Ben Saunders: To the South Pole and back — the hardest 105 days of my life

Vertaald door: Dick Stada Nagekeken door: Axel Saffran

So in the oasis of intelligentsia that is TED,

In de oase van intelligentsia die TED is,

I stand here before you this evening

sta ik vanavond voor je,

als expert in het slepen van zware dingen op koude plaatsen.

as an expert in dragging heavy stuff around cold places.

Bijna mijn hele volwassen leven heb ik poolexpedities geleid,

I've been leading polar expeditions for most of my adult life,

and last month, my teammate Tarka L'Herpiniere and I

en vorige maand hebben mijn teamgenoot Tarka l'Herpiniere en ik

finished the most ambitious expedition I've ever attempted.

de meest ambitieuze expeditie voltooid die ik ooit heb ondernomen.

Het voelt net of ik rechtstreeks hierheen ben gebracht

In fact, it feels like I've been transported straight here

from four months in the middle of nowhere,

vanuit vier maanden ver van de bewoonde wereld,

mostly grunting and swearing, straight to the TED stage.

waar ik liep te grommen en te vloeken, rechtstreeks naar dit TED-podium.

So you can imagine that's a transition that hasn't been entirely seamless.

Dus je snapt dat die overgang niet helemaal naadloos was.

One of the interesting side effects

Een interessant neveneffect blijkt

seems to be that my short-term memory is entirely shot.

het verdwijnen van mijn kortetermijngeheugen.

So I've had to write some notes

Dus heb ik aantekeningen gemaakt om te voorkomen

to avoid too much grunting and swearing in the next 17 minutes.

dat ik te veel loop te knorren en vloeken in de komende 17 minuten.

This is the first talk I've given about this expedition,

Dit is de eerste lezing die ik geef over deze expeditie.

and while we weren't sequencing genomes or building space telescopes,

We gingen geen genen ontcijferen of ruimtetelescopen bouwen,

this is a story about giving everything we had to achieve something

maar dit verhaal gaat over alles geven om iets te bereiken

that hadn't been done before.

wat nooit eerder was gedaan.

So I hope in that you might find some food for thought.

Dus ik hoop dat je er stof tot nadenken aan overhoudt.

It was a journey, an expedition in Antarctica,

Het was een reis, een expeditie in Antarctica.

Het koudste, winderigste, droogste en hoogst gelegen continent op aarde.

the coldest, windiest, driest and highest altitude continent on Earth.

It's a fascinating place. It's a huge place.

Een enorm groot en fascinerend gebied.

It's twice the size of Australia,

Het is twee keer zo groot als Australië,

een continent dat even groot is als China en India samen.

a continent that is the same size as China and India put together.

As an aside, I have experienced

Ik heb trouwens iets interessants ontdekt

an interesting phenomenon in the last few days,

in de laatste paar dagen.

something that I expect Chris Hadfield may get at TED in a few years' time,

Iets wat Chris Hadfield bij TED over een paar jaar ook wel zal krijgen.

Gesprekken die ongeveer zo gaan:

conversations that go something like this:

"O, Antarctica. Te gek.

"Oh, Antarctica. Awesome.

My husband and I did Antarctica with Lindblad for our anniversary."

Mijn man en ik hebben Antartica gedaan met SNP voor onze trouwdag."

Or, "Oh cool, did you go there for the marathon?"

Of, "O, cool, ben je daar voor de marathon geweest?"

(Laughter)

(Gelach)

Our journey was, in fact, 69 marathons back to back

In feite was onze reis 69 marathons, van start tot finish,

in 105 days, an 1,800-mile round trip on foot from the coast of Antarctica

in 105 dagen, een reis van 2.900 kilometer te voet van de kust van Antarctica

to the South Pole and back again.

naar de zuidpool en weer terug.

In the process, we broke the record

Tijdens de reis braken we het record

for the longest human-powered polar journey in history by more than 400 miles.

voor langste pooltocht op spierkracht in de geschiedenis,

met meer dan 600 kilometer.

(Applause)

(Applaus)

For those of you from the Bay Area,

Voor degenen uit het San Francisco Bay-gebied,

it was the same as walking from here to San Francisco,

het is evenver als lopen van hier naar San Francisco

en dan omkeren en weer teruglopen.

then turning around and walking back again.

