Why giving away our wealth has been the most satisfying thing we've done... | Bill and Melinda Gates

Translator: Thipnapa Huansuriya Reviewer: Sakunphat Jirawuthitanant

คริส แอนเดอร์สัน: นี่เป็นการสัมภาษณ์ที่แตกต่างไป

Chris Anderson: So, this is an interview with a difference.

On the basis that a picture is worth a thousand words,

บนพื้นฐานที่ว่า รูปภาพหนึ่งรูปเล่าเรื่องราวพันถ้อยคำ

what I did was, I asked Bill and Melinda

สิ่งที่ผมทำคือ ผมขอให้บิลกับเมลินดา

to dig out from their archive

ไปขุดคุ้ยกรุของเขา

some images that would help explain

หารูปภาพที่จะช่วยอธิบาย

some of what they've done,

สิ่งต่างๆ ที่พวกเขาเคยทำมา

and do a few things that way.

สักคนละสองสามรูป

So, we're going to start here.

เอาล่ะครับ เราจะเริ่มจากภาพนี้

Melinda, when and where was this,

เมลินดา รูปนี้ถ่ายที่ไหนและเมื่อไหร่ครับ

and who is that handsome man next to you?

แล้วชายหนุ่มรูปหล่อข้างๆ คุณนั่นใคร

Melinda Gates: With those big glasses, huh?

เมลินดา เกตส์: ที่ใส่แว่นใหญ่ๆ นั่นใช่ไหม

This is in Africa, our very first trip,

นั่นเป็นภาพที่แอฟริกา

the first time either of us had ever been to Africa,

เป็นครั้งแรกที่เราไปแอฟริกา

in the fall of 1993.

ตอนนั้นเป็นฤดูใบไม้ร่วง ค.ศ. 1993

We were already engaged to be married.

เราหมั้นกันแล้ว และกำลังจะแต่งงานกัน

We married a few months later,

เราแต่งงานกันสองสามเดือนหลังจากนั้น

and this was the trip where we really went to see

ในการเดินทางครั้งนี้ เราตั้งใจไปดู

the animals and to see the savanna.

สัตว์ป่าและทุ่งหญ้าสะวันนา

It was incredible. Bill had never taken that much time

มันน่าทึ่งมาก บิลไม่เคยทิ้งงาน

off from work.

ได้นานขนาดนี้เลย

But what really touched us, actually, were the people,

แต่สิ่งที่กระทบใจเรามากจริงๆ คือผู้คน

and the extreme poverty.

และความยากจนข้นแค้นแสนสาหัส

We started asking ourselves questions.

เราเริ่มถามตัวเองว่า

Does it have to be like this?

มันต้องเป็นอย่างนี้ด้วยหรือ

And at the end of the trip,

ตอนท้ายของการเดินทาง

we went out to Zanzibar,

เราไปเกาะแซนซิบาร์

and took some time to walk on the beach,

และใช้เวลาเดินเล่นบนชายหาด

which is something we had done a lot

ซึ่งเราชอบทำบ่อยมาก

while we were dating.

สมัยที่เราออกเดทกัน

And we'd already been talking about during that time

ช่วงนั้นเราเคยคุยกันบ้างแล้ว

that the wealth that had come from Microsoft

ว่าทรัพย์สินที่เราได้มาจากไมโครซอฟต์

would be given back to society,

เราจะคืนกลับไปให้สังคม

but it was really on that beach walk

แต่ระหว่างเดินเล่นชายหาดวันนั้น

that we started to talk about, well,

เป็นครั้งแรกที่เราเริ่มคุยกันว่า

what might we do and how might we go about it?

เราจะทำอะไร และจะทำอย่างไร

CA: So, given that this vacation

คริส: การท่องเที่ยวครั้งนี้

led to the creation of

นำไปสู่การก่อตั้ง

the world's biggest private foundation,

มูลนิธิเอกชนที่ใหญ่ที่สุดในโลก

it's pretty expensive as vacations go. (Laughter)

นี่เป็นการท่องเที่ยวที่แพงเอาการเลยนะครับ (เสียงหัวเราะ)

MG: I guess so. We enjoyed it.

เมลินดา: อืม ฉันก็ว่างั้น แต่เราก็สนุกนะ

CA: Which of you was the key instigator here,

คริส: ระหว่างคุณสองคน ใครเป็นตัวตั้งตัวตีหลัก

or was it symmetrical?

หรือว่าพอๆ กันทั้งคู่ครับ

Bill Gates: Well, I think we were excited

บิลล์: อืม ผมว่าตอนนั้นเราทั้งคู่ตื่นเต้น

that there'd be a phase of our life

ที่ในช่วงหนึ่งของชีวิตเรา

where we'd get to work together

เราจะได้ทำงานร่วมกัน

and figure out how to give this money back.

และคิดว่าเราจะคืนเงินทองที่ได้มา ให้สังคมอย่างไร

At this stage, we were talking about the poorest,

ถึงจุดนั้น เราคุยกันถึงคนที่ยากจนที่สุด

and could you have a big impact on them?

และคุยว่าเราจะมีบทบาทช่วยเขาได้อย่างไร

Were there things that weren't being done?

มีอะไรบ้างที่ยังไม่มีใครเคยทำ

There was a lot we didn't know.

มีเรื่องที่เรายังไม่รู้อีกมากมาย

Our naïveté is pretty incredible,

เราสองคนไม่รู้ประสีประสาเลยจริงๆ

when we look back on it.

เมื่อมองย้อนกลับไป

But we had a certain enthusiasm

แต่ว่าเรามีความกระตือรือร้น

that that would be the phase,

ว่าถึงจุดหนึ่ง

the post-Microsoft phase

ในยุคหลังไมโครซอฟต์

would be our philanthropy.

เราจะทำงานการกุศล

MG: Which Bill always thought was going to come

เมลินดา: ซึ่งบิลคิดมาตลอดว่าวันนั้นคงมาถึง

after he was 60,

หลังจากเขาอายุ 60

so he hasn't quite hit 60 yet,

แต่นี่เขายังไม่ถึง 60 เลยนะ

so some things change along the way.

มันมีบางอย่างเปลี่ยนแปลงไประหว่างทาง

CA: So it started there, but it got accelerated.

คริส: คือ มันเริ่มต้นตรงนั้น แต่มันเดินหน้าเร็วมาก

So that was '93, and it was '97, really,

ตอนนั้นคือปี ค.ศ. 1993 แล้วพอหลังจากปี 1997

before the foundation itself started.

คุณก็ตั้งมูลนิธิขึ้นมา

MA: Yeah, in '97, we read an article

เมลินดา: ใช่ ปี 1997 เราอ่านบทความชิ้นหนึ่ง

about diarrheal diseases killing so many kids around the world,

เกี่ยวกับอหิวาตกโรค ที่กำลังคร่าชีวิตเด็กทั่วโลก

and we kept saying to ourselves,

เราก็พูดกับตัวเองซ้ำแล้วซ้ำเล่าว่า

"Well that can't be.

"เป็นไปได้ยังไง

In the U.S., you just go down to the drug store."

ถ้าเป็นในอเมริกา คุณก็แค่เดินไปร้านขายยา

And so we started gathering scientists

เราก็เลยเริ่มไปชักชวนนักวิทยาศาสตร์

and started learning about population,

และเริ่มศึกษาเรื่องประชากร

learning about vaccines,

เรียนรู้เรื่องวัคซีน

learning about what had worked and what had failed,

ดูว่าอะไรได้ผลไม่ได้ผล

and that's really when we got going,

นั่นคือตอนเราเริ่มต้นแรกๆ เลย

was in late 1998, 1999.

ตอนปลายๆ ปี ค.ศ. 1998 - 1999

CA: So, you've got a big pot of money

คริส: คุณมีเงินกองใหญ่อยู่กองหนึ่ง

and a world full of so many different issues.

กับโลกที่เต็มไปด้วยสารพัดปัญหา

How on Earth do you decide what to focus on?

