Alejandro Aravena: My architectural philosophy? Bring the community into the process

Translator: Splenditt Dtt Reviewer: Paded Chotikunchon

If there's any power in design,

หากมีพลังใดในการออกแบบ

that's the power of synthesis.

นั่นก็คือพลังแห่งการสังเคราะห์

The more complex the problem,

โจทย์ยิ่งซับซ้อนเท่าใด

the more the need for simplicity.

ก็ยิ่งต้องการความเรียบง่ายเท่านั้น

So allow me to share three cases

ให้ผมเล่าให้ฟังสามกรณีนะครับ

where we tried to apply

ที่เราพยายามประยุกต์

design's power of synthesis.

พลังในการสังเคราะห์ของการออกแบบ

Let's start with the global challenge of urbanization.

เริ่มที่ความท้าทายของโลก ในการสร้างพื้นที่เมือง

It's a fact that people are moving towards cities.

ความจริงก็คือ ผู้คนต่างอพยพเข้าเมือง

and even if counterintuitive, it's good news.

ถึงจะขัดกับความรู้สึกบ้าง แต่มันก็เป็นข่าวดีครับ

Evidence shows that people are better off in cities.

มีหลักฐานที่แสดงให้เห็นว่า ในเมืองผู้คนมีข้อได้เปรียบมากกว่า

But there's a problem that I would call

แต่ก็มีปัญหา ที่ผมจะเรียกว่า

the "3S" menace:

ภัยคุกคาม 3S

The scale, speed, and scarcity of means

ขนาด ความเร็ว และการขาดแคลนรายได้

with which we will have to respond to this phenomenon

ซึ่งเราควรตระหนักถึงปรากฎการณ์เหล่านี้

has no precedence in history.

ที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนในประวัติศาสตร์

For you to have an idea,

เพื่อให้นึกภาพออกนะครับ

out of the three billion people living in cities today,

วันนี้ ในสามพันล้านคนที่อาศัยอยู่ในเมือง

one billion are under the line of poverty.

มีหนึ่งล้านคนที่อยู่ใต้เส้นความยากจน

By 2030, out of the five billion people

เมื่อถึงปี 2030 ในห้าพันล้านคน

that will be living in cities,

ที่จะอยู่อาศัยในเมือง

two billion are going to be under the line of poverty.

สองพันล้านคนจะอยู่ใต้เส้นความยากจน

That means that we will have to build

ซึ่งนั่นหมายความว่า เราจำเป็นต้องสร้าง

a one million-person city per week

เมืองสำหรับคนหนึ่งล้านคนต่อสัปดาห์

with 10,000 dollars per family

ด้วยเงินหนึ่งหมื่นดอลลาร์ต่อครอบครัว

during the next 15 years.

ในช่วง 15 ปีที่จะมาถึงนี้

A one million-person city per week

เมืองสำหรับคนหนึ่งล้านคนต่อสัปดาห์

with 10,000 dollars per family.

ด้วยเงินหนึ่งหมื่นดอลลาร์ต่อครอบครัว

If we don't solve this equation,

ถ้าหากเราไม่แก้สมการนี้

it is not that people will stop coming to cities.

ก็ไม่ได้แปลว่าผู้คนจะหยุดย้ายเข้ามาในเมือง

They will come anyhow,

อย่างไรพวกเขาก็จะมาอยู่ดี

but they will live in slums, favelas

แต่พวกเขาจะอาศัยในสลัม ชุมชนแออัด

and informal settlements.

และที่อยู่อาศัยนอกระบบ

So what to do? Well, an answer may come

งั้นจะทำอย่างไรดี ครับ คำตอบนั้นอาจมา

from favelas and slums themselves.

จากชุมชนแออัดและสลัมนั่นเอง

A clue could be in this question we were asked

คำใบ้อาจอยู่ในโจทย์ที่เราได้ตั้งไว้

10 years ago.

