The boost students need to overcome obstacles | Anindya Kundu

Translator: sann tint Reviewer: Myo Aung

So, I teach college students about inequality and race in education,

ကျနော်က ကောလိပ်ကျောင်းသားတွေကို ပညာရေးမှာ မညီမျှမှုနဲ့ လူမျိုးရေးအကြောင်းကိုသင်ပြီး

and I like to leave my office open to any of my students

ကျွန်တော်နဲ့ စကားစမြည်ပြောချင်လောက်သူ ကျောင်းသားတိုင်းအတွက်

who might just want to see me to chat.

ရုံးခန်းကို ဖွင့်ထားချင်တာပါ။

And a few semesters ago,

ပြီးခဲ့တဲ့ စာသင်ကာလတွေက

one of my more cheerful students, Mahari,

ကျောင်းသားတွေထဲမှာ ပိုပြီး ရွှင်ပျတဲ့ Mahari က

actually came to see me

တကယ်ပဲ ကျွန်တော့ကို လာတွေ့ကာ

and mentioned that he was feeling a bit like an outcast because he's black.

သူဟာ လူမည်းဖြစ်လို့ နည်းနည်း အပယ်ခံ ဖြစ်နေသလို ထင်မိတာကိုထည့်ပြောခဲ့တယ်။

သူဟာ ခရိုင်ကောလိပ်တစ်ခုကနေ ထူးချွန် ပညာသင်ဆုဖြင့်

He had just transferred to NYU from a community college

on a merit scholarship,

NYU ကို ပြောင်းလာခါစပါ။

and turns out,

ဖြစ်သွားတာက

only about five percent of students at NYU are black.

NYU မှာ လူမည်းကျောင်းသားက ၅% ပဲ ရှိတာပါ။

And so I started to remember

ဒါနဲ့ အမှတ်ရလိုက်တာက

that I know that feeling of being an outsider

ကိုယ့်ရပ်ရွာမှာ အပယ်ခံဖြစ်ရခြင်းရဲ့

in your own community.

ခံစားချက်ကို သိတာပါ။ ကျွန်တော့ကို

It's partially what drew me to my work.

တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းအနေနဲ့ ဒါက အလုပ်ဆီဆွဲခေါ်ခဲ့တာ

At my university,

တက္ကသိုလ်မှာ ကျွန်တော်က

အရောင်ရှိတဲ့ မဟာဌာန အဖွဲ့ဝင် အနည်းငယ်ထဲက တစ်ယောက်

I'm one of the few faculty members of color,

and growing up, I experienced my family's social mobility,

ကြီးပြင်းလာတော့ တိုက်ခန်းတွေကနေ အိမ်ကောင်းတစ်လုံးဆီပြောင်းတဲ့

moving out of apartments into a nice house,

မိသားစုရဲ့ လူမှု ရွေ့လျားမှုကို တွေ့ကြုံခဲ့တယ်၊

but in an overwhelmingly white neighborhood.

ဒါပေမဲ့ လွန်လွန်ကဲကဲ လူဖြူပတ်ဝန်းကျင်ပါ။

I was 12,

ကျွန်တော်က ၁၂ နှစ်၊

and kids would say that were surprised that I didn't smell like curry.

ကျွန်တော်က ဟင်းလို အနံ့မရတာ အံဩကြတယ်လို့ ကလေးတွေက ပြောပြောနေတာလေ။

(Laughter)

(ရယ်သံများ)

That's because school is in the morning,

အကြောင်းက ကျောင်းက မနက်ပိုင်းဖြစ်ပြီး

and I had Eggo waffles for breakfast.

မနက်စာအတွက် Eggo မုန့်တွေစားခဲ့လို့ပါ။

(Laughter)

(ရယ်သံများ)

Curry is for dinner.

ဟင်းက ညစာအတွက်လေ။

(Laughter)

(ရယ်သံများ)

So when Mahari was leaving,

ဒီတော့ Mahari ထွက်ခိုက်မှာ

I asked him how he was coping with feeling isolated.

