Stefan Larsson: What doctors can learn from each other

Translator: Kalyanasundar Subramanyam Reviewer: Vijaya Sankar N

Five years ago, I was on a sabbatical,

ஐந்து வருடங்களுக்கு முன் எனது வார விடுமுறை முடிந்து,

and I returned to the medical university

எனது மருத்துவ பல்கலைகழகத்திற்கு திரும்பினேன்

where I studied.

அங்கு தான் நான் படித்து கொண்டிருந்தேன்.

I saw real patients and I wore the white coat

உண்மையான நோயாளிகளை அங்கு பார்த்தேன் 17 ஆண்டுகளில் முதல் முறையாக,

for the first time in 17 years,

எனது வெள்ளை மேல் அங்கியை அணிந்தேன்

in fact since I became a management consultant.

சொல்ல போனால் நான் ஒரு நிர்வாக ஆலோசகர் ஆன பின்பு.

There were two things that surprised me

நான் அங்கு இருந்த ஒரு மாதத்தில், இரண்டு விஷயங்கள்

during the month I spent.

எனக்கு வியப்பூட்டியது.

The first one was that the common theme

முதலாவதாக கலந்தாய்வுகளின் பொதுவான கருப்பொருள்

of the discussions we had were hospital budgets

மருத்துவமனையின் வரவு செலவு திட்டங்களை குறித்தும்

and cost-cutting,

செலவுகளை குறைப்பது குறித்தும் இருந்தது,

and the second thing, which really bothered me,

இரண்டாவதாக என்னை மிகவும் பாதித்தது

actually, was that several of the colleagues I met,

நான் சந்தித்த எனது பல சக பணியாளர்கள்,

former friends from medical school,

முன்னாள் மருத்துவ கல்லூரி நண்பர்கள்,

who I knew to be some of the smartest,

எனக்கு தெரிந்து அவர்கள் அனைவரும் அறிவு திறன் நிறைந்தவர்கள்,

most motivated, engaged and passionate people

அதிக அளவில் ஆர்வமுள்ளவர்கள் ,ஈடுபாடுள்ளவர்கள், வாஞ்சையுள்ளவர்கள்,

I'd ever met,

நான் பார்த்ததிலேயே,

many of them had turned cynical, disengaged,

அவர்கள் எல்லோரும் குறை சொல்பவர்களாகவும் ஈடுபாடு குறைந்தவர்களாகவும் மாறி விட்டனர்.

or had distanced themselves from hospital management.

அல்லது மருத்துவமனை நிர்வாகத்தில் இருந்து ஒதுங்கி கொண்டார்கள்.

So with this focus on cost-cutting,

செலவு குறைக்கும் முனைப்பினால்,

I asked myself, are we forgetting the patient?

நாம் நோயாளிகளை மறந்துவிட்டோமா என்பது தான் எனது கேள்வி?

Many countries that you represent

நீங்கள் பிரதிநிதிகளாக வந்திருக்கும் பல நாடுகளும்

and where I come from

எனது நாடும்

struggle with the cost of healthcare.

அதிக உடல்நல பராமரிப்பு செலவுகளினால் திணறி வருகிறது

It's a big part of the national budgets.

இது தேசிய வரவு செலவு திட்டத்தின் ஒரு பெரும் பகுதி.

And many different reforms aim at holding back this growth.

பல நல மேம்பாடு சீர்திருத்தங்களின் நோக்கம் அதிகமாகும் செலவை குறைப்பது தான்

In some countries, we have long waiting times

சில நாடுகளில் காத்திருக்கும் நேரம் அதிகமாக இருக்கிறது

for patients for surgery.

குறிப்பாக அறுவை சிகிச்சை நோயாளிகளுக்கு.

In other countries, new drugs are not being reimbursed,

இன்னும் சில நாடுகளில் புதிய மருந்துகளுக்கான செலவுகள் ஈடு செய்யபடுவதில்லை

and therefore don't reach patients.

அதனால் அவை நோயாளிகளை சென்றடைவதில்லை.

In several countries, doctors and nurses

அநேக நாடுகளில் மருத்துவர்களும் செவிலியர்களும்

are the targets, to some extent, for the governments.

தான் இலக்கு, குறிப்பாக அரசாங்கத்திற்க்கு.

After all, the costly decisions in health care

மொத்தத்தில் உடல் நல பராமரிப்பில் செலவுகள் அதிகரிக்கும் முடிவுகளை

are taken by doctors and nurses.