So as camping trips go, it was a long one,

Dus wat campingtrips betreft was dit een lange.

and one I've seen summarized most succinctly here

Eentje die ik hier bondig samengevat zag

on the hallowed pages of Business Insider Malaysia.

op deze illustere pagina's van de Business Insider Malaysia

["Two Explorers Just Completed A Polar Expedition That Killed Everyone The Last Time It Was Attempted"]

[Twee poolreizigers maakten een poolexpeditie

waarvan bij de vorige poging iedereen dood ging]

Chris Hadfield heeft erg mooi gesproken

Chris Hadfield talked so eloquently

about fear and about the odds of success, and indeed the odds of survival.

over angst en het toeval van succes en het toeval om te overleven.

Of the nine people in history that had attempted this journey before us,

Van de negen mensen die deze reis ooit vóór ons probeerden te maken,

heeft niemand het gered tot de pool en terug

none had made it to the pole and back,

and five had died in the process.

en zijn er onderweg vijf gestorven.

This is Captain Robert Falcon Scott.

Dit is Kapitein Robert Falcon Scott.

Hij leidde het laatste team dat deze expeditie ondernam.

He led the last team to attempt this expedition.

Scott, en zijn rivaal, Sir Ernest Shackleton,

Scott and his rival Sir Ernest Shackleton,

over the space of a decade,

hebben beide in een periode van 10 jaar,

both led expeditions battling to become the first to reach the South Pole,

expedities geleid om de eerste te worden

die de zuidpool zou bereiken,

to chart and map the interior of Antarctica,

en het binnenland van Antarctica in kaart te brengen,

a place we knew less about, at the time,

waarvan men toen minder wist

than the surface of the moon,

dan van het maanoppervlak,

because we could see the moon through telescopes.

want de maan konden we zien door een telescoop.

Antarctica was, for the most part, a century ago, uncharted.

Antarctica was een eeuw geleden bijna nog niet in kaart gebracht.

Some of you may know the story.

Je kent misschien het verhaal.

Scott's last expedition, the Terra Nova Expedition in 1910,

Scotts laatste expeditie, de Terra Nova Expeditie in 1910,

startte met een gigantische invasie-achtige aanpak.

started as a giant siege-style approach.

He had a big team using ponies,

Hij had een groot team met pony's en honden,

using dogs, using petrol-driven tractors,

en tractoren die op benzine liepen.

dropping multiple, pre-positioned depots of food and fuel

Ze dropten vooraf meerdere depots met voedsel en brandstof

through which Scott's final team of five would travel to the Pole,

waarlangs Scotts uiteindelijk team van vijf naar de pool zou reizen,

where they would turn around and ski back to the coast again on foot.

waar ze zouden omkeren en terugskieën naar de kust.

Scott en zijn uiteindelijk team van vijf

Scott and his final team of five

arrived at the South Pole in January 1912

arriveerden op de zuidpool in januari 1912

om te ontdekken dat ze verslagen waren door het Noorse team van Roald Amundsen,

to find they had been beaten to it by a Norwegian team led by Roald Amundsen,

die de tocht per hondenslee deed.

who rode on dogsled.

Scott's team ended up on foot.

Scotts team eindigde te voet.

And for more than a century this journey has remained unfinished.

Meer dan een eeuw lang is deze reis niet afgemaakt.

Scott's team of five died on the return journey.

Scotts vijfkoppige team stierf op de terugweg.

And for the last decade,

Gedurende de laatste 10 jaar

I've been asking myself why that is.

heb ik mij afgevraagd waarom dat was.

How come this has remained the high-water mark?

Hoe kan het dat dit nooit overtroffen is?

Scott's team covered 1,600 miles on foot.

Het team van Scott liep 2600 kilometer.

No one's come close to that ever since.

Niemand kwam sindsdien in de buurt.

So this is the high-water mark of human endurance,

Dit is het summum van menselijk uithoudingsvermogen,

human endeavor, human athletic achievement

menselijk streven en atletisch vermogen

in arguably the harshest climate on Earth.

in misschien wel het ruwste klimaat op aarde.

It was as if the marathon record

Het leek wel alsof het record op de marathon

niet was verbroken sinds 1912.

has remained unbroken since 1912.

