Ed Gavagan: A story about knots and surgeons

Translator: Joseph Geni Reviewer: Morton Bast

Vertaald door: Els De Keyser Nagekeken door: Christel Foncke

You know, we wake up in the morning,

Als je 's ochtends wakker wordt,

you get dressed, put on your shoes,

sta je op, je doet je schoenen aan,

you head out into the world.

en je gaat de wijde wereld in.

You plan on coming back, getting undressed,

Je plan is om terug te komen, je uit te kleden,

going to bed,

naar bed te gaan,

waking up, doing it again,

wakker te worden, en opnieuw te beginnen.

and that anticipation, that rhythm,

Die anticipatie, dat ritme

helps give us a structure

helpt ons om structuur te geven

to how we organize ourselves and our lives,

aan hoe we onszelf en ons leven organiseren.

and gives it a measure of predictability.

Het zorgt voor een zekere voorspelbaarheid.

Living in New York City, as I do,

Als je zoals ik in New York City woont,

it's almost as if, with so many people doing so many things

waar zoveel mensen zoveel dingen doen,

at the same time in such close quarters,

tegelijk, zo dicht bijeen,

it's almost like life is dealing you extra hands

is het bijna alsof je extra kaarten krijgt

out of that deck.

uit die stapel.

You're never, there's just, juxtapositions are possible

Er staan dingen naast elkaar

that just aren't, you don't think they're going to happen.

die onmogelijk zijn, die je niet verwacht.

And you never think you're going to be the guy

Je denkt dat je nooit de man zal zijn

who's walking down the street

die de straat afloopt,

and, because you choose to go down one side or the other,

en omdat je kiest voor een bepaalde kant,

the rest of your life is changed forever.

de rest van je leven voorgoed anders is.

And one night, I'm riding the uptown local train.

Op een avond neem ik de lokale trein naar de bovenstad.

I get on. I tend to be a little bit vigilant

Ik stap in. Ik ben nogal op mijn hoede

when I get on the subway.

als ik op de metro stap.

I'm not one of the people zoning out with headphones

Ik trek me niet terug met een koptelefoon

or a book.

of een boek.

And I get on the car, and I look, and I

Ik stap in, ik kijk

notice this couple,

en ik merk een koppel op,

college-aged, student-looking kids,

het lijken studenten,

a guy and a girl, and they're sitting next to each other,

een jongen en een meisje. Ze zitten naast elkaar.

and she's got her leg draped over his knee,

Zij heeft haar been over zijn knie gelegd.

and they're doing -- they have this little contraption,

Ze hebben een toestelletje

and they're tying these knots,

waarmee ze knopen leggen.

and they're doing it with one hand,

Ze doen het met één hand,

they're doing it left-handed and right-handed very quickly,

linkshandig en rechtshandig, heel snel.

and then she'll hand the thing to him and he'll do it.

Dan geeft ze het ding aan hem en hij doet het.

I've never seen anything like this.

Ik heb dit nog nooit gezien.

It's almost like they're practicing magic tricks.

Het lijkt alsof ze goocheltrucs oefenen.

And at the next stop, a guy gets on the car,

Bij de volgende halte stapt een man in.

and he has this sort of visiting professor look to him.

Hij lijkt een soort gastprofessor.

He's got the overstuffed leather satchel

Hij heeft een overvolle leren tas,

and the rectangular file case and a laptop bag

een rechthoekige dossiertas en een laptopzak,

and the tweed jacket with the leather patches,

en een tweedjasje met leren lappen

and — (Laughter) —

en -- (Gelach).

he looks at them, and then

Hij kijkt hen aan,

in a blink of an eye, he kneels down in front of them,

en in een oogwenk knielt hij voor hen

and he starts to say,

en zegt:

"You know, listen, here's how you can do it. Look,

"Kijk, zo kan je het doen.

if you do this -- " and he takes the laces out of their hand,

Als je dit doet --" en hij neemt de touwtjes uit hun handen,

and instantly, he starts tying these knots,

begint meteen knopen te leggen.

and even better than they were doing it, remarkably.

Beter dan zij het deden, merkwaardig.

And it turns out they are medical students

Blijkt dat ze geneeskundestudenten zijn,

on their way to a lecture about the latest

op hun weg naar een lezing over de nieuwste

suturing techniques, and he's the guy giving the lecture.

hechtingstechnieken. Hij is de man die de lezing geeft.

