Diana Nyad: Extreme swimming with the world's most dangerous jellyfish

Vertaald door: Wouter Valvekens Nagekeken door: Els De Keyser

Yeah, so a couple of years ago I was turning 60,

Een paar jaar geleden ging ik 60 worden,

and I don't like being 60.

en ik vind het niet leuk om 60 te zijn.

(Laughter)

(Gelach)

And I started grappling

Ik werd gegrepen

with this existential angst

door deze existentiële angst

of what little I had done with my life.

voor hoe weinig ik met mijn leven gedaan heb.

It wasn't the resume

Het ging niet om het cv -

of breaking this record here,

records breken en zo -

it was more like, who had I become?

het was meer "wie ben ik geworden?"

How had I spent my valuable time?

Hoe heb ik mijn kostbare tijd gebruikt?

How could this have gone by

Hoe kon dit gepasseerd zijn

like lightning?

als een bliksem?

And I couldn't forgive myself

Ik kon mezelf niet vergeven

for the countless, countless hours

voor de ontelbare uren

I had lost

die ik verloren had

in negative thought --

aan negatieve gedachten --

all the time I had spent beating myself up

al de tijd die ik verspild heb met mijzelf te slaan

for losing my marriage

voor het verlies van mijn huwelijk,

and not stopping the sexual abuse when I was a kid

omdat ik het seksueel misbruik als kind niet heb gestopt

and career moves

en carrièrekeuzes

and this and this and this.

en dat soort dingen.

Just why, why didn't I do it better? Why? Why? Why?

Waarom heb ik het niet beter gedaan? Waarom? Waarom?

And then my mother died at 82.

Toen stierf mijn moeder op haar 82ste.

And so I starting thinking,

Ik begon te denken:

not only am I not happy with the past,

ik ben niet alleen ontevreden over het verleden,

now I'm getting choked with,

nu ga ik gebukt onder de gedachte

"I've only got 22 years left."

"Ik heb nog maar 22 jaar te leven."

What am I going to do with this short amount of time

Wat ga ik doen met deze korte periode

that's just fleeting?

die voorbijvliegt?

And I'm not in the present whatsoever.

En ik ben zeker niet in het heden.

And I decided the remedy to all this malaise

Ik besliste dat de remedie tegen al deze ellende

was going to be

voor mij het najagen

for me to chase

van een verheven droom

an elevated dream,

zou zijn,

an extreme dream,

een extreme droom,

something that would require

iets dat volledige overtuiging

utter conviction

zou vereisen

and unwavering passion,

en onwrikbare passie,

something that would make me

iets waarin ik het beste van mezelf

be my best self

zou geven

in every aspect of my life,

in elk aspect van mijn leven,

every minute of every day,

elke minuut van elke dag,

because the dream was so big

omdat de droom zo groot was

that I couldn't get there

dat ik hem niet kon vervullen

without that kind of behavior and that kind of conviction.

zonder dat soort gedrag en dat soort van overtuiging.

And I decided,

Ik nam een beslissing.

it was an old dream that was lingering,

Het was een oude droom die aansleepte,

that was from so many years ago,

van zoveel jaar geleden,

three decades ago --

30 jaar geleden --

the only sort of world class swim

dat de enige soort van zwemmen op wereldniveau

I had tried and failed at back in my 20s --

-- ik had het zonder succes geprobeerd in mijn twintigerjaren --

was going from Cuba to Florida.

erin bestond van Cuba tot Florida te zwemmen.

It was deep in my imagination.

Het zat diep in mijn verbeelding.

No one's ever done it without a shark cage.

Niemand heeft het ooit gedaan zonder haaienkooi.

It's daunting.

Het is ontmoedigend.

It's more than a hundred miles across a difficult passage of ocean.

Het is meer dan 160 km over een moeilijk deel van de oceaan.

It's probably, at my speed, at my age --

Het duurt waarschijnlijk, met mijn snelheid en op mijn leeftijd --

for anybody's speed at anybody's age --

met eender welke snelheid, op eender welke leeftijd --

going to take 60, maybe 70, hours

60, misschien 70 uur

of continuous swimming,

van onafgebroken zwemmen,

never getting out on the boat.

en nooit terug in de boot gaan.

