The refugee crisis is a test of our character | David Miliband

Vertaald door: Rik Delaet Nagekeken door: Els De Keyser

I'm going to speak to you about the global refugee crisis

Ik ga jullie spreken over de wereldwijde vluchtelingencrisis

and my aim is to show you that this crisis

en mijn doel is te laten zien dat deze crisis

is manageable, not unsolvable,

beheersbaar is, niet onoplosbaar,

but also show you that this is as much about us and who we are

maar ook laten zien dat dit evenzeer gaat over ons en wie we zijn

as it is a trial of the refugees on the front line.

als over de beproeving van de vluchtelingen aan het front.

For me, this is not just a professional obligation,

Voor mij is dit niet alleen maar een professionele verplichting

because I run an NGO supporting refugees and displaced people around the world.

omdat ik een NGO leid ter ondersteuning

van vluchtelingen en ontheemden in de wereld.

It's personal.

Het is persoonlijk.

I love this picture.

Ik hou van deze foto.

That really handsome guy on the right,

Die knappe vent aan de rechterkant

that's not me.

ben ik niet.

That's my dad, Ralph, in London, in 1940

Het is mijn vader, Ralph, in Londen, in 1940

with his father Samuel.

met zijn vader Samuel.

They were Jewish refugees from Belgium.

Ze waren Joodse vluchtelingen uit België.

They fled the day the Nazis invaded.

Zij vluchtten de dag dat de nazi's binnenvielen.

And I love this picture, too.

Ook van dit beeld houd ik.

It's a group of refugee children

Het is een groep vluchtelingenkinderen

arriving in England in 1946 from Poland.

bij hun aankomst in 1946 in Engeland uit Polen.

And in the middle is my mother, Marion.

In het midden staat mijn moeder, Marion.

She was sent to start a new life

Om een nieuw leven te beginnen, werd ze

in a new country

naar een nieuw land gestuurd,

on her own

in haar eentje,

at the age of 12.

12 jaar oud.

I know this:

Ik weet dit:

if Britain had not admitted refugees

als Groot-Brittannië geen vluchtelingen had opgenomen

in the 1940s,

in de jaren 1940,

I certainly would not be here today.

zou ik hier vandaag zeker niet zijn.

Yet 70 years on, the wheel has come full circle.

Maar 70 jaar later staan we weer bij af.

The sound is of walls being built,

Het geluid weerklinkt van muren die worden opgetrokken,

vengeful political rhetoric,

van wraakzuchtige politieke retoriek,

humanitarian values and principles on fire

van verschrompelende humanitaire waarden en principes

in the very countries that 70 years ago said never again

in landen die 70 jaar geleden zeiden: “Nooit weer staatloosheid

to statelessness and hopelessness for the victims of war.

en uitzichtloosheid voor slachtoffers van oorlogen.”

Last year, every minute,

Vorig jaar werden elke minuut

24 more people were displaced from their homes

24 mensen verdreven uit hun huizen

by conflict, violence and persecution:

door conflicten, geweld en vervolging:

another chemical weapon attack in Syria,

nog een chemische aanval in Syrië,

the Taliban on the rampage in Afghanistan,

de Taliban op rooftocht in Afghanistan,

girls driven from their school in northeast Nigeria by Boko Haram.

meisjes door Boko Haram uit hun school verdreven in het noordoosten van Nigeria.

These are not people moving to another country

Dit zijn geen mensen die naar een ander land verhuizen

to get a better life.

op zoek naar een ​​beter leven.

They're fleeing for their lives.

Ze vluchten voor hun leven.

It's a real tragedy

Het is een echte tragedie

that the world's most famous refugee can't come to speak to you here today.

dat 's werelds meest beroemde vluchteling hier vandaag niet kan komen spreken.

Many of you will know this picture.

Velen van jullie kennen deze foto.

It shows the lifeless body

Ze toont het levenloze lichaam

of five-year-old Alan Kurdi,

van de vijfjarige Alan Kurdi,

a Syrian refugee who died in the Mediterranean in 2015.

een Syrische vluchteling die in 2015 stierf op de Middellandse Zee.

He died alongside 3,700 others trying to get to Europe.

Hij stierf samen met 3.700 anderen die naar Europa probeerden te komen.

The next year, 2016,

Het volgende jaar, in 2016,

5,000 people died.

stierven 5.000 mensen.

