken for granted that I attend some of the best universities,

Bu nedenle en iyi üniversitelerden birkaçına girmem kolay oldu

which in turn opened the door to a world of opportunity.

ve bu da bana fırsatlarla dolu bir dünyanın kapısını açtı.

Unfortunately, most of the people in the world are not so lucky.

Ne yazık ki dünyadaki pek çok insan bu kadar şanslı değil.

In some parts of the world, for example, South Africa,

Dünyanın bazı bölgelerinde, örneğin, Güney Afrika'da,

education is just not readily accessible.

eğitime erişim kolay değil.

In South Africa, the educational system was constructed

Güney Afrika'nın eğitim sistemi, ırk ayrımı döneminde

in the days of apartheid for the white minority.

beyaz azınlığa göre düzenlenmişti.

And as a consequence, today there is just not enough spots

Sonuç olarak bugün hâlâ, yüksek kalitede eğitim isteyen

for the many more people who want and deserve a high quality education.

ve bunu hak eden pek çok kişiye yeterli kontenjan bulunmuyor.

That scarcity led to a crisis in January of this year

Bu yetersizlik, bu yıl Haziran ayında Johannesburg Üniversitesi'nde

at the University of Johannesburg.

bir krize yol açtı.

There were a handful of positions left open

Üniversitedeki standart kabul işlemlerinden sonra

from the standard admissions process, and the night before

çok az sayıda boş kontenjan kalmıştı ve üniversitenin kayıtlar için

they were supposed to open that for registration,

açılacağı günün gecesinde binlerce insan

thousands of people lined up outside the gate in a line a mile long,

kapının dışında bir buçuk kilometrelik bir kuyruk oluşturdu,

hoping to be first in line to get one of those positions.

bu kontenjanlardan birine yerleşebilmek için sıradaki ilk kişi olmayı umuyorlardı.

When the gates opened, there was a stampede,

Kapılar açıldığında bir izdiham oldu,

and 20 people were injured and one woman died.

20 kişi yaralandı ve bir kadın öldü.

She was a mother who gave her life

Oğlununa daha iyi bir hayat sağlamaya

trying to get her son a chance at a better life.

çalışırken hayatını kaybeden bir anneydi.

But even in parts of the world like the United States

Fakat Amerika gibi dünyanın eğitimin yaygın olduğu

where education is available, it might not be within reach.

bazı bölgelerinde bile ona erişim kolay olmayabilir.

There has been much discussed in the last few years

Son birkaç yıldır, sağlık hizmetlerinin artan ücretleri

about the rising cost of health care.

çok fazla tartışılıyor.

What might not be quite as obvious to people

İnsanların bu kadar dikkatini çekmeyen diğer şey şu;

is that during that same period the cost of higher education tuition

aynı dönemde,1985'ten bu yana, yüksek öğrenim ücretleri,

has been increasing at almost twice the rate,

neredeyse iki kat daha hızla,

for a total of 559 percent since 1985.

toplam %559 oranında arttı.

This makes education unaffordable for many people.

Bu durum, eğitimi pek çok kişi için maddi olarak imkânsız kılıyor.

Finally, even for those who do manage to get the higher education,

Sonunda, yüksek öğrenim görmeyi başaranlara da

the doors of opportunity might not open.

fırsat kapıları açılmayabiliyor.

Only a little over half of recent college graduates

Birleşik Devletler'de yüksek öğrenim gören

in the United States who get a higher education

üniversite mezunlarının sadece yarısından biraz fazlası

actually are working in jobs that require that education.

bu eğitimi gerektiren bir işte çalışıyor.

This, of course, is not true for the students

Bu durum elbette en iyi üniversitelereden

who graduate from the top institutions,

mezun olanlar için geçerli değil.

but for many others, they do not get the value

Ancak diğer pek çok kişi harcadığı zamanın

for their time and their effort.

ve çabalarının karşılığını alamıyor.

Tom Friedman, in his recent New York Times article,

Gazeteci Tom Friedman, New York Times'daki son köşe yazısında,

captured, in the way that no one else could, the spirit behind our effort.

hiç kimsenin yapamayacağı bir şekilde, çabalarımızın ardındaki ruhu yakaladı.

He said the big breakthroughs are what happen

Büyük ilerlemelerin, yapılmasına şiddetle ihtiyaç duyulan şeyle,

when what is suddenly possible meets what is desperately necessary.

yapılması birdenbire mümkün olan şeyin buluştuğu anlarda gerçekleştiğini yazdı.

I've talked about what's desperately necessary.

Şiddetle ihtiyaç duyulan şeyi söyledim.

Let's talk about what's suddenly possible.

Birdenbire mümkün olan şey hakkında konuşalım.

What's suddenly possible was demonstrated by

Aniden mümkün olan şey,

three big Stanford classes,

her birine 100.000 veya daha fazla kişinin

each of which had an enrollment of 100,000 people or more.

kaydolduğu üç büyük Stanford dersiyle ispatlandı.

So to understand this, let's look at one of those classes,

Daha iyi anlamak için bu derslerden biri olan,

the Machine Learning class offered by my colleague

meslektaşım ve ortak kurucumuz Andrew Ng tarafından verilen

and cofounder Andrew Ng.

