What separates us from chimpanzees? | Jane Goodall

Translator: Reviewer: Ahamed Shyam F

அனைவருக்கும் இனிய காலை வணக்கம்.

கடந்த இரண்டு நாட்களாக இங்கு இருப்பது எனக்கு பெரும் மகிழ்ச்சியை தருகிறது

அதோடு, இந்த அசாதாரண மக்கள் கூட்டத்தில்

அற்புதமான பேச்சுக்களை நாம் பேசியது

பெரும் கௌரவமாக கருதுகிறேன்.

நான் இங்கு கேள்விப்பட்ட சில விஷயங்கள்

பல வழிகளில் எனக்கும் பொருந்தும் என நினைக்கிறேன்

ஈக்வடாரில் ஆழமான வெப்பமண்டல மழைக்காடுகளில் உள்ளது.

Good morning everyone. First of all, it's been fantastic

அங்கிருந்து நான் நேரடியாக இங்கு வந்தேன்.

being here over these past few days.

அந்த இடத்திற்கு - விமானத்தில் மட்டுமே செல்ல முடியும்.

And secondly, I feel it's a great honor to kind of wind up

அங்குள்ள பழங்குடி மக்கள், முகங்களில் வண்ணம் பூசுவர்

this extraordinary gathering of people,

தலைக்கவசங்களில் கிளிகளின் இறகுகள் அணிவர்

these amazing talks that we've had.

எண்ணெய் நிறுவனங்களையும், சாலைகளையும்

I feel that I've fitted in, in many ways,

to some of the things that I've heard.

காடுகளுக்குள் வர விடாமல் அவர்கள் போராடுகின்றனர்.

I came directly here

காட்டினுள் தங்கள் வாழ்க்கை முறையில் வாழும்

from the deep, deep tropical rainforest in Ecuador,

தூய்மையான, அசுத்தமாகாத, மாசுபடாத உலகை

அவ்வாறே வைத்திருக்க போராடுகிறார்கள்.

where I was out -- you could only get there by a plane --

தூரம் கடந்து, அனைவரும் இங்கே TED இல் அதைப் பற்றியே பேசுவது

with indigenous people with paint on their faces

எனக்கு ஆச்சர்யத்தை தருகிறது.

and parrot feathers on their headdresses,

இந்த மழைக்காடுகளின் நடுவே,

where these people are fighting to try and keep the oil companies,

ஈக்வடார் பகுதியில் சில சோலார் பேனல்கள் உள்ளது

and keep the roads, out of their forests.

இவை தண்ணீரைக் விசைகுழாய் மூலம் மேலே கொண்டு வருகிறது

They're fighting to develop their own way of living within the forest

இதனால் பெண்கள் தண்ணீருக்காக கீழே இறங்க வேண்டியதில்லை.

in a world that's clean, a world that isn't contaminated,

தண்ணீரும் சுத்தமானது. அவர்களுக்கு கிடைத்த பேட்டரிகளால்

அவர்களால் அதிக அளவிலான மின்சாரத்தையும் சேமிக்க முடிகிறது.

a world that isn't polluted.

அதனால் அங்கிருக்கும் அனைத்து, அதாவது எட்டு வீடுகளுக்கும்

And what was so amazing to me, and what fits right in

மாலை நேரத்தில் - ஒளி கிடைக்கிறது.

with what we're all talking about here at TED,

அதுவும் மாலையில் சுமார் அரை மணி நேரம் மட்டும்.

is that there, right in the middle of this rainforest,

அதோடு அதன் தலைவர், தன் அரியணையில், லேப்டாப் வைத்து அமர்ந்திருந்தார்.

was some solar panels -- the first in that part of Ecuador --

(சிரிப்பொலி)

and that was mainly to bring water up by pump

இவர், வெளி உலகை கண்டு, மீண்டும் காடு திரும்பியவர்

so that the women wouldn't have to go down.

The water was cleaned, but because they got a lot of batteries,

அவர் கூறியது, “நாம் திடீரென்று ஒரு புதிய சகாப்தத்திற்கு குதித்து விட்டோம்

they were able to store a lot of electricity.

So every house -- and there were, I think, eight houses

50 ஆண்டுகளுக்கு முந்தைய வெள்ளைக்காரனின் வாழ்க்கை மாறியுள்ளது.

in this little community -- could have light

for, I think it was about half an hour each evening.

இப்போது மடிக்கணினிகளுடன் இருக்கிறோம்,

And there is the Chief, in all his regal finery, with a laptop computer.

நவீன உலகத்திலிருந்து சில விஷயங்களை நாங்கள் கற்றுக்கொள்ள விரும்புகிறோம்.

சுகாதாரத்தைப் பற்றி அறிய விரும்புகிறோம்.

(Laughter)

மற்றவர்கள் பழக்கங்களை பற்றி அறிய ஆர்வமாக உள்ளோம்.

And this man, he has been outside, but he's gone back,

பிற மொழிகளைக் கற்க விரும்புகிறோம்.

குறிப்பாக ஆங்கிலம், பிரஞ்சு மற்றும் சீன மொழியை அறிய விரும்புகிறோம்.

and he was saying, "You know, we have suddenly jumped into

நாங்கள் மொழிகள் அறிவதில் சிறந்தவர்கள்.

சிறிய மடிக்கணினியுடன் அங்கிருக்கும் அவர்,

a whole new era, and we didn't even know about the white man

பெரும் பிரச்சினைகளூக்கு எதிராக வலிமையாக போராடுகிறார்

50 years ago, and now here we are with laptop computers,

and there are some things we want to learn from the modern world.

ஈக்வடாரின் வெளிநாட்டுக் கடன் சுமை,

We want to know about health care.

உலக வங்கி, சர்வதேச நாணய நிதியத்தின் அழுத்தம்,

We want to know about what other people do -- we're interested in it.

காடுகளை அழித்து எண்ணெயை திருட விரும்பும் மக்களையும் எதிர்த்துப் போராடுகிறார்.

And we want to learn other languages.

We want to know English and French and perhaps Chinese,

அங்கிருந்து தான், நான் நேரடியாக இங்கு வந்துள்ளேன்.

and we're good at languages."

ஆனால், என் உண்மையான நிபுணத்துவத்துவம்

So there he is with his little laptop computer,

வித்தியாசமான வேறொரு நாகரிகம் சார்ந்தது.

but fighting against the might of the pressures --

அதை நாகரிகம் என்றும் அழைக்க முடியாது.

because of the debt, the foreign debt of Ecuador --

வித்தியாசமான வாழ்க்கை முறை, ஒரு வித்தியாசமான ஜீவன் எனலாம்.

fighting the pressure of World Bank, IMF, and of course

உலகின் பல கலாச்சாரஙகளை பற்றி, வேட் டேவிஸ் பேசியது போல,

the people who want to exploit the forests and take out the oil.

இந்த உலகம் மனிதர்களுக்கு மட்டுமானதில்லை,

And so, coming directly from there to here.

விலங்கு மற்றும் பிற உயிரினங்களுக்கும் சொந்தமானது தான்.

But, of course, my real field of expertise

இதை நாம் முன்பே பேசியுள்ளோம்.

lies in an even different kind of civilization --

உலகின் அனைத்து இடங்களைப்போல, இந்த TED மாநாட்டிலும்,

விலங்கு இராஜ்ஜியத்தின் குரலை நான் பதிவு செய்ய விரும்புகிறேன்.

I can't really call it a civilization.

A different way of life, a different being.

பெரும்பாலும், நாம் இங்கு குறும்படங்களை பார்க்கிறோம்

அதில் இருக்கும் குரல்கள் தங்களுக்காக பேசுகின்றன.

