Eben Bayer: Are mushrooms the new plastic?

ابن بایر: آیا قارچها پلاستیک جدید هستند؟

Translator: soheila Jafari Reviewer: Iraj Hosseini

So, I'd like to spend a few minutes with you folks today

خوب، می خواهم چند دقیقه را امروز با شما دوستان بگذرانم

imagining what our planet might look like in a thousand years.

و فکر کنیم سیاره ما در هزار سال دیگر احتمالا چگونه خواهد بود.

But before I do that,

اما قبل از این،

I need to talk to you about synthetic materials like plastics,

لازم است با شما در مورد مواد مصنوعی مانند پلاستیک صحبت کنم،

which require huge amounts of energy to create

که نیازمند مقدار زیادی انرژی برای تولید دارند

and, because of their disposal issues,

و به دلیل مسائل مربوط به دفعشان

are slowly poisoning our planet.

آنها به آهستگی دارند سیاره ما را مسموم می کنند.

I also want to tell you and share with you

من همچنین می خواهم به شما بگویم و با شما در میان بگذارم

how my team and I

که چگونه من و تیمم

have been using mushrooms over the last three years.

از قارچها در سه سال گذشته استفاده کرده ایم.

Not like that. (Laughter)

نه اونجوری. (خنده تماشاگران)

We're using mushrooms to create an entirely new class of materials,

ما از قارچها برای خلق یک نوع مواد کاملا جدید استفاده می کنیم،

which perform a lot like plastics during their use,

که در زمان استفاده، خیلی مشابه پلاستیک عمل می کند،

but are made from crop waste

اما از ضایعات محصولات درست می شوند

and are totally compostable at the end of their lives.

و کاملا قابل تبدیل شدن به کود (کمپوست) در پایان زندگیشان هستند.

(Cheering)

(شادی تماشاگران)

But first,

اما اول،

I need to talk to you about what I consider one of the most egregious offenders

من باید با شما در مورد آنچه به نظر من یکی از برجسته ترین تخطی گران

in the disposable plastics category.

در دسته پلاستیک یکبار مصرف است صحبت کنم.

This is a material you all know is Styrofoam,

این یک ماده است به نام استایروفوم که همه شما میشناسید،

but I like to think of it as toxic white stuff.

اما من دوست دارم به این به عنوان یک ماده سفید سمی فکر کنم.

In a single cubic foot of this material --

در یک فوت مکعب از این ماده --

about what would come around your computer or large television --

در حدود مقداری که با یک کامپیوتر و یا یک تلویزیون بزرگ می آید --

you have the same energy content

شما انرژی معادل

of about a liter and a half of petrol.

حدود یک ونیم لیتر بنزین دارید.

Yet, after just a few weeks of use,

با این حال، فقط بعد از چند هفته استفاده از آن،

you'll throw this material in the trash.

شما این ماده را به سطل زباله می اندازید.

And this isn't just found in packaging.

و این فقط در بسته بندی یافت نمی شود.

20 billion dollars of this material is produced every year,

20 میلیارد دلار از این مواد در هر سال تولید می شود،

in everything from building materials to surfboards

در هر فرمی از مصالح ساختمانی تا تخته های موج سواری

to coffee cups to table tops.

تا فنجان قهوه تا روی میز.

And that's not the only place it's found.

و این تنها جایی نیست که این یافت می شود.

The EPA estimates, in the United States,

آژانس حفاظت از محیط زیست (EPA) تخمین می زند، در ایالات متحده،

by volume, this material occupies 25 percent of our landfills.

از نظر حجم، این ماده 25 درصد از محلهای دفع زباله را اشغال می کند.

Even worse is when it finds its way into our natural environment --

حتی بدتر از آن هنگامی است که آن راه خود را به محیط زیست طبیعی ما می یابد --

on the side of the road or next to a river.

در کنار جاده و یا در کنار یک رودخانه.

If it's not picked up by a human, like me and you,

اگر آنها توسط یک انسان مثل شما و من جمع آوری نشوند،

it'll stay there for thousands and thousands of years.

این برای هزاران هزار سال در آنجا باقی خواهد ماند.

Perhaps even worse

شاید حتی بدتر از این زمانی است

is when it finds its way into our oceans, like in the great plastic gyre,

که آن راه خود را به اقیانوسهای ما می یابد، مثل محل بزرگ آشغالهای پلاستیکی،

where these materials are being mechanically broken

جایی که این مواد بطور مکانیکی

into smaller and smaller bits,

به اندازه های کوچکتر و کوچکتر شکسته می شوند،

but they're not really going away.