Makine Öğrenmesi dersine göz atalım.

Andrew teaches one of the bigger Stanford classes.

Andrew, en büyük Stanford derslerinden birini veriyor.

It's a Machine Learning class,

and it has 400 people enrolled every time it's offered.

Bu Makine Öğrenmesi dersine

her açıldığında 400 kişi kaydoluyordu.

When Andrew taught the Machine Learning class to the general public,

Andrew, Makine Öğrenme dersini halka açık vermeyi düşündüğünde

it had 100,000 people registered.

100.000 kişi kayıt yaptırdı.

So to put that number in perspective,

Bu sayıyı şöyle düşünelim,

for Andrew to reach that same size audience

Andrew'ın, Stanford'da ders vererek

by teaching a Stanford class,

aynı sayıda öğrenciye ulaşması

he would have to do that for 250 years.

250 yılını alacaktı

Of course, he'd get really bored.

ve tabii ki bundan çok sıkılacaktı.

So, having seen the impact of this,

Bunun etkisini görünce, Andrew ve ben

Andrew and I decided that we needed to really try and scale this up,

en üst kalitede bir eğitimi mümkün olduğunca fazla kişiye ulaştırmak için

to bring the best quality education to as many people as we could.

çaba sarf etmemiz ve çıtayı yükseltmemiz gerektiğine karar verdik.

So we formed Coursera,

Bu nedenle,

whose goal is to take the best courses

hedefi en iyi üniversitelerdeki en iyi eğitmenlerden

from the best instructors at the best universities

en iyi dersi sağlamak ve bunu dünyadaki herkese

and provide it to everyone around the world for free.

ücretsiz sunmak olan Coursera'yı kurduk.

We currently have 43 courses on the platform

Şu anda bu platformda,

from four universities across a range of disciplines,

dört üniversiteden çeşitli dallarda

and let me show you a little bit of an overview

43 ders var ve kısaca nasıl bir şey olduğunu

of what that looks like.

açıklamama izin verin.

(Video) Robert Ghrist: Welcome to Calculus.

(Video) Robert Ghrist: Kalkülüs'e hoş geldiniz.

Ezekiel Emanuel: Fifty million people are uninsured.

Ezekiel Emanuel: 50 milyon kişi sigortasız.

Scott Page: Models help us design more effective institutions and policies.

Scott Page: Modeller daha etkili kurumlar ve politikalar tasarlamamıza yardım eder.

We get unbelievable segregation.

İnanılmaz bir ayrımcılığa uğruyoruz.

Scott Klemmer: So Bush imagined that in the future,

Scott Klemmer: Yani, Bush gelecekte

you'd wear a camera right in the center of your head.

kafanızın tam ortasına bir kamera takacağınızı hayal etti.

Mitchell Duneier: Mills wants the student of sociology to develop the quality of mind ...

M.Duneier: Mills sosyoloji öğrencilerinden zihin kalitesini geliştirmesini ister...

RG: Hanging cable takes on the form of a hyperbolic cosine.

RG: Sarkan kablo hiperbolik bir kosinüs şeklini alır.

Nick Parlante: For each pixel in the image, set the red to zero.

Nick Parlante: Görüntüdeki her piksel için kırmızıyı sıfıra ayarlayın.

Paul Offit: ... Vaccine allowed us to eliminate polio virus.

Paul Offit: Aşı, çocuk felci virüsünü ortadan kaldırmamızı sağladı.

Dan Jurafsky: Does Lufthansa serve breakfast and San Jose? Well, that sounds funny.

Dan Jurafsky: Lufthansa kahvaltı ve San Jose' mi servis ediyor? Bu komik geliyor.

Daphne Koller: So this is which coin you pick, and this is the two tosses.

Daphne Koller: Bu, seçtiğiniz para ve bu da iki yazı tura.

Andrew Ng: So in large-scale machine learning, we'd like to come up with computational ...

Andrew Ng: Büyük ölçekli makine öğrenmesinde bilgisayımsal bir şeyle..

(Applause)

(Alkışlar)

DK: It turns out, maybe not surprisingly,

Pek şaşırtıcı gelmese de bu bize gösteriyor ki

that students like getting the best content

öğrenciler en iyi üniversitelerdeki en iyi içeriğe

from the best universities for free.

ücret ödemeden ulaşmayı seviyor.

Since we opened the website in February,

Şubatta web sitesini açtığımızdan beri

we now have 640,000 students from 190 countries.

190 ülkeden 640.000 öğrenciye ulaştık.

We have 1.5 million enrollments,

1,5 milyon kayıtlı kullanıcımız var,

6 million quizzes in the 15 classes that have launched

bugüne kadar başlatmış olduğumuz 15 derste

so far have been submitted, and 14 million videos have been viewed.

6 milyon sınav tamamlandı ve 14 milyon kez video izlendi.

But it's not just about the numbers,

Ancak bu sadece rakamlar değil,

it's also about the people.

insanlarla da ilgili.

Whether it's Akash, who comes from a small town in India

Örneğin, Hindistan'da küçük bir kasabada yaşayan Akash

and would never have access in this case

bu olmasaydı, Stanford kalitesinde

to a Stanford-quality course

bir derse asla erişemezdi

and would never be able to afford it.

ve buna parası asla yetmezdi.

