Naomi Klein: Addicted to risk

Translator: Chana Chananukul Reviewer: Kanawat Senanan

I just did something I've never done before.

ฉันเพิ่งได้ทำสิ่งที่ไม่เคยทำมาก่อน

I spent a week at sea on a research vessel.

ฉันได้ใช้เวลาหนึ่งสัปดาห์ บนเรือที่ออกเดินทางไปทำการวิจัยในทะเล

Now I'm not a scientist,

ตัวฉันเองไม่ใช่นักวิทยาศาสตร์

but I was accompanying a remarkable scientific team

แต่ฉันไปกับทีมนักวิทยาศาสตร์ที่สุดยอดทีมหนึ่ง

from the University of South Florida

จากมหาวิทยาลัยเซาท์ฟลอริดา

who have been tracking the travels of BP's oil

ซึ่งได้ติดตาม เส้นทางเดินของน้ำมันที่รั่วของบีพี

in the Gulf of Mexico.

ในอ่าวเม็กซิโก

This is the boat we were on, by the way.

นี่คือเรือที่เป็นพาหนะของเรา

The scientists I was with

ทีมนักวิทยาศาสตร์ที่ฉันไปด้วย

were not studying the effect of the oil and dispersants on the big stuff --

ไม่ได้ศึกษาเกี่ยวกับผลกระทบของน้ำมัน หรือสารเคมีขจัดคราบน้ำมัน ในสัตว์ใหญ่

the birds, the turtles,

อย่างพวกนก พวกเต่า

the dolphins, the glamorous stuff.

พวกโลมา หรือสัตว์น่ารักเทือกนั้น

They're looking at the really little stuff

พวกเขาเฝ้ามองสิ่งมีชีวิตเล็กมากๆ

that gets eaten by the slightly less little stuff

ที่เป็นอาหารของสิ่งมีชิวิตอื่นที่ตัวใหญ่ขึ้นมาหน่อย

that eventually gets eaten by the big stuff.

ที่ซึ่งสุดท้ายก็ถูกกินด้วยสิ่งมีชีวิตตัวใหญ่ๆ

And what they're finding

สิ่งที่พวกเขาค้นพบก็คือ

is that even trace amounts of oil and dispersants

เพียงแค่ปริมาณน้อยนิดของน้ำมันหรือสารเคมีขจัดคราบน้ำมัน

can be highly toxic to phytoplankton,

ก็เป็นพิษรุนแรงต่อแพลงก์ตอนพืช (Phytoplankton)

which is very bad news,

ซึ่งถือว่าเป็นข่าวร้ายมากๆ

because so much life depends on it.

เนื่องจากมีหลายต่อหลายชีวิตที่ต้องพึ่งพาพวกมัน

So contrary to what we heard a few months back

และในทางตรงกันข้ามจากที่เราได้ยินเมื่อไม่กี่เดือนที่ผ่านมา

about how 75 percent of that oil

ว่า 75 เปอร์เซนต์ของน้ำมันนั้น

sort of magically disappeared

ได้อันตรทานหายไปอย่างอัศจรรย์

and we didn't have to worry about it,

และเราไม่ต้องกังวลกับมันอีก

this disaster is still unfolding.

หายนะที่แท้จริงกำลังจะปรากฏขึ้นต่างหาก

It's still working its way up the food chain.

มันกำลังคืบคลานผ่านขึ้นมาตามห่วงโซ่อาหาร

Now this shouldn't come as a surprise to us.

แต่เรื่องนี้ก็ไม่ใช่เรื่องน่าประหลาดใจอะไร

Rachel Carson --

เรเชล คาร์สัน

the godmother of modern environmentalism --

เจ้าแม่ของแนวคิดสิ่งแวดล้อมนิยมใหม่

warned us about this very thing

เคยเตือนพวกเราถึงสิ่งเดียวกันนี้

back in 1962.

ในปี 1962

She pointed out that the "control men" --

เธอชี้ให้เห็นว่า "มนุษย์จอมควบคุม"

as she called them --

เธอเรียกแบบนั้น

who carpet-bombed towns and fields

พวกที่ปูพรมไปทั่วเมืองและท้องทุ่ง

with toxic insecticides like DDT,

ด้วยสารฆ่าแมลงต่างๆ เช่นดีดีที

were only trying to kill the little stuff, the insects,

ที่พยายามฆ่าพวกตัวเล็กตัวน้อย เช่นแมลง

not the birds.

ไม่ใช่พวกนก

But they forgot this:

แต่ทว่าพวกเขาลืมไป

the fact that birds dine on grubs,

ว่าเหล่านกนั้น กินตัวด้วงเป็นอาหาร

that robins eat lots of worms

ว่านกโรบิน กินหนอนเป็นจำนวนมาก

now saturated with DDT.

ที่ตอนนี้อุดมไปด้วย ดีดีที

And so, robin eggs failed to hatch,

และนั่นทำให้ไข่ของมันไม่ฟัก

songbirds died en masse,

นกซองเบิร์ดดายเป็นหมู่

towns fell silent.

บรรดาเมืองต่างเงียบสงัด

Thus the title "Silent Spring."

จนกลายมาเป็นชื่อหนังสือเรื่อง "ฤดูใบไม้ผลิที่เงียบงัน"

I've been trying to pinpoint

ฉันพยายามที่จะหา

what keeps drawing me back to the Gulf of Mexico,

ว่าอะไรทำให้ฉันหวนกลับไปถึงอ่าวเม็กซิโก

because I'm Canadian,

เพราะฉันเองก็เป็นชาวแคนาดา

and I can draw no ancestral ties.

และฉันก็ไม่ได้สืบเชื้อสายมาจากแถบนั้น

And I think what it is

และฉันคิดได้ว่าสิ่งนั้น

is I don't think we have fully come to terms

ก็คือเรายังไม่เข้าใจถ่องแท้

with the meaning of this disaster,

กับความหมายของหายนะครั้งนี้

with what it meant to witness a hole

กับว่ามันหมายถึงอะไรกับการที่เห็น

ripped in our world,

หลุมถูกฉีกขึ้นในพื้นโลกเรา

with what it meant to watch the contents of the Earth

ว่ามันหมายถึงอะไรที่สิ่งที่อยู่ใต้พื้นโลก

gush forth on live TV,

พุ่งพวยออกมาในจอโทรทัศน์ที่ถ่ายทอดสด

24 hours a day,

24 ชั่วโมงต่อวัน

for months.