10 ปีก่อน

We were asked to accommodate 100 families

เราได้ถูกขอให้ช่วยสร้างที่อยู่ สำหรับ 100 ครอบครัว

that had been occupying illegally

ที่ยึดครองพื้นที่กันอย่างผิดกฏหมาย

half a hectare in the center

ในที่ดินขนาดครึ่งเฮคเตอร์บริเวณใจกลางเมือง

of the city of Iquique in the north of Chile

ที่ชื่อว่าอิกิเก ทางตอนเหนือของชิลึ

using a $10,000 subsidy

โดยใช้เงินอุดหนุนหนึ่งหมื่นดอลลาร์

with which we had to buy the land,

ซึ่งเราต้องใช้ซื้อที่ดิน

provide the infrastructure,

สร้างโครงสร้างพื้นฐาน

and build the houses that, in the best of the cases,

และสร้างบ้าน ซึ่งในกรณีที่ดีที่สุด

would be of around 40 square meters.

ควรจะมีพื้นที่ประมาณ 40 ตารางเมตร

And by the way, they said,

นะครับ พวกเขาพูดว่า

the cost of the land,

ราคาที่ดิน

because it's in the center of the city,

ด้วยเหตุที่อยู่ใจกลางเมือง

is three times more

จึงแพงเป็นสามเท่า

than what social housing can normally afford.

ของราคาปกติที่ครัวเรือนทั่วไปสามารถจ่ายได้

Due to the difficulty of the question,

ด้วยความที่โจทย์มันยากนะครับ

we decided to include the families

เราเลยตัดสินใจให้ครอบครัว

in the process of understanding the constraints,

ได้ร่วมทำความเข้าใจในข้อจำกัดพวกนี้ด้วย

and we started a participatory design process,

เราเกระบวนการออกแบบโดยให้พวกเขามีส่วนร่วม

and testing what was available there in the market.

และทดลอบดูว่ามีอะไรบ้างในตลาด

Detached houses,

บ้านเดียว

30 families could be accommodated.

พอสำหรับ 30 ครอบครัว

Row houses, 60 families.

ตึกแถว พอสำหรับ 60 ครอบครัว

["100 families"] The only way to accommodate all of them

["100 ครอบครัว"] ทางเดียวที่จะทำให้พออาศัยได้ทั้งหมด

was by building in height,

คือการสร้างให้สูง

and they threatened us

และพวกเขาขู่เราว่า

to go on a hunger strike

จะอดอาหารประท้วง

if we even dared to offer this

ถ้าเราริอาจจะสร้างแบบนั้นนะครับ

as a solution,

ทางออกก็คือ

because they could not make the tiny apartments

เนื่องจากพวกเขาไม่สามารถ จะทำให้อพาร์ทเมนต์เล็ก ๆ

expand.

ขยายได้

So the conclusion with the families —

ฉะนั้น ข้อสรุปที่ได้จากครอบครัว

and this is important, not our conclusion —

และนี่สำคัญนะครับ ไม่ใช่ข้อสรุปของพวกเรา

with the families, was that we had a problem.

จากครอบครัวเหล่านี้ ก็คือ เรามีปัญหา

We had to innovate.

เราต้องคิดขึ้นใหม่

So what did we do?

แล้วเราทำอย่างไรล่ะครับ

Well, a middle-class family

ก็คือ ครอบครัวชนชั้นกลาง

lives reasonably well

อาศัยอย่างดี สมเหตุสมผล

in around 80 square meters,

ในพื้นที่ประมาณ 80 ตารางเมตร

but when there's no money,

แต่ถ้าไม่มีเงิน

what the market does

สื่งที่ตลาดทำ

is to reduce the size of the house

ก็คือลดขนาดบ้านลง

to 40 square meters.

เป็น 40 ตารางเมตร

What we said was,

เราก็เลยพูดว่า

what if,

ถ้างั้น

instead of thinking of 40 square meters

แทนที่จะคิดถึง 40 ตารางเมตร

as a small house,

ว่าเป็นบ้านเล็กๆ

why don't we consider it

ทำไมเราไม่ลองมองว่า

half of a good one?

