3 ways to fix a broken news industry | Lara Setrakian

Translator: sann tint Reviewer: Myo Aung

Five years ago, I had my dream job.

လွန်ခဲ့တဲ့ ငါးနှစ်က ကျွန်မမှာ စိတ်ကူးယဉ်အလုပ် တစ်ခုရှိခဲ့တယ်။

I was a foreign correspondent in the Middle East

ကျွန်မက အရှေ့အလယ်ပိုင်းက ABC News အတွက် သတင်းရေးတဲ့

reporting for ABC News.

နိုင်ငံခြားသတင်းထောက်ပါ။

But there was a crack in the wall,

ဒါပေမဲ့ နံရံမှာ အက်ကြောင်းတစ်ခု ရှိခဲ့တယ်၊

a problem with our industry,

ကျွန်မတို့ ပြင်ဖို့လိုတဲ့ ပြဿနာတစ်ခု

that I felt we needed to fix.

ကျွန်မတို့ လုပ်ငန်းနယ်ပယ်ထဲမှာ ရှိခဲ့တယ်။

You see, I got to the Middle East right around the end of 2007,

သိတဲ့အတိုင်း ၂၀၀၇ အကုန်လောက်မှာ ကျွန်မ အရှေ့အလယ်ပိုင်းကို သွားခဲ့တယ်။

which was just around the midpoint

ဒါက အီရတ်စစ်ပွဲရဲ့

of the Iraq War.

အလယ်လောက်မှာပါ။

But by the time I got there, it was already nearly impossible

ဒါပေမဲ့ ကျွန်မ ရောက်သွားတော့ လေလှိုင်းမှာ အီရတ်အကြောင်း ဖြစ်ရပ်တွေ

to find stories about Iraq on air.

ရှာတွေ့ဖို့က မဖြစ်နိုင်သလောက်ပါ။

Coverage had dropped across the board,

ဘုတ်အဖွဲ့မှာ သတင်းကွန်ရက်တွေမှာ

across networks.

သတင်းပေးပိုချက် ကျသွားတယ်။

And of the stories that did make it,

သူတို့ လုပ်ခဲ့တဲ့ ဖြစ်ရပ်တွေအနက်

more than 80 percent of them were about us.

၈၀ ရာနှုန်းကျော်ဟာ ကျွန်မတို့ အကြောင်းတွေပါ။

We were missing the stories about Iraq,

အီရတ်နဲ့ အဲဒီမှာနေတဲ့ လူတွေအကြောင်း ဖြစ်ရပ်တွေ

the people who live there,

စစ်ရဲ့ ဝန်ပိမှုအောက်မှာ

and what was happening to them under the weight of the war.

သူတို့ဖြစ်ပျက်နေတာတွေကြောင်း ကျွန်မတို့ မသိရ လွတ်နေတယ်။

Afghanistan had already fallen off the agenda.

အာဖဂန်နစ္စတန်က ပြောဆိုနေတဲ့ အကြောင်း မဟုတ်တော့ဘူး။

There were less than one percent of all news stories in 2008

၂၀၀၈ မှာ အာဖဂန်နစ္စတန်နိုင်ငံရဲ့ စစ်နဲ့ သက်ဆိုင်တဲ့

that went to the war in Afghanistan.

သတင်းဖြစ်ရပ်တွေ တစ်ရာနှုန်းတောင် မရှိခဲ့ဘူး။

It was the longest war in US history,

အမေရိကန်သမိုင်းမှာ အရှည်ဆုံးစစ်ပွဲဆိုပေမဲ့

but information was so scarce

သတင်းအချက်အလက်က အရမ်းရှားလိုက်တာများ

that schoolteachers we spoke to

ကျွန်မတို့ စကားပြောခဲ့တဲ့ ကျောင်းဆရာတွေ ပြောတာက

told us they had trouble explaining to their students

ဒီကျောင်းသားတွေမှာ တိုက်ခိုက်နေပြီး တစ်ခါတစ်ရံ ပင်လယ်ရပ်ခြားမှာ

what we were doing there,

သေတဲ့ မိဘတွေရှိတဲ့အခါ

when those students had parents

ကျွန်မတို့ လုပ်နေတာကို

who were fighting and sometimes dying overseas.