We've talked earlier -- this wonderful talk by Wade Davis

அந்த குரலில் உங்களுக்காக ஒரு சிறப்பு வணக்கம்.

about the different cultures of the humans around the world --

இது, டான்சானியா காட்டு சிம்பன்சியின் வணக்கம்--

but the world is not composed only of human beings;

ஓ, ஓ, ஓ, ஓ, ஓ, ஓ, ஓ, ஓ, ஓ, ஓ, ஓ, ஓ, ஓ, ஓ, ஓ, ஓ, ஓ!

there are also other animal beings.

And I propose to bring into this TED conference,

(கரவொலி)

as I always do around the world, the voice of the animal kingdom.

Too often we just see a few slides, or a bit of film,

நான் 1960 முதல் தான்சானியாவில் சிம்பன்ஸிகளைப் படித்து வருகிறேன்.

but these beings have voices that mean something.

And so, I want to give you a greeting,

அக்காலத்தில், நவீன தொழில்நுட்பங்கள் வளரத் துவங்கின.

as from a chimpanzee in the forests of Tanzania --

பலரின் வேலைகளை சுலபமாக்கியது.

Ooh, ooh, ooh, ooh, ooh, ooh, ooh, ooh, ooh, ooh, ooh, ooh, ooh, ooh, ooh!

குறிப்பாக கள உயிரியலாளரின் வேலையை முற்றிலுமாக மாற்றியிருந்தது.

உதாரணமாக, முதல் முறையாக, சில ஆண்டுகளுக்கு முன்பு

(Applause)

சிறிய மல மாதிரிகளை சேகரித்து

அதனை பகுப்பாய்ந்து - அதன் டி.என்.ஏ விவரக்குறிப்பைச் அறிய முடிந்தது,

அதன் மூலம், முதல் முறையாக, எந்த ஆண் சிம்பன்சி,

I've been studying chimpanzees in Tanzania since 1960.

ஒரு குழந்தையின் தந்தை என அறிய முடிந்தது.

During that time, there have been modern technologies

ஏனெனில், சிம்ப்கள் இனச்சேர்க்கையில் ஒழுங்கற்று இருந்தன.

that have really transformed the way

அதனால், இது புதிய ஆராய்ச்சிக்கு வழி வகுத்தது.

that field biologists do their work.

அதோடு புவியியல் சம்பந்தமான ஜி.எஸ்.ஐ.யைப் பயன்படுத்தி

For example, for the first time, a few years ago,

by simply collecting little fecal samples

we were able to have them analyzed -- to have DNA profiling done --

சிம்ப்களின் எல்லைகளையும் தீர்மானித்தோம்.

அதோடு, எனக்கு புலப்படாத போதும்,

so for the first time, we actually know which male chimps

are the fathers of each individual infant.

செயற்கைக்கோள் படங்களை பயன்படுத்தி

Because the chimps have a very promiscuous mating society.

காடழிந்த இடங்களையும் அறிகிறோம்.

So this opens up a whole new avenue of research.

இந்த அகச்சிவப்பு உபகரணங்களின் முன்னேற்றங்களால்,

And we use GSI -- geographic whatever it is, GSI --

இரவில் விலங்குகளைப் பார்க்க முடிகிறது,

வீடியோ மூலம் பதிவு செய்ய முடிகிறது,

உபகரணங்களும், மிக இலகுவாகவும் சிறப்பாகவும் மாறி வருகிறது.

to determine the range of the chimps.

எனவே, 1960களில், என்னால் செய்ய முடியாத காரியங்களை,

And we're using -- you can see that I'm not really into this kind of stuff --

இன்று என்னால், பல வழிகளில் செய்ய முடிகிறது.

கட்டுபாட்டில் உள்ள, பெரிய மூளையுள்ள சிம்பன்சிகள்,

but we're using satellite imagery

மற்றும் பிற விலங்குகளின் அறிவாற்றலை,

to look at the deforestation in the area.

மேல் நிலைகளில் ஆராய

And of course, there's developments in infrared,

so you can watch animals at night,

தொழில்நுட்பம் எங்களுக்கு உதவுகிறது.

and equipment for recording by video,

அதன் மூலம், என் ஆரம்ப காலத்தில் அறிவியலால்

and tape recording is getting lighter and better.

So in many, many ways, we can do things today

முற்றிலும் சாத்தியமற்றது என்று கருதப்பட்ட

செயல்திறன்களை அறிந்திருக்கிறோம்.

that we couldn't do when I began in 1960.

சிறைப்பிடிக்கப்பட்டவைகளில் மிகவும் அறிவான சிம்பன்சி ஜப்பானில் உள்ளது.

Especially when chimpanzees, and other animals

அதற்கு அழகாக “ஐ” என்று பெயரிட்டுள்ளனர்.

with large brains, are studied in captivity,

modern technology is helping us to search

அந்த பெயரின் அர்த்தம் காதல்-

அவளுக்கு ஒரு அற்புதமான ஆராய்ச்சியாளர் துணையாயிருக்கிறார்.

for the upper levels of cognition in some of these non-human animals.

அவளுக்கு கணினி பிடிக்கும்-

அதற்காக அவளின் பெரிய குழு, ஓடும் நீர்,

So that we know today, they're capable of performances

மரங்கள் மற்றும் அனைத்தையும் விட்டுவிடுவாள்.

that would have been thought absolutely impossible

இந்த கணினியிடம் வந்து உட்காருவாள்-

by science when I began.

அந்த கணினி, அவளுக்கு குழந்தைகளின் வீடியோ கேம் போல

I think the chimpanzee in captivity who is the most skilled

அவளுக்கு வயது 28, கணினித் திரையையும், டச் பேடையும்

பெரும்பாலான மனிதர்களை விட வேகமாக இயக்குவாள்

in intellectual performance is one called Ai in Japan --

her name means love --

மிக சிக்கலான பணிகளும் செய்கிறாள், எனக்கு இன்னும் பார்க்க கிடைக்கவில்லை

and she has a wonderfully sensitive partner working with her.

She loves her computer --

ஆனால் அவளை பற்றிய ஒரு ஆச்சரியமான விஷயம்,

she'll leave her big group, and her running water,

அவள் பிழை பொறுக்க மாட்டாள்.

and her trees and everything.

மோசமாக விளையாடி இருந்தால், நல்ல மதிப்பெண் பெற முயற்சிப்பாள்,

And she'll come in to sit at this computer --

it's like a video game for a kid; she's hooked.

அவள் அறையின் கண்ணாடிக் கதவை தட்டுவாள்--

She's 28, by the way, and she does things with her computer screen

பரிசோதனையாளரின் கவனத்தை ஈர்ப்பாள்-

மீண்டும் விளையாட வாய்ப்பு கேட்பாள்.

and a touch pad that she can do faster than most humans.

20 நிமிடங்களுக்கு மேலாக விளையாடியிருந்தாலும்

மீண்டும் கடினமாக கவனத்தை குவித்து விளையாட விரும்புவாள்

She does very complex tasks, and I haven't got time to go into them,

இம்முறை இன்னும் சிறப்பாக விளையாட முனைகிறாள்.

but the amazing thing about this female is

அவளின் மன திருப்திக்காக மட்டுமே, உணவு கூட முக்கியமல்ல

she doesn't like making mistakes.

அதற்கு வெகுமதியான திராட்சை கூட அவளுக்கு ஒரு பொருட்டல்ல.

If she has a bad run, and her score isn't good,

ஆனால் முன்னமே கூறிவிட்டால், வெகுமதியின்றியும் அவள் விளையாடுவாள்.

she'll come and reach up and tap on the glass --

இது கணினியைப் பயன்படுத்தும் ஒரு சிம்பன்சியின் கதை.

because she can't see the experimenter --

which is asking to have another go.

