In uncertain times, think like a mother | Yifat Susskind

Translator: NongLucky KyjCassy Reviewer: Sakunphat Jirawuthitanant

One morning, 18 years ago,

เช้าวันหนึ่ง ตอนที่ฉันอายุ 18 ปี

I stepped out of a New York City subway on a beautiful day in September.

ฉันเดินออกจากรถไฟ้ใต้ดินของกรุงนิวยอร์ค ในวันที่แสนสวยงามในเดือนกันยายน

The sun was warm and bright, the sky was a clear, perfect blue.

ดวงอาทิตย์อบอุ่นและสดใส ท้องฟ้าโปร่งโล่ง สีน้ำเงินล้วน

I had my six-month-old son in one of those front-facing baby carriers,

ฉันมีลูกชายวัยหกเดือน อยู่ในเป้อุ้มเด็กที่สะพายอยู่ด้านหน้า

you know, so he could see everything.

เขาเห็นทุกอย่างข้างหน้าในท่าอุ้มนี้

And when I turned right on Sixth Avenue,

และเมื่อฉันเลี้ยวขวาไปยังซิกท์อะเวนิว

what he saw

สิ่งที่เขาเห็น

was the World Trade Center on fire.

คือตึกเวิลด์เทรดเซ็นเตอร์กำลังถูกไฟไหม้

As soon as I realized that this was an attack,

ทันทีที่ฉันรู้ว่ามันคือการโจมตี

the first thing I did, without even really thinking about it,

สิ่งแรกที่ฉันทำโดยไม่แม้แต่จะคิดอะไรมากนัก

was to take my baby and turn him around in that carrier.

คือจับตัวลูกหันหลังเข้ามาหาตัวเองในเป้นั่น

I didn't want him to see what was going on.

ฉันไม่อยากให้เขาเห็นว่ากำลังเกิดอะไรขึ้น

And I just remember feeling so grateful that he was still young enough

และฉันจำได้ว่ารู้สึกขอบคุณขนาดไหน ที่เขายังเด็ก

that I didn't have to tell him that someone had done this on purpose.

ฉันจึงไม่ต้องบอกเขาว่ามีคนจงใจก่อเรื่องนี้

9/11 was like crossing a border,

เหตุการณ์ 11 กันยายน เหมือนเป็นเรื่องระหว่างพรมแดน

a hostile border into dangerous, uncharted territory.

เขตแดนที่เป็นปรปักษ์ ทำให้เกิดเรื่องอันตรายที่ไม่เคยมีมาก่อน

The world was suddenly in this terrifying new place,

ทันใดนั้นโลกก็พลันเป็นที่ที่น่าสะพรึงกลัว ที่เราไม่เคยพบพาน

and I was in this place as a new mother.

และฉันก็เพิ่งเป็นแม่คนในสถานการณ์นั้น

I remember my thoughts kind of ping-ponging around

ฉันจำได้ว่าความคิดฉันสลับไปสลับมา

from, "How am I ever going to protect this baby?"

จาก "ฉันจะปกป้องลูกได้ยังไง"

to, "How am I ever going to get some sleep?"

เป็น "ฉันจะนอนหลับลงได้ยังไง"

Well, my son turned 18 this year,

เอาล่ะ ลูกชายฉันจะอายุ 18 ในปีนี้

along with millions of other people who were babies on 9/11.

พร้อมกับคนอื่น ๆ อีกหลายล้านคน ที่เมื่อ 11 กันยายนยังเป็นเด็กทารก

And in that time,

และในเวลานั้น

we have all crossed into this hostile, uncharted territory

เราล้วนอยู่ในสถานการณ์ก่อการร้าย ที่ไม่เคยมีมาก่อน

of climate breakdown,

ความล้มเหลวของสภาพภูมิอากาศ

of endless wars,

สงครามที่ไม่จบสิ้น

of economic meltdowns,

เศรษฐกิจที่ล่มสลาย

of deep political divisions,

การเมืองที่แบ่งฝักแบ่งฝ่าย

of the many crises around the world that I don't need to list off,

และวิกฤติรอบโลกอีกมาก ที่ฉันไม่จำเป็นต้องพูดออกมา

because they are blaring at you every single day from your news feed.

เพราะข่าวต่างประโคมใส่คุณไม่เว้นแต่ละวัน

But there is something I've learned in these 18 years of parenting

แต่มีบางอย่างที่ฉันได้เรียนรู้ จากการเลี้ยงดูลูกมา 18 ปีนี้

and in my years leading a global women's rights organization.

