Iwan Baan: Ingenious homes in unexpected places

Translator: yamela areesamarn Reviewer: Rawee Ma

Throughout my career, I've been fortunate enough

ตลอดอาชีพของผม ผมโชคดีมาก

to work with many of the great

ที่ได้ทำงานกับผู้ยิ่งใหญ่

international architects,

ที่เป็นสถาปนิกระดับนานาชาติหลายท่าน

documenting their work and observing

เก็บข้อมูลการทำงานของพวกเขาและเฝ้าสังเกตดู

how their designs have the capacity

อาคารที่พวกเขาออกแบบนั้น มีสมรรถภาพ

to influence the cities in which they sit.

ที่จะมีอิทธิพลต่อเมืองใหญ่ที่อาคารนั้นตั้งอยู่อย่างไร

I think of new cities like Dubai

ผมคิดถึงเมืองใหญ่ใหม่ๆ เช่นดูไบ

or ancient cities like Rome

หรือ เมืองใหญ่เก่าแก่ เช่น โรม

with Zaha Hadid's incredible MAXXI museum,

ของ ซาฮา ฮาดิด ที่มีพิพิธภัณฑ์แม็กซี่ ที่เหลือเชื่อ

or like right here in New York with the High Line,

หรืออย่างเช่นที่นี่ในนิวยอร์คที่มีสวนไฮไลน

a city which has been so much influenced

เป็นเมืองซึ่งได้รับอิทธิพลอย่างมาก

by the development of this.

ด้วยการพัฒนาของสิ่งเหล่านี้

But what I find really fascinating

แต่สิ่งที่ทำให้ผมตรึงตาตรึงใจยิ่ง

is what happens when architects and planners leave

ก็คือสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อสถาปนิกและนักวางแผนได้ทิ้งไว้

and these places become appropriated by people,

และสถานที่พวกนี้ ได้ถูกผู้คนยึดเอาไป

like here in Chandigarh, India,

อย่างเช่น ที่นี่ ในชานดิการฮ์ อินเดีย

the city which has been completely designed

ในเมืองใหญ่ซึ่งได้ถูกออกแบบไว้อย่างสมบูรณ์

by the architect Le Corbusier.

โดยสถาปนิก เลอ คอร์บูชีเอร์

Now 60 years later, the city has been taken over

ปัจจุบัน 60 ปีต่อมา เมืองนั้นได้ถูกยึดครอง

by people in very different ways

โดยผู้คนในรูปแบบต่างๆมากมาย

from whatever perhaps intended for,

อาจต่างไป จากที่เราตั้งใจจะให้เป็น

like here, where you have the people

อย่างเช่น ตรงนี้ ตรงที่คุณมีผู้คน

sitting in the windows of the assembly hall.

นั่งอยู่ตามริมหน้าต่าง ของห้องประชุม

But over the course of several years,

แต่เป็นระยะเวลายาวนานหลายปี

I've been documenting Rem Koolhaas's

ผมได้บันทึกข้อมูล เกี่ยวกับเร็ม คูลฮาส

CCTV building in Beijing

ผู้ออกแบบอาคารซีซีทีวีในกรุงปักกิ่ง

and the olympic stadium in the same city

ส่วนสนามกีฬาโอลิมปิคในเมืองเดียวกันนั้น

by the architects Herzog and de Meuron.

โดยสถาปนิก เฮอร์ซอก และ เดอ มิวรอน

At these large-scale construction sites in China,

ณ สถานที่ก่อสร้างขนาดใหญ่เหล่านี้ในจีน

you see a sort of makeshift camp

คุณจะเห็นแค้มป์ที่สร้างขึ้นชั่วคราว

where workers live during the entire building process.

พวกคนงานอาศัยอยู่ระหว่างทำงานก่อสร้างอาคาร ทั้งหมดนั้น

As the length of the construction takes years,

เมื่อระยะเวลาการก่อสร้างนั้นใช้เวลาเป็นปีๆ

workers end up forming a rather rough-and-ready

สุดท้ายคนงานสร้างเป็นเมืองขึ้นมาอย่างหยาบๆ

informal city, making for quite a juxtaposition

ไม่เป็นทางการขึ้นมา ให้อยู่ใกล้ชิดกันกับ

against the sophisticated structures that they're building.

โครงสร้างอาคารที่สมบูรณ์แบบที่พวกเขา กำลังก่อสร้างอยู่

Over the past seven years, I've been following

กว่าเจ็ดปีมาแล้ว ที่ผมได้ติดตาม

my fascination with the built environment,

ความติดตาตรึงใจของผม กับสิ่งแวดล้อมของสิ่งก่อสร้าง

and for those of you who know me, you would say

และสำหรับท่านทั้งหลายที่รู้จักผม คุณก็อาจพูดว่า

that this obsession has led me to live

ความหมกมุ่นในเรื่องแบบนี้ได้นำผมสู่การใช้ชีวิต

out of a suitcase 365 days a year.

ด้วยประเป๋าเดินทาง 365 วันต่อปี

Being constantly on the move

การเดินทางอย่างต่อเนื่อง

means that sometimes I am able

หมายถึงว่า บางครั้งผมสามารถ

to catch life's most unpredictable moments,

ที่จะได้เห็นชีวิต ในชั่วขณะที่คาดไม่ถึงที่สุด

like here in New York

อย่างเช่น ที่นี่ ในกรุงนิวยอร์ค

the day after the Sandy storm hit the city.

