Roger Ebert: Remaking my voice

Translator: Sritala Dhanasarnsombut Reviewer: Paninya Masrangsan

Roger Ebert: These are my words, but this is not my voice.

นี่คือคำพูดของผม แต่มันไม่ใช่เสียงของผม

This is Alex, the best computer voice

แต่เป็นของอเล็กซ์ ที่เป็นเสียงจากคอมพิวเตอร์ที่ดีที่สุด

I've been able to find,

ที่ผมสามารถจะหาได้

which comes as standard equipment on every Macintosh.

ที่ติดมากับเครื่องแม็คอินทอร์ชทุกเครื่อง

For most of my life,

ตลอดชีวิตของผม

I never gave a second thought to my ability to speak.

ผมไม่เคยนึกถึงเรื่องความสามารถในการพูดเลย

It was like breathing.

มันเหมือนกับการหายใจ

In those days, I was living in a fool's paradise.

ในช่วงเวลานั้น เหมือนผมอยู่ในโลกแห่งความฝันโง่ๆ

After surgeries for cancer

หลังจากผ่าตัดรักษาโรคมะเร็ง

took away my ability to speak, eat or drink,

ที่ขโมยความสามารถในการพูด กิน และดื่มของผมไป

I was forced to enter this virtual world

ยัดเยียดให้ผมต้องเข้าสู่โลกเสมือนจริงนี้

in which a computer does some of my living for me.

ที่คอมพิวเตอร์มีส่วนช่วยในการดำเนินชีวิตของผม

For several days now,

เป็นเวลาหลายวันแล้ว

we have enjoyed brilliant and articulate speakers here at TED.

ที่เราเพลิดเพลินไปกับนักพูดชั้นนำที่TED

I used to be able to talk like that.

ผมเองก็เคยพูดได้แบบนั้น

Maybe I wasn't as smart,

บางทีผมอาจจะไม่ฉลาดเท่า

but I was at least as talkative.

แต่อย่างน้อยก็ช่างพูดไม่แพ้ใคร

I want to devote my talk today

ผมอยากอุทิศการบรรยายในวันนี้

to the act of speaking itself,

ให้กับ'การพูด'เอง

and how the act of speaking or not speaking

และแสดงถึงว่าการพูดหรือไม่พูดนั้น

is tied so indelibly to one's identity

เชื่อมโยงลึกซึ้งกับตัวตนของแต่ละคน

as to force the birth of a new person

คนๆนั้นจะกลายเป็นคนอื่นไปเลย

when it is taken away.

เมื่อความสามารถนั้นถูกชิงไป

However, I've found that listening to a computer voice

อย่างไรก็ตาม ผมคิดว่าการฟังเสียงคอมพิวเตอร์

for any great length of time

เป็นเวลานานๆ

can be monotonous.

คงจะน่าเบื่อน่าดู

So I've decided to recruit some of my TED friends

ดังนั้นผมเลยชวนเพื่อนจากTED

to read my words aloud for me.

มาช่วยอ่านบทพูดให้ผมด้วย

I will start with my wife, Chaz.

เริ่มจากภรรยาของผม แชส

Chaz Ebert: It was Chaz who stood by my side

แชส อีเบิร์ท: "แชสเป็นคนที่อยู่ข้างผม

through three attempts to reconstruct my jaw

ตลอดการผ่าตัด3ครั้งเพื่อสร้างขากรรไกรใหม่

and restore my ability to speak.

และฟื้นฟูการพูดของผม

Going into the first surgery

การผ่าตัดครั้งแรก

for a recurrence of salivary cancer

มาจากการกำเริบของมะเร็งในต่อมน้ำลาย

in 2006,

ปี2006

I expected to be out of the hospital

ผมคาดว่าจะได้ออกจากโรงพยาบาล

in time to return to my movie review show,

ทันเวลากลับไปทำรายการวิจารณ์หนัง

'Ebert and Roeper at the Movies.'

อีเบิร์ทและโรเปอร์กับหนังดัง

I had pre-taped enough shows

ผมอัดเทปรายการเผื่อไว้

to get me through six weeks of surgery

พอสำหรับช่วง6สัปดาห์ของการผ่าตัด

and recuperation.

และการพักฟื้น

The doctors took a fibula bone from my leg

หมอเอากระดูกส่วนน่องของผม

and some tissue from my shoulder

และเนื้อเยื่อบางส่วนจากไหล่

to fashion into a new jaw.

มาสร้างขากรรไกรใหม่ให้

My tongue, larynx and vocal cords

ลิ้น กล่องเสียงและเส้นเสียงของผม

were still healthy and unaffected.

ยังใช้การได้ดีไม่มีปัญหา

(Laughter)

(หัวเราะ)

(Laughter)

(หัวเราะ)

CE: I was optimistic,

ผมมองโลกในแง่ดี

and all was right with the world.

ว่าทุกอย่างจะเป็นไปได้ด้วยดี

The first surgery was a great success.

การผ่าตัดครั้งแรกประสบผลลำเร็จ

I saw myself in the mirror

ผมมองดูตัวเองในกระจก

and I looked pretty good.

แล้วคิดว่าตัวเองดูดีเลยแหละ

Two weeks later, I was ready to return home.