Or Jenny, who is a single mother of two

Ya da geri dönüp yüksek lisansını

and wants to hone her skills

tamamlamak için bilgilerini tazelemek isteyen

so that she can go back and complete her master's degree.

iki çocuk sahibi bekâr bir anne olan Jenny.

Or Ryan, who can't go to school,

Veya bağışıklık yetmezliği yüzünden

because his immune deficient daughter

evine mikrop getirme korkusuyla

can't be risked to have germs come into the house,

kızını riske atmak istemeyen ve bu sebeple evden ayrılamayıp

so he couldn't leave the house.

okula gidemeyen Ryan gibi.

I'm really glad to say --

Söylemekten mutluyum,

recently, we've been in correspondence with Ryan --

geçenlerde Ryan'la yazıştık,

that this story had a happy ending.

hikâyesi mutlu sonla bitti.

Baby Shannon -- you can see her on the left --

Shannon bebek, sol taraftaki,

is doing much better now,

şimdi çok daha iyi

and Ryan got a job by taking some of our courses.

ve Ryan derslerimizden bazılarını alarak bir işe girdi.

So what made these courses so different?

Peki bu dersleri bu kadar farklı kılan nedir?

After all, online course content has been available for a while.

Öncelikle, çevrim içi ders içeriği bir süredir kullanılabilir durumda.

What made it different was that this was real course experience.

Bizi farklı kılan şey, bunun gerçek ders deneyimi olması.

It started on a given day,

Belirli bir günde başladıktan sonra

and then the students would watch videos on a weekly basis

öğrenciler videoları haftalık olarak izleyip

and do homework assignments.

ev ödevleri yapar.

And these would be real homework assignments

Ve bunlar gerçek bir teslim tarihi olan

for a real grade, with a real deadline.

gerçek bir not verilen gerçek ödevler olur.

You can see the deadlines and the usage graph.

Son teslim tarihleri ve kullanım yoğunluğu grafiğine bakın.

These are the spikes showing

Bunlar erteleme alışkanlığının

that procrastination is global phenomenon.

küresel bir olgu olduğunu gösteren zirveler.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

At the end of the course,

Kurs bitiminde ise

the students got a certificate.

öğrenciler sertifikalarını alır.

They could present that certificate

Bu sertifikayı potansiyel bir işverene sunabilirler

to a prospective employer and get a better job,

ve daha iyi bir iş bulabilirler

and we know many students who did.

ve bunu yapan birçok öğrenci biliyoruz.

Some students took their certificate

Bazı öğrenciler ise sertifikalarını aldılar

and presented this to an educational institution at which they were enrolled

ve bunu gerçek üniversite kredisi için kayıtlı oldukları

for actual college credit.

eğitim kurumuna sundular.

So these students were really getting something meaningful

Dolayısıyla bu öğrenciler, harcadıkları zaman ve emek karşılığında

for their investment of time and effort.

gerçekten önemli bir şey kazanıyorlar.

Let's talk a little bit about some of the components

Bu derslerin bazı özelliklerinden

that go into these courses.

birazcık bahsedelim.

The first component is that when you move away

İlk özellik, fiziksel bir sınıfın

from the constraints of a physical classroom

kısıtlamalarından uzaklaşıp içeriği belirgin olarak

and design content explicitly for an online format,

çevrim içi formata göre tasarladığınızda,

you can break away from, for example,

örneğin, bir saatlik yekpare dersi

the monolithic one-hour lecture.

bölebiliyorsunuz.

You can break up the material, for example,

Materyali, örneğin her biri

into these short, modular units of eight to 12 minutes,

8 ila 12 dakikalık, tutarlılığı olan

each of which represents a coherent concept.

kısa modüler birimlere bölebilirsiniz.

Students can traverse this material in different ways,

Öğrenciler bu materyali, kendi temelleri

depending on their background, their skills or their interests.

yetenekleri veya ilgi alanlarına göre farklı biçimde tekrar inceleyebilirler.

So, for example, some students might benefit

Örneğin bazı öğrenciler,

from a little bit of preparatory material

diğer öğrencilerin hazırlık

that other students might already have.

materyallerinden yararlanabilirler.

Other students might be interested in a particular

Başka öğrenciler ise, kişisel tercihleri gereği

enrichment topic that they want to pursue individually.

belirli bir konuyla derinlemesine ilgilenebilir.

So this format allows us to break away

Dolayısıyla bu format,

from the one-size-fits-all model of education,

tek tip eğitim modelinden uzaklaşıp

and allows students to follow a much more personalized curriculum.

öğrencilerin çok daha kişiselleştirilmiş bir müfredat izlemelerine olanak tanır.

Of course, we all know as educators

Tabii ki eğitimciler olarak hepimiz biliyoruz ki

that students don't learn by sitting and passively watching videos.

öğrenciler sadece pasif bir şekilde video izleyerek öğrenmez.

Perhaps one of the biggest components of this effort

Bu girişimin belki de en temel bileşenlerinden biri

is that we need to have students

öğrencilerin konuyu iyi anlamaları için

who practice with the material

materyal ile alıştırma yapmalarına

in order to really understand it.

gerek görmemizdir.

There's been a range of studies that demonstrate the importance of this.