แล้วคุณตัดสินใจได้ยังไง ว่าจะมุ่งทำเรื่องอะไร

BG: Well, we decided that we'd pick two causes,

บิล: คือ เราตัดสินใจว่าเราจะเลือกสองเรื่อง

whatever the biggest inequity was globally,

อะไรก็ได้ที่มีความเหลื่อมล้ำมากที่สุดในโลกนี้

and there we looked at children dying,

เราจึงเลือกปัญหาการเสียชีวิตของเด็กๆ

children not having enough nutrition to ever develop,

เด็กๆ ที่ไม่ได้รับสารอาหารเพียงพอที่จะเติบโต

and countries that were really stuck,

และประเทศที่ไม่สามารถก้าวไปข้างหน้าได้

because with that level of death,

เพราะอัตราการเสียชีวิตที่สูงอย่างนั้น

and parents would have so many kids

และพ่อแม่ก็มีลูกเยอะมาก

that they'd get huge population growth,

จนอัตราการเพิ่มประชากรสูงมาก

and that the kids were so sick

และเด็กๆ ก็ป่วยกันงอมแงม

that they really couldn't be educated

จนไม่สามารถจะเข้าเรียนให้มีการศึกษา

and lift themselves up.

เพื่อยกระดับตัวเองขึ้นมาได้

So that was our global thing,

นั่นคือปัญหาระดับโลก

and then in the U.S.,

แล้วมาดูในอเมริกา

both of us have had amazing educations,

เราทั้งคู่ได้รับการศึกษาที่สุดยอดมาก

and we saw that as the way that the U.S.

และเรามองว่า หนทางที่สหรัฐอเมริกา

could live up to its promise of equal opportunity

จะทำให้คำสัญญาเรื่องโอกาสที่เท่าเทียมกัน เป็นจริงขึ้นมา

is by having a phenomenal education system,

เราต้องมีระบบการศึกษาที่ยอดเยี่ยม

and the more we learned, the more we realized

แต่ยิ่งเราได้เรียนรู้มากขึ้น เราก็พบว่า

we're not really fulfilling that promise.

เราไม่ได้ทำตามคำสัญญานั้นเลย

And so we picked those two things,

เราเลยเลือกสองเรื่องนี้

and everything the foundation does

ทุกสิ่งทุกอย่างที่มูลนิธิของเราทำ

is focused there.

มุ่งเป้าไปที่สองเรื่องนี้

CA: So, I asked each of you to pick an image

คริส: เอาละ ผมขอให้คุณแต่ละคน เลือกภาพหนึ่งภาพ

that you like that illustrates your work,

ที่คุณชอบ และแสดงให้เห็นงานที่คุณทำ

and Melinda, this is what you picked.

เมลินดา นี่คือภาพที่คุณเลือก

What's this about?

ภาพนี้เกี่ยวกับอะไรครับ

MG: So I, one of the things I love to do when I travel

เมลินดา: คือ สิ่งหนึ่งที่ฉันชอบทำเวลาท่องเที่ยว

is to go out to the rural areas and talk to the women,

คือออกไปแถบชนบทและพูดคุยกับผู้หญิง

whether it's Bangladesh, India, lots of countries in Africa,

ไม่ว่าจะเป็นบังคลาเทศ อินเดีย และหลายประเทศในแอฟริกา

and I go in as a Western woman without a name.

ฉันเข้าไปในฐานะผู้หญิงชาวตะวันตก ที่ไม่มีใครรู้จัก

I don't tell them who I am. Pair of khakis.

ฉันไม่ได้บอกเขาว่าฉันเป็นใคร ใส่กางเกงสีกากีเข้าไป

And I kept hearing from women,

ยิ่งฉันเดินทางมากขึ้น

over and over and over, the more I traveled,

ฉันก็ได้ยินผู้หญิงเหล่านี้พูดซ้ำแล้วซ้ำอีก

"I want to be able to use this shot."

ว่า "ฉันอยากได้ยาฉีดตัวนั้น"

I would be there to talk to them about childhood vaccines,

คือ ตอนนั้นฉันพูดคุยกับเขา เรื่องการฉีดวัคซีนให้เด็กๆ

and they would bring the conversation around to

แล้วบรรดาแม่ๆ ก็จะวกกลับมาพูดว่า

"But what about the shot I get?"

"แล้วยาฉีดสำหรับแม่ล่ะ"

which is an injection they were getting called Depo-Provera,

นั่นคือยาที่พวกเขาเคยฉีด ชื่อดีโป-โพรวีรา (Depo-Provera)

which is a contraceptive.

ซึ่งเป็นยาคุมกำเนิด

And I would come back and talk to global health experts,

ฉันก็กลับมาคุยกับผู้เชี่ยวชาญด้านอนามัยโลก

and they'd say, "Oh no, contraceptives

เขาบอกฉันว่า "โอ้ ยาคุมกำเนิดน่ะ

are stocked in in the developing world."

มีสต็อกในประเทศกำลังพัฒนาเยอะแยะ"

Well, you had to dig deeper into the reports,

คือ คุณต้องขุดให้ลึกลงไปในรายงานต่างๆ

and this is what the team came to me with,

และนี่คือสิ่งที่ทางทีมกลับมาบอกฉัน

which is, to have the number one thing

คือ ยาฉีดคุมกำเนิด ซึ่งเป็นอันดับหนึ่งของยา

that women tell you in Africa they want to use

ที่ผู้หญิงในแอฟริกาต้องการใช้นั้น

stocked out more than 200 days a year

ขาดสต็อกมากกว่า 200 วันต่อปี

explains why women were saying to me,

มันอธิบายสิ่งที่ผู้หญิงทั้งหลายบอกฉันว่า

"I walked 10 kilometers without my husband knowing it,

"ฉันเดินมา 10 กิโล โดยไม่บอกให้สามีรู้

and I got to the clinic, and there was nothing there."

แต่มาถึงคลินิก กลับไม่มีอะไรเลย"

And so condoms were stocked in in Africa

ส่วนถุงยางอนามัยนั้นมีสต็อกในแอฟริกา

because of all the AIDS work that the U.S.

เพราะงานรณรงค์เรื่องเอดส์ที่สหรัฐอเมริกา

and others supported.

และประเทศอื่นๆ ให้การสนับสนุน

But women will tell you over and over again,

แต่ผู้หญิงทั้งหลายจะบอกคุณซ้ำๆ ว่า

"I can't negotiate a condom with my husband.

"ฉันต่อรองให้สามีใช้ถุงยางอนามัยไม่ได้

I'm either suggesting he has AIDS or I have AIDS,

มันจะกลายเป็นกล่าวหาว่า เขาหรือฉันอาจจะมีเชื้อเอดส์

and I need that tool because then I can space

ฉันต้องการยาคุมกำเนิด

the births of my children, and I can feed them

เพื่อจะได้เว้นระยะการมีลูก ฉันจะได้เลี้ยงลูกไหว

and have a chance of educating them."

และมีโอกาสให้การศึกษาแก่เขา"

CA: Melinda, you're Roman Catholic,

คริส: เมลินดา คุณเป็นคริส นิกายโรมัน คาธอลิก

and you've often been embroiled

และคุณมักข้องเกี่ยว

in controversy over this issue,

กับประเด็นขัดแย้งนี้บ่อยๆ

and on the abortion question,

รวมถึงการทำแท้งด้วย

on both sides, really.

ทั้งสองเรื่องเลย

How do you navigate that?

คุณจัดการกับมันยังไง

MG: Yeah, so I think that's a really important point,

เมลินดา: ใช่ ฉันว่ามันเป็นประเด็นสำคัญจริงๆ

which is, we had backed away from contraceptives

เราใช้ยาคุมกำเนิดกันน้อยลง

as a global community.

เป็นอย่างนี้ทั้งโลกเลย

We knew that 210 million women

เรารู้ว่าผู้หญิง 210 ล้านคน

were saying they wanted access to contraceptives,

บอกว่าเขาต้องการใช้ยาคุมกำเนิด

even the contraceptives we have here in the United States,

แม้แต่ในอเมริกาเรานี่

and we weren't providing them

แต่เราไม่ยอมให้คนได้ใช้

because of the political controversy in our country,

เพราะประเด็นความขัดแย้งทางการเมือง ในประเทศของเรา

and to me that was just a crime,

สำหรับฉัน นั่นคืออาชญากรรม

and I kept looking around trying to find the person

และฉันก็กำลังมองหาคน

that would get this back on the global stage,

ที่จะนำเรื่องนี้ขึ้นมาถกในเวทีระดับโลก

and I finally realized I just had to do it.

