Freeman Hrabowski: 4 pillars of college success in science | TED

Freeman Hrabowski: Bilim alanında üniversitelerde başarının 4 ayağı

Translator: Timothy Covell Reviewer: Morton Bast

Çeviri: Sercan Arpacı Gözden geçirme: Kerem Yorukoglu

So I'll be talking about the success of my campus,

Şimdi kampüsümün (Maryland Üniversitesi, Baltimore County, UMBC)

the University of Maryland, Baltimore County, UMBC,

her türlü öğrenciyi, sanat, beşeri bilimler

in educating students of all types,

bilim ve mühendislik alanlarında

across the arts and humanities and the science and engineering areas.

eğitme konusundaki başarısından bahsedeceğim.

What makes our story especially important

Hikayemizi özellikle önemli yapan

is that we have learned so much from a group of students

öğrencilerden çok fazla şey öğrenmiş olmamız.

who are typically not at the top of the academic ladder --

Tipik olarak akademik başarıda en üst olanlar değil de

students of color, students underrepresented in selected areas.

farklı renklerden öğrenciler, seçilmiş alanlarda yeterince temsil edilmemiş olanlar

And what makes the story especially unique

ve hikayeyi özellikle farklı yapan ise

is that we have learned how to help African-American students, Latino students,

bilim ve mühendislik alanlarında dünyanın en iyilerinden olan

students from low-income backgrounds,

Afro-Amerikalı öğrencilere, Latin öğrencilere,

to become some of the best in the world in science and engineering.

düşük gelirli öğrencilere nasıl yardım edilebileceğini öğrenmiş olmamız.

And so I begin with a story about my childhood.

Ve çocukluğum hakkında bir hikaye ile başlıyorum

We all are products of our childhood experiences.

Hepimiz çocukluk deneyimlerimizin ürünleriyiz.

It's hard for me to believe that it's been 50 years

Birmingham, Alabama'da 9. sınıf öğrencisi olma deneyimimin

since I had the experience of being a ninth grade kid in Birmingham, Alabama,

üzerinden 50 yıl geçtiğine inanmak zor.

a kid who loved getting A's,

'A' almayı seven bir öğrenciydim.

a kid who loved math, who loved to read,

Matematiği seven, okumayı seven bir çocuktum.

a kid who would say to the teacher --

Öğretmen sınıfa 'İşte 10 tane problem.'

when the teacher said, "Here are 10 problems," to the class,

dediğinde bu küçük şişman çocuk

this little fat kid would say, "Give us 10 more."

'10 tane daha verin' derdi.

And the whole class would say, "Shut up, Freeman."

Ve bütün sınıf 'Kapa çeneni, Freeman' derdi.

And there was a designated kicker every day.

Ve her gün beni tekmeleyen birisi oluyordu.

And so I was always asking this question:

Ve ben sürekli şu soruyu soruyordum:

"Well how could we get more kids to really love to learn?"

Peki, nasıl daha çok çocuğa öğrenmeyi gerçekten sevdirebiliriz ?

And amazingly, one week in church,

Ve şaşırtıcı bir şekilde, bir hafta kilisede

when I really didn't want to be there

-cidden orada olmak istemiyordum-

and I was in the back of the room being placated by doing math problems,

ve odanın arkasında matematik problemleri çözmekle meşguldum.

I heard this man say this:

Bir adamın şunu dediğini duydum :

"If we can get the children

"Eğer çocukların buradaki, Birmingham'daki

to participate in this peaceful demonstration here in Birmingham,

barışçıl gösteriye katılmasını sağlarsak,

we can show America that even children know the difference between right and wrong

Amerika'ya, çocukların bile doğru ve yanlış arasındaki farkı bildiğini,

and that children really do want to get the best possible education."

ve çocukların gerçekten mümkün olan en iyi eğitimi almak istediğini gösterebiliriz."

And I looked up and said, "Who is that man?"

Ve ona baktım ve dedim ki "Kim bu adam?"

And they said his name was Dr. Martin Luther King.

Ve onun adının Dr.Martin Luther King olduğunu söylediler.

And I said to my parents, "I've got to go.