Bunun önemini gösteren bir dizi çalışma yapılmıştır.

This one that appeared in Science last year, for example,

Örneğin, geçen yıl Science Dergisi'ndeki yazı

demonstrates that even simple retrieval practice,

öğrencilerin öğrendikleri konularda yaptığı

where students are just supposed to repeat

basit bir tekrar alıştırmasının bile

what they already learned

girilen başarı sınavlarının sonucunu

gives considerably improved results

diğer birçok eğitim uygulamasına göre

on various achievement tests down the line

çok daha fazla iyileştirdiğini

than many other educational interventions.

söylüyor.

We've tried to build in retrieval practice into the platform,

Platforma tekrarlama alıştırması

as well as other forms of practice in many ways.

ve çeşitli alıştırma formları dahil etmeye çalışıyoruz.

For example, even our videos are not just videos.

Örneğin, bizim videolarımız sıradan videolar değil.

Every few minutes, the video pauses

Birkaç dakikada bir video duraklıyor

and the students get asked a question.

ve öğrencilere soru soruluyor.

(Video) SP: ... These four things. Prospect theory, hyperbolic discounting,

(Video) SP: Şu dört şey. Beklenti teorisi, hiperbolik indirgeme, statüko ön yargısı,

status quo bias, base rate bias. They're all well documented.

taban değer ön yargısı. Hepsi ayrıntılı araştırılmıştır.

So they're all well documented deviations from rational behavior.

Yani, hepsinin rasyonel davranıştan sapma olduğu da belgelenmiştir.

DK: So here the video pauses,

and the student types in the answer into the box

DK: Video burada duruyor

ve öğrenci kutuya cevabı yazıyor

and submits. Obviously they weren't paying attention.

sonrada gönderiyor. Belli ki dikkat etmiyorlardı.

(Laughter)

So they get to try again,

(Gülüşmeler)

Şimdi tekrar deniyorlar

and this time they got it right.

ve bu sefer doğru yaptılar.

There's an optional explanation if they want.

Arzu ederlerse isteğe bağlı açıklama da var.

And now the video moves on to the next part of the lecture.

Ve şimdi video dersin bir sonraki bölümüne geçiyor.

This is a kind of simple question

Bu basit bir soru,

that I as an instructor might ask in class,

öğretmen olarak benim de sınıfta sorabileceğim tarzda bir soru

but when I ask that kind of a question in class,

ama ben bu tarz bir soruyu sınıfta sorduğumda,

80 percent of the students

are still scribbling the last thing I said,

öğrencilerin %80'i

en son söylediğim şeyi kâğıda karalamakla uğraşıyor,

15 percent are zoned out on Facebook,

%15'i Facebook'a dalmış oluyor

and then there's the smarty pants in the front row

ve en ön sırada cevabı kimsenin düşünmesine fırsat vermeden

who blurts out the answer

before anyone else has had a chance to think about it,

söyleyiveren çok bilmiş var,

ben de öğretmen olarak

and I as the instructor am terribly gratified

birinin cevabı bilmesinden

that somebody actually knew the answer.

son derece mutlu oluyorum

And so the lecture moves on before, really,

ve sonra ders devam ediyor, gerçekten,

most of the students have even noticed that a question had been asked.

öğrencilerin çoğu soru sorulduğunu bile fark etmiyor.

Here, every single student

Burada, her bir öğrencinin

has to engage with the material.

kendini konuya vermesi şart.

And of course these simple retrieval questions

Tabii ki bu pekiştirme, tekrarlama soruları

are not the end of the story.

hikâyenin tamamı değil.

One needs to build in much more meaningful practice questions,

Birinin buraya daha anlamlı alıştırmalar eklemesi

and one also needs to provide the students with feedback

ve birinin de öğrencilere sorular için

on those questions.

geri dönüşler sağlaması gerekli.

Now, how do you grade the work of 100,000 students

10.000 öğretim görevlin yoksa

if you do not have 10,000 TAs?

100.000 öğrencinin sınavını nasıl okur ve not verirsin?

The answer is, you need to use technology

Cevap; bunu senin yerine yapması için

to do it for you.

teknolojiyi kullanman gerekir.

Now, fortunately, technology has come a long way,

Neyse ki teknoloji bir hâyli yol kat etti

and we can now grade a range of interesting types of homework.

ve bir dizi ilginç ev ödevine not verebiliyoruz.

In addition to multiple choice

Çoktan seçmeli ve videoda gördüğünüz

and the kinds of short answer questions that you saw in the video,

kısa cevaplı sorulara ek olarak,

we can also grade math, mathematical expressions

matematik, matematiksel ifade

as well as mathematical derivations.

ve matematiksel türevleri de notlandırabiliyoruz.

We can grade models, whether it's

Gerek işletme sınıfındaki finansal modeller olsun,

financial models in a business class

gerekse bilim veya mühendislik sınıfındaki fiziki modeller olsun,

or physical models in a science or engineering class

modelleri de notlandırabiliyoruz.

and we can grade some pretty sophisticated programming assignments.

Ayrıca bazı oldukça gelişmiş programlama ödevlerini de notlandırabiliyoruz.

Let me show you one that's actually pretty simple

Sizlere aslında basit ama görselliği yüksek

but fairly visual.

bir örnek göstereyim.