หลังจากพายุแซนดี้ กระหน่ำนิวยอร์คหนึ่งวัน

Just over three years ago,

กว่าสามปีมาแล้วนี้เอง

I was for the first time in Caracas, Venezuela,

เป็นครั้งแรกที่ผมไปกรุงคาราคาสในเวเนซูเอลา

and while flying over the city, I was just amazed

และในระหว่างที่บินอยู่เหนือเมืองนั้น ผมรู้สึกทึ่ง

by the extent to which the slums

กับขอบเขตของสลัม

reach into every corner of the city,

ที่แผ่ขยายไปในทุกๆส่วนของเมือง

a place where nearly 70 percent of the population

เมืองซึ่งเกือบ 70 เปอร์เซ็นต์ของประชากร

lives in slums,

อาศัยอยู่ในสลัม

draped literally all over the mountains.

พูดตามจริงแล้ว เป็นผ้าตกแต่งตลอดทั้งทิวเขา

During a conversation with local architects Urban-Think Tank,

ระหว่างการพูดคุยกับสถาปนิกท้องถิ่น ทีมเออบันทิงค์แทงค์

I learned about the Torre David,

ผมเรียนรู้เรื่องของ ทอร์เร เดวิด

a 45-story office building which sits

อาคารสำนักงานสูง 45 ชั้น ซึ่งตั้งอยู่

right in the center of Caracas.

ตรงกลางเมืองคาราคัสพอดี

The building was under construction

อาคารนี้อยู่ในระหว่างการก่อสร้าง

until the collapse of the Venezuelan economy

จนกระทั่งการล้มครืน ของเศรษฐกิจเวเนซูเอลลา

and the death of the developer in the early '90s.

และการเสียชีวิตของผู้พัฒนา ในตอนต้นๆทศวรรษที่ 90

About eight years ago, people started moving

ราวๆแปดปีที่แล้ว ผู้คนเริ่มย้ายเข้ามา

into the abandoned tower

อยู่ในตึกระฟ้าที่ทิ้งร้างอยู่นั้น

and began to build their homes right in between

และเริ่มสร้างบ้าน อยู่ตรงระหว่าง

every column of this unfinished tower.

เสาทุกต้นในตึกระฟ้า ที่สร้างไม่เสร็จนี้

There's only one little entrance to the entire building,

มีทางเข้าเล็กๆ เข้าสู่อาคารทั้งหลังนี้ เพียงทางเดียว

and the 3,000 residents come in and out

และผู้อยู่อาศัย 3,000 คน ก็เข้าๆออกๆ

through that single door.

ทางประตูนั้น ประตูเดียว

Together, the inhabitants created public spaces

รวมทั้งหมดแล้ว ผู้อยู่อาศัยได้สร้างที่ว่างสาธารณะ

and designed them to feel more like a home

และออกแบบให้รู้สึกคล้ายกับบ้าน มากยิ่งขึ้น

and less like an unfinished tower.

และรู้สึกคล้ายกับตึกสูงที่ยังทำไม่เสร็จ ให้น้อยลง

In the lobby, they painted the walls and planted trees.

ในห้องโถงใหญ่ พวกเขาทาสีผนัง และปลูกต้นไม้

They also made a basketball court.

พวกเขายังทำสนามบาสเก็ตบอลขึ้นมา

But when you look up closely,

แต่เมื่อคุณเข้าไปดูใกล้ๆ

you see massive holes where elevators

คุณจะเห็นรูใหญ่ๆที่เป็นช่องลิฟ

and services would have run through.

และท่อต่างๆ จะมาทางนั้น

Within the tower, people have come up

ภายในตึกระฟ้านั้น ผู้คนคิดวิธี

with all sorts of solutions

แก้ปัญหาหลายหลาก ได้ทุกเรื่อง

in response to the various needs

ตอบรับกับความต้องการต่างๆกัน

which arise from living in an unfinished tower.

ที่เกิดขึ้นจากการเข้าไปอยู่ในตึกระฟ้าที่สร้างไม่เสร็จนั้น

With no elevators,

เมื่อไม่มีลิฟ

the tower is like a 45-story walkup.

ตึกระฟ้านั้นก็เหมือนกับทางเดินขึ้นไปถึง 45 ชั้น

Designed in very specific ways

ถูกออกแบบไป ในแบบที่เฉพาะเจาะจง

by this group of people

โดยกลุ่มคนเหล่านี้

who haven't had any education in architecture or design.

ซึ่งไม่ได้มีการศึกษาด้านสถาปัตยกรรม หรือการออกแบบ แต่อย่างใด

And with each inhabitant finding their own

และด้วยการที่ผู้อยู่อาศัยแต่ละคน หาวิธีการของตัวเอง

unique way of coming by,

ที่ไม่เหมือนใคร

this tower becomes like a living city,

ตึกระฟ้านี้ จึงกลายเป็นเหมือนเมืองที่มีชีวิต

a place which is alive with micro-economies

สถานที่ซึ่งมีชีวิตชีวา ด้วยเศรษฐกิจขนาดย่อย

and small businesses.

