Smash fear, learn anything | Tim Ferriss

Translator: Suwitcha Chandhorn Reviewer: Chatthip Chaichakan

This is Tim Ferriss circa 1979 A.D. Age two.

นี่คือ ทิม เฟอร์ริส ราวปี 1979 อายุสองขวบ

You can tell by the power squat, I was a very confident boy --

ดูได้จากท่านั่งยองๆนั่น ผมเป็นเด็กมั่นมาก --

and not without reason.

และใช่ว่าจะไม่มีที่มาที่ไป

I had a very charming routine at the time,

ผมมีงานประจำที่น่าหลงใหลในตอนนั้น

which was to wait until late in the evening

นั่นคือการรอจนกระทั่งตกดึก

when my parents were decompressing from a hard day's work,

เมื่อพ่อแม่ของผม กำลังปลดปล่อยความเครียดจากการทำงาน

doing their crossword puzzles, watching television.

ด้วยการเล่นปริศนาทายคำ ดูทีวี

I would run into the living room, jump up on the couch,

ผมจะวิ่งเข้าไปในห้องรับแขก โดดขึ้นไปบนโซฟา

rip the cushions off, throw them on the floor,

ฉีกเบาะออก โยนลงไปที่พื้น

scream at the top of my lungs and run out

กรีดร้องสุดเสียง แล้ววิ่งหนีไป

because I was the Incredible Hulk.

เพราะผมเป็น มนุษย์ตัวเขียวจอมพลัง (Hulk)

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

Obviously, you see the resemblance.

เห็นได้ชัด คุณจะเห็นความคล้าย

And this routine went on for some time.

และเรื่องนี้เกิดขึ้นประจำในช่วงเวลาหนึ่ง

When I was seven I went to summer camp.

เมื่อผมอายุเจ็ดขวบ ผมไปค่ายฤดูร้อน

My parents found it necessary for peace of mind.

พ่อแม่ของผมพบว่ามันจำเป็นสำหรับความสงบของพวกเขา

And at noon each day

และในตอนกลางวันของทุกวัน

the campers would go to a pond,

ชาวค่ายจะไปที่บึง

where they had floating docks.

ที่ที่พวกเขามีโป๊ะลอย

You could jump off the end into the deep end.

คุณจะกระโดดจากปลายสุดลงไปยังก้นบึ้ง

I was born premature. I was always very small.

ผมเกิดก่อนกำหนด ผมตัวเล็กกว่าวัยเสมอ

My left lung had collapsed when I was born.

ปอดซ้ายของผมแฟบตอนที่ผมเกิด

And I've always had buoyancy problems.

และผมมักมีปัญหาเรื่องของการลอยตัว

So water was something that scared me to begin with.

ดังนั้นน้ำจึงเป็นสิ่งที่ทำให้ผมกลัวที่จะเริ่มเล่น

But I would go in on occasion.

แต่ผมจะไปเล่นบ้างเป็นครั้งคราว

And on one particular day,

และในวันหนึ่ง

the campers were jumping through inner tubes,

ชาวค่ายกระโดดผ่านด้านในของห่วงยาง

They were diving through inner tubes. And I thought this would be great fun.

พวกเขาดำผ่านช่องกลางห่วง และผมคิดว่ามันคงเป็นเรื่องสนุกมาก

So I dove through the inner tube,

เพราะงั้นผมก็เลยดำผ่านด้านในห่วง

and the bully of the camp grabbed my ankles.

และมีเด็กเกเรคนหนึ่งในค่าย จับข้อเท้าของผมไว้

And I tried to come up for air,

ผมพยายามตะเกียกตะกายหาอากาศ

and my lower back hit the bottom of the inner tube.

และหลังของผมก็ชนเข้ากับก้นห่วง

And I went wild eyed and thought I was going to die.

ผมตาเบิกโพลงและคิดว่าตัวเองกำลังจะตาย

A camp counselor fortunately came over and separated us.

โชคดีที่ผู้ดูแลค่ายมาทัน และเข้ามาแยกเรา

From that point onward I was terrified of swimming.

ต่อจากนั้นมา ผมก็เลยรู้สึกกลัวการว่ายน้ำแทบบ้า

That is something that I did not get over.

นั่นเป็นบางสิ่งที่ผมทำไม่ได้

My inability to swim has been

การไร้ความสามารถในการว่ายน้ำ กลายเป็น

one of my greatest humiliations and embarrassments.

หนึ่งในเรื่องน่าขันและน่าอายที่สุดของผม

That is when I realized that I was not the Incredible Hulk.

และนั่นเป็นตอนที่ผมตระหนักว่า ผมไม่ได้เป็นเจ้ามนุษย์ตัวเขียวจอมพลังนั่น

But there is a happy ending to this story.

แต่เรื่องนี้ก็มีตอนจบที่โสภานะครับ

At age 31 -- that's my age now --

เมื่ออายุ 31 -- ซึ่งก็คืออายุของผมตอนนี้ --

in August I took two weeks to re-examine swimming,

ในเดือนสิงหาคม ผมใช้เวลาสองสัปดาห์เพื่อตรวจสอบการว่ายน้ำใหม่

and question all the of the obvious aspects of swimming.

และตั้งคำถามถึงมุมมองที่ชัดแจ้งทั้งหมดของการว่ายน้ำ

And went from swimming one lap --

แล้วเริ่มจากการว่ายน้ำหนึ่งรอบ --

so 20 yards -- like a drowning monkey,

ราวๆ 20 หลา -- คล้ายกับลิงจมน้ำ

at about 200 beats per minute heart rate --

ที่อัตราการเต้นของหัวใจราว 200 ครั้งต่อนาที --

I measured it --

ผมวัดมัน --

to going to Montauk on Long Island,

เพื่อจะไปที่มอนทาอุค ลองไอส์แลนด์ (Montauk Long Island)

close to where I grew up,

ใกล้ๆกับที่ผมโตมา

and jumping into the ocean and swimming one kilometer in open water,

แล้วกระโดดลงทะเล และว่ายน้ำไปหนึ่งกิโลเมตรในทะเลเปิด

getting out and feeling better than when I went in.