It's too late for them,

Voor hen is het te laat,

but it's not too late for millions of others.

maar het is niet te laat voor miljoenen anderen.

It's not too late for people like Frederick.

Het is niet te laat voor mensen als Frederick.

I met him in the Nyarugusu refugee camp in Tanzania.

Ik ontmoette hem in het Nyarugusu vluchtelingenkamp in Tanzania.

He's from Burundi.

Hij komt uit Burundi.

He wanted to know where could he complete his studies.

Hij wilde weten waar hij zijn opleiding kon afronden.

He'd done 11 years of schooling. He wanted a 12th year.

Hij had 11 jaar onderwijs gehad. Hij wilde een 12e jaar.

He said to me, "I pray that my days do not end here

Hij zei tegen me: "Ik bid dat mijn dagen hier niet eindigen

in this refugee camp."

in dit vluchtelingenkamp."

And it's not too late for Halud.

En het is niet te laat voor Halud.

Her parents were Palestinian refugees

Haar ouders waren Palestijnse vluchtelingen

living in the Yarmouk refugee camp outside Damascus.

in het Yarmouk-vluchtelingenkamp bij Damascus.

She was born to refugee parents,

Ze werd geboren uit vluchtelingouders

and now she's a refugee herself in Lebanon.

en is nu zelf een vluchteling in Libanon.

She's working for the International Rescue Committee to help other refugees,

Bij het International Rescue Committee werkt ze voor andere vluchtelingen,

but she has no certainty at all

maar ze heeft helemaal geen zekerheid

about her future,

over haar toekomst,

where it is or what it holds.

waar ze is of wat ze inhoudt.

This talk is about Frederick, about Halud

Dit gesprek gaat over Frederick, over Halud

and about millions like them:

en over miljoenen zoals zij:

why they're displaced,

waarom ze werden verdreven,

how they survive, what help they need and what our responsibilities are.

hoe ze overleven, wat ze nodig hebben en wat onze verantwoordelijkheden zijn.

I truly believe this,

Ik geloof echt dat dit

that the biggest question in the 21st century

de grootste vraag is in de 21e eeuw

concerns our duty to strangers.

namelijk onze plicht tegenover vreemden.

The future "you" is about your duties

De toekomstige ‘jou’ gaat over je plichten

to strangers.

tegenover vreemden.

You know better than anyone,

Jullie weten beter dan wie ook

the world is more connected than ever before,

dat de wereld meer verbonden is dan ooit tevoren,

yet the great danger

maar het grote gevaar

is that we're consumed by our divisions.

is dat we verteerd worden door onze verschillen.

And there is no better test of that

Er is geen betere test voor

than how we treat refugees.

dan hoe we omgaan met vluchtelingen.

Here are the facts: 65 million people

Hier zijn de feiten: 65 miljoen mensen zijn

displaced from their homes by violence and persecution last year.

ontheemd door het geweld en de vervolging vorig jaar.

If it was a country,

Als het een land zou zijn,

that would be the 21st largest country in the world.

zou dat het 21e grootste land ter wereld zijn.

Most of those people, about 40 million, stay within their own home country,

De meesten, ongeveer 40 miljoen, verblijven in hun land van herkomst,

but 25 million are refugees.

maar 25 miljoen zijn vluchtelingen.

That means they cross a border into a neighboring state.

Dat betekent dat ze een grens overstaken naar een naburige staat.

Most of them are living in poor countries,

De meesten wonen in arme landen,

relatively poor or lower-middle-income countries, like Lebanon,

relatief arme of landen met lagere middeninkomens,

zoals Libanon, waar Halud leeft.

where Halud is living.

In Lebanon, one in four people is a refugee,

In Libanon is een op de vier mensen een vluchteling,

a quarter of the whole population.

een kwart van de hele bevolking.

And refugees stay for a long time.

Vluchtelingen verblijven er zeer lange tijd.

The average length of displacement

De gemiddelde duur van ontheemding

is 10 years.

is 10 jaar.

I went to what was the world's largest refugee camp, in eastern Kenya.

Ik ging naar 's werelds grootste vluchtelingenkamp

​​in het oosten van Kenia.

It's called Dadaab.

Het heet Dadaab.

It was built in 1991-92

Het werd in 1991-1992 gebouwd

as a "temporary camp" for Somalis fleeing the civil war.

als een ‘tijdelijk kamp’ voor Somaliërs op vlucht voor de burgeroorlog.

I met Silo.

Ik ontmoette Silo.

