How to ask for help -- and get a "yes" | Heidi Grant

Translator: Joseph Geni Reviewer: Camille Martínez

Translator: Ayan Organization Reviewer: Daban Q Jaff

So, asking for help is basically the worst, right?

داواکردنی یارمەتی خراپترین شتە، وایە؟

I've actually never seen it on one of those top ten lists

بە ڕاستی تا ئێستا لە لیستی ئەو شتانەی کە خەڵک

of things people fear,

لێیان دەترسێت بەر چاوم نەکەوتووە،

like public speaking

وەکو قسە کردن بۆ ڕای گشتی

and death,

و مردن،

but I'm pretty sure it actually belongs there.

بەڵام من لەوە دڵنیام کە دەبێت لە لیستەکەدا بێت.

Even though in many ways it's foolish for us to be afraid to admit we need help,

هەرچەندە لە زۆر ڕووەوە دەردەکەوێت کە ئەمە گێژییە کە حاشا لە داوای یارمەتی بکەین،

whether it's from a loved one or a friend or from a coworker

جا ئەگەر لە کەسێکی ئازیزت، هاوڕێیەکت یان هاوپیشەیەکت بێت

or even from a stranger,

یان تەنانەت لە بێگانەیەک،

somehow it always feel just a little bit uncomfortable and embarrassing

هەندێک جار هەستی نا ئاسوودەیی و بێتاقەتیت پێ دەبەخشێت

to actually ask for help,

کاتێک داوای یارمەتی دەکەیت،

which is, of course, why most of us try to avoid asking for help

بە دڵنیاییەوە ئەمە هۆکارە کە زۆربەمان داوای یارمەتی ناکەین

whenever humanly possible.

لە کاتێکدا ئاساییە داوای یارمەتی بکەین.

My father was one of those legions of fathers

باوکم یەکێکە لە ئەو باوکانەی

who, I swear, would rather drive through an alligator-infested swamp

کە، دەتوانم سوێند بخۆم، مەلە دەکەن بە ناو زەلکاوێکی پڕ لە تیمساحدا

than actually ask someone for help getting back to the road.

و داوای یارمەتی لە کەس ناکەن بۆ ئەوەی ڕزگاریان بێت.

When I was a kid, we took a family vacation.

کاتێک کە منداڵ بووم، پشوویەکی خێزانیمان وەرگرت.

We drove from our home in South Jersey to Colonial Williamsburg.

لە ماڵەکەی خۆمانەوە لە باشوری جێرسییەوە چووین بەرەو کۆلۆنیال ویڵیامسبێرگ.

And I remember we got really badly lost.

و بیرمە کە بە تەواوی بزر بوبووین.

My mother and I pleaded with him

من و دایکم لێی پاڕاینەوە

to please just pull over and ask someone for directions back to the highway,

کە داوای یارمەتی لە کەسێک بکات بۆ ئەوەی ڕێگەمان پشان بدات بۆ ڕێگەی سەرەکی،

and he absolutely refused,

و بەدڵنیاییەوە ڕەتی کردەوە،

and, in fact, assured us that we were not lost,

لە ڕاستیدا، ئێمەی دڵنیا دەکردەوە کە بزر نەبووین،

he had just always wanted to know what was over here.

تەنها ویستویەتی کە بزانێت ئێرە چییە و چۆنە.

(Laughter)

(پێکەنین)

So if we're going to ask for help --

کەواتە ئەگەر بە نیازبین داوای یارمەتی بکەین،

and we have to, we all do, practically every day --

کە ڕۆژانە هەموومان داوای یارمەتی دەکەین،

the only way we're going to even begin to get comfortable with it

تاکە ڕێگە بۆ ئەوەی ئاسودە بین لە کاتی داواکاردنی یارمەتی

is to get good at it,

ئەوەیە کە بە باشی داوای بکەین،

to actually increase the chances that when you ask for help from someone,

ئەمەش بۆ ئەوەی هەلی بەدەست هێنانی بەڵێ زیاتر بێت،

they're actually going to say yes.

کاتێک کە داوای یارمەتییان لێ دەکەیت.