กลับออกมาพร้อมกับความรู้สึกที่ดีกว่าตอนที่เข้าไป

And I came out,

และผมออกมา

in my Speedos, European style,

ในชุดว่ายน้ำสปีโด (Speedos) สไตล์ยุโรป

feeling like the Incredible Hulk.

รู้สึกราวกับว่าเป็นมนุษย์ตัวเขียวจอมพลัง

And that's what I want everyone in here to feel like,

และนั่นเป็นสิ่งที่ผมต้องการให้ทุกคนในที่นี้รู้สึก

the Incredible Hulk, at the end of this presentation.

ในตอนที่การบรรยายนี้จบลง รู้สึกเหมือนเป็นมนุษย์ตัวเขียวจอมพลัง

More specifically, I want you to feel like you're capable

ถ้าจะให้ชัดเจนกว่านี้ก็คือ ผมต้องการให้คุณรู้สึกราวกับว่า คุณมีความสามารถ

of becoming an excellent long-distance swimmer,

ที่จะกลายเป็นนักว่ายน้ำระยะไกลที่ยอดเยี่ยม

a world-class language learner,

นักเรียนรู้ภาษาระดับโลก

and a tango champion.

และแชมป์เต้นระบำแทงโก้

And I would like to share my art.

และผมต้องการแสดงฝีมือของผม

If I have an art, it's deconstructing things

ถ้าผมจะมีฝีมืออยู่บ้าง มันคงเป็นการแยกส่วนสิ่งต่างๆ

that really scare the living hell out of me.

ซึ่งนั่นทำให้ผมกลัวหัวแทบหด

So, moving onward.

ดังนั้น ไปต่อกันดีกว่า

Swimming, first principles.

การว่ายน้ำ หลักข้อแรก

First principles, this is very important.

หลักข้อแรก เป็นสิ่งที่สำคัญมาก

I find that the best results in life

ผมพบว่าผลงานที่ดีที่สุดในชีวิต

are often held back by false constructs and untested assumptions.

มักจะล้าช้าด้วยการสร้างสรรค์แบบผิดๆ และ สมมุติฐานที่ไม่ได้รับการทดสอบ

And the turnaround in swimming came

และการเปลี่ยนแปลงในเรื่องการว่ายน้ำเกิดจาก

when a friend of mine said, "I will go a year without any stimulants" --

เมื่อเพื่อนคนหนึ่งของผม บอกว่า "ฉันจะไม่ใช้สิ่งกระตุ้นอะไรเลยปีนึง" --

this is a six-double-espresso-per-day type of guy --

นี่คือคนชนิดที่ดื่มกาแฟเอสเปรสโซ สองช๊อต หกแก้วต่อวันนะครับ --

"if you can complete a one kilometer open water race."

"ถ้านายสามารถจบการแข่งขันว่ายน้ำ ในทะเลเปิดหนึ่งกิโลเมตรได้"

So the clock started ticking.

เพราะงั้นเวลาจึงเริ่มเดิน

I started seeking out triathletes

ผมเริ่มต้นฝึกฝนไตรกรีฑาอย่างหนัก

because I found that lifelong swimmers often couldn't teach what they did.

เพราะค้นพบว่า นักกีฬาว่ายน้ำที่เชี่ยวชาญ มักไม่สามารถ ที่จะถ่ายทอดสิ่งที่ทำออกมาได้

I tried kickboards.

ผมลองใช้แผ่นรองกันจม

My feet would slice through the water like razors,

เท้าของผมแหวกผ่านน้ำไปราวกับใบมีดโกน

I wouldn't even move. I would leave demoralized, staring at my feet.

ผมไม่ได้ขยับไปแม้แต่น้อย ผมสูญเสียความมั่นใจ จ้องมองดูแต่ปลายเท้าตัวเอง

Hand paddles, everything.

พายมือ ทุกสิ่งอย่าง

Even did lessons with Olympians -- nothing helped.

แม้กระทั่งลองเรียนกับนักกีฬาโอลิมปิค -- ไม่มีอะไรช่วยได้เลย

And then Chris Sacca, who is now a dear friend mine,

แล้ว คริส แซคคา (Chris Sacca) ซึ่งกลายเป็นเพื่อนรักของผมตอนนี้

had completed an Iron Man with 103 degree temperature,

ได้จบการแข่งขันคนเหล็ก Iron Man ด้วยไข้สูงถึง 39 องศา

said, "I have the answer to your prayers."

บอกว่า "ฉันมีคำตอบสำหรับคำอธิษฐานของนายว่ะ"

And he introduced me to

และเขาได้แนะนำให้ผมรู้จักกับ

the work of a man named Terry Laughlin

งานของผู้ชายที่ชื่อ เทอร์รี่ ลาฟลิน (Terry Laughlin)

who is the founder of Total Immersion Swimming.

ผู้ซึ่งก่อตั้งสถาบันสอนว่ายน้ำ ที่ชื่อว่า Total Immersion Swimming

That set me on the road to examining biomechanics.

นั่นทำให้ผมเริ่มเส้นทางของการสำรวจเรื่องกลศาสตร์ชีวภาพ

So here are the new rules of swimming,

ดังนั้นนี่คือกฏเกณฑ์ใหม่ของการว่ายน้ำ

if any of you are afraid of swimming, or not good at it.