အထီးကျန် ခံစားချက်ကို ဘယ်လို ကိုင်တွယ်လဲလို့ မေးလိုက်တယ်။

And he said that despite feeling lonely,

သူပြောတာက အထီးကျန် ခံစားရပေမဲ့

အလုပ်ထဲမှာ စိတ်သွင်းထားလိုက်တယ်၊

he just threw himself at his work,

that he built strategies around his grit

ဒါက စိတ်ဓာတ်ကြံ့ခိုင်မှုနဲ့ အောင်မြင်ဖို့ စိတ်ဆန္ဒ

and his desire to be successful.

အနားမှာ နည်းဗျူဟာတွေ တည်ဆောက်ဖြစ်သွားတယ်။

A mentor of mine is actually Dr. Angela Duckworth,

တကယ်တော့ ကျွန်တော့ ဂုရုက Dr. Angela Duckworth ပါ၊

the psychologist at UPenn who has defined this stick-to-itiveness of grit

UPenn က စိတ်ပညာရှင်၊ ဒီမဆုတ်မနစ်လုံ့လ စိုက်တာကို "ရေရှည် ရည်မှန်းချက်တွေအတွက်

as being "the perseverance and passion for long-term goals."

ဇွဲနဲ့ ထက်သန်မှု"လို့ အဓိပ္ပါယ်ဖွင့်သူပါ။

Angela's book has become a bestseller,

Angela ရဲ့စာအုပ်ဟာ ရောင်းအကောင်းဆုံးဖြစ်လာကာ

and schools across the country,

နိုင်ငံတစ်လွှားက ကျောင်းတွေ၊

particularly charter schools,

အထူသဖြင့် အမိန့်ရကျောင်းတွေဟာ

have become interested in citing "grit" as a core value.

"စိတ်ကြံ့ခိုင်မှု"ကို အဓိက တန်ဖိုးအဖြစ် ကိုးကားဖို့ စိတ်ဝင်စားလာတယ်။

But sometimes grit isn't enough,

တစ်ခါတစ်လေ စိတ်ကြံ့ခိုင်မှုက မလုံလောက်ဘူး။

especially in education.

အထူးသဖြင့် ပညာရေးမှာပါ။

So when Mahari was leaving my office,

ဒါနဲ့ Mahari ရုံးခန်းကအထွက်မှာ

သူကျွန်တော့ကို ဖော်ပြတဲ့ စိန်ခေါ်မှုတွေကို တိုက်ဖျက်ဖို့

I worried that he might need something more specific

to combat the challenges that he mentioned to me.

ပိုသေချာတာတစ်ခု လိုအပ်တာ ပူပန်မိသွားတယ်။

As a sociologist, I also study achievement,

လူမှုရေးပညာရှင်အနေနဲ့ ကျွန်တော်လည်း အောင်မြင်မှုကို လေ့လာပေမဲ့

နည်းနည်း မတူတဲ့ အမြင်တစ်ခုကပါ။

but from a slightly different perspective.

I research students who have overcome immense obstacles

သူတို့နောက်ကြောင်းနဲ့ ဆက်စပ်နေတဲ့ ဧရာမ အတားအဆီးတွေကို ကျော်လွှန်သူ

related to their background.

ကျောင်းသားတွေကို သုတေသနလုပ်တယ်။

ဝင်ငွေနိမ့်တဲ့ဆီက ကျောင်းသားတွေ၊

Students from low-income,

often single-parent households,

မကြာခဏ မိဘတစ်ဦးတည်းရှိတဲ့ အိမ်ထောင်စုတွေ၊

students who have been homeless, incarcerated or perhaps undocumented,

အိမ်ယာမဲ့ဖူးတဲ့ ကျောင်းသားတွေ၊ ထောင်ကျ၊ တဲ့ ဖြစ်နိုင်တာကအထောက်အထားမရှိတဲ့

or some who have struggled with substance abuse

(သို့) မူးယစ်ဆေးဝါးသုံးစွဲမှုနဲ့ ရုန်းကန်ရသူတွေ၊

အကြမ်းဖက် (သို့) လိင်ပိုင်း စိတ်သောကနဲ့ နေထိုင်ရသူတွေ

or lived through violent or sexual trauma.