และธุรกิจเล็กๆ

The inventive inhabitants, for instance,

ผู้อยู่อาศัยที่ช่างประดิษฐ์นี้ ตัวอย่างเช่น

find opportunities in the most unexpected cases,

ได้พบโอกาสในหลายๆกรณี ที่คาดไม่ถึงอย่างมาก

like the adjacent parking garage,

เช่น ที่จอดรถที่อยู่ติดกัน

which has been reclaimed as a taxi route

ซึ่งได้ถูกเอาไปเป็น เส้นทางรถแท็กซี่

to shuttle the inhabitants up through the ramps

เพื่อรับส่งผู้อยู่อาศัย เดินทางขึ้นลงตามทางลาด

in order to shorten the hike

เพื่อที่จะให้การเดินขึ้น

up to the apartments.

ถึงห้องพักชั้นต่างๆสั้นลง

A walk through the tower

เมื่อเดินไปทั่วตึกสูงนั้น

reveals how residents have figured out

เผยให้เห็นว่า ผู้อยู่อาศัยได้คิดหาวิธี

how to create walls, how to make an air flow,

สร้างฝากั้น วิธีทำให้อากาศถ่ายเท

how to create transparency,

วิธีสร้างความโปร่งใส

circulation throughout the tower,

การถ่ายเทอากาศตลอดทั่วทั้งตึก

essentially creating a home

จำเป็นที่สุด ในการสร้างบ้าน

that's completely adapted

ซึ่งเกิดจากการปรับทั้งหมดให้เข้ากับ

to the conditions of the site.

สภาพของที่ตั้ง

When a new inhabitant moves into the tower,

เมื่อผู้อยู่อาศัยใหม่ ย้ายเข้ามาอยู่ในตึก

they already have a roof over their head,

เขาเหล่านั้นก็มี หลังคาคุ้มหัวแล้ว

so they just typically mark their space

ดังนั้นพวกขาก็แค่เพียง กำหนดเขตของตัวเอง

with a few curtains or sheets.

ด้วยการใช้ม่าน หรือแผ่นอะไรก็ได้ ไม่ต้องมาก

Slowly, from found materials, walls rise,

อย่างช้าๆ จากวัสดุที่หาได้ทำฝาห้องขึ้นมา

and people create a space out of any found objects

และผู้คนก็สร้างที่ว่างขึ้นมา จากวัตถุ

or materials.

หรือวัสดุอะไรก็ได้ ที่เขาหามาได้

It's remarkable to see the design decisions

น่าทึ่ง ที่เห็นการตกลงใจออกแบบ

that they're making,

ที่พวกเขาทำขึ้นมา

like when everything is made out of red bricks,

เช่น เมื่อทุกสิ่งทุกอย่าง ถูกทำขึ้นจากอิฐสีแดง

some residents will cover that red brick

ผู้อยู่อาศัยบางคน ก็จะปิดอิฐแดงพวกนั้น

with another layer of red brick-patterned wallpaper

ด้วยกระดาษปิดผนังลายอิฐสีแดง อีกชั้นหนึ่ง

just to make it a kind of clean finish.

เพียงเพื่อทำให้เหมือนกับทาสีแล้ว

The inhabitants literally built up these homes

แท้จริงแล้ว ผู้อยู่อาศัยได้สร้างบ้านเหล่านี้

with their own hands, and this labor of love

ด้วยมือของตัวเอง และด้วยแรงงานของความรักนี้

instills a great sense of pride

ค่อยๆปลูกฝังให้เกิด ความรู้สึกภาคภูมิใจ

in many families living in this tower.

แก่หลายๆครอบครัว ที่อาศัยอยู่ในตึกระฟ้านี้

They typically make the best out of their conditions,

พวกเขาเป็นแบบฉบับ ของสร้างสิ่งที่ดีที่สุด จากสภาวะของพวกเขา

and try to make their spaces look nice and homey,

และพยายามทำให้ที่อยู่ของเขานั้นดูดี และมีความเป็นบ้าน

or at least up until as far as they can reach.

หรืออย่างน้อยที่สุดก็ เอื้อมไปให้ไกลที่สุด เท่าที่จะไปถึง

Throughout the tower, you come across

ทั่วทั้งตึก คุณจะไปพบ

all kinds of services, like the barber,

บริการทุกประเภท อย่างเช่น ตัดผม

small factories, and every floor has

โรงงานเล็กๆ และทุกๆชั้นจะมี

a little grocery store or shop.

ร้านชำหรือร้านขายของ

And you even find a church.

และคุณก็จะพบ แม้กระทั่งโบสถ์

And on the 30th floor, there is a gym

บนชั้นที่ 30 มีโรงยิม

where all the weights and barbells

ที่ลูกนํ้าหนัก และคานยกนํ้าหนัก

are made out of the leftover pulleys

ทำมาจาก ลูกรอกที่ถูกทิ้งไว้

from the elevators which were never installed.

จากลิฟ ซึ่งไม่เคยติดตั้ง

From the outside, behind this always-changing facade,

มองจากด้านนอก ส่วนหน้าของอาคาร ที่เปลี่ยนไปตลอดเวลานั้น

you see how the fixed concrete beams

ข้างหลัง คุณจะเห็นว่าเสาคอนกรีต ที่สร้างไว้นั้น

provide a framework for the inhabitants

เป็นโครงสร้างให้ผู้เข้าไปอยู่อาศัย

to create their homes

ได้สร้างสรรค์บ้านของเขาขึ้นมา

in an organic, intuitive way

ตามแรงบันดาลใจ แบบอินทรีย์ธรรมชาติ

that responds directly to their needs.