And not only that, but they're going to find it actually satisfying

و تەنها ئەوەندە نییە، ئەوان بە ڕاستی دڵخۆش و ئاسودە دەبن

and rewarding to help you,

بە هاوکاری کردنی تۆ،

because that way, they'll be motivated to continue to help you into the future.

چونکە بەم شێوەیە، وایان لێدێت بەردەوام بن لە هاوکاری کردنت لە داهاتوودا.

So research that I and some of my colleagues have done

ئەو توێژینەوەی من و هەندێک لە هاوڕێکانم کردومانە

has shed a lot of light on why it is that sometimes people say yes

ئەمە دەردەخات کە بۆچی هەندێک جار خەڵک هاوکاریمان دەکەن

to our requests for help

کە داوای هاوکاری دەکەین

and why sometimes they say no.

و بۆچی هەندێک جار نایکەن.

Now let me just start by saying right now:

ئێستا دەست پێ دەکەم:

if you need help,

ئەگەر پێویستت بە هاوکارییە،

you are going to have to ask for it.

ئەوا تۆ پێویستە داوای بکەیت.

Out loud.

بە دەنگی بەرز.

OK?

باشە؟

We all, to some extent, suffer from something that psychologists call

هەموومان، تا ڕادەیەک، دەناڵێنین بە شتێکەوە کە دەرونزانەکان پێێ دەڵێن

"the illusion of transparency" --

"خەیاڵی ڕوونێتی" --

basically, the mistaken belief

بە سادەیی، کە تێگەیشتنێکی هەڵەیە

that our thoughts and our feelings and our needs

کە بیرکردنەوەکانمان و هەستەکانمان و پێویستییەکانمان

are really obvious to other people.

بە تەواوی ئاشکران بۆ خەڵکانی تر،

This is not true, but we believe it.

ئەمە ڕاست نییە، بەڵام باوەڕمان وایە.

And so, we just mostly stand around waiting for someone to notice our needs

و ئێمە بە زۆری چاوەڕێی کەسێک دەکەین کە بێت و هەست بە پێداویستییەکانمان بکات

and then spontaneously offer to help us with it.

و دواتر هەر لە خۆیەوە یارمەتییمان پێشکەش بکات.

This is a really, really bad assumption.

بە ڕاستی ئەمەش تێگەیشتنێکی خراپە.

In fact, not only is it very difficult to tell what your needs are,

نەک تەنها بۆ خەڵک قورسە کە بزانن پێویستت بە چییە،

but even the people close to you often struggle to understand

تەنانەت بۆ کەسە نزیکەکانیشت ئەستەمە تێبگەن

how they can support you.

چۆن دەتوانن پشتیوانیت بکەن.

My partner has actually had to adopt a habit

لە ڕاستیدا هاوڕێکەم خویەکی هەبوو

of asking me multiple times a day,

کە ڕۆژانە چەند جارێک لێم بپرسێت،

"Are you OK? Do you need anything?"

"تۆ باشی؟ هیچت پێویست نییە؟"

because I am so, so bad at signaling when I need someone's help.

چونکە، من زۆر خراپم لە داواکردنی یارمەتی لە کاتی پێویستدا.

Now, he is more patient than I deserve

ئێستا، ئەو لەوە زیاتر لەگەڵم ئارامە کە شایستەمە.

and much more proactive, much more, about helping

و زۆر بە تواناتر و ئازاتر، زۆر زیاتریش، سەبارەت بە یارمەتیدان

than any of us have any right to expect other people to be.

لە چاو ئەوەی کە ئێمە پێشبینی دەکەین کە کەسێکی وا هەبێت.

So if you need help, you're going to have to ask for it.

بۆیە ئەگەر پێویستیت بە یارمەتی بوو، داوای بکە.

And by the way, even when someone can tell that you need help,

و بەم بۆنەیەوە، تەنانەت کاتێک کەسێک پێت دەڵێت پێویستیت بە یارمەتییە،

how do they know that you want it?

چۆن دەزانن کە دەتەوێت؟

Did you ever try to give unsolicited help to someone who, it turns out,

ئایا هەرگیز یارمەتییەکی نەخواستراوت پێشکەشی کەسێک کردووە،

did not actually want your help in the first place?