(Laughter)

(Gelach)

So he starts to tell them, and he's like,

Hij zegt:

"No, this is very important here. You know,

"Nee, dit is heel belangrijk.

when you're needing these knots,

Als je deze knopen nodig hebt,

it's going to be, you know, everything's

dan zal

going to be happening at the same time, it's going to be --

alles tegelijk gebeuren,

you're going to have all this information coming at you,

een hoop informatie zal op je afkomen,

there's going to be organs getting in the way,

organen zullen in de weg zitten,

it's going to be slippery,

het zal glad zijn

and

en

it's just very important that you be able to do these

het is gewoon erg belangrijk dat je deze kan uitvoeren,

beyond second nature, each hand, left hand, right hand,

vanzelf, met elke hand, links en rechts.

you have to be able to do them without seeing your fingers."

Je moet ze kunnen doen zonder je vingers te zien."

And at that moment, when I heard that,

Toen ik dat hoorde,

I just got catapulted out of the subway car into a night

werd ik uit de metro gekatapulteerd, de nacht in,

when I had been getting a ride in an ambulance

waar ik een lift kreeg in een ambulance,

from the sidewalk where I had been stabbed

van de stoep, waar ik neergestoken was,

to the trauma room of St. Vincent's Hospital in Manhattan,

naar de operatiekamer van St Vincent's Hospital in Manhattan.

and what had happened was

Dit was er aan de hand:

a gang had come in from Brooklyn.

er was een bende uit Brooklyn gekomen.

As part of an initiation for three of their members,

Als initiatie moesten drie van hun leden

they had to kill somebody,

iemand vermoorden.

and I happened to be the guy walking down Bleecker Street

Toevallig was dat de man die Bleecker street afliep,

that night,

die nacht.

and they jumped on me without a word.

Ze sprongen zonder een woord op me af.

One of the very lucky things,

Een groot geluk:

when I was at Notre Dame, I was on the boxing team,

toen ik aan Notre Dame studeerde, zat ik in het boksteam.

so I put my hands up right away, instinctively.

Mijn handen gingen instinctief omhoog.

The guy on the right had a knife with a 10-inch blade,

De man rechts had een mes met een lemmet van 25 cm.

and he went in under my elbow,

Dat ging erin onder mijn elleboog.

and it went up and cut my inferior vena cava.

Het ging omhoog en raakte mijn onderste holle ader,

If you know anything about anatomy,

-- als je iets van anatomie kent,

that's not a good thing to get cut,

dat is geen goede plaats voor een snijwonde --

and everything, of course, on the way up,

en ook alles daartussen.

and then — I still had my hands up —

Toen -- ik had nog steeds mijn handen omhoog --

he pulled it out and went for my neck,

trok hij het eruit en mikte op mijn nek.

and sunk it in up to the hilt in my neck,

Hij stak het in mijn nek tot aan het lemmet.

and I got one straight right punch

Met een stevige rechtse

and knocked the middle guy out.

sloeg ik de middelste man buiten westen.

The other guy was still working on me,

De andere man was nog met mij bezig.

collapsing my other lung,

Hij deed mijn andere long klappen.

and I managed to, by hitting that guy, to get a minute.

Ik gaf hem een slag en kreeg een minuut respijt.

I ran down the street and collapsed,

Ik liep de straat af en stortte in.

and the ambulance guys intubated me on the sidewalk

De ambulanciers intubeerden me op de stoep

and let the trauma room know

en lieten de operatiekamer weten

they had an incoming.

dat er iemand aankwam.

And one of the

Eén van de

side effects of having major massive blood loss

neveneffecten van massaal bloedverlies

is you get tunnel vision,

is dat je tunnelvisie krijgt.

so I remember being on the stretcher

Ik weet nog dat ik op de stretcher lag

and having a little nickel-sized cone of vision,

en door een klein tunneltje van een cent groot zag.

and I was moving my head around

Ik draaide mijn hoofd.

and we got to St. Vincent's,

We kwamen aan in St. Vincent's

and we're racing down this hallway,

en raceten de gang door.

and I see the lights going,

Ik zie de lichten.

and it's a peculiar effect of memories like that.

Herinneringen als deze hebben een merkwaardig effect.

They don't really go to the usual place that memories go.

Ze gaan niet naar de gewone geheugenopslagplaats.

They kind of have this vault where they're stored in high-def,

Ze hebben een soort kluis, waar ze in hoge definitie opgeslagen zijn

and George Lucas did all the sound effects. (Laughter)

en waar George Lucas de geluidseffecten deed. (Gelach)

So sometimes, remembering them, it's like,

Soms, als ik ze me herinner,

it's not like any other kind of memories.

is dat anders dan alle andere herinneringen.