ซึ่งตอบรับตรงกับความต้องการของพวกเขา

Let's go now to Africa, to Nigeria,

ตอนนี้ เราไปที่อาฟริกากันที่ประเทศไนจีเรีย

to a community called Makoko,

ไปยังชุมชนที่ชื่อว่า มาโกโก

a slum where 150,000 people

เป็นสลัมที่คน 150,000 คน

live just meters above the Lagos Lagoon.

อาศัยอยู่ ไม่กี่เมตรเหนือทะเลสาบลากอส

While it may appear to be a completely chaotic place,

ในขณะที่อาจดูเหมือนเป็น สถานที่ๆชุลมุนวุ่นวายไปหมด

when you see it from above, there seems to be

เมื่อคุณดูจากข้างบน ดูเหมือนจะมี

a whole grid of waterways and canals

ช่องตารางของทางนํ้า และคลองทั้งหมด

connecting each and every home.

เชื่อมโยงกับบ้านทุกๆหลัง

From the main dock, people board long wooden canoes

จากท่าเรือใหญ่ ผู้คนขึ้นเรือบดยาวที่ทำมาจากไม้

which carry them out to their various homes and shops

ซึ่งจะนำพวกเขาออกจากบ้าน และร้านค้า

located in the expansive area.

ที่ตั้งอยู่ในพื้นที่ๆกว้างขยายออกไป

When out on the water, it's clear

เมื่อขึ้นมาจากนํ้า ก็เห็นชัดเจนว่า

that life has been completely adapted

ชีวิตได้ถูกปรับไปแล้วอย่างสมบูรณ์

to this very specific way of living.

ให้เข้ากับ การดำเนินชีวิตแบบเฉพาะนี้

Even the canoes become variety stores

แม้กระทั่งเรือบดนั่นก็กลายเป็นร้านค้าหลากหลาย

where ladies paddle from house to house,

ที่พวกผู้หญิงจะพายเรือ จากบ้านนี้ไปบ้านนั้น

selling anything from toothpaste to fresh fruits.

ขายของทุกอย่าง ตั้งแต่ยาสีฟันยันผลไม้สด

Behind every window and door frame,

ด้านหลังขอบหน้าต่างและประตู

you'll see a small child peering back at you,

คุณจะเห็นเด็กเล็กๆ จ้องมองคุณกลับมา

and while Makoko seems to be packed with people,

และในขณะที่มาโกโก ดูเหมือนจะอัดแน่นไปด้วยผู้คน

what's more shocking is actually

สิ่งที่น่าตกใจยิ่งกว่า จริงๆแล้ว ก็คือ

the amount of children pouring out of every building.

จำนวนพวกเด็กๆที่หลั่งไหลออกมาจากทุกๆอาคาร

The population growth in Nigeria,

การเติบโตของประชากรในไนจีเรีย

and especially in these areas like Makoko,

และโดยเฉพาะในพื้นที่ อย่างเช่น มาโกโกนี้

are painful reminders

เป็นความทรงจำที่เจ็บปวดที่ว่า

of how out of control things really are.

การควบคุมไม่ได้นั้น แท้จริงแล้ว เป็นอย่างไร

In Makoko, very few systems

ในมาโกโก ระบบต่างๆ

and infrastructures exist.

และโครงสร้างพื้นฐาน มีอยู่น้อยมาก

Electricity is rigged and freshest water

ไฟฟ้าเป็นสายระโยงระยาง และนํ้าที่จืดที่สุดนั้น

comes from self-built wells throughout the area.

มาจากบ่อนํ้าที่สร้างขึ้นเอง ตลอดทั่วทั้งพื้นที่

This entire economic model

รูปแบบทางเศรษฐกิจทั้งหมดนี้

is designed to meet a specific way of living

ถูกออกแบบ เพื่อให้เหมาะกับชีวิตเฉพาะแบบ

on the water, so fishing and boat-making

ที่มีนํ้า การจับปลาและการสร้างเรือ

are common professions.

จึงเป็นอาชีพที่มีอยู่ทั่วไป

You'll have a set of entrepreneurs

คุณจะมีกลุ่มของนักลงทุน

who have set up businesses throughout the area,

ที่ได้ตั้งธุรกิจขึ้นมาตลอดทั่วทั้งพื้นที่

like barbershops, CD and DVD stores,

อย่างเช่น ร้านตัดผม ร้านขายซีดี และวิดีโอ

movie theaters, tailors, everything is there.

โรงภาพยนตร์ร้านตัดเสื้อทุกสิ่งทุกอย่างอยู่ที่นั่น

There is even a photo studio

มีแม้กระทั่งร้านถ่ายรูป

where you see the sort of aspiration

ที่คุณจะเห็น แรงความปรารถนา

to live in a real house or to be associated

ที่จะอาศัยอยู่ในบ้านจริงๆ หรือเกี่ยวเนื่องกับ

with a faraway place, like that hotel in Sweden.

ที่ๆห่างไกลออกไป อย่างเช่น โรงแรมในสวีเดนนั่น

On this particular evening,

ในตอนหัวคํ่าวันนั้น

I came across this live band

ผมได้พบวงดนตรีวงนี้

dressed to the T in their coordinating outfits.

ใส่เสื้อยืด ในเสื้อผ้าที่เข้าชุดกัน

They were floating through the canals

พวกเขาล่องเรือไปตามลำคลอง

in a large canoe with a fitted-out generator

ในเรือบดขนาดใหญ่ ที่ติดตั้งเครื่องปั่นไฟ

for all of the community to enjoy.