And I started to train.

Ik begon te trainen.

I hadn't swum for 31 years, not a stroke.

Ik had 31 jaar lang niet meer gezwommen, nog geen slag.

And I had kept in good shape, but swimming's a whole different animal.

Ik heb mijn goede conditie behouden, maar zwemmen is een totaal ander beestje.

As a matter of fact,

In feite

this picture is supposed to be me during training.

moet deze prent mij voorstellen tijdens de training.

It's a smiling face.

Het is een glimlachend gezicht.

And when you're training for this sport, you are not smiling.

Wanneer je traint voor deze sport, lach je niet.

(Laughter)

(Gelach)

It's an arduous, difficult sport,

Het is een moeizame, lastige sport,

and I don't remember smiling

en ik denk niet dat ik ooit

at any time during this sport.

gelachen heb tijdens deze sport.

As I said, I respect other sports,

Zoals ik al zei, ik respecteer andere sporten,

and I compare this sport sometimes

en ik vergelijk deze sport soms

to cycling and to mountain climbing

met fietsen en bergbeklimmen

and other of the expedition type events,

en andere soorten van expeditie-evenementen,

but this is a sensory deprivation,

maar dit berooft je van je zintuigen,

a physical duress.

het is een fysieke dwang.

And when I started in

Toen ik begon

with the eight hours and the 10 hours and the 12 hours

met 8 uur, 10 uur, 12 uur,

and the 14 hours and the 15 hours and the 24-hour swims,

14 uur, 15 uur, en 24 uur durende tochten,

I knew I had it,

wist ik dat ik het had,

because I was making it through these.

omdat ik me door deze tochten werkte.

And when I said I'm going to go out and do a 15-hour swim,

Als ik zei dat ik wegging om 15 uur te gaan zwemmen,

and we're coming into the dock after a long day

en we aankwamen in de haven na een lange dag -

and it's now night,

het is nu avond,

and we come in and it's 14 hours and 58 minutes

we komen aan, het heeft 14u 58 min geduurd,

and I can touch the dock and we're done,

ik kan de kaai aanraken, we zijn klaar -

the trainer says, "That's great.

dan zegt de trainer: "Heel goed.

It's 14 hours 58 minutes. Who cares the last two minutes?"

Het duurde 14 uur en 58 minuten. Wie geeft om de laatste 2 minuten?"

I say, "No, it's got to be 15 hours,"

Maar ik zeg: "Nee, het moeten 15 uren zijn,"

and I swim another minute out and another minute back

en ik zwem 1 minuut heen en 1 minuut terug

to make the 15 hours.

om de 15 uren vol te maken.

And I put together an expedition.

Ik stelde een expeditie samen.

It's not that I didn't have help,

Niet dat ik geen hulp had,

but honestly, I sort of led, I was the team leader.

maar om eerlijk te zijn, was ik de teamleider.

And to get the government permissions,

Je moet overheidstoestemming krijgen.

you read in the paper,

Je leest het in de krant:

you think it's easy to get into Cuba everyday?

denk je dat het gemakkelijk is om elke dag in Cuba te geraken?

Try going in with an armada like we had

Probeer een zeemacht te vormen zoals wij hadden

of 50 people and five boats

met 50 mensen en 5 boten

and CNN's crew, etc.

en een CNN-ploeg, etc.

The navigation is difficult.

De navigatie is moeilijk.

There's a big river called the Gulf Stream

Er is een grote rivier, de Golfstroom,

that runs across

die passeert,

and it's not going in the direction you are.

en die een andere richting uitgaat.

It's going to the east and you'd like to go north.

De stroom gaat naar het oosten en jij wil naar het noorden.

It's tricky.

Het is verraderlijk.

And there's dehydration.

Er is uitdroging.

And there's hypothermia.

Er is onderkoeling.

And there are sharks.

En er zijn haaien.

And there are all kinds of problems.

En er zijn veel soorten problemen.

And I gathered together, honestly,

Ik verzamelde, eerlijk,

the world's leading experts in every possible way.

de beste experts van de wereld in alle opzichten.