เป็นเดือนๆ

After telling ourselves for so long

หลังจากที่เราพร่ำบอกตัวเองมาเป็นเวลานาน

that our tools and technology can control nature,

ว่าเครื่องมือและเทคโนโลยีของเรา สามารถควบคุมธรรมชาติได้

suddenly we were face-to-face

ทันใดนั้นเราต้องมาเผชิญหน้า

with our weakness,

กับความอ่อนแอของเรา

with our lack of control,

กับความไร้สามารถในการควบคุม

as the oil burst out

ในขณะที่น้ำมันนั้นปะทุออกมา

of every attempt to contain it --

ทุกความพยายามที่จะต้านกักมันไว้

"top hats," "top kills"

แผนท็อปแฮทส์ (top hats), แผนท็อปคิลส์ (top kills)

and, most memorably, the "junk shot" --

และที่น่าจดจำที่สุด แผนจังค์ช็อต (junk shot)

the bright idea

เป็นความคิดที่แสนฉลาด

of firing old tires and golf balls

ของการยิงยางรถเก่าและลูกกอล์ฟ

down that hole in the world.

อัดลงสู่หลุมนั้นในพื้นโลก

But even more striking

แต่สิ่งที่น่าประทับใจไปกว่านั้น

than the ferocious power emanating from that well

มากกว่าพลังอันรุนแรงที่ปลดปล่อยออกมาจากบ่อนั้น

was the recklessness

คือความประมาทเลินเล่อ

with which that power was unleashed --

ที่นำมาซึ่งการปลดปล่อยพลังนั้น

the carelessness, the lack of planning

ความสะเพร่า การขาดการวางแผน

that characterized the operation

นั่นคือนิยามของการปฏิบัติการครั้งนี้

from drilling to clean-up.

ตั้งแต่การขุดเจาะไปจนถึงการทำความสะอาด

If there is one thing

ถ้าจะมีอะไรสักอย่าง

BP's watery improv act made clear,

ที่แผนว่าด้วยการพัฒนาทางน้ำของบีพี ได้ให้ความกระจ่าง

it is that, as a culture,

ก็คือในวัฒนธรรมของเรา

we have become far too willing to gamble

เรายินดีที่มากจนเกินไป ที่จะยอมเสี่ยง

with things that are precious

กับสิ่งที่มีค่ามหาศาล

and irreplaceable,

และทดแทนไม่ได้

and to do so without a back-up plan,

ด้วยการที่ไม่มีแผนรองรับ

without an exit strategy.

ไม่มีกลยุทธ์ทางออก

And BP was hardly

และ บีพี เองก็ไม่ใช่

our first experience of this in recent years.

ประสบการณ์แรกในช่วงปีหลังมานี้

Our leaders barrel into wars,

เหล่าผู้นำของเรากรูเข้าทำสงคราม

telling themselves happy stories

และเล่าเรื่องราวที่น่าปลาบปลื้มกับตัวเอง

about cakewalks and welcome parades.

เกี่ยวกับชัยชนะและพาเหรดต้อนรับ

Then, it is years of deadly damage control,

จากนั้น ก็มาถึงช่วงปีแห่งการควบคุมความเสียหายร้ายแรง

Frankensteins of sieges and surges

ผีดิบสงครามแห่งการ บุกยึด และรุกคืบ

and counter-insurgencies,

และต่อต้านการจราจล

and once again, no exit strategy.

และเช่นเคย ไม่มีกลยุทธ์ทางออก

Our financial wizards routinely fall victim

นักการเงินตกเป็นเหยื่อครั้งแล้วครั้งเล่า

to similar overconfidence,

ของความมั่นใจมากเกินไป

convincing themselves that the latest bubble

เชื่อมันในตัวเองว่าฟองสบู่ครั้งล่าสุดนั้น

is a new kind of market --

เป็นตลาดชนิดใหม่

the kind that never goes down.

ชนิดที่ไม่มีขาลง

And when it inevitably does,

และเมื่อมันเกิดขึ้นอย่างไม่มีทางเลี่ยง

the best and the brightest

คนที่เก่งที่สุด ฉลาดที่สุด

reach for the financial equivalent of the junk shot --

ก็เสนอแผนทางการเงินที่เทียบได้กับแผนจังค์ช็อต

in this case, throwing massive amounts

ซึ่งในที่นี้ เป็นการอัดเงินจำนวนมหาศาล

of much-needed public money

เงินจากสาธารณะ ที่เป็นที่ต้องการยิ่ง

down a very different kind of hole.

อัดมันลงไปในหลุมอีกชนิดหนึ่ง

As with BP, the hole does get plugged,

เช่นเดียวกับกรณีของ บีพี การรั่วไหลนั้นถูกอุดไว้ได้

at least temporarily,

แต่ก็แค่เพียงชั่วคราว

but not before

แต่ก็หลังจากที่

exacting a tremendous price.

เราได้จ่ายราคาที่แสนแพงไปแล้ว

We have to figure out

เราต้องมาคิดกันว่า

why we keep letting this happen,

ทำไมเราถึงปล่อยให้สิ่งนี้เกิดขึ้น

because we are in the midst

เพราะพวกเรากำลังอยู่ท่ามกลาง

of what may be our highest-stakes gamble of all --

สิ่งที่อาจจะเป็นการเดิมพันที่มีความเสี่ยงที่สูงที่สุด ในบรรดาอะไรทั้งหมด

deciding what to do, or not to do,

เราชั่งใจว่าเราควรทำอะไร หรือไม่ควรทำอะไร

about climate change.

กับประเด็นเรื่องโลกร้อน

Now as you know,

ทีนี้อย่างที่เรารู้กันว่า

a great deal of time is spent,

เวลามากมายได้ถูกใช้

in this country and around the world,

ในประเทศเราและทั่วโลก

inside the climate debate,

กับการถกเถียงเประเด็นรื่องโลกร้อน

on the question of, "What if the IPC scientists

กับคำถามที่ว่า "แล้วถ้าหากนักวิทยาศาสตร์ IPC

are all wrong?"

คิดผิดล่ะ?"