หลังจากนั้นสองสัปดาห์ ผมพร้อมที่จะกลับบ้าน

I was using my iPod

ขณะที่ผมเปิดiPod

to play the Leonard Cohen song

เล่นเพลงของลีโอนาร์ด โคเฮน

'I'm Your Man'

เพลง 'I'm Your Man'

for my doctors and nurses.

ให้เหล่าหมอและพยาบาลฟัง

Suddenly, I had an episode of catastrophic bleeding.

อยู่ๆผมก็เลือดไหลเต็มไปหมด

My carotid artery had ruptured.

เส้นเลือดแดงใหญ่ที่ชื่อคาโรติคแตก

Thank God I was still in my hospital room

ขอบคุณพระเจ้าที่ผมยังอยู่ในห้องของโรงพยาบาล

and my doctors were right there.

แล้วหมอก็อยู่ตรงนั้นเอง

Chaz told me

แชสบอกผมว่า

that if that song hadn't played for so long,

ถ้าฟังเพลงนั้นไม่ยาวขนาดนี้

I might have already been in the car, on the way home,

ผมอาจจะอยู่ในรถ กำลังกลับบ้าน

and would have died right there and then.

แล้วอาจจะตายไปแล้วในรถก็ได้

So thank you, Leonard Cohen,

ก็ขอบคุณ เรโอนาร์ด โคเฮนไว้ด้วย

for saving my life.

ที่ช่วยชีวิตผม

(Applause)

(ปรบมือ)

There was a second surgery --

การผ่าตัดครั้งที่สอง

which held up for five or six days

กินเวลา5-6วัน

and then it also fell apart.

แล้วก็ไม่ประสบความสำเร็จ

And then a third attempt,

ต่อด้วยความพยายามครั้งที่3

which also patched me back together pretty well,

ซึ่งผลออกมา ผมก็ยังดูดีพอสมควร

until it failed.

จนกระทั่งมันล้มเหลวอีก

A doctor from Brazil said

หมอชาวบราซิลพูดว่า

he had never seen anyone survive

เขาไม่เคยเห็นใครรอด

a carotid artery rupture.

จากอาการเส้นเลือดแดงคาโรติคแตกเลย

And before I left the hospital,

และก่อนผมออกจากโรงพยาบาล

after a year of being hospitalized,

หลังจากหนึ่งปีที่อยู่โรงพยาบาล

I had seven ruptures

เส้นเลือดแดงผมแตก

of my carotid artery.

ไป7ครั้ง

There was no particular day

ตลอดเวลา ไม่มีวันไหน

when anyone told me

ที่มีคนมาบอกผม

I would never speak again;

ว่าผมจะพูดไม่ได้อีก

it just sort of became obvious.

แต่มันค่อยๆเห็นชัดขึ้นเรื่อยๆ

Human speech

การพูดของมนุษย์

is an ingenious manipulation of our breath

คือการบังคับลมหายใจอย่างแยบยล

within the sound chamber of our mouth

ภายในพื้นที่สร้างเสียงในปาก

and respiratory system.

และระบบทางเดินหายใจ

We need to be able to hold and manipulate that breath

เราจำเป็นต้องกั้นและควบคุมลมหายใจนั้น

in order to form sounds.

เพื่อสร้างเสียง

Therefore, the system

ดังนั้นระบบ

must be essentially airtight

จะต้องปิดสนิท

in order to capture air.

เพื่อเก็บลม

Because I had lost my jaw,

เนื่องจากผมสูญเสียขากรรไกรไป

I could no longer form a seal,

ผมผนึกลมหายใจไว้ในปากไม่ได้

and therefore my tongue

ดังนั้น ลิ้น

and all of my other vocal equipment

กับอวัยวะสร้างเสียงอื่นๆของผม

was rendered powerless.

ก็ไม่สามารถที่จะสร้างเสียงได้

Dean Ornish: At first for a long time,

ดีน เออร์นิช: ทีแรก เป็นเวลานาน

I wrote messages in notebooks.

ผมเขียนข้อความลงบนสมุด

Then I tried typing words on my laptop

หลังจากนั้นก็ลองพิมพ์ลงในแลปท๊อป

and using its built in voice.

แล้วใช้เสียงของคอมพิวเตอร์อ่าน

This was faster,

นี่เป็นวิธีที่เร็วกว่า

and nobody had to try to read my handwriting.

และไม่ต้องให้ใครมาอ่านลายมือผมด้วย

I tried out various computer voices that were available online,

ผมลองฟังเสียงคอมพิวเตอร์หลายแบบจากออนไลน์

and for several months I had a British accent,

ผมมีสำเนียงอังกฤษไปหลายเดือน

which Chaz called Sir Lawrence."

ที่แชสเรียกมันว่าเสียง เซอร์ ลอร์เรนซฺ์

(Laughter)

(หัวเราะ)

"It was the clearest I could find.

มันเป็นเสียงที่ชัดเจนที่สุดที่ผมหาได้

Then Apple released the Alex voice,

จากนั้น Apple ก็สร้างเสียงอเล็กซ์

which was the best I'd heard.