ถ้าพวกคุณคนใดกลัวการว่ายน้ำ หรือว่ายน้ำไม่เป็น

The first is, forget about kicking. Very counterintuitive.

อย่างแรกเลยคือ ลืมไปเลยเรื่องเตะขา ขัดแย้งกับความเชื่อทั่วไปมากนะครับ

So it turns out that propulsion isn't really the problem.

มันกลายเป็นว่า การว่ายไปข้างหน้าไม่ใช่ปัญหา

Kicking harder doesn't solve the problem

เตะแรงขึ้นไม่ได้ช่วยแก้ปัญหา

because the average swimmer only transfers about three percent

เพราะนักว่ายน้ำทั่วไปถ่ายแรงของเขาแค่สามเปอร์เซ็นต์เท่านั้น

of their energy expenditure into forward motion.

เพื่อที่จะพุ่งไปข้างหน้า

The problem is hydrodynamics.

ปัญหาคือเรื่องของการเคลื่อนไหวของของเหลว

So what you want to focus on instead

ดังนั้นสิ่งที่คุณต้องใส่ใจแทน

is allowing your lower body to draft behind your upper body,

ก็คือต้องทำให้ร่ายกายส่วนล่าง ตามร่างกายส่วนบนเอาไว้

much like a small car behind a big car on the highway.

คล้ายกับรถคันเล็กๆ ข้างหลังรถคันใหญ่ในถนนหลวง

And you do that by maintaining a horizontal body position.

และคุณทำอย่างนั้นได้โดยการ รักษาระดับตำแหน่งในแนวนอนของร่างกาย

The only way you can do that

วิธีเดียวที่คุณจะทำเช่นนั้นได้

is to not swim on top of the water.

ก็คืออย่าไปว่ายอยู่บนผิวน้ำ

The body is denser than water. 95 percent of it would be,

ร่างกายมีความหนาแน่นมากกว่าน้ำ ร่างกาย 95 เปอร์เซ็นต์

at least, submerged naturally.

อย่างน้อย จะจมลงโดยธรรมชาติ

So you end up, number three,

แล้วคุณจะจบลงด้วยข้อสาม

not swimming, in the case of freestyle,

ในกรณีของท่าฟรีสไตล์ ด้วยการไม่ว่ายน้ำ

on your stomach, as many people think, reaching on top of the water.

โดยการดันให้ท้องของคุณ ขึ้นไปแตะผิวน้ำ อย่างที่หลายคนคิดกัน

But actually rotating from streamlined right

แต่จริงๆแล้วเป็นการหมุนตัวจากกระแสน้ำด้านขวา

to streamlined left,

ไปยังกระแสน้ำด้านซ้าย

maintaining that fuselage position as long as possible.

รักษาตำแหน่งลำตัวให้อยู่อย่างนั้น นานที่สุดเท่าที่จะทำได้

So let's look at some examples. This is Terry.

ลองมาดูตัวอย่างบางตอนกันครับ นี่คือเทอร์รี่

And you can see that he's extending his right arm

คุณจะเห็นว่าเขากำลังยืดแขนขวาออกไป

below his head and far in front.

ต่ำกว่าศีรษะ ไกลออกไปด้านหน้า

And so his entire body really is underwater.

ดังนั้นร่างกายส่วนใหญ่ของเขาจมอยู่ใต้น้ำ

The arm is extended below the head.

แขนยืดออกไปต่ำกว่าศรีษะ

The head is held in line with the spine,

ศีรษะถูกประคองด้วยกระดูกสันหลัง

so that you use strategic water pressure to raise your legs up --

ดังนั้นคุณใช้ความดันน้ำเชิงกลยุทธในการดันขาขึ้น

very important, especially for people with lower body fat.

สำคัญมาก โดยเฉพาะกับคนที่ร่างกายส่วนล่างอ้วน

Here is an example of the stroke.

นี่คือตัวอย่างของการว่าย

So you don't kick. But you do use a small flick.

คุณไม่เตะ แต่คุณใช้วิธีสะบัดแทน

You can see this is the left extension.

คุณจะเห็นการยืดไปทางซ้ายนี้ได้

Then you see his left leg.

และคุณเห็นขาซ้ายของเขา

Small flick, and the only purpose of that

สะบัดเล็กน้อย และจุดประสงค์เดียวสำหรับการทำเช่นนั้น

is to rotate his hips so he can get to the opposite side.

ก็คือเพื่อที่จะหมุนสะโพก พลิกตัวไปอีกด้านหนึ่งได้

And the entry point for his right hand -- notice this,

และจุดเริ่มของมือขวาของเขา สังเกตนี่นะครับ

he's not reaching in front and catching the water.

เขาไม่ได้เอื้อมมือไปด้านหน้า และพุ้ยน้ำ

Rather, he is entering the water

แทนที่จะทำเช่นนั้น เขาพุ่งเข้าไปในน้ำ

at a 45-degree angle with his forearm,

ในมุม 45 องศากับหน้าแขน

and then propelling himself by streamlining -- very important.

จากนั้นเคลื่อนตัวไปด้วยการไหลไปตามกระแสน้ำ -- สำคัญมาก

Incorrect, above, which is what almost every swimming coach will teach you.

ท่าที่ไม่ถูกต้อง ด้านบนนี้ เป็นสิ่งที่ครูสอนว่ายน้ำแทบทุกคนจะสอนคุณ

Not their fault, honestly.

ไม่ใช่ความผิดของพวกเขา จริงๆนะครับ

And I'll get to implicit versus explicit in a moment.