เพื่อให้ชุมชนทั้งหมดนั้น ได้สนุกสนานกัน

By nightfall, the area becomes almost pitch black,

เมื่อคํ่าลง บริเวณนั้นก็เกือบมืดสนิท

save for a small lightbulb

เหลือเพียงดวงไฟเล็กๆหนึ่งดวง

or a fire.

หรือไม่ก็ กองไฟกองเดียว

What originally brought me to Makoko

เดิมทีเดียว สิ่งที่นำผมไปถึงมาโกโก

was this project from a friend of mine,

ก็คือ โครงการนี้ จากเพื่อนคนหนึ่งของผม

Kunlé Adeyemi, who recently finished building

คันเล อะเดเยมิ ซึ่งไม่นานมานี้ได้สร้าง

this three-story floating school

โรงเรียนลอยนํ้าสามชั้นนี้เสร็จ

for the kids in Makoko.

สำหรับเด็กๆในมาโกโก

With this entire village existing on the water,

เพราะว่า ตลอดทั้งหมู่บ้านนี้ อยู่ในนํ้า

public space is very limited,

พื้นที่สาธารณะ จึงจำกัดมาก

so now that the school is finished,

ดังนั้นเมื่อโรงเรียนสร้างเสร็จ

the ground floor is a playground for the kids,

ชั้นล่างสุดจึงเป็นสนามให้เด็กเล่น

but when classes are out, the platform

เมื่อไม่มีการเรียนการสอน ชานของอาคาร

is just like a town square,

ก็เป็นเหมือนกับจตุรัสในเมือง

where the fishermen mend their nets

ที่ซึ่งชาวประมงนั่งซ่อมอวนจับปลา

and floating shopkeepers dock their boats.

ที่ซึ่งแม่ค้าพ่อค้าตลาดลอยนํ้า จอดเรือกัน

Another place I'd like to share with you

อีกสถานที่หนึ่ง ที่ผมอยากจะแบ่งปันเรื่องราวกับคุณ

is the Zabbaleen in Cairo.

ก็คือ ที่แซบบาลีนในกรุงไคโร

They're descendants of farmers who began migrating

พวกเขาสืบเชื้อสายมาจาก ชาวนาที่อพยพ

from the upper Egypt in the '40s,

มาจากตอนเหนือของอียิปต์ในทศวรรษที่ 40

and today they make their living

และในวันนี้ พวกเขาทำมาหากิน

by collecting and recycling waste from homes

ด้วยการเก็บขยะจากบ้านต่าง ๆมารีไซเคิล

from all over Cairo.

ทั่วทั้งกรุงไคโร

For years, the Zabbaleen would live in makeshift villages

เป็นเวลานานหลายปี พวกแซบบาลีนอาศัยอยู่ ในหมู่บ้านชั่วคราว

where they would move around

ที่พวกเขาจะย้ายไปเรื่อยๆ

trying to avoid the local authorities,

พยายามหลบหลีกเจ้าหน้าที่ท้องถิ่น

but in the early 1980s, they settled

แต่ในต้นทศวรรษที่ 80 พวกเขาตั้งถิ่นฐาน

on the Mokattam rocks

บนเนินหินโมคัททัม

just at the eastern edge of the city.

ตรงชานเมืองทิศตะวันออก

Today, they live in this area,

ในปัจจุบัน พวกเขาก็อาศัยอยู่ในบริเวณนั้น

approximately 50,000 to 70,000 people,

ประมาณ 50,000 ถึง 70,000 คน

who live in this community of self-built

ซึ่งอาศัยอยู่ในชุมชน ในบ้าน

multi-story houses

หลายๆชั้นที่สร้างขึ้นมาเอง

where up to three generations live in one structure.

ที่คนถึงสามชั่วอายุคน อาศัยอยู่ในโครงสร้างหนึ่งหลัง

While these apartments that they built for themselves

ในขณะที่ห้องพัก ที่พวกเขาสร้างสำหรับตัวเองพวกนั้น

appear to lack any planning or formal grid,

ดูจะขาดการวางแผนและทำแบบหรือรูปแบบอย่างเป็นทางการ

each family specializing in a certain form of recycling

แต่ละครอบครัวเชี่ยวชาญ ในการรีไซเคิลอย่างใดอย่างหนึ่ง

means that the ground floor of each apartment

หมายความว่า ชั้นล่างสุดของแต่ละอพาร์ทเม้นท์นั้น

is reserved for garbage-related activities

สำรองไว้สำหรับกิจกรรมที่เกี่ยวข้องกับขยะ

and the upper floor is dedicated to living space.

และชั้นบนขึ้นไป เอาไว้เป็นที่อยู่อาศัย

I find it incredible to see

ผมพบว่า ไม่น่าเชื่อที่เห็นว่า

how these piles and piles of garbage

กองขยะ กองแล้วกองเล่า พวกนี้

are invisible to the people who live there,

ผู้คนที่อยู่ที่นั่น มองไม่เห็นมัน

like this very distinguished man who is posing

อย่างเช่น ชายผู้มีชื่อเสียง ที่ให้เราถ่ายรูปคนนี้

while all this garbage is sort of streaming out behind him,

ขณะที่ขยะทั้งหมดนี้ เหมือนกับจะส่งกลิ่นออกมา ข้างหลังเขา

or like these two young men who are sitting

หรือ เช่น ชายหนุ่มทั้งสองคนนี้ที่กำลังนั่ง

and chatting amongst these tons of garbage.