Ve ben de ebeveynlerime dedim, "Gitmeliyim,

I want to go. I want to be a part of this."

gitmek istiyorum, bunun bir parçası olmak istiyorum."

And they said, "Absolutely not."

Ve onlar dedi ki, "Kesinlikle hayır."

(Laughter)

(Kahkahalar)

And we had a rough go of it.

Ve biraz tartışma yaşadık.

And at that time, quite frankly, you really did not talk back to your parents.

Ve o zamanlar, açıkçası, ebeveynlerinize karşılık veremezdiniz.

And somehow I said, "You know, you guys are hypocrites.

Ve nedense dedim ki, "Biliyorsunuz, sizler ikiyüzlüsünüz."

You make me go to this. You make me listen.

Beni buraya getiriyorsunuz, bana dinlettiriyorsunuz.

The man wants me to go, and now you say no."

Bu adam gitmemi istiyor ve şimdi hayır diyorsunuz.

And they thought about it all night.

Ve gece boyunca bunu düşündüler.

And they came into my room the next morning.

Ve ertesi gün odama geldiler.

They had not slept.

Uyumamışlardı.

They had been literally crying and praying and thinking,

Gerçekten ağlamış, dua etmiş ve düşünmüşlerdi.

"Will we let our 12-year-old

"12 yaşındaki çocuğumuzun bu yürüyüşe katılmasına

participate in this march and probably have to go to jail?"

ve büyük ihtimalle hapse girmesine izin verecek miyiz ?"

And they decided to do it.

Ve yapmaya karar verdiler.

And when they came in to tell me,

Ve gelip, bana bunu söylediler.

I was at first elated.

İlk başta neşelendim.

And then all of a sudden I began thinking about the dogs and the fire hoses,

Ve aniden, köpekleri ve yangın hortumlarını düşündüm.

and I got really scared, I really did.

ve gerçekten korktum, gerçekten.

And one of the points I make to people all the time

Ve insanlara sürekli anlattığım bir şey ise

is that sometimes when people do things that are courageous,

insanlar cesurca şeyler yaptığında

it doesn't really mean that they're that courageous.

bunun, onların cesur olduğu anlamına gelmediğidir.

It simply means that they believe it's important to do it.

Bu basitçe onların, onu yapmanın doğru olduğuna inandıkları anlamına gelir.

I wanted a better education.

Ben daha iyi bir eğitim istedim.

I did not want to have to have hand-me-down books.

Elden düşme kitaplar kullanmak istemedim.

I wanted to know that the school I attended

Okuduğum okulun sadece iyi hocalara sahip olmasını değil,

not only had good teachers, but the resources we needed.

ihtiyacımız olan kaynaklara sahip olmasını istedim.

And as a result of that experience,

Ve bu deneyimin sonucu olarak da

in the middle of the week, while I was there in jail,

haftanın ortasında, ben hapisteyken

Dr. King came and said with our parents,

Dr. King geldi ve ebeveynlerimize dedi ki:

"What you children do this day

"Çocuklarınızın bugün yaptıkları

will have an impact on children who have not been born."

henüz doğmamış olan çocukları etkileyecek."

I recently realized that two-thirds of Americans today

Geçenlerde, bugünkü Amerikalıların üçte ikisinin

had not been born at the time of 1963.

o zamanlar, 1963'de doğmamış olduğunu fark ettim.

And so for them, when they hear about the Children's Crusade in Birmingham,

Ve onlar için, farklı yerlerde Birmingham'daki

in many ways, if they see it on TV,

'Çocuk Haçlı Seferi'ni duymak

it's like our looking at the 1863 "Lincoln" movie:

Televizyon'da görürlerse, 1863 "Lincoln" filmini izlemek gibi.

It's history.

O Tarih.

And the real question is, what lessons did we learn?

Ve gerçek soru şu ki, hangi dersleri aldık ?

Well amazingly, the most important for me was this:

Şaşırtıcı bir şekilde, benim için en önemli olan

That children can be empowered to take ownership of their education.

çocuklar, eğitimlerinin sahipliğini ellerine almaya teşvik edilebilir.