எடுப்பவர்கள் மருத்துவர்களும் செவிலியர்களும் தான்

You choose an expensive lab test,

பெருஞ்செலவு வைக்கும் ஒரு ஆய்வக சோதனை நீங்கள் தேர்வு செய்ய நேரிடலாம்,

you choose to operate on an old and frail patient.

வயதான பலவீனமான ஒரு நோயாளிக்கு நீங்கள் அறுவை சிகிச்சை செய்ய தேர்வு செய்யலாம்

So, by limiting the degrees of freedom of physicians,

அதனால் மருத்துவர்களின் சுதந்திரத்தை கட்டுபடுத்துவது

this is a way to hold costs down.

செலவுகளை குறைப்பதற்கான ஒரு வழி

And ultimately, some physicians will say today

இறுதியில் இன்று சில மருத்துவர்கள் சொல்வார்கள்

that they don't have the full liberty

அவர்களுக்கு முழு சுதந்திரம் இல்லையென்று

to make the choices they think are right for their patients.

அதாவது நோயாளிக்கு எது சரியோ அதை செய்வதற்கு

So no wonder that some of my old colleagues

அதனால் எனது சில பழைய சக பணியாளர்கள்

are frustrated.

வெறுத்து போயிருப்பதில் ஒன்றும் வியப்பு இல்லை.

At BCG, we looked at this,

BCG யில் இதை பற்றி நாங்கள் அலசினோம்,

and we asked ourselves,

எங்களது கருத்து,

this can't be the right way of managing healthcare.

உடல் நல பரமாரப்பில் இது சரியான நடைமுறையாக இருக்கமுடியாது என்பது தான்

And so we took a step back and we said,

ஆகையால் நாங்கள் சற்று பின்னால் சென்று

"What is it that we are trying to achieve?"

'நாம் என்ன தான் சாதிக்க முயலுகிறோம் ? ' என்பது குறித்து யோசித்தோம் .

Ultimately, in the healthcare system,

இறுதியல் ஒரு உடல் நல பராமரிப்பு அமைப்பில்

we're aiming at improving health for the patients,

நோயாளிகளின் உடல் நலத்தில் முன்னேற்றம் என்பது தான் நமது இலக்கு

and we need to do so at a limited,

அதையும் ஒரு வரையறுக்கப்பட்ட,

or affordable, cost.

கட்டுபடியாகும் செலவுக்குள் கட்டுபடுத்த வேண்டும்.

We call this value-based healthcare.

இதை நாம் விழுமியம் சார்ந்த உடல்நல பராமரிப்பு என்று கூறலாம்.

On the screen behind me, you see what we mean

எனக்கு பின்னால் இருக்கும் திரையில், நாங்கள் சொல்லும்

by value:

விழுமியம் என்னவென்று நீங்கள் காணலாம்:

outcomes that matter to patients

நோயாளிகள் முக்கியமாக பார்ப்பது அவர்கள்

relative to the money we spend.

செலவழித்த பணத்திற்குரிய பலன் கிடைத்ததா என்பது தான்

This was described beautifully in a book in 2006

2006 இல் வெளிவந்த ஒரு புத்தகத்தில் இது குறித்து அழகாக விவரித்துள்ளார்கள்

by Michael Porter and Elizabeth Teisberg.

அதன் ஆசிரியர்கள் மைகேல் போர்ட்டர் மற்றும் எலிசபெத் தைச்பெர்க்

On this picture, you have my father-in-law

இந்த படத்தில் நீங்கள் பார்ப்பது என் மாமனார்

surrounded by his three beautiful daughters.

அவரை சுற்றி இருப்பது அவரது 3 அழகான மகள்கள்

When we started doing our research at BCG,

BCG யில் ஆராய்ச்சியை நாங்கள் தொடங்கியபொழுது,

we decided not to look so much at the costs,

செலவுகளை குறித்து அதிகம் கவலைப்பட வேண்டாம் என்று முடிவெடுத்தோம்,

but to look at the quality instead,

ஆனால் தரத்திற்கு முக்கியத்துவம் கொடுத்தோம்m

and in the research, one of the things

எங்களது ஆராய்ச்சியில் ஒரு விஷயம் எங்களை

that fascinated us was the variation we saw.

ஆச்சரியபடுத்தியது என்னவென்றால் நாங்கள் பார்த்த பேதங்கள் தான்

You compare hospitals in a country,

ஒரு நாட்டிலுள்ள மருத்துவமனைகளை ஒப்பிட்டு பார்த்தால்

you'll find some that are extremely good,

மிகவும் நல்ல மருத்துவமனைகள் சிலவற்றை உங்களால் பார்க்க முடியும்,

but you'll find a large number that are vastly much worse.

