Yves Behar: Designing objects that tell stories

Yves Behar'dan hikayeler anlatan eşyalar tasarlamak üzerine

Çeviri: Eren Gokce Gözden geçirme: Taner Tarlakazan

Being a child, and sort of crawling around the house,

Çocukluğumda evin içinde dolanırken,

I remember these Turkish carpets,

o Türk halılarını hatırlıyorum

and there were these scenes, these battle scenes, these love scenes.

ve de o sahneleri, savaş sahnelerini, aşk sahnelerini.

I mean, look, this animal is trying to fight back this spear

Yani, bakın. Bu hayvan, savaşçıdan gelen

mızrakla mücadele etmeye çalışıyor.

from this soldier.

And my mom took these pictures actually, last week,

Ve annem bu fotoğrafları çekti, aslında daha geçen hafta,

of our carpets, and I remember this to this day.

halılarımızın ve bu zamana kadar bunu hatırlıyorum.

There was another object, this sort of towering piece of furniture

Bir de başka bir eşya vardı, bu bir çeşit kule gibi yükselen mobilya,

with creatures and gargoyles and nudity --

üzerinde de yaratıklar, canavarlar ve çıplaklık --

pretty scary stuff, when you're a little kid.

küçük bir çocuk için oldukça korkutucu şeyler.

What I remember today from this is that objects tell stories,

Bütün bunlardan bugün hatırımda kalan, eşyaların hikâyeler anlattığıdır.

so storytelling has been a really strong influence in my work.

Yani hikâye anlatımının benim çalışmalarımda

gerçekten güçlü bir etkisi olmuştur.

And then there was another influence.

Ve sonra başka bir esin kaynağı daha oldu.

I was a teenager, and at 15 or 16, I guess like all teenagers,

Gençliğimde, 15-16 yaşlarındayken, diğer bütün gençler gibi,

we want to just do what we love and what we believe in.

sadece neyi seviyorsak ve neye inanıyorsak, onu yapmak istiyorduk.

And so,

Ve böylece,

I fused together the two things I loved the most,

en çok sevdiğim iki şeyi bir araya getirdim,

which was skiing and windsurfing.

kayak ve rüzgâr sörfü.

Those are pretty good escapes from the drab weather in Switzerland.

Bunlar, İsviçre'deki kasvetli havadan kurtulmak için oldukça faydalı.

So, I created this compilation of the two:

Sonuçta bu ikisinin birleşiminden bunu yarattım:

I took my skis and I took a board and I put a mast foot in there,

Kayaklarımı aldım ve bir tahta aldım

ve oraya bir rüzgâr sörfü direği yerleştirdim

and some foot straps, and some metal fins,

ve biraz ayak bantı ve biraz da metal palet

and here I was, going really fast on frozen lakes.

ve bu sayede donmuş göllerin üzerinde oldukça hızlı gidebiliyordum.

It was really a death trap. I mean, it was incredible,

Gerçekten ölüm tuzağıydı. Yani, inanılmazdı,

it worked incredibly well, but it was really dangerous.

oldukça iyi çalıştı fakat gerçekten tehlikeliydi.

And I realized then I had to go to design school.

Ve bu sayede anladım ki bir tasarım okuluna gitmem gerekiyordu.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

I mean, look at those graphics there.

Yani şu grafiklere bir bakın.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

So, I went to design school,

Böylece tasarım okuluna gittim

and it was the early '90s when I finished.

ve bitirdiğimde 90'ların başlarıydı.

And I saw something extraordinary happening in Silicon Valley,

Silikon Vadisi'nde olağanüstü şeylerin olmaya başladığını gördüm

so I wanted to be there,

ve orada olmak istedim

and I saw that the computer was coming into our homes,

ve bilgisayarın evlerimize girmeye başladığını gördüm,

that it had to change in order to be with us in our homes.

evlerimizde olabilmesi için değişmesi gerektiğini.

And so I got myself a job and I was working for a consultancy,

Ve böylelikle kendime bir iş buldum ve

bir danışmanlık şirketinde çalışmaya başladım

and we would get in to these meetings,

ve o toplantılara giderdik

and these managers would come in,

ve bazı yöneticiler gelirdi

and they would say,

ve derlerdi ki,

"Well, what we're going to do here is really important, you know."

"Bakın, burada yapacağımız işler gerçekten önemli, biliyorsunuz."