และอีกหลายปีที่ได้เป็นผู้นำ องค์กรสิทธิสตรีระดับโลก

There is a way to face these big crises in the world

มีหนทางหนึ่งที่ช่วยให้เรา เผชิญกับวิกฤติใหญ่ ๆ บนโลกนี้

without feeling overwhelmed and despairing.

โดยไม่วิตกเกินไปและรู้สึกหมดหวัง

It's simple, and it's powerful.

เรียบง่าย และทรงพลัง

It's to think like a mother.

คือการคิดอย่างคนเป็นแม่

Now, to be clear, you don't have to be a woman

เพื่อให้ชัดเจนตรงนี้ คุณไม่จำเป็นต้องเป็นผู้หญิง

or a parent to do this.

หรือเป็นผู้ปกครองที่จะทำได้

Thinking like a mother is a lens that's available to everybody.

การคิดเหมือนคนเป็นแม่ เป็นเหมือนเลนส์ที่ทุกคนสามารถมองผ่านได้

The poet Alexis De Veaux writes,

กวี อเล็กซิส เดอ โวซ์ เขียนไว้ว่า

"Motherhood is not simply the organic process of giving birth.

"การเป็นแม่ไม่ใช่เพียงแค่กระบวนการ ของสิ่งมีชีวิตในการให้กำเนิด

It's an understanding of the needs of the world."

แต่เป็นการเข้าใจความต้องการของโลกใบนี้"

Now, it's easy to focus on all of the obstacles

ในตอนนี้ จึงง่ายที่เพ่งเล็ง ไปที่อุปสรรคทั้งหมด

to making this the world we want:

เพื่อสร้างโลกในแบบที่เราต้องการ

greed, inequality, violence.

ความโลภ ความไม่เท่าเทียม ความรุนแรง

Yes, there is all of that.

ใช่ค่ะ ทั้งหมดนั่นเลย

But there's also the option to plant a seed, a different seed,

แต่ก็มีอีกทางเลือกหนึ่งในการเพาะเมล็ด เมล็ดที่แตกต่างออกไป

and cultivate what you want to see grow,

และปลูกสิ่งที่คุณอยากจะเห็นมันเจริญเติบโต

even in the midst of crisis.

แม้อยู่ในช่วงวิกฤติ

Majid from Iraq understands this.

มาจิดมาจากประเทศอิรัก เข้าใจเรื่องนี้ดี

He is a housepainter by trade

เขาเป็นช่างทาสีบ้านผู้มีฝีมือ

and someone who believes deeply in equal rights for women.

และเป็นคนที่เชื่อในสิทธิที่เท่าเทียม ของผู้หญิงอย่างลึกซึ้ง

When ISIS invaded northern Iraq where he lives,

ตอนที่ไอซีสคุกคามทางตอนเหนือของอิรัก ที่ซึ่งเขาอาศัยอยู่

he worked with a local women's organization

เขาทำงานกับองค์กรสตรีในท้องถิ่น

to help build an underground railroad,

เพื่อช่วยสร้างทางรถไฟใต้ดิน

an escape network for women's rights activists

เครือข่ายความช่วยเหลือ สำหรับนักกิจกรรมสิทธิสตรี

and LGBTIQ folks who were targeted with assassination.

และชาว LGBTIQ ที่ถูกมุ่งเป้าในการลอบสังหาร

And when I asked Majid why he risked his own life

และเมื่อฉันถามมาจิดว่า ทำไมเขาถึงยอมเสี่ยงชีวิตตัวเอง

to bring people to safety,

เพื่อความปลอดภัยของคนอื่น

he said to me,

เขาบอกกับฉันว่า

"If we want a brighter future,

"ถ้าเราต้องการอนาคตที่สดใสกว่า

we have to build it now in the dark times

เราต้องสร้างมันตอนนี้ในช่วงเวลาที่มืดมิด

so that one day we can live in the light."

ดังนั้นวันหนึ่งเราจะได้ใช้ชีวิตในแสงสว่าง"

That's what social justice work is, and that's what mothers do.

นั่นเป็นภารกิจของความยุติธรรมทางสังคม และนั่นเป็นสิ่งที่แม่ทำ

We act in the present with an idea of the future

เราลงมือทำในปัจจุบัน ด้วยความคิดที่ตระหนักถึงอนาคต

that we want to bring about.

ที่เราอยากจะสร้างมันขึ้น

All of the best ideas seem impossible at first.