แต่ในที่สุดก็ตระหนักว่า ฉันต้องลงมือทำเอง

And even though I'm Catholic,

และถึงฉันจะเป็นคาธอลิก

I believe in contraceptives

ฉันก็เชื่อในยาคุมกำเนิด

just like most of the Catholic women in the United States

เหมือนกับผู้หญิงคาธอลิกส่วนใหญ่ในอเมริกา

who report using contraceptives,

ที่รายงานว่าใช้ยาคุมกำเนิด

and I shouldn't let that controversy

ฉันไม่ควรปล่อยให้ประเด็นขัดแย้งนั้น

be the thing that holds us back.

เป็นสิ่งที่ขัดขวางเราไว้

We used to have consensus in the United States

เราเคยมีฉันทามติในสหรัฐอเมริกา

around contraceptives,

เกี่ยวกับยาคุมกำเนิดมาแล้ว

and so we got back to that global consensus,

เราจึงหันมาหาฉันทามติระดับโลก

and actually raised 2.6 billion dollars

และระดมทุนได้ 2.6 พันล้านดอลลาร์

around exactly this issue for women.

เพื่อประเด็นปัญหานี้ของผู้หญิง

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

CA: Bill, this is your graph. What's this about?

คริส: บิล นี่ภาพกราฟของคุณ มันเกี่ยวกับอะไรครับ

BG: Well, my graph has numbers on it.

บิล: อ่อ กราฟของผมก็มีตัวเลขไง

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

I really like this graph.

ผมชอบกราฟนี้มาก

This is the number of children

มันคือตัวเลขของเด็ก

who die before the age of five every year.

ที่เสียชีวิตก่อนอายุห้าขวบในแต่ละปี

And what you find is really

คุณจะพบว่า มันเป็นเรื่องราว

a phenomenal success story

ความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่เป็นปรากฏการณ์

which is not widely known,

ซึ่งเป็นที่รู้กันไม่แพร่หลายนัก

that we are making incredible progress.

ว่าเราได้สร้างความก้าวหน้าที่เหลือเชื่อ

We go from 20 million

จากตัวเลข 20 ล้าน

not long after I was born

หลังปีที่ผมเกิดไม่นานนัก

to now we're down to about six million.

ตอนนี้เหลือแค่ประมาณปีละหกล้าน

So this is a story

นี่เป็นเรื่องราว

largely of vaccines.

ของวัคซีนเป็นหลัก

Smallpox was killing a couple million kids a year.

โรคไข้ทรพิษเคยคร่าชีวิตเด็ก 2-3 ล้านคนทุกปี

That was eradicated, so that got down to zero.

แต่โรคนี้ก็ถูกกำจัดไปแล้ว ตัวเลขจึงเหลือศูนย์

Measles was killing a couple million a year.

โรคหัดเคยคร่าชีวิตเด็ก 2-3 ล้านคนทุกปี

That's down to a few hundred thousand.

นั่นก็ลดลงเหลือแค่ 2-3 แสน

Anyway, this is a chart

แต่เอาล่ะ ภาพนี้คือกราฟที่เรา

where you want to get that number to continue,

อยากให้ตัวเลขนั้นลดลงต่อไปเรื่อยๆ

and it's going to be possible,

และมันก็เป็นไปได้

using the science of new vaccines,

ที่จะใช้วิทยาศาสตร์ของวัคซีนใหม่ๆ

getting the vaccines out to kids.

และกระจายวัคซีนออกไปสู่เด็กๆ

We can actually accelerate the progress.

เราเร่งให้มันก้าวหน้าเร็วขึ้นได้

The last decade,

ทศวรรษที่แล้ว

that number has dropped faster

ตัวเลขนี้ลดลงอย่างรวดเร็ว

than ever in history,

กว่าที่เคยเป็นมาในประวัติศาสตร์

and so I just love the fact that

ผมปลี้มกับความจริงที่ว่า

you can say, okay, if we can invent new vaccines,

คุณจะบอกว่า โอเค ถ้าเราคิดค้นวัคซีนใหม่

we can get them out there,

เราสามารถแจกจ่ายมันออกไป

use the very latest understanding of these things,

ใช้ความรู้ใหม่ล่าสุดในเรื่องนี้

and get the delivery right, that we can perform a miracle.

เพื่อส่งไปให้ถูกที่ถูกจังหวะ เราจะสร้างปาฏิหาริย์ได้

CA: I mean, you do the math on this,

คริส: คือ ถ้าคำนวณตามนี้

and it works out, I think, literally

แล้วมันได้ผลนะ ผมคิดจริงๆ นะว่า

to thousands of kids' lives saved every day

เรารักษาชีวิตเด็กได้หลายพันคนทุกวัน

compared to the prior year.

เปรียบเทียบกับปีก่อนๆ

It's not reported.

แต่มันไม่ถูกรายงาน

An airliner with 200-plus deaths

ในขณะที่ข่าวเครื่องบินตกคนตายสองร้อยกว่าคน

is a far, far bigger story than that.

กลับเป็นข่าวใหญ่กว่ามากๆ

Does that drive you crazy?

เห็นอย่างนี้คุณหงุดหงิดไหมครับ

BG: Yeah, because it's a silent thing going on.

บิล: ใช่ เพราะมันเกิดขึ้นเงียบๆ

It's a kid, one kid at a time.

เป็นเรื่องของเด็กที่เราช่วยชีวิตได้ทีละคน

Ninety-eight percent of this

98 เปอร์เซนต์ของเด็กเหล่านี้

has nothing to do with natural disasters,

ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับภัยพิบัติทางธรรมชาติ

and yet, people's charity,

แต่การบริจาคของคนเรา

when they see a natural disaster, are wonderful.

เมื่อเกิดภัยพิบัติ ดูเป็นเรื่องที่วิเศษ

It's incredible how people think, okay,

มันน่าเหลือเชื่อกับวิธีคิดของคนเราที่ว่า

that could be me, and the money flows.

โอ้ มันอาจเกิดขึ้นกับฉัน และเงินก็ไหลมา

These causes have been a bit invisible.

แต่ปัญหาพวกนี้มักเป็นสิ่งที่มองไม่เห็น

Now that the Millennium Development Goals

แต่ตอนนี้ที่เป้าหมายการพัฒนาแห่งสหัสวรรษ (Millennium Development Goals)

and various things are getting out there,

และหลายๆ โครงการได้เผยแพร่ออกไป

we are seeing some increased generosity,

เราจึงเห็นยอดบริจาคมากขึ้น

so the goal is to get this well below a million,

เป้าหมายคือ ทำให้ตัวเลขการเสียชีวิตของเด็ก เหลือน้อยกว่า 1 ล้าน

which should be possible in our lifetime.

ซึ่งควรจะเป็นไปได้ในช่วงชีวิตของเรา

CA: Maybe it needed someone

คริส: เราคงต้องการคนที่

who is turned on by numbers and graphs

รู้สึกตื่นเต้นด้วยตัวเลขและกราฟ

rather than just the big, sad face

มากกว่าภาพใบหน้าเศร้าๆ ภาพใหญ่ๆ

to get engaged.

มาร่วมมือกันมากขึ้น

I mean, you've used it in your letter this year,

คือ ปีนี้คุณใช้ภาพนี้ในจดหมายของคุณ

you used basically this argument to say that aid,

คุณใช้ข้อโต้แย้งนี้เพื่อบอกว่า

contrary to the current meme

ตรงข้ามกับกระแสในปัจจุบัน

that aid is kind of worthless and broken,

ที่บอกว่าเงินช่วยเหลือนั้นมันไร้ค่า และเป็นวิธีที่ไม่ถูก

that actually it has been effective.

แต่จริงๆ แล้วมันได้ผลดีมาก

BG: Yeah, well people can take,

บิล: ใช่ คือคนเรานะ

there is some aid that was well-meaning

ก็มีความช่วยเหลือบางอย่างที่ตั้งใจดี

and didn't go well.

แต่ไม่ได้ผล

There's some venture capital investments

แต่ก็มีการร่วมลงทุนในธุรกิจใหม่ๆ

that were well-meaning and didn't go well.