ซึ่งเป็นเสียงที่ดีที่สุดเท่าที่เคยได้ยินมา

It knew things like the difference

มันรู้ความแตกต่างระหว่าง

between an exclamation point and a question mark.

เครื่องหมายตกใจกับเครื่องหมายคำถาม

When it saw a period, it knew how to make a sentence

เมื่อมันเห็นจุด ก็รู้ว่าจะต้องออกเสียงให้ประโยค

sound like it was ending instead of staying up in the air.

ฟังดูว่าจบ ไม่ใช่ลอยค้างอยู่อย่างนั้น

There are all sorts of html codes you can use

มันมีโค้ดhtmlต่างๆที่คุณสามารถใช้

to control the timing and inflection of computer voices,

ควบคุมเวลาและการออกเสียงของคอมพิวเตอร์

and I've experimented with them.

และผมก็ได้ทดลองใช้แล้ว

For me, they share a fundamental problem: they're too slow.

สำหรับผมปัญหาพื้นฐานที่เจอคือ มันช้าเกินไป

When I find myself in a conversational situation,

พอถึงเวลาที่ผมต้องสนทนากับคนอื่น

I need to type fast and to jump right in.

ผมต้องรีบพิมพ์เพื่อคุย

People don't have the time or the patience

คนส่วนใหญ่ไม่มีเวลาหรือความอดทน

to wait for me to fool around with the codes

ที่จะรอให้ผมใส่โค้ดต่างๆ

for every word or phrase.

สำหรับทุกๆคำหรือวลีหรอก

But what value do we place on the sound of our own voice?

แต่เราให้คุณค่ากับเสียงของเรามากแค่ไหน

How does that affect who you are as a person?

มันแสดงถึงความเป็นตัวคุณแค่ไหน

When people hear Alex speaking my words,

เวลาที่คนได้ยินคำพูดผมเป็นเสียงอเล็กซ์

do they experience a disconnect?

พวกเขารู้สึกถึงความตัดขาดไหม

Does that create a separation or a distance

มันสร้างความแตกต่างหรือทำให้ดูห่างเหิน

from one person to the next?

จากคนๆนั้นหรือเปล่า

How did I feel not being able to speak?

ผมรู้สึกอย่างไรที่ไม่สามารถพูดได้

I felt, and I still feel,

ผมเคยรู้สึก จนตอนนี้ก็ยังรู้สึก

a lot of distance from the human mainstream.

ว่าผมห่างเหินจากผู้คนทั่วไป

I've become uncomfortable when I'm separated from my laptop.

ผมรู้สึกไม่สบายใจเวลาที่ผมอยู่ห่างจากแลปท๊อป

Even then, I'm aware that most people have little patience

แม้ว่าอย่างนั้น ผมพบว่าคนส่วนใหญ่มีความอดทนน้อยนิด

for my speaking difficulties.

ต่อการรอผมพูดคุย

So Chaz suggested finding a company that could make a customized voice

ดังนั้นแชสเลยแนะนำให้ผมหาบริษัทที่สามารถสร้างเสียง

using my TV show voice

โดยใช้เสียงจากรายการทีวีของผม

from a period of 30 years.

ตลอดเวลา30ปีของรายการ

At first I was against it.

ทีแรกผมไม่เห็นด้วย

I thought it would be creepy

ผมคิดว่ามันคงสยองๆ

to hear my own voice coming from a computer.

ที่ได้ยินเสียงผมเองออกมาจากคอมพิวเตอร์

There was something comforting about a voice that was not my own.

มันมีบางอย่างที่ทำให้ผมรู้สึกโอเคกับเสียงที่ไม่ใช่ของผม

But I decided then to just give it a try.

แต่ผมก็ตัดสินใจที่จะลองอยู่ดี

So we contacted a company in Scotland

ดังนั้นผมเลยติดต่อกับบริษัทในสก๊อตแลนด์

that created personalized computer voices.

ที่ผลิตเสียงคนในคอมพิวเตอร์

They'd never made one from previously-recorded materials.

พวกเขาไม่เคยสร้างเสียงจากเสียงบันทึกมาก่อน

All of their voices had been made by a speaker

เสียงต่างๆที่เขาเคยสร้างมาจากคนพูด

recording original words in a control booth.

อัดเสียงคำต่างๆในห้องควบคุมเสียง

But they were willing to give it a try.

แต่พวกเขาก็ตั้งใจอยากจะลองทำดู

So I sent them many hours of recordings of my voice,

ผมก็เลยส่งเทปบันทึกเสียงผมยาวหลายชั่วโมง

including several audio commentary tracks

รวมทั้งเสียงวิจารณ์จำนวนสองสามชิ้น

that I'd made for movies on DVDs.

เกี่ยวกับหนังลงในแผ่นดีวีดีด้วย

And it sounded like me, it really did.

แล้วมันก็เหมือนเสียงผม มากๆเลย

There was a reason for that; it was me.

เหตุผลก็คือ มันเป็นเสียงผมเอง

But it wasn't that simple.

