Jonas Gahr Støre: In defense of dialogue

Vertaald door: Axel Saffran Nagekeken door: Christel Foncke

Amongst all the troubling deficits we struggle with today --

Van al onze verontrustende tekorten tegenwoordig --

we think of financial and economic primarily --

als eerste denk je aan financiële en economische --

the ones that concern me most

is het meest belangrijke voor mij

is the deficit of political dialogue --

het tekort aan politieke dialoog:

our ability to address modern conflicts

ons onvermogen met moderne conflicten

as they are,

om te gaan,

to go to the source of what they're all about

naar de kern te gaan

and to understand the key players

en de sleutelfiguren te begrijpen,

and to deal with them.

en ze aan te pakken.

We who are diplomats,

Wij diplomaten zijn getraind

we are trained to deal with conflicts between states and issues between states.

om ons bezig te houden met conflicten tussen staten.

And I can tell you, our agenda is full.

Ik kan je zeggen: onze agenda staat vol.

There is trade, there is disarmament,

Er is handel, er is ontwapening,

there is cross-border relations.

er zijn grensoverschrijdende contacten.

But the picture is changing,

Maar het beeld verandert,

and we are seeing that there are new key players

en we zien dat er nieuwe hoofdrolspelers

coming onto the scene.

op het toneel verschijnen.

We loosely call them "groups."

We noemen ze 'groepen'.

They may represent social, religious,

Ze vertegenwoordigen sociale, religieuze,

political, economic, military realities.

politieke, economische, militaire realiteiten.

And we struggle with how to deal with them.

We worstelen met de juiste benadering.

The rules of engagement:

De regels van omgang:

how to talk, when to talk,

hoe praat je, wanneer praat je,

and how to deal with them.

en hoe ga je met ze om.

Let me show you a slide here

Ik laat jullie een dia zien

which illustrates the character of conflicts

die het karakter illustreert van de conflicten

since 1946 until today.

vanaf 1946 tot op heden.

You see the green

Groen aangegeven

is a traditional interstate conflict,

zijn de traditionele conflicten tussen staten;

the ones we used to read about.

waarover je gewend was te lezen.

The red is modern conflict,

Rood aangegeven is modern conflict,

conflicts within states.

conflict binnen staten.

These are quite different,

Deze verschillen aanzienlijk,

and they are outside the grasp

en ze bevinden zich buiten de greep

of modern diplomacy.

van de moderne diplomatie.

And the core of these key actors

De kern van deze hoofdparticipanten

are groups

zijn groepen

who represent different interests

die verschillende interesses vertegenwoordigen

inside countries.

binnen landen.

And the way they deal with their conflicts rapidly spreads to other countries.

Hun handelswijze verspreidt zich snel naar andere landen.

So in a way, it is everybody's business.

In zekere zin is dus iedereen betrokken.

Another acknowledgment we've seen during these years,

Een andere erkenning die we zagen

recent years,

in afgelopen jaren,

is that very few

is dat erg weinig

of these domestic interstate, intrastate conflicts

van deze interne, interstatelijke, intra-statelijke conflicten

can be solved militarily.

militair kunnen worden opgelost.

They may have to be dealt with with military means,

Wellicht moet er militair worden ingegrepen,

but they cannot be solved by military means.

maar een militaire oplossing is er niet.

They need political solutions.

Ze vragen om politieke oplossingen.

And we, therefore, have a problem,

Wij hebben daarom een probleem,

because they escape traditional diplomacy.

want ze bevinden zich buiten de traditionele diplomatie.

And we have among states

Staten zijn terughoudend

a reluctance in dealing with them.

in hun omgang hiermee.

Plus, during the last decade,

Tevens heerste het afgelopen decennium

we've been in the mode

de opvatting dat

where dealing with groups

omgang met deze groepen

was conceptually and politically dangerous.

conceptueel en politiek gevaarlijk was.

After 9/11,

Na 11 september

either you were with us or against us.

was je ofwel vóór ons of tegen ons.

It was black or white.

Het was zwart of wit.

And groups are very often

Groepen kregen vaak automatisch

immediately label terrorists.

het predicaat 'terrorist'.

And who would talk to terrorists?