சிம்பன்சி, கொரில்லா, ஒராங்குட்டான் கூட நம் சைகை மொழியை கற்கின்றன

And her concentration -- she's already concentrated hard

for 20 minutes or so, and now she wants to do it all over again,

1960 இல் கோம்பேயில் முதன்முதலில் இருந்தபோது நடந்த விஷயம்

just for the satisfaction of having done it better.

நேற்று நடந்தது போலவே, மிகவும் தெளிவாக நினைவில் உள்ளது-

And the food is not important -- she does get a tiny reward,

முதல் முறையாக, நான் தோட்டங்களின் வழியாகச் செல்லும்போது

like one raisin for a correct response --

சிம்பன்சிகள் என்னிடமிருந்து பெரும்பாலும் ஓடின,

but she will do it for nothing, if you tell her beforehand.

சில மட்டுமே பழகியிருந்தது.

So here we are, a chimpanzee using a computer.

அப்போது தூரத்தில் ஒரு இருண்ட வடிவத்தை கண்டேன்.

Chimpanzees, gorillas, orangutans also learn human sign language.

என் தொலைநோக்கியில் கூர்ந்து பார்த்தேன்.

பின்னாளில் டேவிட் கிரேபியர்ட் என நான் பெயரிட்ட ஒரு ஆண் சிம்பன்சி

But the point is that when I was first in Gombe in 1960 --

அறிவியல் அப்போது அவைகளுக்கு எண்கள் மட்டும் கொடுத்திருந்தது;

I remember so well, so vividly, as though it was yesterday --

பெயரிட அனுமதிக்கவில்லை;

the first time, when I was going through the vegetation,

சரி, டேவிட் கிரேபியர்டை நான் பார்த்தேன்.

the chimpanzees were still running away from me, for the most part,

அவர் சிறிய புல் துண்டுகளை பயன்படுத்தி

although some were a little bit acclimatized --

நிலத்தடி கூட்டிலிருந்து கரையானை பிடித்துக் கொண்டிருந்தார்.

and I saw this dark shape, hunched over a termite mound,

அதோடு சில நேரங்களில் ஒரு கிளையை எடுத்து

அதன் இலைகளை அகற்றி

and I peered with my binoculars.

அதனை செயலாற்ற உதவியாகும் ஒரு பொருளாக மாற்றினார்--

It was, fortunately, one adult male whom I'd named David Greybeard --

அது தான், நம் கருவி தயாரிப்பின் ஆரம்பம்.

and by the way, science at that time was telling me that I shouldn't name the chimps;

இதனால் உற்சாகமாவதன் காரணம்,

அந்த காலத்தில், மனிதர்கள் மட்டுமே

they should all have numbers; that was more scientific.

Anyway, David Greybeard -- and I saw that

கருவி தயாரிப்பவர் என்றிருந்தது.

he was picking little pieces of grass and using them

பள்ளிப் பாடங்களிலும், அதுவே வரையறுக்கப்பட்டிருந்தது.

to fish termites from their underground nest.

எனவே என் குரு லூயிஸ் லீக்கி இந்த செய்தியைக் கேட்டபோது,

And not only that -- he would sometimes pick a leafy twig

உற்சாகத்தில் வரலாற்றையே மாற்றியமைக்க முனைந்தார்.

and strip the leaves --

அல்லது சிம்பன்சிகளை மனிதராக ஏற்கவேண்டும் என்றார்.

modifying an object to make it suitable for a specific purpose --

(சிரிப்பொலி)

the beginning of tool-making.

சிம்பன்சி, நோக்கத்திற்கேற்ப பொருள்களை பயன்படுத்த

The reason this was so exciting and such a breakthrough

is at that time, it was thought that humans,

ஒன்பது வழிகள் கொண்டுள்ளன என கோம்பேவில் அறிந்தோம்.

and only humans, used and made tools.

ஆப்பிரிக்காவின் பல்வேறு பகுதிகளில்,

When I was at school, we were defined as man, the toolmaker.

வளர்ந்து வந்த சிம்ப்கள்,

கருவியைப் பயன்படுத்த முற்றிலும் மாறுபட்ட வழிகள் கொண்டிருந்தன.

So that when Louis Leakey, my mentor, heard this news,

இந்த வடிவங்கள், சாயல் மற்றும் நடைமுறைகள்

he said, "Ah, we must now redefine 'man,' redefine 'tool,'

தலைமுறைகள் கடந்த பழக்கங்களாக தெரிந்தது.

or accept chimpanzees as humans."

மனித கலாச்சாரத்தின் வரையறையும் இது தானே.

(Laughter)

We now know that at Gombe alone, there are nine different ways

இந்த 40 ஆண்டு கால ஆராய்ச்சியில்,

in which chimpanzees use different objects for different purposes.

சிக்கலான மூளை மற்றும் சமூக அமைப்புகள் கொண்ட

Moreover, we know that in different parts of Africa,

சிம்பன்ஸிகள், பெரிய குரங்குகள், மற்ற பாலூட்டிகள் வாழும்,

wherever chimps have been studied,

there are completely different tool-using behaviors.

விலங்கு இராஜ்ஜியத்தையும் மனிதர்களையும் பிரிக்க,

எந்த ஒரு பிரிவினையும் இல்லை

And because it seems that these patterns are passed

என்பதை நாங்கள் கண்டறிந்தோம்.

from one generation to the next, through observation,

அவை நம்முடன் நெருங்கி இருந்தது.

imitation and practice -- that is a definition of human culture.

மனித திறன்கள் என ஆணவமாக கருதிய காரியங்கள்,

விலங்குகள் செய்ய காணும்போது பிரிவினை இன்னும் மெலிதாகிறது.

What we find is that over these 40-odd years

that I and others have been studying chimpanzees

சிம்ப்களின் அழகான வாழ்க்கை பற்றி விவாதிக்க நேரமில்லை

and the other great apes, and, as I say, other mammals

அவர்களின் ஐந்து நீண்ட குழந்தைப்பருவ ஆண்டுகளில்,

with complex brains and social systems,

தாய் பாலுண்டும், உறங்கியும் கழிக்கின்றன

we have found that after all, there isn't a sharp line

அடுத்த நான்கு அல்லது ஐந்து ஆண்டுகள்,

அடுத்தடுத்த குழந்தை பிறந்தாலும், அந்த தாயுணர்வு ஒருவரோடு நிற்பதில்லை.

dividing humans from the rest of the animal kingdom.

It's a very wuzzy line.

அந்த நெகிழ்வாந தருணத்தில், அதிக விஷயம் கற்பிக்கப்படுகிறது --

It's getting wuzzier all the time as we find animals doing things

நாமும் சிம்பன்சி சமுதாயத்திடமிருந்து இதை கற்க வேண்டும்.

that we, in our arrogance, used to think was just human.

தாயுடனும் சகோதர சகோதரிகளுடன்

The chimps -- there's no time to discuss their fascinating lives --

அமையும் இந்த நீண்டகால

குழந்தை பருவ பாசமுள்ள பிணைப்பு

but they have this long childhood, five years

வாழ்நாள் முழுவதும் நீடிக்கும்,

of suckling and sleeping with the mother,

அதாவது சராசரியா 60 ஆண்டுகள் கூட நீடிக்கும்.

and then another three, four or five years

of emotional dependence on her, even when the next child is born.

உண்மையில் பாதுகாப்பில் இருந்தால் 60 வருடமும்,

காடுகளில் இருந்தால் 40 ஆண்டுகளும் வாழ்கின்றன.