And a month ago,

1 maand geleden,

the 23rd of September,

op 23 september,

I stood on that shore

stond ik op die kust

and I looked across

en keek ik vooruit

to that long, long faraway horizon

naar die lange, lange, verre horizon.

and I asked myself,

Ik vroeg me af:

do you have it?

heb je het?

Are your shoulders ready?

Zijn je schouders klaar?

And they were. They were prepared.

Ze waren klaar.

No stone left unturned.

Geen steen bleef ongedraaid.

Was the mind ready?

Waren de hersenen klaar?

You know, you're swimming with the fogged goggles,

Je zwemt met een beslagen bril,

you're swimming at 60 strokes a minute,

je zwemt 60 slagen per minuut,

so you're never really focused on anything, you don't see well.

je bent dus niet echt ergens op gefocust, je ziet niet goed.

You've got tight bathing caps over your ears

Je hebt een strakke badmuts om je oren

trying to keep the heat of the head,

om de warmte van je hoofd te behouden,

because it's where the hypothermia starts,

omdat de onderkoeling net daar start,

and so you don't hear very well.

en dus hoor je niet goed.

You're really left alone with your own thoughts.

Je wordt echt alleen gelaten met je gedachten.

And I had all kinds of counting systems ready there

Ik had alle soorten telsystemen in stelling,

in English, followed by German,

in het Engels, gevolgd door Duits,

followed by Spanish, followed by French.

dan Spaans, dan Frans.

You save the French for last.

Je spaart het Frans voor het einde.

And I had songs, I had a playlist in my head --

Ik had liedjes, ik had een playlist in mijn hoofd --

not through headphones, in my own head --

Niet met een koptelefoon, in mijn eigen hoofd --

of 65 songs.

met 65 liedjes.

And I couldn't wait to get into the dark in the middle of the night,

Ik kon niet wachten om in het donker in het midden van de nacht te gaan,

because that's when Neil Young comes out.

want op dat punt zou Neil Young erdoor komen.

(Laughter)

(Gelach)

And it's odd, isn't it?

Het is raar, niet?

You'd think you'd be singing Leonard Cohen's "Hallelujah"

Je zou eerder "Hallelujah" van Leonard Cohen verwachten

out in the majesty of the ocean,

in de majesteit van de oceaan,

not songs about heroin addiction in New York City.

geen liedjes over heroïneverslaving in New York City.

But no, for some reason

Maar om één of andere reden

I couldn't wait to get into the dark of the night

kon ik niet wachten om het donker van de nacht in te gaan

and be singing,

en te zingen:

♫ "A heard you knocking at my cellar door ♫

♫ "Ik heb je horen kloppen op mijn kelderdeur♫

♫ I love you baby and I want some more ♫

♫ Ik hou van je, schatje, en ik wil meer ♫

♫ Ooh, ooh, the damage done" ♫

♫ Ooh, ooh, de aangerichte schade" ♫

(Applause)

(Applause)

The night before I started,

De avond voordat ik startte,

I finished Stephen Hawking's "The Grand Design."

las ik Stephen Hawking's "The Grand Design" uit.

And I couldn't wait

Ik kon niet wachten

to trip the mind fantastic.

om door het fantastische denken te reizen.

About the 50th hour,

Na ongeveer het 50ste uur

I was going to start thinking about the edge of the universe.

begon ik te denken over de grens van het universum.

Is there an edge?

Is er een grens?

Is this an envelope we're living inside of,

Is dit een enveloppe waar we in leven,

or no, does it go onto infinity in both time and space?

of is tijd en ruimte eeuwig?

And there's nothing like swimming for 50 hours in the ocean

Er gaat niets boven 50 uur zwemmen in de oceaan

that gets you thinking about things like this.

waardoor je over deze dingen begint te denken.

I couldn't wait to prove the athlete I am,

Ik kon niet wachten om te bewijzen wat voor een atleet ik ben,

that nobody else in the world can do this swim.

dat niemand anders ter wereld dit kon doen.

And I knew I could do it.

Ik wist dat ik het kon.

And when I jumped into that water,

Toen ik in het water sprong

I yelled in my mother's French, "Courage!"

riep ik in het Frans van mijn moeder: "Courage!"

And I started swimming,

En ik begon te zwemmen,

and, oh my God, it was glassy.

en, lieve hemel, het water leek op glas.

