Yves Behar: Designing objects that tell stories

Vertaald door: Annemieke Vanlaer Nagekeken door: Albert Edelman

Being a child, and sort of crawling around the house,

Als kind kroop ik nu en dan door het huis

I remember these Turkish carpets,

en ik herinner me de Turkse tapijten

and there were these scenes, these battle scenes, these love scenes.

met hun taferelen: gevechtstaferelen, liefdestaferelen.

I mean, look, this animal is trying to fight back this spear

Kijk maar. Dit dier is tegen die speer aan het vechten

from this soldier.

van een soldaat.

And my mom took these pictures actually, last week,

Mijn moeder nam deze foto's, vorige week pas,

of our carpets, and I remember this to this day.

van onze tapijten, en tot vandaag staat me dit nog bij.

There was another object, this sort of towering piece of furniture

Er was nog een ding, een soort torenhoog meubelstuk

with creatures and gargoyles and nudity --

met wezens en gargouilles en naakt --

pretty scary stuff, when you're a little kid.

best wel enge dingen voor een kleine jongen.

What I remember today from this is that objects tell stories,

Wat ik hier vandaag van meedraag is dat voorwerpen verhalen vertellen,

so storytelling has been a really strong influence in my work.

dus verhalen vertellen heeft een erg sterke invloed op mijn werk.

And then there was another influence.

En er was nog een andere invloed.

I was a teenager, and at 15 or 16, I guess like all teenagers,

Ik was een tiener, en toen ik 15 of 16 was, zoals alle tieners, vermoed ik,

we want to just do what we love and what we believe in.

wilden we alleen doen wat ons uitkwam en waar we in geloofden.

And so,

En dus

I fused together the two things I loved the most,

voegde ik de twee dingen die ik het liefste deed samen,

which was skiing and windsurfing.

dat was skiën en windsurfen.

Those are pretty good escapes from the drab weather in Switzerland.

Vrij geschikte manieren om aan het kleurloze Zwitserse weer te ontsnappen.

So, I created this compilation of the two:

Dus bracht ik de twee in dit ene object samen:

I took my skis and I took a board and I put a mast foot in there,

ik nam mijn ski's en een surfplank en zette er een mastvoet in

and some foot straps, and some metal fins,

en riemen voor de voeten, en wat metalen vinnen,

and here I was, going really fast on frozen lakes.

en daar ging ik dan, keihard vloog ik over bevroren meren.

It was really a death trap. I mean, it was incredible,

Het was echt levensgevaarlijk. Ik bedoel, het was ongelooflijk,

it worked incredibly well, but it was really dangerous.

het werkte enorm goed, maar het was echt gevaarlijk.

And I realized then I had to go to design school.

En toen besefte ik dat ik naar de school voor vormgeving moest.

(Laughter)

(Gelach)

I mean, look at those graphics there.

Kijk maar naar die tekeningen daar.

(Laughter)

(Gelach)

So, I went to design school,

Dus ging ik naar de school voor vormgeving.

and it was the early '90s when I finished.

Ik was begin jaren '90 klaar

And I saw something extraordinary happening in Silicon Valley,

toen ik iets uitzonderlijks zag gebeuren in Silicon Valley,

so I wanted to be there,

dus wilde ik daar zijn,

and I saw that the computer was coming into our homes,

en ik zag hoe de computer onze huiskamer binnenkwam.

that it had to change in order to be with us in our homes.

Dat hij moest veranderen om er een plek te hebben.

And so I got myself a job and I was working for a consultancy,

Dus nam ik een baan en werkte ik voor een adviesbureau

and we would get in to these meetings,

en we hadden van die vergaderingen

and these managers would come in,

waarbij managers binnenstapten

and they would say,

en zeiden:

"Well, what we're going to do here is really important, you know."

"Goed, wat we hier doen is enorm belangrijk, weet je wel."