The importance of learning in that time, when behavior is flexible --

சிம்ப்கள் உண்மையான இரக்கத்திற்கும் நற்பண்புக்கும் சான்று என கண்டோம்

and there's an awful lot to learn in chimpanzee society.

அவைகளின் சொற்கள் அல்லாத தகவல்தொடர்பு மகத்தானது

The long-term affectionate supportive bonds

that develop throughout this long childhood with the mother,

வெவ்வேறு சூழ்நிலைகளுக்கு ஏற்ப அவை ஒலிகளை பயன்படுத்துகின்றன.

with the brothers and sisters,

and which can last through a lifetime,

தொடுதல், தோரணை, சைகையும் இதில் அடங்கும்

எதற்காக தெரியுமா?

which may be up to 60 years.

முத்தமிட, தழுவ, மற்றும் கைகளை கோர்க்க.

They can actually live longer than 60 in captivity,

நம்மை போலவே ஒருவருக்கொருவர் முதுகில் தட்டி கொடுக்கிறார்கள்.

so we've only done 40 years in the wild so far.

நம்மைப்போலவே பெருமையாக திரிகிறார்கள், கை குலுக்குகிறார்கள்.

And we find chimps are capable of true compassion and altruism.

நாம் கூறும் அர்த்தத்தில் தான் அவர்களும் செய்கின்றனர்.

அதிநவீன ஒத்துழைப்பைக் கொண்டுள்ளனர்.

We find in their non-verbal communication -- this is very rich --

அரிதாக சில நேரங்களில் வேட்டையாடும்போது

​​ஒற்றூமையாக செயல்படுகின்றனர்.

they have a lot of sounds, which they use in different circumstances,

அதோடு இரையையும் பகிர்ந்து கொள்கின்றனர்.

but they also use touch, posture, gesture,

மகிழ்ச்சி, சோகம், பயம், விரக்தி என

and what do they do?

They kiss; they embrace; they hold hands.

They pat one another on the back; they swagger; they shake their fist --

நம்மை போலவே அவர்களும் உணர்வுகளில் திளைக்கின்றனர்.

the kind of things that we do,

மன மற்றும் உடல் ரீதியான வலிகளையும் அறிகின்றனர்.

and they do them in the same kind of context.

மேலும் தகவல்கள் சொல்ல இது நேரம் இல்லை

They have very sophisticated cooperation.

இருந்தால் சிலவற்றை நிரூபிக்க முடியும்,

Sometimes they hunt -- not that often,

விலங்குகளின் உணர்ச்சிகளை, ஆளுமைகளை படிக்கும்

but when they hunt, they show sophisticated cooperation,

சிறந்த பல்கலைக்கழக மாணவர்கள் அதை நிரூபிக்கட்டும்.

and they share the prey.

We find that they show emotions, similar to -- maybe sometimes the same --

சிம்பன்சி மற்றும் வேறு சில உயிரினங்களுக்கு

கண்ணாடியில் தங்களை அடையாளம் காண முடியும்

as those that we describe in ourselves as happiness, sadness, fear, despair.

அவைகள் நகைச்சுவை உணர்வைக் கொண்டவையும் கூட

They know mental as well as physical suffering.

இது பாரம்பரிய மனித உரிமைகளாக கருதப்பட்டவை.

And I don't have time to go into the information

that will prove some of these things to you,

save to say that there are very bright students, in the best universities,

இது நமக்கு ஒரு புதிய பார்வையயை கொடுக்கிறது.

studying emotions in animals, studying personalities in animals.

சிம்பன்ஸிகளுக்கு மட்டுமல்ல,

We know that chimpanzees and some other creatures

நம்முடன் பூமியை பகிரும் மற்ற விலங்குகளையும் மதிக்க செய்கிறது.

can recognize themselves in mirrors -- "self" as opposed to "other."

நாம் அதை ஒப்புக்கொள்ளத் தயாரானால்

நம் ஆளுமைகள், எண்ணங்களில், மாற்றம் வருகிறது

They have a sense of humor, and these are the kind of things

நம் வழிகளை, தவறுகளை, உணர துவங்குகிறோம்

which traditionally have been thought of as human prerogatives.

பூமியின் உணர்வுள்ள, அதன் பிற உயிர்களை,

பாதுகாக்கும் எண்ணத்தை நமக்கு இது தருகிறது.

But this teaches us a new respect -- and it's a new respect

இதுவரை செய்ததற்கு, மனம் வருந்துகிறது.

not only for the chimpanzees, I suggest,

but some of the other amazing animals with whom we share this planet.

இதில் வருத்தமான விஷயம் என்னவென்றால்,

Once we're prepared to admit that after all,

நம் அனைவருக்கும் கொஞ்சம் பணிவை கற்பித்த,

we're not the only beings with personalities, minds

இந்த சிம்பன்சிகள் காடுகள் அழிந்து வருகின்றன.

and above all feelings, and then we start to think

about ways we use and abuse

அவை மறைவதற்கான காரணங்கள்,

so many other sentient, sapient creatures on this planet,

இங்கிருக்கும் நம் அனைவருக்கும் நன்றாகவே தெரியும்.

காடழிப்பு, மக்கள் தொகை, அதீத நிலத்தேவை.

it really gives cause for deep shame, at least for me.

அவை அழிவுக்கும் சில மர நிறுவனங்களின்

காடழிக்கும் செயலே காரணமாகிறது.

So, the sad thing is that these chimpanzees --

ஆப்பிரிக்கா உட்காட்டின் வரம்பிலிருந்தே அவை மறைகின்றன

who've perhaps taught us, more than any other creature, a little humility --

அதற்கு காரணம், பெரிய பன்னாட்டு பதிவு நிறுவனங்கள்.

are in the wild, disappearing very fast.

எண்ணெய் அல்லது மரங்களை எடுக்க

They're disappearing for the reasons

ஈக்வடார் மற்றும் தீண்டப்படாத காடுகள் போல

that all of you in this room know only too well.

இங்கும் சாலைகளை உருவாக்கியுள்ளனர்.

The deforestation, the growth of human populations, needing more land.

இது காங்கோ படுகை மற்றும் உலகின் பிற பகுதிகளில்

They're disappearing because some timber companies

புதர்-இறைச்சி வர்த்ததை வழிவகுத்தது.

go in with clear-cutting.

அதாவது, பல நூறு, அல்லது ஆயிரக்கணக்கான ஆண்டுகளாக

They're disappearing in the heart of their range in Africa

காட்டை வாழ்விடமாக கொண்டு உலகுடன் இணக்கமாக வாழ்ந்த மக்கள்,

because the big multinational logging companies have come in and made roads --

தங்களுக்கும் தங்கள் குடும்பத்தின் தேவைகளுக்கு மட்டும்

as they want to do in Ecuador

விலங்குகளை வேட்டையாடினர்.

and other parts where the forests remain untouched --

இப்போது, ​​சாலைகள் காரணமாக,

to take out oil or timber.

வேட்டைக்கு நகரத்திலிருந்தும் செல்கின்றனர்.

ஆர்வத்தில், அசையும் எல்லாவற்றையும் சுடுகிறார்கள்.

And this has led in Congo basin, and other parts of the world,

எலியை விட பெரிதாயின் சுட்டு சுவைக்கிறார்கள்.

to what is known as the bush-meat trade.

This means that although for hundreds, perhaps thousands of years,

சாலைகள் இருப்பதால், வாகனங்களிலும் குவிக்கின்றனர்

அதை சுரங்க லாரிகளில் ஏற்றிச் சென்று நகரத்தில் விற்கின்றனர்.

people have lived in those forests, or whatever habitat it is,

உள்நாட்டு இறைச்சியை விட கலாச்சார ரீதியாக விரும்பப்படுவதால்

in harmony with their world, just killing the animals they need

for themselves and their families --

மக்கள் புதர்-இறைச்சிக்கு அதிக கட்டணம் செலுத்துகிறார்கள்.

now, suddenly, because of the roads,

அதோடு இல்லாமல் காட்டில் முகாமிடுபவர்கள்

the hunters can go in from the towns.