This is from Stanford's Computer Science 101 class,

Bu Standford Üniversitesi'nin Bilgisayar Bilimi 101 dersinden.

and the students are supposed to color-correct

that blurry red image.

Öğrencilerden resimdeki bulanık kırmızı görüntüyü

They're typing their program into the browser,

Tarayıcıya kendi programlarını yazıyorlar ve görüyorsunuz ki

and you can see they didn't get it quite right, Lady Liberty is still seasick.

pek beceremediler, Özgürlük Heykeli'ni hâlâ deniz tutuyormuş gibi.

And so, the student tries again, and now they got it right, and they're told that,

Ve sonra öğrenciler tekrar denediler, bu defa doğru yaptılar,

and they can move on to the next assignment.

doğru yaptıkları söylendi ve şimdi diğer soruya geçebilirler.

This ability to interact actively with the material

Öğrenciler için materyal ile aktif olarak etkileşimde olma

and be told when you're right or wrong

is really essential to student learning.

ve yanlış ya da doğru yaptıklarının söylenmesi

öğrenmeleri açısından oldukça önemli.

Now, of course we cannot yet grade

Şimdilik tabii ki birinin tüm dersler için

the range of work that one needs for all courses.

ihtiyaç duyduğu çalışma alanını notlandıramıyoruz.

Specifically, what's lacking is the kind of critical thinking work

Özellikle eksik olan şey,

that is so essential in such disciplines

beşeri bilimler, sosyal bilimler, işletme ve diğer alanlarda

as the humanities, the social sciences, business and others.

fazlasıyla önemli olan eleştirel düşünme çalışmalarıdır.

So we tried to convince, for example,

Örneğin, insani bilimler ve edebiyat fakültesini,

some of our humanities faculty

çoktan seçmelinin

that multiple choice was not such a bad strategy.

kötü bir strateji olmadığına ikna etmeye çalıştık.

That didn't go over really well.

Gerçekten iyi gitmedi.

So we had to come up with a different solution.

Bu yüzden farklı bir çözüm üretmek zorunda kaldık.

And the solution we ended up using is peer grading.

Sonunda bulduğumuz çözüm akran puanlamasıydı.

It turns out that previous studies show,

Sadler ve Good gibi önceki araştırmalar, akran puanlamasının

like this one by Saddler and Good,

tekrarlanabilir notlar sağlamada

that peer grading is a surprisingly effective strategy

şaşırtıcı derecede

for providing reproducible grades.

etkili bir strateji olduğunu ortaya koymuştur.

It was tried only in small classes,

Sadece küçük sınıflarda denendi

but there it showed, for example,

ancak burada görüldü ki,

that these student-assigned grades on the y-axis

y ekseni üzerinde sınıflandırılmış bir öğrenci ile

are actually very well correlated

x ekseni üzerinde sınıflandırılmış bir öğretmen

with the teacher-assigned grade on the x-axis.

aslında fazlasıyla birbirleri ile doğru orantılı.

What's even more surprising is that self-grades,

En şaşırtıcı olan kısım kendini derecelendirme,

where the students grade their own work critically --

yani öğrencinin kendi çalışmasını eleştirel olarak notlandırdığı kısım,

so long as you incentivize them properly

so they can't give themselves a perfect score --

-onları düzgün şekilde teşvik ederseniz,

are actually even better correlated with the teacher grades.

kendilerine mükemmel puanlar veremezler-

notlar aslında öğretmenlerin notlarıyla dahada ilintililer.

And so this is an effective strategy

that can be used for grading at scale,

Ve bu gerçekten iyi bir stratejidir,

and is also a useful learning strategy for the students,

derecelendirme ölçeği için kullanılabilir

because they actually learn from the experience.

ve öğrenciler için de yararlı bir öğrenme stratejisidir,

So we now have the largest peer-grading pipeline ever devised,

çünkü aslında onlar deneyimlerinden bir şeyler öğrenirler.

Şunu söylemeliyim ki,

birbirlerinin çalışmalarını derecelendirdiği ve oldukça başarılı olan

where tens of thousands of students

are grading each other's work,

on binlerce öğrenciyle şimdiye kadar geliştirilmiş

and quite successfully, I have to say.

en büyük akran derecelendirme ağına sahibiz.

But this is not just about students

Ama bu sadece odalarında oturup

sitting alone in their living room working through problems.

problemlerle uğraşan öğrencilerle ilgili değil.

Around each one of our courses,

Derslerimizin her birinde,

a community of students had formed,

bir öğrenci topluluğu ve

a global community of people

paylaşılan entellektüel çabanın etrafında

around a shared intellectual endeavor.

küresel bir insan topluluğu oluştu.

What you see here is a self-generated map

Burada gördüğünüz, Princeton Sosyoloji 101 sınıfı

from students in our Princeton Sociology 101 course,

öğrenciler tarafından oluşturulan bir harita ve burada

where they have put themselves on a world map,

kendilerini bir dünya haritasına yerleştirmişler.

and you can really see the global reach of this kind of effort.

Bu tür bir çabanın küresel boyutunu gözlemleyebilirsiniz.

Students collaborated in these courses in a variety of different ways.

Öğrenciler bu derslerde farklı şekillerde iş birliği yaparlar.