Een vreemde en voorspelbare combinatie van nieuwsgierigheid,

And of course some strange and predictable combination of curiosity,

koppigheid en waarschijnlijk overmoed

stubbornness, and probably hubris

maakten dat ik dacht de man te zijn om deze klus af te maken.

led me to thinking I might be the man to try to finish the job.

In tegenstelling tot Scotts expeditie waren we maar met zijn tweeën.

Unlike Scott's expedition, there were just two of us,

and we set off from the coast of Antarctica in October last year,

We startten aan de kust van Antarctica in oktober vorig jaar,

dragging everything ourselves,

en sleepten alles zelf mee,

a process Scott called "man-hauling."

iets wat Scott [in het Engels] "man-hauling" noemde.

When I say it was like walking from here to San Francisco and back,

Ik zei: het is als heen en terug naar San Francisco lopen,

I actually mean it was like dragging something that weighs a shade more

maar ik bedoelde: trekken aan iets dat zwaarder is

dan de zwaarste football-speler ooit.

than the heaviest ever NFL player.

Our sledges weighed 200 kilos,

Onze sleeën wogen in het begin elk meer dan 200 kilo.

or 440 pounds each at the start,

the same weights that the weakest of Scott's ponies pulled.

Precies wat de zwakste pony van Scott meedroeg.

In het begin deden we gemiddeld 800 meter per uur.

Early on, we averaged 0.5 miles per hour.

Perhaps the reason no one had attempted this journey until now,

Misschien heeft niemand deze tocht nog geprobeerd,

in more than a century,

in meer dan een eeuw,

was that no one had been quite stupid enough to try.

omdat niemand stom genoeg was om het te proberen.

And while I can't claim we were exploring

Ik zeg niet dat we aan het ontdekken waren

in the genuine Edwardian sense of the word —

in de edwardiaanse betekenis van het woord --

we weren't naming any mountains or mapping any uncharted valleys —

we gaven geen namen aan bergen of brachten onbekende dalen in kaart --

I think we were stepping into uncharted territory in a human sense.

maar denk ik dat we ons begaven in onontdekt menselijk gebied.

Certainly, if in the future we learn there is an area of the human brain

Als we ooit ontdekken dat er een gebied in de hersenen is

that lights up when one curses oneself,

dat oplicht als men zichzelf vervloekt,

I won't be at all surprised.

zou ik niet verbaasd zijn.

You've heard that the average American spends 90 percent of their time indoors.

De gemiddelde Amerikaan is 90 procent van de tijd binnen.

We didn't go indoors for nearly four months.

We gingen bijna vier maanden niet naar binnen.

We didn't see a sunset either.

We hebben ook geen zonsondergang gezien.

It was 24-hour daylight.

Het was 24 uur per dag licht.

We leefden nogal spartaans.

Living conditions were quite spartan.

I changed my underwear three times in 105 days

Ik heb mijn ondergoed driemaal verschoond in 105 dagen.

and Tarka and I shared 30 square feet on the canvas.

Tarka en ik deelden nog geen drie vierkante meter canvas.

Though we did have some technology that Scott could never have imagined.

We hadden wel wat technologie die Scott zich nooit heeft kunnen voorstellen.

And we blogged live every evening from the tent via a laptop

We schreven live elke avond een weblog vanuit de tent met een laptop

and a custom-made satellite transmitter,

en een voor ons gebouwde satellietzender.

all of which were solar-powered:

Alles op zonne-energie.

We hadden een buigzaam zonnepaneel over de tent heen.

we had a flexible photovoltaic panel over the tent.

And the writing was important to me.

Schrijven was belangrijk voor mij.

As a kid, I was inspired by the literature of adventure and exploration,

Als kind werd ik geïnspireerd door boeken over avonturen en ontdekkingen.

and I think we've all seen here this week

We hebben deze week gezien

the importance and the power of storytelling.

hoe belangrijk de kracht is van verhalenvertellen.

So we had some 21st-century gear,

We hadden wel 21ste-eeuwse spullen,

maar de realiteit was dat wij dezelfde uitdagingen hadden

but the reality is that the challenges that Scott faced

were the same that we faced:

die Scott ook had:

those of the weather and of what Scott called glide,

het weer en dat wat Scott 'zweven' noemde,

the amount of friction between the sledges and the snow.

de wrijving tussen de slee en de sneeuw.