کە پێویستی بە یارمەتیت نەبووە؟

They get nasty real quick, don't they?

زۆر بە خێرای دەگۆڕێن، وانییە؟

The other day -- true story --

ڕۆژێک -- چیرۆکێکی ڕاستەقینە --

my teenage daughter was getting dressed for school,

کچە هەرزەکارەکەم جلی خوێندنگەی دەپۆشی،

and I decided to give her some unsolicited help about that.

منیش ویستم یارمەتیەکی نەخواستراوی پێشکەش بکەم.

(Laughter)

(پێکەنین)

I happen to think she looks amazing in brighter colors.

بیرمکردەوە کە بە جلی ڕەنگ کراوە، زۆر سەرنجڕاکێش دەبێت.

She tends to prefer sort of darker, more neutral tones.

وای دەردەخست، کە ڕەنگە تۆخەکانی بەلاوە پەسەنتر بێت.

And so I said, very helpfully,

و بە گیانی هاوکارییەوە گوتم،

that I thought maybe she could go back upstairs

بیرمکردەوە لەوەیە بڕواتە نهۆمی سەرەوە

and try to find something a little less somber.

و جلێکی کەمتر تاریکتر بپۆشێت.

(Laughter)

(پێکەنین)

So, if looks could kill,

ئەگەر نیگا توانای کوشتنی هەبا،

I would not be standing here right now.

ئێستا لێرە نەدەوەستام.

We really can't blame other people for not just spontaneously offering to help us

لە ڕاستیدا، ئێمە ناتوانین سەرزەنشتی ئەو کەسانە بکەین کە خۆرسکانە یارمەتیمان نادەن

when we don't actually know that that's what is wanted.

لە کاتێکدا کە ئێمە پێیان ناڵێن کە داواکراو چییە.

In fact, actually, research shows

لە ڕاستیدا، توێژینەوەکان دەریدەخەن،

that 90 percent of the help that coworkers give one another in the workplace

کە سەدا ۹۰ ی ئەو هاوکارییانەی خەڵک لە شوێنی کارەرکەیان پێشکەشی یەکتری دەکەن

is in response to explicit requests for help.

وەڵامێکە بۆ داواکارییەکی ئاشکرای یارمەتی.

So you're going to have to say the words "I need your help." Right?

کەواتە دەبێت بڵێت "پێویستیم بە یارمەتیتە" ڕاستە؟

There's no getting around it.

هیچ شێوازێکیتر نییە.

Now, to be good at it,

ئێستا، بۆ ئەوەی باش بین،

to make sure that people actually do help you when you ask for it,

تا دڵنیا بیتەوە کە داوای هاوکاریت کرد و خەڵک هاوکاریت دەکەن.

there are a few other things that are very helpful to keep in mind.

چەند شتێکی تر هەیە کە سوودبەخشە لە یادت بێت.

First thing: when you ask for help,

یەکەم شت: کاتێک داوای یارمەتی دەکەیت،

be very, very specific about the help you want and why.

زۆر زۆر وردبە دەربارەی ئەو یارمەتییەی کە داوای دەکەیت و بۆچی.

Vague, sort of indirect requests for help

داوای ناڕوون، و نا ڕاستەوخۆ

actually aren't very helpful to the helper, right?

لە ڕاستیدا، بۆ کەسی یارمەتیدەر زۆر بە سوود نییە، ڕاستە؟

We don't actually know what it is you want from us,

لە ڕاستیدا، نازانین کە تۆ چیمان لێ داوا دەکەیت،

and, just as important,

و، زۆریش گرنگە،

we don't know whether or not we can be successful

ئێمە نازانین سەرکەوتوو دەبین یان نا

in giving you the help.

لە یارمەتی دان.

Nobody wants to give bad help.

هیچ کەسێک نایەوێت خراپ هاوکاریت بکات.

Like me, you probably get some of these requests

تۆش دەشێت وەک من ئەو داواکاریانەت بۆ بێت

from perfectly pleasant strangers on LinkedIn

لە کەسە نامۆ ڕووخۆشەکانی لینکدئین

who want to do things like "get together over coffee and connect"

ئەوانەی کە دەیانەوێت "چایەکت لەگەڵ بخۆینەوە و لەگەڵت بن"

or "pick your brain."