First of all, there was a question and answer forum,

Her şeyden önce, öğrencilerin soru gönderdiği

where students would pose questions,

ve diğer öğrencilerin cevapladığı

and other students would answer those questions.

bir soru-cevap forumu var.

And the really amazing thing is,

Gerçekten şaşırtıcı olan şeyse,

because there were so many students,

çok sayıda öğrenci olduğundan

it means that even if a student posed a question

biri dünyanın herhangi bir yerinde

at 3 o'clock in the morning,

sabahın saat 3'ünde

somewhere around the world,

biri soru sorduğunda, başka bir yerde

there would be somebody who was awake

uyanık ve aynı problem üzerinde çalışan

and working on the same problem.

başka biri olacağı anlamına geliyor.

And so, in many of our courses,

Yani, derslerin çoğunda,

the median response time for a question

soru-cevap sayfasındaki bir soruya

on the question and answer forum was 22 minutes.

ortalama yanıt süresi 22 dakikaydı.

Which is not a level of service I have ever offered to my Stanford students.

Ki bu da benim Stanford öğrencilerime asla veremeyeceğim seviyede bir hizmet.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

And you can see from the student testimonials

Öğrencilerin referanslarından da görebileceğiniz üzere

that students actually find

öğrenciler birbirleriyle

that because of this large online community,

bu büyük çevrim içi topluluk aracılığıyla

they got to interact with each other in many ways

fiziksel sınıf bağlamında yaptıklarından daha derin

that were deeper than they did in the context of the physical classroom.

ve çeşitli şekillerde bağlantılar kurdular.

Students also self-assembled,

Öğrenciler ayrıca

without any kind of intervention from us,

bizim herhangi bir müdahalemiz olmadan

into small study groups.

çalışma grupları kuruyor.

Some of these were physical study groups

Bunların bazıları coğrafi zorluklara rağmen,

along geographical constraints

problemler üzerinde çalışmak için

and met on a weekly basis to work through problem sets.

haftada bir buluşan fiziksel gruplardı.

This is the San Francisco study group,

Bu, San Francisco çalışma grubu

but there were ones all over the world.

ama her biri dünyanın farklı yerinden.

Others were virtual study groups,

Diğer gruplarsa bazen

sometimes along language lines or along cultural lines,

dil hatları veya kültürel hatlar boyunca oluşan

and on the bottom left there,

sanal çalışma gruplarıydı ve orada, sol altta,

you see our multicultural universal study group

insanların açıkça diğer kültürlerden insanlarla

bağlantı kurmak istediği çok kültürlü evrensel

where people explicitly wanted to connect

with people from other cultures.

çalışma grubumuzu görüyorsunuz.

There are some tremendous opportunities

Bu tür bir yapıdan elde edebileceğiniz

to be had from this kind of framework.

bazı muazzam fırsatlar var.

The first is that it has the potential of giving us

Birincisi, bize insan öğrenmesini anlamada

a completely unprecedented look

benzeri görülmemiş bir bakış açısı

into understanding human learning.

verme potansiyeline sahip olmasıdır.

Because the data that we can collect here is unique.

Çünkü buradan toplayabileceğimiz veriler benzersizdir.

You can collect every click, every homework submission,

Her tıklamayı, her ev ödevi teslimini,

every forum post from tens of thousands of students.

on binlerce öğrenciden gelen her forum yazısını toplayabilirsiniz.

So you can turn the study of human learning

Böylece, insan öğrenmesi çalışmalarını,

from the hypothesis-driven mode

hipotez temelli moddan,

to the data-driven mode, a transformation that,

örneğin biyolojide devrim yaratan bir dönüşüm olan

for example, has revolutionized biology.

veri tabanlı moda dönüştürebilirsiniz.

You can use these data to understand fundamental questions

Bu verileri ' Etkili olan ve olmayan

like, what are good learning strategies

that are effective versus ones that are not?

temel soruları anlamak için kullanabilirsiniz.

And in the context of particular courses,

Belirli derslerin bağlamına dayanarak ise

you can ask questions

şöyle sorular sorabilirsiniz, örneğin,

like, what are some of the misconceptions that are more common

derslerde sık sık yanlış anlaşılan şeyler nelerdir ve biz öğrencilere

and how do we help students fix them?

bunları düzeltmede nasıl yardımcı oluruz?

So here's an example of that,

Burada yine Andrew’un

also from Andrew's Machine Learning class.

Makine Öğrenmesi dersinden bir örneğe bakalım.

This is a distribution of wrong answers

Bu Andrew’un ödevine verilen

to one of Andrew's assignments.

yanlış cevapların bir dağılımı.

The answers happen to be pairs of numbers,

Cevaplar rakam çiftleri olarak dağılmış,

so you can draw them on this two-dimensional plot.

bu sayede iki boyutlu bir şema üzerinde gösterilebiliyor.

Each of the little crosses that you see is a different wrong answer.

Her bir çarpı işareti farklı bir yanlış cevabı temsil ediyor.

The big cross at the top left

Yukarıdaki büyük çarpı işareti ise

is where 2,000 students

2.000 öğrencinin verdiği

gave the exact same wrong answer.

aynı yanlış cevabı temsil ediyor.