En wie praat er met terroristen?

The West, as I would see it,

Het westen komt, naar mijn mening,

comes out of that decade weakened,

verzwakt uit dat decennium,

because we didn't understand the group.

omdat we de groepen niet begrepen.

So we've spent more time

We waren meer tijd kwijt

on focusing on why we should not talk to others

aan het bepalen waarom we niet met anderen zouden praten,

than finding out how we talk to others.

dan aan uitvinden hoe we dat kunnen doen.

Now I'm not naive.

Nu ben ik niet naïef.

You cannot talk to everybody all the time.

Je kunt niet altijd met iedereen praten.

And there are times you should walk.

Er zijn tijden dat je beter rechtsomkeert maakt.

And sometimes military intervention is necessary.

Soms is militaire interventie noodzakelijk.

I happen to believe that Libya was necessary

Ik ben van mening dat Libië nodig was,

and that military intervention in Afghanistan was also necessary.

en dat militaire interventie in Afghanistan ook nodig was.

And my country relies on its security

En mijn land is voor zijn veiligheid afhankelijk

through military alliance, that's clear.

van een militaire alliantie, dat is duidelijk.

But still we have a large deficit

Maar niettemin hebben we een grote achterstand

in dealing with and understanding modern conflict.

in ons begrip van modern conflict.

Let us turn to Afghanistan.

Laten we kijken naar Afghanistan.

10 years after that military intervention,

Tien jaar na die militaire interventie

that country is far from secure.

is het land verre van veilig.

The situation, to be honest, is very serious.

De situatie is eerlijk gezegd behoorlijk ernstig.

Now again, the military is necessary,

Nogmaals: het leger is nodig,

but the military is no problem-solver.

maar het is geen probleemoplosser.

When I first came to Afghanistan in 2005 as a foreign minister,

Toen ik in 2005 voor het eerst als minister in Afghanistan kwam,

I met the commander of ISAF,

ontmoette ik de commandant van ISAF,

the international troops.

de internationale troepen.

And he told me that, "This can be won militarily, minister.

Hij vertelde me: "Dit kan militair worden gewonnen, minister.

We just have to persevere."

We moeten enkel doorzetten."

Now four COM ISAF's later,

Vier COMISAFs later

we hear a different message:

horen we een andere boodschap:

"This cannot be won militarily.

"Dit kan niet militair gewonnen worden.

We need military presence,

We hebben militaire presentie nodig,

but we need to move to politics.

maar we moeten overschakelen naar politiek.

We can only solve this through a political solution.

We kunnen dit alleen oplossen via een politieke oplossing.

And it is not us who will solve it;

Het zijn niet wij die dit gaan oplossen;

Afghans have to solve it."

Afghanen moeten dit oplossen."

But then they need a different political process

Maar dan hebben ze een ander politiek proces nodig

than the one they were given in 2001, 2002.

dan wat hen gegeven werd in 2001, 2002.

They need an inclusive process

Ze hebben een insluitend proces nodig

where the real fabric of this very complicated society

waarin de echte ruggengraat van deze complexe samenleving

can deal with their issues.

hun eigen problemen kan aanpakken.

Everybody seems to agree with that.

Iedereen lijkt het hiermee eens te zijn.

It was very controversial to say three, four, five years ago.

Zo'n 4 jaar geleden was dit een erg controversiële uitspraak.

Now everybody agrees.

Nu stemt iedereen in.

But now, as we prepare to talk,

Maar nu, terwijl we gesprekken voorbereiden,

we understand how little we know.

begrijpen we hoe weinig we weten.

Because we didn't talk.

Omdat we niet praatten.

We didn't grasp what was going on.

We beseften niet wat er aan de hand was.

The International Committee of the Red Cross, the ICRC,

Het Internationale Comité van het Rode Kruis, het ICRC,

is talking to everyone,

praat met iedereen,

and it is doing so because it is neutral.

en dat doet het omdat het neutraal is.

And that's one reason why

Dat is één reden waarom

that organization probably

die organisatie waarschijnlijk

is the best informed key player

de best geïnformeerde sleutelfiguur is

to understand modern conflict --

in het begrijpen van modern conflict --

because they talk.

omdat ze praten.