ที่ตั้งใจดี แต่ไม่ได้ผลเหมือนกัน

You shouldn't just say, okay, because of that,

แต่คุณไม่ควรจะพูดแค่ว่า โอเค เพราะงั้น

because we don't have a perfect record,

เพราะเราไม่มีสถิติความสำเร็จที่สมบูรณ์แบบ

this is a bad endeavor.

มันจึงเป็นความพยายามที่ไม่ได้เรื่อง

You should look at, what was your goal?

คุณควรจะดูว่า เป้าหมายของคุณคืออะไร

How are you trying to uplift nutrition

คุณทำอย่างไรเพื่อพยายามยกระดับโภชนาการ

and survival and literacy

การรอดชีวิต และการรู้หนังสือ

so these countries can take care of themselves,

ประเทศเหล่านี้จะได้ดูแลตัวเองได้

and say wow, this is going well,

แล้วบอกได้ว่า ว้าว มันไปได้สวยนะ

and be smarter.

แล้วคุณก็ฉลาดขึ้น

We can spend aid smarter.

เราสามารถใช้เงินช่วยเหลือให้ฉลาดขึ้น

It is not all a panacea.

มันไม่ใช่ยาวิเศษ แต่ผมว่า

We can do better than venture capital, I think,

อัตราความสำเร็จเราน่าจะดีกว่า การร่วมลงทุนสร้างธุรกิจใหม่อีกนะ

including big hits like this.

ถ้ารวมความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่แบบนี้

CA: Traditional wisdom is that

คริส: โบราณท่านว่า

it's pretty hard for married couples to work together.

สามีภรรยานี่ทำงานด้วยกันลำบากนะ

How have you guys managed it?

คุณบริหารจัดการกันยังไง

MG: Yeah, I've had a lot of women say to me,

เมลินดา: อืม มีผู้หญิงมากมายบอกฉันว่า

"I really don't think I could work with my husband.

"ฉันคิดว่าฉันไม่มีทางทำงานกับสามีฉันได้

That just wouldn't work out."

มันไม่เวิร์คแน่ๆ"

You know, we enjoy it, and we don't --

แต่คุณรู้ไหม เราสนุกนะ และเราไม่--

this foundation has been a coming to for both of us

คือ มูลนิธินี้เป็นสิ่งที่ สร้างความตระหนักรู้ให้เราทั้งคู่

in its continuous learning journey,

ในระหว่างเส้นทางการเรียนรู้ที่ต่อเนื่อง

and we don't travel together as much

และเราไม่ได้เดินทางด้วยกันบ่อยนัก

for the foundation, actually, as we used to

ในการทำงานของมูลนิธิ

when Bill was working at Microsoft.

ที่จริงเราเคยทำอย่างนั้น ตอนบิลยังทำงานที่ไมโครซอฟต์

We have more trips where we're traveling separately,

ตอนนี้เราแยกกันเดินทางมากกว่า

but I always know when I come home,

แต่ฉันรู้เสมอว่า เมื่อฉันกลับมาบ้าน

Bill's going to be interested in what I learned,

บิลจะต้องสนใจในสิ่งที่ฉันได้เรียนรู้มา

whether it's about women or girls

ไม่ว่าจะเรื่องผู้หญิง เด็กผู้หญิง

or something new about the vaccine delivery chain,

หรืออะไรใหม่ๆ เกี่ยวกับระบบส่ง และกระจายวัคซีน

or this person that is a great leader.

หรือคนนั้นคนนี้ที่เป็นผู้นำที่ยอดเยี่ยม

He's going to listen and be really interested.

เขาจะฟังและสนใจมากๆ

And he knows when he comes home,

และเขาก็รู้ว่า เมื่อเขากลับมาบ้าน

even if it's to talk about the speech he did

ไม่ว่าเขาจะเล่าเรื่องปาฐกถาที่เขาไปพูด

or the data or what he's learned,

หรือข้อมูลที่เขาเอาไปเผยแพร่

I'm really interested,

ฉันก็จะสนใจมากๆ เช่นกัน

and I think we have a really collaborative relationship.

และฉันว่า เรามีความสัมพันธ์ แบบร่วมมือกันอย่างแท้จริง

But we don't every minute together, that's for sure.

แต่เราไม่อยู่ด้วยกันทุกนาที อันนี้แน่นอน

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

CA: But now you are, and we're very happy that you are.

คริส: แต่ตอนนี้คุณอยู่ด้วยกัน และเราก็ดีใจนะที่เห็น

Melinda, early on, you were basically

เมลินดา ตอนแรกๆ เลย

largely running the show.

คุณเป็นคนจัดการงานทั้งหมด

Six years ago, I guess,

หกปีต่อมา ถ้าผมจำไม่ผิด

Bill came on full time, so moved from Microsoft

บิลมาร่วมงานด้วยแบบเต็มเวลา ย้ายจากไมโครซอฟต์

and became full time.

มาทำงานนี้เต็มเวลา

That must have been hard,

มันยากไหมครับ

adjusting to that. No?

ที่จะปรับตัว หรือไม่เลย?

MG: Yeah. I think actually,

เมลินดา: อืม ฉันว่า จริงๆ แล้ว

for the foundation employees,

พนักงานของมูลนิธิ

there was way more angst for them

มีความกลัวและกังวลกว่าฉันมาก

than there was for me about Bill coming.

เรื่องที่บิลจะมาทำงานด้วย

I was actually really excited.

ที่จริงฉันตื่นเต้นมาก

I mean, Bill made this decision

คือ บิลตัดสินใจอย่างนั้น

even obviously before it got announced in 2006,

ตั้งแต่ก่อนประกาศอย่างเป็นทางการในปี 2006

and it was really his decision,

ซึ่งมันเป็นการตัดสินใจของเขาจริงๆ

but again, it was a beach vacation

แต่ก็อีกนั่นแหละ มันคือตอนที่

where we were walking on the beach

เราพักร้อนและเดินชายหาดกัน

and he was starting to think of this idea.

ที่เขาเริ่มคิดถึงแนวทางนี้

And for me, the excitement of Bill

และสำหรับฉัน ความตื่นเต้นที่บิล

putting his brain and his heart

จะทุ่มเทสมองและหัวใจของเขา

against these huge global problems,

เพื่อสู้กับปัญหาใหญ่ระดับโลก

these inequities, to me that was exciting.

และความไม่เท่าเทียมกันเหล่านี้ นั่นแหละที่น่าตื่นเต้น

Yes, the foundation employees had angst about that.

ใช่ พนักงานในมูลนิธิหวั่นกลัว

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

CA: That's cool.

คริส: เจ๋งจริงๆ ครับ

MG: But that went away within three months,

เมลินดา: แต่ความกลัวก็หายไปใน 3 เดือน

once he was there.

หลังเขาเข้ามา

BG: Including some of the employees.

บิล: พร้อมกับพนักงานบางส่วน

MG: That's what I said, the employees,

เมลินดา: นั่นแหละที่ฉันบอก

it went away for them three months after you were there.

ความกลัวจางหายไป หลังจากคุณเข้าไปที่นั่นสามเดือน

BG: No, I'm kidding. MG: Oh, you mean, the employees didn't go away.

บิล: ไม่ๆ ผมล้อเล่น เมลินดา: อ้อ หมายถึง คือ พนักงานไม่ได้ลาออก

BG: A few of them did, but —

บิล: มีออกไปสองสามคนครับ แต่ก็...

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

CA: So what do you guys argue about?

คริส: แล้วพวกคุณเถียงอะไรกันบ้าง

Sunday, 11 o'clock,

วันอาทิตย์ 11 โมงเช้า

you're away from work,

คุณไม่ได้ไปทำงาน

what comes up? What's the argument?

แล้วเกิดอะไรขึ้น มีเถียงอะไรกันไหมครับ

BG: Because we built this thing

บิล: เพราะเราสร้างสิ่งนี้

together from the beginning,

มาด้วยกันตั้งแต่ต้น

it's this great partnership.

เราจึงเป็นหุ้นส่วนที่ยอดเยี่ยม

I had that with Paul Allen

ผมมีความสัมพันธ์แบบนั้นกับพอล อัลเลน

in the early days of Microsoft.