ولی آنها واقعا از بین نمی روند.

They're not biologically compatible.

آنها از نظر بیولوژیکی سازگار نیستند.

They're basically fouling up

آنها اساسا

Earth's respiratory and circulatory systems.

در تنفس و سیستم گردش خون زمین رسوب می کنند.

And because these materials are so prolific,

و چون این مواد بسیار فراوان هستند،

because they're found in so many places,

و اینکه اینها به شکلهای بسیاری یافت می شوند،

there's one other place you'll find this material, styrene,

یک جای دیگری وجود دارد که این مواد یافت می شوند، استایرن (styrene)،

which is made from benzene, a known carcinogen.

که از بنزن ساخته شده است و سرطانزا شناخته شده است.

You'll find it inside of you.

شما آن را در داخل خودتان خواهید یافت.

So, for all these reasons,

خوب، به خاطر همه این دلایل،

I think we need better materials,

من فکر میکنم ما مواد بهتری نیاز داریم،

and there are three key principles we can use to guide these materials.

در اینجا سه نکته اصلی وجود دارد که ما می توانیم برای ساختن این مواد جدید استفاده کنیم.

The first is feedstocks.

اول مواد خام است.

Today, we use a single feedstock, petroleum,

امروزه، ما از یک ماده خام استفاده می کنیم که نفت است،

to heat our homes, power our cars

برای گرمایش خانه مان، برای راه اندازی اتومبیلمان

and make most of the materials you see around you.

و برای ساخت بیشتر موادی که در اطراف شما هستند.

We recognize this is a finite resource,

ما میدانیم که این یک ماده محدود است،

and it's simply crazy to do this, to put a liter and a half of petrol in the trash

و این به سادگی دیوانگی است که یک و نیم لیتر بنزین را به سطل زباله بریزیم

every time you get a package.

هر گاه که یک بسته دریافت می کنیم.

Second of all, we should really strive to use far less energy

دوم از همه، ما باید کوشش کنیم که انرژی خیلی کمتری برای

in creating these materials.

تولید این مواد استفاده کنیم.

I say far less, because 10 percent isn't going to cut it.

من می گویم خیلی کمتر، زیرا ده درصد کافی نیست.

We should be talking about half, a quarter,

ما باید حدود نصف، یک چهارم،

one-tenth the energy content.

یک دهم این انرژی را مصرف کنیم.

And lastly, and I think perhaps most importantly,

و آخر اینکه، فکر می کنم که این مهمترین است،

we should be creating materials

ما باید موادی را خلق کنیم

that fit into what I call nature's recycling system.

که متناسب باشد با چیزی که من آن را چرخه بازیافت طبیعت می نامم.

This recycling system has been in place for the last billion years.

این سیستم بازیافت از میلیاردها سال پیش بوده است.

I fit into it, you fit into it,

من و شما با این سازگار هستیم،

and a hundred years tops, my body can return to the Earth with no preprocessing.

و یک صد سال دیگر ماکزیمم، بدن من به زمین بر میگرده بدون هیچ پیش پردازشی.

Yet that packaging I got in the mail yesterday

با این وجود، این بسته بندی که من دیروز از پست دریافت کردم

is going to last for thousands of years.

برای هزاران سال باقی خواهد ماند.

This is crazy.

این وحشتناک است.

But nature provides us with a really good model here.

اما طبیعت در اینجا برای ما مدل بسیار خوبی را فراهم آورده است.

When a tree's done using its leaves --

وقتی یک درخت استفاده از برگهایش را تمام می کند --

its solar collectors, these amazing molecular photon capturing devices --

این جمع کننده های نور خورشید، این دستگاههای شگفت انگیز جذب کننده ملوکولهای فوتون --

at the end of a season,

در پایان فصل،

it doesn't pack them up, take them to the leaf reprocessing center

درخت آنها راجمع آوری نمی کند تا به مرکز بازفرآوری برگ بفرستد

and have them melted down to form new leaves.

و آنها را ذوب کند تا به شکل برگ های جدید درآورد.

It just drops them, the shortest distance possible,

بلکه فقط آنها را به زمین می اندازد، در کوتاه ترین فاصله ممکن،

to the forest floor,

به سطح جنگل،

where they're actually upcycled into next year's topsoil.

جایی که در واقع آنها به خاک سطحی در سال آینده تبدیل می شوند.