They shoot everything, every single thing that moves

காங்கோ படுகை பிக்மி வேட்டையர்களிடம் அதீத இறைச்சியைக் கோருகின்றனர்,

that's bigger than a small rat; they sun-dry it or smoke it.

தங்களின் நூற்றுண்டு கால, சிக்கனமான வாழ்க்கை முறையை மறந்து,

And now they've got transport; they take it on the logging trucks

பேராசைக்கு இறையாகி அவர்களும் உடன்படுகின்றனர்

or the mining trucks into the towns where they sell it.

ஆயுதங்களும் பணமும் அளவின்றி கிடைப்பதால், தங்களையே இழக்கின்றனர்.

And people will pay more for bush-meat, as it's called,

அவர்களின் கலாச்சாரமும் சீரழிகிறது.

அவர்கள் சார்ந்திருந்த விலங்குகளும் அழிக்கப்படுகிறது.

than for domestic meat -- it's culturally preferred.

எனவே, முகாம் விடை பெறும்போது, ​​எதுவும் மிச்சமிருப்பதில்லை.

And it's not sustainable, and the huge logging camps in the forest

பன்முகத்தன்மை கொண்ட மனித கலாச்சாரம் அழிகிறது.

are now demanding meat, so the Pygmy hunters in the Congo basin

அதை என் கண்களாலேயே நான் பார்த்திருக்கிறேன்.

எனக்கு பிடித்த, ஆப்பிரிக்காவின் கொடூர படங்களை பார்த்திருப்போம்.

who've lived there with their wonderful way of living

அதில் நாம் என்ன பார்க்கிறோம்?

for so many hundreds of years are now corrupted.

காடழிப்பைக் காண்கிறோம்;

They're given weapons; they shoot for the logging camps; they get money.

பாலைவனம் பரவுவதையும், பெரும் பசியையும் காண்கிறோம்;

Their culture is being destroyed,

along with the animals upon whom they depend.

நோயை, மக்கள் தொகை வளர்ச்சியைக் காண்கிறோம்.

So, when the logging camp moves, there's nothing left.

நிலத்தின் வளத்தை மீறிய,

We talked already about the loss of human cultural diversity,

மக்கள் தொகையைக் காண்கிறோம்.

and I've seen it happening with my own eyes.

அதுவும் அவர்கள் உணவு வாங்க முடியாத அளவிற்கு ஏழ்மையானவர்கள்.

And the grim picture in Africa -- I love Africa,

ஈஸ்டர் தீவைப் பற்றி நாம் நேற்று கேட்டு அறிந்தது என்ன?

and what do we see in Africa?

தங்களின் கடைசி மரத்தை வெட்டியவர்கள் - அவர்கள் முட்டாள்களா?

We see deforestation;

நடப்பது அவர்களுக்குத் தெரியாதா என்ன?

we see the desert spreading; we see massive hunger;

தெரியும். ஆனால் அவர்களின் பிரச்சினை வேறு.

வறுமை அவர்களை முடக்குகிறது.

we see disease and we see population growth in areas

அவர்களின் கேள்வி “இந்த மரத்தை நாளைக்காக விடுவதா?

“இன்று என் குடும்பத்திற்கு உணவளிப்பதா? என்பதே

where there are more people living on a certain piece of land

இந்த கடைசி மரத்திலிருந்து கிடைக்கும் பணத்தை வைத்து

than the land can possibly support,

இன்னும் சில காலம் வாழலாம் என நம்புகின்றனர்

and they're too poor to buy food from elsewhere.

அதன் பின்னர் வரும் பிரச்சினையை சமாளிக்க

Were the people that we heard about yesterday,

ஒரு அதிசயம் நடக்கும் எனவும் நம்புகின்றனர்.

on the Easter Island, who cut down their last tree -- were they stupid?

இது தான் ஆப்பிரிக்காவின் இன்றைய மன நிலை.

நம்மை, சிம்பன்சிகள் அல்லது பிற உயிரினங்களிலிருந்து,

Didn't they know what was happening?

Of course, but if you've seen the crippling poverty

வித்தியாசப்படுத்துவது எது தெரியுமே?

in some of these parts of the world

நமது தேர்ந்த மொழிகளே.

it isn't a question of "Let's leave the tree for tomorrow."

மொழியால், நம் குழந்தைகளுக்கு கதை சொல்கிறோம்

"How am I going to feed my family today?

அதில் கற்பனையை விதைக்கிறோம்.

Maybe I can get just a few dollars from this last tree

கடந்த காலத்தை பற்றியும் எதிர்கால திட்டம் பற்றியும் பேசுகிறோம்

which will keep us going a little bit longer,

and then we'll pray that something will happen

கருத்துக்களை பகிர்கிறோம்.

அந்தக் கருத்துக்களின் மூலம், ஞானம் அடைகிறோம்.

to save us from the inevitable end."

So, this is a pretty grim picture.

இவைகளை நேரடியாக பேசி பகிரலாம்.

வீடியோ மூலம் அல்லது, எழுத்து வடிவிலும் பகிரலாம்.

The one thing we have, which makes us so different

இந்த புத்திசாலித்தனத்தை நாம் துஷ்பிரயோகம் செய்கிறோம்.

from chimpanzees or other living creatures,

is this sophisticated spoken language --

இதனால் உலகை அழிக்கிறோம்.

a language with which we can tell children

வளர்ந்த நாடுகளில், இது இன்னும் மோசமானது.

about things that aren't here.

We can talk about the distant past, plan for the distant future,

ஏனெனில் அங்கு நமது முட்டாள்தனத்தை சுட்டிக்காட்டும்

தகவல்களுக்கு பஞ்சமில்லை.

discuss ideas with each other,

தண்ணீரை விஷமாக்கி கொடுக்கும் இந்த உலகினுள்

so that the ideas can grow from the accumulated wisdom of a group.

நாம் சிறு குழந்தைகளை அழைத்து வருகிறோம்.

We can do it by talking to each other;

we can do it through video; we can do it through the written word.

காற்றும், மேலும் அங்கு விளையும் உணவும் அவர்களுக்கு தீங்கு விளைவிக்கிறது,

And we are abusing this great power we have to be wise stewards,

அந்த அசுத்தமான நிலலும் அவர்களூக்கு விஷமாகிறது.

அது வளரும் நாடுகளில் மட்டுமல்ல எல்லா இடங்களிலும் இருக்கிறது.

and we're destroying the world.

In the developed world, in a way, it's worse,

நம் உடலில் 50 ஆண்டுகளுக்கு முன்பு இல்லாத,

because we have so much access to knowledge

50 ரசாயனங்கள் தற்போது உள்ளன என்பது உங்களுக்குத் தெரியுமா?

of the stupidity of what we're doing.

இழிந்த நச்சுக் கழிவுகள் கொட்டப்படும் இந்த இடங்கள்

Do you know, we're bringing little babies

into a world where, in many places, the water is poisoning them?

ஆஸ்துமா மற்றும் சில வகை புற்றுநோய்களுக்கு வீடாகிறது.

இன்னும் பல வகையான நோய்களை உருவாக்குகிறது.

And the air is harming them, and the food that's grown

நமக்கு நாமே தீங்கு செய்து கொள்கிறோம்.

from the contaminated land is poisoning them.