เป็นครึ่งหลังที่ดี

When you rephrase the problem

เมื่อคุณเปลี่ยนคำในโจทย์เสียใหม่

as half of a good house

เป็นบ้านครึ่งหนึ่งที่ดี

instead of a small one,

แทนที่จะเป็นบ้านหลังเล็ก

the key question is, which half do we do?

คำถามที่สำคัญคือ แล้วเราจะสร้างส่วนของครึ่งไหนครับ

And we thought we had to do with public money

และเราคิดว่า เราต้องใช้เงินจากรัฐ

the half that families won't be able to do individually.

สำหรับครึ่งหนึ่งที่ครอบครัว ไม่สามารถสร้างได้ด้วยตัวเอง

We identified five design conditions

เราระบุเงื่อนไขในการออกแบบไว้ 5 ประการ

that belonged to the hard half of a house,

ซึ่งเป็นส่วนที่ยากของบ้านครึ่งหลังนั้น

and we went back to the families to do two things:

และเรากลับไปคุยกับครอบครัว เพื่อทำ 2 อย่าง

join forces and split tasks.

คือ ร่วมกันลงแรง และแบ่งหน้าที่ครับ

Our design was something in between

การออกแบบของเราเป็นกึ่ง ๆ

a building and a house.

ระหว่างตึกกับบ้าน

As a building, it could pay

ด้วยความเป็นตึก มันสามารถจ่ายเงิน

for expensive, well-located land,

สำหรับที่ดินราคาแพงและตั้งอยู่ในย่านที่ดีได้

and as a house, it could expand.

และด้วยความเป็นบ้าน มันสามารถขยายได้ครับ

If, in the process of not being expelled

ซึ่งในกรณีที่ไม่ถูกไล่ออกไป

to the periphery while getting a house,

ยังนอกพื้นที่ระหว่างสร้างบ้าน

families kept their network and their jobs,

ครอบครัวต่าง ๆ จะยังสามารถ ติดต่อกันได้และทำงานเดิม

we knew that the expansion would begin right away.

พวกเรารู้ว่าบ้านจะเริ่มขยายออกได้ในทันที

So we went from this initial social housing

เราเลยเริ่มจากบ้านต้นแบบของชุมชน

to a middle-class unit achieved by families themselves

ไปเป็นบ้านชนชั้่นกลาง ที่ครอบครัวต่างสร้างขึ้นเอง

within a couple of weeks.

ภายในไม่กี่สัปดาห์

This was our first project

นี่คือโครงการแรกของเราครับ

in Iquique 10 years ago.

ที่อิกิเก เมื่อ 10 ปีที่แล้ว

This is our last project in Chile.

นี่คือโครงการล่าสุดของพวกเราในชิลีครับ

Different designs, same principle:

ดีไซน์ต่าง หลักการเดิม

You provide the frame,

คุณสร้างกรอบ

and from then on, families take over.

และจากนั้น ครอบครัวก็รับช่วงต่อไป

So the purpose of design,

ฉะนั้น จุดประสงค์ของการออกแบบ

trying to understand and trying to give an answer

คือการพยายามทำความเข้าใจ และพยายามให้คำตอบ

to the "3S" menace,

เรื่อง 3 ภัยคุกคาม

scale, speed, and scarcity,

ขนาด ความเร็ว และความขาดแคลน

is to channel people's own building capacity.

คือช่วยให้ผู้คนแสดงความสามารถ ในการสร้างเองได้

We won't solve the one million people per week equation

เราไม่สามารถแก้สมการ 1 ล้านคนต่อสัปดาห์ได้

unless we use people's own power for building.

จนกว่าเราจะใช้พลังในการก่อสร้างของผู้คน

So, with the right design,

ดังนั้น ด้วยการออกแบบที่เหมาะสม

slums and favelas may not be the problem

สลัมและชุมชนแออัด ก็อาจไม่ใช่ปัญหา

but actually the only possible solution.

แต่จะเป็นทางออกเพียงหนึ่งเดียวแทนครับ

The second case is how design can contribute

กรณีที่สองคือ การออกแบบมีส่วนช่วย

to sustainability.