ஆனால் பெரும்பாலானவை மோசமானதாக இருப்பதையும் நீங்கள் பார்க்கலாம் .

The differences were dramatic.

இந்த வேற்றுமைகள் திடீர் திருப்புமுனைகள் நிறைந்ததாக இருந்தது

Erik, my father-in-law,

ஏறிக், எனது மாமனார்,

he suffers from prostate cancer,

அவருக்கு சுக்கியன் சுரப்பி புற்றுநோய்,

and he probably needs surgery.

அவருக்கு அனேகமாக அறுவை சிகிச்சை தேவைப்படலாம்.

Now living in Europe, he can choose to go to Germany

இப்பொழுது ஐரோப்பாவில் இருக்கும் அவர் ஜெர்மனியை தேர்ந்தெடுக்கலாம்

that has a well-reputed healthcare system.

அங்கு பிரபலாமான உடல்நல பராமரிப்பு அமைப்புகள் உள்ளன

If he goes there and goes to the average hospital,

அங்கு இருப்பதிலேயே ஒரு சராசரி மருத்துவமனைக்கு சென்றால்

he will have the risk of becoming incontinent

கழிவுகளை வெளியேற்றும் கட்டுபாட்டை அவர் இழக்க

by about 50 percent,

50 விழுக்காடு வாய்ப்பு இருக்கிறது,

so he would have to start wearing diapers again.

அவர் மீண்டும் அணையாடை அணிய நேரிடலாம்.

You flip a coin. Fifty percent risk. That's quite a lot.

ஒரு நாணையத்தை சுண்டி பாருங்கள். 50 % ஆபத்து என்பது சற்று அதிகம் தான்.

If he instead would go to Hamburg,

இதற்க்கு பதிலாக அவர் ஹாம்பர்க் சென்று அங்குள்ள

and to a clinic called the Martini-Klinik,

மார்டினி கிளினிக் சென்றிருந்தால்,

the risk would be only one in 20.

அவரது அபாய நேர்வு 20% ஆக குறைய வாய்ப்பு உள்ளது.

Either you a flip a coin,

நீங்கள் காசை சுண்டி பார்க்காவிட்டால் உங்கள்,

or you have a one in 20 risk.

அபாய நேர்வு இருபதுக்கு ஓன்று என்ற விகிதத்தில் இருக்கும்.

That's a huge difference, a seven-fold difference.

இந்த வேறுபாடு மிகவும் அதிகம், ஏழு மடங்கு அதிகம் .

When we look at many hospitals

பல்வேறு மருத்துவமனைகளை பார்க்கும்பொழுது

for many different diseases,

பல்வேறு நோய்களுக்காக

we see these huge differences.

இந்த பெரிய வேறுபாடுகளை நாம் காணமுடியும்

But you and I don't know. We don't have the data.

ஆனால் உங்களுக்கும் எனக்கம் அது தெரியாது .அதற்க்கான தரவுகள் நம்மிடம் இல்லை

And often, the data actually doesn't exist.

அனாலும் பெரும்பாலும் அந்த தரவுகள் இருப்பதில்லை

Nobody knows.

யாருக்கும் தெரிவதுமில்லை.

So going the hospital is a lottery.

மருத்துவமனைக்கு செல்வது பரிசு சீட்டு விழுவது போன்று இருந்தது.

Now, it doesn't have to be that way. There is hope.

இப்பொழுது அப்படியில்லை. நம்பிக்கை வந்துள்ளது.

In the late '70s, there were a group

70களின் பிற்பகுதியில் சுவீடனை சேர்ந்த

of Swedish orthopedic surgeons

ஒரு எலும்பியல் அறுவை சிகிச்சை மருத்துவர் குழாம் இருந்தது

who met at their annual meeting,

ஒரு முறை அவர்களது வருடாந்திர கூட்டத்தில்

and they were discussing the different procedures

பல்வேறு நடைமுறைகளை பற்றி விவாதித்தார்கள்

they used to operate hip surgery.

குறிப்பாக இடுப்பு முறிவு அறுவை சிகிச்சை குறித்து

To the left of this slide, you see a variety

இந்த காட்சி வில்லையின் இடது புறத்தில்

of metal pieces, artificial hips that you would use

செயற்கை இடுப்புகள் மற்றும் சில உலோக துண்டுகளையும் காணலாம்

for somebody who needs a new hip.