ความคิดที่ดีที่สุด ล้วนแล้วแต่ดูไม่น่าเป็นไปได้ในตอนแรก

But just in my lifetime,

แต่ในชีวิตของฉัน

we've seen the end of apartheid,

เราได้เห็นจุดจบของการแบ่งแยกสีผิว

the affirmation that women's rights are human rights,

การประกาศให้สิทธิสตรีคือสิทธิมนุษยชน

marriage equality,

ความเท่าเทียมกันทางการสมรส

the fall of dictators who ruled for decades

การล่มสลายของเผด็จการที่ปกครองมาหลายสิบปี

and so much more.

และอีกมากมาย

All of these things seemed impossible

สิ่งทั้งหมดนี้ดูเหมือนไม่น่าเป็นไปได้

until people took action to make them happen,

จนกระทั่งผู้คนลงมือทำเพื่อให้มันเกิดขึ้น

and then, like, almost right away,

แล้วหลังจากนั้น โดยแทบจะไม่มีความลังเล

they seemed inevitable.

ดูเหมือนมันจะต้องเกิดขึ้นแน่ๆ

When I was growing up,

เมื่อฉันเติบโตขึ้น

whether we were stuck in traffic or dealing with a family tragedy,

ไม่ว่าเราจะติดแหง็กบนท้องถนน หรือจัดการกับโศกนาฏกรรมครอบครัว

my mother would say,

แม่ของฉันจะบอกว่า

"Something good is going to happen, we just don't know what it is yet."

"สิ่งดีๆกำลังจะเกิดขึ้น เราแค่ยังไม่รู้ว่ามันคืออะไร"

Now, I will admit that my brothers and I make fun of her for this,

ตอนนี้ฉันยอมรับเลย ว่าฉันกับพี่ชายล้อแม่เรื่องนี้บ่อยๆ

but people ask me all the time

แต่มีคนถามฉันตลอดเวลา

how I deal with the suffering that I see in my work

ว่าฉันจัดการกับความทุกข์ทรมาน ที่ฉันเห็นตอนทำงาน

in refugee camps and disaster zones,

ในแคมป์ผู้อพยพและพื้นที่หายนะได้ยังไง

and I think of my mom and that seed of possibility

แล้วฉันก็คิดถึงแม่ และเมล็ดของความเป็นไปได้เมล็ดนั้น

that she planted in me.

ที่แม่เพาะไว้ในตัวฉัน

Because, when you believe that something good is coming

เพราะเมื่อคุณเชื่อว่าสิ่งดีๆ กำลังจะมา

and you're part of making it happen,

และคุณเป็นส่วนที่ทำให้มันเกิดขึ้น

you start to be able to see beyond the suffering

คุณเริ่มมองขึ้นไปเหนือความทุกข์ทรมาน

to how things could be.

เพื่อเห็นสิ่งที่ควรจะเป็น

Today, there is a new set of necessary ideas

ในวันนี้ มีชุดความคิดที่จำเป็นชุดใหม่

that seem impossible but one day will feel inevitable:

ที่เหมือนจะเป็นไปไม่ได้ แต่วันหนึ่งมันจะเกิดขึ้น

that we could end violence against women,

ความคิดที่เราสามารถหยุดความรุนแรง ต่อผู้หญิง

make war a thing of the past,

ทำให้สงครามเป็นอดีต

learn to live in balance with nature before it's too late

เรียนรู้ที่จะใช้ชีวิตในความสมดุล กับธรรมชาติก่อนจะสายเกินไป

and make sure that everybody has what they need to thrive.

และต้องมั่นใจว่าทุกคนมีสิ่งที่จำเป็น ในการเจริบเติบโต

Of course, being able to picture a future like this is not the same thing

แน่นอน การที่สามารถคิดภาพถึงอนาคตแบบนี้ มันไม่เหมือนกัน

as knowing what to do to make it come about,

กับการรู้ว่าจะทำยังไงเพื่อให้มันเกิดขึ้น

but thinking like a mother can help with that, too.

แต่การคิดอย่างคนเป็นแม่ก็ช่วยได้ค่ะ

A few years ago,

ไม่กี่ปีที่แล้ว

East Africa was gripped by a famine,

ฝั่งตะวันออกของทวีปแอฟริกาขาดแคลนอาหาร

and women I know from Somalia

และเหล่าผู้หญิงที่ฉันรู้จัก จากประเทศโซมาเลีย

walked for days carrying their hungry children

ต้องเดินอุ้มลูกที่หิวโหยเป็นวันๆ

in search of food and water.

เพื่อหาอาหารและน้ำ

A quarter of a million people died,

มีผู้เสียชีวิต 250,000 คน

and half of them were babies and toddlers.

และครึ่งหนึ่งเป็นทารกและวัยเตาะแตะ

And while this catastrophe unfolded,

และเมื่อเหตุการณ์ร้ายนี้ได้ถูกเปิดเผย

too much of the world looked away.

