Hackers: the internet's immune system | Keren Elazari

Translator: yamela areesamarn Reviewer: Kelwalin Dhanasarnsombut

Four years ago,

เมื่อสี่ปีก่อน

a security researcher,

นักวิจัยด้านความปลอดภัย

or, as most people would call it, a hacker,

หรือ ที่คนส่วนมากเรียกว่า แฮกเกอร์

found a way to literally

พบวิธี

make ATMs throw money at him.

ที่จะทำให้เครื่องเอทีเอ็ม โยนเงินออกมาให้เขาได้จริง ๆ

His name was Barnaby Jack,

ชื่อเขาคือ บาร์นาบี แจ็ค (Barnaby Jack)

and this technique was later called "jackpotting"

เทคนิคนี้ ต่อมาถูกเรียกกันว่า "แจ็คพอตติ้ง"

in his honor.

เพื่อเป็นการยกย่องเขา

I'm here today because I think

ดิฉันมาที่นี่วันนี้ เพราะดิฉันคิดว่า

we actually need hackers.

จริง ๆ แล้วเราต้องการ แฮกเกอร์

Barnaby Jack

บาร์นาบี แจ็ค

could have easily turned

อาจจะกลายเป็น

into a career criminal or James Bond villain

อาชญากรอาชีพ หรือ เจมส์ บอนด์ตัวร้ายได้โดยง่าย

with his knowledge,

ด้วยความรู้ของเขา

but he chose to show the world

แต่เขาเลือกที่จะแสดงให้โลกเห็น

his research instead.

ผลงานวิจัยของเขาแทน

He believed that sometimes

เขาเชื่อว่า ในบางครั้งนั้น

you have to demo a threat

คุณจะต้องแสดงให้เห็นถึงการคุกคาม

to spark a solution.

เพื่อจุดประกาย การแก้ปัญหาขึ้นมา

And I feel the same way.

และดิฉันก็รู้สึกเช่นนั้น

That's why I'm here today.

และนั่นเป็นเหตุผลที่ดิฉันมาในวันนี้

We are often terrified and fascinated

เรารู้สึกกลัวและทึ่ง

by the power hackers now have.

กับอิทธิพลที่แฮกเกอร์มีอยู่ในปัจจุบัน

They scare us.

พวกเขาทำให้พวกเรากลัว

But the choices they make

แต่สิ่งที่พวกเขาเลือกทำนั้น

have dramatic outcomes

มีผลที่ทำให้ตื่นเต้นเร้าใจ

that influence us all.

ซึ่งมีอิทธิพลต่อพวกเราทุกคน

So I am here today because I think we need hackers,

ดิฉันมาที่นี่ เพราะคิดว่า เราจำเป็นต้องมีแฮกเกอร์

and in fact, they just might be

และจริง ๆ แล้ว พวกเขาอาจเป็นเพียงแค่

the immune system for the information age.

ระบบภูมิคุ้มกัน สำหรับยุคข่าวสารข้อมูลนี้

Sometimes they make us sick,

บางครั้งบางคราว พวกเขาก็ทำให้เรารู้สึกไม่ดี

but they also find those hidden threats

แต่พวกเขาก็ยังค้นหา สิ่งคุกคามที่ซ่อนอยู่

in our world,

ในโลกของเรานี้

and they make us fix it.

และพวกเขาก็ทำให้เราแก้ไขมันได้

I knew that I might get hacked

ดิฉันรู้ว่าฉันอาจจะถูกแฮกก็ได้

for giving this talk,

จากการที่มาพูดเรื่องนี้

so let me save you the effort.

ดิฉันจึงขอให้คุณไม่ต้องทำถึงขนาดนั้น

In true TED fashion,

ในรูปแบบที่แท้จริงของ TED นั้น

here is my most embarrassing picture.

นี่เป็นภาพที่ดิฉัน รู้สึกอายมากที่สุด

But it would be difficult for you to find me in it,

แต่คุณคงจะหาดิฉันในภาพเจอได้ยาก

because I'm the one who looks like a boy

เพราะดิฉันซึ่งดูเหมือนเด็กผู้ชายนั้น

standing to the side.

ยืนอยู่ด้านข้าง

I was such a nerd back then

ตอนนั้น ดิฉันเป็นเด็กเนิร์ด

that even the boys on the Dungeons and Dragons team

จนพวกเด็กผู้ชายในทีม Dungeons and Dragons

wouldn't let me join.

ไม่ยอมให้ดิฉันร่วมทีมด้วย

This is who I was,

นี่คือ อดีตที่ดิฉันเป็น

but this is who I wanted to be:

และนี่คือ คนที่ดิฉันต้องการจะเป็นในอดีต

Angelina Jolie.

แอนเจลินา โจลี

She portrayed Acid Burn

เธอแสดงเป็น เอสิด เบอร์น (Acid Burn)

in the '95 film "Hackers."

ในภาพยนต์ ปี ค.ศ. 1995 เรื่อง แฮกเกอร์

She was pretty and she could rollerblade,

เธอสวย และเธอก็เล่นสเก็ตได้

but being a hacker, that made her powerful.