So let me tell you about two of the grittiest people I've met.

ဒီတော့ ဆုံတွေ့ခဲ့တဲ့ စိတ်အကြံ့ခိုင်ဆုံး နှစ်ဦးအကြောင်းပြောပါရစေ။

Tyrique ဟာ မိခင်တစ်ဦးတည်းက ပျိုးထောင်ပေးခဲ့ပြီး

Tyrique was raised by a single mother,

and then after high school, he fell in with the wrong crowd.

အထက်တန်းကျောင်းပြီးတဲ့အခါ လွဲမှားတဲ့ လူစုနဲ့ ပေါင်းမိသွားတယ်

He got arrested for armed robbery.

လက်နက်ကိုင် ဓားပြမှုအတွက် အဖမ်းခံရတယ်။

But in prison, he started to work hard.

ဒါပေမဲ့ ထောင်ထဲမှာ စာစပြီးကြိုးစားတယ်၊

ကောလိပ် ဂုဏ်ထူးတန်းတွေ တက်ခဲ့တော့

He took college credit courses,

so when he got out, he was able to get a master's,

သူထွက်လာတဲ့အခါမှာ မဟာဘွဲကို ရယူနိုင်ခဲ့တယ်။

and today he's a manager at a nonprofit.

ဒီနေ့မှာ သူဟာ အကျိုးအမြတ်မယူတာ မှာ မန်နေဂျာပါ။

Vanessa had to move around a lot as a kid,

Vanessa ဟာ ကလေးတုန်းက Lower East Side ကနေ

from the Lower East Side to Staten Island to the Bronx.

Staten Island နောက် Bronx ကို အတော်များများ ပြောင်းခဲ့ရတယ်။

She was raised primarily by her extended family,

သူမကို အဓိကအားဖြင့် ထွေးတော်၊မိကြီးတွေက ပျိုးထောင်ခဲ့တာပါ၊

because her own mother had a heroin addiction.

အကြောင်းက သူမ အမေရင်းက ဟီးရိုအင်း စွဲခဲ့လို့ပါ။

Yet at 15,

ဒါပေမဲ့ ၁၅ နှစ်မှာ

Vanessa had to drop out of school,

Vanessa ကျောင်းထွက်လိုက်ရပြီး

and she had a son of her own.

သူမကိုယ်တိုင် သားတစ်ဦးရတယ်။

But eventually, she was able to go to community college,

ဒါပေမဲ့ နောက်ဆုံးမှာ ဒေသ ကောလိပ်တက်နိုင်ခဲ့တယ်၊

get her associate's,

အသိအမှတ်ပြုဘွဲ့ရပြီး

then go to an elite college to finish her bachelor's.

သူမရဲ့ ဘွဲ့ပြီးဖို့ အကောင်းစား ကောလိပ်ကို တက်ရောက်နိုင်ခဲ့တယ်။

So some people might hear these stories and say,

ဒီတော့ တစ်ချို့က ဒီဇာတ်လမ်းတွေကြားပြီး ပြောလောက်တာက

"Yes, those two definitely have grit.

"ဒီနှစ်ယောက် စိတ်ကြံ့ခိုင်တာ ကျိန်းသေပဲ။

They basically pulled themselves up by the bootstraps."

အခြေခံကတော့ ကိုယ့်အားကိုယ်ကိုး ကြီးပွားလာကြတာပဲ"

ဒါပေမဲ့ ဒါက ပြည်စုံတဲ့ ကားချပ်မဟုတ်ဘူး၊

But that's an incomplete picture,

because what's more important

အကြောင်းက ပိုအရေးကြီးတာက

သူတို့ဘဝမှာရှိနေတဲ့ အကြောင်းရင်းတွေ၊ သူတို့ရင်ဆိုင်နေရတဲ့

is that they had factors in their lives that helped to influence their agency,

or their specific capacity

အတားအဆီးတွေကို ကျော်လွှားပြီး

to actually overcome the obstacles that they were facing

အခြေအနေတွေကို ထောက်ဆကာ စနစ်ကို နိုင်းနင်းစွာကိုင်တွယ်ဖို့

and navigate the system given their circumstances.