یان "بۆ پرسیارکردن بێت".

I ignore these requests literally every time.

من هەمیشە ئەم جۆرە داواکاریانە ڕەت دەکەمەوە.

And it's not that I'm not a nice person.

ئەمە مانای ئەوە نییە کە کەسێکی باش نەبم.

It's just that when I don't know what it is you want from me,

ئەمە کاتێک ڕوو دەدات کە نازانم کە چیت دەوێت،

like the kind of help you're hoping that can I provide,

وەک جۆری ئەو یارمەتییەی کە خوازیاریت پێشکەشت بکەم،

I'm not interested.

و من ئارەزووم لێی نییە.

Nobody is.

کەسیش حەز ناکات.

I'd have been much more interested if they had just come out and said

دەتوانم بۆ داواکارییەکانتان پەرۆش بم ئەگەر بێن و بڵێن:

whatever it is was they were hoping to get from me,

کە ئەوان ئاوەتەخوازن چییان لە من دەست بکەوێت،

because I'm pretty sure they had something specific in mind.

چونکە من زۆر دڵنیام شتێکی زۆر تایبەتیان لە خەیاڵە.

So go ahead and say,

بۆیە بەردەوام بە و بڵێ،

"I'm hoping to discuss opportunities to work in your company,"

"هیوادارم بتوانین گفتوگۆ دەربارەی کارکردن لە کۆمپانیاکەت بکەین،"

or, "I'd like to propose a joint research project

یاخود، "دەمەوێت توێژینەوەیەکی هاوبەش پێشکەش بکەم

in an area I know you're interested in,"

لەو بابەتەی کە ئارەزووت لێیەتی،"

or, "I'd like your advice on getting into medical school."

یاخود، دەمەوێت ئامۆژگاریم بکەیت چۆن پەیوەندی بە بەشی پزیشکی بکەم."

لە ڕووی تەکنیکیەوە، لە ئەوەیاندا ناتوانم یارمەتیت بدەم.

Technically, I can't help you with that last one

because I'm not that kind of doctor,

چونکە من پزیشک نیم،

but I could point you in the direction of someone who could.

بەڵام دەتوانم پێشنیاری کەسێکت بۆ بکەم کە دەتوانێت یارمەتیت بدات.

OK, second tip.

باشە، خاڵی دووەم.

This is really important:

ئەمەیان بەڕاستی گرنگە:

please avoid disclaimers, apologies and bribes.

تکایە خۆت بەدوور بگرە لە پاکانە، داوای لێبوردن و بەرتیل.

Really, really important.

زۆر زۆر گرنگە.

Do any of these sound familiar?

توشی هیچ کامیان بوویت؟

(Clears throat)

(ئحم - دەنگ باشکردن)

'I'm so, so sorry that I have to ask you for this."

"زۆر زۆر داوای لێبوورن دەکەم کە دەبێت ئەو پرسیارە بکەم"

"I really hate bothering you with this."

"رقم لەوەیە بەم شێوەیە بێزارتان بکەم."

"If I had any way of doing this without your help, I would."

ئەگەر هەر ڕێگەیەک هەبووایە بۆ ئەنجامدانی ئەم کارە بێ یارمەتی ئێوە، ئەوا دەمکرد."

(Laughter)

(پێکەنین)

Sometimes it feels like people are so eager to prove

هەندێک کات خاڵک زۆر بە پەرۆشن تا بیسەلمێنن

that they're not weak and greedy when they ask your for help,

کە داوای یارمەتی دەکەن لاواز و چاوبرسی نین،

they're completely missing out on how uncomfortable

هیچ بیر لەوە ناکەنەوە کە بەم ڕەفتارانە وا لە تۆ دەکەن

they're making you feel.

نائاسودە بیت.

And by the way -- how am I supposed to find it satisfying to help you

بەم بۆنەیەوە، چۆن بتوانم ڕێگەیەکی قایلکەر بدۆزمەوە بۆ یارمەتیدانت،

if you really hated having to ask me for help?