விலங்குகளுக்கும், இயற்கைக்கும் தீங்கு செய்கிறோம்.

And that's not just in the far-away developing world; that's everywhere.

இயற்கை தாய் நம்மைக் வாழவைக்கிறாள்

Do you know we all have about 50 chemicals

in our bodies we didn't have about 50 years ago?

அவளின் கொடைகள் தான் மரங்கள், பூக்கள் மற்றும் பறவைகள்.

And so many of these diseases, like asthma

அவற்றுடன் சிறிது நேரம் செலவிட்டாலே போதும்

நம் உளவியலில் முன்னேற்றம் கிடைக்கும்.

and certain kinds of cancers, are on the increase

இன்னும், வளர்ந்த நாடுகளில், நூற்றுக்கணக்கான குழந்தைகள்,

around places where our filthy toxic waste is dumped.

இயற்கையை அறியாமலேயே வளர்கின்றனர்.

சுவர்களால் சூழ்ந்தே வளர்ந்து வருகின்றனர்.

We're harming ourselves around the world,

அவர்கள் அறிந்தது மெய்நிகர் வாழ்க்கை மட்டுமே,

as well as harming the animals, as well as harming nature herself --

வெயிலில், காட்டில், அல்லது

இதமாக பூமி வரும் சூரிய ஒளியுடன்

Mother Nature, that brought us into being;

படுத்துக்கொள்ள வாய்ப்புகளே அவர்களுக்கு இல்லை.

Mother Nature, where I believe we need to spend time,

நான் உலகம் முழுவதும் பயணம் செய்ய வேண்டியதால்

where there's trees and flowers and birds

​​நான் விரும்பும் காட்டை விட்டு வெளியேற வேண்டியிருந்தது.

for our good psychological development.

நான் விரும்பும் சிம்பன்சிகளை பிரிய வேண்டியிருந்தது.

And yet, there are hundreds and hundreds of children

எனது மாணவர்கள் மற்றும் கள ஊழியர்கள் தொடர்ந்து ஆராய்த்து வருகிறார்கள்

in the developed world who never see nature,

because they're growing up in concrete

100 ஆண்டுகளுக்கு முன்பு வரை 2 மில்லியனாக இருந்த சிம்பன்சிகள்

and all they know is virtual reality,

with no opportunity to go and lie in the sun,

தற்போது 150,000 ஆக குறைந்துவிட்ட காரணங்களை தொடர்ந்து ஆராய்கின்றனர்.

or in the forest, with the dappled sun-specks

தை பற்றிய விழிப்புணர்வை உலகிற்கு ஏற்படுத்த,

coming down from the canopy above.

நான் காட்டை விட்டு செல்ல வேண்டியிருந்தது.

சிம்பன்ஸிகளின் அவல நிலையைப் பற்றி அதிகம் பேசும் போது,

As I was traveling around the world, you know,

பிரச்சினைகள் ஒன்றோடொன்று இணைந்துள்ளதை உணர்ந்தேன்,

I had to leave the forest -- that's where I love to be.

I had to leave these fascinating chimpanzees

வளரும் நாடுகளின் பிரச்சினைகள் பெரும்பாலும்,

for my students and field staff to continue studying

வளர்ந்த நாடுகளின் மீதான பேராசையில் உருவாகிறது,

இது புரிய ஆரம்பிக்கும் போது - நம்பிக்கை தொலைகிறது,

because, finding they dwindled from about two million

100 years ago to about 150,000 now,

முட்டாள்தனம் தான் உருவாகிறது.

I knew I had to leave the forest to do what I could

அதை எப்படி சரி செய்வது?

to raise awareness around the world.

நேற்று கூட யாரோ சொன்னார்கள்.

And the more I talked about the chimpanzees' plight,

உலகை சுற்றி வரும் போது ​​நம்பிக்கையற்ற இளைஞர்களை சந்தித்தேன்.

the more I realized the fact that everything's interconnected,

அவர்கள் விரக்தியில் உள்ளனர்,

நாங்கள் சாப்பிட்டு, குடித்து, மகிழ்ச்சியாக இருந்தாலும்,

and the problems of the developing world

so often stem from the greed of the developed world,

நாளை இறக்கபோகிறோம் என்கின்றனர்.

உலகம் நம்பிக்கையற்றது என்ற ஊடகங்கள் கருத்தால் கவலையில் உள்ளனர்.

and everything was joining together, and making -- not sense,

பின்னர் நான் கோபமடைந்த சிலரை சந்தித்தேன்,

hope lies in sense, you said -- it's making a nonsense.

வன்முறையாக மாறக்கூடிய அளவிலான கோபம்,

அதன் விளைவுகள் நாம் அறிந்ததே.

How can we do it?

Somebody said that yesterday.

எனக்கு மூன்று பேரக்குழந்தைகள் உள்ளனர்,

And as I was traveling around, I kept meeting young people who'd lost hope.

உயர்நிலைப் பள்ளி அல்லது பல்கலைக்கழக மாணவர்களில் சிலர்

They were feeling despair,

“எங்கள் எதிர்காலத்தை இழந்துவிட்டோம்”

they were feeling, "Well, it doesn't matter what we do;

“எதிர்காலம் மற்றி எதுவும் செய்ய முடியாத விரக்தியால்,

eat, drink and be merry, for tomorrow we die.

“நாங்கள் கோபத்தில் இருக்கிறோம்” என்று சொல்லும்போது

Everything is hopeless -- we're always being told so by the media."

என் பேரக்குழந்தைகளின் கண்களில் பார்க்கும்போது

And then I met some who were angry,

நம் சிறு வயதிலிருந்தே நாம் பூமியை பாதித்துள்ளோமே என வருந்தினேன்

and anger that can turn to violence,

and we're all familiar with that.

இந்த குற்ற உணர்ச்சி தான் என்னை ஒரு திட்டத்தை துவக்க உந்தியது.

And I have three little grandchildren,

1991ல் தான்சானியாவில், ரூட்ஸ் அண்ட் ஷூட்ஸை தொடங்கினேன்.

and when some of these students would say to me

இது குறித்து வெளியில் சிற்றேடுகள் உள்ளன,

at high school or university, they'd say, "We're angry,"

or "We're filled with despair, because we feel

குழந்தைகளின் எதிர்காலம் குறித்து யாருக்கேனும் அக்கறை இருந்தால்,

you've compromised our future, and there's nothing we can do about it."

அதை படித்து தெரிந்து கொள்ளும்படி கேட்டுக்கொள்கிறேன்.

And I looked in the eyes of my little grandchildren,

ரூட்ஸ் அண்ட் ஷூட்ஸ் நம்பிக்கையின் திட்டம்.

and think how much we've harmed this planet since I was their age.

வேர்கள் உறுதியான அடித்தளத்தை உருவாக்கும்.

I feel this deep shame, and that's why in 1991 in Tanzania,

தளிர்கள் சிறியதாகத் தெரியும்.

ஆனால் சூரியனை அடைய அவை கற்களை உடைக்கும்.

நமக்கு இடையூறு தரும் கற்கள்

I started a program that's called Roots and Shoots.

நம் பூமியை குடைந்துள்ள சிக்கல்கள்.

There's little brochures all around outside,

அதனால் தான் இது நம்பிக்கையின் செய்தி.

and if any of you have anything to do with children and care about their future,

உலகில் உள்ள ஆயிரக்கணக்கான இளைஞர்கள் இணைந்தால்

இதை உடைத்து, ஒரு சிறந்த உலகமாக மாற்ற முடியும்.

I beg that you pick up that brochure.

ஒவ்வொரு தனி நபரும் ஒரு வித்தியாசத்தை ஏற்படுத்துவதே

And Roots and Shoots is a program for hope.