The lowest wind chill we experienced was in the -70s,

De laagste gevoelstemperatuur was lager dan min 70 graden.

and we had zero visibility, what's called white-out,

en we hadden nul zicht, wat ze een 'white-out' noemen,

for much of our journey.

tijdens een groot deel van onze reis.

We traveled up and down one of the largest

We liepen op en neer over een van de grootste

and most dangerous glaciers in the world, the Beardmore glacier.

en gevaarlijkste gletsjers ter wereld, de Beardmoregletsjer.

It's 110 miles long; most of its surface is what's called blue ice.

Hij is 180 kilometer lang en bijna geheel van blauw ijs.

Je ziet het prachtige, glimmende, keiharde blauwe oppervlak,

You can see it's a beautiful, shimmering steel-hard blue surface

covered with thousands and thousands of crevasses,

bedekt met duizenden gletsjerspleten.

these deep cracks in the glacial ice up to 200 feet deep.

Deze scheuren in het gletsjerijs zijn wel 200 meter diep.

Planes can't land here,

Vliegtuigen kunnen er niet landen, dus we liepen het grootste risico,

so we were at the most risk,

technically, when we had the slimmest chance of being rescued.

technisch gezien,

toen onze kans om gered te worden het kleinst was.

We got to the South Pole after 61 days on foot,

We kwamen aan op de zuidpool, na 61 dagen lopen,

en een dag pauze vanwege het weer.

with one day off for bad weather,

and I'm sad to say, it was something of an anticlimax.

Jammer genoeg was het nogal een anti-climax.

There's a permanent American base,

Er is een permanent Amerikaans basisstation,

the Amundsen-Scott South Pole Station at the South Pole.

het Amundsen-Scott zuidpoolstation.

Ze hebben een landingsbaan, een kantine,

They have an airstrip, they have a canteen,

they have hot showers,

ze hebben hete douches,

they have a post office, a tourist shop,

een postkantoor, een souvenirwinkel,

a basketball court that doubles as a movie theater.

een basketbalhal die ook bioscoop is.

Niet meer wat het ooit was.

So it's a bit different these days,

Er liggen ook bergen afval.

and there are also acres of junk.

I think it's a marvelous thing

Ik vind het geweldig

that humans can exist 365 days of the year

dat men er 365 dagen per jaar kan verblijven,

with hamburgers and hot showers and movie theaters,

met hamburgers en hete douches en bioscopen,

but it does seem to produce a lot of empty cardboard boxes.

maar lege kartonnen dozen lijken daar bij te horen.

You can see on the left of this photograph,

Je ziet links op deze foto

several square acres of junk

meerdere hectares afval

waiting to be flown out from the South Pole.

dat wacht tot het terug wordt gevlogen.

But there is also a pole at the South Pole,

Er is ook een pool op de zuidpool.

and we got there on foot, unassisted,

We hebben die te voet bereikt, zonder hulp,

geen steun, via de zwaarste route,

unsupported, by the hardest route,

900 miles in record time,

1450 kilometer in recordtijd,

dragging more weight than anyone in history.

meer gewicht trekkend dan wie dan ook.

And if we'd stopped there and flown home,

Als we er waren gestopt en teruggevlogen,

which would have been the eminently sensible thing to do,

wat heel verstandig zou zijn geweest,

then my talk would end here

dan was ik nu uitgepraat,

and it would end something like this.

en het zou ongeveer zo eindigen:

If you have the right team around you, the right tools, the right technology,

als je het juiste team hebt, met de juiste spullen en techniek,

and if you have enough self-belief and enough determination,

en als je genoeg zelfvertrouwen hebt en genoeg vastberadenheid,

then anything is possible.

dan is alles mogelijk.

But then we turned around,

Maar toen keerden we om.

and this is where things get interesting.

Toen werd het interessant.

Hoog op de Antarctische hoogvlakte,

High on the Antarctic plateau,

over 10,000 feet, it's very windy, very cold, very dry, we were exhausted.

meer dan 3.000 meter hoog, erg winderig, koud en droog, waren we uitgeput.