และผมจะเปรียบเทียบวิธีการทางอ้อมต่อทางตรง ในอีกสักครู่

Below is what most swimmers

ด้านล่างคือสิ่งที่นักว่ายน้ำส่วนใหญ่

will find enables them to do what I did,

จะพบว่ามันทำให้พวกเขาทำในสิ่งที่ผมทำ

which is going from 21 strokes per 20-yard length

ซึ่งก็คือการเปลี่ยนวิธีว่าย จากการว่าย 21 ครั้งต่อระยะไกล 20 หลา

to 11 strokes

เป็นการว่าย 11 ครั้ง

in two workouts with no coach, no video monitoring.

ในการฝึกสองครั้งโดยไม่มีครูฝึก ไม่มีการดูวิดีโอ

And now I love swimming. I can't wait to go swimming.

ตอนนี้ผมรักการว่ายน้ำ แทบจะรอไม่ไหวเลยที่จะได้ว่าย

I'll be doing a swimming lesson later, for myself, if anyone wants to join me.

ผมคงจะสอนว่ายน้ำในอนาคต ให้ตัวเอง ถ้าใครอยากจะเข้าร่วมก็ได้นะครับ

Last thing, breathing. A problem a lot of us have, certainly, when you're swimming.

เรื่องสุดท้าย การหายใจ ปัญหาทีทุกคนประสบ แน่นอน ตอนที่คุณว่ายน้ำ

In freestyle, easiest way to remedy this is

ในท่าฟรีสไตล์ ทางแก้ที่ง่ายที่สุดสำหรับเรื่องนี้ก็คือ

to turn with body roll,

การพลิกตัวหมุน

and just to look at your recovery hand as it enters the water.

และมองไปที่มือของคุณตอนที่มันแทรกเข้าไปในน้ำ

And that will get you very far.

และนั่นจะทำให้คุณไปได้ไกล

That's it. That's really all you need to know.

นั่นแหละ นั่นเป็นสิ่งที่คุณต้องรู้ทั้งหมด

Languages. Material versus method.

ภาษา อุปกรณ์ ต่อ วิธีการ

I, like many people, came to the conclusion

เหมือนกับทุกคน ผมสรุปไว้ว่า

that I was terrible at languages.

ผมห่วยมากเรื่องภาษา

I suffered through Spanish for junior high, first year of high school,

ผมเรียนภาษาสเปนอย่างยากลำบากในช่วงมัธยมต้น ปีหนึ่งในไฮสคูล (ประมาณ ม.4)

and the sum total of my knowledge

และความรู้ทั้งหมดทั้งมวลของผม

was pretty much, "Donde esta el bano?"

มีแค่ประมาณว่า "ห้องน้ำอยู่ไหน?"

And I wouldn't even catch the response. A sad state of affairs.

และผมก็ไม่สามารถฟังคำตอบรู้เรื่องด้วย เป็นเหตุการณ์ที่น่าสลด

Then I transferred to a different school sophomore year, and

จากนั้นผมย้ายไปเรียนที่โรงเรียนอื่นในปีสอง และ

I had a choice of other languages. Most of my friends were taking Japanese.

ผมได้เลือกเรียนภาษาอื่น เพื่อนของผมส่วนใหญ่พูดภาษาญี่ปุ่น

So I thought why not punish myself? I'll do Japanese.

ผมเลยคิดว่าทำไมไม่ลงโทษตัวเองซักหน่อยล่ะ ผมเลยเรียนภาษาญี่ปุ่น

Six months later I had the chance to go to Japan.

หกเดือนต่อมา ผมมีโอกาสได้ไปที่ประเทศญี่ปุ่น

My teachers assured me, they said, "Don't worry.

ครูของผมให้ความมั่นใจกับผม พวกเขาว่า "ไม่ต้องกลัว

You'll have Japanese language classes every day to help you cope.

คุณจะได้เรียนภาษาญี่ปุ่นทุกวัน เพื่อที่จะช่วยให้คุณรับมือได้

It will be an amazing experience." My first overseas experience in fact.

มันจะเป็นประสบการณ์ที่แสนวิเศษ" ที่จริงแล้ว นี่การไปเมืองนอกครั้งแรกของผม

So my parents encouraged me to do it. I left.

พ่อแม่ของผมสนับสนุนให้ทำ ผมก็เลยไป

I arrived in Tokyo. Amazing.

ผมมาถึงโตเกียว มันเจ๋งมาก

I couldn't believe I was on the other side of the world.

ไม่อยากจะเชื่อเลยว่า ผมจะมาอยู่ที่อีกฟากหนึ่งของโลก

I met my host family. Things went quite well I think,

ผมได้พบครอบครัวอุปถัมภ์ของผม ทุกสิ่งอย่างดูจะไปได้สวย

all things considered.

จะว่าไปแล้วก็ดีไปหมด

My first evening, before my first day of school,

เย็นวันแรกของผม ก่อนวันที่จะไปเรียนวันแรก

I said to my mother, very politely,

ผมพูดกับแม่ อย่างสุภาพมาก

"Please wake me up at eight a.m."

"กรุณาปลุกผมตอนแปดโมงเช้านะครับ"

So, (Japanese)

ตามนี้ (ภาษาญี่ปุ่น)

But I didn't say (Japanese). I said, (Japanese). Pretty close.

แต่ผมไม่ได้พูดว่า (ภาษาญี่ปุ่น) ผมพูด (ภาษาญี่ปุ่น) ค่อนข้างใกล้เคียง

But I said, "Please rape me at eight a.m."

แต่ผมบอกเขาไปว่า "กรุณาข่มขืนผมด้วยตอนแปดโมงเช้า"

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

You've never seen a more confused Japanese woman.

คุณคงไม่เคยเห็นหญิงชาวญี่ปุ่นที่สับสนมากเท่านี้อีกแล้ว

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

I walked in to school.