ကျောင်သားတွေကို ရှင်းပြဖို့ ဒုက္ခရောက်တယ်တဲ့။

We had drawn a blank,

ကျွန်မတို့ အရာမထင်ဖြစ်ခဲ့ပြီး

and it wasn't just Iraq and Afghanistan.

ဒါက အိရတ်နနဲ့ အာဖဂန်နစ္စတန်ပဲ မဟုတ်ဘူးလေ။

From conflict zones to climate change

ပဋိပက္ခဇုန်ကနေ ရာသီဥတု အပြောင်းအလဲထိ

to all sorts of issues around crises in public health,

ပြည်သူ့ကျန်မာရေး ဝေဖန်မှုတွေ တစ်ဝိုက်က ကိစ္စရပ်ပေါင်းစုံထိ

we were missing what I call the species-level issues,

ကျွန်မအခေါ် မျိုးစိတ်အဆင့် ကိစ္စရပ်တွေကို ကျွန်မတို့ လွတ်နေတယ်၊

because as a species, they could actually sink us.

အကြောင်းက မျိုးစိတ်တစ်ခုအနေနဲ့ ၎င်းတို့က ကျွန်မတို့ကို ဒုက္ခပေးနိုင်လို့ပါ။

And by failing to understand the complex issues of our time,

ကျွန်မတို့ခေတ်ရဲ့ ရှုပ်ထွေးတဲ့ ကိစ္စရပ်တွေကို နားလည်းဖို့ ပျက်ကွက်ခြင်းက

we were facing certain practical implications.

သေချာပေါင် ဒိဌ ဂယက်ရိုက်မှုတွေကို ရင်ဆိုင်လာစေနေတယ်။

How were we going to solve problems

ကျွန်မတို့ အခြေခံကျကျ နားမလည်တဲ့၊

that we didn't fundamentally understand,

အချိန်နဲ့ တစ်ပြေးညီ ခြေရာမခံနိုင်တဲ့၊

that we couldn't track in real time,

နောက်ပြီး ကိစ္စရပ်တွေကိုလုပ်ဆောင်နေတဲ့

and where the people working on the issues

လူတွေကို ကျွန်မတို့ မမြင်၊ တစ်ခါတစ်ရံ

were invisible to us

အချင်းချင်းလည်း မမြင်ရတဲ့အခါ

and sometimes invisible to each other?

ပြဿနာတွေကို ဘယ်လိုများ ဖြေရှင်းတော့မှာလဲ။

When you look back on Iraq,

အီရတ်ကို ပြန်ကြည့်လိုက်ရင်

those years when we were missing the story,

ဒီဖြစ်ရပ်ကို ကျွန်မတို့လွတ်နေတဲ့ နှစ်တွေဟာ

were the years when the society was falling apart,

လူ့အဖွဲ့အစည်း ပြိုကွဲနေတဲ့ နှစ်တွေပါ၊

when we were setting the conditions for what would become the rise of ISIS,

ISIS ဖြစ်ပေါ်လာစေမယ့်၊ ISIS က Mosul ကို သိမ်းပိုက်ပြီး အီရတ်နယ်ခြားတွေကို

the ISIS takeover of Mosul

ကျော်လွန်ပြီး ကျန်ရှိတဲ့ ကမ္ဘာကို

and terrorist violence that would spread

ပျံ့နှံ့သွာစေမယ့်အကြမ်းဖက်သမား

beyond Iraq's borders to the rest of the world.

အကြမ်းဖက်မှုအတွက် အခြေအနေတွေကို ခင်းကျင်းနေတဲ့အခါပါ။

Just around that time where I was making that observation,

ဒီလေ့လာမှု ကျွန်မလုပ်နေတဲ့ အဲဒီကာလတစ်ဝိုက်က

I looked across the border of Iraq

အီရတ်နယ်ခြားကို လှမ်းကြည့်မိတော့

and noticed there was another story we were missing:

ကျွန်မတို့လွတ်နေတဲ့ နောက်ဖြစ်ရပ်တစ်ခု သတိထားမိတယ်။

the war in Syria.