We'd covered 35 marathons,

We hadden meer dan 35 marathons afgelegd

we were only halfway,

en waren pas halverwege.

and we had a safety net, of course,

We hadden natuurlijk een vangnet

of ski planes and satellite phones

van ski-vliegtuigen en satelliettelefoon

and live, 24-hour tracking beacons that didn't exist for Scott,

en 24-uurs-navigatiebakens die Scott niet had.

but in hindsight,

maar achteraf gezien,

rather than making our lives easier,

maakte dat vangnet het niet zozeer makkelijker,

the safety net actually allowed us

maar stelde het ons in staat

to cut things very fine indeed,

enorme risico's te nemen en echt tot aan het randje te gaan

to sail very close to our absolute limits as human beings.

van onze menselijke vermogens.

Het is een verfijnde vorm van marteling

And it is an exquisite form of torture

om jezelf dagelijks uit te putten tot aan verhongering,

to exhaust yourself to the point of starvation day after day

while dragging a sledge full of food.

terwijl je een slee vol eten trekt.

For years, I'd been writing glib lines in sponsorship proposals

Ik had jarenlang gelikte sponsorvoorstellen geschreven

about pushing the limits of human endurance,

over tot het uiterste gaan van menselijk kunnen,

but in reality, that was a very frightening place to be indeed.

maar in het echt was het een zeer beangstigende situatie.

We had, before we'd got to the Pole,

Voordat we de pool bereikten,

hadden we twee weken tegenwind,

two weeks of almost permanent headwind, which slowed us down.

wat ons tempo drukte.

As a result, we'd had several days of eating half rations.

Daarom leefden we dagenlang op half rantsoen.

We had a finite amount of food in the sledges to make this journey,

Er was beperkt eten in de slee om deze tocht te maken

so we were trying to string that out

dus probeerden we dat op te rekken

by reducing our intake to half the calories we should have been eating.

door nog maar de helft van de nodige calorieën te eten.

As a result, we both became increasingly hypoglycemic —

Daardoor kregen we hypoglekemie --

we had low blood sugar levels day after day —

hadden dag na dag een lage bloedsuikerspiegel --

and increasingly susceptible to the extreme cold.

en werden steeds vatbaarder voor de extreme koude.

Tarka took this photo of me one evening

Tarka nam op een avond deze foto,

nadat ik bijna was bezweken aan onderkoeling,

after I'd nearly passed out with hypothermia.

We both had repeated bouts of hypothermia, something I hadn't experienced before,

zoals ons beiden herhaaldelijk overkwam.

Dat had ik nog nooit meegemaakt.

Het maakte me erg nederig.

and it was very humbling indeed.

As much as you might like to think, as I do,

Als je, net als ik, graag gelooft

that you're the kind of person who doesn't quit,

dat je niet zo iemand ben die snel opgeeft,

that you'll go down swinging,

maar dat je vechtend ten onder gaat...

hypothermia doesn't leave you much choice.

onderkoeling laat je geen keus.

You become utterly incapacitated.

Je kan totaal niets meer.

It's like being a drunk toddler.

Je lijkt een dronken kleuter.

You become pathetic.

Je wordt zielig.

I remember just wanting to lie down and quit.

Ik weet nog dat ik alleen nog maar wilde liggen en ermee kappen.

It was a peculiar, peculiar feeling,

Het was een heel apart gevoel.

Het verraste me echt, dat ik zo kon verzwakken.

and a real surprise to me to be debilitated to that degree.

And then we ran out of food completely,

En toen hadden we helemaal geen eten meer.

46 miles short of the first of the depots

74 kilometer vóór het eerste depot

dat we op de heenreis hadden aangelegd.

that we'd laid on our outward journey.

We'd laid 10 depots of food,

We hadden op 10 plekken

literally burying food and fuel, for our return journey —

voedsel en brandstof begraven voor op de terugreis.

the fuel was for a cooker so you could melt snow to get water —

De brandstof was voor het kooktoestel om sneeuw te smelten.

and I was forced to make the decision to call for a resupply flight,

Ik was gedwongen om te bellen met een verzoek om herbevoorrading.

a ski plane carrying eight days of food to tide us over that gap.

Een ski-vliegtuig met acht dagen eten om het tekort aan te vullen.