And they would give the projects code names, you know,

Ve projelere kod isimler verirlerdi, bilirsiniz,

mostly from "Star Wars," actually: things like C3PO, Yoda, Luke.

genellikle Yıldız Savaşları'ndan, yani C3PO, Yoda, Luke gibi şeyler.

So, in anticipation, I would be this young designer

Yani beklenileceği gibi, ben genç bir tasarımcı olarak,

in the back of the room, and I would raise my hand,

odanın arkasında, elimi kaldırıp

and I would ask questions.

sorular sorardım.

I mean, in retrospect, probably stupid questions,

Yani geçmişe bakınca, muhtemelen aptalca sorular,

but things like, "What's this Caps Lock key for?"

yani "Bu Büyük Harf Kilidi tuşu ne için?" gibi şeyler

or "What's this Num Lock key for?" You know, that thing?

ya da "Bu Sayı Kilidi tuşu ne için?" "Yani, şu şey?"

"You know, do people really use it?

Yani insanlar bunu gerçekten kullanıyor mu?

Do they need it? Do they want it in their homes?"

İhtiyaçları var mı? Evlerinde istiyorlar mı?

(Laughter)

(Gülüşmeler)

What I realized then is, they didn't really want to change

Sonradan farkına vardım ki, değiştirmek istemiyorlardı

the legacy stuff; they didn't want to change the insides.

kalıcı şeyleri; özündekileri değiştirmek istemiyorlardı.

They were really looking for us, the designers, to create the skins,

Bizlerin, tasarımcıların, dış kılıfı yaratmasını istiyorlardı,

kutunun dışına biraz güzel bir şey koymak adına.

to put some pretty stuff outside of the box.

And I didn't want to be a colorist.

Ve ben renk sanatçısı olmak istemedim.

It wasn't what I wanted to do.

Bu yapmak istediğim şey değildi.

I didn't want to be a stylist in this way.

Bu şekilde bir stilist olmak istemedim.

And then I saw this quote:

Ve sonra şu alıntıyı gördüm:

"advertising is the price companies pay for being unoriginal."

"Reklam, şirketlerin orijinal olmadıkları için ödedikleri bedeldir."

(Laughter)

(Gülüşmeler)

So, I had to start on my own. So I moved to San Francisco,

Sonuçta kendi işimi kurmak zorundaydım. Böylece San Francisco'ya taşındım

and I started a little company, fuseproject.

ve Fuseproject adında küçük bir şirket kurdum.

And what I wanted to work on is important stuff.

Ve yapmak istediğim işler önemli şeylerdi.

And I wanted to really not just work on the skins,

Ve gerçekten sadece dış kılıf üzerinde çalışmak istemiyordum.

but I wanted to work on the entire human experience.

Komple insan deneyimi üzerinde çalışmak istiyordum.

And so the first projects were sort of humble,

Bu arada ilk projeler mütevaziydi

but they took technology and maybe made it into things

fakat teknolojiyi aldılar ve belki de bir şeyler hâline getirdiler,

that people would use in a new way,

insanların yeni bir şekilde kullanabildiği

and maybe finding some new functionality.

ve belki de yeni bir fonksiyonellik buldular.

This is a watch we made for Mini Cooper, the car company,

Bu saati, otomobil şirketi Mini Cooper için yaptık,

right when it launched,

piyasaya yeni çıktığı sıralardı

and it's the first watch that has a display

ve ilk defa olarak bu saatin ekranı

that switches from horizontal to vertical.

yataydan dikeye doğru değişebiliyor.

And that allows me to check my timer discretely, here,

Ve saate farklı açılardan bakmamı sağlıyor, şöyle,

without bending my elbow.

dirseğimi bükmeden.

And other projects, which were really about transformation,

Ve diğer projeler gerçekten dönüşüm ile ilgiliydi,

about matching the human need.

insanın ihtiyaçlarını karşılamakla ilgili.

This is a little piece of furniture for an Italian manufacturer,

Bu İtalyan bir üretici için küçük bir mobilya

and it ships completely flat,

ve tamamen düz olarak taşınıyor

and then it folds into a coffee table and a stool and whatnot.

ve sonra katlanıp orta sehpa hâline geliyor

ya da bir iskemle ve bunun gibi şeyler.

