Stuart Firestein: The pursuit of ignorance

Vertaald door: Constance Dashorst Nagekeken door: Axel Saffran

There is an ancient proverb that says

Een oud gezegde luidt:

it's very difficult to find a black cat in a dark room,

het is moeilijk om een naald in een hooiberg te vinden,

especially when there is no cat.

zeker als er geen naald is.

I find this a particularly apt description of science

Ik vind dit een treffende beschrijving van wetenschap

and how science works --

en de werking van de wetenschap --

bumbling around in a dark room, bumping into things,

in het duister tasten, tegen dingen oplopen,

trying to figure out what shape this might be,

proberen te achterhalen wat dit voor moet stellen,

what that might be,

wat dat zou kunnen zijn.

there are reports of a cat somewhere around,

Er gaan geruchten over een naald,

they may not be reliable, they may be,

maar zijn die wel betrouwbaar?

and so forth and so on.

Enzovoort.

Now I know this is different than the way most people

Ik begrijp dat dit afwijkt van het algemene denken

think about science.

over de wetenschap.

Science, we generally are told,

De algemene stelling is dat wetenschap

is a very well-ordered mechanism for

een uitstekend geordend mechanisme is

understanding the world,

om de wereld te begrijpen,

for gaining facts, for gaining data,

om feiten en data te verkrijgen.

that it's rule-based,

Dat het op regels gebaseerd is;

that scientists use this thing called the scientific method

dat wetenschappers de 'wetenschappelijke methode' gebruiken,

and we've been doing this for 14 generations or so now,

en dat wij dat al ongeveer 14 generaties lang doen.

and the scientific method is a set of rules

De wetenschappelijk methode is een verzameling regels

for getting hard, cold facts out of the data.

om harde, koude feiten uit data te verkrijgen.

I'd like to tell you that's not the case.

Ik zal je zeggen dat dit niet het geval is.

So there's the scientific method,

Er is dus een wetenschappelijke methode,

but what's really going on is this. (Laughter)

maar dit is de werkelijkheid. (Gelach)

[The Scientific Method vs. Farting Around]

[De wetenschappelijke methode versus aanrommelen]

And it's going on kind of like that.

[in een hooiberg] (Gelach)

[... in the dark] (Laughter)

So what is the difference, then,

Wat is dan het verschil

between the way I believe science is pursued

tussen de manier waarop volgens mij wetenschap wordt bedreven

and the way it seems to be perceived?

en de perceptie daarvan?

So this difference first came to me in some ways

Ik merkte het verschil voor het eerst op

in my dual role at Columbia University,

aan de Columbia-universiteit

where I'm both a professor and run a laboratory in neuroscience

waar ik professor ben en tevens een neurowetenschappelijk laboratorium run,

where we try to figure out how the brain works.

waar wij trachten te achterhalen hoe het menselijk brein functioneert.

We do this by studying the sense of smell,

Wij doen dit door het geur- en reukvermogen te onderzoeken.

the sense of olfaction, and in the laboratory,

it's a great pleasure and fascinating work

Het is leuk en fascinerend werk

and exciting to work with graduate students and post-docs

om met masterstudenten en postdocs te werken

and think up cool experiments to understand how this

en middels slimme experimenten de werking te achterhalen

sense of smell works and how the brain might be working,

van het geurvermogen en de mogelijke werking van het brein.

and, well, frankly, it's kind of exhilarating.

Het is eerlijk gezegd heel stimulerend.

But at the same time, it's my responsibility

Tegelijkertijd verzorg ik echter

to teach a large course to undergraduates on the brain,

een intensieve cursus voor bachelorstudenten over het brein.

Dat is een groot onderwerp.

and that's a big subject,

and it takes quite a while to organize that,

Het kost veel tijd om dat te organiseren.

and it's quite challenging and it's quite interesting,

Het is een uitdaging en interessant...

but I have to say, it's not so exhilarating.

maar eerlijk gezegd niet zo stimulerend.

So what was the difference?

Wat is dan het verschil?

Well, the course I was and am teaching

Welnu, de cursus die ik gaf en geef

is called Cellular and Molecular Neuroscience - I. (Laughs)

heet Cellulaire en Moleculaire neurowetenschap - I (Gelach)

It's 25 lectures full of all sorts of facts,

De cursus bestaat uit 25 colleges, vol met feiten.

it uses this giant book called "Principles of Neural Science"

Het boek dat wordt gebruikt heet "De basis van neurowetenschap"

by three famous neuroscientists.

geschreven door drie befaamde neurowetenschappers.

This book comes in at 1,414 pages,

Dit boek heeft 1414 pagina's en

it weighs a hefty seven and a half pounds.

weegt maar liefst 3,5 kg.