Now a far more relevant question --

ทีนี้ก็ยังมีคำถามที่สำคัญอีกอันหนึ่ง

as MIT physicist Evelyn Fox Keller puts it --

อย่างที่ เอเวลิน ฟอกส์ เคลเลอร์ นักฟิสิกส์แห่งมหาวิทยาลัย MIT บอกไว้

is, "What if those scientists are right?"

ว่า "ถ้าหากนักวิทยาศาสตร์คิดถูกล่ะ?"

Given the stakes, the climate crisis

หากประเมินส่วนได้เสียแล้ว วิกฤตเรื่องสภาพอากาศ

clearly calls for us to act

กำลังต้องการให้เราลงมือทำอะไรซักอย่าง

based on the precautionary principle --

ที่อยู่บนหลักการของการระวังป้องกัน

the theory that holds

ซึ่งเป็นหลักทฤษฎีที่ว่า

that when human health and the environment

เมื่อสุขภาพของมนุษย์และธรรมชาติ

are significantly at risk

กำลังอยู่ในภาวะสุ่มเสี่ยง

and when the potential damage is irreversible,

และเมื่อความเสียหายที่อาจเกิดขึ้นนั้น ไม่สามารถทำกลับคืนให้เป็นเหมือนเดิมได้

we cannot afford to wait

เราไม่สามารถที่จะรอ

for perfect scientific certainty.

ความแน่นอนทางวิทยาศาสตร์

Better to err on the side of caution.

ควรยอมที่จะพลาดถ้าระวังเกินกว่าเหตุ

More overt, the burden of proving

ที่ชัดเจนกว่านั้น ภาระของการพิสูจน์

that a practice is safe

ว่าแผนการปฏิบัตินั้นปลอดภัย

should not be placed on the public that would be harmed,

ไม่ควรตกอยู่กับสาธารณะชนผู้จะได้รับอันตราย

but rather on the industry that stands to profit.

แต่เป็นภาระของกลุ่มอุตสาหกรรมผู้ตักตวงผลประโยชน์

But climate policy in the wealthy world --

แต่ทว่านโยบายเรื่องสภาพภูมิอากาศในประเทศที่มั่งคั่ง

to the extent that such a thing exists --

ถ้ามันจะมีอยู่จริง

is not based on precaution,

ก็ไม่ได้ตั้งอยู่บนหลักการระวังป้องกัน

but rather on cost-benefit analysis --

แต่อยู่บนการประเมินราคากับผลประโยชน์

finding the course of action that economists believe

เพื่อหาแนวทางปฏิบัติที่นักเศรษฐศาสตร์เชื่อว่า

will have the least impact

จะส่งผลกระทบน้อยที่สุด

on our GDP.

ต่อตัวเลข จีดีพี

So rather than asking, as precaution would demand,

ดังนั้นแทนที่จะถาม ตามหลักการระวังป้องกัน

what can we do as quickly as possible

ว่าเราจะทำอะไรอย่างด่วนที่สุดได้บ้าง

to avoid potential catastrophe,

เพื่อที่จะเลี่ยงมหันตภัย

we ask bizarre questions like this:

เรากลับตั้งคำถามพิลึกว่า

"What is the latest possible moment we can wait

"เราจะรอได้นานที่สุดแค่ไหน

before we begin seriously lowering emissions?

ก่อนที่จะเริ่มลดการปล่อยก๊าซอย่างจริงจัง?

Can we put this off till 2020,

เราเลื่อนออกไปถึงปี 2020 ได้ไหม

2030, 2050?"

ปี 2030 หรือ 2050 ได้ไหม?"

Or we ask,

หรือไม่เราก็ถามว่า

"How much hotter can we let the planet get

"เราจะปล่อยให้โลกร้อนขึ้นได้ถึงเท่าไหร่

and still survive?

ที่เราจะยังมีชีวิตอยู่ได้?"

Can we go with two degrees, three degrees, or --

เรารับไหวไหมกับอุณหภูมิที่สูงขึ้นสององศา สามองศา หรือ

where we're currently going --

หรือในขณะนี้ที่เป็นอยู่

four degrees Celsius?"

ที่สี่องศาเซลเซียส?"

And by the way,

และอย่างไรก็ตาม

the assumption that we can safely control

สมมติฐานที่เราสามารถควบคุม

the Earth's awesomely complex climate system

ระบบสภาวะอากาศของโลกที่แสนซับซ้อนได้อย่างรัดกุม

as if it had a thermostat,

อย่างกับว่ามันมีเครื่องปรับอุณหภูมิ

making the planet not too hot, not too cold,

ที่ปรับให้โลกไม่ร้อนหรือไม่หนาวเกินไป

but just right -- sort of Goldilocks style --

แต่กำลังดี เหมือนนิทานหนูน้อยโกล์ดิลอคส์

this is pure fantasy,

นี่เป็นจินตนาการทั้งสิ้น

and it's not coming from the climate scientists.

และมันไม่ได้ออกมาจากปากของนักวิทยาศาสตร์

It's coming from the economists

มันมาจากนักเศรษศาสตร์

imposing their mechanistic thinking

ผู้เสแสร้งคิดแบบมีหลักการ

on the science.

เชิงวิทยาศาสตร์

The fact is that we simply don't know

ความจริงที่เราไม่รู้จริงๆ

when the warming that we create

ว่าเมื่อใดความร้อนที่เราสร้างขึ้นนั้น

will be utterly overwhelmed

จะถาโถม

by feedback loops.

ย้อนกลับหาเราด้วยกลไกป้อนกลับ

So once again,

ดังนั้นแล้ว

why do we take these crazy risks

ทำไมเราถึงยังยอมที่จะเสี่ยงแบบบ้าคลั่ง

with the precious?

กับสิ่งมีค่าอยู่เล่า?

A range of explanations

คำอธิบายต่างๆ

may be popping into your mind by now,

อาจจะกำลังผุดขึ้นในหัวของพวกคุณตอนนี้

like "greed."

ว่ามันคือความโลภ

This is a popular explanation, and there's lots of truth to it,

นี่คือคำอธิบายยอดฮิต และก็มีความจริงอยู่ในนั้น

because taking big risks, as we all know,

เพราะการกล้าที่จะเสี่ยงมาก อย่างที่เรารู้กัน

pays a lot of money.