ในยุคแรกเริ่มก่อตั้งไมโครซอฟต์

I had it with Steve Ballmer as Microsoft got bigger,

และกับสตีฟ บอลเมอร์ ตอนไมโครซอฟต์เติบโตขึ้น

and now Melinda, and in even stronger,

และตอนนี้ กับเมลินดา ก็เป็นความสัมพันธ์ที่เข้มแข็ง

equal ways, is the partner,

เท่าเทียมกันยิ่งกว่านั้น ในรูปหุ้นส่วน

so we talk a lot about

ส่วนมากเราเลยคุยกันเรื่อง

which things should we give more to,

เราจะให้ความช่วยเหลืออะไรให้มากขึ้น

which groups are working well?

กลุ่มไหนที่ทำแล้วได้ผลดี

She's got a lot of insight.

เธอมองอะไรทะลุปรุโปร่งมาก

She'll sit down with the employees a lot.

เธอมักจะนั่งคุยกับพนักงานบ่อยมากๆ

We'll take the different trips she described.

เรามักเดินทางไปที่ต่างๆ ตามที่เธอบอก

So there's a lot of collaboration.

มีการร่วมไม้ร่วมมือกันมาก

I can't think of anything where one of us

ผมนึกไม่ออกว่ามีเรื่องอะไรที่เราต่างคน

had a super strong opinion

ต่างมีความเห็นที่ขัดแย้งรุนแรง

about one thing or another?

เกี่ยวกับอะไรสักอย่าง

CA: How about you, Melinda, though? Can you? (Laughter)

คริส: แล้วคุณล่ะ เมลินดา พอนึกออกไหม (เสียงหัวเราะ)

You never know.

อ่าว ไม่แน่

MG: Well, here's the thing.

เมลินดา: อืม คืออย่างนี้นะคะ

We come at things from different angles,

เรามองสิ่งต่างๆ จากมุมที่แตกต่าง

and I actually think that's really good.

และฉันว่ามันดีมากๆ เลย

So Bill can look at the big data

บิลจะดูข้อมูลขนาดใหญ่

and say, "I want to act based on these global statistics."

และบอกว่า "ดูจากสถิติทั่วโลกแล้ว ผมอยากทำเรื่องนี้"

For me, I come at it from intuition.

สำหรับฉัน ฉันเข้ามาจับด้วยสัญชาตญาณ

I meet with lots of people on the ground

ฉันพบกับคนมากมายในพื้นที่จริง

and Bill's taught me to take that

และบิลสอนให้ฉันเอาข้อมูลนี้

and read up to the global data and see if they match,

มาอ่านเทียบกับข้อมูลระดับโลก และดูว่ามันตรงกันไหม

and I think what I've taught him

และสิ่งที่ฉันสอนเขา

is to take that data

คือเอาข้อมูลเหล่านั้น

and meet with people on the ground to understand,

ลงไปพบกับคนในพื้นที่จริง

can you actually deliver that vaccine?

เพื่อศึกษาว่าเราจะกระจายวัคซีน ได้ตามนั้นจริงไหม

Can you get a woman to accept those polio drops

เราจะทำให้ผู้หญิงคนหนึ่ง ยอมให้เราหยดวัคซีนโอลิโอ

in her child's mouth?

ลงในปากลูกเธอได้ไหม

Because the delivery piece

เพราะการลงมือทำจริงนั้น

is every bit as important as the science.

สำคัญพอๆ กับหลักการทางวิทยาศาสตร์

So I think it's been more a coming to over time

ฉันจึงคิดว่า มันเป็นการตระหนักรู้ถึง

towards each other's point of view,

มุมมองของกันและกันที่เกิดขึ้นตามเวลา

and quite frankly, the work is better because of it.

และงานก็ดีขึ้นเพราะอย่างนี้ จริงๆ นะ

CA: So, in vaccines and polio and so forth,

คริส: จากเรื่องวัคซีนกับโปลิโอ และอื่นๆ

you've had some amazing successes.

พวกคุณประสบความสำเร็จอย่างน่าทึ่ง

What about failure, though?

แล้วความล้มเหลวล่ะครับ

Can you talk about a failure

คุณช่วยพูดถึงความล้มเหลว

and maybe what you've learned from it?

และสิ่งที่คุณได้เรียนรู้จากมันได้ไหมครับ

BG: Yeah. Fortunately, we can afford a few failures,

บิล: ครับ เราโชคดีนะ ที่เราสามารถล้มเหลวได้หลายครั้ง

because we've certainly had them.

เพราะเราเคยล้มเหลวมาก่อนแล้ว

We do a lot of drug work or vaccine work

เราทำเรื่องยาและเรื่องวัคซีน

that you know you're going to have different failures.

ซึ่งคุณคงรู้ว่า คุณต้องเจอความล้มเหลวต่างๆ นานา

Like, we put out, one that got a lot of publicity

เช่นงานหนึ่งที่มีการประชาสัมพันธ์กว้างขวาง

was asking for a better condom.

คือการสร้างถุงยางอนามัยที่ดีขึ้น

Well, we got hundreds of ideas.

เราได้แนวคิดมาเป็นร้อยๆ

Maybe a few of those will work out.

สองสามอย่างในนั้นอาจจะใช้ได้จริง

We were very naïve, certainly I was, about a drug

พวกเราไร้เดียงสามาก โดยเฉพาะผม

for a disease in India, visceral leishmaniasis,

เรื่องยารักษาโรคลิสมาเนียในอินเดีย

that I thought, once I got this drug,

ผมคิดว่า ถ้าเราได้ยานี้มา

we can just go wipe out the disease.

เราก็กำจัดโรคนี้ให้หมดไปได้

Well, turns out it took an injection

แต่ปรากฏว่า มันเป็นยาที่ต้องฉีด

every day for 10 days.

10 วันติดต่อกัน

It took three more years to get it than we expected,

และใช้เวลาคิดค้นนานกว่าที่คาดถึงสามปี

and then there was no way

แถมยังไม่มีหนทาง

it was going to get out there.

ที่จะเอาไปใช้ได้จริง

Fortunately, we found out

แต่โชคดีที่เราค้นพบว่า

that if you go kill the sand flies,

ถ้าคุณฆ่าแมลงรินฝอยทรายได้

you probably can have success there,

คุณอาจจะกำจัดโรคนี้ได้สำเร็จ

but we spent five years,

แต่เราใช้เวลาไปห้าปี

you could say wasted five years,

จะพูดว่าเสียเวลาห้าปีก็ได้

and about 60 million,

พร้อมเงินอีก 60 ล้านเหรียญ

on a path that turned out to have

ไปบนเส้นทางที่ ปรากฏว่า

very modest benefit when we got there.

มีประโยชน์น้อยมากเมื่อเราไปถึงตรงนั้น

CA: You're spending, like, a billion dollars a year

คริส: พวกคุณจ่ายเงินปีละเป็นพันล้านดอลลาร์

in education, I think, something like that.

เพื่อการศึกษา อะไรทำนองนั้นด้วย

Is anything, the story of what's gone right there

ความสำเร็จในเรื่องนี้

is quite a long and complex one.

คงเป็นเรื่องยาวและซับซ้อน

Are there any failures that you can talk about?

มีความล้มเหลวอะไร ที่คุณจะเล่าให้ฟังได้บ้างไหมครับ

MG: Well, I would say a huge lesson for us

เมลินดา: ฉันว่าบทเรียนที่ยิ่งใหญ่

out of the early work is we thought

จากงานแรกๆ ที่เราทำคือ

that these small schools were the answer,

ตอนนั้นเราคิดว่า โรงเรียนขนาดเล็กจะเป็นคำตอบ

and small schools definitely help.

และมันก็ช่วยได้จริงๆ นะ

They bring down the dropout rate.

มันลดอัตราการเลิกเรียนกลางคัน

They have less violence and crime in those schools.

ความรุนแรงและอาชญากรรมลดน้อยลง ในโรงเรียนเหล่านั้น

But the thing that we learned from that work,

แต่สิ่งที่เราเรียนรู้ว่า เป็นสิ่งที่ได้ผล

and what turned out to be the fundamental key,

และกลายเป็นกุญแจที่เป็นพื้นฐานสำคัญ

is a great teacher in front of the classroom.