ในเรื่องความยั่งยืนได้อย่างไร

In 2012, we entered the competition

ในปี 2012 เราได้ร่วมลงแข่งขัน

for the Angelini Innovation Center,

ออกแบบ แองเจลินี่ อินโนเวชั่น เซนเตอร์

and the aim was to build

ซึ่งจุดประสงค์คือ เพื่อสร้าง

the right environment for knowledge creation.

สภาพแวดล้อมที่เหมาะสม สำหรับการสรรค์สร้างความรู้

It is accepted that for such an aim,

เป็นที่ยอมรับว่า สำหรับจุดประสงค์เช่นนี้

knowledge creation,

การสรรค์สร้างความรู้

interaction among people, face-to-face contact,

การปฏิสัมพันธ์ของผู้คนแบบซึ่งหน้า

it's important, and we agreed on that.

เป็นเรื่องสำคัญ และเราเห็นด้วยครับ

But for us, the question of the right environment

แต่สำหรับเรา โจทย์ที่ว่า สภาพแวดล้อมที่เหมาะสม

was a very literal question.

เป็นโจทย์ที่ตีความตามตัวอักษรเลยครับ

We wanted to have a working space

เราต้องการพื้นที่สำหรับทำงาน

with the right light, with the right temperature,

ที่มีแสงที่ดี มีอุณหภูมิเหมาะสม

with the right air.

และอากาศดี

So we asked ourselves:

เราก็เลยถามตัวเอง

Does the typical office building

ว่าตึกออฟฟิศทั่ว ๆ ไป

help us in that sense?

ช่วยเราให้รู้สึกเช่นนั้นหรือเปล่า

Well, how does that building look, typically?

งั้น ตึกพวกนั้นเป็นอย่างไรบ้างครับ โดยทั่วไป

It's a collection of floors,

เป็นชั้น ๆ

one on top of each other,

ซ้อนกันขึ้นไป

with a core in the center

ที่มีปล่องโครงสร้างแข็งแรงกลางอาคาร

with elevators, stairs, pipes, wires, everything,

มีลิฟท์ บันได ท่อน้ำ สายไฟ ทุก ๆ อย่าง

and then a glass skin on the outside

แล้วก็บุผิวนอกด้วยกระจก

that, due to direct sun radiation,

เช่นนั้นครับ เมื่อแสงอาทิตย์ส่อง

creates a huge greenhouse effect inside.

ข้างในก็จะเกิดภาวะเรือนกระจกอย่างมาก

In addition to that, let's say a guy

นอกจากนั้นนะครับ ลองคิดว่ามีคนหนึ่ง

working on the seventh floor

ที่ทำงานอยู่บนชั้น 7

goes every single day through the third floor,

มาทำงาน เดินผ่านชั้น 3 ทุกวัน

but has no idea what the guy on that floor

โดยที่ไม่รู้เลยว่าคนในชั้นนั้น

is working on.

ทำงานอะไรบ้าง

So we thought, well, maybe we have to turn this scheme

เราก็เลยคิดว่า ถ้าอย่างนั้น เราน่าจะเปลี่ยนแปลนนี้

inside out.

กลับนอกออกใน

And what we did was,

และสิ่งที่เราทำก็คือ

let's have an open atrium,

ทำโถงเปิดกันครับ

a hollowed core,

ทำแผ่นพื้นคอนกรีตอันแรงชนิดกลวง

the same collection of floors,

พื้นรูปแบบเดิม

but have the walls and the mass in the perimeter,

แต่มีผนังล้อมเป็นแนวเขต

so that when the sun hits,

เพราะฉะนั้น เมื่อแสงอาทิตย์ส่องมา

it's not impacting directly glass, but a wall.

จะไม่กระทบกระจกโดยตรง แต่ไปโดนกำแพงแทน

When you have an open atrium inside,

และเมื่อคุณมีโถงเปิดภายใน

you are able to see what others are doing

คุณจะสามารถเห็นได้ ว่าคนอื่นกำลังทำอะไร

from within the building, and you have

จากภายในตึก และคุณจะได้

a better way to control light,

วิธีจัดการแสงที่ดีขึ้น

and when you place the mass and the walls

และเมื่อคุณกำหนดรูปทรงอาคารและผนัง

in the perimeter,

ให้เป็นขอบกั้น

then you are preventing direct sun radiation.