ให้ผลตอบแทนสูง

Another explanation that you often hear for recklessness

คำอธิบายอีกอย่างที่พวกคุณได้ยินบ่อยครั้ง สำหรับประมาทสะเพร่า

is hubris.

นั่นคือความอหังการ

And greed and hubris

และความโลภและความอหังการนี้

are intimately intertwined

โยงใยผูกติดกัน

when it comes to recklessness.

อยู่ในความประมาท

For instance, if you happen to be a 35-year-old banker

ตัวอย่างเช่น หากคุณเป็นนักธนาคารอายุ 35 ปี

taking home 100 times more

หาเงินได้ 100 เท่า

than a brain surgeon,

มากกว่าแพทย์ผ่าตัดสมอง

then you need a narrative,

คุณรู้สึกว่าจะต้องสร้างเรื่อง

you need a story

ต้องมีเรื่องเล่า

that makes that disparity okay.

ที่จะอธิบายว่าทำไมส่วนต่างนั้นถึงเป็นเรื่องปกติ

And you actually don't have a lot of options.

และคุณเองก็ไม่มีทางเลือกมากนัก

You're either an incredibly good scammer,

ถ้าคุณไม่เป็นจอมเจ้าเล่ห์ที่เก่งมากๆ

and you're getting away with it -- you gamed the system --

และเอาตัวรอดไปได้ ก็เลยเอาชนะระบบได้

or you're some kind of boy genius,

หรือไม่คุณก็เป็นยอดอัจฉริยะ

the likes of which the world has never seen.

ชนิดที่โลกไม่เคยเห็นมาก่อน

Now both of these options -- the boy genius and the scammer --

ทีนี้ทางเลือกทั้งสองอย่าง คนอัจฉริยะกับคนเจ้าเล่ห์เพทุบาย

are going to make you vastly overconfident

ต่างทำให้คุณรู้สึกมั่นใจในตัวเองสุดๆ

and therefore more prone

และดังนั้นคุณจึงมีแนวโน้ม

to taking even bigger risks in the future.

ที่จะยอมเสี่ยงอะไรที่มากขึ้นเรื่อยๆในอนาคต

By the way, Tony Hayward, the former CEO of BP,

อย่างไรก็ตาม โทนี เฮย์เวิร์ด อดีตซีอีโอ ของบีพี

had a plaque on his desk

มีป้ายคำคมบนโต๊ะทำงาน

inscribed with this inspirational slogan:

ที่จารึกประโยคที่สร้างแรงบันดาลใจว่า

"What would you attempt to do

"คุณจะทำอะไร

if you knew you could not fail?"

ถ้าคุณรู้ว่าคุณไม่มีทางล้มเหลว?"

Now this is actually a popular plaque,

ตอนนี้มันกลายเป็นป้ายยอดนิยมไปแล้ว

and this is a crowd of overachievers,

และนี่คือกลุ่มคนที่ชอบความสำเร็จเกินเป้าหมาย

so I'm betting that some of you have this plaque.

ฉันพนันได้เลยว่าบางคนในหมู่พวกคุณก็มีป้ายนี้เหมือนกัน

Don't feel ashamed.

ไม่ต้องอายค่ะ

Putting fear of failure out of your mind

การเอาความกลัวที่จะล้มเหลวออกไปจากความคิด

can be a very good thing

เป็นสิ่งที่ดีมากๆ ได้

if you're training for a triathlon

อย่างถ้าคุณกำลังซ้อมลงแข่งไตรกีฬา

or preparing to give a TEDTalk,

หรือเตรียมตัวที่จะมาพูดใน TEDTalk

but personally, I think people with the power

แต่ส่วนตัวแล้ว ฉันคิดว่าคนที่มีอำนาจ

to detonate our economy and ravage our ecology

ที่จะทำให้ระบบเศรษฐกิจพังพินาศ หรือทำให้สภาพแวดล้อมย่อยยับ

would do better having

คงจะทำได้ดีกว่านี้หากมี ภาพอิคารัส

a picture of Icarus hanging from the wall,

แขวนอยู่บนผนัง (Icarus; ตัวละครในนิทานกรีกผู้ตายด้วยความประมาท)

because -- maybe not that one in particular --

เพราะ...อาจไม่ต้องเจาะจงว่าเป็นภาพนั้นก็ได้...

but I want them thinking about the possibility of failure

แต่ฉันต้องการให้พวกเขาคิดถึงความล้มเหลวที่อาจเกิดขึ้นได้

all of the time.

ตลอดเวลา

So we have greed,

เพราะเรามีความโลภ

we've got overconfidence/hubris,

เรามีความลำพองอหังการ

but since we're here at TEDWomen,

แต่ในเมื่อเรามารวมกันในงาน TEDWomen

let's consider one other factor

เรามาลองพิจารณาอีกปัจจัยหนึ่ง

that could be contributing in some small way

ปัจจัยที่อาจจะมีส่วนช่วยเกื้อเล็กน้อย

to societal recklessness.

ต่อความเลินเล่อของสังคม

Now I'm not going to belabor this point,

จริงๆ ฉันไม่ต้องการพูดซ้ำซากเกี่ยวกับประเด็นนี้

but studies do show that, as investors,

แต่การวิจัยชี้ว่า ในฐานะนักลงทุน

women are much less prone

ผู้หญิงมีแนวโน้มน้อยกว่า

to taking reckless risks than men,

ที่จะเสี่ยงแบบบ้าเลือดเทียบกับผู้ชาย

precisely because, as we've already heard,

แน่นอนเป็นเพราะอย่างที่เราเคยได้ยินมากันแล้ว

women tend not to suffer from overconfidence

ว่าผู้หญิงไม่ค่อยจะประสบปัญหาจากความมั่นใจในตัวเองเกินไป

in the same way that men do.

เหมือนเช่นผู้ชาย

So it turns out

ดังนั้นจึงกลายเป็นว่า

that being paid less and praised less

การได้ค่าจ้างน้อยกว่า ถูกชมน้อยกว่า

has its upsides --

ก็มีส่วนดีอยู่เหมือนกัน

for society at least.

อย่างน้อยก็ต่อสังคม

The flipside of this

ในทางตรงกันข้าม

is that constantly being told

การที่ถูกบอกอยู่ตลอดเวลาว่า

that you are gifted, chosen

คุณมีพรสวรรค์ เป็นคนที่ถูกเลือก

and born to rule

เกิดมาเพื่อทีชนะ

has distinct societal downsides.