They can be taught to be passionate

Tutkulu olmayı öğrenebilirler,

about wanting to learn and to love the idea of asking questions.

özellikle öğrenme isteği ve soru sorma fikrini sevme konusunda.

And so it is especially significant

Ve özellikle manidar olan ise

that the university I now lead,

şimdi yönetiyor olduğum üniversite

the University of Maryland, Baltimore County, UMBC,

Maryland Üniversitesi, Baltimore Country, UMBC

was founded the very year I went to jail with Dr. King, in 1963.

1963'te Dr. King ile hapse girdiğim sene kurulmuştu.

And what made that institutional founding especially important

Ve bu kuruluşu özellikle önemli kılan ise,

is that Maryland is the South, as you know,

bildiğiniz üzere, Maryland'in güneyde olması

and, quite frankly, it was the first university in our state

ve açıkçası, eyaletimizdeki ilk üniversite olmasıydı.

founded at a time when students of all races could go there.

Her ırka mensup öğrencilerin gidebileceği bir zamanda kuruldu.

And so we had black and white students and others who began to attend.

Ve okuyan siyah, beyaz ve başka öğrencilerimiz de vardı.

And it has been for 50 years an experiment.

50 yıl boyunca bir deney oldu.

The experiment is this:

Deney şuydu:

Is it possible to have institutions in our country, universities,

Ülkemizde, her türlü kökenden insanların gelip,

where people from all backgrounds can come and learn

birlikte çalışmayı öğrenebileceği,

and learn to work together and learn to become leaders

lider olmayı öğrenebileceği ve bu deneyimde birbirini destekleyecekleri

and to support each other in that experience?

kuruluşlar ve üniversiteler kurmamız mümkün mü?

Now what is especially important about that experience for me is this:

Şimdi bu deneyimin benim açımdan en önemli noktası şu:

We found that we could do a lot in the arts and humanities and social sciences.

Sanat, beşeri bilimler ve sosyal bilimler alanlarında yapacağımız çok iş olduğunu fark ettik.

And so we began to work on that, for years in the '60s.

Ve böylece 60'lı yıllar boyunca bunun üzerinde çalıştık.

And we produced a number of people in law, all the way to the humanities.

Ve hukuktan beşeri bilimlere kadar birçok insan yetiştirdik.

We produced great artists. Beckett is our muse.

Müthiş sanatçılar ortaya çıkardık. Beckett ilham kaynağımızdır.

A lot of our students get into theater.

Birçok öğrencimiz tiyatroya girdi.

It's great work.

Harika bir iş ortaya çıktı.

The problem that we faced was the same problem America continues to face --

Karşılaştığımız sorun, Amerika'nın hala kurtulamadığı sorunun aynısıydı --

that students in the sciences and engineering,

bilim ve mühendislik öğrencileri içerisinde

black students were not succeeding.

siyahi öğrenciler başarılı olamıyordu.

But when I looked at the data,

Fakat verileri incelediğimde,

what I found was that, quite frankly, students in general,

bulduğum şey, açıkça söylemek gerekirse, genelde öğrencilerin

large numbers were not making it.

birçoğunun bunu yapamadığıydı.

And as a result of that,

Ve bunun sonucunda,

we decided to do something that would help, first of all,

faydalı olacak bir şeyler yapmaya karar verdik, ilk olarak

the group at the bottom, African-American students, and then Hispanic students.

dipteki grup, yani Afro-Amerikan öğrencilere ve daha sonra İspanyol öğrencilere.

And Robert and Jane Meyerhoff, philanthropists, said, "We'd like to help."

Ve birer toplumsever olan Robert ve Jane Meyerhoff "Yardımımız dokunabilir" dedi.

Robert Meyerhoff said, "Why is it that everything I see on TV about black boys,

Robert Meyerhoff, "Neden TV'de siyahilerle ilgili olup basketbolla ilgili olmayan

if it's not about basketball, is not positive?

hiçbir şey pozitif değil?

I'd like to make a difference, to do something that's positive."

Bir fark yaratmak, pozitif bir şeyler yapmak istiyorum."

We married those ideas, and we created this Meyerhoff Scholars program.