သူတို့လုပ်ဆောင်မှု (သို့) စွန်းဆောင်မှုကို ဩဇာလွှမ်းဖို့ ကူညီပေးတာတွေပါ

ဒီတော့ အသေးစိတ် ရှင်းပြပါရစေ။

So, allow me to elaborate.

In prison, Tyrique was actually aimless at first,

Rikers ကျွန်း ပေါ်မှာ အသက်က ၂၂ နှစ်ဆိုတော့ ထောင်ထဲမှာ ပထမတော့

as a 22-year-old on Rikers Island.

Tyrique ဟာ တကယ့်ကို ရည်ရွယ်ချက်မဲ့ခဲ့တယ်၊

This is until an older detainee took him aside

ဒါက အသက်ပိုကြီးတဲ့ အချုပ်သားတစ်ဦးက သူ့ကို သီးသန့်ဖယ်ပြီး

and asked him to help with the youth program.

လူငယ် အစီအစဉ်ကို ကူညီဖို့ သူကို မမေးခင်အထိပါ။

And in mentoring youth,

လူငယ်တွေကို သင်ကြားပေးရင်း

he started to see his own mistakes and possibilities in the teens.

သူ့အမှားတွေနဲ့ ဆယ်ကျော်သက်တွေရဲ့ အလားအလာတွေကကို စတင်မြင်လာခဲ့တယ်။

This is what got him interested in taking college-credit courses.

ဒါက ကောလိပ်က ဂုဏ်ထူးတန်းတွေကို တက်ရောက်ဖို့ သူ့ကို စိတ်ဝင်စားစေတဲ့အရာပါ။

And when he got out,

သူအပြင်ရောက်တော့

Fortune Society မှာ အလုပ်ရခဲ့တယ်၊

he got a job with Fortune Society,

where many executives are people who have been formerly incarcerated.

အဲဒီက အမှုဆောင်အတော်များများက အရင်က အကျဉ်းကျဖူးသူတွေပါ။

So then he was able to get a master's in social work,

ဒီနောက် လူမှုရေးဆိုင်ရာ မဟာဘွဲ့တစ်ခုကို ရယူနိုင်ခဲ့ကာ

and today, he even lectures at Columbia about prison reform.

ဒီနေ့မှာတော့ အကျဉ်း ပြုပြင်မှုအကြောင်း Columbia မှာ ပို့ချတောင်နေပြီ။

Vanessa ကျတော့

And Vanessa ...

well, after the birth of her son,

သူ့မရဲ့ သားမွေးအပြီးမှာ

she happened to find a program called Vocational Foundation

Vocational Foundation လို့ခေါ်တဲ့ နှစ်ပတ်ကို ဒေါ်လာ ၂၀ ပေးတဲ့

that gave her 20 dollars biweekly,

အစီအစဉ်တစ်ခုကို တွေ့သွားခဲ့တယ်။

MetroCard တစ်ခုပါ၊

a MetroCard

and her first experiences with a computer.

ကွန်ပြူတာနဲ့ သူမရဲ့ ပထမဆုံး အတွေ့အကြုံတွေပေါ့။

These simple resources are what helped her get her GED,

ဒီရိုးစင်းတဲ့ အရင်းအမြစ်တွေက GED ရယူဖို့ သူမကို ကူညီခဲ့တယ်၊

but then she suffered from a very serious kidney failure,

ဒါပေမဲ့ နောက်မှာ ကျောက်ကပ်ပျက်စီးမှု အပြင်းအထန် ခံစားခဲ့ရတယ်

which was particularly problematic because she was only born with one kidney.