แต่มันไม่ได้ง่ายแบบนั้น

The tapes from my TV show weren't very useful

เทปบันทึกจากรายการผมมันใช้ไม่ได้เท่าไหร่

because there were too many other kinds of audio involved --

เพราะว่าในนั้นมีเสียงอื่นแทรกเยอะเกินไป

movie soundtracks, for example, or Gene Siskel arguing with me --

ทั้งเสียงเพลงประกอบหนัง หรือเสียง จีน ซิสเคิล เถียงกับผม

(Laughter)

(หัวเราะ)

and my words often had a particular emphasis

และแต่ละคำของผม ก็มักจะมีการเน้นบางพยางค์

that didn't fit into a sentence well enough.

ที่ไม่สามารถนำเข้ามารวมเป็นประโยคได้

I'll let you hear a sample of that voice.

เดี๋ยวผมจะให้ฟังตัวอย่างเสียงนั้น

These are a few of the comments I recorded for use

นี่คือส่วนหนึ่งของเสียงที่ผมทำไว่ใช้

when Chaz and I appeared on the Oprah Winfrey program.

ตอนที่แชสกับผมร่วมรายการของโอปราห์ วินฟรี

And here's the voice we call Roger Jr.

และนี่เป็นเสียงที่พวกเราเรียกว่า โรเจอร์ จูเนียร์

or Roger 2.0.

หรือ โรเจอร์ 2.0

Roger 2.0: Oprah, I can't tell you how great it is

โรเจอร์ 2.0: โอปราห์ ผมไม่รู้ว่าจะบอกคุณว่าผม

to be back on your show.

รู้สึกดีแค่ไหนที่ได้กลับมารายการคุณ

We have been talking for a long time,

พวกเรารู้จักกันมาตั้งนาน

and now here we are again.

แล้วตอนนี้เราก็ได้เจอกันอีกครั้ง

This is the first version of my computer voice.

นี่เป็นเสียงรุ่นแรกของผมจากคอมพิวเตอร์

It still needs improvement,

มันยังต้องพัฒนาอีกมาก

but at least it sounds like me

แต่อย่างน้อยมันก็ฟังดูเหมือนเสียงผม

and not like HAL 9000.

และก็ไม่ใช่เหมือน HAL 9000

When I heard it the first time,

ครั้งแรกที่ผมได้ยิน

it sent chills down my spine.

ผมรู้สึกเสียวสันหลังเลยแหละ

When I type anything,

เวลาที่ผมพิมพ์อะไรไป

this voice will speak whatever I type.

เสียงก็จะพูดตามที่ผมพิมพ์

When I read something, it will read in my voice.

เวลาที่ผมอ่านอะไร มันจะอ่านในเสียงของผม

I have typed these words in advance,

ผมพิมพ์คำเหล่านี้ล่วงหน้า

as I didn't think it would be thrilling

เพราะผมคิดว่ามันคงไม่สนุกแน่

to sit here watching me typing.

ที่จะนั่งดูผมพิมพ์ดีด

The voice was created by a company in Scotland

เสียงนี้สร้างโดยบริษัทในสก๊อตแลนด์

named CereProc.

ชื่อ CereProc

It makes me feel good

มันทำให้ผมรู้สึกดี

that many of the words you are hearing were first spoken

ที่คำพูดเหล่านี้ถูกพูดออกมาครั้งแรก

while I was commenting on "Casablanca"

ขณะที่ผมวิจารณ์หนังเรื่อง 'Casablanca'

and "Citizen Kane."

และ'Citizen Kane'

This is the first voice they've created for an individual.

นี่เป็นเสียงแรกที่พวกเขาได้สร้างขึ้นเฉพาะบุคคล

There are several very good voices available for computers,

ยังมีอีกหลายๆเสียงในคอมพิวเตอร์ให้ใช้

but they all sound like somebody else,

แต่ยังไงก็เป็นเสียงคนอื่น

while this voice sounds like me.

แต่เสียงนี้คือผม

I plan to use it on television, radio

ผมคิดจะใช้ทางโทรทัศน์ ทางวิทยุ

and the Internet.

และทางอินเตอร์เน็ต

People who need a voice should know

คนที่ต้องการเสียงควรรู้

that most computers already come with built-in speaking systems.

ว่าคอมพิวเตอร์ส่วนใหญ่มีระบบเสียงติดมาด้วยอยู่แล้ว

Many blind people use them

คนตาบอดหลายคนใช้มัน

to read pages on the Web to themselves.

เวลาพวกเขาอ่านหน้าจอต่างๆบนเวปให้ตัวเองฟัง

But I've got to say, in first grade,

แต่ผมอยากบอกว่า สมัยป.1

they said I talked too much,

พวกเขาบอกว่าผมพูดมากเกินไป

and now I still can.

และตอนนี้ผมก็ยังเป็นอยู่

(Laughter)

(หัวเราะ)

Roger Ebert: As you can hear, it sounds like me,

โรเจอร์ อีเบิร์ท: อย่างที่คุณได้ยิน มันเสียงเหมือนผม

but the words jump up and down.

แต่คำมันกระโดดไปมา

The flow isn't natural.

ไม่ค่อยไหลลื่นเป็นธรรมชาติเท่าไหร่

The good people in Scotland are still improving my voice,

เหล่าคนเก่งในสก๊อตแลนด์ยังคงพัฒนาเสียงของผมต่อไป

and I'm optimistic about it.