And this gets us back to the mushrooms.

و این ما را به قارچها بر می گرداند.

Because in nature,

زیرا در طبیعت،

mushrooms are the recycling system.

قارچها سیستم بازیافت هستند.

And what we've discovered

و چیزی که ما کشف کردیم

is, by using a part of the mushroom you've probably never seen --

این است که، بوسیله استفاده از بخشی از قارچ که احتمالا شما هرگز آن را ندیده اید --

analogous to its root structure; it's called mycelium --

مشابه ساختار ریشه ای آن که به نام میسلیوم (mycelium) شناخته می شود --

we can actually grow materials

در واقع ما می توانیم موادی را کشت دهیم

with many of the same properties of conventional synthetics.

با مقدار زیادی از خواص مشابه مواد مصنوعی متعارف.

Now, mycelium is an amazing material,

میسلیوم ماده شگفت انگیزی است،

because it's a self-assembling material.

زیرا این ماده ای خود سرهم شونده است.

It actually takes things we would consider waste --

در واقع اون چیزهایی را که ما زباله در نظر می گیریم را در بر می گیرد --

things like seed husks or woody biomass --

چیزهایی مانند پوسته بذر و یا زباله های چوبی --

and can transform them into a chitinous polymer,

و می تواند آنها را به یک پلیمر کیتینی (chitinous) تبدیل کند،

which you can form into almost any shape.

که می توانید آنها را تقریبا به هر شکلی فرم دهید.

In our process,

در فرآیند ما،

we basically use it as a glue.

ما اساسا آن را به عنوان چسب استفاده می کنیم.

And by using mycelium as a glue,

با استفاده از میسلیوم به عنوان چسب،

you can mold things just like you do in the plastic industry,

شما می توانید چیزهایی را قالب بزنید درست مثل کاری که شما در صنعت پلاستیک انجام می دهید،

and you can create materials with many different properties,

شما می توانید موادی را با خواص مختلف خلق کنید،

materials that are insulating, fire-resistant,

موادی که عایقند، مقاوم در برابر آتشند،

moisture-resistant, vapor-resistant --

مقاوم در برابر رطوبتند، مقاوم در برابر بخارند --

materials that can absorb impacts, that can absorb acoustical impacts.

موادی که می توانند ضربه را جذب کنند و یا می توانند اثر صدا را جذب کنند.

But these materials are grown from agricultural byproducts,

اما این مواد از محصولات جانبی کشاورزی رشد داده می شوند،

not petroleum.

نه از نفت.

And because they're made of natural materials,

و چون آنها از مواد طبیعی ساخته شده اند،

they are 100 percent compostable

صد در صد قابل تبدیل به کود هستند

in you own backyard.

در حیاط پشتی خانه شما.

So I'd like to share with you the four basic steps

می خواهم برای شما چهار گام اولیه

required to make these materials.

مورد نیاز برای تولید این مواد را بگویم.

The first is selecting a feedstock,

اول انتخاب مواد خام است،

preferably something that's regional, that's in your area, right --

ترجیحا چیزی که در منطقه شما است، درسته --

local manufacturing.

تولیدات محلی.

The next is actually taking this feedstock and putting in a tool,

قدم بعدی گرفتن مواد خام و قرار دادن آن در یک وسیله،

physically filling an enclosure, a mold,

که به طور فیزیکی یک محفظه یا قالب را پر کنه،

in whatever shape you want to get.

به هر شکلی که می خواهید بگیرید.

Then you actually grow the mycelium through these particles,

سپس شما میسلیوم را داخل این ذرات رشد می دهید،

and that's where the magic happens,

و اینجا جایی است که جادو رخ می دهد،

because the organism is doing the work in this process,

زیرا این ارگانیسم تمام کار در این فرآیند را انجام می دهد،

not the equipment.

نه این تجهیزات.

The final step is, of course, the product,

گام نهایی، البته، محصول است،

whether it's a packaging material, a table top, or building block.

که می تواند مواد بسته بندی، روی میز، و یا بلوک ساختمان باشد.

Our vision is local manufacturing,

چشم انداز ما تولید محلی است،

like the local food movement, for production.

مانند جنبش غذای محلی، برای تولیدات.

So we've created formulations for all around the world

خوب ما فرمولاسیونی برای سراسر جهان با استفاده از

using regional byproducts.

محصولات جانبی منطقه ای ایجاد کرده ایم.