และพูดคุยกัน ท่ามกลางขยะมากมายนี้

While to most of us, living amongst

ขณะที่พวกเราส่วนใหญ่จะอยู่ท่ามกลาง

these piles and piles of garbage

กองขยะ กองแล้วกองเล่าพวกนี้

may seem totally uninhabitable,

ดูเหมือนว่าเป็นที่เพื่ออยู่อาศัยไม่ได้เลย

to those in the Zabbaleen, this is just

แต่สำหรับชาวแซบบาลีนแล้ว นี่เป็นเพียง

a different type of normal.

รูปแบบที่ต่างออกไป แบบธรรมดาๆแบบหนึ่ง

In all these places I've talked about today,

ในสถานที่ทั้งหมดนี้ ที่ผมได้พูดถึงในวันนี้

what I do find fascinating is that there's really

สิ่งที่ผมพบว่าน่าหลงไหล ก็คือ จริงๆแล้ว

no such thing as normal,

ไม่มีสิ่งที่เรียกกันว่า ปกติธรรมดา

and it proves that people are able to adapt

พิสูจน์ได้ว่า ผู้คนสามารถปรับให้เข้ากับ

to any kind of situation.

สถานการณ์ใดๆก็ได้

Throughout the day, it's quite common

ตลอดทั้งวันนั้น เป็นเรื่องธรรมดาทีเดียว

to come across a small party taking place

ที่จะไปพบงานเลี้ยงเล็กๆ ที่จัดขึ้น

in the streets, just like this engagement party.

บนท้องถนน เช่นงานเลี้ยงฉลองการหมั้นนี้

In this tradition, the bride-to-be

ในวัฒนธรรมนี้ ว่าที่เจ้าสาว

displays all of their belongings,

เปิดเผยทรัพย์สมบัติทั้งหมดของเธอ

which they soon bring to their new husband.

ที่เขาจะนำไปให้ คนที่จะมาเป็นสามีของพวกเธอ

A gathering like this one

การมารวมตัวกัน เช่นในงานนี้

offers such a juxtaposition

ทำให้มีสิ่งที่มาข้างเคียงกัน

where all the new stuff is displayed

ซึ่งของใหม่ๆทั้งหมด ถูกนำมาแสดง

and all the garbage is used

และขยะทั้งหมด ถูกนำมาใช้

as props to display all their new home accessories.

เป็นอุปกรณ์ เพื่อแสดงส่วนประกอบของบ้านใหม่ ของพวกเขา

Like Makoko and the Torre David,

ก็เหมือนกับที่ มาโกโก และ ทอร์รี เดวิด

throughout the Zabbaleen you'll find all

ตลอดทั่วทั้งซาบบาลีน คุณจะพบ

the same facilities as in any typical neighborhood.

สิ่งอำนวยความสะดวกสบาย เหมือนกับในละแวกบ้าน แบบฉบับทั้งหลาย

There are the retail shops, the cafes

มีร้านค้าปลีก ร้านกาแฟ

and the restaurants, and the community

และร้านอาหาร และชุมชนนั้น

is this community of Coptic Christians,

เป็นชุมชนคริสเตียน นิกายคอพติก

so you'll also find a church,

คุณจึงจะพบโบสถ์ด้วย

along with the scores of religious iconographies

พร้อมกับสัญลักษณ์ทางศาสนาอีกมากมาย

throughout the area,

ทั่วบริเวณนั้น

and also all the everyday services

และบริการประจำวันต่างๆทั้งหมดนั้นด้วย

like the electronic repair shops,

เช่น ร้านซ่อมเครื่องอิเลคโทรนิค

the barbers, everything.

ร้านตัดผม และทุกสิ่งทุกอย่าง

Visiting the homes of the Zabbaleen

การไปเยือนบ้านของชาวซาบบาลีนนั้น

is also full of surprises.

ยังเต็มไปด้วยสิ่งที่ทำให้เราประหลาดใจ

While from the outside,

ในขณะที่มองจากด้านนอก

these homes look like any other informal structure

บ้านเหล่านี้ ดูเหมือนกับ โครงสร้างแบบลำลองแบบอื่นๆ

in the city, when you step inside,

ในเมืองใหญ่ แต่เมื่อคุณก้าวเข้าไปข้างใน

you are met with all manner of design decisions

คุณจะพบ ชนิดของการออกแบบ

and interior decoration.

และการตกแต่งภายในที่หลากหลาย

Despite having limited access to space and money,

แม้จะมีข้อจำกัดเรื่องที่ว่างกับเรื่องเงิน

the homes in the area are designed

บ้านต่างๆในพื้นที่นั้น ได้ถูกออกแบบ

with care and detail.

ด้วยความตั้งใจ และละเอียดลออ

Every apartment is unique,

ทุกๆห้องพัก มีเอกลักษณ์ของตัวเอง

and this individuality tells a story

และลักษณะเฉพาะนี้ เล่าเรื่องราว

about each family's circumstances and values.

เกี่ยวกับสภาพแวดล้อม และค่านิยม ของแต่ละครอบครัว

Many of these people take their homes

คนเหล่านี้จำนวนมาก เอาใจใส่ในบ้านของพวกเขา

and interior spaces very seriously,

และที่ว่างภายในบ้าน อย่างเอาจริงเอาจังมาก

putting a lot of work and care

ทำและเอาใจใส่อย่างมาก

into the details.