And naïvely I said to Silo,

Naïef als ik was, zei ik tegen Silo:

"Do you think you'll ever go home to Somalia?"

"Denk je dat je ooit naar huis in Somalië zult gaan?"

And she said, "What do you mean, go home?

Ze zei: "Wat bedoel je met naar huis gaan?

I was born here."

Ik ben hier geboren."

And then when I asked the camp management

Toen ik de kampleiding vroeg

how many of the 330,000 people in that camp were born there,

hoeveel van de 330.000 mensen in dat kamp waren geboren,

they gave me the answer:

antwoordde ze:

100,000.

“100.000.”

That's what long-term displacement means.

Dat is wat langdurige ontheemding betekent.

Now, the causes of this are deep:

Dat heeft diepe oorzaken:

weak states that can't support their own people,

zwakke staten die hun eigen mensen niet kunnen onderhouden,

an international political system

een internationaal politiek systeem

weaker than at any time since 1945

dat zwakker is dan ooit sinds 1945

and differences over theology, governance, engagement with the outside world

en meningsverschillen over godsdienst, bestuur, betrokkenheid bij de buitenwereld

in significant parts of the Muslim world.

in belangrijke delen van de moslimwereld.

Now, those are long-term, generational challenges.

Dat zijn uitdagingen voor generaties op de lange termijn.

That's why I say that this refugee crisis is a trend and not a blip.

Daarom zeg ik dat deze vluchtelingencrisis

blijvend is, niet iets tijdelijks.

And it's complex, and when you have big, large, long-term, complex problems,

Het is ingewikkeld, en bij grote, langdurige, complexe problemen,

people think nothing can be done.

denken mensen dat er niets aan kan worden gedaan.

When Pope Francis went to Lampedusa,

Toen paus Franciscus in 2014 naar Lampedusa,

off the coast of Italy, in 2014,

voor de kust van Italië, ging,

he accused all of us and the global population

beschuldigde hij ons allen en de wereldbevolking van wat hij

of what he called "the globalization of indifference."

‘de mondialisering van onverschilligheid’ noemde.

It's a haunting phrase.

Een angstaanjagende uitspraak.

It means that our hearts have turned to stone.

Ze betekent dat onze harten versteend zijn.

Now, I don't know, you tell me.

Ik weet het niet, zeggen jullie het mij.

Are you allowed to argue with the Pope, even at a TED conference?

Mag je met de paus redetwisten, zelfs op een TED-conferentie?

But I think it's not right.

Maar ik denk dat het niet klopt.

I think people do want to make a difference,

Ik denk dat mensen wel een verschil willen maken,

but they just don't know whether there are any solutions to this crisis.

maar dat ze gewoon niet weten of er oplossingen zijn voor deze crisis.

And what I want to tell you today

Wat ik vandaag wil vertellen,

is that though the problems are real, the solutions are real, too.

is dat, hoewel de problemen er zijn, er ook echte oplossingen voor zijn.

Solution one:

Oplossing één:

these refugees need to get into work in the countries where they're living,

deze vluchtelingen moeten werk krijgen in de landen waar ze wonen

and the countries where they're living need massive economic support.

en de landen waar ze leven, hebben enorme economische steun nodig.

In Uganda in 2014, they did a study:

In Uganda in 2014 deden ze een onderzoek:

80 percent of refugees in the capital city Kampala

80 procent van de vluchtelingen in de hoofdstad Kampala

needed no humanitarian aid because they were working.

had geen humanitaire hulp nodig omdat ze werkten.

They were supported into work.

Ze werden aan werk geholpen.

Solution number two:

Oplossing nummer twee:

education for kids is a lifeline, not a luxury,

onderwijs voor kinderen is levensnoodzaak, geen luxe,

when you're displaced for so long.

als je zo lang ontheemd bent.

Kids can bounce back when they're given the proper social, emotional support

Kinderen kunnen terug opveren met de juiste sociale, emotionele steun

alongside literacy and numeracy.

samen met taal en rekenen.

I've seen it for myself.

Ik heb het zelf gezien.

But half of the world's refugee children of primary school age

Maar de helft van de kinderen op basisschoolleeftijd

get no education at all,

krijgt er helemaal geen onderwijs,

and three-quarters of secondary school age get no education at all.

en driekwart op de leeftijd voor middelbare school

krijgt geen onderwijs.

That's crazy.

Dat is waanzin.