คนส่วนมากทำเพียงเบือนหน้าหนี

But a group of women farmers in Sudan,

ยกเว้นกลุ่มสตรีที่เป็นชาวไร่ในประเทศซูดาน

including Fatima Ahmed -- that's her holding the corn --

รวมถึงฟาติมา อาเม็ด เธอคือคนที่ถือข้าวโพดอยู่ค่ะ

heard about what was happening.

ที่ได้รับรู้ถึงสิ่งที่เกิดขึ้น

And they pooled together the extra money that they had from their harvest

แล้วพวกเธอก็รวมเงิน ส่วนที่เหลือจากการเก็บเกี่ยวพืชผล

and asked me to send it to those Somali mothers.

และขอให้ฉันส่งเงินเหล่านั้น ไปให้เหล่าคุณแม่ในประเทศโซมาเลีย

Now, these farmers could have decided that they didn't have the power to act.

เอาล่ะ ชาวไร่เหล่านี้จะตัดสินใจก็ได้ ว่าพวกเธอไม่มีพลังพอจะทำอะไร

They were barely getting by themselves,

พวกเธอแทบจะไม่มีอะไรเลย

some of them.

พวกเธอบางคน

They lived without electricity, without furniture.

พวกเธอใช้ชีวิตโดยไม่มีไฟฟ้า ไม่มีเฟอร์นิเจอร์

But they overrode that.

แต่พวกเธอเอาชนะมันได้

They did what mothers do:

พวกเธอทำสิ่งที่คนเป็นแม่ทำ

they saw themselves as the solution and they took action.

พวกเธอเห็นตัวเองเป็นทางออกของปัญหา และลงมือทำ

You do it all the time if you have kids.

คุณทำแบบนี้ตลอดล่ะ ถ้าคุณมีลูก

You make major decisions about their health care,

คุณมีหน้าที่หลักในการตัดสินใจ เรื่องสุขอนามัยของลูก

their education, their emotional well-being,

การศึกษา ความสุขทางอารมณ์

even if you're not a doctor or a teacher or a therapist.

แม้แต่ถ้าคุณไม่ใช่หมอ คุณครู หรือนักบำบัดโรค

You recognize what your child needs

คุณก็รู้ว่าลูกของคุณต้องการอะไร

and you step up to provide it the best you can.

และคุณก้าวออกไป ทำสิ่งที่ดีที่สุดที่จะทำได้

Thinking like a mother means seeing the whole world

การคิดเหมือนคนเป็นแม่ หมายถึงการเห็นโลกทั้งใบ

through the eyes of those who are responsible

ผ่านดวงตาของคนที่มีความรับผิดชอบ

for its most vulnerable people.

แก่ผู้คนที่อ่อนแอที่สุด

And we're not used to thinking of subsistence farmers as philanthropists,

และเราไม่คุ้นกับการคิดว่า ชาวไร่ผู้พอเพียงหรือจะเป็นคนใจบุญ

but those women were practicing the root meaning of philanthropy:

แต่ผู้หญิงเหล่านั้น ได้ทำในสิ่งที่เป็นรากฐานแห่งการใจบุญสุนทาน

love for humanity.

ความรักต่อเพื่อนมนุษย์

What's at the core of thinking like a mother shouldn't be a surprise:

อะไรคือสิ่งสำคัญของการคิดอย่างคนเป็นแม่ ที่ไม่ใช่เรื่องแปลก

it's love.

มันคือความรักค่ะ

Because, love is more than just an emotion.

เพราะความรักเป็นมากกว่าอารมณ์

It's a capacity, a verb,

เป็นความสามารถ เป็นการกระทำ

an endlessly renewable resource --

เป็นทรัพยากรที่สามารถทดแทนได้ไม่จบสิ้น

and not just in our private lives.

และไม่ใช่เพียงแค่ชีวิตส่วนตัวของเรา

We recognize hate in the public sphere.

เรารับรู้ถึงความเกลียดชังในพื้นที่สาธารณะ

Right? Hate speech, hate crimes.

อย่างประทุษวาจา อาชญากรรมจากความเกลียดชัง

But not love.

แต่ไม่ใช่กับความรัก

What is love in the public sphere?

อะไรคือความรักในที่สาธารณะ

Well, Cornel West, who is not a mother but thinks like one,

เอาล่ะ คอร์เนล เวสต์ ผู้ที่ไม่ได้เป็นแม่ แต่คิดเหมือนแม่

says it best:

พูดได้ดีว่า

"Justice is what love looks like in public."