And they would give the projects code names, you know,

En dan gaven ze projecten codenamen,

mostly from "Star Wars," actually: things like C3PO, Yoda, Luke.

eigenlijk vooral Star Wars: dingen als C3PO, Yoda, Luke.

So, in anticipation, I would be this young designer

Dus in afwachting was ik die jonge vormgever

in the back of the room, and I would raise my hand,

achterin de ruimte met zijn hand omhoog

and I would ask questions.

om vragen te stellen.

I mean, in retrospect, probably stupid questions,

Achteraf gezien waarschijnlijk stomme vragen,

but things like, "What's this Caps Lock key for?"

maar dingen als: "Wat doet deze Caps Lock-toets?"

or "What's this Num Lock key for?" You know, that thing?

of "Waar is deze Num Lock-toets voor?" "Weet je wel, dat ding?"

"You know, do people really use it?

Gebruiken mensen dat echt?

Do they need it? Do they want it in their homes?"

Hebben ze het nodig? Willen ze het in hun huis?

(Laughter)

(Gelach)

What I realized then is, they didn't really want to change

Wat ik toen besefte is dat ze niet echt iets wilden veranderen

the legacy stuff; they didn't want to change the insides.

aan wat er al was, ze wilden de binnenkant niet veranderen.

They were really looking for us, the designers, to create the skins,

Ze hoopten dat wij, de vormgevers, de omhulsels konden maken,

to put some pretty stuff outside of the box.

om wat mooie dingen buiten op de doos te zetten.

And I didn't want to be a colorist.

Maar ik wilde niet alleen spelen met kleurtjes.

It wasn't what I wanted to do.

Dat wilde ik helemaal niet.

I didn't want to be a stylist in this way.

Ik wilde geen stylist worden op die manier.

And then I saw this quote:

En toen zag ik dit citaat:

"advertising is the price companies pay for being unoriginal."

"Adverteren is de prijs die bedrijven betalen voor hun on-originaliteit."

(Laughter)

(Gelach)

So, I had to start on my own. So I moved to San Francisco,

Dus moest ik voor mezelf beginnen. Ik verhuisde naar San Francisco

and I started a little company, fuseproject.

en begon een klein bedrijfje, Fuseproject.

And what I wanted to work on is important stuff.

Ik wilde aan belangrijke zaken werken.

And I wanted to really not just work on the skins,

Ik wilde juist niet alleen aan de verpakking werken,

but I wanted to work on the entire human experience.

maar iets creëren voor de complete menselijke ervaring.

And so the first projects were sort of humble,

En dus waren de eerste projecten bescheiden,

but they took technology and maybe made it into things

maar technologie was de basis, waaruit we dingen maakten

that people would use in a new way,

die mensen op een nieuwe manier zouden gebruiken,

and maybe finding some new functionality.

misschien zouden we wel een nieuwe functionaliteit ontdekken.

This is a watch we made for Mini Cooper, the car company,

Dit uurwerk maakten we voor Mini Cooper, de autobouwer,

right when it launched,

net toen die gelanceerd werd,

and it's the first watch that has a display

en het is het eerste uurwerk met een wijzerplaat

that switches from horizontal to vertical.

die van horizontaal naar verticaal springt.

And that allows me to check my timer discretely, here,

Nu kan ik mijn timer hier onopvallend in de gaten houden

without bending my elbow.

zonder mijn elleboog te buigen.

And other projects, which were really about transformation,

Andere projecten gingen vooral over transformatie,

about matching the human need.

over het invullen van een menselijke behoefte.

This is a little piece of furniture for an Italian manufacturer,

Dit is een klein meubelstuk voor een Italiaanse maker,

and it ships completely flat,

het wordt volledig plat verzonden,

and then it folds into a coffee table and a stool and whatnot.

en dan wordt het een koffietafel, een stoel en noem maar op.

And something a little bit more experimental:

Dit is een beetje experimenteler:

this is a light fixture for Swarovski,

dit is een lampontwerp voor Swarovski

and what it does is, it changes shape.

dat van vorm kan veranderen.