มีผลร้ายต่อสังคมอย่างชัดเจน

And this problem -- call it the "perils of privilege" --

และปัญหานี้ อาจจะเรียกมันว่า"ภยันตรายของอภิสิทธิ์ชน"

brings us closer, I think,

พาเราไปสู่

to the root of our collective recklessness.

รากเหง้าของความประมาทหมู่

Because none of us -- at least in the global North --

เพราะไม่มีใคร อย่างน้อยในประเทศที่พัฒนาแล้ว

neither men nor women,

ไม่ว่าผู้หญิง ผู้ชาย

are fully exempt from this message.

ที่ถูกยกเว้นจากสิ่งนี้ได้

Here's what I'm talking about.

ทีนี้ฉันกำลังจะบอกว่า

Whether we actively believe them

ไม่ว่าเราจะเชื่อมันอย่างจริงจัง

or consciously reject them,

หรือตั้งใจปฏิเสธมัน

our culture remains in the grips

วัฒนธรรมของเรายังผูกติดอยู่กับ

of certain archetypal stories

เรื่องเล่าที่ปลูกฝังกันมา

about our supremacy

เกี่ยวกับความยิ่งใหญ่ของเรา

over others and over nature --

เหนือคนอื่นๆ และเหนือธรรมชาติ

the narrative of the newly discovered frontier

เรื่องเล่าเกี่ยวกับการค้นพบพรมแดนใหม่

and the conquering pioneer,

และผู้บุกเบิกผู้กำชัยชนะ

the narrative of manifest destiny,

เรื่องเล่าชะตากรรม

the narrative of apocalypse and salvation.

เรื่องเล่าของวันสิ้นโลก และการไถ่บาป

And just when you think these stories are fading into history,

และขณะที่คุณที่ว่าเรื่องพวกนี้ค่อยๆ เลือนหายไปในประวัติศาสตร์

and that we've gotten over them,

และเราก้าวผ่านพวกมันมาแล้ว

they pop up in the strangest places.

มันกลับโผล่มาในสถานที่แปลกๆ

For instance, I stumbled across this advertisement

อย่างเช่น ฉันไปเจอโฆษณานี้มา

outside the women's washroom

อยู่หน้าห้องน้ำหญิง

in the Kansas City airport.

ในสนามบินแคนซัสซิตี้

It's for Motorola's new Rugged cell phone,

เป็นของโทรศัพท์โมโตโรลา รุ่นทนทายาท

and yes, it really does say,

และแน่นอน มันเขียนว่า

"Slap Mother Nature in the face."

"ตบหน้า ธรรมชาติ"

And I'm not just showing it to pick on Motorola --

ฉันไม่ได้เลือกขึ้นมาพูดเพื่อจะโจมตีโมโตโรลาหรอกนะ

that's just a bonus.

นั่นเป็นแค่ของแถม

I'm showing it because --

ฉันเลือกมาพูดเพราะ...

they're not a sponsor, are they? --

พวกเขาคงไม่ได้เป็นผู้สนับสนุนหรอกใช่ไหม

because, in its own way,

เพราะว่า

this is a crass version

นี่เป็นแบบฉบับที่หยาบคาย

of our founding story.

ของเรื่องราวอีกอันหนึ่ง

We slapped Mother Nature around and won,

เราตบหน้าธรรมชาติและเราก็ชนะ

and we always win,

และเราก็ชนะตลอดมา

because dominating nature is our destiny.

เพราะการเอาชนะธรรมชาติเป็นหนทางของเรา

But this is not the only fairytale we tell ourselves about nature.

แต่นี่ไม่ใช่นิยายเรื่องเดียวที่เราเล่าให้ตัวเองฟังเกี่ยวกับธรรมชาติ

There's another one, equally important,

มีอีกเรื่อง ที่สำคัญพอๆกัน

about how that very same Mother Nature

เกี่ยวกับว่าธรรมชาตินั้น

is so nurturing and so resilient

ช่างอุ้มชูและโอนอ่อน

that we can never make a dent in her abundance.

ไม่ว่าเราจะทำอะไรก็คงไม่สามารถจะกระทบความอุดมสมบูรณ์ลงได้

Let's hear from Tony Hayward again.

มาฟังโทนี เฮย์เวิร์ด กันอีกครัง

"The Gulf of Mexico is a very big ocean.

"อ่าวเมกซิโก นั้นกว้างใหญ่มาก

The amount of oil and dispersants that we are putting into it

ปริมาณน้ำมันและสารตกค้างที่มาจากเรา

is tiny in relation to the total water volume."

นั้นถือว่าน้อยมากเทียบกับปริมาณของน้ำ"

In other words, the ocean is big;

หรือพูดอีกอย่างได้ว่า มหาสมุทรนั้นใหญ่

she can take it.

จึงรับมือได้

It is this underlying assumption of limitlessness

นี่อยู่บนสมมติฐานของความไม่มีที่สิ้นสุด

that makes it possible

ที่ทำให้มันเป็นไปได้

to take the reckless risks that we do.

ที่เราจะทำชุ่ยแค่ไหนก็ได้

Because this is our real master-narrative:

นี่เป็นเพราะความเป็นเลิศในการสร้างเรื่อง

however much we mess up,

ว่าไม่ว่าเราจะทำอะไรพังก็ตาม

there will always be more --

มันจะมีเหลือเสมอ

more water, more land,

มีน้ำเหลือ มีผืนดินเหลือ

more untapped resources.

มีทรัพยากรเหลือ

A new bubble will replace the old one.

ฟองสบู่ ระลอกใหม่ก็จะมาแทนที่

A new technology will come along

จะมีเทคโนโลยีใหม่ๆเข้ามา

to fix the messes we made with the last one.

ทำให้เราแก้ไขความเละเทะที่เราทำไว้คราวก่อน

In a way, that is the story

ในแง่หนึ่ง มันก็เป็นเรื่องเดียวกับ

of the settling of the Americas,

การเข้ามาตั้งรกรากในทวีปอเมริกา

the supposedly inexhaustible frontier

อาณาเขตที่ทรัพยากรไม่มีวันหมด

to which Europeans escaped.