คือครูที่ยอดเยี่ยมที่หน้าห้องเรียน

If you don't have an effective teacher

ถ้าคุณไม่มีครูที่มีประสิทธิภาพ

in the front of the classroom,

อยู่หน้าห้องเรียน

I don't care how big or small the building is,

ฉันไม่สนว่าอาคารเรียนจะเล็กหรือใหญ่

you're not going to change the trajectory

คุณไม่มีทางเปลี่ยนวิถีนักเรียน

of whether that student will be ready for college.

ให้พร้อมที่จะเรียนมหาวิทยาลัยได้

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

CA: So Melinda, this is you and

คริส: เอาล่ะ เมลินดา นี่ภาพคุณ

your eldest daughter, Jenn.

กับลูกสาวคนโต เจนนี่

And just taken about three weeks ago, I think,

ถ่ายเมื่อสามสัปดาห์ที่แล้วนี่เอง

three or four weeks ago. Where was this?

3-4 สัปดาห์นี่ล่ะ นี่ที่ไหนครับ

MG: So we went to Tanzania.

เมลินดา: เราไปแทนซาเนียกัน

Jenn's been to Tanzania.

เจนเคยไปแทนซาเนีย

All our kids have been to Africa quite a bit, actually.

ที่จริงลูกของเราทุกคนเคยไปแอฟริกามาแล้ว

And we did something very different,

คราวนี้เราทำอะไรที่แตกต่างไป

which is, we decided to go spend

คือ เราตัดสินใจไปค้างคืน

two nights and three days with a family.

สองคืนสามวัน กับครอบครัวหนึ่ง

Anna and Sanare are the parents.

อันนากับซานารีเป็นพ่อกับแม่

They invited us to come and stay in their boma.

เขาเชิญเราไปพักที่บ้านของเขา

Actually, the goats had been there, I think,

ที่จริงมันคงเคยเป็นคอกแกะมาก่อน

living in that particular little hut

มันคงอยู่ในกระท่อมเล็กๆ นั่น

on their little compound before we got there.

ในบริเวณบ้านของเขา ก่อนเราจะไปถึง

And we stayed with their family,

เราพักอยู่กับครอบครัวของเขา

and we really, really learned

และเราได้เรียนรู้จริงๆ เลย

what life is like in rural Tanzania.

ว่าชีวิตคนชนบทในแทนซาเนียเป็นยังไง

And the difference between just going

และความแตกต่างระหว่าง

and visiting for half a day

การไปเยี่ยมชมแค่ครึ่งวัน

or three quarters of a day

หรือค่อนวัน

versus staying overnight was profound,

กับการอยู่ค้างคืนนั้น ต่างกันลึกซึ้งมาก

and so let me just give you one explanation of that.

ฉันจะอธิบายให้ฟังเรื่องหนึ่ง

They had six children, and as I talked to Anna

เขามีลูกหกคน ฉันคุยกับอันนาในครัว

in the kitchen, we cooked for about five hours

วันนั้นเราทำกับข้าวกันห้าชั่วโมง

in the cooking hut that day,

ในกระท่อมสำหรับทำอาหาร

and as I talked to her, she had absolutely planned

ฉันคุยกับเธอ เธอบอกว่าเธอ

and spaced with her husband

วางแผนร่วมกับสามีในการ

the births of their children.

เว้นระยะการมีลูก

It was a very loving relationship.

มันเป็นความสัมพันธ์ที่เปี่ยมด้วยรัก

This was a Maasai warrior and his wife,

นี่คือนักรบชาวมาไซ กับภรรยาของเขา

but they had decided to get married,

เขาตัดสินใจแต่งงานกัน

they clearly had respect and love in the relationship.

มีความรักและเคารพซึ่งกันและกัน ในความสัมพันธ์

Their children, their six children,

ลูกๆ ทั้งหกคนของพวกเขา

the two in the middle were twins, 13,

สองคนตรงกลางเป็นฝาแฝด อายุ 13

a boy, and a girl named Grace.

เป็นชายและหญิงชื่อเกรซ

And when we'd go out to chop wood

เราออกไปผ่าฟืน

and do all the things that Grace and her mother would do,

และทำงานต่างๆ ที่เกรซกับแม่ของเธอทำ

Grace was not a child, she was an adolescent,

เกรซไม่ใช่เด็กแล้ว เธอเป็นวัยรุ่น

but she wasn't an adult.

แต่ก็ยังไม่ใช่ผู้ใหญ่

She was very, very shy.

เธอขี้อายมากๆ

So she kept wanting to talk to me and Jenn.

เธออยากคุยกับฉันและเจน แต่ไม่กล้า

We kept trying to engage her, but she was shy.

เราก็พยายามชวนเธอคุย แต่เธอเขิน

And at night, though,

แต่ตกตอนกลางคืน

when all the lights went out in rural Tanzania,

เมื่อแสงไฟในชนบทของแทนซาเนียดับหมดแล้ว

and there was no moon that night,

เป็นคืนที่ไม่มีพระจันทร์

the first night, and no stars,

คืนแรกเลย ดาวก็ไม่มี

and Jenn came out of our hut

เจนออกมาจากกระท่อม

with her REI little headlamp on,

พร้อมไฟฉายคาดศีรษะอันเล็กๆ

Grace went immediately,

เกรซรีบลุกขึ้น

and got the translator,

ไปตามล่าม

came straight up to my Jenn and said,

ตรงมาหาเจนและบอกว่า

"When you go home,

"พอเธอกลับบ้าน

can I have your headlamp

ฉันขอไฟฉายของเธอได้ไหม

so I can study at night?"

ตอนกลางคืนฉันจะได้อ่านหนังสือได้"

CA: Oh, wow.

คริส: โอ้ ว้าว

MG: And her dad had told me

เมลินดา: พ่อของเธอบอกฉันว่า

how afraid he was that unlike the son,

เมื่อเทียบกับลูกชาย

who had passed his secondary exams,

ที่สอบผ่านขึ้นชั้นมัธยมแล้ว

because of her chores,

เพราะงานบ้านที่เธอทำ

she'd not done so well

เกรซจึงเรียนได้ไม่ดีนัก

and wasn't in the government school yet.

และยังไม่ได้เข้าโรงเรียนรัฐบาล

He said, "I don't know how I'm going to pay for her education.

เขาบอกว่า "ผมไม่รู้ว่า จะจ่ายค่าเล่าเรียนของเธอยังไง

I can't pay for private school,

ผมไม่มีเงินจ่ายค่าเทอมโรงเรียนเอกชน

and she may end up on this farm like my wife."

แล้วเธออาจต้องลงเอย อยู่ในฟาร์มนี้เหมือนภรรยาผม"

So they know the difference

พวกเขารู้ว่าการศึกษา

that an education can make

จะเปลี่ยนชีวิตเขาได้

in a huge, profound way.

อย่างมหาศาลและลึกซึ้ง

CA: I mean, this is another pic

คริส: นี่เป็นอีกภาพหนึ่ง

of your other two kids, Rory and Phoebe,

เป็นภาพลูกของคุณอีกสองคน โรรี่และฟีบี

along with Paul Farmer.

กับพอล ฟาร์มเมอร์

Bringing up three children

การเลี้ยงลูกสามคน

when you're the world's richest family

เมื่อคุณเป็นครอบครัวที่ร่ำรวยที่สุดในโลก

seems like a social experiment

มันเหมือนการทดลองทางสังคม

without much prior art.

ที่ไม่ค่อยมีงานต้นแบบให้ดู

How have you managed it?

คุณบริหารจัดการมันยังไงครับ

What's been your approach?

คุณใช้แนวทางแบบไหน

BG: Well, I'd say overall

บิล: อืม ผมว่าโดยรวมคือ

the kids get a great education,

เด็กๆ ต้องได้รับการศึกษาที่ดีเยี่ยม

but you've got to make sure

แต่คุณต้องแน่ใจว่า

they have a sense of their own ability

เขารับรู้ว่าตัวเองมีความสามารถ

and what they're going to go and do,

และรู้ตัวว่าเขาจะไปไหน และทำอะไร

and our philosophy has been

ปรัชญาของเราก็คือ

to be very clear with them --

ต้องบอกเขาให้ชัดเจนเลย

most of the money's going to the foundation --

ว่าเงินส่วนใหญ่จะนำเข้ามูลนิธิ

and help them find something they're excited about.