They took 12 hours to reach us from the other side of Antarctica.

Het kostte 12 uur om ons te bereiken vanaf de andere kant van de pool.

Calling for that plane was one of the toughest decisions of my life.

Dat vliegtuig bestellen was een van de moeilijkste beslissingen in mijn leven.

And I sound like a bit of a fraud standing here now with a sort of belly.

Het voelt een beetje als bedrog om hier te staan met een buikje.

I've put on 30 pounds in the last three weeks.

Ik ben 14 kilo aangekomen in de laatste drie weken.

Being that hungry has left an interesting mental scar,

Zoveel honger hebben gehad, laat een geestelijk litteken achter

which is that I've been hoovering up every hotel buffet that I can find.

waardoor ik nu korte metten maak met elk hotelbuffet dat ik tegenkom.

(Laughter)

(Gelach)

But we were genuinely quite hungry, and in quite a bad way.

Maar we waren echt verschrikkelijke hongerig.

I don't regret calling for that plane for a second,

Ik heb geen seconde spijt dat ik dat vliegtuig belde

because I'm still standing here alive,

omdat ik hier levend sta,

with all digits intact, telling this story.

en gewoon dit verhaal kan vertellen.

But getting external assistance like that was never part of the plan,

Maar hulp van buitenaf krijgen was nooit de bedoeling geweest.

and it's something my ego is still struggling with.

Mijn ego heeft daar nog steeds veel moeite mee.

This was the biggest dream I've ever had,

Dit was mijn grootste droom

en nu was hij net niet volledig gerealiseerd.

and it was so nearly perfect.

On the way back down to the coast,

Op weg terug naar de kust

our crampons — they're the spikes on our boots

braken de stijgijzers onder onze laarzen --

that we have for traveling over this blue ice on the glacier —

die voor het blauwe gletsjerijs waren --

broke on the top of the Beardmore.

op de top van de Beardmore.

We still had 100 miles to go downhill

We moesten nog 160 kilometer bergaf

on very slippery rock-hard blue ice.

op glibberig keihard blauw ijs.

They needed repairing almost every hour.

Om het uur moesten ze gerepareerd worden.

To give you an idea of scale,

Om het in verhoudig te zien:

this is looking down towards the mouth of the Beardmore Glacier.

dit zie je als je naar de Beardmore-gletsjermonding kijkt.

You could fit the entirety of Manhattan in the gap on the horizon.

Je zou heel Manhattan in dat gat aan de horizon kunnen stoppen.

That's 20 miles between Mount Hope and Mount Kiffin.

Het is 30 kilometer tussen Mount Hope en Mount Kiffin.

I've never felt as small as I did in Antarctica.

Ik heb me nog nooit zo klein gevoeld als op Antarctica.

When we got down to the mouth of the glacier,

Toen we aankwamen bij de gletsjermond,

we found fresh snow had obscured the dozens of deep crevasses.

lag er sneeuw die de tientallen gletsjerspleten bedekte.

One of Shackleton's men described crossing this sort of terrain

Een van de mannen van Shackleton beschreef dit soort terrein

as like walking over the glass roof of a railway station.

als lopen over het glazen dak van een treinstation.

We fell through more times than I can remember,

We zijn vaker gevallen dan ik me kan herinneren.

usually just putting a ski or a boot through the snow.

Meestal stak er alleen een ski of laars door de sneeuw.

Occasionally we went in all the way up to our armpits,

Soms zakten we erin tot onze oksels,

but thankfully never deeper than that.

maar gelukkig nooit dieper.

And less than five weeks ago, after 105 days,

Minder dan vijf weken geleden, na 105 dagen,

we crossed this oddly inauspicious finish line,

passeerden we deze onopvallende finishlijn,

the coast of Ross Island on the New Zealand side of Antarctica.

de kust van Ross Eiland aan de Nieuw-Zeelandse kant van de pool.

You can see the ice in the foreground

Je ziet het ijs op de voorgrond

and the sort of rubbly rock behind that.

en die steenslag erachter.

Behind us lay an unbroken ski trail of nearly 1,800 miles.

Achter ons lag een ononderbroken skispoor van bijna 2900 kilometer.

We'd made the longest ever polar journey on foot,

We maakten de langste poolreis die ooit gelopen is

something I'd been dreaming of doing for a decade.