இவை செயற்கை இடுப்பு தேவை படுபவர்களுக்கு பயன்படுத்துபவை

They all realized they had their individual way of operating.

பல்வேறு விதங்களில் அறுவை சிகிச்சை செய்து வந்தார்கள் என்பதை அவர்கள் உணர்ந்தார்கள்

They all argued that, "My technique is the best,"

அனைவரும் 'எனது முறை தன சிறந்தது ' என்று விவாதம் செய்தார்கள்

but none of them actually knew, and they admitted that.

ஆனால் ஒருவருக்கும் அது தெரிந்திருக்கவில்லை . ஒத்துக்கொள்ளவும் இல்லை

So they said, "We probably need to measure quality

அதனால் அவர்கள் ' தரத்தை அளவிடவேண்டும் ,அப்படி செய்தால்

so we know and can learn from what's best."

எது சிறந்ததோ அதிலிருந்து கற்றுகொள்ளலாம் ' என்றார்கள்

So they in fact spent two years debating,

உ ண்மையில் இது பற்றி அவர்கள் 2 வருடங்கள் விவாதம் செய்தார்கள்

"So what is quality in hip surgery?"

'அப்படியானால் இடுப்பு அறுவை சிகிச்சையில் தரம் என்பது எதை குறிக்கும் ?'

"Oh, we should measure this." "No, we should measure that."

'நாம் இந்த அளவுகோலை பயன்படுத்தலாம் ' 'இல்லை அந்த அளவுகோலை பயன்படுத்தலாம் '

And they finally agreed.

இறுதியில் அவர்கள் ஒரு முடிவுக்கு வந்தார்கள்

And once they had agreed, they started measuring,

முடிவுக்கு வந்த பின் அளந்து பார்க்க ஆரம்பித்தார்கள்

and started sharing the data.

கிடைத்த தரவுகளை பகிர்ந்து கொண்டார்கள்

Very quickly, they found that if you put cement

சீக்கிரமே அவர்களுக்கு தெரிந்தது சிமெண்டை

in the bone of the patient

நோயாளியின் எலும்புகளில் வைத்தால்

before you put the metal shaft in,

அதாவது உலோக தண்டை வைக்கும் முன்பு

it actually lasted a lot longer,

அது நீடித்து உழைத்தது,

and most patients would never have to be

மேலும் பெரும்பாலான நோயாளிகளுக்கு மீண்டும் ஒரு முறை

re-operated on in their lifetime.

அவர்களது வாழ்நாளில் அறுவை சிகிச்சை தேவைபடாது.

They published the data,

இந்த தகவலை அவர்கள் பிரசுரித்தார்கள்

and it actually transformed clinical practice in the country.

இது நாடெங்கும் சிகிச்சை முறையில் ஒரு மாற்றத்தை ஏற்படுத்தியது.

Everybody saw this makes a lot of sense.

அனைவருக்கும் இது மிகவும் விவேகமான ஒரு செயலாக தோன்றியது.

Since then, they publish every year.

அன்றிலிருந்து ஆண்டு தோறும் இது போன்ற பிரசுரங்கள் வர தொடங்கியது.

Once a year, they publish the league table:

ஆண்டுதோறும் இணைக்குழு பட்டியலை அவர்கள் வெளியிட ஆரம்பித்தார்கள்:

who's best, who's at the bottom?

யார் முதலிடத்தில் உள்ளார்கள் ,யார் கடைசி இடத்தில் உள்ளார்கள்?

And they visit each other to try to learn,

அவர்கள் ஒருவரை ஒருவர் சந்தித்தனர் கற்று கொண்டனர்,

so a continuous cycle of improvement.

அது ஒரு தொடர் முன்னேற்றதிற்க்கான சுழற்சி முறையாக மாறியது.

For many years, Swedish hip surgeons

பல ஆண்டுகளாக சுவீடனை சேர்ந்த இடுப்பு அறுவை சிகிச்சை மருத்துவர்கள்

had the best results in the world,

உலகிலேயே சிறந்த பலன்களை அளித்து வந்தார்கள்

at least for those who actually were measuring,

குறைந்தபட்சம் தர அளவுகளை பார்த்தவர்களுக்கு மட்டுமாவது

and many were not.

பெரும்பாலானவர்கள் பார்ப்பதில்லை

Now I found this principle really exciting.