ئەگەر بەڕاستی تۆ ڕقت لە داواکردنی یارمەتی بێت؟

And while it is perfectly, perfectly acceptable

و لە کاتێکدا بە تەواوی قبووڵکراوە

to pay strangers to do things for you,

کە پارە ببخەشیت بۆ ئەوەی کارەکە لە جیاتی تۆ بکەن،

you need to be very, very careful when it comes to incentivizing

دەبێت زۆر وریا بیت کاتێک بابەتەکە دەگۆڕێت بۆ هاندانی

your friends and coworkers.

هاوڕێ و هاوپیشەکانت.

When you have a relationship with someone,

کاتێک لەگاڵ کەسێکدا پەیوەندیتان هەیە،

helping one another is actually a natural part of that relationship.

یارمەتیدانی یەکتری دەبێتە بەشێکی گرنگ لە پەیوەندییەکە

It's how we show one another that we care.

بەم شێوەیە نیشانی یەکتری دەدەین کە گرنگین بۆ یەکتر.

If you introduce incentives or payments into that,

ئەگەر هاندان و پارەدان تێکەڵ بە بابەتەکە بوو،

what can happen is, it starts to feel like it isn't a relationship,

ئەوەی ڕوودەدات ئەوەیە، وەک پەیوەندییەک دەرناکەوێت،

it's a transaction.

بەڵکو مامەڵەکردنە.

And that actually is experienced as distancing,

و لە ڕاستیدا وەک دوورکەوتنەوە دێتە بەر چاو،

which, ironically, makes people less likely to help you.

کە وا لە خەڵک دەکات، کەمتر یارمەتیت بدەن

So a spontaneous gift

بۆیە دیارییە خۆرسکیەکە

after someone gives you some help to show your appreciation and gratitude --

دەربڕینی سوپاس و پێزانین دوای ئەوەی کەسێک یارمەتیت پێشکەش دەکات --

perfectly fine.

شتێکی زۆر باشە.

An offer to pay your best friend to help you move into your new apartment

پێدانی پارە بە باشترین هاوڕێت بۆ ئەوەی یارمەتیت بدات لە گواستنەوە ماڵەکەت

is not.

باش نییە.

OK, third rule,

باشە، یاسای سێیەم،

and I really mean this one:

و کە زۆر مەبەستمە:

please do not ask for help

تکایە داوای یارمەتی مەکەن

over email or text.

لە ڕێگەی ئیمەیڵ و نامەوە.

Really, seriously, please don't.

بە ڕاستی ، بەڕژدی وامەکەن.

Email and text are impersonal.

ئیمەیڵ و نامە گونجاو نین.

I realize sometimes there's no alternative,

تێبینیم کردوە هەندێک جار چارەیتر نییە،

but mostly what happens is,

بەڵام زۆربەی جار ئەوەی ڕوودەدات ئەوەیە کە،

we like to ask for help over email and text

ئارەزوو دەکەین لە ڕێگەی ئیمەیڵ و نامەوە داوای یارمەتی بکەین.

because it feels less awkward for us to do so.

چونکە ئەم ڕێگەیە یارمەتیدەرە کە کەمتر گەمژانە دەربکەوین.

You know what else feels less awkward over email and text?

دەزانی چی کەمتر گەمژانەتر لە ئیمەیڵ و نامە دەردەکەوێت؟

Telling you no.

پێت بڵێن نەخێر.

And it turns out, there's research to support this.

و دەرکەوتووە و توێژینەوەیەک هەیە کە پاڵپشتی لەمە دەکات.

In-person requests for help are 30 times more likely to get a yes

لە داواکاری ڕووبەروو ۳۰ جار هەڵی وەرگرتنی وەڵامی "بەڵێ"زیاترە

than a request made by email.

بە بەراورد بە داواکاری ئیمەیڵ.

So when something is really important and you really need someone's help,

بۆیە کاتێک شتێک بە ڕاستی گرنگە و پێویستت بە یارمەتی کەسێکی تر هەیە،

make face time to make the request,

ئەوا بۆ داواکارییەکە دیدارێک ڕێک بخە.

or use your phone as a phone --

یاخود مۆبایلەکەت وەک مۆبایل بەکار بهێنە --

(Laughter)

(پێکەنین)

to ask for the help that you need.

