Ed Gavagan: A story about knots and surgeons

Ed Gavagan: Düğümler ve cerrahlar hakkında bir hikaye

Translator: Joseph Geni Reviewer: Morton Bast

Çeviri: Gözde Tmby Gözden geçirme: Meric Aydonat

You know, we wake up in the morning,

Bilirsiniz, sabah karkarız,

you get dressed, put on your shoes,

elbiselerimizi, ayakkabılarımızı giyeriz,

you head out into the world.

sonra da dünyaya açılırız.

You plan on coming back, getting undressed,

Geri dönüşün, giysilerimizi çıkarmanın,

going to bed,

uyumanın, uyanmanın

waking up, doing it again,

tekrar aynı şeyi yapmanın planını yaparız

and that anticipation, that rhythm,

ve bu sezgi, bu ritim

helps give us a structure

bize kendimizi ve hayatlarımızı

to how we organize ourselves and our lives,

düzenlememizde yardım eder

and gives it a measure of predictability.

ve tahmin edilebilirliğin bir ölçüsünü verir.

Living in New York City, as I do,

Benim de yaptığım gibi, New York'ta yaşamak

it's almost as if, with so many people doing so many things

sanki birçok insanla beraber, birçok şeyi

at the same time in such close quarters,

aynı anda çok yakın yerlerde yapmak gibi.

it's almost like life is dealing you extra hands

Bu sanki hayatın sizi fazladan ellerle

out of that deck.

o güvertenin dışından idare etmesi gibi.

You're never, there's just, juxtapositions are possible

Hiçbir zaman olabileceğini tahmin edemeyeceğiniz,

that just aren't, you don't think they're going to happen.

aslında olabilecek, birçok olasılık vardır.

And you never think you're going to be the guy

Ve hiçbir zaman sokakta yürüyen kişi olacağınız

who's walking down the street

hakkında düşünmezsiniz.

and, because you choose to go down one side or the other,

Çünkü bir tarafından veya diğerinden gitmeyi

the rest of your life is changed forever.

tercih edersiniz ve bütün hayatınız sonsuza dek değişir.

And one night, I'm riding the uptown local train.

Bir gece, şehir dışı trenindeydim.

I get on. I tend to be a little bit vigilant

Bindim. Metroya bindiğimde

when I get on the subway.

biraz tedbirli olmaya meyilliyimdir.

I'm not one of the people zoning out with headphones

Kulaklığımı takıp veya bir kitaba dalıp kendimi kaybedenlerden

or a book.

değilim.

And I get on the car, and I look, and I

Bindiğimde, etrafıma bakındım ve

notice this couple,

bir çift fark ettim,

college-aged, student-looking kids,

üniversite öğrencisi gibi görünen çocuklar,

a guy and a girl, and they're sitting next to each other,

bir kız ve bir oğlan, yan yana oturuyorlar,

and she's got her leg draped over his knee,

kız bacağını oğlanın dizinin üstüne atmış

and they're doing -- they have this little contraption,

ve ellerinde bir mekanizma gördüm,

and they're tying these knots,

düğüm atıyorlardı

and they're doing it with one hand,

ve bunu bir elle yapıyorlardı,

they're doing it left-handed and right-handed very quickly,

Sol ve sağ elleriyle çok hızlı bir şekilde yapıyorlar

and then she'll hand the thing to him and he'll do it.

ve sonra kız bitirdikten sonra oğlana veriyor.

I've never seen anything like this.

Hayatımda hiç böyle bir şey görmemiştim.

It's almost like they're practicing magic tricks.

Sanki sihir yapıyor gibiydiler.

And at the next stop, a guy gets on the car,

Sonraki durakta, arabaya bir adam bindi,

and he has this sort of visiting professor look to him.

konuk profesör görüntüsü vardı üzerinde.