So, it goes from a circle, to a round, to a square, to a figure eight.

Ze gaat van een cirkel, naar een ronde vorm, een vierkant, een achtvorm,

And just by drawing on a little computer tablet,

simpelweg door te tekenen op een kleine computertablet,

the entire light fixture adjusts to what shape you want.

neemt de volledige lamp de vorm aan die je wilt.

And then finally, the leaf lamp for Herman Miller.

En dan ten slotte, de bladlamp voor Herman Miller.

This is a pretty involved process;

Dit is een vrij ingewikkeld proces;

it took us about four and a half years.

we hadden ongeveer 4,5 half jaar nodig.

But I really was looking for creating a unique experience of light,

Maar ik wilde echt een unieke lichtervaring creëren,

a new experience of light.

een nieuwe beleving van licht.

So, we had to design both the light and the light bulb.

Dus moesten we zowel de lamp als het peertje ontwerpen.

And that's a unique opportunity, I would say, in design.

En dat is een unieke kans, zou ik zeggen, bij het ontwerpen.

And the new experience I was looking for

En de nieuwe ervaring die ik zocht

is giving the choice for the user to go from

biedt de gebruiker de kans om te gaan van

a warm, sort of glowing kind of mood light,

een warme, soort gloeiende 'mood light',

all the way to a bright work light.

tot een heldere lamp om bij te werken.

So, the light bulb actually does that.

En het peertje doet dat echt.

It allows the person to switch,

Het laat iemand toe om te wisselen,

and to mix these two colorations.

en deze twee kleurstellingen te mengen.

And it's done in a very simple way:

Het is heel eenvoudig:

one just touches the base of the light,

je raakt gewoon de onderkant van de lamp aan,

and on one side, you can mix the brightness,

en aan één kant kun je de helderheid mengen

and on the other, the coloration of the light.

en aan de andere, de kleurstelling van de lamp.

So, all of these projects have a humanistic sense to them,

Al deze projecten hebben dus een humanistische kant in zich,

and I think as designers we need to really think

en ik denk dat we als ontwerpers echt moeten denken

about how we can create a different relationship

over hoe we de relatie kunnen veranderen

between our work and the world,

tussen ons werk en de wereld,

whether it's for business,

of het nu is voor de zakenwereld,

or, as I'm going to show, on some civic-type projects.

of, zoals ik zal laten zien, voor meer huislijke projecten.

Because I think everybody agrees that as designers we bring

Want ik denk dat iedereen het erover eens is dat we als ontwerpers

value to business, value to the users also,

waarde brengen in zaken, en ook voor de gebruikers,

but I think it's the values that we put into these projects

maar ik denk dat de waarden die we in deze projecten steken

that ultimately create the greater value.

uiteindelijk van grotere waarde zullen zijn.

And the values we bring

En de waarden die we erin steken

can be about environmental issues,

kunnen over het milieu gaan,

about sustainability, about lower power consumption.

over duurzaamheid, over lager energieverbruik.

You know, they can be about function and beauty;

Ze kunnen over functie en schoonheid gaan,

they can be about business strategy.

of over zakelijke strategie gaan.

But designers are really the glue

Maar ontwerpers zijn feitelijk de lijm

that brings these things together.

die dit alles bij elkaar houdt.

So Jawbone is a project that you're familiar with,

Jawbone is een project dat jullie kennen,

and it has a humanistic technology.

met een humanistische technologie.

It feels your skin. It rests on your skin,

Het voelt je huid; het rust op je huid,

and it knows when it is you're talking.

en het weet wanneer je praat.

And by knowing when it is you're talking,

En door te weten wanneer je praat,

it gets rid of the other noises that it knows about,

verwijdert het alle geluiden die het hoort,

which is the environmental noises.

de omgevingsgeluiden.

But the other thing that is humanistic about Jawbone

Maar het andere dat mensachtig is aan Jawbone

is that we really decided to take out all the techie stuff,

is dat we echt beslisten om alle technische dingen,

and all the nerdy stuff out of it,

en alle nerdy dingen achterwege te laten,

and try to make it as beautiful as we can.

en te streven naar de grootste schoonheid.