แต่การที่เป็นแฮกเกอร์ นั่นทำให้เธอมีอำนาจ

And I wanted to be just like her,

และดิฉันต้องการจะเป็นเหมือนอย่างเธอ

so I started spending a lot of time

ดิฉันจึงเริ่มต้นใช้เวลาอย่างมาก

on hacker chat rooms and online forums.

พูดคุยออนไลน์ และประชุมออนไลน์ กับแฮกเกอร์

I remember one late night

ดิฉันจำได้ว่า ดึกมากคํ่าคืนหนึ่ง

I found a bit of PHP code.

ดิฉันไปพบรหัส PHP บางส่วนเข้า

I didn't really know what it did,

จริง ๆ แล้ว ฉันก็ไม่รู้ว่ามันทำอะไรได้

but I copy-pasted it

แต่ก็ก๊อปปี้เก็บไว้

and used it anyway

แล้วก็มันเอาไปใช้อยู่ดี

to get into a password-protected site

เพื่อเข้าไปในเขต ที่ใช้รหัสผ่านถูกปกป้องไว้

like that.

ทำนองนั้น

Open Sesame.

โอมเพี้ยง

It was a simple trick,

มันเป็นกลเม็ดง่าย ๆ

and I was just a script kiddie back then,

ตอนนั้น ดิฉันก็เป็นแค่แฮกเกอร์มือใหม่

but to me, that trick,

แต่สำหรับดิฉันแล้วกลเม็ดนั่น

it felt like this,

มันรู้สึกเหมือนอย่างนี้

like I had discovered limitless potential

เหมือนได้ค้นพบศักยภาพที่ไร้ขีดจำกัด

at my fingertips.

ที่ปลายนิ้วมือของดิฉัน

This is the rush of power that hackers feel.

นี่เป็นพลังอันแรงกล้าที่แฮกเกอร์รู้สึก

It's geeks just like me

คนที่เก่งคอมพ์มาก ๆ อย่างเช่นดิฉัน

discovering they have access to superpower,

ค้นพบว่า พวกเขาได้เข้าไปสู่อภิมหาอำนาจ

one that requires the skill and tenacity

อำนาจที่ต้องการทักษะและ ความเหนียวแน่น

of their intellect,

ของสติปัญญาของพวกเขา

but thankfully no radioactive spiders.

แต่ขอบคุณนะคะ ที่ไม่มีแมงมุมนิวเคลียร์

But with great power

แต่ด้วยพลังอันยิ่งใหญ่ที่มีนั้น

comes great responsibility,

มาพร้อมกับความรับผิดชอบอันใหญ่ยิ่ง

and you all like to think that if we had such powers,

ทุกท่านชอบคิดว่า ถ้าเรามีอำนาจมากอย่างนั้น

we would only use them for good.

เราน่าจะใช้มันเพื่อสิ่งที่ดี ๆ เท่านั้น

But what if you could read your ex's emails,

แต่ถ้าหากคุณสามารถอ่านอีเมล ของแฟนเก่าคุณได้

or add a couple zeros to your bank account.

หรือเพิ่มเลขศูนย์สองตัว ในบัญชีเงินฝากคุณได้

What would you do then?

แล้วคุณจะอย่างไร

Indeed, many hackers do not resist

แท้จริงแล้ว แฮกเกอร์หลายคนทนไม่ไหว

those temptations,

ต่อสิ่งยั่วยวนเหล่านั้น

and so they are responsible in one way or another

ฉะนั้น พวกเขาจึงมีส่วนรับผิดชอบ ไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง

to billions of dollars lost each year

ต่อเงินที่หายไปเป็นพัน ๆ ล้านดอลลาร์ ในแต่ละปี

to fraud, malware or plain old identity theft,

การหลอกลวง มัลแวร์ หรือ ขโมยข้อมูลส่วนตัว เรื่องเก่าธรรมดา ๆ

which is a serious issue.

ซึ่งเป็นปัญหาที่ร้ายแรง

But there are other hackers,

แต่ก็มีแฮกเกอร์อื่นๆ

hackers who just like to break things,

แฮกเกอร์ที่เพียงแค่ชอบเจาะเข้าไป

and it is precisely those hackers

และเฉพาะแฮกเกอร์พวกนี้แหละค่ะ

that can find the weaker elements in our world

ที่สามารถพบส่วนที่อ่อนแอ ในโลกของเราได้

and make us fix it.

และให้เราได้แก้ไขมันได้

This is what happened last year

นี่คือสิ่งที่ได้เกิดขึ้นในปีที่แล้ว

when another security researcher

เมื่อนักวิจัยความปลอดภัยอีกคนหนึ่ง

called Kyle Lovett

ชื่อว่า คายล์ เลิฟวิท (Kyle Lovett)

discovered a gaping hole

ค้นพบช่องโหว่

in the design of certain wireless routers

ในการออกแบบ เร้าเตอร์อินเทอร์เน็ตไร้สาย

like you might have in your home or office.