ဒါက ဆီရီးယားမှာပါ။

If you were a Middle-East specialist, you knew that Syria was that important

သင်ဟာ အရှေ့အလယ်ပိုင်း ကျွမ်းကျင်သူဆိုရင် ဆီးရီးယားဟာ အစတည်းကကို

from the start.

အရေးပါတာ သင်သိပါတယ်။

But it ended up being, really,

ဒါပေမဲ့ အာရပ်နွေဦးရဲ့ မေ့လျော့ခံ

one of the forgotten stories of the Arab Spring.

ဇာတ်လမ်းတွေထဲက တစ်ပုဒ်အဖြစ်ပဲ အဆုံးသတ်ခဲ့ပါတယ်။

I saw the implications up front.

ရှေ့ဦးမှာ ဂယက်ရိုက်မှုတွေ မြင်ခဲ့တယ်။

Syria is intimately tied to regional security,

ဆီရီးယားဟာ ဒေသဆိုင်ရာ လုံခြုံရေး၊ ကမ္ဘာလုံးဆိုင်ရာ တည်ငြိမ်ရေးနဲ့

to global stability.

အတွင်းကျကျကို ဆက်နွယ်နေတာပါ။

I felt like we couldn't let that become

ဒါကို နောက်ချန်ထားခံရတဲ့ နောက်ထပ်

another one of the stories we left behind.

ဇာတ်လမ်းတစ်ပုဒ် အဖြစ်မခံနိုင်ဘူးလို့ ခံစားမိပါတယ်။

So I left my big TV job to start a website, called "Syria Deeply."

ဒါနဲ့ "Syria Deeply" ဝက်ဘ်ဆိုဒ် စတင်ဖို့ ကြီးမားတဲ့ တီဗီ အလုပ်က ထွက်ခဲ့တယ်။

It was designed to be a news and information source

ဒါက ရှုပ်ထွေးတဲ့ ကိစ္စတစ်ရပ်ကို နားလည်ဖို့ ပိုလွယ်ကူစေတဲ့

that made it easier to understand a complex issue,

သတင်းနဲ့ သတင်းအချက် အရင်းမြစ်ကို အစီစဉ်ချထားပြီး

and for the past four years, it's been a resource

လွန်ခဲ့တဲ့ ငါးနှစ်လုံးလုံး ဆီရီးယားက ပဋိပက္ခမှာ

for policymakers and professionals working on the conflict in Syria.

လုပ်နေကြတဲ့ မူဝါဒချမှတ်သူတွေ၊ ပညာရှင် တွေအတွက် အရင်းအမြစ်တစ်ခု ဖြစ်ခဲ့ပါပြီ။

We built a business model

တစ်သတ်မှတ်၊ အရည်အသွေးရှိတဲ့

based on consistent, high-quality information,

သတင်းအချက်အလက်ကို အခြေခံကာ ကိစ္စရပ်မှာရှိတဲ့ ထိပ်တန်း ပညာရှင်တွေနဲ့

and convening the top minds on the issue.

စည်းဝေးရင်း စီးပွားရေး ပုံစံတစ်ခု တည်ဆောက်ခဲ့တယ်။

And we found it was a model that scaled.

ဒါက စကေးကိုက်တဲ့ ပုံစံတစ်ခုလို့ မြင်မိတယ်။

We got passionate requests to do other things "Deeply."

"Deeply"လို့ အခြားဟာတွေလုပ်ဖို့ ထက်သန်တဲ့ ပန်ကြားချက်တွေရခဲ့တယ်။

So we started to work our way down the list.

ဒါနဲ့ ကျွန်မတို့ နည်းလမ်းနဲ့ စာရင်းကို စလုပ်ခဲ့တယ်။

I'm just one of many entrepreneurs,

ကျွန်မက စွန်ဦးထွင်များစွာထဲက တစ်ဦးဖြစ်ပြီး

and we are just one of many start-ups

ကျွန်မတို့ဟာ သတင်းမှာ မှားယွင်းတာကို ကြိုးစား ပြင်နေတဲ့

trying to fix what's wrong with news.