Iets waar ik wel tien jaar over gedroomd had.

And looking back,

Terugkijkend sta ik nog steeds achter alles wat ik al jaren zeg

I still stand by all the things

I've been saying for years

over hoe belangrijk doelen zijn

about the importance of goals

and determination and self-belief,

en vastberadenheid en geloof in eigen kunnen,

but I'll also admit that I hadn't given much thought to what happens

maar ik geef toe dat ik niet had nagedacht

over wat er gebeurt als je het allesbepalende doel hebt bereikt.

when you reach the all-consuming goal

that you've dedicated most of your adult life to,

waar je het grootste deel van je volwassen leven aan hebt gewijd.

and the reality is that I'm still figuring that bit out.

Ik denk daar eigenlijk nog steeds over na.

As I said, there are very few superficial signs that I've been away.

Zoals ik zei, je ziet bijna niet dat ik weg ben geweest .

I've put on 30 pounds.

Ik ben 14 kilo aangekomen.

I've got some very faint, probably covered in makeup now, frostbite scars.

Ik heb een paar plekken met vorstschade die nu weggeschminckt zijn.

I've got one on my nose, one on each cheek, from where the goggles are,

Op mijn neus en op beide wangen, waar mijn bril zat,

but inside I am a very different person indeed.

maar vanbinnen ben ik erg veranderd.

If I'm honest,

Als ik eerlijk ben

Antarctica challenged me and humbled me so deeply

heeft Antarctica me zo te pakken gehad en me zo nederig gemaakt,

that I'm not sure I'll ever be able to put it into words.

dat ik niet weet of ik dat ooit onder woorden kan brengen.

I'm still struggling to piece together my thoughts.

Ik worstel nog steeds om mijn gedachten op een rijtje te krijgen.

That I'm standing here telling this story

Dat ik hier sta en mijn verhaal vertel

bewijst dat iedereen grote dingen kan bereiken,

is proof that we all can accomplish great things,

through ambition, through passion,

met ambitie en passie,

through sheer stubbornness,

door pure koppigheid,

door te weigeren op te geven,

by refusing to quit,

that if you dream something hard enough, as Sting said,

dat als je 'iets hard genoeg droomt', zoals Sting zei,

it does indeed come to pass.

het een keer zal gebeuren.

But I'm also standing here saying, you know what,

Maar ik zeg je ook,

that cliche about the journey being more important than the destination?

die cliché dat de weg ernaartoe belangrijker is dan het doel?

There's something in that.

Daar zit wat in.

The closer I got to my finish line,

Hoe dichter ik bij de finish kwam,

that rubbly, rocky coast of Ross Island,

die stenige rotskust van Ross Eiland,

the more I started to realize that the biggest lesson

hoe meer ik besefte dat de belangrijkste les

that this very long, very hard walk might be teaching me

die deze lange, zware tocht me misschien heeft geleerd, was

is that happiness is not a finish line,

dat blijdschap geen finishlijn is.

that for us humans,

Dat de perfectie waar zovelen van ons van lijken te dromen,

the perfection that so many of us seem to dream of

might not ever be truly attainable,

misschien nooit echt haalbaar is.

and that if we can't feel content here, today, now, on our journeys

Als we ons niet tevreden kunnen voelen,

hier, vandaag, nu, op onze reizen,

amidst the mess and the striving that we all inhabit,

midden in de troep en het gejaag dat we allemaal doen,

the open loops, the half-finished to-do lists,

de open eindjes, de takenlijstjes die half af zijn,

the could-do-better-next-times,

de volgende-keer-beter-acties,

then we might never feel it.

dan zullen we het wellicht nooit voelen.

Veel mensen hebben me gevraagd, wat nu?

A lot of people have asked me, what next?

Right now, I am very happy just recovering and in front of hotel buffets.

Ik ben op dit moment blij met het herstel en met hotelbuffetten.

But as Bob Hope put it,

Maar zoals Bob Hope het zei:

I feel very humble,

ik voel me erg nederig,

but I think I have the strength of character to fight it. (Laughter)

maar ik denk dat ik sterk genoeg ben om ermee om te gaan. (Gelach)

Thank you.

Dank je wel.

(Applaus)

(Applause)