Now, if two students in a class of 100

Şimdi, eğer 100 kişilik bir sınıfta

give the same wrong answer,

2 kişi aynı yanlış cevabı verseydi

you would never notice.

But when 2,000 students give the same wrong answer,

bunu asla fark edemezdiniz.

Ama 2.000 öğrenci aynı yanlış cevabı verdiğinde

it's kind of hard to miss.

bunu kaçırmak bir hâyli güç.

So Andrew and his students went in,

Andrew ve öğrencileri

looked at some of those assignments,

bazı ödevleri gözden geçirerek

understood the root cause of the misconception,

bu yanlış anlaşılmanın neden kaynaklandığını buldu.

and then they produced a targeted error message

Ardından bu yanlış cevaba göre

that would be provided to every student

bir uyarı mesajı hazırlayarak

whose answer fell into that bucket,

Aynı yanlışı yapan öğrencilerin

which means that students who made that same mistake

bu yanlışlarını daha verimli bir şekilde

would now get personalized feedback

düzeltebilecekleri kişisel bir geri bildirim

telling them how to fix their misconception much more effectively.

almalarını sağladılar.

So this personalization is something that one can then build

Bu kişiselleştirme ancak bu denli büyük

by having the virtue of large numbers.

rakamlara ulaşıldığında başarılabilir

Personalization is perhaps

Kişiselleştirme muhtemelen

one of the biggest opportunities here as well,

en büyük avantajlarımızdan biri

because it provides us with the potential

ve bize 30 yıllık bir problemi

of solving a 30-year-old problem.

çözme potansiyeli sağlıyor.

Educational researcher Benjamin Bloom, in 1984,

Eğitim bilimci Benjamin Bloom 1984’te,

posed what's called the 2 sigma problem,

3 farklı popülasyonu inceleyerek

which he observed by studying three populations.

2 sigma problemini ortaya attı.

The first is the population that studied in a lecture-based classroom.

Birincisi ders tabanlı öğrenim gören bir popülasyondu.

The second is a population of students that studied

İkincisi ise yine ders tabanlı;

using a standard lecture-based classroom,

ancak uzmanlık yaklaşımı gözetilerek

but with a mastery-based approach,

öğrenim gören popülasyondan oluşuyordu.

so the students couldn't move on to the next topic

Yani öğrenciler bir konuda uzmanlaşmadan

before demonstrating mastery of the previous one.

diğer bir konuya geçemiyordu.

And finally, there was a population of students

Ve son olarak, özel öğretmen yardımıyla birebir

that were taught in a one-on-one instruction using a tutor.

öğrenim gören öğrencilerden oluşan bir popülasyon vardı.

The mastery-based population was a full standard deviation,

Uzmanlık bazlı öğrenen popülasyonun

or sigma, in achievement scores better

standart sapması yüksekti ve bir sigma kazandırıyordu.

than the standard lecture-based class,

Diğer ders tabanlı öğrenen gruptan daha iyi performans veriyordu.

and the individual tutoring gives you 2 sigma

Özel öğrenme yöntemi ise performansta

improvement in performance.

2 sigma artış sağlıyordu.

To understand what that means,

Bunu daha iyi anlamak için,

let's look at the lecture-based classroom,

ders tabanlı öğrenen sınıfa bakalım

and let's pick the median performance as a threshold.

ve medyan performansı eşik olarak alalım.

So in a lecture-based class,

Yani ders tabanlı bir sınıfta,

half the students are above that level and half are below.

öğrencilerin yarısı bu seviyenin üstündeyken yarısı altında.

In the individual tutoring instruction,

Özel öğrenme yönteminde ise

98 percent of the students are going to be above that threshold.

böğrencilerin %98'lik bir kısmı bu eşiğin üzerinde.

Imagine if we could teach so that 98 percent of our students

Öğrencilerimizin %98'ine ortalamanın üzerinde

would be above average.

öğretebildiğimiz bir sistem düşünün.

Hence, the 2 sigma problem.

Bu nedenle 2 sigma problemi de.

Because we cannot afford, as a society,

Çünkü toplum olarak her öğrenciye

to provide every student with an individual human tutor.

özel bir öğretmen sağlayamayız

But maybe we can afford to provide each student

ama belki de her öğrenciye bir akıllı telefon

with a computer or a smartphone.

veya bilgisayar imkânı sağlayabiliriz.

So the question is, how can we use technology

Şimdi soru şu, teknolojiyi, grafiği sol taraftaki

to push from the left side of the graph, from the blue curve,

mavi eğriden itibaren sağ tarafa doğru

to the right side with the green curve?

yeşil eğri ile birlikte itmesi için nasıl kullanabiliriz.

Mastery is easy to achieve using a computer,

Bilgisayar kullanarak uzmanlık kazanmak kolaydır;

because a computer doesn't get tired

çünkü bilgisayarlar size aynı videoyu

of showing you the same video five times.

5 defa göstermekten yorulmaz.

And it doesn't even get tired of grading the same work multiple times,

Daha önce size gösterdiğim örneklerde de gözlemlediğimiz üzere

we've seen that in many of the examples that I've shown you.

bilgisayarlar aynı çalışmayı tekrar tekrar değerlendirmekten bile yorulmaz.