คุณกำลังป้องกันรังสีจากดวงอาทิตย์ด้วย

You may also open those windows

คุณอาจจะเปิดหน้าต่าง

and get cross-ventilation.

และได้การระบายอากาศ

We just made those openings

เราทำช่องเปิดพวกนั้น

of such a scale that they could work

ในขนาดที่พวกมันสามารถทำหน้าที่

as elevated squares,

เหมือนกล่องสูง

outdoor spaces throughout

พื้นที่ภายนอกอาคาร

the entire height of the building.

ตลอดทั้งความสูงทั้งหมดของอาคาร

None of this is rocket science.

พวกนี้ไม่ใช่เรื่องยุ่งยากซับซ้อนเลยครับ

You don't require sophisticated programming.

คุณไม่ต้องใช้โปรแกรมละเอียดละออ

It's not about technology.

มันไม่เกี่ยวกับเทคโนโลยี

This is just archaic, primitive common sense,

นี่เป็นเพียงแค่สามัญสำนึกดั้งเดิมเก่าแก่

and by using common sense,

และเมื่อใช้สามัญสำนึก

we went from 120 kilowatts

เราลดลงจาก 120 กิโลวัตต์

per square meter per year,

ต่อตารางเมตร ต่อปี

which is the typical energy consumption

ซึ่งเป็นปริมาณพลังงานที่ใช้ทั่วไป

for cooling a glass tower,

ในการทำความเย็นของตึกบุกระจก

to 40 kilowatts per square meter per year.

เป็นใช้ 40 กิโลวัตต์ ต่อตารางเมตร ต่อปี

So with the right design,

ฉะนั้น ด้วยการออกแบบที่เหมาะสม

sustainability is nothing but the rigorous use

ความยั่งยืนก็ไม่ใช่อื่นใด นอกจาก

of common sense.

การใช้สามัญสำนึกอย่างแข็งขัน

Last case I would like to share is how design

กรณีสุดท้าย ผมอยากจะแบ่งปัน ว่าการออกแบบ

can provide more comprehensive answers

สามารถให้คำตอบที่ครอบคลุมยิ่งขึ้น

against natural disasters.

เกี่ยวกับภัยธรรมชาติอย่างไร

You may know that Chile, in 2010,

คุณคงพอรู้ครับ ประเทศชิลี ในปี 2010

was hit by an 8.8 Richter scale

โดนถล่มด้วยความแรง 8.8 ริคเตอร์

earthquake and tsunami,

จากแผ่นดินไหวและสึนามิ

and we were called to work

และเราถูกเรียกให้ไปทำงาน

in the reconstruction of the Constitución,

ในการก่อสร้างเมืองกอนสติตูซิออนขึ้นมาใหม่

in the southern part of the country.

ซึ่งอยู่ทางตอนใต้ของประเทศ

We were given 100 days, three months,

เราได้รับเวลา 100 วัน หรือ 3 เดือน

to design almost everything,

ที่จะออกแบบเกือบทุกอย่าง

from public buildings to public space,

ตั้งแต่อาคารสาธารณะ จนถึงพื้นที่สาธารณะ

street grid, transportation, housing,

เส้นถนน การขนส่ง ที่อยู่อาศัย

and mainly how to protect the city

และหลัก ๆ คือการปกป้องเมือง

against future tsunamis.

จากซึนามิในอนาคต

This was new in Chilean urban design,

นี่เป็นสิ่งใหม่สำหรับการออกแบบเมือง ในชิลีครับ

and there were in the air a couple of alternatives.

และมีอีกสองแบบที่คิด ๆ ไว้ครับ

First one:

อย่างแรก

Forbid installation on ground zero.

ไม่สร้างอะไรเลยตรง กราวนด์ซีโร่

Thirty million dollars spent mainly

เงินสามสิบล้าน ใช้จ่ายหลัก ๆ

in land expropriation.