He's got the overstuffed leather satchel

Tıkış tıkış bir omuz çantası

and the rectangular file case and a laptop bag

dikdörtgen dosyalığı ve dizüstü bilgisayar çantası

and the tweed jacket with the leather patches,

ve deri yamalı yün kumaştan ceketi vardı,

and — (Laughter) —

ve -- (Kahkahalar) ---

he looks at them, and then

onlara baktı ve sonra

in a blink of an eye, he kneels down in front of them,

bir anda, önlerinde çömelip

and he starts to say,

şöyle dedi,

"You know, listen, here's how you can do it. Look,

"Bakın, şu şekilde yapabilirsiniz,

if you do this -- " and he takes the laces out of their hand,

böyle yaparsanız--" ve bağcaıkları hemen ellerinden aldı,

and instantly, he starts tying these knots,

düğümlemeye başladı

and even better than they were doing it, remarkably.

ve gözle görülür bir şekilde onlardan çok daha iyi yapıyordu.

And it turns out they are medical students

Sonra onların tıp öğrencisi oldukları

on their way to a lecture about the latest

ve günümüzün dikiş teknikleri hakkında bir derse gitmekte oldukları

suturing techniques, and he's the guy giving the lecture.

ve o adamında bu dersi veren adam olduğu ortaya çıktı.

(Laughter)

(Kahkahalar)

So he starts to tell them, and he's like,

Sonra onlara anlatmaya başladı,

"No, this is very important here. You know,

"Hayır, burası çok önemli. Anlarsınız,

when you're needing these knots,

bu düğümleri atarken,

it's going to be, you know, everything's

her şey, aslında

going to be happening at the same time, it's going to be --

aynı anda olacak, olması gereken--

you're going to have all this information coming at you,

size atak yapan bütün bu bilgiyi alacaksınız,

there's going to be organs getting in the way,

yolunuza çıkan organlar olacak,

it's going to be slippery,

çok hassas bir şey

and

ve

it's just very important that you be able to do these

bunu alışkanlıkların ötesinde yapabilmeniz çok önemli,

beyond second nature, each hand, left hand, right hand,

her bir el, sol el, sağ el

you have to be able to do them without seeing your fingers."

bunları parmaklarınızı görmeden yapmak zorundasınız."

And at that moment, when I heard that,

O an, bunu duyunca,

I just got catapulted out of the subway car into a night

metroda olduğumu unutup, geçmişe gittim.

when I had been getting a ride in an ambulance

Bir ambulansla,

from the sidewalk where I had been stabbed

bıçaklandığım yerden alınıp

to the trauma room of St. Vincent's Hospital in Manhattan,

Manhattan'da, St. Vincent Hastanesi travma odasına götürüldüğüm gece.

and what had happened was

Olan şey,

a gang had come in from Brooklyn.

bir çetenin Brooklyn'den gelmesiydi.

As part of an initiation for three of their members,

Üç yeni üyelerinin kabul töreni şerefine,

they had to kill somebody,

bir kişiyi öldürmeliydiler

and I happened to be the guy walking down Bleecker Street

ve ben o gece Bleecker Sokağı'nda yürüyen

that night,

adamdım.

and they jumped on me without a word.

Hiçbir söz söylemeden üzerime atladılar.

One of the very lucky things,

En şanslı olduğum şeylerden biriyse,

when I was at Notre Dame, I was on the boxing team,

Notre Dame'dayken, Boks takımında olmamdı.

so I put my hands up right away, instinctively.

O yüzden hemen içgüdüsel olarak ellerimle savunmaya geçtim.

The guy on the right had a knife with a 10-inch blade,

Sağ tarafımdaki kişide 25 cmlik bir bıçak vardı,

and he went in under my elbow,

dirseğimden aşağı sapladı

and it went up and cut my inferior vena cava.

ve alt ana toplardamarımdan içeriye doğru girdi.

If you know anything about anatomy,

Eğer anatomi hakkında bilginiz varsa,

that's not a good thing to get cut,

bunun kesilmesi pek iyi bir durum değildir

and everything, of course, on the way up,

ve yukarı doğru her şeyi, tabii ki,

and then — I still had my hands up —

ve sonra -- hala ellerimle savunmadaydım ---

he pulled it out and went for my neck,

onları açtı ve boynuma yanaştı

and sunk it in up to the hilt in my neck,

ve kemiğe doğru soktu,

and I got one straight right punch

sonra bir sağ kroşe attım

and knocked the middle guy out.

ortadaki adamı nakavt ettim.