Just to put that in some perspective,

Om dat even in perspectief te plaatsen.....

that's the weight of two normal human brains.

dat is het gewicht van twee menselijke hersenen.

(Laughter)

(Gelach)

So I began to realize, by the end of this course,

Tegen het het einde van de cursus begon ik mij te realiseren

that the students maybe were getting the idea

dat de studenten misschien wel dachten

that we must know everything there is to know about the brain.

dat wij alles weten wat er over het brein bekend is.

That's clearly not true.

Dat is zeer zeker niet juist.

And they must also have this idea, I suppose,

Vermoedelijk hebben zij ook het idee

that what scientists do is collect data and collect facts

dat wetenschappers feiten en data verzamelen

and stick them in these big books.

en deze in een groot boek opsommen.

And that's not really the case either.

Dat is ook niet het geval.

When I go to a meeting, after the meeting day is over

Als ik na afloop van een bijeenkomst samen met mijn collega's

and we collect in the bar over a couple of beers with my colleagues,

in de bar nog wat napraat,

we never talk about what we know.

praten wij nooit over wat wij weten.

We talk about what we don't know.

Wij praten over wat wij niet weten.

We talk about what still has to get done,

Wij praten over wat nog gedaan moet worden,

what's so critical to get done in the lab.

wat essentieel is om in het laboratorium te achterhalen.

Indeed, this was, I think, best said by Marie Curie

Ik denk dat dit het beste door Marie Curie werd benoemd,

who said that one never notices what has been done

die zei dat men nooit opmerkt wat men gedaan heeft,

but only what remains to be done.

alleen wat nog gedaan moet worden.

This was in a letter to her brother after obtaining

Dat stond in een brief aan haar broer,

her second graduate degree, I should say.

nadat zij voor de tweede maal gepromoveerd was.

I have to point out this has always been one of my favorite pictures of Marie Curie,

Dit was trouwens altijd een van mijn favoriete foto's van Marie Curie,

because I am convinced that that glow behind her

omdat ik er van overtuigd ben dat die glans om haar heen

is not a photographic effect. (Laughter)

geen fotografisch effect is. (Gelach)

That's the real thing.

Dit is echt.

It is true that her papers are, to this day,

Het is waar dat haar publicaties, tot vandaag de dag,

stored in a basement room in the Bibliothèque Française

opgeslagen liggen in de kelder van de Bibliothèque Française,

in a concrete room that's lead-lined,

in een betonnen kamer, die met lood bekleed is.

and if you're a scholar and you want access to these notebooks,

Als je als wetenschapper toegang tot deze notities wilt hebben,

you have to put on a full radiation hazmat suit,

dan zul je persoonlijke beschermingsmiddelen moeten dragen.

so it's pretty scary business.

Het is dus nogal risicovol.

Nonetheless, this is what I think we were leaving out

Maar dit stoppen wij niet in onze cursussen

of our courses

and leaving out of the interaction that we have

en bespreken dit als wetenschappers niet met het publiek:

with the public as scientists, the what-remains-to-be-done.

dat wat nog gedaan moet worden.

This is the stuff that's exhilarating and interesting.

Dat is nu juist het stimulerende en interessante.

It is, if you will, the ignorance.

Eigenlijk kun je dat onwetendheid noemen.

That's what was missing.

Dat ontbreekt.

So I thought, well, maybe I should teach a course

Ik dacht daarom dat ik misschien

on ignorance,

een cursus over onwetendheid zou moeten geven.

something I can finally excel at, perhaps, for example.

Iets waarin ik misschien eindelijk zou kunnen uitblinken. (Gelach)

So I did start teaching this course on ignorance,

Ik ging dus die cursus geven en het was echt interessant.

and it's been quite interesting

and I'd like to tell you to go to the website.

Bezoek de website maar eens.

You can find all sorts of information there. It's wide open.

Daar kun je uiteenlopende informatie vinden.

And it's been really quite an interesting time for me

Het is echt een interessante tijd voor mij geweest,

to meet up with other scientists who come in and talk

om met andere wetenschappers te praten

about what it is they don't know.

over wat zij niet weten.

Now I use this word "ignorance," of course,

Ik gebruik het woord 'onwetendheid' natuurlijk deels om te provoceren.

to be at least in part intentionally provocative,

because ignorance has a lot of bad connotations

Onwetendheid heeft immers vele onaardige betekenissen,

and I clearly don't mean any of those.

maar die bedoel ik duidelijk niet.

So I don't mean stupidity, I don't mean a callow indifference

Ik heb het dus niet over dommigheid,

of over pure onverschilligheid ten aanzien van feiten, redelijkheid of gegevens.

to fact or reason or data.