ในการเวนคืนที่ดิน

This is exactly what's being discussed in Japan nowadays,

นี่เป็นสิ่งที่กำลังอภิปรายกันทุกวันนี้ ในประเทศญี่ปุ่น

and if you have a disciplined population

และหากคุณมีประชากรที่มีระเบียบมาก ๆ

like the Japanese, this may work,

เช่นคนญี่ปุ่น นี่อาจเป็นไปได้ครับ

but we know that in Chile,

แต่เราก็รู้ว่าในชิลี

this land is going to be occupied illegally anyhow,

ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม พื้นที่ตรงนี้จะต้องถูก ครอบครองอย่างผิดกฏหมายอยู่ดี

so this alternative was unrealistic and undesirable.

ฉะนั้นทางเลือกนี้จึงไม่ค่อยสมจริง และไม่เป็นที่ต้องการ

Second alternative: build a big wall,

ทางเลือกที่สอง สร้างกำแพงใหญ่ ๆ

heavy infrastructure to resist

ใช้โครงสร้างหนักในการต้าน

the energy of the waves.

พลังงานของคลื่น

This alternative was conveniently lobbied

ทางเลือกนี้โดนล็อบบี้อย่างง่าย

by big building companies,

จากบริษัทก่อสร้างยักษ์ใหญ่

because it meant 42 million dollars in contracts,

เพราะมันหมายถึงสัญญา ราคา 42 ล้านดอลลาร์

and was also politically preferred,

และเป็นที่ถูกใจทางการเมือง

because it required no land expropriation.

เพราะไม่ต้องมีการเวนคืนที่ดิน

But Japan proved that trying to resist

แต่ญี่ปุ่นก็ได้พิสูจน์แล้วว่า การพยายามต้าน

the force of nature is useless.

พลังของธรรมชาตินั้นสูญเปล่า

So this alternative was irresponsible.

ดังนั้น ทางเลือกนี้จึงไม่ตอบโจทย์

As in the housing process,

และในกระบวนการสร้างที่อยู่อาศัยนั้น

we had to include the community

เราต้องให้ชุมชนร่วม

in the way of finding a solution for this,

หาทางออกสำหรับเรื่องนี้

and we started a participatory design process.

และเราเริ่มทำการออกแบบ โดยให้ชุมชนมีส่วนร่วม

(Video) [In Spanish] Loudspeaker: What kind of city do you want?

(วิดีโอ) [ภาษาสเปน] โทรโข่ง : พวกคุณต้องการเมืองแบบไหน

Vote for Constitución.

โหวตเพื่อชุมชน

Go to the Open House and express your options.

ออกมาจากบ้านแล้วมาแสดงตัวเลือกของคุณ

Participate!

มามีส่วนร่วม!

Fisherman: I am a fisherman.

ชาวประมง : ผมเป็นชาวประมง

Twenty-five fishermen work for me.

มีลูกน้องเป็นชาวประมง 25 คน

Where should I take them? To the forest?

จะให้พาพวกเขาไปไหน ไปอยู่ป่า

Man: So why can't we have a concrete defense?

ผู้ชาย : เรามีกำแพงคอนกรีตไม่ได้เหรอ

Done well, of course.

แน่นอน ต้องทำอย่างดี

Man 2: I am the history of Constitución.

ชายคนที่ 2:

And you come here to tell me that I cannot keep on living here?

และคุณมาที่นี่เพื่อบอกผมว่า ผมอยู่ที่นี่ไม่ได้น่ะเหรอ

My whole family has lived here,

ทั้งครอบครัวผมก็อยู่ที่นี่

I raised my children here,

ผมเลี้ยงลูกของผมที่นี่

and my children will also raise their children here.

และลูกของผมก็จะเลี้ยงลูก ของพวกเขาที่นี่ด้วย

and my grandchildren and everyone else will.

หลานของผมด้วย และทุก ๆ คนก็ด้วย

But why are you imposing this on me?

และคุณมาทำอวดดีกับผม

You! You are imposing this on me!