The other guy was still working on me,

Diğeri hala üzerimdeydi,

collapsing my other lung,

diğer akciğerime doğru çalışıyordu,

and I managed to, by hitting that guy, to get a minute.

sonra ona vurarak bir dakika kazandım.

I ran down the street and collapsed,

Kaçmaya başladım ve yıkıldım,

and the ambulance guys intubated me on the sidewalk

ambulanstakiler boynuma bir boru taktılar

and let the trauma room know

ve travma odasına

they had an incoming.

durumu bildirdiler.

And one of the

Büyük kan kaybının

side effects of having major massive blood loss

yan etkilerinden biriyse,

is you get tunnel vision,

sınır bir bakış açısı vermesi,

so I remember being on the stretcher

bu yüzden bir sedyede olduğumu

and having a little nickel-sized cone of vision,

beş sent boyutunda koni görüşüne sahip olduğumu hatırlıyorum.

and I was moving my head around

Başımı çeviriyordum

and we got to St. Vincent's,

sonra St. Vincent Hastanesine vardık,

and we're racing down this hallway,

koridorlardan hızla geçiyorduk,

and I see the lights going,

ışıkların uzaklaştığını gördüm

and it's a peculiar effect of memories like that.

ve bunun gibi özel efektli hatıralar.

They don't really go to the usual place that memories go.

Bunlar normal hatıraların gittiği yere gitmezler.

They kind of have this vault where they're stored in high-def,

Onların yüksek çözünürlükle kaydedildikleri bir mahzen vardıır.

and George Lucas did all the sound effects. (Laughter)

Ses efektlerini de George Lucas yapmıştı. (Kahkahalar)

So sometimes, remembering them, it's like,

İşte bazen, onları hatırlamak,

it's not like any other kind of memories.

onlar diğer hatıralara benzemiyorlar.

And I get into the trauma room,

Travma odasına girdim,

and they're waiting for me, and the lights are there,

beni bekliyorlardı ve orası aydınlıktı,

and I'd been able to breathe a little more now,

şimdi artık daha iyi nefes alabiliyordum,

because the blood has left, had been filling up my lungs

çünkü ciğerlerimi dolduran kan gitmişti.

and I was having a very hard time breathing,

Nefes almakta güçlük çekiyordum.

but now it's kind of gone into the stretcher.

Ama artık bu sedyede kalmıştı.

And I said, "Is there anything I can do to help?"

Sonra " Yardım edebileceğim bir şey var mı?" dedim,

and — (Laughter) —

---(Kahkahalar)---

the nurse kind of had a hysterical laugh, and

Hemşire gergin bir şekilde güldü ve

I'm turning my head trying to see everybody,

kafamı çevirip herkesi görmeye çalıştım.

and I had this weird memory of being in college

Sonra üniversitedeyken

and raising,

Bangledeş kurbanları için

raising money for the flood victims of Bangladesh,

para topladığım aklıma geldi,

and then I look over and my anesthesiologist

sonra etrafa bakındım ve anestezistim

is clamping the mask on me, and I think,

maskeyi taktı ve düşündüm ki

"He looks Bangladeshi," — (Laughter) —

"Bangladeşli birine benziyor" -- (Kahkahalar)--

and I just have those two facts, and I just think,

ve aklımda sadece şu iki gerçek vardı,düşündüm,

"This could work somehow." (Laughter)

"Bu belki işe yarayabilir." (Kahkahalar)

And then I go out, and

Sonra dışarı çıktım ve

they work on me for the rest of the night,

gecenin geri kalan kısmında benim üzerimde çalıştılar,

and I needed about 40 units of blood to keep me there

hayatta kalabilmek için, onlar işlerini yaparken

while they did their work,

benim 40 ünite kana ihtiyacım vardı.