I mean, think about it:

Ik bedoel, denk er maar over na:

the care we take in selecting sunglasses, or jewelry,

de zorg die we besteden aan het kiezen van een zonnebril of juwelen,

or accessories is really important,

of accessoires is echt belangrijk,

so if it isn't beautiful, it really doesn't belong on your face.

dus als het niet mooi is, hoort het niet op je gezicht thuis.

And this is what we're pursuing here.

Dat streven we hier na.

But how we work on Jawbone is really unique.

Maar hoe we aan Jawbone werken is uniek.

I want to point at something here, on the left.

Ik wil jullie wijzen op iets hier aan de linkerkant.

This is the board, this is one of the things that goes inside

Dit is het bord, dit is een van de dingen die binnenin gaat

that makes this technology work.

en zorgt dat deze technologie werkt.

But this is the design process:

Maar dit is het ontwerproces:

there's somebody changing the board,

iemand verandert het bord,

putting tracers on the board, changing the location of the ICs,

zet tracers op het bord, verandert de plaats van de IC's

as the designers on the other side are doing the work.

terwijl de ontwerpers aan de andere kant het werk doen.

So, it's not about slapping skins, anymore, on a technology.

Het gaat dus niet meer om het verpakken van technologie.

It's really about designing from the inside out.

Het gaat echt over ontwerpen van binnenuit.

And then, on the other side of the room,

En aan de andere kant van de ruimte,

the designers are making small adjustments,

doen de ontwerpers kleine aanpassingen,

sketching, drawing by hand, putting it in the computer.

door met de hand te schetsen en het in de computer te zetten,

And it's what I call being design driven.

dat noem ik ontwerpgestuurd werken.

You know, there is some push and pull,

Weet je, het is een "trek en duw"-proces

but design is really helping define

maar het ontwerpen helpt

the whole experience from the inside out.

om de hele ervaring van binnenuit te definiëren.

And then, of course, design is never done.

En design is natuurlijk nooit af.

And this is -- the other new way that is unique

Dit is de andere nieuwe, unieke manier

in how we work is, because it's never done,

in hoe we werken, want het is nooit gedaan,

you have to do all this other stuff.

je moet ook al die andere dingen nog doen.

The packaging, and the website, and you need to continue

Het verpakken, en de website en je moet verdergaan

to really touch the user, in many ways.

met de gebruiker echt te raken, op veel manieren.

But how do you retain somebody, when it's never done?

Maar hou je iemand betrokken als het allemaal nieuw is?

And Hosain Rahman, the CEO of Aliph Jawbone,

Hosain Rahman, de directeur van Aliph Jawbone,

you know, really understands that you need a different structure.

begrijpt dat je een andere structuur nodig hebt.

So, in a way, the different structure is that we're partners,

Op een bepaalde manier is die andere structuur dat we partners zijn,

it's a partnership. We can continue to work

het is een associatie. We kunnen blijven werken

and dedicate ourselves to this project,

en ons op dit project toeleggen,

and then we also share in the rewards.

en dan delen we allemaal in de beloning.

And here's another project, another partnership-type approach.

Hier is nog een project, een andere aanpak in partnership.

This is called Y Water,

Dit heet Y Water,

and it's this guy from Los Angeles, Thomas Arndt,

en het is deze man uit Los Angeles, Thomas Arndt,

Austrian originally, who came to us,

oorspronkelijk uit Oostenrijk, die ons benaderde.

and all he wanted to do was to create a healthy drink,

Hij wilde het liefst een gezonde drank maken

or an organic drink for his kids,

of een organische drank voor zijn kinderen,

to replace the high-sugar-content sodas

om zoete frisdrank te vervangen.

that he's trying to get them away from.

Hij wil liever niet dat ze die drinken.