แบบที่คุณอาจมีอยู่ในบ้าน หรือสำนักงาน

He learned that anyone could remotely connect

เขารู้ว่า ใคร ๆ ก็สามารถที่จะเชื่อมต่อ จากที่ไกล ๆ

to these devices over the Internet

เข้ากับเครื่องมือพวกนี้ทางอินเทอร์เน็ต

and download documents from hard drives

และดาวโหลดเอกสารข้อมูล จากฮาร์ดไดรฟ์

attached to those routers,

ที่ติดอยู่กับเร้าเตอร์นั้นได้

no password needed.

โดยไม่จำเป็นต้องใช้รหัสผ่าน

He reported it to the company, of course,

แน่นอนค่ะ เขาได้รายงานเรี่องนี้ ให้บริษัทรู้

but they ignored his report.

แต่พวกนั้นไม่สนใจรายงานของเขา

Perhaps they thought universal access

พวกเขาอาจคิดว่า การเข้าถึงกันได้ทั้งหมด

was a feature, not a bug,

เป็นคุณลักษณะอย่างหนึ่ง ไม่ใช่ข้อผิดพลาด

until two months ago

จนกระทั่งเมื่อสองเดือนที่แล้ว

when a group of hackers used it

เมื่อแฮกเกอร์กลุ่มหนึ่ง ได้ใช้มัน

to get into people's files.

เพื่อเข้าไปในแฟ้มของผู้คนทั้งหลาย

But they didn't steal anything.

แต่พวกเขาก็ไม่ได้ขโมยอะไรไป

They left a note:

แต่พวกเขาทิ้งโน้ตไว้ว่า

Your router and your documents

เร้าเตอร์และเอกสารข้อมูลของคุณ

can be accessed by anyone in the world.

ใคร ๆ ในโลก ก็สามารถเข้าไปได้นะ

Here's what you should do to fix it.

และนี่เป็นสิ่งที่คุณควรทำ เพื่อแก้ไขเสีย

We hope we helped.

เราหวังว่า เราได้ช่วยแล้วนะ

By getting into people's files like that,

การที่เข้าไปในแฟ้มข้อมูลของผู้คน แบบนั้น

yeah, they broke the law,

ใช่ พวกเขาฝ่าฝืนกฎหมาย

but they also forced that company

แต่พวกเขาก็ได้บังคับให้บริษัทนั้น

to fix their product.

แก้ไขผลิตภัณฑ์ของบริษัทอีกด้วย

Making vulnerabilities known to the public

การทำให้สิ่งบกพร่องเป็นที่รู้ต่อสาธารณชน

is a practice called full disclosure

เป็นวิธีเปิดโปง เรียกว่า การเปิดเผยอย่างสมบูรณ์

in the hacker community,

ในหมู่แฮกเกอร์

and it is controversial,

และก่อให้เกิดข้อโต้แย้งขึ้น

but it does make me think of how hackers

แต่มันทำให้ดิฉันคิดถึงว่าแฮกเกอร์นั้น

have an evolving effect on technologies we use

มีอิทธิพลขึ้นเรื่อย ๆ ต่อเทคโนโลยีที่เราใช้

every day.

ในทุกวัน

This is what Khalil did.

และนี่เป็นสิ่งที่คาลิลได้ทำ

Khalil is a Palestinian hacker from the West Bank,

คาลิลเป็นแฮคเกอร์ชาวปาเลสไตน์ จากเขตเวสท์แบ็งค์

and he found a serious privacy flaw on Facebook

เขาพบข้อบกพร่องในเรื่องส่วนตัว ที่ร้ายแรงในเฟสบุค

which he attempted to report

ซึ่งเขาก็ได้พยายามรายงาน

through the company's bug bounty program.

ผ่านทางโครงการให้รางวัล แก่ผู้พบจุดบกพร่องของบริษัท

These are usually great arrangements for companies

เรื่องนี้ปกติเป็นเรื่องใหญ่สำหรับบริษัท

to reward hackers disclosing vulnerabilities

ที่จะให้รางวัลแก่แฮคเกอร์ ที่เปิดเผยข้อบกพร่อง

they find in their code.

ที่พบในรห้สของบริษัท

Unfortunately, due to some miscommunications,

แต่โชคร้าย เนื่องจากสื่อสารกันไม่เข้าใจ

his report was not acknowledged.

รายงานของเขาไม่ได้รับการยอมรับ

Frustrated with the exchange,

เมื่อผิดหวังจากการติดต่อสื่อสารกัน

he took to use his own discovery

เขาได้เอาการค้นพบของเขานี้

to post on Mark Zuckerberg's wall.

ไปโพสท์ลงในเฟสบุคของ มาร์ค ซัคเคอร์เบอร์ก

This got their attention, all right,

ใช่เลยค่ะ ได้รับความสนใจจากบริษัท

and they fixed the bug,

และบริษัทก็ได้แก้ไขข้อบกพร่องนั้น

but because he hadn't reported it properly,

แต่เพราะว่าเขาไม่ได้รายงานเรื่องนี้ ไปอย่างเหมาะสม

he was denied the bounty usually paid out

เขาถูกปฎิเสธรางวัล ที่ปกติจะต้องถูกมอบให้

for such discoveries.