အထူးသဖြင့် ပြဿနာဖြစ်ရတဲ့အကြောင်းက သူမဟာ ကျောက်ကပ်တစ်ခုတည်းနဲ့ မွေးလာလို့ပါ။

She spent 10 years on dialysis waiting for a successful transplant.

အောင်မြင်တဲ့ အစားထိုးမှုကို စောင့်ရင်း ကျောက်ကပ်ဆေးရာမှာ ၁၀ နှစ်ကြာခဲ့တယ်။

After that,

ဒီနောက်မှာ

her mentors at community college had kept in touch with her,

ဒေသကောလိပ်က သူမရဲ့ ဆရာတွေက သူမနဲ့ အဆက်အသွယ်မပြတ်ရှိခဲ့တော့

and so she was able to go,

ကျောင်းတက်နိုင်ခဲ့ကာ

and they put her in an honors program.

သူကို ဂုဏ်ထူးတန်း အစီအစဉ်မှာ ထည့်ပေးခဲ့တယ်။

And that's the pathway that allowed her to become accepted

ဒါက သူမကို နိုင်ငံက အမျိုးသမီးတွေအတွက် အကောင်းဆုံး

ကောလိပ်တစ်ခုကို ဝင်ခွင့်ရဖို့ လမ်းကြောင်းဖြစ်ပြီး

to one of the most elite colleges for women in the country,

and she received her bachelor's at 36,

အသက် ၃၆ နှစ်မှာ ဘွဲရခဲ့ကာ

သူ့မရဲ့ သားအတွက် မယုံနိုင်စရာ နမူနာ ချမှတ်နိုင်ခဲ့တယ်။

setting an incredible example for her young son.

What these stories primarily indicate is that teaching is social

ဒီဇာတ်လမ်းတွေက အဓိက ညွှန်ပြတာက သင်ကြားခြင်းဟာ လူမှုရေးဆိုင်ရာဖြစ်ပြီး

and benefits from social scaffolding.

လှုမှုရေး ငြမ်းကနေ အကျိုးအမြတ်ရတာကိုပါ။

There were factors pushing these two in one direction,

ဒီနှစ်ခုကို လမ်းကြောင်းတစ်ခုထဲ တွန်းပို့နေတဲ့

but through tailored mentorship and opportunities,

အကြောင်းရင်းတွေရှိခဲ့ပေမဲ့ ခွင်ကျစီမံထားတဲ့ သင်ကြားမှုနဲ့

အခွင့်အလမ်းတွေကနေ သူတို့ အခြေအနေတွေကို ဆင်ခြင်နိုင်ကာ

they were able to reflect on their circumstances

and resist negative influences.

ပျက်သဘော သက်ရောက်မှုတွေကို ခံနိုင်စွမ်းရှိပါတယ်။

ကွန်ရက် ချဲ့ထွင်ခြင်း(သို့) အကူအညီ တောင်းတာလို ရိုးစင်းတဲ့ကျွမ်းကျင်မှုတွေ

They also learned simple skills like developing a network,

or asking for help --

လည်းသင်ယူနိုငိကြတယ်၊

things many of us in this room can forget that we have needed from time to time,

ဒီအခန်းထဲက ကျွန်တော်တို့ အတော်များများ တစ်ခါတစ်ခါမှ လိုအပ်တဲ့ မေ့နေနိုင်တာတွေ

or can take for granted.

သို့) အလွယ်ရလို့ အလေးမမူတာတွေပါ

And when we think of people like this,

လူတွေအကြောင်း ဒီလိုတွေးတော့

သူတို့ကို ခြွင်းချက်တွေအဖြစ်မဟုတ်ပဲ ထူးခြားတာအဖြစ် တွေးသင့်တယ်။

we should only think of them as exceptional, but not as exceptions.

Thinking of them as exceptions absolves us

ခြွင်းချက်တွေလို့ သူတို့ကိုတွေးခြင်းဟာ ကျွန်တော်တို့ကို

of the collective responsibility to help students in similar situations.