and the surgeon took out about a third of my intestines,

Cerrah bağırsaklarımın üçte birini,

my cecum, organs I didn't know that I had,

sahip olduğumu bile bilmediğim organlarımı aldı,

and he later told me one of the last things he did

daha sonra bana, içimdeyken yaptığı son şeylerden birinin

while he was in there was to remove my appendix for me,

apandisimi almak olduğunu söyledi,

which I thought was great, you know,

ki ben bunun çok iyi bir şey olduğunu sanmıştım,

just a little tidy thing there at the end. (Laughter)

orada ufacık bir şeydi nasıl olsa. (Kahkahalar)

And I came to in the morning.

Sabahleyinse kendime geldim.

Out of anesthetic, he had let them know

Anesteziden sonra, onlara orada olmak istediğini söyledi

that he wanted to be there, and he had given me

ve bana sadece

about a two percent chance of living.

yüzde iki yaşama şansı verdi.

So he was there when I woke up,

Sonra uyandığımda oradaydı

and it was, waking up was like

ve bu uyanma duygusu

breaking through the ice into a frozen lake of pain.

buzla kaplı acı denizini yarıp hava almaya başlamak gibi bir şeydi.

It was that enveloping,

Her tarafımı kaplayan bir duyguydu

and there was only one spot that didn't hurt

ve ayağımın üstünde bir nokta vardı ki

worse than anything I'd ever felt,

hayatımda bunun kadar

and it was my instep,

hiç acı çektiğimi hatırlamıyorum.

and he was holding the arch of my foot

Cerrah ayağımdaki taban çukurunu tuttu

and rubbing the instep with his thumb.

ve başparmağıyla ayağımın üstüne ovalamaya başladı.

And I looked up, and he's like,

Yukarı doğru baktım,

"Good to see you,"

"Seni gördüğüme sevindim." dedi.

and I was trying to remember what had happened

Ne olduğunu hatırlamaya çalışıyordum

and trying to get my head around everything,

aklımın odalarında dolaştım,

and the pain was just overwhelming, and he said,

acı çok derindi,

"You know, we didn't cut your hair. I thought

"Saçını kesmedik. Samson gibi gücünü saçından

you might have gotten strength from your hair like Samson,

alabiliyor olabileceğini düşündüm

and you're going to need all the strength you can get."

ve sahip olduğun bütün güce ihtiyacın olacağını düşündüm."

And in those days, my hair was down to my waist,

O günlerde, saçım belime kadar uzanıyordu,

I drove a motorcycle, I was unmarried,

Motorsikletim vardı, bekardım.

I owned a bar, so those were different times. (Laughter)

Barım vardı, bunlar çok başka zamanlardı. (Kahkahalar)

But

Ama

I had three days of life support,

üç gün boyunca yoğun bakımdaydım,

and everybody was expecting,

herkes, yapmaları gereken şeylerin

due to just the massive amount of what they had had to do

yoğunluğu yüzünden merak içindeydi,

that I wasn't going to make it,

kurtulabilecek miydim?

so it was three days of

Yani üç gün boyunca

everybody was either waiting for me to die or poop,

herkes ya ölmemi ya da kakamı yapmamı bekledi.

and — (Laughter) —

Ve-- (Kahkahalar)--

when I finally pooped, then that somehow,

En sonunda kakamı yapınca, bu aslında,

surgically speaking, that's like you crossed some good line,

tıbbi konuşursak, iyi bir gelişme kaydettiniz demek

and, um — (Laughter) —

ve -- (Kahkahalar) --

on that day, the surgeon came in

o gün, cerrah yanıma geldi

and whipped the sheet off of me.

çarşafı üstümden aldı.