ที่ซึ่งชาวยุโรปย้ายเข้ามา

And it's also the story of modern capitalism,

และก็เป็นเรื่องเดียวกับทุนนิยมสมัยใหม่

because it was the wealth from this land

เพราะความมั่งคั่งของแผ่นดินนี้

that gave birth to our economic system,

ที่ให้กำเนิดแก่ระบบเศรษฐกิจของเรา

one that cannot survive without perpetual growth

ที่คงอยู่ไม่ได้หากไม่มีทรัพยากรที่เพิ่มขึ้นอย่างไม่สิ้นสุด

and an unending supply

และไม่มีวันหมด

of new frontiers.

ของพรมแดนใหม่

Now the problem is

ทีนี้ปัญหาก็คือ

that the story was always a lie.

เรื่องพวกนี้ล้วนเป็นเรื่องโกหก

The Earth always did have limits.

โลกของเรามีความจำกัดเสมอ

They were just beyond our sights.

เราแค่ยังมองไม่เห็นมัน

And now we are hitting those limits

และตอนนี้เราได้ชนขีดจำกัดนั้นแล้ว

on multiple fronts.

ในหลายๆ ด้านด้วยกัน

I believe that we know this,

ฉันเชื่อว่าพวกเรารู้อยู่แล้ว

yet we find ourselves trapped in a kind of narrative loop.

แต่เราติดกับอยู่ในวังวนของเรื่องเหล่านี้

Not only do we continue to tell and retell

ไม่เพียงแค่เราพยายามที่จะพร่ำบอกตัวเอง

the same tired stories,

เรื่องเดิมซ้ำๆซากๆ

but we are now doing so

แต่เรายังก็ทำมันต่อ

with a frenzy and a fury

อย่างบ้าคลั่งและโทสะ

that, frankly, verges on camp.

ซึ่ง จริงๆ แล้ว แทบจะตกขอบของแนวคิด

How else to explain the cultural space

ไม่ฉะนั้นแล้วเราจะอธิบายกระแสวัฒนธรรม

occupied by Sarah Palin?

ที่ซาร่า เพลิน สร้างขึ้นได้อย่าง?

Now on the one hand,

ในทางหนึ่ง

exhorting us to "drill, baby, drill,"

เธอเชียร์ให้เรา "ขุดเจาะไปเลย เจาะไป"

because God put those resources into the ground

เพราะพระเจ้าประทานทรัพยากรให้เรามาในผืนดิน

in order for us to exploit them,

เพื่อให้เราเอามันมาใช้

and on the other, glorying in the wilderness

ในทางตรงกันข้าม เธอเชิดชูความยิ่งใหญ่ของธรรมชาติ

of Alaska's untouched beauty

ที่สวยบริสุทธิ์ของดินแดนอลาสกา

on her hit reality TV show.

ในรายการโทรทัศน์ของเธอ

The twin message is as comforting as it is mad.

ข้อความทั้งคู่ที่ถูกส่งมานั้น ช่างปลอบประโลม พอๆ กับที่มันฟังดูบ้า

Ignore those creeping fears

เพิกเฉยกับความกลัวที่คลืบคลานเข้ามา

that we have finally hit the wall.

ว่าสุดท้ายเราจะต้องชนกำแพง

There are still no limits.

ขอบเขตคงยังไม่มีขีดจำกัด

There will always be another frontier.

มันจะมีพรมแดนใหม่ที่อยู่ออกไปอีก

So stop worrying and keep shopping.

ดังนั้นอย่าไปกังวล และจงชอปปิ้งต่อไป

Now, would that this were just about

ทีนี้ มันก็เป็นแค่เรื่องของ

Sarah Palin and her reality TV show.

ซาร่า เพลิน และรายการโทรทัศน์ของเธอ

In environmental circles,

ในวงการสิ่งแวดล้อม

we often hear that, rather than shifting to renewables,

เราได้ยินบ่อยครั้งว่า แทนที่จะเปลี่ยนไปหาพลังงานที่ทดแทนได้

we are continuing with business as usual.

เราก็ยังคงดำเนินตามทางเดิมต่อไป

This assessment, unfortunately,

โชคร้ายที่การประเมินนี้

is far too optimistic.

มองโลกในแง่ดีเกินไป

The truth is that we have already exhausted

ความจริงที่เราได้ใช้หมดแล้ว

so much of the easily accessible fossil fuels

ซึ่งเชื้อเพลิงฟอสซิลที่ได้มาง่ายๆ

that we have already entered

เราจึงพาตัวเองเข้าสู่

a far riskier business era,

ยุคของธุรกิจที่เสี่ยงมากขึ้นไปอีก

the era of extreme energy.

ยุคของพลังงานสุดโต่ง

So that means drilling for oil in the deepest water,

นั่นหมายถึงการขุดเจาะน้ำมันจากแหล่งน้ำที่ลึกที่สุด

including the icy Arctic seas,

รวมไปถึงทะเลน้ำแข็งอาร์คติก

where a clean-up may simply be impossible.

ที่ซึ่งการทำความสะอาดนั้นแทบจะเป็นไปไม่ได้เลย

It means large-scale hydraulic fracking for gas

มันหมายถึงการขุดเจาะน้ำมัน ด้วยระบบไฮดรอลิกขนาดใหญ่

and massive strip-mining operations for coal,

และปฎิบัติการทำเหมืองขนาดยักษ์ เพื่อให้ได้มาซื่งถ่านหิน

the likes of which we haven't yet seen.

ต่างๆนาๆที่เรายังไม่เคยเห็นมาก่อน

And most controversially, it means the tar sands.

และที่อื้อฉาวที่สุด มันหมายถึงการใช้ทรายน้ำมัน

I'm always surprised by how little

ฉันแปลกใจอยู่เสมอกับการที่มีคนน้อยเหลือเกิน

people outside of Canada

ที่อาศัยอยู่นอกแคนาดา

know about the Alberta Tar Sands,

ที่รู้จักแหล่งทรายน้ำมัน ในอัลเบอร์ตา

which this year are projected to become

ที่ในปีนี้ถูกคาดการณ์ว่าจะกลายเป็น

the number one source of imported oil

แหล่งน้ำมันนำเข้าอันดับแรก

to the United States.