และผมก็ยังมีหวังในเรื่องนี้อยู่

But so far, the Apple Alex voice

แต่จนถึงตอนนี้ เสียงอเล็กซ์ของApple

is the best one I've heard.

เป็นเสียงที่ดีที่สุดเท่าที่ผมเคยได้ยิน

I wrote a blog about it

ผมเขียนบล็อคเกี่ยวกับเรื่องนี้

and actually got a comment from the actor who played Alex.

และก็ได้รับความคิดเห็นจากนักแสดงที่เล่นบทอเล็กซ์

He said he recorded many long hours in various intonations

เขาบอกผมว่าเขาใช้เวลาอัดเสียงสูงต่ำหลายๆแบบอยู่เป็นเวลาหลายชั่วโมง

to be used in the voice.

เพื่อนำมาใช้งาน

A very large sample is needed.

จำเป็นต้องใช้ข้อมูลจำนวนมาก

John Hunter: All my life I was a motormouth.

จอห์น ฮันเตอร์: ตลอดชีวิตผมพูดไม่หยุด

Now I have spoken my last words,

แต่ตอนนี้ ผมได้พูดคำสุดท้ายไปแล้ว

and I don't even remember for sure

ซ้ำยังจำไม่ได้อีก

what they were.

ว่าผมพูดว่าอะไรไป

I feel like the hero of that Harlan Ellison story

ผมรู้สึกเหมือนกับตัวเอกในเรื่องของฮาร์เลน เอลิสัน

titled "I Have No Mouth and I Must Scream."

ชื่อว่า "ฉันไม่มีปากและฉันต้องกรีดร้อง"

On Wednesday, David Christian explained to us

ในวันพุธ เดวิด คริสเตียน อธิบายให้พวกเราฟัง

what a tiny instant the human race represents

ว่าในช่วงเวลาของจักรวาล

in the time-span of the universe.

มนุษยชาติเข้ามาในระยะสั้นๆเท่านั้น

For almost all of its millions and billions of years,

กว่าพันๆล้านๆปีของจักรวาลนั้น

there was no life on Earth at all.

ไม่มีสิ่งมีชีวิตอะไรในโลกใบนี้เลย

For almost all the years of life on Earth,

เวลาส่วนใหญ่ของสิ่งมีชีวิตบนโลกนั้น

there was no intelligent life.

ไม่มีสัตว์ประเสริฐใดๆ

Only after we learned to pass knowledge

แค่หลังจากที่เราเรียนรู้การส่งต่อความรู้

from one generation to the next,

จากรุ่นไปสู่รุ่น

did civilization become possible.

ที่ทำให้อารยธรรมเป็นไปได้

In cosmological terms,

ในแง่ของจักรวาลแล้ว

that was about 10 minutes ago.

มันก็แค่10นาทีที่แล้วเท่านั้น

Finally came mankind's most advanced and mysterious tool,

ในที่สุด สิ่งประดิษฐ์อันลึกลับและล้ำเลิศของมนุษย์ถือกำเนิด

the computer.

นั่นก็คือคอมพิวเตอร์

That has mostly happened in my lifetime.

ซึ่งส่วนใหญ่เกิดขึ้นในช่วงชีวิตของผม

Some of the famous early computers

คอมพิวเตอร์ดังๆรุ่นแรกๆ

were being built in my hometown of Urbana,

สร้างขึ้นในบ้านเกิดผม เมืองเออร์บาน่า

the birthplace of HAL 9000.

ที่เป็นบ้านเกิดของHAL 9000ด้วย

When I heard the amazing talk

ตอนที่ผมได้ฟังการบรรยายอันน่าทึ่ง

by Salman Khan on Wednesday,

จาก ซาลแมน คาห์น ในวันพุธ

about the Khan Academy website

เกี่ยวกับเว็บไซต์Khan Academy

that teaches hundreds of subjects to students all over the world,

ที่มีวิชาเป็นร้อยๆสอนให้กับนักเรียนทั่วโลก

I had a flashback.

ผมได้รำลึกความหลัง

It was about 1960.

ในปี1960

As a local newspaper reporter still in high school,

ตอนที่ผมเป็นผู้สื่อข่าวท้องถิ่น สมัยมัธยมปลาย

I was sent over to the computer lab of the University of Illinois

ผมถูกส่งไปที่ห้องคอมพิวเตอร์ของมหาวิทยาลัยอิลลินอยส์

to interview the creators

ให้ไปสัมภาษณ์เหล่าผู้สร้าง

of something called PLATO.

อะไรบางอย่างที่เรียกว่าPLATO

The initials stood for Programmed Logic

ซึ่งย่อมาจากProgrammed Logic

for Automated Teaching Operations.

for Automated Teaching Operations

This was a computer-assisted instruction system,

นี่เป็นระบบการเรียนการสอนผ่านคอมพิวเตอร์

which in those days ran on a computer named ILLIAC.

ซึ่งในเวลานั้นดำเนินการในคอมพิวเตอร์ที่มีชื่อ ILLIAC

The programmers said it could assist students in their learning.