And we knew it, all 50 people on the boat,

We wisten het, alle 50 mensen op de boot,

we all knew this was it,

we wisten het allemaal dat dit het was,

this was our time.

dit was ons moment.

And I reminded myself a couple hours in,

Ik herinnerde mijzelf er een paar uur op voorhand aan:

you know, the sport is sort of a microcosm of life itself.

de sport is een soort van microkosmos van het leven zelf.

First of all, you're going to hit obstacles.

Eerst en vooral ga je op obstakels botsen.

And even though you're feeling great at any one moment,

Zelfs als je je op elk moment heel goed voelt,

don't take it for granted, be ready,

vind dat maar niet vanzelfsprekend, wees voorbereid,

because there's going to be pain, there's going to be suffering.

omdat er pijn en lijden gaat zijn.

It's not going to feel this good all the way across.

Het zal niet heel de overtocht zo goed voelen.

And I was thinking of the hypothermia

Ik dacht aan de onderkoeling

and maybe some shoulder pain

en misschien wat pijn in de schouder

and all the other things --

en alle andere dingen --

the vomiting that comes from being in the saltwater.

het overgeven door in zout water te zwemmen.

You're immersed in the liquid.

Je bent omgeven door de vloeistof.

Your body doesn't like the saltwater.

Je lichaam houdt niet van zout water.

After a couple of days, three days,

Na een paar dagen, drie dagen,

you tend to rebel

krijg je de neiging om te rebelleren

in a lot of physical ways.

op vele fysieke manieren.

But no, two hours in,

Maar nee, we waren 2 uur ver,

wham! Never in my life ...

wham! Nooit in mijn leven ...

I knew there were Portuguese men o' war,

Ik wist dat er Portugese oorlogsschepen waren,

all kinds of moon jellies, all kinds of things,

vele soorten oorkwallen, alle soorten dingen,

but the box jellyfish from the southern oceans

maar de dooskwal van de zuidelijke oceanen

is not supposed to be in these waters.

zou niet in deze wateren mogen voorkomen.

And I was on fire --

Ik stond in vuur en vlam --

excruciating, excruciating pain.

martelende pijn.

I don't know if you can still see

Ik weet niet of je nog steeds

the red line here and up the arm.

de rode lijn hier en op mijn arm kan zien.

Evidently, a piece this big of tentacle

Blijkbaar heeft een stuk tentakel dat zo groot is

has a hundred-thousand little barbs on it

honderdduizend kleine weerhaakjes

and each barb is not just stinging your skin,

en elke weerhaak steekt niet alleen in je huid,

it's sending a venom.

hij geeft ook vergif af.

The most venomous animal that lives in the ocean

Het meest giftige dier dat in de oceaan leeft,

is the box jellyfish.

is de dooskwal.

And every one of those barbs

Elke weerhaak

is sending that venom into this central nervous system.

stuurt dat vergif naar het centrale zenuwstelsel.

So first I feel like boiling hot oil,

Eerst voel ik me alsof ik in kokende olie

I've been dipped in.

gedipt word.

And I'm yelling out, "Fire! Fire! Fire! Fire!

Ik roep "Vuur, vuur!

Help me! Somebody help me!"

Help! Iemand, help!"

And the next thing is paralysis.

Dan komt de verlamming.

I feel it in the back and then I feel it in the chest up here,

Ik voel het in mijn rug en in mijn borst,

and I can't breathe.

en ik kan niet ademen.

And now I'm not swimming with a nice long stroke,

Nu zwem ik niet met een mooie lange slag.

I'm sort of crabbing it this way.

Ik beweeg meer als een krab.

Then come convulsions.

Dan komen stuiptrekkingen.

A young man on our boat is an EMT. He dives in to try to help me.

Een jongen op de boot is medisch opgeleid en duikt in het water om me te helpen.

He's stung.

Hij wordt ook gestoken.

They drag him out on the boat,

Ze slepen hem aan boord.

and he's -- evidently, I didn't see any of this -- but lying on the boat

Ik zie er niets van, maar hij ligt op de boot,

and giving himself epinephrine shots

geeft zichzelf epinefrinespuiten

and crying out.

en schreeuwt het uit.