So, we worked on this bottle,

Dus werkten we aan deze fles,

and it's completely symmetrical in every dimension.

volledig symmetrisch op elk niveau.

And this allows the bottle to turn into a game.

Nu kan de fles een spelletje worden.

The bottles connect together,

De flessen passen in elkaar

and you can create different shapes, different forms.

en je kunt verschillende figuren en vormen maken.

(Laughter)

(Gelach)

(Applause)

(Applaus)

Thank you.

Dank u.

(Applause)

(Applaus)

And then while we were doing this,

En terwijl we hiermee bezig waren,

the shape of the bottle upside down reminded us of a Y,

deed de vorm van de fles op haar kop ons aan een Y [why] denken,

and then we thought, well these words, "why" and "why not,"

en toen dachten we, wel, deze woorden, 'why' en 'why not',

are probably the most important words that kids ask.

zijn voor kinderen waarschijnlijk de belangrijkste woorden,

So we called it Y Water. And so this is

Dus noemden we het Y Water. En dit is dus

another place where it all comes together in the same room:

een andere plek waar het allemaal samenkomt in één ruimte:

the three-dimensional design, the ideas, the branding,

het driedimensionale ontwerp, de ideeën, de merknaam,

it all becomes deeply connected.

alles raakt erg met elkaar verweven.

And then the other thing about this project is,

Wat ook nog bij dit project komt kijken is

we bring intellectual property,

dat we het intellectuele eigendom

we bring a marketing approach,

en een marketingaanpak meebrengen,

we bring all this stuff, but I think, at the end of the day,

we dragen dat bij, maar ik denk dat wat we uiteindelijk

what we bring is these values,

bijdragen vooral deze waarden zijn,

and these values create a soul for the companies we work with.

die een ziel scheppen voor de bedrijven waarmee we werken.

And it's especially rewarding when your design work

En het is vooral dankbaar wanneer je ontwerp

becomes a creative endeavor,

een creatieve onderneming wordt,

when others can be creative and do more with it.

wanneer anderen creatief kunnen zijn en er meer mee kunnen doen.

Here's another project,

Hier is nog een project,

which I think really emulates that.

waarvan ik denk dat het dat belichaamt.

This is the One Laptop per Child, the $100 laptop.

Dit betekent één laptop per kind, de 100-dollar-laptop.

This picture is incredible.

Dit beeld is ongelooflijk.

In Nigeria, people carry their most precious belongings on their heads.

In Nigeria dragen mensen hun dierbaarste bezittingen op hun hoofd.

This girl is going to school with a laptop on her head.

Dit meisje is op weg naar school met haar laptop op haar hoofd.

I mean, to me, it just means so much.

Voor mij betekent dit gewoon zo veel.

But when Nicholas Negroponte --

Maar toen Nicholas Negroponte --

and he has spoken about this project a lot,

en hij heeft al veel over dit project gesproken,

he's the founder of OLPC -- came to us

hij is de oprichter van OLPC -- naar ons toekwam,

about two and a half years ago,

bijna 2,5 jaar geleden,

there were some clear ideas.

had hij een paar duidelijke ideeën.

He wanted to bring education and he wanted to bring technology,

Hij wilde zorgen voor onderwijs en technologie,

and those are pillars of his life,

dat zijn steunpilaren van zijn leven,

but also pillars of the mission of One Laptop per Child.

maar ook steunpilaren van de "één laptop per kind"-missie.

But the third pillar that he talked about was design.

Maar de derde steunpilaar waarover hij het had was vormgeving.

And at the time, I wasn't really working on computers.

In die tijd was ik niet echt met computers bezig.

I didn't really want to, from the previous adventure.

Ik wilde dat niet echt, na het vorige avontuur.

But what he said was really significant,

Maar wat hij zei, had echt betekenis,

is that design was going to be why the kids

dat kinderen vanwege de de vormgeving

were going to love this product,

dit product graag zouden hebben.

how we were going to make it low cost, robust.