กับการค้นพบเช่นนี้

Thankfully for Khalil,

โชคดีไปสำหรับคาลิล

a group of hackers were watching out for him.

กลุ่มแฮกเกอร์กลุ่มหนึ่งเฝ้าดูแลเขาอยู่

In fact, they raised more than 13,000 dollars

จริง ๆ แล้ว พวกเขาได้เรี่ยรายเงิน ได้มากกว่า 13,000 ดอลลาร์

to reward him for this discovery,

เพื่อให้เป็นรางวัลแก่เขา ในการค้นพบเรื่องนี้

raising a vital discussion in the technology industry

และได้นำสู่การอภิปรายที่สำคัญ ในอุตสาหกรรมเทคโนโลยี่

about how we come up with incentives

ว่าจะทำอย่างไร เราจีงจะหาเงินทุนมาเป็นรางวัล

for hackers to do the right thing.

ให้กับแฮกเกอร์ที่ทำในสิ่งที่ถูกต้อง

But I think there's a greater story here still.

แต่ดิฉันคิดว่า ยังมีเรื่องที่ยิ่งใหญ่กว่านี้อีก

Even companies founded by hackers,

แม้แต่บริษัทที่ก่อตั้งขึ้นโดยแฮกเกอร์

like Facebook was,

เช่น เฟสบุค เป็นต้น

still have a complicated relationship

ก็ยังคงมีความสัมพันธ์ที่ซับซ้อน

when it comes to hackers.

เมื่อมันเป็นเรื่องที่เกี่ยวกับแฮกเกอร์

And so for more conservative organizations,

ดังนั้น สำหรับองค์กรที่โบราณมากกว่านี้

it is going to take time and adapting

จึงจะต้องใช้เวลา และการปรับตัว

in order to embrace hacker culture

เพื่อที่จะยอมรับ วัฒนธรรมแบบแฮคเกอร์

and the creative chaos that it brings with it.

และความสับสนเชิงสร้างสรรค์ ที่มาพร้อมกับมัน

But I think it's worth the effort,

แต่ดิฉันคิดว่า ความพยายามนั้นคุ้มค่า

because the alternative,

เพราะว่าทางเลือกอื่น

to blindly fight all hackers,

การหลับหูหลับตา สู้กับพวกแฮกเกอร์ทั้งหลาย

is to go against the power you cannot control

เป็นการไปสู้กับพลังอำนาจ ที่คุณควบคุมไม่ได้

at the cost of stifling innovation

โดยที่จะต้องเสียนวัตกรรมใหม่ ๆ

and regulating knowledge.

และการวางกฎระเบียบความรู้ไป

These are things that will come back and bite you.

สิ่งเหล่านี้จะกลับมาทำร้ายคุณได้

It is even more true

มันเป็นจริงยิ่งกว่านี้อีก

if we go after hackers

ถ้าเราไปไล่ล่าแฮกเกอร์

that are willing to risk their own freedom

ซึ่งเต็มใจจะเอาอิสระภาพของตัวเอง ไปเสี่ยง

for ideals like the freedom of the web,

เพื่ออุดมการณ์ อย่างเช่น อิสระภาพของอินเทอร์เน็ต

especially in times like this, like today even,

โดยเฉพาะในเวลาเช่นนี้ อย่างเช่น แม้ในทุกวันนี้

as governments and corporates

ขณะที่รัฐบาลและพวกบริษัท

fight to control the Internet.

ต่อสู้เพื่อจะควบคุมอินเทอร์เน็ต

I find it astounding

ดิฉันพบว่ามันน่าอัศจรรย์ใจ

that someone from the shadowy corners of cyberspace

ที่บางคนจากมุมสลัวของอินเทอร์เน็ต

can become its voice of opposition,

สามารถแสดงความคิดเห็นที่ขัดแย้งได้

its last line of defense even,

แม้จะเป็นด่านสุดท้าย ของการสู้เพื่อปกป้อง

perhaps someone like Anonymous,

คนบางคน เช่น นิรนาม (Anonymous)

the leading brand of global hacktivism.

ซึ่งเป็นตราชั้นนำ ของลัทธิแฮกเกอร์ระดับโลก

This universal hacker movement

การเคลื่อนไหวของแฮกเกอร์ระดับสากลนี้

needs no introduction today,

ไม่จำเป็นต้องมีการแนะนำในวันนี้

but six years ago

แต่เมื่อหกปีก่อน

they were not much more than an Internet subculture

พวกเขาไม่ได้เป็นมากไปกว่า วัฒนธรรมย่อยทางอินเทอร์เน็ต

dedicated to sharing silly pictures of funny cats

ที่ใช้เพื่อการแชร์รูปแมวตลก ๆ

and Internet trolling campaigns.