Bu fikirlere sıkıca tutunduk ve işte bu Meyerhoff Burs programını hayata geçirdik.

And what is significant about the program

Ve programın en vurucu noktası

is that we learned a number of things.

birçok şey öğrenmiş olmamızdı.

And the question is this:

Sorulması gereken soru şu:

How is it that now we lead the country in producing African-Americans

Bugün nasıl oluyor da ülkeyi siyahi öğrencilerin bilim ve mühendislik alanlarında doktora yapmaya

who go on to complete Ph.D.'s in science and engineering and M.D./Ph.D.'s?

aday olması için seferber ediyoruz?

That's a big deal. Give me a hand for that. That's a big deal.

Bu büyük başarı. Hakkını vermek lazım. Büyük başarı.

That's a big deal. It really is.

Büyük bir olay. Gerçekten.

(Applause)

(Alkışlar)

You see, most people don't realize

Gördüğünüz gibi, çoğu insan

that it's not just minorities who don't do well in science and engineering.

sadece azınlığın bilim ve mühendislik alanlarında başarısız olmadığını göremiyor.

Quite frankly, you're talking about Americans.

Açık konuşacaksak, Amerikalılardan bahsediyoruz.

If you don't know it, while 20 percent of blacks and Hispanics

Bilmiyorsanız, bilim ve mühendislik alanlarında uzmanlık eğitimine

who begin with a major in science and engineering

başlayan siyahi ve İspanyol öğrencilerin sadece yüzde yirmisi

will actually graduate in science and engineering,

bilim ve mühendislik alanından mezun olurken,

only 32 percent of whites who begin with majors in those areas

bu alanlarda uzmanlık eğitimine başlayan beyaz öğrencilerin

actually succeed and graduate in those areas,

sadece yüzde 32'si ve Asyalı Amerikalıların sadece yüzde 42'si

and only 42 percent of Asian-Americans.

bu alanlarda gerçekten başarılı ve mezun olmaktadır.

And so, the real question is, what is the challenge?

Peki sorulması gereken soru, zor olan kısım ne?

Well a part of it, of course, is K-12.

Bunun bir parçası, tabi ki, K-12.

We need to strengthen K-12.

K-12'yi güçlendirmeliyiz.

But the other part has to do with the culture

Fakat diğer kısım da kampüslerimizdeki bilim

of science and engineering on our campuses.

ve mühendislik kültürüyle yakından ilgili.

Whether you know it or not, large numbers of students with high SAT's

Bilmem biliyor musunuz, yüksek SAT puanı ve

and large numbers of A.P. credits

yüksek A.P. puanı alan ve ülkemizin en prestijli

who go to the most prestigious universities in our country

üniversitelerine kayıt hakkı kazanan birçok öğrenci

begin in pre-med or pre-engineering and engineering, and they end up changing their majors.

tıp hazırlık, mühendislik hazırlık veya mühendislik bölümlerine başlayıp, sonradan alan değiştiriyor.

And the number one reason, we find, quite frankly,

Ve bulduğumuz sebeplerden en büyük olanı, açıkçası,

is they did not do well in first year science courses.

ilk yıllarında aldıkları bilim derslerinde başarısız olmalarıdır.

In fact, we call first year science and engineering, typically around America,

Aslında Amerika'da genel olarak ilk yılda alınan bilim ve mühendislik derslerini

weed-out courses or barrier courses.

eleme veya bariyer dersleri olarak nitelendiririz.

How many of you in this audience know somebody

İçinizden kaç kişi tıp veya mühendislik hazırlıkla başlayıp

who started off in pre-med or engineering

bir veya iki yıl içerisinde

and changed their major within a year or two?

uzmanlık alanını değiştiren birini tanıyor?

It's an American challenge. Half of you in the room.

Bu Amerika'nın bir gerçeği. Salonun yarısı tanıyor.

I know. I know. I know.

Biliyorum. Biliyorum. Biliyorum.

And what is interesting about that

Ve ilginç olan şu ki

is that so many students are smart and can do it.

birçok öğrenci zeki ve bunu başarabilir.

We need to find ways of making it happen.

Gerçekleştirmenin yollarını bulmalıyız.