And I get into the trauma room,

Ik kom de operatiekamer binnen.

and they're waiting for me, and the lights are there,

Ze wachten op me. Er is licht.

and I'd been able to breathe a little more now,

Ik kan wat beter ademen,

because the blood has left, had been filling up my lungs

want het bloed, dat mijn longen vulde, is weg.

and I was having a very hard time breathing,

Ik ademde heel moeilijk,

but now it's kind of gone into the stretcher.

maar nu zit het in de stretcher.

And I said, "Is there anything I can do to help?"

Ik zeg: "Kan ik iets doen om te helpen?"

and — (Laughter) —

-- (Gelach) --

the nurse kind of had a hysterical laugh, and

de verpleegster krijgt een hysterische lachbui.

I'm turning my head trying to see everybody,

Ik draai mijn hoofd om iedereen te zien.

and I had this weird memory of being in college

Een bizarre herinnering aan mijn studententijd duikt op.

and raising,

Ik zamel geld in

raising money for the flood victims of Bangladesh,

voor de slachtoffers van overstromingen in Bangladesh.

and then I look over and my anesthesiologist

Ik kijk en mijn anesthesist

is clamping the mask on me, and I think,

zet een masker op me. Ik denk:

"He looks Bangladeshi," — (Laughter) —

"Hij ziet er Bangladeshi uit." -- (Gelach) --

and I just have those two facts, and I just think,

Ik heb alleen die twee feiten. Ik denk:

"This could work somehow." (Laughter)

"Dit kan werken." (Gelach)

And then I go out, and

Ik verlies het bewustzijn.

they work on me for the rest of the night,

Ze werken de rest van de nacht aan mij.

and I needed about 40 units of blood to keep me there

Ik heb 40 zakjes bloed nodig om me in leven te houden,

while they did their work,

tijdens het werk.

and the surgeon took out about a third of my intestines,

De chirurg haalde er ongeveer een derde van mijn ingewanden uit,

my cecum, organs I didn't know that I had,

mijn cecum, organen waarvan ik niet wist dat ik ze had.

and he later told me one of the last things he did

Later zei hij me dat één van zijn laatste daden,

while he was in there was to remove my appendix for me,

terwijl hij daarbinnen zat, de verwijdering van mijn appendix was.

which I thought was great, you know,

Dat vond ik geweldig.

just a little tidy thing there at the end. (Laughter)

Even opruimen aan het einde. (Gelach)

And I came to in the morning.

's Ochtends kwam ik bij

Out of anesthetic, he had let them know

uit de anesthesie. Hij had hen laten weten

that he wanted to be there, and he had given me

dat hij er wou zijn. Hij gaf me

about a two percent chance of living.

ongeveer 2% overlevingskans.

So he was there when I woke up,

Dus hij was er toen ik wakker werd.

and it was, waking up was like

Wakker worden was als

breaking through the ice into a frozen lake of pain.

door het ijs breken in een bevroren meer van pijn.

It was that enveloping,

Zo alomvattend was het.

and there was only one spot that didn't hurt

Er was maar één plek die niet méér pijn deed

worse than anything I'd ever felt,

dan alles wat ik ooit had gevoeld,

and it was my instep,

en dat was mijn hiel.

and he was holding the arch of my foot

Hij hield de holte van mijn voet vast

and rubbing the instep with his thumb.

en wreef met zijn duim over de hiel.

And I looked up, and he's like,

Ik keek op en hij zei:

"Good to see you,"

"Goed je te zien."

and I was trying to remember what had happened

Ik probeerde me te herinneren wat er gebeurd was

and trying to get my head around everything,

en alles zowat te vatten.

and the pain was just overwhelming, and he said,

De pijn was overweldigend. Hij zei:

"You know, we didn't cut your hair. I thought

"We hebben je haar niet geknipt. Ik dacht

you might have gotten strength from your hair like Samson,

dat het je misschien kracht zou geven, zoals Samson.

and you're going to need all the strength you can get."

Je zal alle mogelijke kracht nodig hebben."

And in those days, my hair was down to my waist,

Toentertijd had ik haar tot op mijn heupen.