ถึงรายละเอียดต่างๆ

The shared spaces are also treated in the same manner,

ที่ว่างที่ใช้ร่วมกัน ก็ได้รับการเอาใจใส่ทำนองเดียวกัน

where walls are decorated in faux marble patterns.

ฝาบ้านถูกตกแต่งด้วยลายหินอ่อนเทียม

But despite this elaborate decor,

แต่แม้จะมีการตกแต่งอย่างวิจิตรนี้

sometimes these apartments are used

บางครั้งห้องพักเหล่านี้ ก็ถูกใช้

in very unexpected ways,

ในแบบที่เราคาดไม่ถึงอย่างยิ่ง

like this home which caught my attention

อย่างเช่น บ้านนี้ ซึ่งสะดุดตาผม

while all the mud and the grass was literally

ขณะที่ดินเหนียวและหญ้า ตามจริงแล้ว

seeping out under the front door.

เล็ดลอดออกมา จากใต้ประตูหน้าบ้าน

When I was let in, it appeared that this fifth-floor apartment

เมื่อผมได้รับอนุญาตให้เข้าไป ดูเหมือนอพาร์ทเม้นท์ห้าชั้นนี้

was being transformed into a complete animal farm,

ได้ถูกเปลี่ยนเป็นฟาร์มเลี้ยงสัตว์ ไปแล้วอย่างสมบูรณ์

where six or seven cows stood grazing

เมื่อแม่วัวหกหรือเจ็ดตัว ยืนกินหญ้าอยู่

in what otherwise would be the living room.

ในที่ๆน่าจะเป็นห้องนั่งเล่น

But then in the apartment across the hall

แต่แล้วในห้องพักตรงกันข้ามกับ

from this cow shed lives a newly married couple

คอกวัวนี้ทั้งสองคนเพิ่งจะแต่งงานอาศัยอยู่

in what locals describe

ในที่ๆชาวบ้านบอกว่า

as one of the nicest apartments in the area.

เป็นห้องพักที่ดีที่สุด ในบริเวณนั้น

The attention to this detail astonished me,

ความเอาใจใส่ในรายละเอียด ทำให้ผมทึ่งมาก

and as the owner of the home so proudly

และเมื่อเจ้าของบ้าน ด้วยความภาคภูมิใจ

led me around this apartment,

นำผมไปชมรอบๆห้องพักนี้

from floor to ceiling, every part was decorated.

จากพื้นบ้านจนถึงเพดาน ทุกๆส่วนได้รับการตกแต่ง

But if it weren't for the strangely familiar

แต่ถ้าไม่ใช่ความเคยชินกับกลิ่นประหลาด

stomach-churning odor that constantly

ที่ทำให้ท้องใส้ปั่นป่วน

passes through the apartment,

ได้ผ่านเข้ามาทั่วทั้งห้องพัก อย่างต่อเนื่อง

it would be easy to forget

น่าจะง่าย ที่จะลืมไปว่า

that you are standing next to a cow shed

คุณกำลังยืนอยู่ถัดไปจากคอกวัว

and on top of a landfill.

และอยู่บนกองขยะ

What moved me the most was that despite

สิ่งที่สะเทือนใจผมมากที่สุดก็คือ แม้ว่า

these seemingly inhospitable conditions,

สภาพที่ดูเหมือนจะไม่เชื้อเชิญเหล่านี้

I was welcomed with open arms

ผมได้รับการอ้าแขนต้อนรับ

into a home that was made with love, care,

เข้าไปในบ้านที่สร้างขึ้นมาด้วยความรักความเอาใจใส่

and unreserved passion.

และความหลงไหลอย่างท่วมท้น

Let's move across the map to China,

เราข้ามแผนที่ไปที่ประเทศจีนกันบ้าง

to an area called Shanxi, Henan and Gansu.

ไปยังพื้นที่เรียกกันว่าแยงซี ฮีนานและกันซู

In a region famous for the soft, porous Loess Plateau soil,

ในดินแดนที่โด่งดังเรื่องดินที่อ่อนนุ่ม มีรูพรุน ของที่ราบสูงโลเอส

there lived until recently an estimated

ที่นั่นเป็นที่อยู่อาศัย มาจนถึงปัจจุบันนี้

40 million people in these houses underground.

ของผู้คน ราว 40 ล้านคน ในบ้านใต้ดินพวกนี้

These dwellings are called the yaodongs.

ที่พักอาศัยเหล่านี้ ชื่อว่า เยาดง

Through this architecture by subtraction,

ด้วยสถาปัตยกรรมแบบเอาดินออกไปแบบนี้

these yaodongs are built literally inside of the soil.

เยาดงจึงถูกสร้างขึ้นมา อยู่ในดินจริงๆ

In these villages, you see an entirely altered landscape,

ในหมู่บ้านเหล่านี้ คุณจะเห็นภูมิประเทศ ที่ถูกเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง

and hidden behind these mounds of dirt

และที่ซ่อนอยู่ด้านหลังของเนินดินเหล่านี้

are these square, rectangular houses

ก็คือบ้านสี่เหลี่ยมรูปจตุรัส และรูปผืนผ้า

which sit seven meters below the ground.