بۆ داواکردنی ئەو یارمەتییەی کە پێویستتە.

OK.

باشە.

Last one, and this is actually a really, really important one

دوایین و گرنگترینییان، کە بە ڕاستی زۆر گرنگە،

and probably the one that is most overlooked

و لەوەیە ئەوە بێت کە پشتگوێتان خستبێت.

when it comes to asking for help:

کاتێک خەریکە داوای یارمەتی دەکەیت:

when you ask someone for their help and they say yes,

کاتێک داوای یارمەتی لە کەسێک دەکەیت و دەڵێت بەڵێ،

follow up with them afterward.

تۆش هەر بەردەوام بیت لە داواکردنی شتی تر.

There's a common misconception that what's rewarding about helping

هەڵە تێگەیشتنێکی باو هەیە کە پاداشتی یارمەتیدان

is the act of helping itself.

خودی یارمەتی دانەکەیە.

This is not true.

ئەمە ڕاست نییە.

What is rewarding about helping is knowing that your help landed,

پاداشتی یارمەتیدان ئەوەیە کە بزانیت یارمەتیەکەت گەیشتووە و

that it had impact,

کە گاریگەری هەبووە.

that you were effective.

کە سەرکەوتوو بوویت.

If I have no idea how my help affected you,

ئەگەر هیچ نەزانم دەربارەی ئەوەی کە یارمەتیەکەت هاوکار بووە،

how am I supposed to feel about it?

دەبێت هەستم چۆن بێت؟

This happened; I was a university professor for many years,

ئەمە ڕوویداوە، پڕۆفیسۆری زانکۆ بووم بۆ ماوەی چەندین ساڵ.

I wrote lots and lots of letters of recommendation

چەندین ڕاسپاردەم نووسیوە

for people to get jobs or to go into graduate school.

بۆ خەڵک تا کاریان دەستبکەوێت یان لە خوێندنی باڵا بخوێنن.

And probably about 95 percent of them,

و نزیکی سەدا ٩٥ی ئەوان،

I have no idea what happened.

نازانم چییان بەسەر هاتووە.

Now, how do I feel about the time and effort I took to do that,

ئێستا، هەستم چۆنە دەربارەی ئەو کات و هەوڵانەی داومن بۆ ئەم کارە،

when I really have no idea if I helped you,

کاتێک بە ڕاستی نازانم ئایا یارمەتیم داویت،

if it actually helped you get the thing that you wanted?

ئایا بە ڕاستی ئەوەی دەتویست بە دەستت هێنا؟

In fact, this idea of feeling effective

لە ڕاستیدا، هەستی کاریگەر بوون

is part of why certain kinds of donor appeals are so, so persuasive --

بەشێکە لەوەی کە بۆ بەشێک لە بەخشەرەکان زۆر باوەڕ پێکراون --

because they allow you to really vividly imagine

چونکە بەڕوونی ڕێگە خۆش دەکەن تا وێنای بکەیت

the effect that your help is going to have.

کە کاریگەری هەوڵەکانت چۆن دەبێت.

Take something like DonorsChoose.

سەیری شتێکی وەکو (DonorChoose) بکە.

You go online, you can choose the individual teacher by name

بڕۆ سەرهێڵ، و مامۆمستایەک هەڵبژێرە

whose classroom you're going to be able to help

بۆ ئەوەی یارمەتی بدەیت

by literally buying the specific items they've requested,

لە ڕێگەی کڕینی ئەو شتە تایبەتانەی کە داوایان کردووە،

like microscopes or laptops or flexible seating.

وەک وردبین ،لاپتۆپ یان شوێن دانیشتنێکی گونجاو.

An appeal like that makes it so easy for me to imagine

ئەم جۆرە کارانە زۆر بە ئاسانی وام لێ دەکەن وێنای

the good that my money will do,

گرنگی پارە بکەیت کە چی دەکات،

that I actually get an immediate sense of effectiveness

کە ڕاستەوخۆ هەستی کاریگەربوونت پێدەبەخشێت.

the minute I commit to giving.