ပေါ်ထွန်းစ လုပ်ငန်းမျာစွာထဲက တစ်ခုပါ။

All of us in the trenches know

သတင်းစာလုပ်ငန်းနဲ့ ပတ်သက်ပြီး

that something is wrong with the news industry.

မှားနေတာ ကတုတ်ကျင်းတွေထဲက ကျွန်မတို့အားလုံး သိတယ်။

It's broken.

အဲဒါ လွဲချော်နေတယ်။

Trust in the media has hit an all-time low.

မီဒီယာကို ယုံကြည်မှုက ရာဇဝင်တွင်အောင် နိမ့်ကျသွားပြီ။

And the statistic you're seeing up there is from September --

အဲဒီမှာ မြင်ရတဲ့ ကီန်းဂဏန်းတွေက စက်တင်ဘာကပါ။

it's arguably gotten worse.

ဘယ်လိုမှ ငြင်းမရအောင် ဆိုးပါတယ်။

But we can fix this.

ဒါပေမဲ့ ပြင်လို့ရတယ်။

We can fix the news.

သတင်းတွေကို ကျွန်မတို့ ပြင်လို့ရတယ်

I know that that's true.

ဒါမှန်တာ ကျွန်မသိတယ်။

You can call me an idealist; I call myself an industrious optimist.

ကျွန်မကို စိတိကူးယဉ်ဝါဒီလို့ ခေါ်နိုင်တယ်။ ကိုယ်တိုင်တော့ ဝီရိယရှိတဲ့ အကောင်းမြင်ပါ။

And I know there are a lot of us out there.

အဲဒီမှာ ကျွန်မတို့ အများအပြားရှိတာ သိပါတယ်။

We have ideas for how to make things better,

အကြောင်းအရာတွေ ပိုကောင်းအောင် လုပ်ဖို့ စိတ်ကူးတွေ

and I want to share three of them that we've picked up in our own work.

ရှိကာ သင်တို့ကို ကိုယ့်အလုပ်ထဲက ရွေးယူတဲ့ သုံးခုကို မျှဝေချင်ပါတယ်။

Idea number one:

စိတ်ကူး နံပါတ်တစ်၊

we need news that's built on deep-domain knowledge.

နက်ရှိုင်းတဲ့ နယ်ပယ် အသိသုတပေါ်မှာ တည်ဆောက်ထားတဲ့ သတင်းလိုအပ်တယ်။

Given the waves and waves of layoffs at newsrooms across the country,

နိုင်ငံတစ်လွှားက သတင်းခန်းတွေမှာ အသုတ်လိုက် အလုပ်ပြုတ်သူတွေကို ထောက်ဆလျှင်

we've lost the art of specialization.

ကျွန်မတို့ဟာ ကျွမ်းကျင်မှုအတတ်ပညာ ပျောက်သွားပြီ။

Beat reporting is an endangered thing.

စေ့စေ့စပ်စပ် သတင်းပို့ခြင်းဟာ ဘေးသင့်နေတဲ့ အရာပါ။

When it comes to foreign news,

နိုင်ငံခြားသတင်းတွေနဲ့ဆိုင်တဲ့အခါ

the way we can fix that is by working with more local journalists,

ပြင်နိုင်တဲ့နည်းက ပိုများတဲ့ ဒေသခံ သတင်းစာသမားတွေနဲ့ တွဲလုပ်၊

treating them like our partners and collaborators,

ဖုန်းနံပါတ်၊ အသံတွေ ယူလာတဲ့ ပွဲစားတွေအဖြစ်မဟုတ်ပဲ

not just fixers who fetch us phone numbers and sound bites.

သူတို့ကို လုပ်ဖော်တွေ၊ ပူးပေါင်းသူတွေလို ဆက်ဆံခြင်းနဲ့ပါ။

Our local reporters in Syria and across Africa and across Asia

ဆီးရီးယားနဲ့ အာဖရီက၊ အာရှတစ်လွှားက ကျွန်မတို့ ဒေသခံ သတင်းထောက်တွေက

bring us stories that we certainly would not have found on our own.