My point is that you don't have to be neutral to talk.

Mijn stelling is dat je niet neutraal hoeft te zijn om te praten.

And you don't have to agree

Je hoeft het niet eens te zijn

when you sit down with the other side.

als je tegenover de ander gaat zitten.

And you can always walk.

En je kunt altijd weglopen.

But if you don't talk,

Maar als je niet praat,

you can't engage the other side.

kun je de andere zijde niet bereiken.

And the other side which you're going to engage

Wie je gaat bereiken

is the one with whom you profoundly disagree.

is degene waarmee je van mening verschilt.

Prime Minister Rabin said when he engaged the Oslo process,

Premier Rabin zei tijdens zijn deelname aan het Oslo-proces:

"You don't make peace with your friends,

"Je sluit geen vrede met je vrienden,

you make peace with your enemies."

je sluit vrede met je vijanden."

It's hard, but it is necessary.

Het is moeilijk, maar nodig.

Let me go one step further.

Laat ik een stap verder gaan.

This is Tahrir Square.

Dit is het Tahrirplein.

There's a revolution going on.

Er is een revolutie aan de gang.

The Arab Spring is heading into fall

De Arabische Lente gaat de herfst in

and is moving into winter.

en beweegt zich naar de winter.

It will last for a long, long time.

Het gaat een lange tijd duren.

And who knows what it will be called in the end.

Niemand weet hoe het uiteindelijk genoemd gaat worden.

That's not the point.

Dat is het punt niet.

The point is that we are probably seeing,

Het punt is dat we waarschijnlijk

for the first time in the history of the Arab world,

voor het eerst in de geschiedenis van de Arabische wereld

a revolution bottom-up --

een breed gedragen revolutie zien --

people's revolution.

revolutie van het volk.

Social groups are taking to the streets.

Bevolkingsgroepen gaan de straat op.

And we find out in the West

We merken in het westen

that we know very little about what's happening.

dat we erg weinig weten over wat er gebeurt.

Because we never talk to the people in these countries.

Omdat we nooit hebben gepraat met de mensen in deze landen.

Most governments followed

De meeste regeringen volgden

the dictate of the authoritarian leaders

de aanwijzingen van de autoritaire leiders op

to stay away from these different groups,

om weg te blijven van deze groepen,

because they were terrorists.

omdat ze terroristen waren.

So now that they are emerging in the street

Dus nu ze de straat op gaan

and we salute the democratic revolution,

en wij de democratische revolutie prijzen,

we find out how little we know.

merken we hoe weinig we weten.

Right now, the discussion goes,

Op dit moment loopt de discussie:

"Should we talk to the Muslim Brotherhood?

"Moeten we praten met de Muslim Brotherhood?

Should we talk to Hamas?

Moeten we praten met Hamas?

If we talk to them, we may legitimize them."

Als we met ze praten, legitimeren we ze wellicht."

I think that is wrong.

Dat is volgens mij verkeerd.

If you talk in the right way, you make it very clear

Als je op de juiste wijze praat, maak je heel duidelijk

that talking is not agreeing.

dat praten geen goedkeuring inhoudt.

And how can we tell the Muslim Brotherhood,

Hoe kunnen we de Muslim Brotherhood vertellen,

as we should,

zoals we zouden moeten,

that they must respect minority rights,

dat ze de rechten van de minderheden moeten respecteren,

if we don't accept majority rights?

als wij de rechten van de meerderheid niet accepteren?

Because they may turn out to be a majority.

Want ze zouden wel eens de meerderheid kunnen zijn.

How can we escape [having] a double-standard,

Hoe vermijden we een dubbele ethiek,

if we at the same time preach democracy

als we enerzijds democratie prediken,

and at the same time

en tegelijkertijd

don't want to deal with the groups that are representative?

niet willen praten met de representatieve groepen?

How will we ever be interlocutors?

Hoe kunnen we ooit gesprekspartners zijn?

Now my diplomats are instructed

Mijn diplomaten worden geïnstrueerd

to talk to all these groups.

om met al deze groepen te praten.

But talking can be done in different ways.

Maar praten kan op verschillende manieren.