The ignorant are clearly unenlightened, unaware,

De onwetenden zijn duidelijk niet verstandig, niets vermoedend,

uninformed, and present company today excepted,

niet geïnformeerd, en met uitzondering van de hier aanwezigen,

often occupy elected offices, it seems to me.

betreft het schijnbaar vaak politici.

That's another story, perhaps.

Maar misschien is dat een ander verhaal.

I mean a different kind of ignorance.

Ik bedoel een ander soort onwetendheid.

I mean a kind of ignorance that's less pejorative,

Onwetendheid met een veel minder ongunstige betekenis,

a kind of ignorance that comes from a communal gap in our knowledge,

ontstaan uit een gemeenschappelijk vacuüm in onze kennis.

something that's just not there to be known

Iets wat er gewoon niet is om te weten,

or isn't known well enough yet or we can't make predictions from,

of waarover onvoldoende kennis aanwezig is en wij geen voorspellingen kunnen doen.

the kind of ignorance that's maybe best summed up

Het soort onwetendheid dat het beste kan worden samengevat

in a statement by James Clerk Maxwell,

door James Clerk Maxwell,

perhaps the greatest physicist between Newton and Einstein,

misschien wel de beste natuurkundige tussen Newton en Einstein,

who said, "Thoroughly conscious ignorance

die zei: "Werkelijk bewuste onwetendheid

is the prelude to every real advance in science."

is het begin van alle echte vooruitgang in de wetenschap."

I think it's a wonderful idea:

Ik ervaar dat als een geweldig concept:

thoroughly conscious ignorance.

werkelijk bewuste onwetendheid.

So that's the kind of ignorance that I want to talk about today,

Dat is het soort onwetendheid waarover ik vandaag wil spreken,

but of course the first thing we have to clear up

maar wat wij natuurlijk als eerste duidelijk moeten maken is

is what are we going to do with all those facts?

wat wij met al die feiten gaan doen?

So it is true that science piles up at an alarming rate.

Er zijn stapels wetenschappelijke inzichten.

We all have this sense that science is this mountain of facts,

Wij denken allemaal dat wetenschap een berg feiten is.

this accumulation model of science, as many have called it,

Het 'accumulerend model van wetenschap'.

Het lijkt ondoordringbaar, onmogelijk.

and it seems impregnable, it seems impossible.

How can you ever know all of this?

Hoe kan een mens dat ooit allemaal weten?

And indeed, the scientific literature grows at an alarming rate.

En de stapel wetenschappelijke literatuur groeit inderdaad onrustbarend snel.

In 2006, there were 1.3 million papers published.

In 2006 werden 1,3 miljoen papers gepubliceerd.

There's about a two-and-a-half-percent yearly growth rate,

Dat groeit met 2,5% per jaar,

and so last year we saw over one and a half million papers being published.

dus vorig jaar zagen we maar liefst 1,5 miljoen publicaties.

Divide that by the number of minutes in a year,

Gedeeld door het aantal minuten per jaar

and you wind up with three new papers per minute.

zijn dat drie nieuwe papers per minuut.

So I've been up here a little over 10 minutes,

Ik sta hier al ongeveer 10 minuten

I've already lost three papers.

Ik heb dus al dertig papers gemist.

I have to get out of here actually. I have to go read.

Ik moet hier weg. Ik moet lezen.

So what do we do about this? Well, the fact is

Wat kunnen wij daar nu aan doen?

that what scientists do about it is a kind of a controlled neglect, if you will.

Feitelijk passen wetenschappers een soort selectief negeren toe.

We just don't worry about it, in a way.

Wij maken er eigenlijk geen probleem van.

The facts are important. You have to know a lot of stuff

De feiten zijn belangrijk. Je moet als wetenschapper veel weten.

to be a scientist. That's true.

Dat is waar.

But knowing a lot of stuff doesn't make you a scientist.

Maar met veel kennis ben je nog geen wetenschapper,

You need to know a lot of stuff to be a lawyer

Je moet veel weten om advocaat te zijn,

or an accountant or an electrician or a carpenter.

of accountant, elektricien of timmerman.

But in science, knowing a lot of stuff is not the point.

Maar binnen de wetenschap draait het niet om veel weten.

Knowing a lot of stuff is there to help you get

Veel kennis...

helpt je om nog nog onwetender te worden.

to more ignorance.

So knowledge is a big subject, but I would say

Kennis is een groot onderwerp, maar

ignorance is a bigger one.

het onderwerp onwetendheid is nog groter.

So this leads us to maybe think about, a little bit

Dat zet ons misschien aan het denken over

about, some of the models of science that we tend to use,

een aantal vaak gebruikte wetenschappelijke modellen.

and I'd like to disabuse you of some of them.