Solution number three:

Oplossing nummer drie:

de meeste vluchtelingen verblijven

most refugees are in urban areas, in cities, not in camps.

in stedelijke gebieden, in steden, niet in kampen.

What would you or I want if we were a refugee in a city?

Wat zouden wij willen als vluchteling in een stad?

We would want money to pay rent or buy clothes.

We zouden geld willen om huur te betalen of kleren te kopen.

That is the future of the humanitarian system,

Dat is de toekomst van het humanitaire systeem

or a significant part of it:

of toch een significant deel:

give people cash so that you boost the power of refugees

geef mensen geld, zodat je vluchtelingen stimuleert

and you'll help the local economy.

en je de lokale economie helpt.

And there's a fourth solution, too,

Er is nog een vierde oplossing

that's controversial but needs to be talked about.

die controversieel is, maar waarover we het moeten hebben.

The most vulnerable refugees need to be given a new start

De meest kwetsbare vluchtelingen moeten een nieuwe start

and a new life in a new country,

en een nieuw leven in een nieuw land krijgen,

including in the West.

ook in het Westen.

The numbers are relatively small, hundreds of thousands, not millions,

De cijfers zijn relatief klein, honderdduizenden, geen miljoenen,

but the symbolism is huge.

maar de symboliek is enorm.

Now is not the time to be banning refugees,

Nu is niet het moment om vluchtelingen uit te wijzen,

as the Trump administration proposes.

zoals de Trumpadministratie voorstelt.

It's a time to be embracing people who are victims of terror.

Nu moeten we mensen verwelkomen die slachtoffer zijn van terreur.

And remember --

En denk eraan --

(Applause)

(Applaus)

Remember, anyone who asks you, "Are they properly vetted?"

Denk eraan dat als iemand je vraagt of ze goed doorgelicht zijn,

that's a really sensible and good question to ask.

dat inderdaad een zinvolle en goede vraag is.

The truth is, refugees arriving for resettlement

De waarheid is dat vluchtelingen die voor hervestiging in aanmerking komen

are more vetted than any other population arriving in our countries.

beter zijn doorgelicht dan wie ook in onze landen aankomt.

So while it's reasonable to ask the question,

Het is redelijk om die vraag te stellen,

it's not reasonable to say that refugee is another word for terrorist.

maar het is niet redelijk om te zeggen dat vluchtelingen terroristen zijn.

Now, what happens --

Wat gebeurt er --

(Applause)

(Applaus)

What happens when refugees can't get work,

Wat gebeurt er als vluchtelingen geen werk kunnen krijgen,

they can't get their kids into school,

als hun kinderen niet naar school kunnen,

they can't get cash, they can't get a legal route to hope?

ze geen geld krijgen, geen legale weg naar hoop krijgen?

What happens is they take risky journeys.

Wat er gebeurt is dat ze riskante reizen ondernemen.

I went to Lesbos, this beautiful Greek island, two years ago.

Ik ging naar Lesbos, dat prachtige Griekse eiland, twee jaar geleden.

It's a home to 90,000 people.

Er wonen 90.000 mensen.

In one year, 500,000 refugees went across the island.

In één jaar tijd passeerden 500.000 vluchtelingen het eiland.

And I want to show you what I saw

Ik wil toon jullie wat ik zag

when I drove across to the north of the island:

toen ik het noorden van het eiland bezocht:

a pile of life jackets of those who had made it to shore.

een stapel reddingsvesten van degenen die de kust hadden gehaald.

And when I looked closer,

Ik zag de kleine

there were small life jackets for children,

reddingsvesten voor kinderen,

yellow ones.

gele.

And I took this picture.

Ik nam deze foto.

You probably can't see the writing, but I want to read it for you.

Je kunt waarschijnlijk niet zien wat er staat, ik lees het even voor.

"Warning: will not protect against drowning."

"Waarschuwing: beschermt niet tegen verdrinking."

So in the 21st century,

In deze 21e eeuw

children are being given life jackets

krijgen kinderen reddingsvesten

to reach safety in Europe

om in Europa veilig te zijn

even though those jackets will not save their lives

ook al kunnen deze vesten hun leven niet redden

if they fall out of the boat that is taking them there.

als ze uit de boot vallen die hen meeneemt.

This is not just a crisis, it's a test.

Dit is niet alleen maar een crisis, het is een test.

It's a test that civilizations have faced down the ages.

Het is een test waarmee beschavingen door de eeuwen heen zijn geconfronteerd.