และเราต้องช่วยเขาค้นหาว่าอะไรที่เขาสนใจ

We want to strike a balance where they have

เราต้องหาจุดสมดุลที่เขา

the freedom to do anything

มีอิสระภาพที่จะทำอะไรก็ได้

but not a lot of money showered on them

แต่ไม่ใช่ว่าจะมีเงินทองมากมายมากองให้

so they could go out and do nothing.

จนเขาไม่ต้องทำอะไรเป็นชิ้นเป็นอัน

And so far, they're fairly diligent,

เท่าที่ผ่านมา เด็กๆ ก็ค่อนข้างขยัน

excited to pick their own direction.

และตื่นเต้นที่จะได้เลือกเส้นทางของตัวเอง

CA: You've obviously guarded their privacy carefully for obvious reasons.

คริส: ที่ผ่านมาคุณปกป้องความเป็นส่วนตัว ของลูกๆ อย่างเข้มงวดมาก

I'm curious why you've given me permission

ผมสงสัยว่าทำไมคุณจึงอนุญาตให้ผม

to show this picture now here at TED.

นำภาพเหล่ามาเปิดเผยที่ TED

MG: Well, it's interesting.

เมลินดา: คือ มันน่าสนใจนะ

As they get older, they so know

พอเขาโตขึ้นมา เขาก็รู้ว่า

that our family belief is about responsibility,

ครอบครัวเราเชื่อเรื่องความรับผิดชอบ

that we are in an unbelievable situation

เชื่อว่าเราอยู่ในสถานการณ์ที่ดีเหลือเชื่อ

just to live in the United States

ที่ได้มีชีวิตอยู่ในสหรัฐอเมริกา

and have a great education,

และได้รับการศึกษาที่ดีเยี่ยม

and we have a responsibility to give back to the world.

เราจึงมีความรับผิดชอบ ที่ต้องมอบอะไรคืนให้โลก

And so as they get older

ระหว่างที่เขาเติบโตมา

and we are teaching them --

เราสอนพวกเขา

they have been to so many countries around the world —

พาเขาไปหลายประเทศทั่วโลก

they're saying,

ตอนนี้เขาบอกว่า

we do want people to know that we believe

เราอยากให้คนรู้ว่าเราเชื่อ

in what you're doing, Mom and Dad,

ในสิ่งที่พ่อกับแม่กำลังทำอยู่

and it is okay to show us more.

พวกเราเลยโอเคที่จะเปิดเผยตัวมากขึ้น

So we have their permission to show this picture,

เราจึงได้รับอนุญาตให้เอาภาพนี้มาเปิดเผย

and I think Paul Farmer is probably going to put it

และฉันคิดว่าเดี๋ยวพอล ฟาร์มเมอร์

eventually in some of his work.

ก็จะนำรูปนี้ไปประกอบในงานของเขาด้วย

But they really care deeply

และพวกเขาก็ใส่ใจอย่างแท้จริง

about the mission of the foundation, too.

ในพันธกิจของมูลนิธิด้วย

CA: You've easily got enough money

คริส: คุณมีเงินมากพอ

despite your vast contributions to the foundation

แม้จะมอบส่วนใหญ่ให้มูลนิธิไปแล้ว

to make them all billionaires.

แต่ยังมีพอที่จะทำให้ลูกทุกคนเป็นมหาเศรษฐี

Is that your plan for them?

นั่นเป็นแผนที่คุณวางไว้ไหมครับ

BG: Nope. No. They won't have anything like that.

บิล: ไม่ ไม่เลย พวกเขาจะไม่ได้อะไรแบบนั้น

They need to have a sense

เขาต้องมีความรู้สึกว่า

that their own work is meaningful and important.

งานที่เขาทำมีความหมายและสำคัญ

We read an article long, actually, before we got married,

เราอ่านบทความอันหนึ่ง นานแล้ว ก่อนเราแต่งงานด้วยซ้ำ

where Warren Buffett talked about that,

ที่วอร์เรน บัฟเฟตพูดเรื่องนี้

and we're quite convinced that it wasn't a favor

และเราเชื่อมากๆ ว่าการทำอย่างนั้น

either to society or to the kids.

มันไม่ได้ช่วยให้สังคมหรือลูกของเราดึขึ้น

CA: Well, speaking of Warren Buffett,

คริส: พูดถึงวอร์เรน บัฟเฟต

something really amazing happened in 2006,

มีเรื่องที่น่าทึ่งเกิดขึ้นในปี คศ 2006

when somehow your only real rival

เมื่อคนคนเดียวที่เป็นคู่แข่งของคุณ

for richest person in America

ในการเป็นคนรวยที่สุดในอเมริกา

suddenly turned around and agreed to give

อยู่ดีๆ ก็หันมาตกลงใจ

80 percent of his fortune

ยกทรัพย์สิน 80 เปอร์เซ็นต์ของเขา

to your foundation.

ให้มูลนิธิของคุณ

How on Earth did that happen?

มันเกิดขึ้นได้ยังไงครับ

I guess there's a long version and a short version of that.

ผมว่าเรื่องนี้คงมีฉบับยาวกับฉบับสั้น

We've got time for the short version.

เรามีเวลาสำหรับฉบับสั้นครับ

BG: All right. Well, Warren was a close friend,

บิล: ครับ คือ วอร์เรนเป็นเพื่อนสนิทของเรา

and he was going to have his wife Suzie

และเขาตั้งใจว่าจะให้ซูซี ภรรยาของเขา

give it all away.

มอบทรัพย์สินส่วนนี้เพื่อการกุศล

Tragically, she passed away before he did,

แต่น่าเศร้าที่เธอเสียชีวิตไปก่อนเขา

and he's big on delegation, and

และเขาก็ชอบมอบหมายงานให้คนอื่นทำ

— (Laughter) —

(เสียงหัวเราะ)

he said —

เขาบอกว่า

CA: Tweet that.

BG: If he's got somebody who is doing something well,

คริส: ทวีตเลยนะฮะ

บิล: ถ้าเขาหาใครที่ทำงานอะไรได้ดี

and is willing to do it at no charge,

และยินดีทำโดยไม่คิดเงิน

maybe that's okay. But we were stunned.

เขาก็โอเค แต่เราน่ะตะลึงไปเลย

MG: Totally stunned. BG: We had never expected it,

เมลินดา: ตะลึงสุดๆ ค่ะ บิล: เราไม่คาดคิดเลย

and it has been unbelievable.

มันเหลือเชื่อจริงๆ

It's allowed us to increase our ambition

มันช่วยให้เราเพิ่มขีดความทะเยอทะยาน

in what the foundation can do quite dramatically.

ว่ามูลนิธิของเราจะทำอะไรมากขึ้นได้มากมาย

Half the resources we have

ครึ่งหนึ่งของทรัพยากรที่เรามี

come from Warren's mind-blowing generosity.

มาจากความกรุณาที่น่าทึ่งของวอร์เรน

CA: And I think you've pledged that

คริส: คุณเองก็ตั้งใจว่า

by the time you're done,

ว่าเมื่อคุณเสียชีวิต

more than, or 95 percent of your wealth,

ทรัพย์สินมากกว่า 95 เปอร์เซ็นต์ของคุณ

will be given to the foundation.

ก็จะยกให้มูลนิธิ

BG: Yes.

บิล: ใช่ครับ

CA: And since this relationship, it's amazing—

คริส: ความสัมพันธ์นี้

(Applause)

(เสียงปรบมือ) น่าทึ่งมากครับ

And recently, you and Warren

และไม่นานมานี้ คุณกับวอร์เรน

have been going around trying to persuade

ก็ออกไปพยายามชักชวน

other billionaires and successful people

มหาเศรษฐีและคนอื่นที่ประสบความสำเร็จ

to pledge to give, what,

มาแสดงความจำนงว่าจะมอบทรัพย์สิน

more than half of their assets for philanthropy.

มากกว่าครึ่งหนึ่งของตัวเองเพื่อการกุศล

How is that going?

ผลเป็นยังไงบ้างครับ

บิล: เราชวนมาได้ประมาณ 120 คน

BG: Well, we've got about 120 people

who have now taken this giving pledge.