ผมเดินไปโรงเรียน

And a teacher came up to me and handed me a piece of paper.

และครูก็เข้ามา ยื่นกระดาษให้ผมแผ่นหนึ่ง

I couldn't read any of it -- hieroglyphics, it could have been --

ผมอ่านไม่ออกเลย -- มันยังกับอักษรอียิปต์โบราณ --

because it was Kanji,

เพราะมันเป็นตัวอักษรคันจิ (Kanji)

Chinese characters adapted into the Japanese language.

ตัวอักษรจีนที่ถูกปรับให้กลายมาเป็นภาษาญี่ปุ่น

Asked him what this said.

ผมถามว่าเขาพูดอะไร

And he goes, "Ahh, okay okay,

เขาตอบ "อาห์ โอเค โอเค

eehto, World History, ehh, Calculus,

อืม... ประวัติศาสตร์โลก เอห์... แคลคูลัส

Traditional Japanese." And so on.

ภาษาญี่ปุ่นโบราณ" ฯลฯ

And so it came to me in waves.

และมันเข้ามาหาผมราวกับคลื่น

There had been something lost in translation.

มีบางอย่างที่ตกหล่นไปในการแปลความหมาย

The Japanese classes were not Japanese instruction classes, per se.

ชั้นเรียนภาษาญี่ปุ่น ไม่ใช่ชั้นเรียนที่สอนภาษาญี่ปุ่น ในตัวของมันเอง

They were the normal high school curriculum for Japanese students --

มันคือหลักสูตรการเรียนมัธยมทั่วไป สำหรับนักเรียนชาวญี่ปุ่น

the other 4,999 students in the school, who were Japanese, besides the American.

นักเรียนคนอื่นอีก 4,999 คนในโรงเรียน ซึ่งเป็นชาวญี่ปุ่น นอกจากคนอเมริกันคนนี้แล้ว

And that's pretty much my response.

และนั่นเป็นปฏิกริยาของผมตอนที่ได้รู้

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

And that set me on this panic driven search for the perfect language method.

และนั่นทำให้ผมค้นคว้าอย่างวิตกจริต หาวิธีเรียนภาษาที่สมบูรณ์แบบ

I tried everything. I went to Kinokuniya.

ผมลองทุกอย่าง ผมไปที่คิโนคุนิยะ (ร้านหนังสือ)

I tried every possible book, every possible CD.

ผมอ่านหนังสือเท่าที่จะเป็นไปได้ ฟังซีดีแทบทุกแผ่น

Nothing worked until I found this.

ไม่มีอะไรใช้ได้เลย จนกระทั่งผมได้พบนี่

This is the Joyo Kanji. This is a Tablet rather,

นี่คือโจโยคันจิ (Joyo Kanji) นี่คือแผ่นจารึกคำศัพท์

or a poster of the 1,945 common-use characters

หรือป้ายของตัวอักษร 1,945 ตัวที่ใช้บ่อย

as determined by the Ministry of Education in 1981.

ซึ่งถูกกำหนดโดยกระทรวงศึกษาธิการในปี 1981

Many of the publications in Japan limit themselves to these characters,

สิ่งพิมพ์ทั้งหลายในญี่ปุ่น จำกัดตนเองให้ใช้ตัวอักษรเหล่านี้เป็นหลัก

to facilitate literacy -- some are required to.

เพื่อให้สะดวกในการอ่าน บางฉบับถึงกับบังคับใช้

And this became my Holy Grail, my Rosetta Stone.

และนี่คือจอกศักดิ์สิทธิ์ของผม ศิลาโรเซตตาของผม

As soon as I focused on this material,

ทันทีที่ผมใส่ใจกับข้อมูลนี้

I took off.

ผมก็ก้าวหน้าอย่างรวดเร็ว

I ended up being able to read Asahi Shinbu, Asahi newspaper,

ผมสามารถอ่านหนังสือพิมพ์อาซาฮีได้

about six months later -- so a total of 11 months later --

ในอีกหกเดือนถัดมา -- ทั้งหมดใน 11 เดือนต่อมา

and went from Japanese I to Japanese VI.

และก้าวจากภาษาญี่ปุ่นระดับ 1 ไปสู่ระดับ 4

Ended up doing translation work at age 16 when I returned to the U.S.,

จบลงที่การทำงานแปลตอนอายุ 16 เมื่อผมกลับสู่อเมริกา

and have continued to apply this material

และยังนำข้อมูลนี้มาใช้อย่างต่อเนื่อง

over method approach to close to a dozen languages now.

กับวิธีการเรียนรู้ภาษาใหม่ๆเกือบโหลในตอนนี้

Someone who was terrible at languages,

คนที่เคยมีปัญหาเรื่องภาษา

and at any given time, speak, read and write five or six.

แล้วภายในช่วงเวลาที่กำหนด พูด อ่าน และเขียน ได้ห้าหรือหกภาษา

This brings us to the point,

นั่นนำเรามาถึงประเด็น

which is, it's oftentimes what you do,

ที่ว่า บ่อยครั้งสิ่งที่คุณทำ

not how you do it, that is the determining factor.

ไม่ใช่วิธีการที่คุณทำ เป็นปัจจัยที่กำหนดความสำเร็จ

This is the difference between being effective -- doing the right things --

นี่เป็นความแตกต่างระหว่างการมีประสิทธิผล -- ทำในสิ่งที่ถูก

and being efficient -- doing things well whether or not they're important.

กับการมีประสิทธิภาพ -- ทำสิ่งต่างๆได้ดี ไม่ว่ามันจะสำคัญหรือไม่

You can also do this with grammar.