It's a test of our humanity.

Het is een test van onze menselijkheid.

It's a test of us in the Western world

Het is een test van ons in de westerse wereld,

of who we are and what we stand for.

van wie we zijn en waar we voor staan.

It's a test of our character, not just our policies.

Het is een test van ons karakter, niet alleen ons beleid.

And refugees are a hard case.

En vluchtelingen zijn een harde noot.

They do come from faraway parts of the world.

Ze komen uit verre delen van de wereld.

They have been through trauma.

Ze zijn getraumatiseerd.

They're often of a different religion.

Ze hebben vaak een andere religie.

Those are precisely the reasons we should be helping refugees,

Dat is net een reden om vluchtelingen te helpen,

en niet om hen niet te helpen.

not a reason not to help them.

And it's a reason to help them because of what it says about us.

Het is een reden om hen te helpen om wat dat zegt over ons.

It's revealing of our values.

Het toont onze waarden.

Empathy and altruism are two of the foundations of civilization.

Empathie en altruïsme zijn twee fundamenten van de beschaving.

Turn that empathy and altruism into action

Zet die empathie en altruïsme om in actie

and we live out a basic moral credo.

en we tonen een fundamenteel moreel credo.

And in the modern world, we have no excuse.

In de moderne wereld hebben we geen excuus.

We can't say we don't know what's happening in Juba, South Sudan,

We kunnen niet zeggen dat we niet weten wat er in Juba in Zuid-Soedan gebeurt

or Aleppo, Syria.

of in Aleppo in Syrië.

It's there, in our smartphone

Het is daar, in onze smartphone

in our hand.

in onze hand.

Ignorance is no excuse at all.

Onwetendheid is helemaal geen excuus meer.

Fail to help, and we show we have no moral compass at all.

Als we niet helpen, tonen we dat we helemaal geen moreel kompas hebben.

It's also revealing about whether we know our own history.

Het is ook onthullend over de vraag of we onze eigen geschiedenis kennen.

The reason that refugees have rights around the world

De reden dat vluchtelingen in de hele wereld rechten hebben

is because of extraordinary Western leadership

is het buitengewone Westerse leiderschap

by statesmen and women after the Second World War

van de staatslieden na de Tweede Wereldoorlog

that became universal rights.

dat uitmondde in universele rechten.

Trash the protections of refugees, and we trash our own history.

Dump de bescherming van vluchtelingen en we dumpen onze eigen geschiedenis.

This is --

Dit is --

(Applause)

(Applaus)

This is also revealing about the power of democracy

Dit wordt ook onthullend over de kracht van de democratie

as a refuge from dictatorship.

als een toevlucht uit de dictatuur.

How many politicians have you heard say,

Hoeveel politici hebben jullie horen zeggen:

"We believe in the power of our example, not the example of our power."

"Wij geloven in de kracht van ons voorbeeld,

niet in het voorbeeld van onze kracht."

What they mean is what we stand for is more important than the bombs we drop.

Ze bedoelen dat waar wij voor staan

belangrijker is dan de bommen die we gooien.

Refugees seeking sanctuary

Vluchtelingen die toevlucht zoeken,

have seen the West as a source of hope and a place of haven.

zien het Westen als een bron van hoop en een toevluchtsoord.

Russians, Iranians,

Russen, Iraniërs,

Chinese, Eritreans, Cubans,

Chinezen, Eritreërs, Cubanen

they've come to the West for safety.

kwamen naar het Westen voor beschutting.

We throw that away at our peril.

We gooien dat weg op eigen risico.

And there's one other thing it reveals about us:

Er is nog iets dat iets over ons zegt:

whether we have any humility for our own mistakes.

of we nederig zijn om onze eigen fouten.

Ik hoor niet tot die mensen die geloven

I'm not one of these people

dat alle problemen in de wereld de schuld zijn van het Westen.

who believes that all the problems in the world are caused by the West.

Dat is niet zo.

They're not.

But when we make mistakes, we should recognize it.

Maar als we fouten maken, moeten we het ook toegeven.

It's not an accident that the country which has taken

Het is geen toeval dat het land dat de meeste vluchtelingen

more refugees than any other, the United States,

heeft opgenomen, de Verenigde Staten,

has taken more refugees from Vietnam than any other country.

meer vluchtelingen uit Vietnam heeft opgenomen dan enig ander land.

It speaks to the history.

Het spreekt tot de geschiedenis.