สู่สหรัฐอเมริกา

It's worth taking a moment to understand this practice,

มันคุ้มค่าที่จะใช้เวลาสักนิดหนึ่งเพื่อเข้าใจเรื่องนี้

because I believe it speaks to recklessness

เพราะฉันเชื่อว่ามันสื่อถึงความไม่ยั้งคิด

and the path we're on

และทางที่เรากำลังเดินอยู่

like little else.

ไม่ใช่ใดอื่น

So this is where the tar sands live,

และนี่ก็คือที่อยู่ของ ทรายน้ำมัน

under one of the last magnificent

ภายใต้หนึ่งใน ผืนป่าที่งดงามของ

Boreal forests.

ป่าบอรีล

The oil is not liquid.

น้ำมันไม่ใช่ของเหลวธรรมดา

You can't just drill a hole and pump it out.

คุณไม่สามารถแค่จะขุดหลุมและสูบมันออกมา

Tar sand's oil is solid,

ทรายน้ำมันเป็นของแข็ง

mixed in with the soil.

ปะปนอยู่ในเนื้อดิน

So to get at it,

ดังนั้นจะเอามันออกมา

you first have to get rid of the trees.

ก่อนอื่นคุณต้องเอาต้นไม้ออกไปให้หมด

Then, you rip off the topsoil

แล้วคุณค่อยตักเอาหน้าดินออก

and get at that oily sand.

แล้วจึงไปถึงชั้นทรายที่มีน้ำมันอยู่

The process requires a huge amount of water,

ขั้นตอนนี้ต้องใช้น้ำปริมาณมหาศาล

which is then pumped into massive toxic tailing ponds.

ที่จะสูบฉีดเข้าไปในบ่อขนาดใหญ่ ซึ่งเป็นพิษต่อปลายบ่อ

That's very bad news for local indigenous people

นั่นเป็นข่าวร้ายของชนพื้นเมือง

living downstream

ที่อยู่ตามเส้นทางกระแสน้ำ

who are reporting alarmingly high cancer rates.

ซึ่งในปัจจุบันมีอัตราการเป็นมะเร็งสูงมาก

Now looking at these images,

เมื่องมองภาพเหล่านี้

it's difficult to grasp the scale of this operation,

มันยากที่จะเข้าใจขนาดของการปฏิบัติการนี้

which can already be seen from space

ซึ่งจริงๆก็เห็นได้จากอวกาศ

and could grow to an area the size of England.

และสามารถขยายไป ใหญ่ถึงขนาดของประเทศอังกฤษ

I find it helps actually

ฉันให้เห็นภาพ โดยจากดูภาพจริง

to look at the dump trucks that move the earth,

ที่จะเห็นรถบรรทุกคันมหึมา

the largest ever built.

ที่ใหญ่ที่สุดเท่าที่เคยมีมา

That's a person down there by the wheel.

นั่นเป็นคนที่ยืนอยู่ข้างล้อรถ

My point is that

ประเด็นคือว่า

this is not oil drilling.

นี่ไม่ใช่การขุดเจาะน้ำมัน

It's not even mining.

ไม่ใช่แม้แต่การทำเหมือง

It is terrestrial skinning.

ม้นเป็นการลอกพื้นโลก

Vast, vivid landscapes

ภูมิทัศน์กว้างใหญ่ที่สวยงาม

are being gutted,

กำลังถูกคว้านไส้ออกไป

left monochromatic gray.

ให้เหลือเพียงสีเทาทีมๆ

Now I should confess that as [far as] I'm concerned

ตอนนี้ฉันควรจะสารภาพแล้วว่า ฉันเป็นห่วงแค่ว่า

this would be an abomination

มันคงจะเป็นสิ่งแปลกประหลาด

if it emitted not one particle of carbon.

ถ้าสิ่งนี้มันไม่ปล่อยคาร์บอนออกมาแม้แต่ธุลีเดียว

But the truth is that, on average,

แต่ความจริงก็คือ โดยเฉลี่ยแล้ว

turning that gunk into crude oil

การทำให้สารเหนียวๆกลายเป็นน้ำมันดิบ

produces about three times more greenhouse gas pollution

ก่อให้เกิดก๊าซเรือนกระจกมากเป็นสามเท่าของ

than it does to produce conventional oil

การแปรรูปน้ำมันแบบดั้งเดิม

in Canada.

ในแคนาดา

How else to describe this,

เราจะอธิบายมันว่าอะไร

but as a form of mass insanity?

ถ้าไม่ใช่รูปแแบบหนึ่งของความวิกลจริต

Just when we know we need to be learning

ทันทีที่เรารู้ว่าเราจะต้องเรียนรู้

to live on the surface of our planet,

ที่จะอยู่บนผิวโลกของเรา

off the power of sun, wind and waves,

ด้วยพลังงานจากดวงอาทิตย์ ลม และคลื่น

we are frantically digging

เรายังกระหน่ำขุด

to get at the dirtiest,

ลงไปถึงสิ่งสกปรกที่สุด

highest-emitting stuff imaginable.

ที่ปล่อยของเสียได้มากที่สุดเท่าที่เราจะจินตนาการได้

This is where our story of endless growth

นี่คือที่ที่เรื่องราวของการเติบโตที่ไม่มีที่สิ้นสุด

has taken us,

ที่พาเราไปสู่

to this black hole at the center of my country --

หลุมดำอันนี้ที่อยู่ใจกลางประเทศของฉัน

a place of such planetary pain

ที่ที่ช่างเป็นความเจ็บปวดของโลกเรา

that, like the BP gusher,

ที่อย่างเช่นที่การปะทุของน้ำมันพีบี

one can only stand to look at it for so long.

ซึ่งใครก็คงไม่สามารถทนดูมันได้นานๆ

As Jared Diamond and others have shown us,

อย่างที่ จาเรด ไดมอน และหลายๆคนได้ชี้ให้เราเห็น

this is how civilizations commit suicide,

นี่เองคือการกระทำอัตวินิบาตกรรม ของอารยธรรม

by slamming their foot on the accelerator

ด้วยการที่เหยียบคันเร่งสุด

at the exact moment

ในนาทีที่

when they should be putting on the brakes.

สิ่งที่ควรทำคือการเหยียบเบรค

The problem is that our master-narrative

ปัญหาก็คือ เจ้าแห่งการเล่าเรื่องของเรา

has an answer for that too.