I drove a motorcycle, I was unmarried,

Ik reed met een motor, ik was niet getrouwd,

I owned a bar, so those were different times. (Laughter)

ik had een bar, dus dat waren andere tijden. (Gelach)

But

Maar

I had three days of life support,

ik had drie dagen aan de machines gelegen

and everybody was expecting,

en iedereen verwachtte,

due to just the massive amount of what they had had to do

op basis van de massale ingrepen die ze hadden gedaan,

that I wasn't going to make it,

dat ik het niet zou halen.

so it was three days of

Dat waren dus drie dagen

everybody was either waiting for me to die or poop,

waarop iedereen wachtte of ik zou sterven of schijten,

and — (Laughter) —

en -- (Gelach) --

when I finally pooped, then that somehow,

toen ik eindelijk kon schijten, is dat in zekere zin,

surgically speaking, that's like you crossed some good line,

chirurgisch gezien, een belangrijke mijlpaal,

and, um — (Laughter) —

ahem, -- (Gelach).

on that day, the surgeon came in

Op die dag kwam de chirurg binnen

and whipped the sheet off of me.

en sloeg het laken van me af.

He had three or four friends with him,

Hij had 3 of 4 vrienden bij zich.

and he does that, and they all look,

Hij doet dat, ze kijken allemaal.

and there was no infection,

Er was geen infectie.

and they bend over me and they're poking and prodding,

Ze buigen zich over me, duwen en porren

and they're like, "There's no hematomas, blah blah,

en zeggen: "Geen hematomen, blabla,

look at the color," and they're talking amongst themselves

kijk naar de kleur." Ze praten onder elkaar.

and I'm, like, this restored automobile

Ik voel me als een herstelde auto.

that he's just going, "Yeah, I did that." (Laughter)

Hij zegt: "Ja, mijn werk." (Gelach)

And it was just,

Het was gewoon

it was amazing, because these guys are high-fiving him

fantastisch, want die jongens geven hem een high five

over how good I turned out, you know? (Laughter)

omdat ik zo goed gelukt ben. (Gelach)

And it's my zipper, and I've still got the staples in

Dat is mijn rits, de nietjes zitten er nog in

and everything.

en zo.

And

En later,

later on, when I got out

toen ik naar huis mocht,

and the flashbacks and the

en de flashbacks

nightmares were giving me a hard time,

en nachtmerries me het leven moeilijk maakten,

I went back to him

zocht ik hem weer op.

and I was sort of asking him,

Ik vroeg hem:

you know, what am I gonna do?

wat ga ik doen?

And I think, kind of, as a surgeon, he basically said,

Als chirurg zei hij:

"Kid, I saved your life.

"Jongen, ik heb je leven gered.

Like, now you can do whatever you want, like,

Je kan nu alles doen wat je wil,

you gotta get on with that.

daar moet je mee verder.

It's like I gave you a new car

Het is alsof ik je een nieuwe auto heb gegeven

and you're complaining about not finding parking.

en jij klaagt omdat je geen parking vindt.

Like, just, go out, and, you know, do your best.

Ga erop uit en doe gewoon je best.

But you're alive. That's what it's about."

Je leeft. Daar gaat het om."

And then I hear, "Bing-bong," and the subway doors

Ik hoor 'bing-bong' en de metrodeuren sluiten.

are closing, and my stop is next, and I look at these kids,

Dit is mijn halte. Ik kijk naar die gasten

and I go, I think to myself,

en ik bedenk:

"I'm going to lift my shirt up

"Ik trek mijn hemd op

and show them," — (Laughter) —

en toon hen" -- (Gelach) --

and then I think, "No, this is the New York City subway,

en dan "Nee, dit is de New York City-metro,

that's going to lead to other things." (Laughter)

daar komen problemen van." (Gelach)

And so I just think, they got their lecture to go to.

Dus denk ik: zij gaan naar hun lezing.

I step off, I'm standing on the platform,

Ik stap af en sta op het perron.

and I feel my index finger

Ik voel mijn wijsvinger

in

in

the first scar that I ever got,

mijn eerste litteken ooit,

from my umbilical cord,

van mijn navelstreng,

and then around that, is traced

en daarrond zit

the last scar that I got

mijn laatste litteken ooit,

from my surgeon,

van mijn chirurg.

and I think that, that chance encounter

Ik bedenk dat die toevallige ontmoeting

with those kids on the street with their knives

met die jongens op straat met hun messen

led me

mij heeft geleid

to my surgical team,

naar mijn team van chirurgen

and their training

en hun opleiding

and their skill

en hun vaardigheden,

and, always, a little bit of luck

met altijd een beetje geluk

pushed back against chaos.

tegen de chaos aangedrukt.

Thank you. (Applause)

Dankuwel (Applaus)

(Applause)

(Applaus)

Thank you. Very lucky to be here. Thank you. (Applause)

Dankuwel. Blij dat ik hier ben. Dankuwel. (Applaus)