ซึ่งได้ให้คำสัญญานี้แล้ว

The thing that's great is that we get together

ที่เยี่ยมมากๆ คือ เรามาพบปะกัน

yearly and talk about, okay,

ปีละครั้ง เพื่อคุยเรื่องต่างๆ กัน เช่น

do you hire staff, what do you give to them?

คุณจ้างพนักงานไหม คุณให้อะไรเขา

We're not trying to homogenize it.

เราไม่ได้พยายามให้ทุกคนทำเหมือนกัน

I mean, the beauty of philanthropy

คือ ความงามของการกุศล

is this mind-blowing diversity.

คือความหลากหลายที่เกินจินตนาการ

People give to some things.

ผู้คนเลือกให้ในสิ่งที่

We look and go, "Wow."

เราเห็นแล้วต้องร้อง "ว้าว"

But that's great.

ซึ่งมันเยี่ยมมาก

That's the role of philanthropy

บทบาทของการกุศล

is to pick different approaches,

คือการเลือกแนวทางต่างๆ กัน

including even in one space, like education.

แม้แต่ในบริบทเดียวกันอย่างการศึกษา

We need more experimentation.

เราต้องการการทดลองที่หลากหลายขึ้น

But it's been wonderful, meeting those people,

แต่ที่สำคัญคือ มันดีมากๆ ที่ได้พบคนเหล่านี้

sharing their journey to philanthropy,

แลกเปลี่ยนประสบการณ์งานการกุศล

how they involve their kids,

การนำลูกเข้ามาร่วมงาน

where they're doing it differently,

วิธีการของเขาที่แตกต่างออกไป

and it's been way more successful than we expected.

โครงการนี้ประสบความสำเร็จ มากกว่าที่เราคาด

Now it looks like it'll just keep growing in size

ตอนนี้ดูเหมือนมันจะขยายตัวออกไปเรื่อยๆ

in the years ahead.

ในปีต่อๆ ไปข้างหน้า

MG: And having people see that other people

เมลินดา: และการได้เห็นว่าคนอื่น

are making change with philanthropy,

กำลังสร้างการเปลี่ยนแปลงด้วยการกุศล

I mean, these are people who have

คือ คนเหล่านี้คือคนที่

created their own businesses,

ได้สร้างธุรกิจของตัวเอง

put their own ingenuity behind incredible ideas.

ใช้ความเป็นอัจริยะ สร้างความคิดที่เหลือเชื่อ

If they put their ideas and their brain

ถ้าเขาเอาความคิดและสมองของเขา

behind philanthropy, they can change the world.

มาใช้ในงานการกุศล พวกเขาต้องเปลี่ยนโลกได้แน่

And they start to see others doing it, and saying,

พวกเขาเริ่มเห็นคนอื่นทำอย่างนั้น และเริ่มพูดว่า

"Wow, I want to do that with my own money."

"ว้าว ฉันอยากทำอย่างนั้น ด้วยเงินของฉันบ้าง"

To me, that's the piece that's incredible.

สำหรับฉัน ส่วนนี้แหละที่ยอดเยี่ยมเหลือเชื่อ

CA: It seems to me, it's actually really hard

คริส: ผมรู้สึกว่า จริงๆ มันยากมาก

for some people to figure out

ที่ใครสักคนจะนึกออก

even how to remotely spend that much money

ว่าจะใช้เงินมากมายขนาดนั้น

on something else.

ไปทำอะไรได้บ้าง

There are probably some billionaires in the room

ในห้องนี้น่าจะมีมหาเศรษฐีอยู่บ้าง

and certainly some successful people.

และแน่นอน คนที่ประสบความสำเร็จด้วย

I'm curious, can you make the pitch?

ผมอยากรู้จัง คุณจะชักชวนเขายังไงครับ

What's the pitch?

คุณลองขายไอเดียหน่อยได้ไหม

BG: Well, it's the most fulfilling thing

บิล: มันเป็นสิ่งที่อิ่มเอมใจ

we've ever done,

มากที่สุดที่เราเคยทำ

and you can't take it with you,

และเงินทองนั่น ตายแล้วก็เอาด้วยไปไม่ได้

and if it's not good for your kids,

และมันก็ไม่ได้ดีกับลูกของคุณ

let's get together and brainstorm

เรามาร่วมกันคิดดีกว่า

about what we can be done.

ว่าเราสามารถทำอะไรได้บ้าง

The world is a far better place

โลกนี้น่าอยู่ขึ้นมาก

because of the philanthropists of the past,

เพราะคนใจบุญได้เผื่อแผ่แก่ผู้อื่น มาแต่ครั้งอดีต

and the U.S. tradition here, which is the strongest,

และมันก็เป็นธรรมเนียม ที่แข็งแกร่งที่สุดของอเมริกา

is the envy of the world.

ที่คนทั่วโลกอิจฉา

And part of the reason I'm so optimistic

และหนึ่งในเหตุผล ที่ผมมองโลกแง่ดีแบบนี้

is because I do think philanthropy

เพราะผมคิดว่า กิจกรรมการกุศล

is going to grow

กำลังจะเติบโตขึ้น

and take some of these things

และเข้าไปช่วยจัดการ

government's not just good at working on and discovering

สิ่งที่รัฐบาลมองไม่เห็น หรือยังจัดการได้ไม่ดี

and shine some light in the right direction.

และช่วยส่องแสงสว่างไปยังทิศทางที่ถูกต้อง

CA: The world's got this terrible inequality,

คริส: โลกของเรา มีความไม่เท่าเทียมกันอย่างรุนแรง

growing inequality problem

และเพิ่มทวีมากขึ้น

that seems structural.

ซึ่งดูจะเป็นปัญหาเชิงโครงสร้าง

It does seem to me that if more of your peers

ผมเชื่อว่า ถ้ามีคนแบบคุณมากขึ้น

took the approach that you two have made,

หันมาทำตามแนวทางที่คุณทั้งสองทำไว้

it would make a dent

มันจะทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงได้

both in that problem and certainly

ทั้งในตัวปัญหาเอง

in the perception of that problem.

และการรับรู้ปัญหานั้น

Is that a fair comment?

ผมพูดถูกไหมครับ

BG: Oh yeah. If you take from the most wealthy

บิล: ใช่ ถ้าคุณเอาเงินจากคนรวยสุด

and give to the least wealthy, it's good.

ไปให้คนจนที่สุด นั่นคือสิ่งที่ดี

It tries to balance out, and that's just.

พยายามสร้างสมดุล นั่นคือความยุติธรรม

MG: But you change systems.

เมลินดา: แต่คุณเปลี่ยนระบบด้วย

In the U.S., we're trying to change the education system

ในอเมริกา เราพยายามเปลี่ยนระบบการศึกษา

so it's just for everybody

ให้มันยุติธรรมสำหรับทุกคน

and it works for all students.

ซึ่งมันให้ผลดีนักเรียนทั้งหมด

That, to me, really changes

สำหรับฉัน นั่นแหละที่เปลี่ยนสมดุล

the inequality balance.

ของความไม่เท่าเทียมได้จริงๆ

BG: That's the most important.

บิล: ประเด็นนี้สำคัญที่สุด

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

CA: Well, I really think that most people here

คริส: อืม ผมเชื่อจริงๆ นะ ว่าคนส่วนใหญ่ที่นี่

and many millions around the world

และอีกหลายล้านคนทั่วโลก

are just in awe of the trajectory

รู้สึกทึ่งในเส้นทางโคจร

your lives have taken

ของชีวิตคุณทั้งสอง

and the spectacular degree to which

และความยิ่งใหญ่ของผลจากสิ่งที่คุณทำ

you have shaped the future.

เพื่อสร้างสรรค์อนาคต

Thank you so much for coming to TED

ขอบคุณมากครับที่มาที่ TED

and for sharing with us and for all you do.

และเล่าสิ่งต่างๆ ที่คุณทำให้เราฟัง

BG: Thank you. MG: Thank you.

บิล: ขอบคุณครับ เมลินดา: ขอบคุณค่ะ

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

BG: Thank you. MG: Thank you very much.

บิล: ขอบคุณครับ เมลินดา: ขอบคุณมากค่ะ

BG: All right, good job. (Applause)

บิล: เยี่ยมมาก (เสียงปรบมือ)