และการรณรงค์เพื่อป่วนอินเทอร์เน็ต

Their moment of transformation was in early 2008

ช่วงเปลี่ยนแปลงของพวกเขา อยู่ในต้นปี ค.ศ. 2008

when the Church of Scientology

เมื่อลัทธิไซโทโลจี (Scientology)

attempted to remove certain leaked videos

ได้พยายามจะลบวิดีโอที่รั่วออกไป

from appearing on certain websites.

อยู่ในบางเว็บไซต์

This is when Anonymous was forged

นี่เป็นเวลาที่นิรนามถูกก่อรูปขึ้นมา

out of the seemingly random collection

ด้วยการรวมกลุ่ม ที่ดูเหมือนจะเป็นความบังเอิญ

of Internet dwellers.

ของประชากรอินเทอร์เน็ต

It turns out,

ปรากฎว่า

the Internet doesn't like it

อินเทอร์เน็ตนั้นไม่ชอบ

when you try to remove things from it,

เมื่อคุณจะเอาสิ่งใด ๆ ออกไปจากมัน

and it will react with cyberattacks

และมันก็จะตอบโต้ด้วยการโจมตี ทางคอมพิวเตอร์

and elaborate pranks

และการเล่นตลกที่แยบยล

and with a series of organized protests

และด้วยการคัดค้านแบบจัดตั้ง ที่มีอย่างต่อเนื่อง

all around the world,

ทั่วไปทั้งโลก

from my hometown of Tel Aviv

จากเมืองเทลอาวิฟ บ้านเกิดดิฉัน

to Adelaide, Australia.

จนถึงเมืองแอดิเลด ในออสเตรเลีย

This proved that Anonymous and this idea

สิ่งนี้พิสูจน์ได้ว่า นิรนาม และแนวคิดนี้

can rally the masses from the keyboards

สามารถระดมมวลชนได้ ตั้งแต่จากคีย์บอร์ด

to the streets,

ไปจนถึงท้องถนน

and it laid the foundations

และมันได้วางรากฐาน

for dozens of future operations

สำหรับการปฎิบัติการในอนาคต ไว้มากมาย

against perceived injustices

เพื่อต่อต้านความไม่เป็นธรรม ที่เห็น ๆ กันอยู่

to their online and offline world.

ในโลกออนไลน์ และนอกโลกออนไลน์

Since then, they've gone after many targets.

ตั้งแต่นั้นมา พวกเขาไล่ตามอยู่หลายเป้าหมาย

They've uncovered corruption, abuse.

พวกเขาได้เปิดเผยการคอร์รัปชั่น การข่มเหง

They've hacked popes and politicians,

ได้เจาะเข้าไปในสันตะปาปา นักการเมือง

and I think their effect is larger

ดิฉันคิดว่า ผลงานของพวกเขากว้างขวาง

than simple denial of service attacks

กว่าเพียงการโจมตีแบบก่อกวน ระบบเครือข่าย

that take down websites

ทำให้ไม่สามารถให้บริการได้

or even leak sensitive documents.

หรือแม้แต่ปล่อยเอกสารที่ล่อแหลม ให้รั่วออกมา

I think that, like Robin Hood,

ดิฉันคิดว่า เหมือนกับโรบินฮูด

they are in the business of redistribution,

พวกเขาอยู่ในธุรกิจของการ แจกจ่ายแบ่งปัน

but what they are after isn't your money.

แต่สิ่งที่เขาไล่ล่า ไม่ใช่เงินของคุณ

It's not your documents. It's your attention.

ไม่ใช่เอกสารของคุณ แต่มันเป็นความเอาใจใส่ของคุณ

They grab the spotlight for causes they support,

พวกเขาฉกฉวย จุดที่ผู้คนสนใจ เพื่อเหตุผลที่พวกเขาสนับสนุน

forcing us to take note,

บังคับให้เราต้องเอาใจใส่ติดตาม

acting as a global magnifying glass

ปฏิบัติเสมือนเป็นกระจกขยายระดับโลก

for issues that we are not as aware of

สำหรับปัญหาที่พวกเรายังไม่รับรู้กัน

but perhaps we should be.

แต่บางทีเราก็ควรจะรู้

They have been called many names

พวกเขาถูกเรียกขานกันหลายชื่อ

from criminals to terrorists,

ตั้งแต่อาชญากร จนถึงผู้ก่อการร้าย

and I cannot justify their illegal means,

และดิฉันไม่สนับสนุน วิธีการที่ผิดกฎหมายของเขา

but the ideas they fight for

แต่แนวคิดที่พวกเขาต่อสู้เพื่ออะไรนั้น

are ones that matter to us all.

เป็นสิ่งที่สำคัญต่อพวกเราทุกคน

The reality is,

ความเป็นจริงก็คือ

hackers can do a lot more than break things.

แฮกเกอร์ทำอะไรได้มากมายกว่า ทำความเสียหาย

They can bring people together.