He had three or four friends with him,

Yanımda üç dört arkadaşı daha vardı,

and he does that, and they all look,

ve şey yaptı, hepsi baktılar,

and there was no infection,

hiçbir enfeksiyon yoktu,

and they bend over me and they're poking and prodding,

üzerime eğildiler,dürtüp teşvik etmeye çalıştılar

and they're like, "There's no hematomas, blah blah,

"Hiç kanama yok, falan filan, rengine bakın."

look at the color," and they're talking amongst themselves

filan deyip kendi aralarında konuştular.

and I'm, like, this restored automobile

Bense restore edilmiş bir araba gibiydim,

that he's just going, "Yeah, I did that." (Laughter)

doktorum " Evet, ben yaptım." der gibiydi.(Kahkahalar)

And it was just,

Ve sadece

it was amazing, because these guys are high-fiving him

muhteşem bir şeydi, çünkü beni bu kadar iyi tamir etmesinin üzerine

over how good I turned out, you know? (Laughter)

arkadaşlarıyla el çakışıyordu,anlarsınız ya.(Kahkahalar)

And it's my zipper, and I've still got the staples in

Ve fermuar gibi, hala dikişlerim

and everything.

yerindeydi.

And

Daha sonra,

later on, when I got out

dışarı çıktım,

and the flashbacks and the

geçmişe dönüşler ve

nightmares were giving me a hard time,

kabuslar bana zor zamanlar yaşatıyordu.

I went back to him

Ona geri döndüm

and I was sort of asking him,

ve ona ne yapacağımı

you know, what am I gonna do?

sorar gibiydim.

And I think, kind of, as a surgeon, he basically said,

Sanırım, bir cerrah olarak, temelde söylediği şey,

"Kid, I saved your life.

"Çocuk, senin hayatını kurtardım.

Like, now you can do whatever you want, like,

Yani, şimdi artık canın ne istersen onu yap,

you gotta get on with that.

buna alışmalısın.

It's like I gave you a new car

Bu sana yeni bir araba vermem gibi bir şey

and you're complaining about not finding parking.

sense park edecek yer bulamamaktan şikayetçisin.

Like, just, go out, and, you know, do your best.

Yani, sadece, çık, git, bilirsin işte, elinden ne gelirse yap.

But you're alive. That's what it's about."

Ama hayattasın. Önemli olan bu."

And then I hear, "Bing-bong," and the subway doors

Sonra "Bing-bong" diye bir ses duydum, metronun kapıları

are closing, and my stop is next, and I look at these kids,

kapanıyordu, ileriki durakta inecektim, o çocuklara baktım,

and I go, I think to myself,

sonra gittim, kendi kendime düşündüm,

"I'm going to lift my shirt up

"Gidip tişörtümü kaldırıp

and show them," — (Laughter) —

onlara göstereceğim" --(Kahkahalar)--

and then I think, "No, this is the New York City subway,

sonra düşündüm, " Hayır, bu New York Metrosu

that's going to lead to other things." (Laughter)

bunu yapmak başka şeylere yol açabilir" (Kahkahalar)

And so I just think, they got their lecture to go to.

Sonra gitmeleri gereken bir ders olduğunu düşünüp

I step off, I'm standing on the platform,

dışarı çıktım, platformun üzerinde duruyordum,

and I feel my index finger

işaret parmağımı

in

göbek bağımdan

the first scar that I ever got,

aldığım ilk yaranın

from my umbilical cord,

üzerinde hissettim,

and then around that, is traced

sonra etrafında,

the last scar that I got

cerrahımdan aldığım yaranın

from my surgeon,

izi sürülüyordu,

and I think that, that chance encounter

sonra düşündüm ki o sokaktaki çocuklar

with those kids on the street with their knives

ve bıçaklarıyla olan karşılaşmam

led me

beni

to my surgical team,

tıbbi ekibime götürdü

and their training

ve onların eğitimine

and their skill

yeteneklerine

and, always, a little bit of luck

ve her zaman birazcık şans

pushed back against chaos.

kaosu önlemiş oldu.

Thank you. (Applause)

Teşekkürler. (Alkış)

(Applause)

(Alkış)

Thank you. Very lucky to be here. Thank you. (Applause)

Teşekkürler. Burda olduğum için çok şanslıyım. Teşekkürler