We make a distinction between talking from a diplomatic level

We maken onderscheid tussen praten op diplomatiek niveau

and talking at the political level.

en praten op politiek niveau.

Now talking can be accompanied with aid or not with aid.

Praten kan al dan niet gepaard gaan met hulp.

Talking can be accompanied with inclusion or not inclusion.

Praten kan al dan niet gepaard gaan met inclusie.

There's a big array

Er is een groot scala

of the ways of dealing with this.

aan manieren om hiermee om te gaan.

So if we refuse

Dus als we weigeren

to talk to these new groups

te praten met deze nieuwe groepen

that are going to be dominating the news in years to come,

die het nieuws de komende jaren gaan domineren,

we will further radicalization,

zullen we radicalisatie bevorderen.

I believe.

Dat denk ik.

We will make the road from violent activities into politics

We zullen de weg van geweld naar politiek moeilijker

harder to travel.

begaanbaar maken.

And if we cannot demonstrate to these groups

We moeten deze groepen laten zien

that if you move towards democracy,

dat als je richting democratie beweegt,

if you move towards taking part

als je beweegt richting deelname

in civilized and normal standards among states,

aan geciviliseerde en normale standaarden tussen staten,

there are some rewards on the other side.

er beloningen wachten aan de andere kant.

The paradox here

De paradox hier

is that the last decade probably was a lost decade

is dat we een heel decennium tijd verloren

for making progress on this.

en op dit gebied geen voortuitgang maakten.

And the paradox is that the decade before the last decade was so promising --

De paradox is dat het voorgaande decennium zo veelbelovend was

and for one reason primarily.

om voornamelijk één reden.

And the reason is what happened in South Africa:

De reden is wat er gebeurde in Zuid Afrika:

Nelson Mandela.

Nelson Mandela.

When Mandela came out of prison

Toen Mandela uit de gevangenis kwam

after 27 years of captivity,

na 27 jaar gevangenschap,

if he had told his people,

en hij had zijn mensen gezegd:

"It's time to take up the arms,

"Het is tijd om de wapens op te nemen,

it's time to fight,"

tijd om te vechten",

he would have been followed.

had men hem gevolgd.

And I think the international community

En ik denk dat de internationale gemeenschap

would have said, "Fair enough.

zou hebben gezegd: "Begrijpelijk,

It's their right to fight."

Dat is hun goed recht."

Now as you know, Mandela didn't do that.

Zoals je weet deed Mandela dat niet.

In his memoirs, "Long Road to Freedom,"

In zijn memoires: "De lange weg naar de vrijheid"

he wrote that he survived

schreef hij dat hij overleefde

during those years of captivity

tijdens die jaren van gevangenschap

because he always decided to look upon his oppressor

omdat hij zijn onderdrukker steeds bleef zien

as also being a human being,

als zijnde eveneens een mens...

also being a human being.

een mens, net als hij.

So he engaged a political process of dialogue,

Dus hij wijdde zich aan een proces van dialoog,

not as a strategy of the weak,

niet als een strategie van de zwakken,

but as a strategy of the strong.

maar als een strategie van de sterken.

And he engaged talking profoundly

Hij benutte gesprekken intensief, door de

by settling some of the most tricky issues

meest moeilijke problemen op te lossen

through a truth and reconciliation process

in een waarheids- en verzoeningsproces

where people came and talked.

waarin mensen kwamen praten.

Now South African friends will know

Zuid-Afrikanen weten dat dit

that was very painful.

erg pijnlijk was.

So what can we learn from all of this?

Wat kunnen we hiervan leren?

Dialogue is not easy --

Dialoog is niet makkelijk --

not between individuals, not between groups, not between governments --

niet tussen individuen, niet tussen groepen, niet tussen regeringen --

but it is very necessary.

maar het is zeer nodig.

If we're going to deal with political conflict-solving of conflicts,

Als we conflicten op een politieke wijze gaan oplossen;

if we're going to understand these new groups

als we een goed begrip willen krijgen

which are coming from bottom-up,

van deze breed gedragen groeperingen,

supported by technology, which is available to all,

die worden ondersteund door technologie van ons allen,

we diplomats cannot be sitting back in the banquets

dan kunnen wij diplomaten niet achteruit leunen op banketten

believing that we are doing interstate relations.

in het geloof dat we interstatelijke relaties behartigen.