โดยเหล่าโปรแกรมเมอร์บอกว่ามันจะช่วยนักเรียนในการเรียนรู้

I doubt, on that day 50 years ago,

ผมไม่คิดว่า เมื่อ50ปีที่แล้ว

they even dreamed of what Salman Khan has accomplished.

พวกเขาจะจินตนาการว่าซาลแมน คาห์นจะมาได้ถึงขั้นนี้

But that's not the point.

แต่นั่นก็ไม่ใช่ประเด็น

The point is PLATO was only 50 years ago,

ประเด็นคือPLATOเกิดขึ้นเมื่อแค่50ปีที่แล้ว

an instant in time.

เวลาพริบตาเดียว

It continued to evolve and operated in one form or another

มันกว้างหน้าและพัฒนาอย่างต่อเนื่อง ในหลายๆรูปแบบ

on more and more sophisticated computers,

บนระบบคอมพิวเตอร์ที่ซับซ้อนมากขึ้นเรื่อยๆ

until only five years ago.

จนกระทั่งเมื่อ5ปีที่แล้ว

I have learned from Wikipedia

ผมได้ข้อมูลจากWikipedia

that, starting with that humble beginning,

ว่าจากการเริ่มต้นเล็กๆ

PLATO established forums, message boards,

PLATOได้สร้างฟอร์รัม กระดานข่าว

online testing,

แบบทดสอบออนไลน์

email, chat rooms,

อีเมลล์ แชทรูม

picture languages, instant messaging,

ภาษาภาพ โปรแกรมเมสเซนเจอร์

remote screen sharing

การสื่อสารทางไกลผ่านจอ

and multiple-player games.

และเกมที่เล่นได้หลายคน

Since the first Web browser was also developed in Urbana,

ตั้งแต่เบราเซอร์อันแรกได้พัฒนาขึ้นในเออร์บาน่า

it appears that my hometown

ดูเหมือนว่าบ้านเกิดของผม

in downstate Illinois

ทางใต้ของรัฐอิลลินอยส์

was the birthplace

เป็นต้นกำเนิด

of much of the virtual, online universe we occupy today.

ของจักรวาลออนไลน์ที่เราใช้อยู่จนทุกวันนี้

But I'm not here from the Chamber of Commerce.

แต่ผมไม่ได้มานี่เพื่อเป็นตัวแทนกระทรวงสื่อสารมวลชนนะครับ

(Laughter)

(หัวเราะ)

I'm here as a man who wants to communicate.

ผมมาที่นี่ในฐานะคนนึงที่ต้องการจะสื่อสาร

All of this has happened in my lifetime.

สิ่งเหล่านี้เกิดขึ้นในช่วงชีวิตผม

I started writing on a computer back in the 1970s

ผมเริ่มเขียนลงคอมพิวเตอร์ราวปี1970

when one of the first Atech systems was installed

ในช่วงเวลาที่ระบบแรกของAtechถูกติดตั้ง

at the Chicago Sun-Times.

ที่Chicago Sun Times

I was in line at Radio Shack

ผมก็ไปต่อแถวที่ร้านRadio Shack

to buy one of the first Model 100's.

เพื่อซื้อโมเดล100รุ่นแรก

And when I told the people in the press room at the Academy Awards

และตอนที่ผมบอกคนในแถลงข่าวที่งานAcademy Awards

that they'd better install some phone lines for Internet connections,

ว่าพวกเขาควรที่จะติดตั้งสายโทรศัพท์เพื่อเชื่อมต่ออินเตอร์เน็ต

they didn't know what I was talking about.

พวกเขาไม่รู้ว่าผมพูดเรื่องอะไร

When I bought my first desktop,

ตอนที่ผมซื้อเดสท็อปอันแรก

it was a DEC Rainbow.

มันคือDEC Rainbow

Does anybody remember that?"

มีใครจำได้บ้างไหมครับ

(Applause)

(ปรบมือ)

"The Sun Times sent me to the Cannes Film Festival

หนังสือพิมพ์Sun Timesส่งผมไปที่เทศกาลหนังเมืองคานส์

with a portable computer the size of a suitcase

พ่วงด้วยคอมพิวเตอร์พกพาขนาดเท่ากระเป๋าเดินทาง

named the Porteram Telebubble.

ชื่อว่าPorteram Telebubble

I joined CompuServe

ผมเข้าร่วมกับCompuserve

when it had fewer numbers

ตั้งแต่ตอนที่ยังมีสมาชิกน้อย

than I currently have followers on Twitter.

กว่าจำนวนผู้ตามผมในTwitterตอนนี้อีก

(Laughter)

(หัวเราะ)

CE: All of this has happened

แชส: ทั้งหมดนี้เกิดขึ้น

in the blink of an eye.

ในชั่วพริบตา

It is unimaginable

เป็นเรื่องเหนือจินตนาการ

what will happen next.

ว่าต่อไปจะเกิดอะไรขึ้น

It makes me incredibly fortunate

มันทำให้ผมรู้สึกโชคดีอย่างเหลือเชื่อ

to live at this moment in history.

ที่มีชีวิตอยู่ในช่วงประวัติศาสตร์นี้

Indeed, I am lucky to live in history at all,

แน่นอนว่า ผมโชคดีที่เป็นส่วนนึงของประวัติศาสตร์

because without intelligence and memory

เพราะถ้าไม่มีความฉลาด และการจดจำ

there is no history.