So what are the four things we did to help minority students

Peki azınlıktaki öğrencilere ve şu an öğrencilerin geneline

that now are helping students in general?

yardımcı olmak için yarattığımız dört unsur nedir?

Number one: high expectations.

Bir numara: yüksek beklentiler

It takes an understanding of the academic preparation of students --

Bunu başarmak için öğrencilerin akademik hazırlanma anlayışı --

their grades, the rigor of the course work,

notları, ödevlerin güçlüğü,

their test-taking skills, their attitude,

test yetenekleri, tutumları,

the fire in their belly, the passion for the work, to make it.

başarma istekleri, işe yönelik tutkuları oldukça önemli.

And so doing things to help students prepare to be in that position, very important.

Ve öğrencilere bu konuma gelmeleri için el uzatmak büyük önem taşıyor.

But equally important, it takes an understanding that it's hard work that makes the difference.

Fakat aynı şekilde önemli olan bir başka şey de farkı yaratanın sıkı çalışma olduğu gerçeği.

I don't care how smart you are or how smart you think you are.

Ne kadar zeki olduğunuz veya ne kadar zeki olduğunuzu düşündüğünüz önemli değil.

Smart simply means you're ready to learn.

Zeki olmanız, basitçe, öğrenmeye hazır olmanız demektir.

You're excited about learning and you want to ask good questions.

Öğrenmeye heveslisiniz ve güzel sorular sormak istiyorsunuz.

I. I. Rabi, a Nobel laureate, said that when he was growing up in New York,

Nobel sahibi I.I. Rabi, New York'ta büyürken arkadaşlarının anne babalarının

all of his friends' parents would ask them

onlara günün sonunda

"What did you learn in school?" at the end of a day.

"Okulda ne öğrendiniz?" sorusunu yönelttiğini söyledi.

And he said, in contrast, his Jewish mother would say,

Ve bu sorunun aksine Musevi olan annesinin kendisine

"Izzy, did you ask a good question today?"

"Izzy, bugün güzel bir soru sordun mu?" diye sorduğunu anlattı.

And so high expectations have to do with curiosity

Yani yüksek beklentiler merak ve genç insanları

and encouraging young people to be curious.

meraklı olmaya itmekle ilgilidir.

And as a result of those high expectations,

Ve bu büyük beklentilerin sonucu olarak,

we began to find students we wanted to work with

beraber çalışmak istediğimiz öğrencileri bulmaya başladık

to see what could we do to help them,

onlara nasıl yardım edebileceğimizi düşündük,

not simply to survive in science and engineering,

sadece fen ve mühendislik derslerini geçmeleri için değil,

but to become the very best, to excel.

en iyi olmaları, sivrilmeleri için.

Interestingly enough, an example:

Yeterince ilginç bir örnek var:

One young man who earned a C in the first course and wanted to go on to med school,

İlk derste C alan ve tıp bölümüne başlamak isteyen genç bir adam vardı,

we said, "We need to have you retake the course,

ona, "Dersi yeniden alman gerekiyor,

because you need a strong foundation if you're going to move to the next level."

çünkü sonraki seviyeye çıkacaksan sağlam temellere basmanı istiyoruz" dedik.

Every foundation makes the difference in the next level.

Her sağlam temel, sonraki seviyede fark yaratır.

He retook the course.

Dersi yeniden aldı.

That young man went on to graduate from UMBC,

O genç adam UMBC'den mezun olup

to become the first black to get the M.D./Ph.D. from the University of Pennsylvania.

Pennsylvania Üniversitesi'nden doktora derecesi alan ilk siyahi insan oldu.

He now works at Harvard.

Şu an Harvard'da çalışıyor.

Nice story. Give him a hand for that too.

Güzel bir öykü. Bunun da hakkını verelim.

(Applause)

(Alkışlar)

Secondly, it's not about test scores only.

İkincisi, konu sadece sınav puanı değil.

Test scores are important, but they're not the most important thing.

Sınav puanları önemli, fakat en önemli konu değil.

One young woman had great grades, but test scores were not as high.

Genç bir kadının çok güzel notları vardı, fakat sınav puanları o kadar yüksek değildi.