ئەو ساتەیە کە دەمەوێت هاوکاری خەڵک بم.

But you know what else they do?

بەڵام دەزانی ئەوان چیتر دەکەن؟

They follow up.

بەردەوام دەبن.

Donors actually get letters from the kids in the classroom.

بەخشەرەکان لە لاین منداڵانی پۆلەکەوە نامەیان پێ دەگات.

They get pictures.

وێنەیان بە دەست دەگات.

They get to know that they made a difference.

هەوڵ دەدەن پێیان بڵێن کە جیاوازیان درووست کردووە.

And this is something we need to all be doing in our everyday lives,

و ئەمە کارێکە هەموومان پێویستە لە ژیانی ڕۆژانمان جێبەجێی بکەین،

especially if we want people to continue to give us help

بەتایبەت ئەگەر ویستمان خەڵک بەردەوام یارمەتیمان بدات

over the long term.

بۆ ماوەیەکی درێژ.

Take time to tell your colleague that the help that they gave you

لە کاتی خۆت ببەخشە بە هاوپۆلەکەت و پێیان بڵی کە هاوکارییەکەت

really helped you land that big sale,

جێگەی خۆی گرتووە.

or helped you get that interview that you were really hoping to get.

یان کە یارمەتیدایت بۆ ئەنجامدانی ئەو چاوپێکەوتنەی کە هیوات بۆ دەخواست.

Take time to tell your partner that the support they gave you

لە کاتی خۆت ببەخشە بە هاوکارەکەت کە پاڵپشتی کردیت و پێی بڵێ

really made it possible for you to get through a tough time.

بە ڕاستی وای کرد تۆ بتوانیت بە ساتە قورسەکاندا تێپەڕ ببیت.

Take time to tell your catsitter

کات تەرخان بکە تا بە دایەنی پشیلەکەت بڵێیت

that you're super happy that for some reason,

کە زۆر دڵخۆشیت لەبەر چەند هۆکارێک،

this time the cats didn't break anything while you were away,

کاتێک لە ماڵ نەبوویت، پشیلەکان هیچان نەشکاند،

and so they must have done a really good job.

و کەوایە دەبێت کارێکی باشیان ئەنجام دابێت.

The bottom line is:

کورتکراوەی قسەکانم ئەوەیە:

I know -- believe me, I know --

دەزانم -- باوڕ بکە، دەزانم --

that it is not easy to ask for help.

کە ئاسان نییە داوای یارمەتی بکەیت.

We are all a little bit afraid to do it.

ئێمە، هەموومان کەمێک شەرم لەو کارە دەکەین

It makes us feel vulnerable.

وا دەکات هەست بە لاوازی بکەین.

But the reality of modern work and modern life

بەڵام ڕاستی کار و ژیانی سەردەم

is that nobody does it alone.

ئەوەیە کە کەس بە تەنها ناتوانێت بیگوزەرێنێت.

Nobody succeeds in a vacuum.

بە تەنها ناتوانێت سەرکەوتووبێت.

More than ever, we actually do have to rely on other people,

زیاتر لە هەر کاتێک، ئێستا پێویستە پشت بە کەسانیتر ببەستین

on their support and collaboration, in order to be successful.

لە پاڵپشتیان و هاوکارییان بۆ ئەوەی سەرکەوتوو بین.

So when you need help, ask for it out loud.

بۆیە کاتێک پێویستت بە یارمەتییە، بە دەنگی بەرز داوای بکە.

And when you do, do it in a way that increases your chances

و کە داوات کرد، بە شێوەیەک داوای بکە کە شانسی وەرگرتنی

that you'll get a yes

بەڵێ زیاتر بێت.

and makes the other person feel awesome for having helped you,

و وا لە کەسەکەیتر بکە هەست بە لە خۆڕۆرازیبوون بکەن،

because you both deserve it.

چونکە هەردووکتان شاییەنی ئەوەن.

Thank you.

سوپاس بۆ ئێوە.

(Applause)

(چەپڵە ڕێزان)