எனக்கு இந்த கோட்பாடு மிகவும் சுவாரசியமாக இருந்தது

So the physicians get together,

மருத்துவர்கள் ஒன்று கூடி,

they agree on what quality is,

தரம் எது என்பதை நிர்ணயம் செய்கிறார்கள்

they start measuring, they share the data,

தரத்தை அளந்து தரவுகளை பகிர்ந்து கொள்கிறார்கள்

they find who's best, and they learn from it.

அதில் சிறந்தது எது என்று கண்டறிந்து கற்று கொள்கிறார்கள்

Continuous improvement.

தொடர் முன்னேற்றதிக்கான ஒரு ஏற்பாடு இது

Now, that's not the only exciting part.

இது மட்டுமல்ல இதன் சுவாரஸ்யம்

That's exciting in itself.

இந்த முறையே சுவாரஸ்யமானது தான்

But if you bring back the cost side of the equation,

இதில் செலவுகள் குறித்த சமன்பாடுகளை கொண்டு வந்த பின்பு

and look at that,

இதை சீர்தூக்கி பார்த்தால்

it turns out, those who have focused on quality,

தரம் மட்டுமே முக்கியம் என்று கருதியவர்கள்,

they actually also have the lowest costs,

குறைந்த செலவு மட்டுமே செய்திருந்தார்கள்,

although that's not been the purpose in the first place.

ஆனால் அது அவர்களின் முதல் நோக்கம் அல்ல.

So if you look at the hip surgery story again,

இடுப்பு அறுவை சிகிச்சையை மீண்டும் பார்ப்போம்,

there was a study done a couple years ago

இரண்டு வருடங்களுக்கு முன்பு ஒரு ஆய்வு நடத்தபட்டது

where they compared the U.S. and Sweden.

அதில் அமேரிக்கா மற்றும் ஸ்வீடன் நாட்டை ஒப்பிட்டு பார்த்தார்கள்.

They looked at how many patients have needed

அதில் எத்தனை நோயாளிகளுக்கு இரண்டாவது முறை அறுவை சிகிச்சை தேவைப்பட்டது

to be re-operated on seven years after the first surgery.

அதாவது முதல் அறுவை சிகிச்சை நடந்து 7 வருடங்களுக்குள் என்று கணக்கிட்டார்கள்,

In the United States, the number was three times

அமெரிக்காவில் இந்த எண்ணிக்கை 3 மடங்கு

higher than in Sweden.

அதிகமாக இருந்தது, சுவீடனை விட

So many unnecessary surgeries,

நிறைய தேவையில்லாத அறுவை சிகிச்சைகள்,

and so much unnecessary suffering

நிறைய தேவையில்லாத வேதனைகள்

for all the patients who were operated on

அறுவை சிகிச்சை மேற்கொண்ட எல்லா நோயாளிகளும் அவதியுற்றார்கள்

in that seven year period.

குறிப்பாக அந்த 7 ஆண்டு காலத்தில்.

Now, you can imagine how much savings

இப்பொழுது யோசித்து பாருங்கள்

there would be for society.

சமூகத்திற்கு எவ்வளவு சேமிப்பு என்று ...

We did a study where we looked at OECD data.

OECD தரவுகளை நாங்கள் ஆராய்ச்சி செய்தோம்

OECD does, every so often,

OECD இதே போன்று அடிக்கடி ஆய்வு செய்வார்கள்

look at quality of care

பராமரிப்பு குறித்த ஒரு தர ஆய்வு

where they can find the data across the member countries.

பல உறுப்பினர் நாடுகளின் தரவுகளை அங்கு காணலாம்

The United States has, for many diseases,

பல நோய்களுக்கான அமெரிக்காவின் தரம்

actually a quality which is below the average

OECD யில் சராசரியை விட

in OECD.

கீழே இருந்தது.

Now, if the American healthcare system

இப்பொழுது அமெரிக்க உடல்நல பராமரிப்பு அமைப்பு

would focus a lot more on measuring quality,

தர அளவுகள் குறித்து முனைப்பு காட்டுமேயானால்

and raise quality just to the level of average OECD,

OECD சராசரிக்காவது கொண்டு வந்தார்கள் என்றால்,

it would save the American people

அமெரிக்க மக்களை அது காப்பாற்றும்

500 billion U.S. dollars a year.

ஆண்டுதோறும் 500 பில்லியன் அமெரிக்க டாலர்கள்

That's 20 percent of the budget,

வரவு செலவு கணக்கில் 20%,

of the healthcare budget of the country.