And something a little bit more experimental:

Ve biraz daha deneysel bir şey:

this is a light fixture for Swarovski,

Bu, Swarovski için bir aydınlatma donanımı

and what it does is, it changes shape.

ve yaptığı şey şekil değiştirmek.

So, it goes from a circle, to a round, to a square, to a figure eight.

Yani daireden yuvarlağa, kareye, sekiz şekline,

And just by drawing on a little computer tablet,

ve sadece küçük bir tablet bilgisayarında çizerek,

the entire light fixture adjusts to what shape you want.

bütün aydınlatma donanımı istediğin şekle giriyor.

And then finally, the leaf lamp for Herman Miller.

Ve en sonunda, Herman Miller için yaprak lamba.

This is a pretty involved process;

Bu oldukça kapsamlı bir süreç;

it took us about four and a half years.

dört buçuk sene sürdü.

But I really was looking for creating a unique experience of light,

Fakat ben eşsiz bir aydınlatma deneyimi yaratmak istiyordum,

a new experience of light.

yeni bir aydınlatma deneyimi.

So, we had to design both the light and the light bulb.

Sonuçta hem aydınlatmayı, hem de ampulü tasarlamamız gerekiyordu.

And that's a unique opportunity, I would say, in design.

Ve bunun tasarımda eşsiz bir imkân olduğunu söyleyebilirim.

And the new experience I was looking for

Ve istediğim yeni deneyim

is giving the choice for the user to go from

seçenekleri kullanıcıya vererek

a warm, sort of glowing kind of mood light,

sıcak, ışıldayan bir çeşit loş ışıktan,

all the way to a bright work light.

parlak çalışma lambasına kadar giden seçenekler.

So, the light bulb actually does that.

Aslında ampul bunu yapıyor.

It allows the person to switch,

Kişinin bu iki renk düzenini değiştirmesine

and to mix these two colorations.

ve karıştırmasına izin veriyor.

And it's done in a very simple way:

Ve bu çok basit bir şekilde yapılıyor:

one just touches the base of the light,

Kişi aydınlatmanın tabanına değiyor

and on one side, you can mix the brightness,

ve bir tarafta parlaklığı karıştırabilirsiniz

and on the other, the coloration of the light.

ve diğerinde ışığın rengini.

So, all of these projects have a humanistic sense to them,

Sonuçta bütün bu projeler insani bir anlayışa sahip

and I think as designers we need to really think

ve bence tasarımcı olarak gerçekten düşünmeliyiz,

about how we can create a different relationship

çalışmalarımız ve dünya arasında,

between our work and the world,

nasıl farklı bir ilişki yaratabiliriz diye,

whether it's for business,

or, as I'm going to show, on some civic-type projects.

iş için olsun

ya da birazdan göstereceğim gibi, birtakım kentsel projeler olsun.

Because I think everybody agrees that as designers we bring

Çünkü bence herkesin hemfikir olduğu gibi tasarımcılar olarak bizler

value to business, value to the users also,

işe değer katarız, kullanıcılara da

but I think it's the values that we put into these projects

fakat bence bu projelere kattığımız değerler

that ultimately create the greater value.

sonuç olarak daha büyük değerler yaratır.

And the values we bring

Ve getirdiğimiz bu değerler

can be about environmental issues,

çevresel problemler hakkında olabilir,

about sustainability, about lower power consumption.

sürdürülebilirlik hakkında, daha az enerji tüketimi hakkında.

You know, they can be about function and beauty;

Bilirsiniz, fonksiyon ve güzellik hakkında olabilir;

they can be about business strategy.

iş stratejisi hakkında olabilir.

But designers are really the glue

Fakat tasarımcılar gerçekten tutkaldır,

that brings these things together.

bütün bu şeyleri bir araya getirirler.

So Jawbone is a project that you're familiar with,

Sonuç olarak, Jawbone tanıdık olduğunuz bir proje

and it has a humanistic technology.

ve insancıl bir teknolojiye sahip.

It feels your skin. It rests on your skin,

Teninizi hissediyor; teninize dayanıyor

and it knows when it is you're talking.

ve ne zaman konuştuğunuzu biliyor.

And by knowing when it is you're talking,

Ve ne zaman konuştuğunuzu bilerek,

it gets rid of the other noises that it knows about,

bildiği diğer bütün sesleri yok ediyor,

which is the environmental noises.

yani çevresel gürültüleri.