But she had a factor that was very important.

Fakat oldukça önemli bir etmeni vardı.

She never missed a day of school, K-12.

Okula yani K-12'ye bir gün bile gitmemezlik yapmadı.

There was fire in that belly.

Bu kadın hevesle doluydu.

That young woman went on, and she is today with an M.D./Ph.D. from Hopkins.

Bu kadın eğitimine devam etti ve bugün Hopkins'ten doktora derecesine sahip.

She's on the faculty, tenure track in psychiatry, Ph.D. in neuroscience.

Fakültede psikiyatri bölümünde daimi kadrolu çalışıyor, sinirbilim alanında doktora sahibi.

She and her adviser have a patent on a second use of Viagra for diabetes patients.

O ve danışman hocasının diyabet hastaları üzerinde Viagra'nın ikincil kullanımına dair patenti var.

Big hand for her. Big hand for her.

Ona büyük bir alkış. Büyük alkış.

(Applause)

(Alkışlar)

And so high expectations, very important.

Yani büyük beklentiler, çok önemli.

Secondly, the idea of building community among the students.

İkincisi, öğrenciler arasında bir birlik oluşturmak.

You all know that so often in science and engineering

Bilirsiniz, bilim ve mühendislikte sıklıkla

we tend to think cutthroat.

acımasızca düşünürüz.

Students are not taught to work in groups.

Öğrenciler grup çalışmasına yatkın değildir.

And that's what we work to do with that group

Ve bu grupla başarmak istediğimiz şey

to get them to understand each other,

birbirlerini anlamalarını sağlamak,

to build trust among them, to support each other,

aralarında güven oluşturmak, birbirlerini desteklemelerine,

to learn how to ask good questions,

güzel sorular sormayı,

but also to learn how to explain concepts with clarity.

diğer yandan da kavramları net bir şekilde açıklamayı öğrenmelerine yardımcı olmak.

As you know, it's one thing to earn an A yourself,

Bildiğiniz üzere, kendi başına A almak bir şey,

it's another thing to help someone else do well.

başkasının notunu da iyileştirmek ayrı bir şey.

And so to feel that sense of responsibility makes all the difference in the world.

Ve sorumluluk hissinin dünyadaki tüm farkları oluşturduğunu hissetmek ayrı bir şey.

So building community among those students, very important.

Bu yüzden bu öğrenciler arasında birlik oluşturmak çok önemli.

Third, the idea of, it takes researchers to produce researchers.

Üçüncüsü, şu fikir: araştırmacı yetiştirmek için araştırmacılar gerekir.

Whether you're talking about artists producing artists

İster sanatçı yetiştiren sanatçılardan bahsedin,

or you're talking about people getting into the social sciences,

ister insanların sosyal bilimlerle ilgilenmeye başlamasından,

whatever the discipline -- and especially in science and engineering, as in art, for example --

disiplin ne olursa olsun -- ve özellikle sanatta olduğu gibi bilim ve mühendislik alanlarında örneğin --

you need scientists to pull the students into the work.

öğrencileri konuya çekmek için bilim adamlarına ihtiyaç duyarsınız.

And so our students are working in labs regularly.

Bu yüzden bizim öğrencilerimiz düzenli olarak laboratuvarlarda çalışıyor.

And one great example that you'll appreciate:

Ve yine hoşunuza gidecek bir başka güzel örnek:

During a snowstorm in Baltimore several years ago,

Birkaç yıl önce Baltimore'daki bir kar fırtınası sırasında,

the guy on our campus with this Howard Hughes Medical Institute grant

kampüsümüzde Howard Hughes Tıp Enstitüsü bursu alan öğrencilerimizden biri

literally came back to work in his lab after several days,

birkaç gün sonra laboratuvarında çalışmak üzere geri döndü,

and all these students had refused to leave the lab.

ve tüm bu öğrenciler laboratuvardan çıkmayı reddetmişti.

They had food they had packed out.

Önceden yanlarına yiyecek almışlardı.

They were in the lab working,

Laboratuvarda çalışıyorlardı,

and they saw the work, not as schoolwork, but as their lives.

ve işi okul ödevi olarak değil, yaşamlarının bir parçası olarak görüyorlardı.