ก็จะไม่มีประวัติศาสตร์ไปด้วย

For billions of years,

กว่าพันล้านปี

the universe evolved

จักรวาลค่อยๆเปลี่ยนแปลง

completely without notice.

โดยไม่มีใครสังเกต

Now we live in the age of the Internet,

ปัจจุบันนี้พวกเราอยู่ในยุคของอินเตอร์เน็ต

which seems to be creating a form of global consciousness.

ซึ่งดูเหมือนจะกระตุ้นระบบที่เชื่อมทั่วโลก

And because of it,

และเพราะอินเตอร์เน็ตเนี่ยแหละ

I can communicate

ทำให้ผมสามารถสื่อสารกับคนอื่นได้

as well as I ever could.

อย่างที่ผมเคยทำมาก่อน

We are born into a box

พวกเราเกิดในกล่อง

of time and space.

แห่งเวลาและสถานที่

We use words and communication

พวกเราใช้คำต่างๆและการสื่อสาร

to break out of it

เพื่อที่จะหลุดออกจากมัน

and to reach out to others.

และเอื้อมให้ถึงคนอื่น

For me, the Internet began

สำหรับผม อินเตอร์เน็ตเริ่มต้นจาก

as a useful tool

การเป็นสิ่งมีประโยชน์ในตอนต้น

and now has become something I rely on

แล้วค่อยกลายเป็นบางสิ่งที่ผมพึ่งพา

for my actual daily existence.

ในชีวิตประจำวันที่เป็นอยู่

I cannot speak;

ผมพูดไม่ได้

I can only type so fast.

ความเร็วในการพิมพ์ก็จำกัด

Computer voices

เสียงคอมพิวเตอร์

are sometimes not very sophisticated,

บางครั้งไม่ค่อยดีนัก

but with my computer,

แต่เมื่อมีคอมพิวเตอร์

I can communicate more widely

ผมสามารถสื่อสารได้กว้างขวาง

than ever before.

กว่าเมื่อก่อน

I feel as if my blog,

ผมรู้สึกเหมือนว่าบล็อคของผม

my email, Twitter and Facebook

อีเมลล์ ทวิตเตอร์ และเฟสบุ๊ค

have given me a substitute

เป็นส่วนทดแทน

for everyday conversation.

การสนทนาในทุกวัน

They aren't an improvement,

มันไม่ใช่การพัฒนา

but they're the best I can do.

แต่เป็นสิ่งที่ผมทำได้ดีที่สุด

They give me a way to speak.

สิ่งเหล่านี้ทำให้ผมมีทางได้พูด

Not everybody has the patience

ไม่ใช่ทุกคนที่จะอดทน

of my wife, Chaz.

เหมือนกับภรรยาผม แชส

But online,

แต่ออนไลน์

everybody speaks at the same speed.

ทุกคนพูดคุยในความเร็วเท่ากัน

This whole adventure

ตลอดการผจญภัยนี้

has been a learning experience.

เป็นประสบการณ์การเรียนรู้

Every time there was a surgery that failed,

ทุกครั้งที่การผ่าตัดล้มเหลว

I was left with a little less flesh and bone.

ผมก็เหลือเนื้อและกระดูกน้อยลง

Now I have no jaw left at all.

และในตอนนี้ผมไม่มีขากรรไกรเหลือเลย

While harvesting tissue from both my shoulders,

การผ่าตัดปลูกถ่ายเนื้อเยื่อจากไหล่ทั้ง2ของผม

the surgeries left me with back pain

ทำให้ผมมีอาการปวดหลัง

and reduced my ability to walk easily.

ทำให้เดินลำบาก

Ironic that my legs are fine,

น่าประหลาดที่ขาทั้งคู่ของผมไม่เป็นไร

and it's my shoulders that slow up my walk.

แต่เป็นไหล่ของผมที่ถ่วงการเดินให้ช้าลง

When you see me today,

เมื่อพวกคุณเห็นผมวันนี้

I look like the Phantom of the Opera.

ผมเหมือนกับPhantom of the Opera

But no you don't.

ไม่จริงสักหน่อย

(Laughter)

(หัวเราะ)

(Applause)

(ปรบมือ)

It is human nature to look at someone like me

มันเป็นธรรมชาติของมนุษย์ที่จะมองคนอย่างผม

and assume I have lost some of my marbles.

และคิดว่าผมได้สูญเสียสมองบางส่วนไป

People --

ผู้คน...

(Applause)

(ปรบมือ)

People talk loudly --

ผู้คนพูดเสียงดัง...

I'm so sorry.

ขอโทษค่ะ

Excuse me.

ขอโทษนะคะ

(Applause)

(ปรบมือ)

People talk loudly and slowly to me.

คนอื่นพูดกับผมเสียงดังๆและช้าๆ

Sometimes they assume I am deaf.

บางครั้งพวกเขาคิดว่าผมหูหนวก

There are people who don't want to make eye contact.

และบางคนก็ไม่อยากจ้องตาผมด้วยซ้ำ

Believe me, he didn't mean this as --

เชื่อฉันเถอะ เขาไม่ได้ตั้งใจจะ...

anyway, let me just read it.