அதாவது நாட்டின் மொத்த உடல்நல பராமரிப்பு வரவு செலவு திட்டத்தில்

Now you may say that these numbers

இப்பொழுது நீங்கள் சொல்லலாம் இந்த எண்ணிக்கைகள்

are fantastic, and it's all logical,

வினோதமானதும் முரண்பாடானதும் என்று

but is it possible?

அனால் இது சாத்தியமா?

This would be a paradigm shift in healthcare,

உடல்நல பராமரிப்பில் இது ஒரு எதிர்முறை மாற்றமாக இருக்கும்

and I would argue that not only can it be done,

இதை செய்யமுடியும் என்று நான் வாதம் செய்வேன்

but it has to be done.

அதுமட்டுமல்ல இதை செய்தே ஆகவேண்டும்

The agents of change are the doctors and nurses

மருத்துவர்களும் செவில்யர்களும் தான் இந்த மாற்றத்தை

in the healthcare system.

உடல்நல பராமரிப்பு அமைப்பில் கொண்டு வரவேண்டிய ஊக்கிகள்

In my practice as a consultant,

ஒரு ஆலோசகராக எனது அனுபவத்தில்,

I meet probably a hundred or more than a hundred

நூறு பேரை அல்லது அதற்கும் மேலும்

doctors and nurses and other hospital

மருத்துவர்கள் செவிலியர்கள் ,மருத்துவமனைகள்

or healthcare staff every year.

அல்லது உடல் நல பராமரிப்பு ஊழியர்களை ஆண்டுதோறும் சந்தித்திருப்பேன்.

The one thing they have in common is

அவர்களில் எல்லாம் உள்ள பொதுவான அம்சம் என்னவென்றால்

they really care about what they achieve

அவர்கள் என்ன சாதிக்கிறார்கள் என்பதை பற்றி உண்மையாகவே அவர்கள் கவலைபட்டார்கள்

in terms of quality for their patients.

குறிப்பாக நோயாளிகளின் சிகிச்சை தரம் குறித்து

Physicians are, like most of you in the audience,

மருத்துவர்கள் எல்லாம் இந்த சபையில் இருக்கும் உங்களை போன்றவர்கள் தான்

very competitive.

போட்டி மனபான்மையுள்ளவர்கள்.

They were always best in class.

அவர்களது வகையினரிடையே அவர்கள் சிறந்தவர்களாக இருப்பர்கள்

We were always best in class.

நமது வகுப்பினரில் நாம் அனைவருமே சிறந்தவர்கள் தான்

And if somebody can show them that the result

யாராவது அவர்கள் செய்வதன் பலன்

they perform for their patients

அதாவது நோயாளிகளுக்காக அவர்கள் செய்வது மற்றவர்கள்

is no better than what others do,

செய்வதை விட எந்தவிதத்திலும் மேன்மையானது அல்ல என்று காட்டினால்

they will do whatever it takes to improve.

அதை மேன்மைபடுத்த என்னவெல்லாம் செய்ய வேண்டுமோ அதை செய்வார்கள்

But most of them don't know.

ஆனால அவர்களில் பலருக்கும் அது தெரியாது

But physicians have another characteristic.

ஆனால மருத்துவர்களுக்கு இன்னொரு குணம் உண்டு.

They actually thrive from peer recognition.

தனக்கு சமமானவரின் அங்கீகாரத்தை ஏற்று கொள்வார்கள் ,செழிப்படைவார்கள்.

If a cardiologist calls another cardiologist

ஒரு இருதய நோய் நிபுணர் மற்றொரு இருதய நோய் நிபுணரை

in a competing hospital

இன்னொரு போட்டி மருத்துவமனைக்கு அழைத்து

and discusses why that other hospital

விவாதம் செய்து எப்படி மற்ற மருத்துவமனைகளை விட

has so much better results, they will share.

அவர்களுக்கு மேன்மையான பலன்கள் கிட்டுகிறது என்று கேட்டால்

They will share the information on how to improve.

எப்படி முன்னேற்றலாம் என்ற தகவல்களை பகிர்ந்து கொள்வார்கள்

So it is, by measuring and creating transparency,

அதனால் இதற்க்கு தேவை அளவிடுதலும் ஒளிவின்மையும் தான்

you get a cycle of continuous improvement,

அப்படி செய்தால் தொடர் வளர்ச்சிக்கான சுழற்சி முறை உருவாகும்

which is what this slide shows.

அதை தான் இந்த காட்சி வில்லை காட்டுகிறது

Now, you may say this is a nice idea,

நீங்கள் இதை ஒரு நல்ல யோசனை என்று கூறலாம்,

but this isn't only an idea.