But the other thing that is humanistic about Jawbone

Fakat Jawbone ile ilgili diğer insani şey,

is that we really decided to take out all the techie stuff,

gerçekten bütün teknolojik şeyleri çıkartmaya karar verdik

and all the nerdy stuff out of it,

ve bütün acayip şeyleri

and try to make it as beautiful as we can.

ve yapabildiğimiz kadar güzel yapmaya çalıştık.

I mean, think about it:

the care we take in selecting sunglasses, or jewelry,

Yani, düşünün bir kere:

Güneş gözlüğü ya da mücevher ya da aksesuar seçerken gösterilen özen,

or accessories is really important,

gerçekten önemli.

so if it isn't beautiful, it really doesn't belong on your face.

Yani eğer güzel değilse, gerçekten yüzünüze ait değildir.

And this is what we're pursuing here.

Ve burada buna ulaşmaya çalışıyorduk.

But how we work on Jawbone is really unique.

Fakat Jawbone üzerinde çalışma şeklimiz gerçekten benzersiz.

I want to point at something here, on the left.

Solda bir şeye işaret etmek istiyorum.

This is the board, this is one of the things that goes inside

Bu devre, bu içine giren şeylerden biri,

that makes this technology work.

bu teknolojinin çalışmasını sağlıyor.

But this is the design process:

Fakat işte bu tasarım süreci:

there's somebody changing the board,

Birisi devreleri değiştiriyor,

putting tracers on the board, changing the location of the ICs,

devrelerin üzerine izleyici koyuyor, tümleşik devrelerin yerini değiştiriyor,

as the designers on the other side are doing the work.

diğer tarafta tasarımcılar işlerini yaparken.

So, it's not about slapping skins, anymore, on a technology.

Sonuç olarak, bu artık teknoloji üzerine kılıf geçirmek değil.

It's really about designing from the inside out.

Gerçekten de içini ve dışını tasarımlamakla ilgili.

And then, on the other side of the room,

Ve odanın diğer tarafında,

the designers are making small adjustments,

tasarımcılar küçük değişiklikler yapıyor,

sketching, drawing by hand, putting it in the computer.

taslak çizim, elle çizim, bilgisayara aktarma

And it's what I call being design driven.

ve işte ben buna tasarım odaklı diyorum.

You know, there is some push and pull,

Yani, biraz itme ve çekme var

but design is really helping define

fakat yine de tasarım gerçekten bunu tanımlamaya yardımcı oluyor,

the whole experience from the inside out.

tüm deneyimi her şeyiyle.

And then, of course, design is never done.

Ve tabii ki tasarım hiçbir zaman bitmez.

And this is -- the other new way that is unique

Ve bir diğer eşsiz olan yeni olay da bu,

in how we work is, because it's never done,

nasıl çalıştığımız, çünkü hiçbir zaman bitmiyor,

you have to do all this other stuff.

bütün diğer şeyleri de yapmamız gerekiyor.

The packaging, and the website, and you need to continue

Paketleme ve web sitesi ve devam etmeniz gerekir,

to really touch the user, in many ways.

kullanıcıya gerçekten pek çok açıdan ulaşmak için.

But how do you retain somebody, when it's never done?

Peki hiçbir zaman bitmezse kişiyi nasıl elde tutabilirsiniz?

And Hosain Rahman, the CEO of Aliph Jawbone,

Ve Aliph Jawbone'nun genel müdürü Hosain Rahman,

you know, really understands that you need a different structure.

yani gerçekten de farklı bir yapıya ihtiyaç duyduğunuzu anlıyor.

So, in a way, the different structure is that we're partners,

Yani bir anlamda, farklı yapı demek biz ortağız demek,

it's a partnership. We can continue to work

bu bir ortaklık. Çalışmaya devam edebiliriz

and dedicate ourselves to this project,

ve kendimizi bu projeye adayabiliriz

and then we also share in the rewards.

ve sonra da ödülleri paylaşabiliriz.

And here's another project, another partnership-type approach.

Ve şimdi de başka bir proje, diğer bir ortaklık-tipi yaklaşım.