Ik wil jullie daarvan verlossen.

So one of them, a popular one, is that scientists

Een van deze modellen is dat wetenschappers geduldig

are patiently putting the pieces of a puzzle together

de stukjes van een puzzel in elkaar passen

to reveal some grand scheme or another.

om een groot systeem te onthullen.

This is clearly not true. For one, with puzzles,

Dat is duidelijk niet waar. Ten eerste is het zo

the manufacturer has guaranteed that there's a solution.

dat puzzelfabrikanten garanderen dat er een oplossing is.

We don't have any such guarantee.

Wij hebben geen garanties.

Indeed, there are many of us who aren't so sure about the manufacturer.

Velen van ons betwijfelen zelfs het bestaan van de fabrikant.

(Laughter)

(Gelach)

So I think the puzzle model doesn't work.

Het puzzelmodel werkt dus niet.

Another popular model is that science is busy unraveling things

Een andere populaire benadering is

dat wetenschap dingen ontmantelt zoals je een ui pelt.

the way you unravel the peels of an onion.

So peel by peel, you take away the layers of the onion

De ui wordt dus schil-voor-schil gepeld

to get at some fundamental kernel of truth.

om een fundamentele waarheid bloot te leggen.

I don't think that's the way it works either.

Zo werkt het volgens mij ook niet.

Another one, a kind of popular one, is the iceberg idea,

Een ander populair model is het ijsbergmodel.

that we only see the tip of the iceberg but underneath

Daarbij zien wij alleen de top van de ijsberg,

is where most of the iceberg is hidden.

maar het grootste deel van de ijsberg is verborgen.

But all of these models are based on the idea of a large body of facts

Maar al deze modellen zijn gebaseerd op het idee van een groot geheel van feiten,

that we can somehow or another get completed.

dat wij op de een of andere manier kunnen voltooien.

We can chip away at this iceberg and figure out what it is,

Wij kunnen de ijsberg met beitels bewerken om te achterhalen wat het is

or we could just wait for it to melt, I suppose, these days,

... of wachten tot de ijsberg smelt, vandaag de dag.

but one way or another we could get to the whole iceberg. Right?

Op de een of andere manier krijgen wij zicht op de hele ijsberg.

Or make it manageable. But I don't think that's the case.

Krijgen er grip op. Maar ik denk niet dat dat zo is.

I think what really happens in science

Wat in de wetenschap echt gebeurt,

is a model more like the magic well,

lijkt meer op een betoverde bron.

where no matter how many buckets you take out,

Hoeveel emmers water je ook uit de bron haalt,

there's always another bucket of water to be had,

je kunt altijd nog een emmer bovenhalen.

or my particularly favorite one,

Of mijn favoriete vergelijking:

with the effect and everything, the ripples on a pond.

de rimpelingen in een vijver.

So if you think of knowledge being this ever-expanding ripple on a pond,

Als kennis die uitzettende rimpeling is,

the important thing to realize is that our ignorance,

dan is het belangrijk om je te realiseren dat onze onwetendheid,

the circumference of this knowledge, also grows with knowledge.

de cirkelomtrek van deze kennis, meegroeit met de kennis.

So the knowledge generates ignorance.

Kennis genereert derhalve onwetendheid.

This is really well said, I thought, by George Bernard Shaw.

Dat heeft George Bernard Shaw heel treffend weergegeven.

This is actually part of a toast that he delivered

Het maakte deel uit van een heildronk die hij uitbracht

to celebrate Einstein at a dinner celebrating Einstein's work,

tijdens een diner ter ere van Einstein.

Hij zei dat wetenschap meer vragen oplevert dan vragen beantwoordt.

in which he claims that science

just creates more questions than it answers. ["Science is always wrong. It never solves a problem without creating 10 more."]

I find that kind of glorious, and I think he's precisely right,

Dat is toch magnifiek.

Ik vind dat hij gelijk heeft en ook wordt het beroep veiliggesteld.

plus it's a kind of job security.

As it turns out, he kind of cribbed that

Het blijkt dat hij dat ontleend heeft aan de filosoof Kant,

from the philosopher Immanuel Kant

who a hundred years earlier had come up with this idea

die een eeuw daarvoor het concept 'vraagvoortplanting' bedacht.

of question propagation, that every answer begets more questions.

Elk antwoord roept meer vragen op.

I love that term, "question propagation,"

De zinsnede "vraagvoortplanting" spreekt mij erg aan,

this idea of questions propagating out there.

het idee dat vragen zich voortplanten.

So I'd say the model we want to take is not

Het juiste model voor ons is dus niet

that we start out kind of ignorant and we get some facts together

dat we onwetend starten en dan wat feiten verzamelen

and then we gain knowledge.

en op die manier kennis vergaren.