And even personalization

Kişiye özel müfredat programı

is something that we're starting to see the beginnings of,

ve size daha önce gösterdiğim

whether it's via the personalized trajectory through the curriculum

kişiye özel geri bildirim yöntemi ile

or some of the personalized feedback that we've shown you.

kişiselleştirilmiş eğitimin başlangıcını gözlemliyoruz.

So the goal here is to try and push,

Buradaki amaç deneyerek

and see how far we can get towards the green curve.

yeşil eğriye ne kadar yaklaşabileceğimizi görmek.

So, if this is so great, are universities now obsolete?

Peki bu sistem bu kadar iyiyse, şimdiki üniversiteler modası geçmiş kurumlar mı?

Well, Mark Twain certainly thought so.

Galiba, Mark Twain kesinlikle böyle düşünüyordu.

He said that, "College is a place where a professor's lecture notes

Mark Twain, " Üniversiteler, profesörün ders notlarının

go straight to the students' lecture notes,

öğrencinin ders notlarına

ikisinin de beynini pas geçerek doğrudan gittiği kurumlardır" demişti.

without passing through the brains of either."

(Laughter)

(Gülüşmeler)

I beg to differ with Mark Twain, though.

Ben Mark Twain’e maalesef katılmıyorum.

I think what he was complaining about is not

Bence o üniversiteleri değil de

universities but rather the lecture-based format

üniversitelerin üzerine çok zaman ayırdığı

that so many universities spend so much time on.

ders bazlı sistemi eleştiriyordu.

So let's go back even further, to Plutarch,

Daha da geriye "Akıl doldurulması gereken bir tas değil,

who said that, "The mind is not a vessel that needs filling,

ateşlenmesi gereken bir tahtadır."

but wood that needs igniting."

diyen Plutarch’a gidelim.

And maybe we should spend less time at universities

Belki de öğrencilerin aklını içerikle doldurmak yerine

filling our students' minds with content

onların yaratıcılığını, hayal gücünü

by lecturing at them, and more time igniting their creativity,

ve problem çözme yeteneklerini

their imagination and their problem-solving skills

onlarla iletişim kurarak

by actually talking with them.

alevlendirmeliyiz.

So how do we do that?

Peki bunu nasıl yapacağız?

We do that by doing active learning in the classroom.

Elbette, sınıflarda aktif öğrenme teknikleri kullanarak.

So there's been many studies, including this one,

Bizim çalışmamızla birlikte birçok çalışma gösteriyor ki

that show that if you use active learning,

öğrenciler ile etkileşim hâlinde,

interacting with your students in the classroom,

aktif öğrenme teknikleri kullanıldığında

performance improves on every single metric --

performans her alanda artış gösteriyor.

on attendance, on engagement and on learning

-- Katılımda, etkileşimde ve standartlaştırılmış

as measured by a standardized test.

bir testte ölçüldüğü üzere öğrenmede. --

You can see, for example, that the achievement score

Bu çalışmada görüldüğü üzere

almost doubles in this particular experiment.

başarım puanları neredeyse ikiye katlanıyor.

So maybe this is how we should spend our time at universities.

Belki de üniversitelerde bu şekilde çalışıyor olmalıyız.

So to summarize, if we could offer a top quality education

Özetlemek gerekirse, dünyanın her köşesine

üst düzey eğitimi ücretsiz sunabilseydik

to everyone around the world for free,

what would that do? Three things.

bu ne işe yarardı? 3 şeye.

First it would establish education as a fundamental human right,

İlk olarak eğitim dünyanın her bir köşesinde

where anyone around the world

gerekli ilgi ve donanıma sahip insanların

with the ability and the motivation

kendileri ve içinde bulundukları toplumu

could get the skills that they need

daha iyi bir hâle getirebilecek donanımı

to make a better life for themselves,

edinebilecekleri temel bir

their families and their communities.

hak hâline gelirdi.

Second, it would enable lifelong learning.

İkincisi, hayat boyu öğrenme imkânı sunardı.

It's a shame that for so many people,

Birçok insan için öğrenimin

learning stops when we finish high school or when we finish college.

lise veya yüksek öğrenimden sonra bitmesi çok yazık.

By having this amazing content be available,

Bu sistem sayesinde

we would be able to learn something new

ister hayatınızı değiştirmek

every time we wanted,

ister ufkunuzu genişletmek için olsun

whether it's just to expand our minds

istediğiniz zaman yeni bilgilere

or it's to change our lives.

erişim sağlayabileceksiniz.

And finally, this would enable a wave of innovation,

Ve son olarak, bu sistem bir yenilik dalgası getirebilir;

because amazing talent can be found anywhere.

çünkü parlak zekâlar herhangi bir yerde olabilir.

Maybe the next Albert Einstein or the next Steve Jobs

Belki de bir sonraki Albert Einstein ya da Steve Jobs

is living somewhere in a remote village in Africa.

Afrika’nın ücra bir köyünde yaşıyor.

And if we could offer that person an education,

Ve biz bu insanlara eğitim sunabilirsek

they would be able to come up with the next big idea

dünyayı hepimiz için daha iyi bir yer hâline

and make the world a better place for all of us.

getirebilecek yeniliklere imza atabilirler.

Thank you very much.

Çok teşekkür ederim.

(Applause)

(Alkışlar)