พวกเขาสามารถนำผู้คนมารวมตัวกัน

And if the Internet doesn't like it

และถ้าอินเทอร์เน็ตไม่สบอารมณ์

when you try to remove things from it,

เมื่อคุณพยายาม จะลบอะไรออกไปจากมัน

just watch what happens

ดูซิ จะเกิดอะไรขึ้น

when you try to shut the Internet down.

เมื่อคุณพยายามจะปิดอินเทอร์เน็ต

This took place in Egypt in January 2011,

เรื่องนี้เกิดในอียิปต์ ในเดือน มกราคม ค.ศ. 2011

and as President Hosni Mubarak

เมื่อประธานาธิบดี ฮอสนี มูบารัค

attempted a desperate move

พยายามขับเคลื่อนแบบสิ้นท่า

to quash the rising revolution on the streets of Cairo,

ที่จะขจัดการลุกฮือขึ้นเพื่อปฏิวัติ บนถนนกรุงไคโร

he sent his personal troops

เขาได้ส่งกองทหารส่วนตัวของเขา

down to Egypt's Internet service providers

ไปที่บริษัทให้บริการอินเทอร์เน็ต ของอียิปต์

and had them physically kill the switch

และให้พวกทหารทำลายสวิทช์

on the country's connection to the world overnight.

ที่เชื่อมต่อของประเทศกับโลก ในชั่วข้ามคืน

For a government to do a thing like that

สำหรับรัฐบาลแล้วการกระทำแบบนั้น

was unprecedented,

เป็นสิ่งที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน

and for hackers, it made it personal.

แต่สำหรับแฮกเกอร์แล้ว มันกลายเป็นเรื่องส่วนตัวไปเลย

Hackers like the Telecomix group

แฮกเกอร์ เช่นกลุ่ม เทเลโคมิกส์ (Telecomix)

were already active on the ground,

กำลังเคลื่อนไหวอยู่แล้ว ในพื้นที่

helping Egyptians bypass censorship

ช่วยชาวอียิปต์ ให้หลบหลีกการเซ็นเซอร์

using clever workarounds like Morse code

โดยใช้กลยุทธ์ที่ฉลาด เช่น รหัสมอร์ส

and ham radio.

และวิทยุสมัครเล่น (ham radio)

It was high season for low tech,

ช่วงเวลานั้น เป็นช่วงที่เทคโนลยี่ยังตํ่า

which the government couldn't block,

ซึ่งรัฐบาลยังปิดกั้นไม่ได้

but when the Net went completely down,

แต่เมื่ออินเทอร์เน็ตใช้การไม่ได้ทั้งหมด

Telecomix brought in the big guns.

เทเลโคมิกซ์ก็นำปืนใหญ่เข้ามา

They found European service providers

พวกเขาพบว่าผู้ให้บริการชาวยุโรป

that still had 20-year-old

ที่ยังคงมีโครงสร้างเก่าอายุ 20 ปี

analog dial-up access infrastructure.

เชื่อมต่อผ่านระบบโทรศัพท์อนาล็อก

They opened up 300 of those lines

พวกเขาจึงเปิดสายแบบนั้น ขึ้นมา 300 สาย

for Egyptians to use,

ให้ชาวอียิปต์ได้ใช้

serving slow but sweet Internet connection

เป็นบริการเชื่อมต่อ ที่แม้จะช้าไปหน่อย แต่ก็ดี

for Egyptians.

สำหรับชาวอียิปต์

This worked.

สิ่งนี้ใช้การได้

It worked so well, in fact,

ที่จริงแล้ว มันใช้การได้ดีมากเสียจน

one guy even used it to download an episode

หนุ่มคนหนื่ง ถืงขนาดใช้ดาวโหลดละครตอนหนื่ง

of "How I Met Your Mother."

ของซีรีส์เรื่อง "How I Met Your Mother"

But while Egypt's future is still uncertain,

แต่ขณะที่ อนาคตของอียิปต์ยังคงไม่แน่นอน

when the same thing happened in Syria

เรื่องเดียวกัน ก็เกิดขึ้นอีกในซีเรีย

just one year later,

หลังจากนั้นเพียงปีเดียว

Telecomix were prepared with those Internet lines,

เทเลโคมิกซ์ได้เตรียมสายสัญญาณ อินเทอร์เน็ตไว้พร้อมแล้ว

and Anonymous,

และนิรนาม

they were perhaps the first international group

ซึ่งพวกเขาอาจเป็น กลุ่มระหว่างประเทศกลุ่มแรก

to officially denounce the actions

ที่ประณามอย่างเป็นทางการ ในการปฏิบัติ

of the Syrian military

ของกองทัพซีเรีย

by defacing their website.

โดยเจาะเข้าไปในเว็ปไซต์ของพวกเขา

But with this sort of power,

แต่ด้วยพลังอำนาจแบบนี้

it really depends on where you stand,

จริง ๆ จึงขื้นอยู่กับว่า คุณยืนอยู่ตรงไหน

because one man's hero

เพราะว่าวีรบุรุษ ของคน ๆ หนึ่ง

can be another's villain,

อาจจะเป็นตัววายร้าย ของอีกคนหนึ่งก็ได้

and so the Syrian Electronic Army

ดังนั้นหน่วยทหารบกอิเลคโทรนิคซีเรีย

is a pro-Assad group of hackers

จึงเป็นกลุ่มแฮกเกอร์ที่สนับสนุนอัซซาด

who support his contentious regime.