คุณ คุณนั้นแหละ มาทำอวดดีกับผม

In danger zone I am not authorized to build.

พื้นที่อันตราย ผมไม่ได้รับอนุญาตให้สร้าง

He himself is saying that.

เขานั่นแหละเป็นคนพูด

Man 3: No, no, no, Nieves...

ชายคนที่ 3: ไม่, ไม่, อย่า นิเอเบส

Alejandro Aravena: I don't know if you were able

อเลฆานโดร อะราเบนา : ผมไม่ทราบว่าคุณอ่าน

to read the subtitles, but you can tell

ซับไตเติ้ลได้หรือเปล่า แต่คุณบอกได้ว่า

from the body language

จากท่าทางของเขา

that participatory design

การออกแบบโดยมีส่วนร่วม

is not a hippie, romantic,

ไม่ได้ ฮิปปี้ โรแมนติก

let's-all-dream-together-about- the-future-of-the-city

เรามาช่วยกันวาดฝัน เมืองในอนาคตของเราด้วยกันเถอะนะ

kind of thing.

อะไรประมาณนั้นครับ

It is actually — (Applause)

อันที่จริง ~~ (ปรบมือ)

It is actually not even with the families

อันที่จริงครอบครัวไม่ได้

trying to find the right answer.

ช่วยกันหาทางคำตอบที่ใช่

It is mainly trying to identify with precision

แต่หลัก ๆ คือพยายามหาให้ถูกต้อง

what is the right question.

ว่าอะไรคือโจทย์ที่เหมาะสม

There is nothing worse than answering well

ไม่มีอะไรแย่ไปกว่าการตอบคำถามที่ดีเยี่ยม

the wrong question.

ต่อโจทย์ที่ผิด

So it was pretty obvious after this process

ฉะนั้น จะเห็นได้ชัดเจนหลังจากกระบวนการนี้

that, well, we chicken out here

ว่า เราพวกตื่นกลัว

and go away because it's too tense,

และจะเลิกล้มเพราะมันเคร่งเครียดเกินไป

or we go even further in asking,

หรือเราจะเดินหน้าและถาม

what else is bothering you?

มีอะไรอีกไหมที่กวนใจคุณ

What other problems do you have

คุณมีปัญหาอะไรอีกหรือเปล่า

and you want us to take care of now that the city

และคุณต้องการให้เราช่วยเหลือ เพราะเมืองตอนนี้

will have to be rethought from scratch?

ต้องคิดขึ้นใหม่จากซากปรักหักพัง

And what they said was,

และพวกเขาพูดว่า

look, fine to protect the city against future tsunamis,

ได้ ดีมากที่ป้องกันเมืองจากซีนามิในอนาคต

we really appreciate, but the next one is going to come in, what, 20 years?

เรารู้สึกประทับใจ แต่ลูกต่อไปที่จะมา อีกเมื่อไหร่ หืม อีก 20 ปี

But every single year, we have problems

แต่ทุก ๆ ปี เรามีปัญหา

of flooding due to rain.

น้ำท่วมจากฝนตก

In addition, we are in the middle

ซ้ำร้าย เราอยู่บริเวณกลาง

of the forest region of the country,

พื้นที่ป่าของประเทศ

and our public space sucks.

และพื้นที่สาธารณะของเราห่วยแตก

It's poor and it's scarce.

มันกิ๊กก๊อก และมีไม่เพียงพอ

And the origin of the city, our identity,

และรกรากของเมือง อัตลักษณ์ของพวกเรา

is not really connected to the buildings that fell,

ก็ไม่ค่อยเกี่ยวข้องเท่าไหร่กับตึกที่ถล่มไป

it is connected to the river,

มันเกี่ยวข้องกับแม่น้ำ

but the river cannot be accessed publicly,

แต่คนทั่วไปเข้าถึงแม่น้ำไม่ได้

because its shores are privately owned.