"ความยุติธรรม คือหน้าตาของความรักในที่สาธารณะ"

And when we remember that every policy is an expression of social values,

และเมื่อเราได้จำไว้ว่านโยบายทุกข้อ เป็นการแสดงออกถึงคุณค่าทางสังคม

love stands out as that superstar value,

ความรักโดดเด่นออกมา เป็นคุณค่าที่ยิ่งใหญ่

the one best able to account for the most vulnerable among us.

เป็นสิ่งที่ยืนหยัด เพื่อผู้ที่อ่อนแอที่สุดในหมู่เรา

And when we position love as a kind of leading edge

และเมื่อเราให้ความรักอยู่ในตำแหน่ง ของปัจจัยหลัก

in policy making,

ในการสร้างนโยบาย

we get new answers to fundamental social questions,

เราได้รับคำตอบใหม่ๆ ให้กับคำถามทางสังคมพื้นฐาน

like, "What's the economy for?"

อย่าง "เศรษฐกิจมีไว้เพื่ออะไร"

"What is our commitment to those in the path of the hurricane?"

"ภารกิจของเราต่อผู้คน ที่เผชิญกับพายุเฮอร์ริเคนคืออะไร"

"How do we greet those arriving to our borders?"

"เราจะทักทายผู้ที่มาถึงพรมแดนของเรายังไง"

When you think like a mother,

เมื่อคุณคิดอย่างคนเป็นแม่

you prioritize the needs of the many,

คุณจะให้ความสำคัญ กับความจำเป็นของคนหมู่มาก

not the whims of the few.

ไม่ใช่การตามใจคนส่วนน้อย

When you think like a mother,

เมื่อคุณคิดอย่างคนเป็นแม่

you don't build a seawall around beachfront property,

คุณจะไม่สร้างกำแพงกันคลื่น รอบๆ ที่ดินริมชายหาด

because that would divert floodwaters

เพราะมันอาจเปลี่ยนทิศทางน้ำท่วม

to communities that are still exposed.

ไปยังชุมชนที่ยังไม่มีที่กำบัง

When you think like a mother,

เมื่อคุณคิดอย่างคนเป็นแม่

you don't try to prosecute someone

คุณจะไม่พยายามฟ้องร้องใคร

for leaving water for people crossing the desert.

ที่ทิ้งน้ำไว้ให้คนที่เดินทางข้ามทะเลทราย

Because, you know --

เพราะว่าคุณรู้

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

Because you know that migration,

เพราะคุณรู้ว่าการย้ายถิ่นฐาน

just like mothering,

ก็เหมือนกับการเป็นแม่

is an act of hope.

เป็นการกระทำแห่งความหวัง

Now, not every mother thinks like a mother.

ในตอนนี้ ไม่ใช่ว่าแม่ทุกคนจะคิดอย่างคนเป็นแม่

When presented with a choice, some of us have made the wrong one,

เมื่อมีตัวเลือก บางคนก็เลือกผิด

hiding behind weapons or barbed wire or privilege

ซ่อนไว้ข้างหลังอาวุธ หรือลวดหนาม หรือสิทธิพิเศษ

to deny the rest of the world,

เพื่อปฏิเสธสิ่งที่เหลือบนโลก

thinking they can see their way to safety in some kind of armed lifeboat

คิดว่าจะสามารถเห็นทางออกที่ปลอดภัย ด้วยเรือช่วยชีวิตติดอาวุธ

fueled by racism and xenophobia.

ที่มีการเหยียดและเกลียดกลัวชาวต่างชาติ เป็นเชื้อเพลิง

Not every mother is a role model,

ไม่ใช่ว่าแม่ทุกคนจะเป็นแบบอย่างได้

but all of us have a choice.

แต่เราทุกคนมีทางเลือก

Are we going to jump on that armed lifeboat

เราจะกระโดดลงเรือช่วยชีวิตติดอาวุธ

or work together to build a mother ship that can carry everyone?

หรือจะช่วยกันสร้างเรือของแม่ ที่สามารถช่วยได้ทุกคน

You know how to build that mother ship,

คุณรู้ว่าจะสร้างเรือของแม่ได้ยังไง

how to repair the world and ease the suffering.

จะซ่อมแซมโลกใบนี้ และบรรเทาความทุกข์ทรมานได้ยังไง

Think like a mother.

คิดอย่างคนเป็นแม่สิคะ

Thinking like a mother is a tool we can all use

การคิดอย่างคนเป็นแม่ เป็นเครื่องมือที่เราทุกคนใช้ได้

to build the world we want.

เพื่อสร้างโลกที่เราต้องการ

Thank you.

ขอบคุณค่ะ

(Applause)

(เสียงปรบมือ)