ကျွန်မတို့ကိုယ်တိုင်ဆို ရှာတွေ့မှာမဟုတ်တဲ့ ဖြစ်ရပ်တွေ ယူလာပေးတယ်။

Like this one from the suburbs of Damascus, about a wheelchair race

Damascus ရဲ့ ဆင်ခြေဖုံးက ဒီတစ်ခုလိုပေါ့၊ စစ်ပွဲမှာ ဒဏ်ရာရသူတွေကို

that gave hope to those wounded in the war.

မျှော်လင့်ချက်ပေးတဲ့ ဘီးတပ်ကုလားထိုင် ပြိုင်ပွဲတစ်ခု၊

Or this one from Sierra Leone,

သို့မဟုတ် Sierra Leone က ဒီတစ်ခု၊

about a local chief who curbed the spread of Ebola

သူ့ဒေသမှာ ရောဂါခြေချုပ်တစ်ခု ကိုယ်တိုင် စီစဉ်ရင်း

by self-organizing a quarantine in his district.

Ebola ပျံ့နံ့မှုကို ဟန့်တားတဲ့ ဒေသခံ အကြီးအကဲအကြောင်းပါ။

Or this one from the border of Pakistan,

သို့မဟုတ် ပါကစ္စတန် နယ်စပ်တွေက ဒီတစ်ခု

about Afghan refugees being forced to return home before they are ready,

ရဲ ခြိမ်းခြောက်မှုအောက်မှာ အသင့်မဖြစ်ခင် အိမ်ပြန်ဖို့ အတင်းအကျပ်ပြုခံနေရတဲ့

under the threat of police intimidation.

အာဖဂန် ဒုက္ခသည်တွေအကြောင်းပါ။

Our local journalists are our mentors.

ဒေသခံ သတင်းစာသမားတွေက ကျွန်မတို့ဆရာတွေပါ။

They teach us something new every day,

နေ့တိုင်း ကျွန်မတို့ကို အသစ်တစ်ခုခု သင်ပေးကာ

and they bring us stories that are important for all of us to know.

ကျွန်တို့အားလုံး သိဖို့အရေးကြီးတဲ့ ဖြစ်ရပ်တွေ ယူလာပေးတယ်။

Idea number two:

စိတ်ကူး နံပါတ်နှစ်က

we need a kind of Hippocratic oath for the news industry,

ကျွန်မတို့ဟာ သတင်းစာလုပ်ငန်းအတွက် Hippocratic ကျမ်းသစ္စာမျိုး လိုအပ်တယ်။

a pledge to first do no harm.

ပထမဆုံး ဘေးဥပါဒ်မပြုဖို့ ကတိပါ။

(Applause)

(လက်ခုပ်သံများ)

Journalists need to be tough.

သတင်းစာသမားတွေ အကြမ်းခံနိုင်ဖို့

We need to speak truth to power,

အာဏာပိုင်တို့အား အမှန်ပြောဖို့လိုတယ်၊

but we also need to be responsible.

ဒါပေမဲ့ တာဝန်ခံဖို့လည်းလိုတယ်။

We need to live up to our own ideals,

ကိုယ့်ကိုယ်ပိုင် စံတွေအတိုင်း နေဖို့လိုပြီး

and we need to recognize

ဘယ်တော့ ကိုယ်လုပ်နေတာက လူအဖွဲ့အစည်းကို

when what we're doing could potentially harm society,

ဘေးဥပါဒ်ပေးလဲ၊ အများဝန်ဆောင်မှုအနေနဲ့

where we lose track of journalism as a public service.

ဘယ်မှာ သတင်းပညာကို မျက်ခြေပြတ်တယ် ဆိုတာ သိမှတ်ဖို့လိုပါတယ်။

Ebola အရေး ကျွန်မတို့ သတင်းပို့တာ ကြည့်တယ်

I watched us cover the Ebola crisis.

We launched Ebola Deeply. We did our best.