ரூட்ஸ் அண்ட் ஷூட்ஸின் குறிக்கோள்.

Roots make a firm foundation.

Shoots seem tiny,

ஒவ்வொரு தனிமனிதனுக்கும் ஒரு பங்கு உண்டு.

but to reach the sun they can break through brick walls.

நாம் ஒவ்வொருவரும் நம் உலகை தினம் பாதிக்கிறோம்,

See the brick walls as all the problems

விஞ்ஞானிகள் அனைவரும் இதனை நன்கு அறிவர்

that we've inflicted on this planet.

Then, you see, it is a message of hope.

நீங்கள் நாள் முழுக்க படுக்கையில் இருந்தாலும்,

சுவசிக்கையில் CO2ஐ வெளியிட்டு, ஆக்ஸிஜனை உள்ளிழுக்கிறீர்கள்.

Hundreds and thousands of young people around the world

can break through, and can make this a better world.

கழிப்பறை செல்கிறீர்கள் -

இவைகளூம் உலகில் வித்தியாசத்தை உருவாக்கும்.

And the most important message of Roots and Shoots

எனவே, ரூட்ஸ் அண்ட் ஷூட்ஸ் திட்டம்

is that every single individual makes a difference.

இளைஞர்களை மூன்று வகை திட்டங்களில் உள்ளடக்கியது.

Every individual has a role to play.

Every one of us impacts the world around us everyday,

அவை இந்த உலகத்தை சிறந்த இடமாக தோக்கில் உருவாக்கப்பட்டது.

and you scientists know that you can't actually --

மனித சமூகத்தின் மீது அக்கறை காட்டும் ஒரு திட்டம்

even if you stay in bed all day, you're breathing oxygen

and giving out CO2, and probably going to the loo,

மற்றொன்று விலங்குகளுக்கான திட்டம்.

and things like that --

விலங்குகளின் நடத்தை பற்றிய விவரங்களை

you're making a difference in the world.

என் வீட்டு நாய், ரஸ்டியிடம் கோம்பே செல்வதற்கு முன்னே கற்றேன்.

So, the Roots and Shoots program

அவன் என் குழந்தை பருவ நண்பன்.

involves youth in three kinds of projects.

மூன்றாவது வகை திட்டம்: உள்ளூர் சுற்றுச்சூழலுக்கு உதவுவது.

And these are projects to make the world around them a better place.

எனவே குழந்தைகளின் வயதிற்கு ஏற்ப அவர்களூக்கான திட்டத்தை ஒதுக்குகிறோம்--

One project to show care and concern for your own human community.

பள்ளி தொடங்கி பல்கலைக்கழகம் வரை மாணவர்களை நாங்கள் ஏற்கிறோம்.

One for animals, including domestic animals -- and I have to say,

அவர்கள் நகரமா அல்லது கிராமமா என்பதையும் நாங்கள் கவனிக்கிறோம்.

அவர்களின் வசதியை சார்ந்தும் அவர்களூக்கான பொறுப்புகள் அமைகிறது.

I learned everything I know about animal behavior

even before I got to Gombe and the chimps from my dog, Rusty,

அமெரிக்காவின் எப்பகுதியைச் சார்ந்தோர் என்பதையும் கவனிக்கிறோம்.

who was my childhood companion.

புளோரிடாவின் பிரச்சினை, நியூயார்க் பிரச்சினையை விட மாறுபட்டது.

And the third kind of project: something for the local environment.

பல மாநிலங்களில் பணிபுரிவதால், இதை நாங்கள் அறிகிறோம்.

நாட்டை பொறுத்து அதன் பிரச்சினை மாறுபடும்.

So what the kids do depends first of all, how old are they --

5,000 செயல் குழுக்களாக 60-க்கும் மேலான நாடுகளில் உள்ளோம்,

and we go now from pre-school right through university.

நான் கேள்விப்படாத இடத்திலும் எங்கள் குழுக்கள் உள்ளன

It's going to depend whether they're inner-city or rural.

It's going to depend if they're wealthy or impoverished.

ஏனெனில் குழந்தைகள் தன்னார்வத்திலேயே இதில் பங்கு கொள்கின்றனர்.

மற்றவர்களுக்கும் அறிமுகப்படுத்துகிறார்கள்.

It's going to depend which part, say, of America they're in.

ஏன்?

ஏனென்றால் அவர்கள் அதை நம்புகிறார்கள்

We're in every state now, and the problems in Florida

அவர்கள் செய்ய விரும்புவதை அவர்களே தீர்மானிக்கிறார்கள்

are different from the problems in New York.

அவர்களின் பெற்றோர்களோ,

It's going to depend on which country they're in --

ஆசிரியர்களோ சொல்லி அவர்கள் இதை செய்வதில்லை.

and we're already in 60-plus countries, with about 5,000 active groups --

இடையூறு ஏதும் இல்லாததால் தான் திட்டம் பயனுள்ளதாக அமைகிறது,

நாங்கள் இந்த நதியை சுத்தம் செய்வோம்.

and there are groups all over the place that I keep hearing about

அங்கு மீண்டும் மீன்களை விட விரும்புகிறோம்.

நச்சு மண்ணை அகற்ற விரும்புகிறோம்.

that I've never even heard of, because the kids are taking the program

and spreading it themselves.

அதில் கரிம தோட்டம் பயிரிட விரும்புகிறோம்.

Why?

முதியோருடன் நேரத்தை செலவிட விரும்புகிறோம்.

Because they're buying into it,

அவர்களின் கதைகளைக் கேட்டு வரலாறுகளைப் பதிவுசெய்வோம்.

and they're the ones who get to decide what they're going to do.

It isn't something that their parents tell them,

நாய் புகலிடத்தில் பணி செய்ய விரும்புகிறோம்.

or their teachers tell them.

That's effective, but if they decide themselves,

விலங்குகளைப் பற்றி அறிய விரும்புகிறோம்.

நீளும் இந்த பட்டியல் எனக்கு மிகவும் நம்பிக்கை தருகிறது.

"We want to clean this river

ஆண்டில் 300 நாட்கள் உலகை சுற்றி பயணிக்கும்போது

and put the fish back that used to be there.

We want to clear away the toxic soil

அனைத்து வயது ரூட்ஸ் அண்ட் சூட்ஸ் குழுக்களை பார்க்கிறேன்

எல்லா இடங்களிலும் ஆர்வமான குழந்தைகள் கூறுவது,

from this area and have an organic garden.

We want to go and spend time with the old people

“நாங்கள் செய்த மாற்றத்தைப் பாருங்கள்.”

இப்போது அதில் தொழில்நுட்பம் அறிமுகமாகிறது,

and hear their stories and record their oral histories.

இந்த புதிய வழி மின்னணு முறை மூலம்

We want to go and work in a dog shelter.

குழந்தைகள் உலகில் ஒருவருக்கொருவர் தொடர்பு கொள்கின்றனர்.

We want to learn about animals. We want ... "

You know, it goes on and on, and this is very hopeful for me.

எங்களுக்கு உதவ ஆர்வமாக உள்ளோரிடமிருந்து, பல யோசனைகள் கிடைக்கிறது

As I travel around the world 300 days a year,

ஆனால், இதற்கொரு சரியான அமைப்பை உருவாக்க எங்களுக்கு உதவி தேவை

everywhere there's a group of Roots and Shoots of different ages.

இளைஞர்களின் உற்சாகத்தைத் உலகுக்கு தெரிவிக்க உதவி தேவை

Everywhere there are children with shining eyes saying,

"Look at the difference we've made."

அவர்களின் விரக்தியைத் தெரிவிக்கவும் எங்களுக்கு உதவி தேவை.