အလားတူအခြေအနေမှာရှိတဲ့ ကျောင်းသားတွေကို ကူညီဖို့ စုပေါင်းတာဝန်ရှိမှုက ကင်းစေတယ်

When Presidents Bush, Obama and now even Trump,

သမ္မတတွေဖြစ်တဲ့ Bush၊ Obama နဲ့ အခု Trump တောင်မှ

have called education "the civil rights issue of our time,"

ပညာရေးကို "ကျွန်ုပ်တို့ခေတ်ရဲ့ ပြည့်သူ့ရပိုင်ခွင့် ကိစ္စ"လို့ ခေါ်တဲ့အခါ

perhaps we should treat it that way.

ဖြစ်နိုင်တာ ဒီအတိုင်း ပြုမူသင့်တယ်။

ကျောင်းတွေဟာ ကျောင်းသားတွေမှာရှိတဲ့ လုပ်ဆောင်မှုအကြောင်း တွေးနိုင်ကာ

If schools were able to think about the agency that their students have

and bring to the table when they push them,

သူတို့ကို တွန်းထုတ်တဲ့အခါ ဆွေးနွေး တင်ပြနိုင်ရင်

what students learn can become more relevant to their lives,

ကျောင်းသားတွေ သင်ယူတာဟာ သူတို့ဘဝနဲ့ ပိုဆက်စပ်လာနိုင်တယ်၊

and then they can tap into those internal reservoirs of grit and character.

ဒီနောက် စိတ်ကြံ့ခိုင်မှုနဲ့ စရိုက်ရဲ့ ဒီအတွင်း သိုမှီးရာတွေထဲမှာထုတ်ယူနိုင်တယ်။

ဒီတော့ ဒီမှာတော့

So this here --

My student Mahari

ကျွန်တော့ကျောင်းသား Mahari ဟာ

got accepted to law school with scholarships,

ပညာသင်ဆုတွေနဲ့ ဥပဒေကျောင်းမှာ ဝင်ခွင့်ရခဲ့တယ်။

and not to brag,

ကြွားတာမဟုတ်ပေမဲ့

but I did write one of his letters of recommendation.

သူ့ရဲ့ ထောက်ခံစာတစ်စောင်က ကျွန်တော်ရေးပေးတာလေ။

(Laughter)

(ရယ်သံများ)

And even though I know hard work is what got him this achievement,

ကြိုးစားမှုက သူ့ကို အောင်မြင်မှုရတာလို့ ကျွန်တော်သိတာတောင်မှ

I've seen him find his voice along the way,

တစ်လျှောက်လုံး သူ့သဘောထားကို သူတွေ့တာမြင်တယ်

which as someone who's grown up a little bit shy and awkward,

ဒါက နည်းနည်း ရှက်ပြီး ခွကျကျ ကြီးပြင်းလာသူ တစ်ယောက်ပါ။

I know it takes time and support.

ဒါက အချိန်နဲ့ ထောက်ပံမှုလိုတာ သိပါတယ်။

So even though he will rely a lot on his grit

ပထမနှစ် ဥပဒေ ကျောင်း ပျင်းစရာအလုပ် ပြီးမြောက်ဖို့

to get him through that first-year law school grind,

သူ့ရဲ့ စိတ်ဓာတ်ကြံ့ခိုင်မှုကို မှီခိုမယ်ဆိုတောင်

သူ့အတွက် သွန်သင်ပေးသူအဖြစ် ကျွန်တော် ရှိနေမယ်၊

I'll be there as a mentor for him,

check in with him from time to time,

တစ်ခါတစ်ရံ သူ့ကို ဝင်စစ်မယ်၊

maybe take him out to get some curry ...

ဖြစ်နိုင်တာက ဟင်းရဖို့ အပြင်ခေါ်သွားမယ်။

(Laughter)

(ရယ်သံများ)

so that he can keep growing his agency to succeed even more.

ပိုပြီးတောင် အောင်မြင်ဖို့ သူ့လုပ်ဆောင်မှုတွေ ဆက်တိုးပွားအောင်ပါ။

Thank you.

ကျေးဇူးတင်ပါတယ်။

(Applause)

(လက်ခုပ်သံများ)