We have to connect

We moeten contact maken

with these profound changes.

met deze diepgaande veranderingen.

And what is dialogue really about?

Waar gaat dialoog nou echt over?

When I enter into dialogue,

Als ik een dialoog aanga,

I really hope that the other side

hoop ik dat de andere zijde

would pick up my points of view,

mijn gezichtspunten aanneemt,

that I would impress upon them

dat ik ze beïnvloed

my opinions and my values.

met mijn opinies en mijn waarden.

I cannot do that

Dat lukt me niet

unless I send the signals that I will be open

tenzij ik duidelijk maak, open te staan

to listen to the other side's signals.

om naar de andere zijde te luisteren.

We need a lot more training on how to do that

We hebben daarin veel meer training nodig

and a lot more practice

en veel meer oefening

on how that can take problem-solving forward.

in hoe dat het probleem-oplossen kan bevorderen.

We know from our personal experiences

We weten uit onze persoonlijke ervaringen

that it's easy sometimes

dat het soms makkelijk is

just to walk,

om weg te lopen,

and sometimes you may need to fight.

en soms kan het nodig zijn te vechten.

And I wouldn't say that is the wrong thing in all circumstances.

Ik zou niet stellen dat dit verkeerd is onder alle omstandigheden.

Sometimes you have to.

Soms moet je wel.

But that strategy seldom takes you very far.

Maar die strategie levert je zelden veel op.

The alternative is a strategy

Het alternatief is een strategie

of engagement and principled dialogue.

van betrekkingen en principiële dialoog.

And I believe we need to strengthen this approach

Ik geloof dat we deze dialoog moeten versterken

in modern diplomacy,

in de moderne diplomatie,

not only between states,

niet alleen tussen staten,

but also within states.

maar ook binnen staten.

We are seeing some new signs.

We zien nieuwe tekenen.

We could never have done

We hadden nooit de conventie

the convention against anti-personnel landmines

tegen antipersoonsmijnen kunnen houden

and the convention that is banning cluster munitions

en de conventie die clusterbommen uitbant,

unless we had done diplomacy differently,

tenzij we diplomatie heel anders hadden aangepakt,

by engaging with civil society.

door maatschappelijke partners erbij te betrekken.

All of a sudden,

Opeens stonden ngo's

NGOs were not only standing in the streets, crying their slogans,

niet alleen op straat hun slogans te roepen,

but they were taking [them] into the negotiations,

maar betrokken we ze bij de onderhandelingen,

partly because they represented the victims of these weapons.

deels omdat ze de slachtoffers van deze wapens vertegenwoordigden.

And they brought their knowledge.

En ze brachten hun kennis mee.

And there was an interaction

Er was interactie tussen

between diplomacy and the power coming bottom-up.

diplomatie en de breed gedragen krachten.

This is perhaps a first element

Dit is wellicht het eerste element

of a change.

van verandering.

In the future, I believe,

Ik geloof dat we in de toekomst

we should draw examples from these different illustrations,

deze verschillende illustraties als voorbeeld kunnen nemen,

not to have diplomacy

om geen diplomatie te hebben

which is disconnected from people and civil society.

die onthecht is van mensen en maatschappelijke partners.

And we have to go also

En we moeten ook buiten

beyond traditional diplomacy

de traditionele diplomatie treden

to the survival issue of our times,

in het overlevingsthema van onze tijd:

climate change.

klimaatverandering.

How are we going to solve climate change through negotiations,

Hoe kunnen we klimaatverandering oplossen door onderhandelingen

unless we are able to make civil society and people,

tenzij we maatschappelijke partners en mensen

not part of the problem, but part of the solution?

niet deel van het probleem, maar van de oplossing maken?

It is going to demand an inclusive process of diplomacy

Het gaat een omvattend proces van diplomatie vergen

very different from the one we are practicing today

dat heel anders is dan wat we nu hanteren

as we are heading to new rounds of difficult climate negotiations,

op weg naar nieuwe, moeilijke klimaatonderhandelingen.

but when we move toward something

We moeten naar iets toe

which has to be much more

dat veel meer lijkt op

along a broad mobilization.

een brede mobilisatie.