And now comes the technology into it,

because with this new way of communicating electronically

“எங்கள் முயற்சி வேலை செய்யவில்லை, என்ன செய்ய வேண்டும்?”

என்ற அவர்களின் கேள்விக்கு பதிலளிக்க மற்றொரு குழு இருக்கிறது.

these kids can communicate with each other around the world.

அவர்கள் அமெரிக்காவிலோ அல்லது இஸ்ரேலிலோ இருக்கலாம்,

And if anyone is interested to help us, we've got so many ideas

அவர்கள் “ஆம், அவ்வழி கொஞ்சம் தவறு, இப்படி செய்யுங்கள்” என பதிலளிக்கலாம்.

but we need help -- we need help to create the right kind of system

எங்கள் தத்துவம் மிகவும் எளிமையானது.

that will help these young people to communicate their excitement.

நாங்கள் வன்முறையை ஒரு போதும் நம்பவில்லை.

But also -- and this is so important -- to communicate their despair,

வன்முறை, குண்டுகள், துப்பாக்கிகள் வேண்டாம்

பிரச்சினைகளைத் தீர்ப்பதற்கான வழி அதுவல்ல.

to say, "We've tried this and it doesn't work, and what shall we do?"

என்னை பொறுத்தமட்டில் வன்முறை வன்முறைக்கு வழிவகுக்கிறது,

And then, lo and behold, there's another group answering these kids

எனவே பிரச்சினைகளை எவ்வாறு தீர்ப்பது?

சிக்கல்களைத் தீர்ப்பதற்கான கருவிகள் அறிவு மற்றும் புரிதல்.

who may be in America, or maybe this is a group in Israel,

saying, "Yeah, you did it a little bit wrong. This is how you should do it."

உண்மை, நம் சூழலுக்கு எவ்வாறு பொருந்தும் என பாருங்கள்.

கடின உழைப்பு மற்றும் விடாமுயற்சியை விட்டுவிடாதீர்கள்--

The philosophy is very simple.

அன்பும், இரக்கமும் மற்ற உயிர்களிடத்தில் மரியாதை செலுத்து உதவுகிறது.

We do not believe in violence.

No violence, no bombs, no guns.

இன்னும் எத்தனை நிமிடம்? இரண்டா? ஒன்றா?

That's not the way to solve problems.

(க்றிஸ் ஆண்டர்சன்: ஒன்று முதல் இரண்டு.)

Violence leads to violence, at least in my view.

இரண்டையே எடுத்துக் கொள்கிறேன்

(சிரிப்பொலி)

என்னை வந்து இழுத்துப் போக மாட்டீர்களே?

So how do we solve?

(சிரிப்பொலி)

The tools for solving the problems are knowledge and understanding.

அடிப்படையில், ரூட் அண்ட் சூட்ஸ்

Know the facts, but see how they fit in the big picture.

இளைஞர்களின் வாழ்வை மாற்றத் துவங்கியுள்ளது.

Hard work and persistence --don't give up --

இதற்காக என் ஆற்றலின் பெரும்பகுதியை நான் அர்ப்பணிக்கிறேன்.

and love and compassion leading to respect for all life.

உங்களைப் போன்றோர் இதற்கு உதவ முடியும் என நம்புகிறேன்.

How many more minutes? Two, one?

Chris Anderson: One -- one to two.

தொழில்நுட்பத்தைப் பகிர முடியும் என்பதால் மட்டுமல்ல,

Jane Goodall: Two, two, I'm going to take two.

(Laughter)

உங்கள் பலருக்கும் குழந்தைகள் இருக்கும் என்பதால்.

Are you going to come and drag me off?

(Laughter)

நீங்கள் இந்த திட்டத்தை, உங்கள் குழந்தைகளுக்கு கொடுங்கள்,

Anyway -- so basically, Roots and Shoots

அவர்கள் விரும்பியதை செய்ய இது ஒரு நல்ல வாய்ப்பு

is beginning to change young people's lives.

It's what I'm devoting most of my energy to.

ஏனெனில் அவர்களின் உங்கள் பிள்ளைகள்.

உங்கள் எண்ணமும் ஆர்வமும் தூய்மையானது.

And I believe that a group like this can have a very major impact,

உலகை மாற்றுவதற்கான அக்கறை கொண்டிருக்கிறது.

இது மிகவும் ஊக்கமளிக்கிறது.

ஆனால் குழந்தைகள் என்னிடம் கேட்பது -

not just because you can share technology with us,

சத்தியமாக இரு நிமிடங்களுக்கு மேல் ஆகாது--

but because so many of you have children.

“டாக்டர் ஜேன், உலகின் பிரச்சினைகளை நேரில் காணும் பொழுது...

And if you take this program out, and give it to your children,

உங்களுக்கு எதிர்காலத்தின் மேல் நம்பிக்கை வருகிறதா? என கேட்கின்றனர்.

they have such a good opportunity to go out and do good,

முதலில், மனித மூளை - அதைப் பற்றி நான் எதுவும் சொல்லத் தேவையில்லை.

because they've got parents like you.

உலக பிரச்சினைகள் என்னவென்று நமக்கு தெரியும்,

And it's been so clear how much you all care

உங்களைப் போன்ற மனித மூளை அவற்றை தீர்க்க விளைகிறது.

about trying to make this world a better place.

It's very encouraging.

நாம் அதைப் பற்றி நிறைய பேசினோம்.

But the kids do ask me --

இரண்டாவதாக, இயற்கையின் பின்னடைவு.

and this won't take more than two minutes, I promise --

ஒரு நதியை அழிக்க முடிந்த நம்மால்,

the kids say, "Dr. Jane, do you really have hope for the future?

நாம் அதை மீண்டும் உயிர்ப்பிக்க முடியும்.

மாற்றம் நம் கையில் தான் உள்ளது.

You travel, you see all these horrible things happening."

Firstly, the human brain -- I don't need to say anything about that.

Now that we know what the problems are around the world,

human brains like yours are rising to solve those problems.

And we've talked a lot about that.

Secondly, the resilience of nature.

We can destroy a river,

and we can bring it back to life.

We can see a whole area desolated,

and it can be brought back to bloom again, with time or a little help.

And thirdly, the last speaker talked about -- or the speaker before last,

talked about the indomitable human spirit.

We are surrounded by the most amazing people

who do things that seem to be absolutely impossible.

Nelson Mandela -- I take a little piece of limestone

from Robben Island Prison, where he labored for 27 years,

and came out with so little bitterness, he could lead his people

from the horror of apartheid without a bloodbath.

Even after the 11th of September -- and I was in New York

and I felt the fear -- nevertheless, there was so much human courage,

so much love and so much compassion.

And then as I went around the country after that and felt the fear --

the fear that was leading to people feeling

they couldn't worry about the environment any more,

in case they seemed not to be patriotic --

and I was trying to encourage them,

somebody came up with a little quotation from Mahatma Gandhi,

"If you look back through human history,

you see that every evil regime has been overcome by good."

And just after that a woman brought me this little bell,

and I want to end on this note.

She said, "If you're talking about hope and peace, ring this.

This bell is made from metal from a defused landmine,

from the killing fields of Pol Pot --

one of the most evil regimes in human history --

where people are now beginning to put their lives back together

after the regime has crumbled.

So, yes, there is hope, and where is the hope?

Is it out there with the politicians?

It's in our hands.

It's in your hands and my hands

and those of our children.

It's really up to us.

We're the ones who can make a difference.

If we lead lives where we consciously leave

the lightest possible ecological footprints,

if we buy the things that are ethical for us to buy

and don't buy the things that are not,

we can change the world overnight.

Thank you.