If you're in China, you might use a rice husk

اگر شما در چین هستید، ممکن است شما از پوسته برنج و

or a cottonseed hull.

یا پوست پنبه دانه استفاده کنید.

If you're in Northern Europe or North America,

اگر شما در شمال اروپا یا آمریکای شمالی هستید،

you can use things like buckwheat husks or oat hulls.

شما می توانید از چیزهایی مانند پوست گندم سیاه یا پوسته جو استفاده کنید.

We then process these husks with some basic equipment.

سپس ما این پوسته را با برخی تجهیزات پایه ای پردازش می کنیم.

And I want to share with you a quick video from our facility

می خواهم یک ویدیو سریع از تاسیساتمان را به شما نشان دهم

that gives you a sense of how this looks at scale.

که به شما حسی بدهد از اینکه چگونه این درمقیاس بزرگ انجام می شود.

So what you're seeing here is actually cotton hulls from Texas, in this case.

خوب، آنچه که شما در واقع در اینجا می بینید پوسته کتان از تگزاس است.

It's a waste product.

این محصول زائد است.

And what they're doing in our equipment

این مواد در تجهیزات ما،

is going through a continuous system,

وارد یک سیستم پیوسته می شوند،

which cleans, cooks, cools

که آنها را پاک می کند، می پزد، سرد می کند

and pasteurizes these materials,

و پاستوریزه می کند،

while also continuously inoculating them with our mycelium.

همچنین به طور مداوم آنها را با میسلیوم آغشته می کند.

This gives us a continuous stream of material

این به ما یک جریان دائمی از مواد را می دهد

that we can put into almost any shape,

که ما می توانیم آن را تقریبا به هر شکلی در بیاوریم،

though today we're making corner blocks.

اگرچه امروز ما بلوک های گوشه ای می سازیم.

And it's when this lid goes on the part,

هنگامی که این دریچه بر روی آن قطعه قرار می گیرد،

that the magic really starts.

جادوی واقعی شروع می شود،

Because the manufacturing process is our organism.

زیرا فرآیند تولید توسط ارگانیسم انجام میشود.

It'll actually begin to digest these wastes

در واقع اون شروع به هضم این ضایعات می کند

and, over the next five days,

و در طی پنج روز آینده،

assemble them into biocomposites.

کامپوزیت زیستی فراهم می شود.

Our entire facility

کل تاسیسات ما

is comprised of thousands and thousands and thousands of these tools

متشکل از هزاران هزار از این ابزارهایی است که

sitting indoors in the dark, quietly self-assembling materials --

در داخل خانه ای در تاریکی قرار دارند و بی سر و صدا مواد را سر هم می کنند --

and everything from building materials

همه چیز، از مصالح ساختمانی،

to, in this case,

تا این مورد که دیدیم.

a packaging corner block.

بلوکهای گوشه ای برای بسته بندی.

So I've said a number of times that we grow materials.

خوب، من چندین بار گفتم که ما مواد را رشد می دهیم.

And it's kind of hard to picture how that happens.

و این به نوعی مشکل است که تصویر کنیم که این چگونه اتفاق می افتد.

So my team has taken five days-worth of growth,

تیم من پنج روز از مراحل رشد،

a typical growth cycle for us,

که یک چرخه رشد معمولی برای ما هست را،

and condensed it into a 15-second time lapse.

برداشته اند و آن را در پانزده ثانیه به هم فشرده اند.

And I want you to really watch closely

می خواهم شما خیلی به دقت

these little white dots on the screen,

به این نقطه های کوچک سفید رنگ در این صفحه نگاه کنید،

because, over the five-day period,

چون درطی یک دوره پنج روزه،

what they do is extend out and through this material,

کاری که میسلیوم می کند این است که در داخل این مواد گسترش می یابد،

using the energy that's contained in these seed husks

و از انرژی موجود در پوسته این بذر استفاده می کند

to build this chitinous polymer matrix.

برای ساخت این ماتریس پلیمری کیتینی.

This matrix self-assembles,

این ماتریس خودش سرهم می شود،

growing through and around the particles,

و در اطراف و داخل این ذرات رشد می کند،

making millions and millions of tiny fibers.

و میلیونها میلیون از این تارهای کوچک را می سازد.

And what parts of the seed husk we don't digest,

و بخشی از پوسته بذز که ما نمی توانیم هضم کنیم،

actually become part of the final, physical composite.

در واقع به بخشی از مواد سخت نهایی تبدیل می شود.

So in front of your eyes, this part just self-assembled.