This is called Y Water,

Buna Y Su diyoruz

and it's this guy from Los Angeles, Thomas Arndt,

ve bu adam Los Angeles'dan, Thomas Arndt,

Austrian originally, who came to us,

aslen Avusturyalı, bize geldi

and all he wanted to do was to create a healthy drink,

ve tek yapmak istediği sağlıklı bir içecek yaratmaktı

or an organic drink for his kids,

ya da çocukları için organik bir içecek,

to replace the high-sugar-content sodas

yüksek şeker içerikli gazlı içeceklerin yerine geçecek,

that he's trying to get them away from.

çocuklarının içmesini istemediği.

So, we worked on this bottle,

Böylece bu şişe üzerinde çalıştık

and it's completely symmetrical in every dimension.

ve her yönden tamamen simetrik.

And this allows the bottle to turn into a game.

Ve bu da şişeyi bir oyun hâline getiriyor.

The bottles connect together,

Şişeler birbirine bağlanıyor

and you can create different shapes, different forms.

ve değişik şekiller, farklı formlar yaratabilirsiniz.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

(Applause)

(Alkış)

Thank you.

Teşekkür ederim.

(Applause)

(Alkış)

And then while we were doing this,

Ve sonra bunu yaptığımız sırada,

the shape of the bottle upside down reminded us of a Y,

şişenin şekli yukarıdan aşağıya bize Y'yi anımsattı

and then we thought, well these words, "why" and "why not,"

ve düşündük, yani bu kelimeler, "neden" ve "neden değil",

are probably the most important words that kids ask.

muhtemelen çocukların kullandığı en önemli iki kelime.

So we called it Y Water. And so this is

Sonuçta buna Y Su adını verdik.

Ve bu her şeyin aynı odada bir araya geldiği diğer bir durum:

another place where it all comes together in the same room:

the three-dimensional design, the ideas, the branding,

Üç boyutlu tasarım, fikirler, markalaşma,

it all becomes deeply connected.

her şey derinden bağlı bir hâle geliyor.

And then the other thing about this project is,

Ve bu proje ile ilgili diğer bir şey de

we bring intellectual property,

fikri mülkiyet getiriyoruz,

we bring a marketing approach,

pazarlama yaklaşımını getiriyoruz,

we bring all this stuff, but I think, at the end of the day,

bütün bu şeyleri bir araya getiriyoruz fakat bence sonuçta

what we bring is these values,

getirdiğimiz şey bu değerler

and these values create a soul for the companies we work with.

ve bu değerler çalıştığımız şirketlerin ruhunu yaratıyor.

And it's especially rewarding when your design work

Ve bu özellikle ödüllendirici, tasarımınız

becomes a creative endeavor,

yaratıcı bir çalışmaya dönüşünce,

when others can be creative and do more with it.

diğerleri yaratıcı olup daha fazlasını yapabilince.

Here's another project,

İşte bir diğer proje,

which I think really emulates that.

bence gerçekten bunu yansıtıyor.

This is the One Laptop per Child, the $100 laptop.

Bu, her çocuk için bir dizüstü bilgisayar,

100 dolarlık dizüstü bilgisayar.

This picture is incredible.

Bu fotoğraf inanılmaz.

In Nigeria, people carry their most precious belongings on their heads.

Nijerya'da insanlar en değerli eşyalarını başları üzerinde taşırlar.

This girl is going to school with a laptop on her head.

Bu kız başında dizüstü bilgisayarla okula gidiyor.

I mean, to me, it just means so much.

Yani, bu benim için çok anlamlı.

But when Nicholas Negroponte --

Fakat, Nicholas Negroponte --

and he has spoken about this project a lot,

ki bu proje üzerinde çok konuştu,

he's the founder of OLPC -- came to us

OLPC'nin kurucusudur -- bize geldiğinde,

about two and a half years ago,

yaklaşık iki buçuk sene önce,

there were some clear ideas.

bazı net fikirler vardı.

He wanted to bring education and he wanted to bring technology,

Eğitim götürmek istiyordu ve teknoloji götürmek istiyordu

and those are pillars of his life,

ve bunlar hayatının temelleriydi

but also pillars of the mission of One Laptop per Child.

fakat her çocuğa bir dizüstü bilgisayar misyonunun da temelleriydi.

But the third pillar that he talked about was design.

Ancak bahsettiği üçüncü temel de tasarımdı.

And at the time, I wasn't really working on computers.

Ve o sırada gerçekten de bilgisayarlar üzerinde çalışmıyordum.

I didn't really want to, from the previous adventure.