அனால் இது யோசனை மட்டும் அல்ல,

This is happening in reality.

இது உண்மையில் நடந்து கொண்டிருக்கிறது.

We're creating a global community,

நாம் ஒரு உலக சமூகத்தை உருவாக்கி கொண்டிருக்கிறோம்,

and a large global community,

ஒரு மிக பெரிய உலக சமூகம்,

where we'll be able to measure and compare

அங்கு நம்மால் அளவிடமுடியும் மற்றும் ஒப்பீடும் செய்ய முடியும்

what we achieve.

அதாவது நாம் என்ன சாதித்தோம் என்பதை குறித்து

Together with two academic institutions,

இரண்டு கல்வி நிறுவனங்களுடன் இணைந்து

Michael Porter at Harvard Business School,

மைகேல் போர்ட்டர் ஹாவார்ட் வணிக பள்ளி

and the Karolinska Institute in Sweden,

ஸ்வீடனில் உள்ள கரோலின்ஸ்கா நிறுவனத்துடன் இணைந்து

BCG has formed something we call ICHOM.

BCG ஒரு அமைப்பை உருவாக்கியது - அதன் பெயர் ICHOM

You may think that's a sneeze,

பெயரை கேட்டவுடன் ஏதோ தும்முகிற சத்தம் என்று நினைத்து விடாதீர்கள்,

but it's not a sneeze, it's an acronym.

அது ஒரு முதல் எழுத்து சொல்.

It stands for the International Consortium

அது குறிப்பது International Consortium

for Health Outcome Measurement.

for Health Outcome Measurement என்பது தான்

We're bringing together leading physicians

சிறந்த மருத்துவர்களையும் நோயாளிகளையும் ஒன்றிணைத்து ஒரு விவாதம் நடத்துகிறோம்

and patients to discuss, disease by disease,

அனைத்து நோய்கள் குறித்தும் ஒரு விவாதம் நடத்துகிறோம்

what is really quality,

உண்மையான தரம் எது,

what should we measure,

நாம் எதை அளவிடவேண்டும்,

and to make those standards global.

அதை எப்படி உலகளாவிய தரமாக ஏற்று கொள்ள செய்யவேண்டும்.

They've worked -- four working groups have worked

இதை அவர்கள் செய்தார்கள் -செயல்முறை சார்ந்த 4 குழுக்கள்

during the past year:

கடந்த வருடம் இந்த பணியினை செய்தார்கள்:

cataracts, back pain,

கண்புரை, முதுகு வலி

coronary artery disease, which is, for instance, heart attack,

இதய தமினி நோய் அதாவது மார்புவலி

and prostate cancer.

மற்றும் சுக்கியன் சுரப்பி புற்று நோய்

The four groups will publish their data

இந்த 4 குழுக்களும் அவர்களது தரவுகளை

in November of this year.

நவம்பர் மாத இறுதியில் பிரசுரிப்பார்கள்

That's the first time we'll be comparing

அப்பொழுது தான் முதன் முறையாக

apples to apples, not only within a country,

ஆப்பிள்களை ஆப்பிள்களோடு ஒப்பிடுவோம் ,ஒரு நாட்டிற்குள் மட்டுமல்ல

but between countries.

பல நாடுகளுக்கு இடையேயும் ஒப்பீடு செயலாம்

Next year, we're planning to do eight diseases,

அடுத்த ஆண்டு 8 நோய்களை குறித்தது ஆய்வு செய்ய உள்ளோம்

the year after, 16.

அதற்கு அடுத்த ஆண்டு 6

In three years' time, we plan to have covered

3 ஆண்டுகளில் நாங்கள்

40 percent of the disease burden.

40% நோய்களை ஆய்வு செய்து முடித்து விடுவோம்

Compare apples to apples. Who's better?

ஆப்பிள்களை ஆப்பிள்களோடு ஒப்பிடுவோம், எது நல்லதென்று தெரிந்து கொள்ள

Why is that?

ஏன் அப்படி?

Five months ago,

ஐந்து மாதங்களுக்கு முன்பு வட ஐரோப்பாவில்,

I led a workshop at the largest university hospital

மிக பெரிய பல்கலைகழக மருத்துவமனையில் ஒரு பயிற்சி அரங்கத்திற்கு

in Northern Europe.

நான் தலைமை தாங்கினேன்.