Hoe we het betaalbaar en stevig gingen maken,

And plus, he said he was going to get rid of the Caps Lock key --

en bovendien zei hij dat de Caps Lock-toets zou verdwijnen --

(Laughter) --

(Gelach)

and the Num Lock key, too.

-- net als de Num Lock-toets.

So, I was convinced. We designed it to be iconic,

Dus ik was overtuigd. We gingen voor een iconisch ontwerp,

to look different. To look like it's for a kid, but not like a toy.

voor een andere look, het moest er kindvriendelijk uitzien, maar niet als speelgoed.

And then the integration of

En dan de integratie van

all these great technologies, which you've heard about,

al die fantastische technologieën waarover jullie gehoord hebben,

the Wi-Fi antennas that allow the kids to connect;

de WiFi-antennes zodat kinderen verbinding kunnen maken;

the screen, which you can read in sunlight;

het scherm dat ook in zonlicht leesbaar is;

the keyboard, which is made out of rubber,

het toetsenbord van rubber,

and it's protected from the environment.

beschermd tegen de omgeving.

You know, all these great technologies really happened

Weet je, al deze prachtige techologieën waren mogelijk

because of the passion and

dankzij de passie en

the OLPC people and the engineers.

de OLPC-mensen en de ingenieurs.

They fought the suppliers,

Zij vochten met de leveranciers,

they fought the manufacturers.

zij vochten met de fabrikanten.

I mean, they fought like animals

Ze vochten als beesten

for this to remain they way it is.

om dit te houden zoals het is.

And in a way, it is that will that makes projects like this one --

Op een of andere manier is het die wil die zorgt dat

allows the process

het proces bij projecten als dit

from not destroying the original idea.

het oorspronkelijke idee niet kapot maakt.

And I think this is something really important.

En ik vind dat heel belangrijk.

So, now you get these pictures --

Goed, nu krijg je deze beelden --

you get up in the morning, and you see the kids in Nigeria

je staat 's morgens op en je ziet de kinderen in Nigeria

and you see them in Uruguay

en je ziet ze in Uruguay

with their computers, and in Mongolia.

met hun computers, en in Mongolië.

And we went away from obviously the beige.

En we kozen natuurlijk niet voor het evidente beige --

I mean it's colorful, it's fun.

het is kleurrijk; het is leuk.

In fact, you can see each logo is a little bit different.

Je ziet dat elk logo eigenlijk nét een beetje anders is.

It's because we were able

Dat is omdat we

to run, during the manufacturing process,

tijdens het fabriceren

20 colors for the X and the O,

twintig kleuren voor de X en de O konden gebruiken,

which is the name of the computer,

de naam van de computer,

and by mixing them on the manufacturing floor,

en door ze op de werkvloer te mengen

you get 20 times 20: you get

krijg je twintig keer twintig: je krijgt

400 different options there.

daardoor 400 verschillende mogelijkheden.

So, the lessons from seeing the kids

Wat we kunnen leveren van kinderen

using them in the developing world are incredible.

die ze gebruiken in ontwikkelingslanden is ongelooflijk.

But this is my nephew, Anthony, in Switzerland,

Maar dit is mijn neef Anthony, in Zwitserland,

and he had the laptop for an afternoon,

en hij kreeg de laptop voor een namiddag,

and I had to take it back. It was hard.

en ik moest hem afnemen. Dat was moeilijk.

(Laughter)

(Gelach)

And it was a prototype. And a month and a half later,

Het was een prototype. En anderhalve maand later

I come back to Switzerland,

ben ik opnieuw in Zwitserland

and there he is playing with his own version.

en daar zit hij te spelen met zijn eigen versie.

(Laughter)

(Gelach)

Like paper, paper and cardboard.

Van papier, van papier en karton.

So, I'm going to finish with one last project,

Ik ga afsluiten met een laatste project,

and this is a little bit more of adult play.

en dit is een beetje meer spelen voor volwassenen.

(Laughter)

(Gelach)

Some of you might have heard about the New York City condom.