เพราะริมฝั่งเป็นพื้นที่ส่วนบุคคล

So we thought that we had to produce a third alternative,

ฉะนั้น เราเลยคิดว่า เราต้องสร้างทางเลือกที่สามขึ้นมา

and our approach was against geographical threats,

และเราเริ่มจากการคิดว่า ต้องต่อต้านภัยคุกคามทางภูมิศาสตร์

have geographical answers.

มีคำตอบทางภูมิศาสตร์ครับ

What if, in between the city

จะเป็นอย่างไรถ้าระหว่างเมือง

and the sea

และทะเล

we have a forest,

เรามีป่า

a forest that doesn't try to resist

ป่าที่ไม่ได้พยายามต้านทาน

the energy of nature,

พลังของธรรมชาติ

but dissipates it by introducing friction?

แต่ทุเลาลงด้วยความเสียดทาน

A forest that may be able to laminate the water

ป่าที่สามารถชะลอน้ำ

and prevent the flooding?

และป้องกันน้ำท่วมได้

That may pay the historical debt of public space,

เป็นการจ่ายหนี้ทางประวัติศาสตร์ของพื้นที่สาธารณะ

and that may provide, finally,

และอาจให้ ในที่สุด

democratic access to the river.

ความเสมอภาคในการเข้าถึงแม่น้ำ

So as a conclusion of the participatory design,

ครับ ข้อสรุปของการออกแบบโดยมีส่วนร่วม

the alternative was validated politically and socially,

ทางเลือกนี้ได้รับการยอมรับ ทั้งในทางการเมืองและทางสังคม

but there was still the problem of the cost:

แต่ก็ยังมีปัญหาเรื่องค่าใช้จ่าย

48 million dollars.

48 ล้านดอลลาร์

So what we did was a survey

ฉะนั้น เราจึงทำการสำรวจ

in the public investment system,

ระบบการลงทุนเพื่อสาธารณะ

and found out that there were three ministries

และพบว่ามี 3 กระทรวง

with three projects in the exact same place,

ซึ่งมี 3 โครงการในพื้นที่เดียวกันนี้

not knowing of the existence of the other projects.

โดยที่ไม่ได้รู้ถึงการมีอยู่ ของโครงการกระทรวงอื่นเลย

The sum of them: 52 million dollars.

มูลค่ารวมทั้งหมด 52 ล้านดอลลาร์

So design's power of synthesis

ครับ พลังในการสังเคราะห์ของการออกแบบ

is trying to make a more efficient use

คือการพยายามใช้

of the scarcest resource in cities,

ทรัพยากรที่มีอยู่อย่างจำกัดที่สุดในเมือง อย่างคุ้มค่า

which is not money but coordination.

ซึ่งไม่ใช่เงิน แต่เป็นการประสานงาน

By doing so, we were able to save

และด้วยการทำเช่นนี้ เราก็ได้ประหยัด

four million dollars, and that is why the forest

ไป 4 ล้านดอลลาร์ และนั่นก็เป็นเหตุผลที่ทุกวันนี้

is today under construction.

ป่ากำลังถูกสร้างขึ้น

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

So be it the force of self construction,

ดังนั้น จงเป็นพลังแห่งการสร้างขึ้นด้วยตัวเอง

the force of common sense,

พลังของสามัญสำนึก

or the force of nature, all these forces

หรือพลังของธรรมชาติ พลังทั้งหมดเหล่านี้

need to be translated into form,

ต้องได้รับการแปลงเป็นรูปเป็นร่าง

and what that form is modeling and shaping

และอะไรคือรูปร่าง หุ่น และรูปทรง

is not cement, bricks, or wood.

ไม่ใช่ซีเมนต์ อิฐ หรือ ไม้

It is life itself.

แต่เป็นชีวิตนั่นเอง

Design's power of synthesis

พลังในการสังเคราะห์ของการออกแบบ

is just an attempt to put

เป็นแค่ความพยายามในการนำเสนอ

at the innermost core of architecture

แก่นแท้ที่สุดของสถาปัตยกรรม

the force of life.

พลังแห่งชีวิต

Thank you so much.

ขอบคุณมากครับ

(Applause)

(เสียงปรบมือ)