It's rather kind of the other way around, really.

Het is eigenlijk net andersom.

What do we use this knowledge for?

Waar gebruiken wij deze kennis voor?

What are we using this collection of facts for?

Waar gebruiken wij deze verzameling van feiten voor?

We're using it to make better ignorance,

Om onze onwetendheid te verbeteren.

to come up with, if you will, higher-quality ignorance.

Om als het ware de onwetendheid op een hoger plan te tillen.

Because, you know, there's low-quality ignorance

Er is immers onwetendheid op een lager en op een hoger niveau.

and there's high-quality ignorance. It's not all the same.

Het is niet allemaal hetzelfde.

Scientists argue about this all the time.

Dit wordt steeds door wetenschappers besproken.

Sometimes we call them bull sessions.

Wij noemen dit soms 'bull-sessies'.

Sometimes we call them grant proposals.

Soms noemen wij dit subsidievoorstellen.

But nonetheless, it's what the argument is about.

Hoe dan ook, daar gaat de argumentatie over.

It's the ignorance. It's the what we don't know.

Het is de onwetendheid. Datgene dat wij niet weten.

It's what makes a good question.

Dat is het onderwerp van een goede vraag.

So how do we think about these questions?

Maar hoe denken wij over deze vragen?

I'm going to show you a graph that shows up

Ik zal een diagram tonen, dat je vaak ziet

quite a bit on happy hour posters in various science departments.

op 'happy hour'-posters in allerlei faculteiten.

This graph asks the relationship between what you know

Deze grafiek vraagt naar de relatie tussen wat je weet

and how much you know about it.

en hoeveel je daarover weet.

So what you know, you can know anywhere from nothing to everything, of course,

Wat je weet ligt ergens tussen niets en alles,

and how much you know about it can be anywhere

en hoeveel je erover weet kan variëren

from a little to a lot.

van weinig tot heel veel.

So let's put a point on the graph. There's an undergraduate.

We zetten een punt in de grafiek. Dat zijn studenten.

Doesn't know much but they have a lot of interest.

Weten niet veel, maar hebben een grote interesse.

They're interested in almost everything.

Zij zijn in bijna alles geïnteresseerd.

Now you look at a master's student, a little further along in their education,

Kijk nu naar Master-studenten, die zijn wat verder met hun studie

and you see they know a bit more,

en die weten iets meer, maar dat is meer toegespitst.

but it's been narrowed somewhat.

And finally you get your Ph.D., where it turns out

En uiteindelijk ben je gepromoveerd en weet je ongelofelijk veel

you know a tremendous amount about almost nothing. (Laughter)

over bijna niets. (Gelach)

What's really disturbing is the trend line that goes through that

Vooral verontrustend is de trendlijn die daar doorheen loopt

because, of course, when it dips below the zero axis, there,

omdat deze, als het onder de 0-as komt,

it gets into a negative area.

in een negatief gebied komt.

That's where you find people like me, I'm afraid.

Ik ben bang dat je daar mensen zoals ik zult aantreffen.

So the important thing here is that this can all be changed.

Het belangrijkste is hierbij

is dat deze hele visie kan worden gewijzigd,

This whole view can be changed

alleen maar door de betekenis op de x-as te wijzigen.

by just changing the label on the x-axis.

So instead of how much you know about it,

Dus in plaats van hoeveel je over iets weet,

we could say, "What can you ask about it?"

zouden wij kunnen zeggen "Wat kun je hierover vragen?"

So yes, you do need to know a lot of stuff as a scientist,

Het is dus waar. Je moet als wetenschapper veel weten.

but the purpose of knowing a lot of stuff

Maar het doel van veel weten

is not just to know a lot of stuff. That just makes you a geek, right?

is niet dat je veel weet. Daarmee word je enkel een nerd.

Knowing a lot of stuff, the purpose is

Het doel van veel weten

to be able to ask lots of questions,

is om veel vragen te kunnen stellen,

to be able to frame thoughtful, interesting questions,

om in staat te zijn om interessante vragen te stellen,

because that's where the real work is.

omdat daar het echte werk begint.

Let me give you a quick idea of a couple of these sorts of questions.

Ik stel even een paar van dit soort vragen.

I'm a neuroscientist, so how would we come up

Ik ben een neurowetenschapper.

Hoe ontstaan vragen binnen de neurowetenschap?

with a question in neuroscience?

Because it's not always quite so straightforward.

Het is immers niet altijd zo rechtlijnig.

So, for example, we could say, well what is it that the brain does?

Wij kunnen vragen wat het brein doet.

Well, one thing the brain does, it moves us around.

Het regelt bijvoorbeeld onze motoriek.

We walk around on two legs.