Ebola Deeply ကို စခဲ့တယ်၊ အကောင်းဆုံး လုပ်ခဲ့ပါတယ်။

But what we saw was a public

ဒါပေမဲ့ မြင်တွေတာက ကယောက်ချောက်ချားနဲ့

that was flooded with hysterical and sensational coverage,

သည်းထိတ်ရင်ဖို သတင်းပေးပို့ချက်တွေနဲ့ အလွှမ်းခံရတဲ့ ပြည်သူလူထုပါ။

sometimes inaccurate, sometimes completely wrong.

တစ်ခါတစ်လေ မတိမကျ၊ တစ်ခါတစ်လေ လုံးဝကို မှားနေတာပါ။

Public health experts tell me that that actually cost us in human lives,

ပြည်သူ့ကျန်းမာရေး ကျွမ်းကျင်သူတွေပြောတာက ဒါက လူသားအသက်တွေ ပေးဆပ်ရတယ်၊

because by sparking more panic and by sometimes getting the facts wrong,

အကြောင်းက ကြောက်စိတ်ကို အစပျိုးပေးခြင်းနဲ့ တစ်ခါတစ်ရံ အချက်အလက်တွေ မှားအောင်လုပ်တာက

we made it harder for people to resolve

မြေပြင်မှာ တကယ် ဖြစ်နေတာကို ဖြေရှင်းဖို့

what was actually happening on the ground.

လူတွေကို ပိုခက်ခဲအောင်လုပ်တာတဲ့။

All that noise made it harder to make the right decisions.

ဒီဆူညံမှုအားလုံးက မှန်ကန်တဲ့ ဆုံးဖြတ်ချက်ချဖို့ ပိုခက်စေတာပါ။

We can do better as an industry,

လုပ်ငန်းတစ်ခုအဖြစ် ပိုကောင်းအောင်

but it requires us recognizing how we got it wrong last time,

လုပ်နိုင်ပေမဲ့ ပြီးခဲတဲ့အချိန်က ဘယ်လို မှားခဲ့တာ မှတ်မိဖို့နဲ့ နောက်တစ်ခါ

and deciding not to go that way next time.

ဒီလမ်းမသွားအောင် ဆုံးဖြတ်ဖို့ ကျွန်မတို့ကို တောင်းဆိုတယ်၊

It's a choice.

ဒါက ရွေးချယ်မှုပါ။

We have to resist the temptation to use fear for ratings.

အဆင့်သတ်မှတ်ဖို့ အတွက် အကြောက်တရား သုံးဖို့ ဆွဲဆောင်တာကို ခံနိုင်ဖို့လိုတယ်။

And that decision has to be made in the individual newsroom

တစ်ဦးချင်းရဲ့ သတင်းခန်းမှာ တစ်ဦးချင် သတင်း ဆုံးဖြတ်ခွင့်နဲ့

and with the individual news executive.

ဆုံးဖြတ်ချက် ချဖို့လိုပါတယ်။

Because the next deadly virus that comes around

အကြောင်းက ပြီးခဲ့တဲ့အချိန်တုန်းက လုပ်ခဲ့တာ ထပ်လုပ်ရင်၊

could be much worse and the consequences much higher,

ကျွန်မတို့ သတင်းပိုတာက တာဝန်မယူပဲ မမှန်ဘူးဆိုရင်

if we do what we did last time;

နောက်လာမယ့် သေစေလောက်တဲ့ ဗိုင်းရပ်စ်က

if our reporting isn't responsible and it isn't right.

အများကြီး ပိုဆိုးပြီး အကျိုးဆက်တွေက အများကြီး ပိုမြင့်နိုင်လို့ပါ။

The third idea?

တတိယ စိတ်ကူးလား။

We need to embrace complexity

ရှုပ်ထွေးမှုကို ပွေ့ဖက်ဖို့လိုပါတယ်။

if we want to make sense of a complex world.

ရှုပ်ထွေးတဲ့ကမ္ဘာကို အဓိပ္ပါယ်ရှိစေချင်ရင်

Embrace complexity --

ရှုပ်ထွေးမှုကို ပွေ့ဖက်ပါ၊

(Applause)

(လက်ခုပ်သံများ)

not treat the world simplistically, because simple isn't accurate.