คุณสามารถใช้นี่กับไวยากรณ์ได้

I came up with these six sentences after much experimentation.

ผมได้พบกับหกประโยคนี้ หลังจากการทดสอบจำนวนมาก

Having a native speaker allow you to deconstruct their grammar,

ให้คนที่พูดภาษาแม่ อนุญาตให้คุณจำแนกไวยากรณ์ของพวกเขา

by translating these sentences into past, present, future,

ด้วยการแปลประโยคเหล่านี้เป็นรูปอดีต ปัจจุบัน อนาคต

will show you subject, object, verb,

จะแสดงให้คุณเห็นประธาน กรรม กริยา

placement of indirect, direct objects, gender and so forth.

การวางตำแหน่งของกรรมตรงและกรรมรอง เพศ และอื่นๆ

From that point, you can then, if you want to,

จากจุดนั้นคุณสามารถ ถ้าคุณต้องการ

acquire multiple languages, alternate them so there is no interference.

รับเอาภาษาหลากหลาย เปลี่ยนรูปมันเพื่อไม่ให้มีการติดขัด

We can talk about that if anyone in interested.

เราพูดคุยเกี่ยวกับเรื่องนี้ได้ถ้ามีใครสนใจนะครับ

And now I love languages.

และตอนนี้ผมรักการเรียนภาษาต่างๆ

So ballroom dancing, implicit versus explicit --

มาถึงการเต้นลีลาศ ทางอ้อมกับทางตรง --

very important.

สำคัญมาก

You might look at me and say, "That guy must be a ballroom dancer."

คุณอาจมองผมแล้วบอกว่า "คนนี้ต้องเป็นนักเต้นลีลาศแน่ๆ"

But no, you'd be wrong

ไม่ครับ คุณผิดแล้ว

because my body is very poorly designed for most things --

เพราะร่างกายของผมถูกออกแบบมาอย่างแย่ สำหรับทุกสิ่ง

pretty well designed for lifting heavy rocks perhaps.

อาจจะออกแบบมาดีสำหรับการยกหินหนักๆก็เป็นได้

I used to be much bigger, much more muscular.

ผมเคยตัวใหญ่กว่านี้ มีกล้ามเนื้อมากกว่านี้

And so I ended up walking like this.

และผมก็เดินท่าคล้ายๆแบบนี้

I looked a lot like an orangutan, our close cousins, or the Incredible Hulk.

ผมเหมือนลิงอุรังอุตัง ญาติที่ใกล้ชิดของเรา หรือไม่ก็มนุษย์ตัวเขียวจอมพลัง

Not very good for ballroom dancing.

ไม่ดีนักสำหรับการเต้นลีลาศ

I found myself in Argentina in 2005,

ผมพบตัวเองในอาร์เจนตินา ในปี 2005

decided to watch a tango class -- had no intention of participating.

ตัดสินใจเข้าชมชั้นเรียนแทงโก้ -- ไม่สนใจที่จะลองเรียน

Went in, paid my ten pesos,

เข้าไป จ่ายเงินสิบเปโซ

walked up -- 10 women two guys, usually a good ratio.

เดินเข้าไป -- สาวๆสิบคน ผู้ชายสอง เป็นอัตราส่วนที่ดีเสมอ

The instructor says, "You are participating."

ครูกล่าวขึ้นว่า "คุณกำลังจะได้เรียน"

Immediately: death sweat.

ทันใดนั้น เหงื่อตก

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

Fight-or-flight fear sweat, because I tried ballroom dancing in college --

เหงื่อกาฬหลั่งไหล เพราะผมเคยลองเต้นลีลาศมาแล้ว ตอนที่เรียนมหาวิทยาลัย

stepped on the girl's foot with my heel. She screamed.

เหยียบเท้าสาวด้วยส้นเท้าของผม เธอร้องลั่น

I was so concerned with her perception of what I was doing,

ผมวิตกมากกับวิธีที่เธอมองผม ในสิ่งที่ผมเพิ่งทำลงไป

that it exploded in my face,

และนั่นทำให้ผมหน้าแตกเป็นเสี่ยงๆ

never to return to the ballroom dancing club.

ไม่กลับไปยังชมรมลีลาศอีกเลย

She comes up, and this was her approach, the teacher.

เธอเข้ามา และนี่คือวิธีการชวนของเธอ ครูสอนเต้นรำ

"Okay, come on, grab me."

"โอเค มานี่ จับมือของฉัน"

Gorgeous assistant instructor.

ผู้ช่วยสอนแสนสวย

She was very pissed off that I had pulled her from her advanced practice.

เธอโกรธผมมาก ที่ผมดึงเธอมาจากการฝึกขั้นสูงของเธอ

So I did my best. I didn't know where to put my hands.

ดังนั้นผมจึงทำดีที่สุด ผมไม่รู้ว่าควรจะวางมือตรงไหน

And she pulled back, threw down her arms,

เธอดึงมันไป วาดแขนลงมา

put them on her hips, turned around and yelled across the room,

วางมันไว้ตรงสะโพกของเธอ หมุนตัว และตะโกนข้ามห้อง

"This guy is built like a god-damned mountain of muscle,

"ผู้ชายคนนี้ รูปร่างกล้ามเนื้อยังกับยักษ์ปักหลั่น

and he's grabbing me like a fucking Frenchman,"

และเขาจับตัวฉันยังกับคนฝรั่งเศสแน่ะ" (ชมแบบอ้อมๆ)

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

which I found encouraging.

ซึ่งผมถือว่าเป็นการให้กำลังใจ

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

Everyone burst into laughter. I was humiliated.

ทุกคนหัวเราะออกมา ผมรู้สึกอาย

She came back. She goes, "Come on. I don't have all day."