ซึ่งหนุนระบอบการปกครองของเขา ซึ่งวิวาทกันอยู่นี้

They've taken down multiple high-profile targets

พวกเขาได้เข้าไปโค่นเป้าหมาย ที่สาธารณชนสนใจมากมาย

in the past few years,

ในไม่กี่ปีที่ผ่านมานี้

including the Associated Press's Twitter account,

รวมถึง บัญชีผู้ใช้ทวิตเตอร์ ของสำนักข่าวที่เกี่ยวข้อง

in which they posted a message

ที่ซึ่งพวกเขาได้พิมพ์ข้อความ

about an attack on the White House

เกี่ยวกับการจู่โจม ที่ทำเนียบขาว

injuring President Obama.

ทำให้ประธานาธิบดีโอบามา ได้รับบาดเจ็บ

This tweet was fake, of course,

ข้อความทวิตเตอร์นี้ แน่นอนค่ะ ไม่จริง

but the resulting drop in the Dow Jones index

แต่มีผลต่อดรรชนีหุ้น ดาวโจนส์ ที่ตกลงมาในวันนั้น

that day was most certainly not,

แน่นอนที่สุดไม่ใช่เรื่องหลอก ๆ

and a lot of people lost a lot of money.

และคนมากมายเสียเงินไปมากมาย

This sort of thing is happening all over the world right now.

เรื่องแบบนี้กำลังเกิดขึ้นทั่วโลกในขณะนี้

In conflicts from the Crimean Peninsula

ความขัดแย้งจากคาบสมุทรไครเมียน (Crimean)

to Latin America,

จนถึงลาตินอเมริกา

from Europe to the United States,

จากยุโรปถึงสหรัฐฯ

hackers are a force for social,

แฮกเกอร์เป็นพลังที่ส่งผลกระทบ ต่อสังคม

political and military influence.

การเมือง และการทหาร

As individuals or in groups,

ในฐานะเป็นบุคคล หรือกลุ่มบุคคล

volunteers or military conflicts,

อาสาสมัคร หรือความขัดแย้งทางทหาร

there are hackers everywhere.

จะมีแฮกเกอร์อยู่ ในทุก ๆ ที่

They come from all walks of life,

พวกเขามาจากคนทุกชนชั้น

ethnicities, ideologies and genders, I might add.

ดิฉันอาจเพิ่มเข้าไปอีก คือ ชาติพันธุ์ อุดมการณ์ และเพศ

They are now shaping the world's stage.

ปัจจุบันพวกเขา กำลังปรับเปลี่ยนเวทีโลก

Hackers represent an exceptional force for change

แฮกเกอร์เป็นพลังสำคัญ สำหรับการเปลี่ยนแปลง

in the 21st century.

ในศตวรรษที่ 21 นี้

This is because access to information

ทั้งนี้ก็เพราะการเข้าถึงข้อมูลข่าวสารนั้น

is a critical currency of power,

เป็นการแสดงพลังอำนาจที่สำคัญ

one which governments would like to control,

กระแสพลังอำนาจที่รัฐบาล ต้องการจะควบคุม

a thing they attempt to do by setting up

สิ่งหนึ่งที่พวกเขาพยายามทำ โดยการสร้าง

all-you-can-eat surveillance programs,

โปรแกรมการสอดส่องดูแลแบบบุฟเฟต์

a thing they need hackers for, by the way.

สิ่งที่พวกเขาจำเป็นต้องใช้แฮกเกอร์ทำ

And so the establishment has long had

ดังนั้น กลุ่มผู้ทรงอำนาจนั้น จึงมีความสัมพันธ์

a love-hate relationship when it comes to hackers,

แบบทั้งรักทั้งชังกับแฮกเกอร์มาช้านาน

because the same people who demonize hacking

เพราะคนกลุ่มเดียวกัน ที่ทำให้การแฮกข้อมูลเป็นสิ่งเลวร้าย

also utilize it at large.

ก็เป็นคนกลุ่มเดียวกับ คนที่ใช้ประโยชน์จากมัน

Two years ago,

เมื่อสองปีก่อน

I saw General Keith Alexander.

ฉันเห็นนายพล คีท อเล็กซานเดอร์ (Keith Alexander)

He's the NSA director and U.S. cyber commander,

เขาเป็นผู้อำนวยการ NSA และผู้บัญชาการ U.S. cyber

but instead of his four star general uniform,

แต่แทนที่จะใส่เครื่องแบบของนายพลสี่ดาว

he was wearing jeans and a t-shirt.

เขากลับใส่กางเกงยีนส์กับเสื้อยืด

This was at DEF CON,

นี่เป็นการประชุม DEF CON

the world's largest hacker conference.