They knew they were working on AIDS research.

AIDS araştırmasında yer aldıklarını biliyorlardı.

They were looking at this amazing protein design.

Proteinin muhteşem tasarımını inceliyorlardı.

And what was interesting was each one of them focused on that work.

Ve ilginç olan, hepsinin bu işe odaklanmış olmasıydı.

And he said, "It doesn't get any better than that."

Ve o öğrenci: "Bundan daha iyi olamaz" dedi.

And then finally, if you've got the community

Ve son olarak, birlik sağlamışsanız

and you've got the high expectations and you've got researchers producing researchers,

ve yüksek beklentileriniz ve araştırmacı yetiştiren araştırmacılara sahipseniz,

you have to have people who are willing as faculty

fakülte olarak sınıfta bile bu öğrencilerle ilgilenmek için

to get involved with those students, even in the classroom.

istekli olacak insanlara sahip olmalısınız.

I'll never forget a faculty member calling the staff and saying,

Bir fakülte üyesinin personeli çağırıp,

"I've got this young man in class, a young black guy,

"Sınıfta genç bir çocuk var, genç bir siyahi öğrenci,

and he seems like he's just not excited about the work.

ve iş için yeterli hevesi yakalayamamış gibi görünüyor.

He's not taking notes. We need to talk to him."

Not almıyor. Onunla konuşmamız lazım" dediğini unutmayacağım.

What was significant was that the faculty member was observing every student

Önemli nokta şuydu; fakülte üyesi her öğrenciyi gözlemliyordu, çünkü

to understand who was really involved and who was not

kimin ilgili olup kimin olmadığını anlamaya çalışıyordu

and was saying, "Let me see how I can work with them.

ve şunu diyordu: "Bakalım onlarla nasıl çalışabilirim.

Let me get the staff to help me out."

Bana yardım etmeleri için personeli toplamalıyım."

It was that connecting.

Bu kadar birleştiriciydi.

That young man today is actually a faculty member M.D./Ph.D. in neuroengineering at Duke.

Bugün o genç adam Duke Üniversitesi'nde neromühendislik alanında doktora sahibi bir fakülte üyesi.

Give him a big hand for that.

Ona da büyük bir alkış alayım.

(Applause)

(Alkışlar)

And so the significance is that we have now developed this model

Ve önemli olan şey bu modeli geliştirmiş olmamız

that is helping us, not only finally with evaluation, assessing what works.

ki bu model sadece değer biçmede değil, neyin işe yaradığını değerlendirmede de yardımcı oluyor.

And what we learned was that we needed to think about redesigning courses.

Ve şunu öğrendik ki dersleri yeniden tasarlama üzerine kafa yormalıyız.

And so we redesigned chemistry, we redesigned physics.

Ve böylece kimyayı yeniden tasarladık, fiziği yeniden tasarladık.

But now we are looking at redesigning the humanities and social sciences.

Fakat şu an gözümüzü beşeri ve sosyal bilimleri yeniden tasarlamaya dikmiş durumdayız.

Because so many students are bored in class.

Çünkü derslerde birçok öğrenci sıkılıyor.

Do you know that?

Bunu biliyor musunuz?

Many students, K-12 and in universities,

Birçok öğrenci, K-12'de ve üniversitelerde,

don't want to just sit there and listen to somebody talk.

sadece yerlerinde oturup konuşan birisini dinlemek istemiyor.

They need to be engaged.

Olaya dahil olmak istiyorlar.

And so we have done -- if you look at our website at the Chemistry Discovery Center,

Ve bu yüzden bunu yaptık -- Kimya Keşif Merkezi'ndeki web sitemize göz atarsanız,

you'll see people coming from all over the country

ülke genelinden birçok insanın

to look at how we are redesigning courses,

dersleri nasıl yeniden tasarladığımızı,

having an emphasis on collaboration, use of technology,

işbirliğine ve teknoloji kullanımına nasıl dikkat çektiğimizi,

using problems out of our biotech companies on our campus,

kampüsümüzdeki biyoteknoloji şirketlerinde oluşan problemleri nasıl kullandığımızı,

and not giving students the theories,

ve öğrencilere teorileri vermeden,

but having them struggle with those theories.

bu teorilerle nasıl uğraşmalarını sağladığımızı görmek için geldiklerini göreceksiniz.