เธอกลับมา บอกว่า "มาเลย ฉันไม่ได้ว่างนักหรอกนะ"

As someone who wrestled since age eight, I proceeded to crush her,

เหมือนกับทุกคนที่เล่นมวยปล้ำตั้งแต่แปดขวบ ผมพยายามที่จะกอดเธอ

"Of Mice and Men" style.

ในลีลาในหนังสือ "เพื่อนยาก" (Of Mice and Men)

And she looked up and said,

เธอจ้องกลับแล้วบอกว่า

"Now that's better."

"ลีลาดีขึ้น"

So I bought a month's worth of classes.

ผมก็เลยลงเรียนมันทั้งเดือนซะเลย

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

And proceeded to look at --

ไปดูกันต่อครับ --

I wanted to set competition so I'd have a deadline --

ผมต้องเตรียมสำหรับการแข่งขัน ดังนั้นผมมีเส้นตาย --

Parkinson's Law,

กฏของพาร์กินสัน

the perceived complexity of a task will expand to fill the time you allot it.

ความซับซ้อนของงานที่เกิดขึ้น จะขึ้นอยู่กับเวลาที่ได้รับ

So I had a very short deadline for a competition.

ผมมีเวลาเตรียมตัวสั้นมากสำหรับการแข่งขัน

I got a female instructor first,

ผมหาครูผู้หญิงก่อน

to teach me the female role, the follow,

เพื่อสอนผมในบทบาทของผู้หญิง ผู้ตาม

because I wanted to understand the sensitivities and abilities

เพราะผมต้องการเข้าใจการตอบสนองและความสามารถ

that the follow needed to develop, so I wouldn't have a repeat of college.

ซึ่งผู้ตามจำเป็นต้องพัฒนา ทำให้ผมไม่ทำพลาดซ้ำเหมือนตอนมหาวิทยาลัย

And then I took an inventory of the characteristics,

จากนั้นผมจดรายการของคุณลักษณะ

along with her, of the

ไปพร้อมกับเธอ

of the capabilities and elements of different dancers who'd won championships.

ของความสามารถและองค์ประกอบ ของเหล่านักเต้นที่ชนะการประกวด

I interviewed these people because they all taught in Buenos Aires.

ผมสัมภาษณ์คนเหล่านั้น เพราะพวกเขาทั้งหมดสอนอยู่ในกรุงบัวโนสไอเรส

I compared the two lists,

ผมเปรียบเทียบรายการทั้งสอง

and what you find is that there is explicitly,

และสิ่งที่คุณจะพบก็คือ เห็นได้ชัดว่ามันมี

expertise they recommended, certain training methods.

ความเชี่ยวชาญที่พวกเขาแนะนำ วิธีการฝึกฝนเฉพาะทาง

Then there were implicit commonalities

จากนั้นยังมีคนธรรมดาที่ไร้ประสบการณ์

that none of them seemed to be practicing.

ที่ไม่มีใครเคยฝึกมาก่อน

Now the protectionism of Argentine dance teachers aside,

ตอนนี้มีลัทธิคุ้มครองครูสอนเต้นรำชาวอาร์เจนตินาขนาบอยู่

I found this very interesting. So I decided to focus on three of those commonalities.

ผมคิดว่าน่าสนใจมาก ผมจึงตัดสินใจที่จะเฝ้าดูคนธรรมดาสามคนในนั้น

Long steps. So a lot of milongueros --

ก้าวยาวๆ มีนักเต้นแทงโก้จำนวนมาก --

the tango dancers will use very short steps.

นักเต้นแทงโก้จะใช้ก้าวสั้นๆ

I found that longer steps were much more elegant.

ผมพบว่าก้าวที่ยาวกว่าจะดูสง่างามกว่า

So you can have --

ดังนั้นคุณก็ทำได้ --

and you can do it in a very small space in fact.

และที่จริงคุณทำมันได้แม้จะในที่แคบๆ

Secondly, different types of pivots.

เรื่องที่สอง การหมุนแต่ละชนิด

Thirdly, variation in tempo.

สาม ความหลากหลายของจังหวะ

These seemed to be the three areas that I could exploit to compete

นี่คงจะเป็นสามเรื่องที่ผมสามารถใช้ประโยชน์ในการแข่งขัน

if I wanted to comptete against people who'd been practicing for 20 to 30 years.

ถ้าหากผมต้องการที่จะแข่งกับคนที่ฝึกมาแล้ว 20 ถึง 30 ปี

That photo is of the

นั่นคือรูปจาก

semi-finals of the Buenos Aires championships, four months later.

รอบรองชนะเลิศการแข่งขันชิงแชมป์ที่บัวโนสไอเรส ในสี่เดือนต่อมา

Then one month later, went to the world championships,

จากนั้นอีกหนึ่งเดือน ไปยังการแข่งขันชิงแชมป์โลก

made it to the semi-final. And then set a world record, following that,

เข้าสู่รอบรองชนะเลิศ ทำลายสถิติโลก หลังจากนั้น

two weeks later.

ในสองอาทิตย์ถัดมา

I want you to see part of what I practiced.

ผมต้องการให้คุณเห็นส่วนที่ผมฝึก

I'm going to jump forward here.

ผมจะกระโดดมาข้างหน้าตรงนี้

This is the instructor that Alicia and I chose for the male lead.

นี่คือครูฝึกที่อลิเซียและผมเลือกเพื่อเป็นผู้นำฝ่ายชาย

His name is Gabriel Misse.

เขาชื่อกาเบรียล มิสเซ่ (Gabriel Misse)

One of the most elegant dancers of his generation,

หนึ่งในนักเต้นที่สง่างามที่สุดในยุคของเขา

known for his long steps, and his tempo changes

มีชื่อเสียงเรื่องการก้าวยาว การเปลี่ยนจังหวะ

and his pivots.