He's 29 years old,

Hij is 29 jaar oud,

very well-built, lean, he's six-foot, five,

heel gespierd, slank, 1m95

weighs 265 lbs.,

weegt 120 kilo

and he is down.

en hij is gevloerd.

And he is crying and he's yelling to my trainer

Hij huilt en roept naar mijn trainer

who's trying to help me.

die me probeert te helpen.

And he's saying, "Bonnie, I think I'm going to die.

Hij zegt: "Bonnie, ik denk dat ik ga sterven.

My breath is down to three breaths a minute.

Ik adem nog maar 3 keer per minuut.

I need help, and I can't help Diana."

Ik heb hulp nodig en ik kan Diana niet helpen."

So that was at eight o'clock at night.

Dat was om 8 uur 's avonds.

The doctor, medical team from University of Miami

De dokter en het medisch team van de universiteit van Miami

arrived at five in the morning.

kwamen aan om 5 uur 's morgens.

So I swam through the night,

Ik zwom de hele nacht door.

and at dawn they got there and they started with prednisone shots.

Bij zonsopgang waren ze er en startten ze met prednisonespuiten.

I didn't get out,

Ik kwam er niet uit,

but was in the water taking prednisone shots, taking Xanax,

maar kreeg in het water prednisonespuiten, en Xanax,

oxygen to the face.

zuurstof in het gezicht.

It was like an ICU unit

Het was zoals op intensieve zorgen,

in the water.

in het water.

(Laughter)

(Gelach)

And I guess the story is

Ik denk dat het verhaal is

that even Navy SEALS who are stung by the box jelly,

dat zelfs Navy SEALS die door een dooskwal gestoken zijn,

they're done.

uitgeschakeld zijn.

They either die or they quickly get to a hospital.

Ofwel sterven ze of ze worden vlug naar het hospitaal gebracht.

And I swam through the night and I swam through the next day.

Ik zwom heel de nacht door en de volgende dag.

And the next night at dusk,

En de volgende nacht bij schemering,

again, wham!

opnieuw, wham!

The box jelly again --

Opnieuw de dooskwal --

all across the neck, all across here.

overal in de nek, overal hier.

And this time,

Deze keer

I don't like it, I didn't want to give into it,

vond ik het niet leuk, wou ik niet toegeven,

but there's a difference between a non-stop swim

maar er is een verschil tussen een non-stop-zwemtocht

and a staged swim.

en een geënsceneerde zwemtocht.

And I gave in

Ik gaf toe

to the staged swim.

aan de geënsceneerde zwemtocht.

And they got me out and they started again

Ze haalden me eruit en startten opnieuw

with the epinephrine and the prednisone

met de epinefrine en de prednisone

and with the oxygen and with everything they had on board.

en de zuurstof en alles wat ze aan boord hadden.

And I got back in.

Ik ging terug in het water.

And I swam through that night and into the next day.

Ik zwom de hele nacht door tot de volgende dag.

And at 41 hours,

Toen ik 41 uur gezwommen had,

this body couldn't make it.

kon mijn lichaam het niet meer aan.

The devastation of those stings

De verwoesting van die steken

had taken the respiratory system down

hadden mijn ademhalingsstelsel neergehaald

so that I couldn't make the progress I wanted.

dus ik kon niet zoveel vooruitkomen als ik wou.

And the dream was crushed.

De droom was kapotgemaakt.

And how odd

Hoe vreemd

is this intelligent person who put this together

is deze intelligente persoon die dit klaargestoomd had

and got all these world experts together.

en al deze wereldexperten samengebracht had.

And I knew about the jellyfish,

Ik wist van de kwal,

but I was sort of cavalier.

maar ik was een soort ridder.

A lot of athletes have this, you know,

Veel atleten hebben dit, weet je,

sort of invincibility.

een soort van onoverwinnelijkheid.

They should worry about me. I don't worry about them.

Ze zouden zich geen zorgen moeten maken over mij. Ik ook niet over hen.

I'll just swim right through them.

Ik zal gewoon door hen heenzwemmen.

We've got benadryl on board. If I get stung, I'll just grin and bear it.

We hebben benadryl aan boord. Krijg ik een steek? Tanden op elkaar en doorzetten.

Well there was no grin and bearing this.