And it's working so well that throughout our university system in Maryland,

Ve sistem o kadar iyi işliyor ki Maryland'deki üniversite sistemimizde

more and more courses are being redesigned.

yeniden tasarlanan ders sayısı giderek artıyor.

It's called academic innovation.

Buna akademik yenilik deniyor.

And what does all of that mean?

Peki tüm bunlar ne anlama geliyor?

It means that now, not just in science and engineering,

Bu; şimdi, sadece bilim ve mühendislik alanında değil,

we now have programs in the arts, in the humanities, in the social sciences,

sanat, beşeri bilimler, sosyal bilimler,

in teacher education, even particularly for women in I.T.

öğretmen yetiştirme ve hatta özellikle bilişim alanındaki kadınlarla ilgili programlarımız var demek.

If you don't know it, there's been a 79-percent decline

Bilginiz olsun, sadece 2000 yılından bu yana bilgisayar bilimi

in the number of women majoring in computer science just since 2000.

alanında uzmanlaşan kadın sayısında %79'luk bir azalma var.

And what I'm saying is that what will make the difference

Ve söylemek istediğim, farkı yaratacağız

will be building community among students,

öğrenciler arasında birlik sağlayacağız,

telling young women, young minority students and students in general,

genç kadınlara, azınlıktaki genç öğrencilere ve öğrencilerin geneline

you can do this work.

bu işi başarabileceklerini söyleyeceğiz.

And most important, giving them a chance to build that community

Ve en önemlisi, onlara bu birliği fakültenin onları çalışmaya sevk edeceği

with faculty pulling them into the work

ve bizim neyin işe yarayıp neyin yaramadığını

and our assessing what works and what does not work.

değerlendirdiğimiz bir ortamda oluşturmalarına fırsat vereceğiz.

Most important, if a student has a sense of self,

En önemli şey, eğer bir öğrencide benlik hissi varsa,

it is amazing how the dreams and the values

hayallerin ve değerlerin dünyadaki

can make all the difference in the world.

tüm farkı nasıl şaşırtıcı bir şekilde yarattığıdır.

When I was a 12-year-old child in the jail in Birmingham,

Birmingham'da hapishanede 12 yaşında bir çocukken,

I kept thinking, "I wonder what my future could be."

sürekli "Geleceğimin nelere gebe olduğunu merak ediyorum" diye düşündüm.

I had no idea that it was possible for this little black boy in Birmingham

Birmingham'daki bu küçük siyahi çocuğun bir gün

to one day be president of a university that has students from 150 countries,

150 ülkeden öğrenci kabul eden bir üniversitenin rektörü olacağına ihtimal vermezdim,

where students are not there just to survive,

öğrencilerin sadece dersi geçmeye çalışmayıp,

where they love learning, where they enjoy being the best,

öğrenmeyi sevdiği, en iyi olmanın keyfini çıkardığı,

where they will one day change the world.

bir gün dünyayı değiştirebilecekleri bir üniversite.

Aristotle said, "Excellence is never an accident.

Aristo der ki, "Mükemmellik asla tesadüf değildir.

It is the result of high intention, sincere effort and intelligent execution.

Büyük istek, samimi çaba ve zekice uygulamanın bir sonucudur.

It represents the wisest option among many alternatives."

Birçok alternatif içerisindeki en iyi seçeneği ifade eder."

And then he said something that gives me goosebumps.

Bir başka sözü de tüylerimi diken diken eder.

He said, "Choice, not chance, determines your destiny."

Der ki, "Kaderinizi belirleyen şans değil, seçimlerinizdir.

Choice, not chance, determines your destiny, dreams and values.

Kaderinizi, hayallerinizi ve değerlerinizi belirleyen şans değil, seçimlerinizdir.

Thank you all very much.

Hepinize çok teşekkür ediyorum.

(Applause)

(Alkışlar)