และการหมุน

Alicia, in her own right, very famous.

อลิเซีย ด้วยศักดิ์ของเธอ มีชื่อเสียงมาก

So I think you'll agree, they look quite good together.

ผมคิดว่าคุณคงเห็นด้วย ว่าทั้งสองดูเข้ากันได้เป็นอย่างดี

Now what I like about this video

สิ่งที่ผมชอบเกี่ยวกับวิดีโอนี้

is it's actually a video of the first time they ever danced together

ก็คือที่จริงมันเป็นวิดีโอครั้งแรกของทั้งสองคน ที่เต้นรำด้วยกัน

because of his lead. He had a strong lead.

ด้วยการนำของเขา เขามีการนำที่แข็งแรง

He didn't lead with his chest, which requires you lean forward.

เขาไม่ได้นำด้วยหน้าอก ซึ่งทำให้คุณต้องก้มลงไปข้างหน้า

I couldn't develop the attributes in my toes,

ผมไม่สามารถพัฒนาคุณลักษณะนี้ด้วยหัวแม่เท้าของผมได้

the strength in my feet, to do that.

การทำเช่นนั้น ต้องใช้กำลังเท้า

So he uses a lead that focuses on

ดังนั้นเขาใช้การนำซึ่งเน้นไปยัง

his shoulder girdle and his arm.

การใช้ไหล่โอบ และแขนของเขา

So he can lift the woman to break her, for example.

ยกตัวอย่างเช่น เขาจึงสามารถยกฝ่ายหญิง เพื่อหยุดเธอได้

That's just one benefit of that.

นั่นเป็นประโยชน์อย่างหนึ่งของมัน

So then we broke it down.

จากนั้นเราแตกมันออกมา

This would be an example of one pivot.

นี่จะเป็นตัวอย่างหนึ่งของการหมุน

This is a back step pivot.

นี่คือการหมุนไปด้านหลัง

There are many different types.

มีการหมุนหลายแบบ

I have hundreds of hours of footage --

ผมมีตัวอย่างวิดีโอเป็นร้อยๆชั่วโมง --

all categorized, much like George Carlin

ถูกจำแนกประเภท คล้ายกับจอร์จ คาร์ลิน (George Carlin)

categorized his comedy.

จัดประเภทเรื่องตลกของเขา

So using my arch-nemesis,

ดังนั้นด้วยการใช้ความร้ายกาจสุดๆของผม

Spanish, no less, to learn tango.

ภาษาสเปน ไม่น้อยกว่า เพื่อเรียนแทงโก้

So fear is your friend. Fear is an indicator.

ความกลัวคือเพื่อนของคุณ ความหวาดกลัวคือตัวชี้วัด

Sometimes it shows you what you shouldn't do.

บางครั้งมันทำให้คุณเห็นว่าอะไรที่คุณไม่ควรทำ

More often than not it shows you exactly what you should do.

มากครั้งกว่าที่มันจะแสดงให้คุณเห็นจริงๆว่าอะไรที่คุณควรทำ

And the best results that I've had in life,

และผลงานที่ดีที่สุดที่ผมเคยทำได้ในชีวิต

the most enjoyable times, have all been from asking a simple question:

ช่วงเวลาที่สนุกสนานที่สุด มักจะมาจากการถามคำถามง่าย :

what's the worst that can happen?

อะไรคือสิ่งที่แย่ที่สุดที่จะเกิดขึ้นได้

Especially with fears you gained when you were a child.

โดยเฉพาะด้วยความกลัวที่คุณได้รับเมื่อตอนที่ยังเป็นเด็ก

Take the analytical frameworks,

ลองใช้กรอบความคิดเชิงวิเคราะห์ดู

the capabilities you have, apply them to old fears.

ความสามารถที่คุณมี ปรับใช้กับความกลัวเดิมๆ

Apply them to very big dreams.

ปรับใช้มันกับฝันที่ใหญ่โต

And when I think of what I fear now, it's very simple.

และเมื่อผมคิดถึงสิ่งที่ผมกลัวในตอนนี้ มันหมูมาก

When I imagine my life,

เมื่อผมจินตนาการถึงชีวิตของผม

what my life would have been like

ชีวิตของผมจะเป็นอย่างไร

without the educational opportunities that I had,

ถ้าไม่มีโอกาสทางการศึกษาที่ผมมี

it makes me wonder.

มันทำให้ผมประหลาดใจ

I've spent the last two years trying to deconstruct

ผมใช้เวลาสองปีที่ผ่านมาในการแยกส่วน

the American public school system,

ระบบโรงเรียนสาธารณะในอเมริกา

to either fix it or replace it.

เพื่อที่จะซ่อมแซม หรือเปลี่ยนมัน

And have done experiments with about 50,000 students thus far --

และได้ทำการทดลองกับนักเรียน ราว 50,000 คน นับถึงบัดนี้ --

built, I'd say, about a half dozen schools,

สร้างโรงเรียนราวครึ่งโหล

my readers, at this point.

ผู้อ่านของผม ในจุดนี้

And if any of you are interested in that,

และถ้าพวกคุณคนใดสนใจเรื่องนั้น

I would love to speak with you.

ผมพึงใจที่จะได้พูดคุยกับคุณ

I know nothing. I'm a beginner.

ผมไม่รู้อะไรเลย ผมเป็นมือใหม่

But I ask a lot of questions, and I would love your advice.

แต่ผมถามคำถามมากมาย และผมจะชอบคำแนะนำของคุณ

Thank you very much.

ขอบคุณมากครับ

(Applause)

(เสียงปรบมือ)