Wij lopen op twee benen.

That seems kind of simple, somehow or another.

Dat lijkt nogal eenvoudig.

I mean, virtually everybody over 10 months of age

Ik bedoel, vrijwel iedereen ouder dan 10 maanden

walks around on two legs, right?

loopt immers op twee benen.

So that maybe is not that interesting.

Dus misschien is dat niet zo interessant.

So instead maybe we want to choose something a little more complicated to look at.

Misschien is het beter naar iets meer gecompliceerds te kijken.

How about the visual system?

Wat dacht je van het visuele systeem?

There it is, the visual system.

Daar is het.

I mean, we love our visual systems. We do all kinds of cool stuff.

Wij zijn dol op onze visuele systemen. We doen allerhande geweldige dingen.

Indeed, there are over 12,000 neuroscientists

Er zijn ruim 12.000 neurowetenschappers

who work on the visual system,

die het visuele systeem onderzoeken,

from the retina to the visual cortex,

van het netvlies tot de visuele cortex,

in an attempt to understand not just the visual system

in een poging om niet alleen het visuele systeem te leren begrijpen,

but to also understand how general principles

maar ook om te achterhalen

hoe het brein in zijn algemeenheid functioneert.

of how the brain might work.

But now here's the thing:

Maar nu komt het:

Our technology has actually been pretty good

onze technologie is behoorlijk goed in staat

at replicating what the visual system does.

om te kopiëren wat het visuele systeem doet.

We have TV, we have movies,

Wij hebben televisie, films,

we have animation, we have photography,

animaties, fotografie,

we have pattern recognition, all of these sorts of things.

patroonherkenning, al dat soort dingen.

They work differently than our visual systems in some cases,

Ze werken soms anders dan onze visuele systemen,

maar wij zijn toch aardig goed in staat geweest

but nonetheless we've been pretty good at

making a technology work like our visual system.

om technologie te laten functioneren als ons visuele systeem.

Somehow or another, a hundred years of robotics,

Maar toch heb je na een eeuw van robotica,

you never saw a robot walk on two legs,

nooit een robot op twee benen zien lopen,

because robots don't walk on two legs

omdat robots niet op twee benen lopen.

because it's not such an easy thing to do.

Omdat het niet eenvoudig is.

A hundred years of robotics,

Na honderd jaar robotica kunnen wij

and we can't get a robot that can move more than a couple steps one way or the other.

een robot slechts een aantal stappen laten zetten.

You ask them to go up an inclined plane, and they fall over.

Als je robots vraagt over een hellend vlak te lopen, vallen zij.

Turn around, and they fall over. It's a serious problem.

Vraag hen om te draaien en ze vallen. Het is een echt probleem.

So what is it that's the most difficult thing for a brain to do?

Wat is dan voor het brein het allermoeilijkste om te doen?

What ought we to be studying?

Wat moeten wij bestuderen?

Perhaps it ought to be walking on two legs, or the motor system.

Misschien het lopen op twee benen, ons motorische systeem.

I'll give you an example from my own lab,

Ik geef een voorbeeld uit mijn eigen laboratorium,

my own particularly smelly question,

mijn eigen riekende vraag,

since we work on the sense of smell.

aangezien wij met geur werken.

But here's a diagram of five molecules

Hier is een weergave van vijf moleculen

and sort of a chemical notation.

in een soort chemische notatie.

These are just plain old molecules, but if you sniff those molecules

Dit zijn simpele moleculen,

maar binnenin die twee kleine openingen aan de voorkant van je gezicht

up these two little holes in the front of your face,

you will have in your mind the distinct impression of a rose.

geven ze je brein de onmiskenbare indruk van een roos.

If there's a real rose there, those molecules will be the ones,

Als er een echte roos zou zijn, zijn dat de moleculen,

but even if there's no rose there,

maar zelfs zonder roos

you'll have the memory of a molecule.

heb je de herinnering ervan.

How do we turn molecules into perceptions?

Hoe vormen wij deze moleculen om in waarnemingen?

What's the process by which that could happen?

Met welk proces komt dat tot stand?

Here's another example: two very simple molecules, again in this kind of chemical notation.

Nog een voorbeeld: twee simpele moleculen, weer in een soort chemische notatie.

It might be easier to visualize them this way,

Misschien eenvoudiger om ze op deze manier te visualiseren.

so the gray circles are carbon atoms, the white ones

De grijze cirkels zijn koolstofatomen,

are hydrogen atoms and the red ones are oxygen atoms.

de witte zijn waterstofatomen en de rode zuurstofatomen.