It's crucial to understand, I believe,

Het is volgens mij cruciaal om te begrijpen,

because of technology and because of globalization,

vanwege technologie en vanwege globalisering;

societies from bottom-up.

breed gefundeerde samenlevingen.

We as diplomats

Wij als diplomaten

need to know the social capital

moeten het sociale kapitaal kennen

of communities.

van gemeenschappen.

What is it that makes people trust each other,

Wat zorgt dat mensen elkaar vertrouwen?

not only between states,

Niet alleen tussen staten,

but also within states?

maar ook binnen staten?

What is the legitimacy of diplomacy,

Wat is de legitimiteit van diplomatie,

of the the solution we devise as diplomats

van de oplossing die we als diplomaten vinden,

if they cannot be reflected and understood

als die niet gereflecteerd en begrepen kan worden

by also these broader forces of societies

door deze bredere krachten van samenlevingen

that we now very loosely call groups?

die we nu losjes 'groeperingen' noemen?

The good thing is that we are not powerless.

Gelukkig zijn we niet machteloos.

We have never had

We hadden nog nooit

as many means of communication,

zoveel communicatiemiddelen,

means of being connected, means of reaching out,

mogelijkheden tot contact, tot handreikingen,

means of including.

tot betrekken bij dingen.

The diplomatic toolbox

De diplomatieke gereedschapskist

is actually full of different tools we can use

zit vol met verschillende gereedschappen waarmee

to strengthen our communication.

we onze communicatie kunnen versterken.

But the problem is that we are coming out of a decade

Maar het probleem is dat we uit een decennium komen

where we had a fear of touching it.

waarin we die niet durfden aanraken.

Now, I hope, in the coming years,

Nu hoop ik dat we in de komende jaren

that we are able to demonstrate through some concrete examples

in staat zullen zijn om met concrete voorbeelden aan te tonen

that fear is receding

dat de angst wegsmelt

and that we can take courage

en dat we moed kunnen halen

from that alliance

uit die alliantie

with civil society

met maatschappelijke partners

in different countries

in diverse landen,

to support their problem-solving,

om hun probleem-oplossen te steunen.

among the Afghans,

Bij de Afghanen,

inside the Palestinian population,

binnen de Palestijnse bevolking,

between the peoples of Palestine and Israel.

tussen de volken van Palestina en Israël.

And as we try to understand this broad movement

Terwijl we deze brede beweging proberen te begrijpen

across the Arab world,

in de Arabische wereld,

we are not powerless.

zijn we niet machteloos.

We need to improve the necessary skills,

We moeten de nodige vaardigheden verbeteren

and we need the courage to use them.

en we hebben de moed nodig om ze te gebruiken.

In my country,

In mijn land

I have seen how the council of Islamist groups

heb ik gezien hoe de raad van islamitische

and Christian groups

en christelijke groepen

came together, not as a government initiative,

samenkwam, niet als overheidsinitiatief,

but they came together on their own initiative

maar uit eigen initiatief,

to establish contact and dialogue

om dialoog en contact te bewerkstelligen

in times where things were pretty low-key tension.

in tijden waarin de spanningen gering waren.

And when tension increased,

Toen de spanning toenam

they already had that dialogue,

waren ze al in dialoog,

and that was a strength to deal with different issues.

en dat was een kracht om verschillende thema's aan te pakken.

Our modern Western societies

Onze moderne Westerse samenlevingen

are more complex than before,

zijn complexer dan ooit

in this time of migration.

in deze tijd van migratie.

How are we going to settle and build a bigger "We"

Hoe richten we het in om een groter 'Wij' te bouwen

to deal with our issues

om met onze thema's om te gaan,

if we don't improve our skills of communication?

als we onze communicatievaardigheden niet verbeteren?

So there are many reasons,

Dus er zijn vele redenen,

and for all of these reasons,

en om al die redenen

this is time and this is why we must talk.

is dit de tijd en is dit waarom we moeten praten.

Thank you for your attention.

Dank je voor jullie aandacht.

(Applause)

(Applaus)