Önceki tecrübemden dolayı, gerçekten de istemiyordum.

But what he said was really significant,

Fakat söylediği şey gerçekten önemliydi,

is that design was going to be why the kids

çocukların tasarım yüzünden

were going to love this product,

bu ürünü sevecekleri.

how we were going to make it low cost, robust.

Nasıl düşük maliyetli, sağlam yapacaktık,

And plus, he said he was going to get rid of the Caps Lock key --

artı, Büyük Harf Kilidi tuşundan kurtulacağını söyledi --

(Laughter) --

(Gülüşmeler)

and the Num Lock key, too.

-- ve Sayı Kilidi tuşundan da.

So, I was convinced. We designed it to be iconic,

Sonuçta ikna oldum. İkon olarak tasarladık,

to look different. To look like it's for a kid, but not like a toy.

farklı görünecek, bir çocuğa ait olduğu belli olacak

fakat oyuncak gibi olmayacak.

And then the integration of

Ve sonra entegrasyonu

all these great technologies, which you've heard about,

o duyduğunuz harika teknolojilerin,

the Wi-Fi antennas that allow the kids to connect;

çocukların bağlanmasını sağlayacak kablosuz ağ antenleri;

the screen, which you can read in sunlight;

güneş ışığında okunabilecek ekran;

the keyboard, which is made out of rubber,

lastikten yapılan klavye

and it's protected from the environment.

ve çevreye karşı korumalı.

You know, all these great technologies really happened

Yani, bütün bu harika teknolojiler cidden gerçekleşti,

because of the passion and

tutku sayesinde ve

the OLPC people and the engineers.

de OLPC çalışanları ve mühendisleri.

They fought the suppliers,

Tedarikçilerle mücadele ettiler,

they fought the manufacturers.

imalatçılarla mücadele ettiler.

I mean, they fought like animals

Yani demek istediğim hayvanlar gibi mücadele ettiler,

for this to remain they way it is.

olduğu gibi kalması için.

And in a way, it is that will that makes projects like this one --

Ve o istek, bir anlamda projeleri bu proje gibi yapan şey,

allows the process

süreç esnasında

from not destroying the original idea.

orijinal fikrin bozulmamasını sağlar.

And I think this is something really important.

Ve bence bu gerçekten önemli bir şey.

So, now you get these pictures --

Sonuçta şimdi bu fotoğrafları alıyoruz --

you get up in the morning, and you see the kids in Nigeria

sabah kalkıyorsunuz ve Nijerya'daki bu çocukları görüyorsunuz

and you see them in Uruguay

ve Uruguay'dakileri görüyorsunuz

with their computers, and in Mongolia.

bilgisayarlarıyla ve Moğolistan'dakileri.

And we went away from obviously the beige.

Ve göründüğü üzere bejden uzaklaştık --

I mean it's colorful, it's fun.

Yani rengarenk, eğlenceli.

In fact, you can see each logo is a little bit different.

Aslında, her logonun biraz farklı olduğunu görebilirsiniz.

It's because we were able

Nedeni

to run, during the manufacturing process,

imalat sırasında

20 colors for the X and the O,

X ve O için yirmi renk çıkarabilmemiz,

which is the name of the computer,

bu zaten bilgisayarın ismi

and by mixing them on the manufacturing floor,

ve bunları imalat alanında karıştırarak,

you get 20 times 20: you get

yirmi çarpı yirmi:

400 farklı seçenek elde ediyorsunuz.

400 different options there.

So, the lessons from seeing the kids

Sonuçta gelişmekte olan ülkelerde

using them in the developing world are incredible.

çocukları onu kullanırken görmenin getirisi inanılmaz.

But this is my nephew, Anthony, in Switzerland,

Ancak, bu benim İsviçre'deki yeğenim Anthony

and he had the laptop for an afternoon,

ve bir öğleden sonrayı bilgisayarla geçirdi

and I had to take it back. It was hard.

ve geri almak zorundaydım. Çok zordu.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

And it was a prototype. And a month and a half later,

Ve bir prototipti. Ve bir buçuk ay sonra,

I come back to Switzerland,

İsviçre'ye geri gittim

and there he is playing with his own version.

ve burada kendi versiyonuyla oynuyor.

(Gülüşmeler)

(Laughter)

Like paper, paper and cardboard.

Kâğıttan, kâğıt ve mukavva.