ก็มีคำตอบให้กับสิ่งนั้นด้วย

At the very last minute, we are going to get saved

ในนาทีสุดท้าย จะมีคนมาช่วยเรา

just like in every Hollywood movie,

เหมือนในภาพยนตร์ฮอลลีวูด

just like in the Rapture.

เหมือนกับการฟื้นคืนในศาสนาคริสต์

But, of course, our secular religion is technology.

แต่แน่นอน ศาสนาของเราคือเทคโนโลยี

Now, you may have noticed

ทีนี้คุณคงได้สังเกตแล้วว่า

more and more headlines like these.

มีพาดหัวข่าวประเภทนี้บ่อยขึ้นเรื่อยๆ

The idea behind this form of "geoengineering" as it's called,

ความคิดเบื่องหลัง "วิศวกรรมแปลงพื้นภิภพ" ที่เรียกกัน

is that, as the planet heats up,

ก็คือในขณะที่โลกกำลังร้อนขึ้น

we may be able to shoot sulfates and aluminum particles

เราอาจจะสามารถยิงพ่นอนุภาคซัลเฟต และอลูมิเนียม

into the stratosphere

ขึ้นไปที่ในชั้นบรรยากาศเหนือพื้นโลก

to reflect some of the sun's rays

ให้สะท้อนรังสีจากดวงอาทิตย์

back to space,

กลับขึ้นไปในอวกาศ

thereby cooling the planet.

เพื่อให้โลกเย็นลง

The wackiest plan -- and I'm not making this up --

แผนการที่ประหลาดที่สุด และฉ้นก็ไม่ได้กุมันขึ้นมา

would put what is essentially a garden hose

ที่จะเอาสายยาง

18-and-a-half miles high into the sky,

ยาวสิบแปดไมล์ครึ่งขึ้นไปบนฟ้า

suspended by balloons,

พยุงมันด้วยบอลลูน

to spew sulfur dioxide.

เพื่อที่จะพ่นซัลเฟอร์ไดออกไซด์

So, solving the problem of pollution with more pollution.

ดังนั้นจึงเป็นการแก้ปัญหามลภาวะ ด้วยการเพิ่มมลพิษ

Think of it as the ultimate junk shot.

นี่มันเทียบได้กับแผนจังค์ช็อตขั้นสุดยอด

The serious scientists involved in this research

นักวิทยาศาสตร์ที่มีส่วนร่วมในการวิจัยนี้

all stress that these techniques

ต่างเน้นย้ำว่าเทคนิคเหล่านี้

are entirely untested.

ยังไม่ได้ถูกตรวจสอบเลยแม้แต่น้อย

They don't know if they'll work,

พวกเขาไม่รู้ว่ามันจะได้ผลหรือเปล่า

and they have no idea

และพวกเขาก็ไม่รู้เลย

what kind of terrifying side effects they could unleash.

ว่าผลกระทบน่ากลัวอะไรที่จะตามมา

Nevertheless, the mere mention of geoengineering

อย่างไรก็ตาม การพูดถึงวิศวกรรมแปลงพื้นภิภพ

is being greeted in some circles,

ก็ได้รับการตอบรับในบางวงการ

particularly media circles,

โดยเฉพาะวงการสื่อ

with a relief tinged with euphoria.

ด้วยความโล่งใจปนความตื่นเต้นดีใจ

An escape hatch has been reached.

ว่าทางออกได้มาถึงแล้ว

A new frontier has been found.

พรมแดนใหม่ถูกคนพบแล้ว

Most importantly,

ที่สำคัญที่สุด

we don't have to change our lifestyles after all.

เราไม่ต้องเปลี่ยนวิถีชีวิตของเราแม้แต่น้อย

You see, for some people,

สำหรับบางคน

their savior is a guy in a flowing robe.

ผู้ช่วยให้รอดคือชายที่อยู่ในชุด ซุปเปอร์แมน

For other people, it's a guy with a garden hose.

สำหรับคนอื่นๆ ผู้นั้นคือคนที่ถือสายยาง

We badly need some new stories.

เราต้องการวิธีการใหม่เรื่องอย่างเหลือเกิน

We need stories that have different kinds of heroes

เราต้องการเรื่องที่มีฮีโร่เแบบต่างๆ

willing to take different kinds of risks --

ที่ยอมที่จะเสี่ยงในหลายๆรูปแบบ

risks that confront recklessness head on,

ความเสี่ยงที่ต้องเผชิญหน้ากับความประมาทซึ่งหน้า

that put the precautionary principle into practice,

ที่จะเอาหลักการระวังป้องกันมาปฏิบัติ

even if that means through direct action --

ถึงแม้ว่ามันจะหมายถึงว่าการเผชิญหน้าตรงๆ กัน

like hundreds of young people willing to get arrested,

จะเป็นเช่นที่คนหนุ่มสาวหลายร้อยคน ยอมถูกจับ

blocking dirty power plants

จากการไปปิดกั้นโรงงานไฟฟ้าที่เป็นมลพิษ

or fighting mountaintop-removal coal mining.

หรือสู้กับเหมืองถ่านหินที่ต้องการเอายอดเขาออกไป

We need stories

เราต้องการเรื่อง

that replace that linear narrative of endless growth

ที่จะมาทดแทนเรื่องทื่อๆ แบบเดิมแห่งการเติบโตไม่สิ้นสุด

with circular narratives

ด้วยเรื่องที่วกกลับมา

that remind us

เตือนเราว่า

that what goes around comes around.

อะไรที่เราทำมันจะย้อนกลับมาหาเรา

That this is our only home.

ว่านี่คือบ้านหลังเดียวของเรา

There is no escape hatch.

ไม่มีที่หลบภัย

Call it karma, call it physics,

จะเรียกว่าเป็นกรรม เป็นหลักฟิสิกส์

action and reaction, call it precaution --

เป็นกิริยา ปฏิกิริยา เป็นการระมัดระวัง

the principle that reminds us

เป็นหลักการที่เตือนเราว่า

that life is too precious to be risked

ชีวิตนั้นมีค่ามากกว่าที่จะเอาไปเสี่ยง

for any profit.

แลกกับผลประโยชน์

Thank you.

ขอบคุณค่ะ

(Applause)

(เสียงปรบมือ)