Hier kon je niet doorzetten met de tanden op elkaar.

As a matter of fact, the best advice I got

Eigenlijk kwam het beste advies dat ik ooit gekregen had

was from an elementary school class

van een klas uit de lagere school

in the Caribbean.

in de Caraïben.

And I was telling these kids, 120 of them --

Ik vertelde deze 120 kinderen --

they were all in the school on the gymnasium floor --

ze waren allemaal in de turnzaal --

and I was telling them about the jellyfish

ik vertelde hen over kwallen

and how they're gelatinous

en hoe gelatineachtig ze zijn

and you can't see them at night especially.

en dat je ze 's nachts niet kan zien.

And they have these

Dat ze van die lange

long 30 to 40 to 50-ft. tentacles.

tentakels van 10 tot 15 meter hebben.

And they do this wrapping.

Dat ze steken.

And they can send the poison into the system.

Dat ze vergif in het zenuwstelsel kunnen sturen.

And a little kid from the back was like this.

Een klein kind op de achterste rij reageerde zo.

And I said, "What's your name?" "Henry."

Ik zei "Hoe heet je?" "Henry."

"Henry, what's your question?"

"Henry, wat wil je weten?"

He said, "Well, I didn't have a question so much

Hij zei: "Ik heb niet echt een vraag,

as I had a suggestion."

het is meer een suggestie."

He said, "You know those guys

Hij zei: "Ken je het soort mensen

who really believe in what they believe in

die echt geloven in wat ze geloven

and so they wear bombs?"

en daarom bommen dragen?"

And I said, "Well it's odd that you've learned of this

Ik zei: "Het is vreemd dat je dit begrijpt

as a noble kind of pursuit, but yeah, I know those guys."

als een soort nobel streefdoel, maar ja, ik ken zo'n mensen."

He said, "That's what you need.

Hij zei: "Dat is wat je nodig hebt.

You need like a school of fish

Iets zoals een school vissen

that would swim in front of you like this."

die zo voor je zouden zwemmen."

(Laughter)

(Gelach)

"And when the jellyfish come and they wrap their tentacles around the fish,

"Als de kwallen komen en ze hun tentakels wikkelen rond de vissen,

they're going to be busy with them,

gaan ze met hen bezig zijn,

and you'll just scoot around."

en kan je er gewoon rondzwemmen."

I said, "Oh, it's like a suicide army."

Ik zei: "O, als een zelfmoordleger."

He said, "That's what I'm talking about. That's what you need."

Hij zei: "Dat is wat ik bedoel. Dat is wat je nodig hebt."

And little did I know,

Wist ik veel

that you should listen to eight year-olds.

dat je zou moeten luisteren naar kinderen van acht jaar.

And so I started that swim

Dus ik startte de zwemtocht

in a bathing suit like normal,

in een badpak zoals normaal,

and, no joke, this is it; it came from the shark divers.

en, serieus, dit is het; het kwam van de haaienduikers.

I finished the swim like this.

Ik eindigde de tocht zo.

I was swimming with this thing on.

Ik was aan het zwemmen met dit ding op.

That's how scared of the jellyfish I was.

Dit is hoe bang ik was van de kwal.

So now what do I do?

Wat moet ik nu doen?

I wouldn't mind

Ik zou het niet erg vinden

if every one of you came up on this stage tonight

als iedereen van jullie vanavond op het podium kwam

and told us how you've gotten over the big disappointments of your lives.

en ons vertelde hoe jullie de grote teleurstellingen uit jullie leven verwerkt hebben.

Because we've all had them, haven't we?

Omdat we ze allemaal gehad hebben.

We've all had a heartache.

We hebben allemaal al harteleed gehad.

And so my journey now

Mijn avontuur nu

is to find some sort of grace

is een soort van genade vinden

in the face of this defeat.

in het aangezicht van deze nederlaag.

And I can look at the journey,

Ik kan naar het avontuur kijken en

not just the destination.

niet alleen naar de bestemming.

I can feel proud. I can stand here in front of you tonight

Ik kan fier zijn. Ik kan hier voor jullie allemaal staan

and say I was courageous.

en zeggen dat ik dapper was.

Yeah.

Yeah.