But there's more recent history, in Iraq and Afghanistan.

Maar er is de recentere geschiedenis in Irak en Afghanistan.

You can't make up for foreign policy errors

Je kunt fouten in buitenlands beleid

niet goedmaken door humanitaire actie,

by humanitarian action,

but when you break something, you have a duty to try to help repair it,

maar als je iets brak, heb je de plicht om te proberen het te helpen herstellen.

and that's our duty now.

Dat is onze plicht nu.

Do you remember at the beginning of the talk,

Herinner je je het begin van het gesprek,

I said I wanted to explain that the refugee crisis

toen ik zei dat ik wilde uitleggen dat de vluchtelingencrisis

was manageable, not insoluble?

wel te beheersen, en niet onoplosbaar was?

That's true. I want you to think in a new way,

Dat is zo. Ik wil dat jullie op een nieuwe manier gaan denken,

but I also want you to do things.

maar ik wil jullie ook dingen laten doen.

If you're an employer,

Als je een werkgever bent,

hire refugees.

neem dan vluchtelingen aan.

If you're persuaded by the arguments,

Als je overtuigd bent door de argumenten,

take on the myths

pak dan de onzin aan

when family or friends or workmates repeat them.

waar familie, vrienden of collega’s mee komen aandragen.

If you've got money, give it to charities

Als je geld hebt, geef het aan goede doelen

that make a difference for refugees around the world.

die voor vluchtelingen uit de hele wereld een verschil maken.

If you're a citizen,

Als burger

vote for politicians

kan je stemmen voor politici

who will put into practice the solutions that I've talked about.

die de oplossingen waar ik over sprak in daden omzetten.

(Applause)

(Applaus)

The duty to strangers

De plicht tegenover vreemden

shows itself

toont zich

in small ways and big,

op kleine en grote manieren,

prosaic and heroic.

prozaïsch en heroïsch.

In 1942,

In 1942 woonden mijn tante

my aunt and my grandmother were living in Brussels

en mijn oma in Brussel

under German occupation.

onder de Duitse bezetting.

They received a summons

Ze kregen een dagvaarding

from the Nazi authorities to go to Brussels Railway Station.

van de nazi-autoriteiten om in Brussel naar het station te gaan.

My grandmother immediately thought something was amiss.

Mijn grootmoeder dacht meteen dat er iets mis was.

She pleaded with her relatives

Ze smeekte haar familieleden

not to go to Brussels Railway Station.

om niet naar het station in Brussel te gaan.

Her relatives said to her,

Haar familie zei:

"If we don't go, if we don't do what we're told,

"Als we niet gaan, als we niet doen wat ze ons zeggen,

then we're going to be in trouble."

komen we in de problemen."

You can guess what happened

Het laat zich raden wat er gebeurd is

to the relatives who went to Brussels Railway Station.

met de nabestaanden die in Brussel naar het station gingen.

They were never seen again.

Ze werden nooit meer teruggezien.

But my grandmother and my aunt,

Maar mijn grootmoeder en mijn tante

they went to a small village

gingen naar een klein dorp

south of Brussels

ten zuiden van Brussel

where they'd been on holiday in the decade before,

waar ze 10 jaar eerder op vakantie waren geweest.

and they presented themselves at the house of the local farmer,

Ze gingen naar het huis van een lokale boer,

a Catholic farmer called Monsieur Maurice,

een katholieke boer, monsieur Maurice,

and they asked him to take them in.

en vroegen hem om hen op te nemen.

And he did,

Dat deed hij,

and by the end of the war,

en tegen het einde van de oorlog,

17 Jews, I was told, were living in that village.

werd mij verteld, leefden er 17 joden in dat dorp.

And when I was teenager, I asked my aunt,

Als tiener vroeg ik mijn tante:

"Can you take me to meet Monsieur Maurice?"

"Kun je me eens meenemen naar monsieur Maurice?"

And she said, "Yeah, I can. He's still alive. Let's go and see him."

Ze zei: "Dat gaat. Hij leeft nog. We gaan hem opzoeken."

And so, it must have been '83, '84,

Het was in '83 of '84

we went to see him.

dat we hem opzochten.

And I suppose, like only a teenager could,

Zoals alleen een tiener dat kon,

when I met him,

toen ik hem, deze meneer

he was this white-haired gentleman,

met witte haren, ontmoette,

I said to him,

vroeg ik hem:

"Why did you do it?