Now these two molecules differ by only one carbon atom

Deze twee moleculen wijken slechts met één koolstofatoom af

and two little hydrogen atoms that ride along with it,

en twee kleine waterstofatomen die meebewegen

and yet one of them, heptyl acetate,

en toch heeft één daarvan, heptylacetaat,

has the distinct odor of a pear,

de kenmerkende geur van een peer,

and hexyl acetate is unmistakably banana.

en hexylacetaat is onmiskenbaar banaan.

So there are two really interesting questions here, it seems to me.

Ik denk dat dit twee heel interessante vragen oproept.

One is, how can a simple little molecule like that

Ten eerste, hoe kan zo'n eenvoudige, kleine molecuul

create a perception in your brain that's so clear

in je hersenen een zo duidelijke perceptie creëren als

as a pear or a banana?

als een peer of banaan?

And secondly, how the hell can we tell the difference

Ten tweede, hoe kunnen wij in hemelsnaam onderscheid maken

between two molecules that differ by a single carbon atom?

tussen twee moleculen die slechts met één koolstofatoom verschillen?

I mean, that's remarkable to me,

Het is toch opmerkelijk, ik denk dat

clearly the best chemical detector on the face of the planet.

dit overduidelijk de beste chemische detector van de hele wereld is.

And you don't even think about it, do you?

En het vreemde is, je staat er niets eens bij stil.

So this is a favorite quote of mine that takes us

Dit is een favoriet citaat, dat ons terugbrengt

back to the ignorance and the idea of questions.

naar de onwetendheid en het concept van vragen.

I like to quote because I think dead people

Ik citeer graag omdat ik vind dat overleden mensen

shouldn't be excluded from the conversation.

niet van de discussie mogen worden uitgesloten.

And I also think it's important to realize that

Ook is het belangrijk om ons te realiseren dat

the conversation's been going on for a while, by the way.

de discussie al lange tijd voortduurt.

So Erwin Schrodinger, a great quantum physicist

Erwin Schrodinger, een belangrijk kwantumfysicus

and, I think, philosopher, points out how you have to

en volgens mij ook groot filosoof, stelt dat je

"abide by ignorance for an indefinite period" of time.

"gedurende een onbepaalde tijd onwetendheid moet verdragen".

And it's this abiding by ignorance

En het is juist dit verdragen van onwetendheid

that I think we have to learn how to do.

dat wij volgens mij moeten leren.

This is a tricky thing. This is not such an easy business.

Het is lastig en echt niet eenvoudig om te doen.

I guess it comes down to our education system,

Ik denk dat we uitkomen bij ons onderwijssysteem,

so I'm going to talk a little bit about ignorance and education,

daarom zal ik wat zeggen over onwetendheid en onderwijs,

because I think that's where it really has to play out.

want daar komt het er echt op aan.

So for one, let's face it,

Het is immers zo dat in een

in the age of Google and Wikipedia,

tijd van Google en Wikipedia,

the business model of the university

het zakelijke model van de universiteit

and probably secondary schools is simply going to have to change.

en waarschijnlijk ook van de middelbare school, gewoonweg moet veranderen.

We just can't sell facts for a living anymore.

Wij kunnen geen feiten meer verkopen.

They're available with a click of the mouse,

Die kunnen met één muisklik worden opgevraagd.

or if you want to, you could probably just ask the wall

Misschien geeft de muur straks anwoord op onze vragen,

one of these days, wherever they're going to hide the things

of waar ze die technologie ook instoppen

that tell us all this stuff.

die ons al die informatie geeft.

So what do we have to do? We have to give our students

Wat moeten wij dan doen? Wij moeten onze studenten

a taste for the boundaries, for what's outside that circumference,

een gevoel voor grenzen geven, voor wat zich buiten die perimeter afspeelt,

for what's outside the facts, what's just beyond the facts.

buiten de feiten, net achter de feiten.

How do we do that?

Hoe doen wij dat?

Well, one of the problems, of course,

Een van de problemen daarbij, blijkt het testen te zijn.

turns out to be testing.

We currently have an educational system

Wij hebben nu een onderwijssysteem

which is very efficient but is very efficient at a rather bad thing.

dat heel efficiënt is, maar heel efficiënt in het verkeerde.

So in second grade, all the kids are interested in science,

In de 2e klas zijn alle kinderen in wetenschap geïnteresseerd,

the girls and the boys.

zowel jongens als meisjes.

They like to take stuff apart. They have great curiosity.

Het is leuk om dingen uit elkaar te halen. Hun nieuwsgierigheid is groot.

They like to investigate things. They go to science museums.

Het is leuk om te onderzoeken, zij gaan naar wetenschapsmusea.

They like to play around. They're in second grade.

Zij vinden het leuk om te spelen. Zij zitten in de 2e klas.

They're interested.

Zij hebben interesse.