ซึ่งตั้งอยู่ใต้พื้นดิน ลงไปเจ็ดเมตร

When I asked people why they were digging

เมื่อผมถามผู้คนว่า ทำไมพวกเขาจึงขุดดิน

their houses from the ground,

ทำบ้านใต้ดิน

they simply replied that they are poor wheat

พวกเขาก็เพียงตอบว่า พวกเขาเป็นชาวนาที่ยากจน

and apple farmers who didn't have the money

ปลูกข้าวสาลีและแอ๊ปเปิล ซึ่งไม่มีเงิน

to buy materials, and this digging out

จะไปซื้อวัสดุก่อสร้าง และการขุดดินออกไปนี้

was their most logical form of living.

เป็นแบบของการดำรงชีพ ที่สมเหตุผลที่สุด

From Makoko to Zabbaleen, these communities

จากมาโกโก จนถึงแซบบาลีน ชุมชนเหล่านี้

have approached the tasks of planning,

ได้เข้าถึง งานวางแผน

design and management of their communities

งานออกแบบ และการจัดการ ของชุมชน

and neighborhoods in ways that respond

และละแวกบ้านของพวกเขา ในแบบที่ตอบรับ

specifically to their environment and circumstances.

อย่างเฉพาะกับสิ่งแวดล้อม และสถานการณ์

Created by these very people who live,

สร้างสรรค์ขึ้นมาโดยผู้คนที่อาศัยอยู่

work and play in these particular spaces,

ทำงาน และเล่นอยู่ในที่ว่างเฉพาะเหล่านี้

these neighborhoods are intuitively designed

ละแวกบ้านเหล่านี้ ถูกออกแบบจากแรงบันดาลใจ

to make the most of their circumstances.

เพื่อใช้สภาพแวดล้อมของพวกเขา ให้ดีที่สุด

In most of these places, the government

ในที่เหล่านี้ส่วนมาก รัฐบาล

is completely absent, leaving inhabitants

หายไปเลย ปล่อยให้ผู้ที่อาศัยอยู่นั้น

with no choice but to reappropriate found materials,

ไม่มีทางเลือกอื่น นอกจากไปหาวัสดุที่เหมาะสมมาใช้

and while these communities are highly disadvantaged,

และในขณะที่ชุมชนเหล่านี้มีข้อเสียเปรียบสูง

they do present examples

พวกเขาก็เป็นตัวอย่าง

of brilliant forms of ingenuity,

ของรูปแบบความเฉลียวฉลาด

and prove that indeed we have the ability

และพิสูจน์ให้เห็นว่าแท้จริงแล้วคนเรามีความสามารถ

to adapt to all manner of circumstances.

ที่จะปรับตัวกับสถานการณ์ทุกรูปแบบ

What makes places like the Torre David

สิ่งที่ทำให้สถานที่เช่น ทอร์รี เดวิด

particularly remarkable

น่าทึ่งอย่างยิ่งนั้น

is this sort of skeleton framework

ก็คือ กรอบโครงร่างประเภทนี้

where people can have a foundation

ที่ผู้คนสามารถมีฐาน

where they can tap into.

ที่พวกเขานำจะมาใช้ประโยชน์ได้

Now imagine what these already ingenious communities

ตอนนี้เรามาจินตนาการดูว่าชุมชนเฉลียวฉลาดเหล่านี้

could create themselves,

เพิ่งจะสร้างสรรค์ด้วยตัวเองได้ มีอะไรบ้าง

and how highly particular their solutions would be,

และวิธีแก้ปัญหา ที่เจาะจงอย่างยิ่งของพวกเขานั้น จะเป็นแบบใดบ้าง

if they were given the basic infrastructures

ถ้าพวกเขามีโครงสร้างพื้นฐานเบื้องต้น

that they could tap into.

ซึ่งพวกเขาสามารถนำไปใช้ได้

Today, you see these large residential development projects

ในวันนี้ คุณเห็นโครงการพัฒนาที่พักอาศัยใหญ่ๆเหล่านี้

which offer cookie-cutter housing solutions

เสนอวิธีการแก้ปัญหาที่อยู่อาศัย ด้วยแบบเหมือนกันหมด

to massive amounts of people.

ให้กับมวลชนจำนวนมาก

From China to Brazil, these projects attempt

จากจีนมาจนถึงบราซิล โครงการพวกนี้พยายาม

to provide as many houses as possible,

จัดสรรบ้านให้มากที่สุด เท่าจะทำได้

but they're completely generic

แต่สามัญธรรมดาเสียเหลือเกิน

and simply do not work as an answer

และเพียงแค่ไม่ได้เป็นคำตอบ

to the individual needs of the people.

ความต้องการส่วนบุคคลของผู้คน

I would like to end with a quote

ผมอยากจะจบด้วยคำพูดหนึ่ง

from a friend of mine and a source of inspiration,

จากเพื่อนผมคนหนึ่งและคือที่มาของแรงบันดาลใจ

Zita Cobb, the founder of the wonderful

ซิตา คอบบ์ ผู้ก่อตั้งมูลนิธิชั้นเยี่ยม

Shorefast Foundation,

มูลนิธิชอร์ฟาส์ท

based out of Fogo Island, Newfoundland.

ทำงานอยู่ที่เกาะโฟโก ในนิวฟาวน์แลนด์

She says that "there's this plague of sameness

เธอกล่าวว่า "โรคความเหมือนๆกันไปหมด ที่ระบาดอยู่นี้

which is killing the human joy,"

ที่กำลังเข่นฆ่า ความเพลิดเพลินใจของมนุษย์"

and I couldn't agree with her more.

และผมก็เห็นด้วยกับเธอทั้งหมด

Thank you.

ขอบคุณครับ

(Applause)

(เสียงปรบมือ)