Sommigen weten misschien al van het New York City- condoom,

It's actually just launched, actually launched on Valentine's Day,

Het is net gelanceerd, precies op Valentijnsdag,

February 14, about 10 days ago.

14 februari, ongeveer tien dagen geleden.

So, the Department of Health in New York came to us,

Het gezondheidsdienst van de stad New York benaderde ons

and they needed a way to distribute

en zochten een manier om 36 miljoen condooms

36 million condoms for free to the citizens of New York.

gratis te verdelen voor de inwoners van New York.

So a pretty big endeavor, and we worked on the dispensers.

Een grote uitdaging dus, en wij werkten aan de verdeelautomaten;

These are the dispensers. There's this friendly shape.

dit zijn ze. Ze hebben een vriendelijke vorm.

It's a little bit like designing a fire hydrant,

Het lijkt wel op het ontwerpen van een brandkraan:

and it has to be easily serviceable:

het moet gemakkelijk te bedienen zijn,

you have to know where it is and what it does.

je moet weten waar het is en wat het doet.

And we also designed the condoms themselves.

En we ontworpen ook de condooms zelf.

And I was just in New York at the launch,

Ik was net in New York toen het gelanceerd werd,

and I went to see all these places where they're installed:

en ik ging alle plekken bekijken waar ze geplaatst werden.

this is at a Puerto Rican little mom-and-pop store;

Dit is bij een Puerto Ricaan, een klein buurtwinkeltje,

at a bar in Christopher Street; at a pool hall.

bij een bar in Christopher Street, bij een biljartzaal.

I mean, they're being installed in homeless clinics -- everywhere.

Ze worden ook geplaatst in klinieken voor daklozen in de stad.

Of course, clubs and discos, too.

Natuurlijk ook in clubs en disco's.

And here's the public service announcement for this project.

En hier is de mededeling van de overheid voor dit project.

(Music)

(Muziek)

(Laughter)

(Gelach)

Get some.

Ga er ook halen.

(Applause)

(Applaus)

So, this is really where design

Dit is precies waar vormgeving

is able to create a conversation.

een gesprek mogelijk maakt.

I was in these venues, and people were,

Ik was op deze plekken en mensen waren

you know, really into getting them. They were excited.

er erg voor gewonnen. Ze waren enthousiast.

It was breaking the ice,

Het was een ijsbreker,

it was getting over a stigma,

het doorbrak een stigma,

and I think that's also what design can do.

en volgens mij kan vormgeving dat ook doen.

So, I was going to

Ik was dus van plan om enkele

throw some condoms in the room and whatnot,

condooms de zaal in te gooien enzo,

but I'm not sure it's the etiquette here.

maar ik ben niet zeker dat dat de etiquette hier is.

(Laughter)

(Gelach)

Yeah? All right, all right. I have only a few.

Ja, ok, ok. Ik heb er maar een paar.

(Laughter)

(Gelach)

(Applause)

(Applaus)

So, I have more, you can always ask me for some more later.

Ik heb er nog, je kunt er me altijd later meer vragen.

(Laughter)

(Gelach)

And if anybody asks why you're carrying a condom,

En als iemand vraagt waarom je een condoom op zak hebt,

you can just say you like the design.

kun je gewoon zeggen dat je de vormgeving leuk vindt.

(Laughter)

(Gelach)

So, I'll finish with just one thought:

Ik ga afsluiten met één gedachte:

if we all work together on creating value,

als we allemaal samenwerken om waarde te creëren,

but if we really keep in mind the values of the work that we do,

en steeds nadenken over de waarden van het werk,

I think we can change the work that we do.

dan denk ik dat we het werk dat we doen kunnen veranderen.

We can change these values, can change the companies we work with,

We kunnen deze waarden veranderen, en de bedrijven waarmee we werken,

and eventually, together, maybe we can change the world.

en uiteindelijk kunnen we samen misschien de wereld veranderen.

So, thank you.

Dank jullie wel.

(Applause)

(Applaus)