But by 11th or 12th grade, fewer than 10 percent

Maar tegen de tijd dat zij in de hoogste klassen zitten,

of them have any interest in science whatsoever,

heeft minder dan 10 procent van hen nog enige interesse in wetenschap,

let alone a desire to go into science as a career.

laat staan dat zij de wetenschap als een carrière zien.

So we have this remarkably efficient system

Wij hebben dus een systeem dat opmerkelijk efficiënt

for beating any interest in science out of everybody's head.

alle interesse in wetenschap in mensen verdelgt.

Is this what we want?

Is dat echt wat wij willen?

I think this comes from what a teacher colleague of mine

Ik denk dat dit voortkomt uit wat een collega van mij noemt

calls "the bulimic method of education."

"de boulimische methode van educatie."

You know. You can imagine what it is.

Je kent het. Je kunt je voorstellen wat het betekent.

We just jam a whole bunch of facts down their throats over here

Wij duwen een grote hoeveelheid feiten door hun strot

and then they puke it up on an exam over here

en tijdens een examen spugen de studenten de vergaarde kennis uit.

and everybody goes home with no added intellectual heft whatsoever.

Dan gaat iedereen naar huis, zonder enige geestelijke vooruitgang.

This can't possibly continue to go on.

Dat kan onmogelijk zo doorgaan.

So what do we do? Well the geneticists, I have to say,

Wat moeten wij dan doen? Genetici hebben volgens mij

have an interesting maxim they live by.

een interessante stelregel waar zij naar leven.

Geneticists always say, you always get what you screen for.

Genetici stellen dat je altijd krijgt wat je test.

And that's meant as a warning.

En dat is een waarschuwing.

So we always will get what we screen for,

Wij krijgen dus altijd datgene waarop wij testen,

and part of what we screen for is in our testing methods.

en deels zit dat al in onze testmethodes.

Well, we hear a lot about testing and evaluation,

Wij horen veel over testen en evalueren

and we have to think carefully when we're testing

en wij moeten zorgvuldig nadenken als wij testen,

whether we're evaluating or whether we're weeding,

om te weten of wij evalueren of wegstrepen,

whether we're weeding people out,

of wij mensen verwijderen,

whether we're making some cut.

of we iets wegsnijden.

Evaluation is one thing. You hear a lot about evaluation

Evalueren is één ding. In de educatieve literatuur

wordt momenteel veel over evalueren geschreven.

in the literature these days, in the educational literature,

but evaluation really amounts to feedback and it amounts

Maar evaluatie komt feitelijk neer op terugkoppeling

to an opportunity for trial and error.

en de kans te leren van je fouten.

It amounts to a chance to work over a longer period of time

Het is gedurende langere tijd

with this kind of feedback.

met deze terugkoppeling te kunnen werken.

That's different than weeding, and usually, I have to tell you,

Dat is geen wegstrepen

en meestal wanneer mensen het hebben over

when people talk about evaluation, evaluating students,

het evalueren van studenten, van docenten, of van scholen,

evaluating teachers, evaluating schools,

evaluating programs, that they're really talking about weeding.

het evalueren van programma's, dan spreken ze eigenlijk over wegstrepen.

And that's a bad thing, because then you will get what you select for,

Dat is niet juist, want dan krijg je waar je op selecteert,

hetgeen precies is wat wij steeds kregen.

which is what we've gotten so far.

So I'd say what we need is a test that says, "What is x?"

Wij hebben een test nodig die vraagt: "Wat is x?"

and the answers are "I don't know, because no one does,"

en het antwoord is "Geen idee, niemand weet dat,"

or "What's the question?" Even better.

of, nog beter: "Wat is de vraag?"

Or, "You know what, I'll look it up, I'll ask someone,

Of: "Weet je wat, ik zoek het even op.

I'll phone someone. I'll find out."

Ik vraag of bel even iemand. Ik ga het antwoord vinden."

Because that's what we want people to do,

Dat willen we zien bij mensen en zo evalueer je ze.

and that's how you evaluate them.

And maybe for the advanced placement classes,

En voor het speciale lesprogramma:

it could be, "Here's the answer. What's the next question?"

"Hier is het antwoord. Wat is de volgende vraag?"

That's the one I like in particular.

Deze laatste heeft vooral mijn voorkeur.

So let me end with a quote from William Butler Yeats,

Ik eindig met een citaat van William Butler Yeats:

who said "Education is not about filling buckets;

"Onderwijzen is niet het vullen van een emmer,

it is lighting fires."

maar het ontsteken van een vuur."

So I'd say, let's get out the matches.

Ik zou zeggen: pak je lucifers.

Thank you.

Dank je wel.

(Applause)

(Applaus)

Thank you. (Applause)

Dank je wel (Applaus)