ကမ္ဘာကြီးကို ဆန်းပြားစွာ မပြုမူပါနဲ့၊ အကြောင်းက ရိုးစင်းမှုဆိုတာက မတိကျလို့ပါ။

We live in a complex world.

ကျွန်မတို့ဟာ ရှုပ်ထွေးတဲ့ ကမ္ဘာမှာနေတာပါ။

News is adult education.

သတင်းဆိုတာက သက်ကြီးပညာရေးပါ။

It's our job as journalists to get elbow deep in complexity

ကျွန်မတို့ သတင်းစာသမားတွေ အလုပ်က ရှုပ်ထွေးမှုထဲကို ငုပ်ဝင်ဖို့နဲ့

and to find new ways to make it easier for everyone else to understand.

အခြားလူတိုင်းအတွက် ပိုလွယ်ကူစွာ နားလည်ဖို့ နည်းလမ်းသစ်တွေရှာဖို့ပါ။

If we don't do that,

ကျွန်မတို့ ဒါမလုပ်ရင်

if we pretend there are just simple answers,

ရိုးစင်းတဲ့ အဖြေတွေပဲရှိတယ်လို့ ဟန်ဆောင်နေရင်

we're leading everyone off a steep cliff.

ကျွန်မတို့ဟာ လူတိုင်းကို မတ်တဲ့ ချောက်ကမ်းပါးဆီ လှမ်းခိုင်းနေတာပါ

Understanding complexity is the only way to know the real threats

ရှုပ်ထွေးမှုကို နားလည်ခြင်းဟာ အနားလေးတင်ရှိနေတဲ့ ခြိမ်းခြောက်မှုတွေကို

that are around the corner.

သိဖို့ တစ်ခုတည်းသောနည်းပါ။.

It's our responsibility to translate those threats

ဒီခြိမ်းခြောက်မှုတွေကို အနက်ပြန်ဖို့ ကျွန်မတို့ တာဝန်ပါ၊

and to help you understand what's real,

တကယ့်အရာက ဘာဆိုတာကိုနားလည်ဖို့

so you can be prepared and know what it takes to be ready

ကူညီပေးတာဆိုတော့ နောက်လာမှာအတွက် အသင့်ဖြစ်ဖို့

for what comes next.

ဘာလိုတာ ပြင်ဆင်နိုင်၊ သိနိုင်ပါတယ်။

I am an industrious optimist.

ကျွန်မက ဝီရိယရှိတဲ့အကောင်းမြင်သူ

I do believe we can fix what's broken.

ချွတ်ချော်နေတာကို ပြင်နိုင်တယ်လို့ အသေအချာ ယုံကြည်တယ်။

We all want to.

အားလုံး ဖြစ်စေလိုတာပါပဲ။

There are great journalists out there doing great work --

ပြောင်မြောက်တဲ့ အလုပ်လုပ်နေတဲ့ သတင်းစာသမားကောင်းတွေ ရှိတယ်။

we just need new formats.

ပုံစံသစ်တွေပဲ ကျွန်မတို့လိုတာပါ။

I honestly believe this is a time of reawakening,

ဒါဟာ ကျွန်မတို့ လုပ်နိုင်တာကို ပြန်လည်နှိုးခြင်း၊ ပြန်လည်စိတ်ကူးခြင်းရဲ့

reimagining what we can do.

အချိန်လို့ ရိုးသားစွာ ယုံကြည်တယ်။

I believe we can fix what's broken.

လွဲမှားနေတာ ပြင်နိုင်တာ ကျွန်မယုံကြည်တယ်။

I know we can fix the news.

သတင်းတွေကို ပြင်နိုင်တာ ကျွန်မသိတယ်။

I know it's worth trying,

ဒါက ကြိုးပမ်းထိုက်တာ သိပြီး အဆုံးမှာ

and I truly believe that in the end,

ဒါကို နားလည်သွားမယ်လို့

we're going to get this right.

အစစ်အမှန် ယုံကြည်ပါတယ်။

Thank you.

ကျေးဇူးပါ။

(Applause)

(လက်ခုပ်သံများ)