خوب در برابر چشمان شما، این بخش خودش سرهم شد.

It actually takes a little longer. It takes five days.

در واقع یک کم زمان بیشتری طول می کشد. پنج روز صرف می شود.

But it's much faster than conventional farming.

اما این خیلی سریع تر از کشاورزی مرسوم است.

The last step, of course, is application.

آخرین گام، البته، کاربرد آن است.

In this case, we've grown a corner block.

اینجا، ما یک بلوک گوشه ای رشد دادیم.

A major Fortune 500 furniture maker

یک تولید کننده عمده مبلمان از لیست فورچون ۵۰۰

uses these corner blocks to protect their tables in shipment.

از این بلوکهای گوشه ای استفاده می کند برای محافظت از میزهایشان در حمل و نقل.

They used to use a plastic packaging buffer,

آنها قبلا از حائل های پلاستیکی استفاده می کردند،

but we were able to give them the exact same physical performance

ولی ما تونستیم به آنها دقیقا همان عملکرد فیزیکی را

with our grown material.

با مواد رشد یافته خودمان بدهیم.

Best of all, when it gets to the customer,

بهتر از همه، هنگامی به مصرف کننده می رسد

it's not trash.

اون آشغال نیست.

They can actually put this in their natural ecosystem without any processing,

در واقع آنها می توانند اون را در اکوسیستم طبیعی بدون هیچ پردازشی قرار دهند،

and it's going to improve the local soil.

و اون خاک محلی را بهبود می بخشد.

So, why mycelium?

خوب، چرا میسلیوم؟

The first reason is local open feedstocks.

اولین دلیل مواد خام موجود محلی است.

You want to be able to do this anywhere in the world

شما می خواهید قادر به انجام این کار در هر نقطه در جهان باشید

and not worry about peak rice hull or peak cottonseed hulls,

و نگرانی در مورد افزایش پوست برنج یا پوسته پنبه دانه نداشته باشید،

because you have multiple choices.

چرا که شما انتخاب های چندگانه دارید.

The next is self-assembly,

بعدی، خود سرهم شدن است،

because the organism is actually doing most of the work in this process.

زیرا که این ارگانیسم است که در واقع بیشتر کار را در این فرآیند انجام می دهد.

You don't need a lot of equipment to set up a production facility.

شما نیاز به تجهیزات زیادی برای اینکه تاسیسات تولید را راه اندازی کنید ندارید.

So you can have lots of small facilities

و می توانید تعداد زیادی تاسیسات کوچک را داشته باشید

spread all across the world.

که در سراسر جهان پخش هستند.

Biological yield is really important.

عملکرد بیولوژیکی هم واقعا مهم است.

And because 100 percent of what we put in the tool become the final product,

چون 100 درصد از چیزی که ما در این وسائل قرارمیدهیم تبدیل به محصول نهایی میشود،

even the parts that aren't digested

حتی قسمتی که هضم نشده

become part of the structure,

تبدیل به بخشی از ساختار می شود،

we're getting incredible yield rates.

ما نرخ بازده باور نکردنی میگیریم.

Natural polymers, well ... I think that's what's most important,

پلیمرهای طبیعی، خوب... من فکر می کنم این مهم ترین چیز است،

because these polymers have been tried and tested

چون این پلیمرها در اکوسیستم ما مورد آزمون قرار گرفته اند

in our ecosystem for the last billion years,

برای میلیاردها سال گذشته،

in everything from mushrooms to crustaceans.

در همه چیز از قارچ تا سخت پوستان.

They're not going to clog up Earth's ecosystems. They work great.

آنها اکوسیستم زمین را مسدود نمی کنند. آنها به خوبی کار می کنند.

And while, today,

در حالی که امروزه ما،

we can practically guarantee that yesterday's packaging

عملا می توانیم تضمین نماییم که بسته بندی دیروز

is going to be here in 10,000 years,

برای 10000 سال اینجا باشد،

what I want to guarantee

چیزی که من می خواهم تضمین کنم

is that in 10,000 years,

این است که 10000 سال دیگر،

our descendants, our children's children,

نوادگان ما، و فرزندان فرزندان ما،

will be living happily and in harmony

زندگی شادمانی را با هماهنگی

with a healthy Earth.

با زمین سالم داشته باشند.

And I think that can be some really good news.

و فکر می کنم که این می تواند خبر بسیار خوبی باشد.

Thank you.

سپاسگزارم.

(Applause)

(تشویق تماشاگران)