เอาเป็นว่า ฉันตั้งใจอ่านต่อดีกว่า

(Laughter)

(ปรบมือ)

You should never let your wife read something like this.

พวกคุณไม่ควรให้ภรรยาอ่านอะไรแบบนี้นะคะ

(Laughter)

(หัวเราะ)

It is human nature

มันเป็นธรรมชาติของคน

to look away from illness.

ที่จะพยายามไม่มองคนป่วย

We don't enjoy a reminder

พวกเราไม่ชอบการย้ำเตือน

of our own fragile mortality.

ว่าเราเป็นสิ่งเปราะบาง ไม่ยั่งยืน

That's why writing on the Internet

นี่เป็นสาเหตุที่การเขียนบนอินเตอร์เน็ต

has become a lifesaver for me.

กลายเป็นสิ่งช่วยชีวิตผม

My ability to think and write

ความสามารถในการคิดและเขียนของผม

have not been affected.

ไม่ได้หายไป

And on the Web, my real voice finds expression.

ในเว็บ เสียงของผมจริงๆได้แสดงออก

I have also met many other disabled people

ผมยังได้เจอกับคนพิการหลายๆคน

who communicate this way.

ที่สื่อสารกันด้วยวิธีนี้

One of my Twitter friends

เพื่อนทางทวิตเตอร์คนนึงของผม

can type only with his toes.

ใช้นิ้วเท้าพิมพ์คุย

One of the funniest blogs on the Web

หนึ่งในบล๊อคที่ฮาที่สุด

is written by a friend of mine

เขียนโดยเพื่อนของผมคนนึง

named Smartass Cripple.

ชื่อว่าSmartass Cripple

(Laughter)

(หัวเราะ)

Google him and he will make you laugh.

ลองกูเกิลเขาดู แล้วเขาจะทำให้คุณขำ

All of these people are saying, in one way or another,

บุคคลเหล่านี้พูดเป็นเสียงเดียวกันว่า

that what you see

สิ่งที่คุณเห็น

is not all you get.

ไม่ใช่ทั้งหมดที่คุณได้

So I have not come here to complain.

ดังนั้นผมไม่ได้มาที่นี่เพื่อบ่น

I have much to make me happy and relieved.

มีเรื่องอีกมากที่ผมมีความสุขและรู้สึกดี

I seem, for the time being,

ตอนนี้ผม

to be cancer-free.

ไม่มีอาการจากโรคมะเร็ง

I am writing as well as ever.

ผมเขียนได้ดีเหมือนเมื่อก่อน

I am productive.

ผมมีประสิทธิภาพ

If I were in this condition at any point

ถ้าเกิดผมเป็นแบบนี้

before a few cosmological instants ago,

ก่อนช่วงเวลาจักรวาลนี้สักนิดนึง

I would be as isolated as a hermit.

ผมคงโดดเดี่ยวน่าดู

I would be trapped inside my head.

เหมือนถูกคุมขังไว้ในหัวตัวเอง

Because of the rush of human knowledge,

เพราะการเติบโตทางความรู้ของมนุษย์

because of the digital revolution,

เพราะวิวัฒนาการดิจิตอล

I have a voice,

ทำให้ผมมีเสียง

and I do not need to scream.

และไม่ต้องกรีดร้อง

RE: Wait. I have one more thing to add.

โรเจอร์: เดี๋ยวครับ ผมมีอีกเรื่องที่อยากจะพูด

A guy goes into a psychiatrist.

ชายคนนึงไปหาจิตแพทย์

The psychiatrist says, "You're crazy."

จิตแพทย์พูดว่า "คุณมันบ้า"

The guy says, "I want a second opinion."

ผู้ชายคนนั้นพูดว่า "ผมต้องการความเห็นเพิ่มเติม"

The psychiatrist says, "All right, you're ugly."

จิตแพทย์ตอบว่า "ตกลง คุณมันน่าเกลียด"

(Laughter)

(หัวเราะ)

You all know the test for artificial intelligence -- the Turing test.

พวกคุณรู้เกี่ยวกับเรื่องการทดสอบปัญญาประดิษฐ์ -- การทดสอบของทัวริง

A human judge has a conversation

ที่ผู้ตัดสินต้องคุย

with a human and a computer.

กับคนและคอมพิวเตอร์

If the judge can't tell the machine apart from the human,

ถ้าคนตัดสินไม่สามารถบอกได้ว่าอันไหนคน อันไหนหุ่น

the machine has passed the test.

หุ่นจะผ่านการทดสอบ

I now propose a test for computer voices -- the Ebert test.

ผมอยากเสนอการทดสอบเสียงคอมพิวเตอร์ -- การทดสอบของอีเบิร์ท

If a computer voice can successfully tell a joke

ถ้าเสียงคอมพิวเตอร์สามารถเล่าเรื่องตลกสำเร็จ

and do the timing and delivery as well as Henny Youngman,

มีจังหวะ และการเล่าเรื่องที่ดีเท่ากับ เฮนนี่ ยังแมน

then that's the voice I want.

นั่นคงเป็นเสียงที่ผมอยากได้

(Applause)

(ปรบมือ)