They have a new CEO, and she has a vision:

அவர்களது தலைமை அதிகாரி ஒரு புதியவர் . அவருக்கு ஒரு தொலைநோக்கு பார்வை இருந்தது

I want to manage my big institution much more

எனது பெரிய நிறுவனத்தை நன்றாக நடத்த வேண்டும்

on quality, outcomes that matter to patients.

குறிப்பாக தரம் மற்றும் நோயாளிகள் பெறும் பலன்கள் குறித்து

This particular day, we sat in a workshop

அந்த குறிப்பிட்ட நாளில் நாங்கள் ஒரு பயிற்சி அரங்கில் இருந்தோம்

together with physicians, nurses and other staff,

மருத்துவர்கள்,செவிலியர்கள் மற்றும் இதர ஊழியர்களுடன்

discussing leukemia in children.

குழந்தைகளுக்கு வரும் வெள்ளணுப் புற்று குறித்து விவாதித்து கொண்டிருந்தோம்

The group discussed,

அந்த குழுவின் விவாதம்,

how do we measure quality today?

தரம் எப்படி அளந்து பார்க்க வேண்டும் என்பதை குறித்தது இருந்தது

Can we measure it better than we do?

இப்பொழுது இருக்கும் முறையை விட நல்ல முறையில் அளக்க முடியுமா?

We discussed, how do we treat these kids,

இந்த குழந்தைகளுக்கு எப்படி சிகிச்சை அளிக்கலாம் என்பது குறித்து முதலில் விவாதம் செய்தோம்

what are important improvements?

முக்கியமாக என்னென்ன முன்னேற்றங்கள் செய்யலாம்?

And we discussed what are the costs for these patients,

இதற்க்கு ஆகும் செலவுகள் குறித்தும் விவாதித்தோம்,

can we do treatment more efficiently?

இன்னும் தரமான முறையில் சிகிச்சை அளிக்கமுடியுமா?

There was an enormous energy in the room.

அந்த அறையில் ஏராளமான ஊக்க சக்தி நிறைந்திருந்தது

There were so many ideas, so much enthusiasm.

அங்கு நிறைய கருத்துகளும் உற்சாகமும் இருந்தது

At the end of the meeting,

அந்த கூட்ட முடிவில்,

the chairman of the department, he stood up.

அந்த துறை தலைவர் எழுந்து நின்றார்.

He looked over the group and he said --

அந்த குழுவை பார்த்து அவர் சொன்னார் --

first he raised his hand, I forgot that --

முதலில அவர் கைகளை உயர்த்தினார் ,அதை நான் மறந்து விட்டேன் --

he raised his hand, clenched his fist,

கைகளை உயர்த்தி முட்டியை மடக்கினார்

and then he said to the group, "Thank you.

அந்த குழுவை பார்த்து சொன்னார் "நன்றி.

Thank you. Today, we're finally discussing

நன்றி, முடிவாக இன்று நாம் விவாதம் செய்கிறோம்

what this hospital does the right way."

இந்த மருத்துவமனை எதை சரியாக செய்கிறது."

By measuring value in healthcare,

உடல் நல பராமரிப்பின் விழுமியங்களை அளந்து பார்த்தபொழுது,

that is not only costs

நோயாளிகள் செலவுகளை மட்டும் பார்ப்பதில்லை

but outcomes that matter to patients,

சிகிச்சையின் பலன்களும் அவர்களுக்கு முக்கியம்

we will make staff in hospitals

மருத்துவமனை ஊழியர்களையும்

and elsewhere in the healthcare system

உடல்நல பராமரிப்பு அமைப்பில் உள்ள மற்றவர்களையும்

not a problem but an important part of the solution.

பிரச்னையாக கருதாமல் தீர்வின் ஒரு முக்கிய அம்சமாக செய்வோம்

I believe measuring value in healthcare

உடல்நல பராமரிப்பில் விழிமியங்களை அளந்து பார்ப்பது

will bring about a revolution,

ஒரு புரட்சியை கொண்டு வரும் என்று நான் நம்புகிறேன்

and I'm convinced that the founder

நான் உறுதியாக நம்புகிறேன் ,நவீன மருத்துவத்தை

of modern medicine, the Greek Hippocrates,

தோற்றுவித்த கிரேக்கர் ஹிப்போக்ரட்ஸ்

who always put the patient at the center,

நோயாளிகளுக்கு எப்பொழுதுமே முக்கியத்துவம் கொடுத்திருப்பார்

he would smile in his grave.

அனேகமாக அவர் அவரது கல்லறையில் இருந்து முறுவலித்து கொண்டிருப்பார்

Thank you.

நன்றி.

(Applause)

(கைதட்டல்)