(Applause)

(Applaus)

Thank you.

Dankjewel.

And with all sincerity, I can say,

Met alle oprechtheid kan ik zeggen

I am glad I lived those two years of my life that way,

dat ik blij ben dat ik die 2 jaar van mijn leven zo geleefd heb,

because my goal to not suffer regrets anymore,

want mijn doel om niet meer onder spijt te lijden

I got there with that goal.

dat doel heb ik bereikt.

When you live that way, when you live with that kind of passion,

Wanneer je op die manier leeft, met dat soort passie,

there's no time, there's no time for regrets,

is er geen tijd voor spijt,

you're just moving forward.

en ga je alleen vooruit.

And I want to live every day of the rest of my life that way,

Ik wil elke dag van de rest van mijn leven op die manier leven,

swim or no swim.

zwemmen of niet zwemmen.

But the difference

Maar het verschil

in accepting this particular defeat

bij het accepteren van deze nederlaag,

is that sometimes,

is dat soms,

if cancer has won,

als kanker gewonnen heeft

if there's death and we have no choice,

als er een sterfgeval was en we geen keuze hadden

then grace and acceptance

genade en aanvaarding

are necessary.

noodzakelijk zijn.

But that ocean's still there.

Die oceaan is er nog steeds.

This hope is still alive.

De hoop leeft nog.

And I don't want to be the crazy woman

Ik wil geen gekke vrouw zijn

who does it for years and years and years,

die het jarenlang doet,

and tries and fails and tries and fails and tries and fails,

en probeert en mislukt, opnieuw en opnieuw,

but I can swim from Cuba to Florida,

maar ik kan van Cuba naar Florida zwemmen,

and I will swim from Cuba to Florida.

en ik zal van Cuba naar Florida zwemmen.

Thank you.

Dankjewel.

Thank you.

Bedankt.

(Applause)

(Applaus)

Thank you.

Bedankt.

(Applause)

(Applaus)

And so, what after that?

En dus, wat dan?

Are you going to swim the Atlantic?

Ga je de Atlantische Oceaan overzwemmen?

No, that's the last swim.

Nee, dat zal de laatste zwemtocht zijn.

It's the only swim I'm interested in.

Het is de enige zwemtocht waar ik interesse voor heb.

But I'm ready.

Maar ik ben klaar.

And by the way, a reporter called me the other day

Tussen haakjes, een journalist belde mij een dag erna.

and he said he looked on Wikipedia

Hij zei dat hij op Wikipedia had gezocht

and he said he saw my birthday was August 22nd 1949,

en zag dat mijn geboortedatum 22 augustus 1949 was.

and for some odd reason in Wikipedia,

Om één of andere rare reden hadden ze op Wikipedia

they had my death date too.

ook mijn sterfdatum gezet.

(Laughter)

(Gelach)

He said, "Did you know you're going to die the same place you were born, New York City,

Hij zei: "Wist je dat je gaat sterven waar je geboren bent, New York City,

and it's going to be in January of '35?"

en dat het in januari '35 gaat zijn?"

I said, "Nope. I didn't know."

Ik zei: "Nee, ik wist dat niet."

And now I'm going to live to 85.

Nu ga ik 85 worden.

I have three more years than I thought.

Ik heb 3 jaar meer dan ik dacht.

And so I ask myself,

Dus ik vroeg me af,

I'm starting to ask myself now,

ik vraag me nu af,

even before this extreme dream

zelfs voor deze extreme droom

gets achieved for me,

uitkomt voor mij,

I'm asking myself,

vraag ik me af,

and maybe I can ask you tonight too,

en misschien kan ik het jullie vanavond ook vragen,

to paraphrase the poet

om de dichteres

Mary Oliver,

Mary Oliver te parafraseren.

she says, "So what is it,

Zij zegt: "Wat is het,

what is it you're doing,

dat je doet

with this one wild and precious life of yours?"

met deze ene wilde en kostbare droom die je hebt?"

Thank you very much.

Bedankt.

(Applause)

(Applaus)

Thank you. Thank you.

Dankjewel. Dankjewel.

Thank you. Thank you.

Dankjewel. Dankjewel.

(Applause)

(Applaus)

Live it large. Live it large.

Geniet van het leven.