เป็นการประชุมแฮกเกอร์ ที่ใหญ่ที่สุดของโลก

Perhaps like me, General Alexander

อาจจะเหมือนดิฉันก็ได้ นายพล อเล็กซานเดอร์

didn't see 12,000 criminals that day in Vegas.

ไม่เห็นอาชญากร 12,000 คน ในวันนั้น ในเวกัส

I think he saw untapped potential.

ดิฉันคิดว่า เขาเห็นศักยภาพ ที่ยังไม่ได้นำออกมาใช้

In fact, he was there to give a hiring pitch.

ที่จริงแล้ว เขาไปที่นั่น เพื่อไปชักชวนเพื่อจ้างงาน

"In this room right here," he said,

เขาพูดว่า "ในห้องนี้ ตอนนี้

"is the talent our nation needs."

คือคนที่มีพรสวรรค์ ที่ชาติของเราต้องการ"

Well, hackers in the back row replied,

แฮกเกอร์ที่นั่งอยู่แถวหลัง ตอบไปว่า

"Then stop arresting us."

"งั้นก็เลิกจับเราเสียทีสิ"

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

Indeed, for years,

แน่ล่ะว่านานมาแล้วหลายปีดีดัก

hackers have been on the wrong side of the fence,

แฮกเกอร์อยู่ที่อีกฟากหนึ่งของรั้ว

but in light of what we know now,

แต่เมื่อพิจารณาถึงสิ่งที่เรารู้ในปัจจุบัน

who is more watchful of our online world?

ใครจะเฝ้าดูโลกอินเทอร์เน็ตของเรา ได้ดีไปกว่านี้เล่า

The rules of the game are not that clear anymore,

กฏเกณฑ์การเล่น ไม่ได้ชัดเจนอีกต่อไปแล้ว

but hackers are perhaps the only ones

แต่บางทีแฮกเกอร์ อาจจะเป็นเพียงผู้เดียว

still capable of challenging overreaching governments

ที่ยังคงสามารถท้าทายรัฐบาล ที่ทำเกินเลยไป

and data-hoarding corporates

และบริษัทที่กักข้อมูล

on their own playing field.

ในสนามการแข่งขันของพวกเขาเอง

To me, that represents hope.

สำหรับดิฉันแล้ว นั่นคือความหวัง

For the past three decades,

สามทศวรรษที่ผ่านมา

hackers have done a lot of things,

แฮกเกอร์ได้ทำอะไรไว้มากมาย

but they have also impacted civil liberties,

แต่พวกเขาก็ยังส่งผลกระทบ ต่อสิทธิพลเรือน

innovation and Internet freedom,

นวัตกรรม และอิสรภาพทางอินเทอร์เน็ต

so I think it's time we take a good look

ดิฉันจึงคิดว่าถึงเวลาแล้วที่เราจะดูให้ดี

at how we choose to portray them,

ว่าเราจะเลือกที่จะให้พวกเขา สวมบทบาทไหน

because if we keep expecting them to be the bad guys,

เพราะถ้าเรายังคงเห็นพวกเขาเป็นผู้ร้าย

how can they be the heroes too?

แล้วพวกเขาจะเป็นวิรบุรุษได้ด้วยอย่างไร

My years in the hacker world

หลายปีของดิฉันในโลกของแฮกเกอร์

have made me realize

ทำให้ดิฉันตระหนักว่า

both the problem and the beauty about hackers:

ทั้งปัญหาและความดีงาม เกี่ยวกับแฮกเกอร์นั้น คือ

They just can't see something broken in the world

พวกเขาเพียงแค่ไม่อยากจะเห็น บางสิ่งบางอย่างในโลกเสียหายไป

and leave it be.

และก็ปล่อยให้มันเป็นอย่างนั้น

They are compelled

พวกเขาถูกบังคับให้

to either exploit it or try and change it,

ต้องหาประโยชน์จากมัน หรือไม่ก็พยายามเปลี่ยนมันเสีย

and so they find the vulnerable aspects

ดังนั้น พวกเขาจึงค้นหา แง่มุมที่เป็นจุดอ่อน

in our rapidly changing world.

ในโลกที่เปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว

They make us, they force us to fix things

พวกเขาทำให้เรา พวกเขาบังคับให้เราซ่อมแซมมันเสีย

or demand something better,

หรือเรียกร้องบางอย่างที่ดีกว่านั้น

and I think we need them

และดิฉันคิดว่าเราต้องการพวกเขา

to do just that,

เพื่อทำอย่างนั้นแหละ

because after all, it is not information

เพราะว่าอย่างไรเสีย มันไม่ใช่ข้อมูลข่าวสาร

that wants to be free, it's us.

ที่ต้องการอิสรภาพ แต่เป็นตัวเราต่างหาก

Thank you very much.

ขอบคุณมากค่ะ

Thank you. (Applause)

ขอบคุณค่ะ (เสียงปรบมือ)

Hack the planet!

เจาะโลกนี้ดูซิคะ