"Waarom deed je het?

Why did you take that risk?"

Waarom heb je dat risico genomen?"

And he looked at me and he shrugged,

Hij keek me aan, haalde zijn schouders op

and he said, in French,

en zei in het Frans:

"On doit."

"On doit."

"One must."

"Je moet."

It was innate in him.

Het was hem aangeboren.

It was natural.

Het was natuurlijk.

And my point to you is it should be natural and innate in us, too.

Mijn punt is het ook in ons natuurlijk en aangeboren moet zijn.

Tell yourself,

Vertel jezelf

this refugee crisis is manageable,

dat deze vluchtelingencrisis beheersbaar is,

not unsolvable,

niet onoplosbaar,

and each one of us

en ieder van ons

has a personal responsibility to help make it so.

is persoonlijk verantwoordelijk om het zo te maken.

Because this is about the rescue of us and our values

Omdat dit gaat over de redding van ons en onze waarden

as well as the rescue of refugees and their lives.

evenals de redding van vluchtelingen en hun leven.

Thank you very much indeed.

Dank u zeer.

(Applause)

(Applaus)

Bruno Giussani: David, thank you. David Miliband: Thank you.

Bruno Giussani: David, dank je. David Miliband: Dank je wel.

BG: Those are strong suggestions

BG: Dat zijn krachtige suggesties

and your call for individual responsibility is very strong as well,

en je oproep tot individuele verantwoordelijkheid

is eveneens erg krachtig,

but I'm troubled by one thought, and it's this:

maar één gedachte verontrust me toch:

you mentioned, and these are your words, "extraordinary Western leadership"

je sprak over, en dat zijn jouw woorden, ‘buitengewoon westers leiderschap’

which led 60-something years ago

leidde zo’n 60 jaar geleden

to the whole discussion about human rights,

tot de hele discussie over mensenrechten,

to the conventions on refugees, etc. etc.

vluchtelingenconventies, etc. etc.

That leadership happened after a big trauma

Dat leiderschap kwam er na een groot trauma

and happened in a consensual political space,

en gebeurde in een consensuele politieke ruimte,

and now we are in a divisive political space.

en nu zitten we met een verdeelde politieke ruimte.

Actually, refugees have become one of the divisive issues.

Vluchtelingen hebben die verdeeldheid aangewakkerd.

So where will leadership come from today?

Waar moet de leiding dan nu vandaan komen?

DM: Well, I think that you're right to say

DM: Ik denk dat je gelijk hebt door te zeggen

that the leadership forged in war

dat het leiderschap gesmeed in de oorlog

has a different temper and a different tempo

een ander temperament, een verschillend tempo

and a different outlook

en een andere kijk heeft

than leadership forged in peace.

dan leiderschap gesmeed in vredestijd.

And so my answer would be the leadership has got to come from below,

Daarom is mijn antwoord dat de leiding van beneden moet komen,

not from above.

niet van bovenaf.

I mean, a recurring theme of the conference this week

Ik bedoel, een terugkerend thema van de conferentie deze week

has been about the democratization of power.

ging over de democratisering van de macht.

And we've got to preserve our own democracies,

We moeten onze eigen democratieën in stand houden,

but we've got to also activate our own democracies.

maar we moeten ze ook activeren.

And when people say to me,

Als mensen tegen mij zeggen:

"There's a backlash against refugees,"

"Er is verzet tegen vluchtelingen,"

what I say to them is,

dan zeg ik tegen hen:

"No, there's a polarization,

"Nee, er is polarisatie,

and at the moment,

en op het moment,

those who are fearful are making more noise

maakt wie bang is meer lawaai

than those who are proud."

dan wie fier is."

And so my answer to your question is that we will sponsor and encourage

En daarom is mijn antwoord op je vraag dat we zullen sponsoren en aanmoedigen

and give confidence to leadership

en vertrouwen geven aan leiderschap

when we mobilize ourselves.

als we onszelf mobiliseren.

And I think that when you are in a position of looking for leadership,

Ik denk dat als je op zoek gaat naar leiderschap,

you have to look inside

je naar binnen moet kijken

and mobilize in your own community

en je eigen gemeenschap mobiliseren

to try to create conditions for a different kind of settlement.

om de voorwaarden te creëren voor een ander soort schikking.

BG: Thank you, David. Thanks for coming to TED.

BG: Dank u, David. Bedankt om naar TED te komen.

(Applause)

(Applaus)