So, I'm going to finish with one last project,

Evet, son bir projeyle bitireceğim

and this is a little bit more of adult play.

ve bu biraz daha yetişkin eğlencesi.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

Some of you might have heard about the New York City condom.

Belki bazılarınız New York şehri kondomunu duymuştur.

It's actually just launched, actually launched on Valentine's Day,

Aslında daha yeni piyasaya çıktı, Sevgililer Günü'nde,

February 14, about 10 days ago.

14 Şubat, yaklaşık on gün önce.

So, the Department of Health in New York came to us,

Şöyle ki, New York Sağlık Departmanı bize geldi

and they needed a way to distribute

ve bunun dağtımı için bir yola ihtiyaçları vardı,

36 million condoms for free to the citizens of New York.

New York sakinlerine 36 milyon bedava kondom.

So a pretty big endeavor, and we worked on the dispensers.

Yani oldukça büyük bir iş ve dağıtım kutuları üzerinde çalıştık;

These are the dispensers. There's this friendly shape.

bunlar dağıtım kutuları. Canayakın görünüşlü.

It's a little bit like designing a fire hydrant,

Biraz yangın musluğu tasarlamak gibi bir şey

and it has to be easily serviceable:

ve kolayca hizmet edebilir olmalı:

you have to know where it is and what it does.

Nerede olduğunu ve ne yaptığını bilmeniz lazım.

And we also designed the condoms themselves.

Ve kondomları da kendimiz tasarladık.

And I was just in New York at the launch,

Ve henüz New York'ta açılıştaydım

and I went to see all these places where they're installed:

ve konulduğu bütün yerleri ziyaret ettim.

this is at a Puerto Rican little mom-and-pop store;

Bu Porto Rikolu küçük bir bakkalda,

at a bar in Christopher Street; at a pool hall.

Christopher Caddesi'nde bir barda, bir bilardo salonunda.

I mean, they're being installed in homeless clinics -- everywhere.

Yani her yerdeki evsizlerin bakımevlerine konuluyor.

Of course, clubs and discos, too.

Tabii ki kulüplere ve diskolara da.

And here's the public service announcement for this project.

Ve işte bu proje için halka yapılan duyuru.

(Music)

(Müzik)

(Laughter)

(Gülüşmeler)

Get some.

Haydi alın.

(Applause)

(Alkış)

So, this is really where design

Yani bu gerçekten de dizaynın

is able to create a conversation.

sohbet başlatabileceği bir durum.

I was in these venues, and people were,

Toplantılara katılıyordum ve insanlar

you know, really into getting them. They were excited.

almak için oldukça hevesliydi yani. Heyecanlıydılar.

It was breaking the ice,

Aradaki buzları çözüyordu,

it was getting over a stigma,

bir tabunun üstesinden geliyordu

and I think that's also what design can do.

ve bence bu da tasarımın yapabileceği bir şey.

So, I was going to

Aslında

throw some condoms in the room and whatnot,

burada biraz kondom atacaktım yani,

but I'm not sure it's the etiquette here.

fakat buradaki adaba uygun mudur bilmiyorum.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

Yeah? All right, all right. I have only a few.

Evet, tamam, tamam. Sadece birkaç tane var.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

(Applause)

(Alkış)

So, I have more, you can always ask me for some more later.

Bu arada bende daha var, daha sonra almak isterseniz her zaman sorabilirsiniz.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

And if anybody asks why you're carrying a condom,

Eğer birisi neden kondom taşıdığınızı sorarsa,

you can just say you like the design.

sadece tasarımını sevdim diyebilirsiniz.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

So, I'll finish with just one thought:

Pekâlâ, sadece bir fikirle bitireceğim:

if we all work together on creating value,

Eğer hep birlikte bir değer yaratmak için çalışırsak

but if we really keep in mind the values of the work that we do,

fakat yaptığımız işin değerini gerçekten de hep aklımızda tutarsak,

I think we can change the work that we do.

bence yaptığımız işi değiştirebiliriz.

We can change these values, can change the companies we work with,

Değerleri değiştirebiliriz, çalıştığımız şirketleri değiştirebiliriz

and eventually, together, maybe we can change the world.

ve sonunda, hep beraber, belki dünyayı değiştirebiliriz.

So, thank you.

Evet, teşekkür ederim.

(Applause)

(Alkış)